🔴 در سالروز قتل میرزاتقی‌خان امیرکبیر
امیر کبیر و تکیه بر ملت
شادروان پرویز ورجاوند
باستان‌شناس، وزیر فرهنگ و هنر در دولت موقت و از هموندان شورای رهبری جبهه‌ی ملی ایران
🔸 امیر برای این‌که ملت و دولت را به هم پیوند دهد و پشتیبانی خودخواستۀ مردم را جانشین ترس و وحشت و نفرت از حکومت سازد دست به یک رشته اقدامات اساسی در زمینه استقرار عدالت اجتماعی زد و با تشویق مردم به کار وتولید، موجبات به گردش درآوردن چرخ های اقتصاد کشور و در نتیجه کاستن از فقری که اکثریت جامعه را زیر فشار قرار داده بود فراهم ساخت.
🔸 او در حالی‌که آگاهانه لبۀ تیز تیغ حمله را متوجه قطع نفوذ همه‌جانبه استعمارگران روس و انگلیس ساخته بود، با سرسختی و جرأت فراوان به کوتاه ساختن دست ناپاکان و سودجویان قدرتمند و سرسپردگان خارجی و آنهایی که جامعه را از حرکت آگاهانه و سازنده بازمی‌داشتند پرداخت. او اجازه نمی‌داد تا شاهزادگان و درباریان و ملایان سودجو و حکمرانان و دستگاه ستمگر آنان ملت را چون گذشته مورد تجاوز و بهره‌برداری قرار دهند و دچار سرخوردگی و ناامیدی سازند. او می‌کوشید تا شادی و امید و قدرت مقاومت کردن در برابر تجاوزگران خارجی و داخلی را به مردم بازگرداند.
🔸امیر با وجود شناختی که از میزان پیشرفت‌های مغرب زمین داشت هیچگاه دچار یأس و خودباختگی نگردید و رمز نجات کشور را از فقر و عقب‌ماندگی در آن می‌دید که ملت را توانایی ببخشد و هرچه بیشتر آنها را به آینده امیدوار سازد و به تلاش وادارد. او معتقد بود که باید به نیروی مردم تکیه کرد و از این‌رو باید که بر هویت و فرهنگ ملی ارج نهاد. امیر با وجود حرکت‌های تند و بنیادیش، هیچ گاه میان خود و مردم فاصله‌ای ایجاد نکرد.
🔸حرکت او برای از میان بردن برخی سنت‌های ناروا، که ادامه‌اش به ضرر مصالح و منافع ملت تمام می‌شد، چنان بود که با وجود بی‌سابقه بودن و غیر قابل تصور بودنش، به جای آن‌که مردم را تکان دهد، دشمنان و بدخواهان را تکان می‌داد و حمایت مردم را از او برمی‌انگیخت. چنین بود اقدام او در زمینۀ از میان برداشتن «بست نشستن» که وسیله‌ای بود برای فرار مجرمان و متجاوزان از دست قانون. او دریافته بود که در آن اوضاع و احوال این مردم بی پشت و پناه نیستند که بتوانند از «بست نشستن» سودی ببرند. بنابراین مردم این حرکت را، با وجود ریشه‌های عمیقی که در جامعه دارد، پذیرا خواهند گشت.
🔸امیر تکیه کردن بر حکومت قانون و ضابطه را، به عنوان اصلی که می‌تواند حقوق مردم را حفظ کند و آنها را از گزند تجاوز قدرتمندان در امان نگاه دارد، مورد توجه قرار داد و چون اساس آن ریشه در فرهنگ جامعه داشت و ملت آن را ضامن سعادت خود می‌دانستند از آن پشتیبانی کردند.
🔸امیر با نهادهای جامعه برخوردی آگاهانه داشت و با درک درست از شرایط زندگی و اعتقادات جامعه در تقویت برخی و از توان انداختن برخی دیگر و ایجاد دگرگونی در تعدادی از آنها، حمایت وسیع مردم را به‌دست آورد و آنهایی که با او به ستیز پرداختند، اقلیتی بیش نبودند که تاریخ به روشنی چهرۀ کریه‌شان را می‌نمایاند.
برگرفته از کتاب پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی، ص ۷۳-۷۰
متن کامل در تارنمای ایرانبوم
سخنی از فریدون آدمیت درباره‌ی امیرکبیر و اندیشه‌ی مشروطه کردن؛ مشروطیت
منبع روایتِ گریه کردن امیر بر مرگ کودکی که به خاطر نزدن واکسن آبله مُرد؛ سهند ایرانمهر
#پرویز_ورجاوند
#فریدون_آدمیت
#تاریخی
#یاد
#امیرکبیر
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
امیر کبیر و تکیه بر ملت
شادروان پرویز ورجاوند
باستان‌شناس، وزیر فرهنگ و هنر در دولت موقت و از هموندان شورای رهبری جبهه‌ی ملی ایران
🔸 امیر برای این‌که ملت و دولت را به هم پیوند دهد و پشتیبانی خودخواستۀ مردم را جانشین ترس و وحشت و نفرت از حکومت سازد دست به یک رشته اقدامات اساسی در زمینه استقرار عدالت اجتماعی زد و با تشویق مردم به کار وتولید، موجبات به گردش درآوردن چرخ های اقتصاد کشور و در نتیجه کاستن از فقری که اکثریت جامعه را زیر فشار قرار داده بود فراهم ساخت.
🔸 او در حالی‌که آگاهانه لبۀ تیز تیغ حمله را متوجه قطع نفوذ همه‌جانبه استعمارگران روس و انگلیس ساخته بود، با سرسختی و جرأت فراوان به کوتاه ساختن دست ناپاکان و سودجویان قدرتمند و سرسپردگان خارجی و آنهایی که جامعه را از حرکت آگاهانه و سازنده بازمی‌داشتند پرداخت. او اجازه نمی‌داد تا شاهزادگان و درباریان و ملایان سودجو و حکمرانان و دستگاه ستمگر آنان ملت را چون گذشته مورد تجاوز و بهره‌برداری قرار دهند و دچار سرخوردگی و ناامیدی سازند. او می‌کوشید تا شادی و امید و قدرت مقاومت کردن در برابر تجاوزگران خارجی و داخلی را به مردم بازگرداند.
🔸امیر با وجود شناختی که از میزان پیشرفت‌های مغرب زمین داشت هیچگاه دچار یأس و خودباختگی نگردید و رمز نجات کشور را از فقر و عقب‌ماندگی در آن می‌دید که ملت را توانایی ببخشد و هرچه بیشتر آنها را به آینده امیدوار سازد و به تلاش وادارد. او معتقد بود که باید به نیروی مردم تکیه کرد و از این‌رو باید که بر هویت و فرهنگ ملی ارج نهاد. امیر با وجود حرکت‌های تند و بنیادیش، هیچ گاه میان خود و مردم فاصله‌ای ایجاد نکرد.
🔸حرکت او برای از میان بردن برخی سنت‌های ناروا، که ادامه‌اش به ضرر مصالح و منافع ملت تمام می‌شد، چنان بود که با وجود بی‌سابقه بودن و غیر قابل تصور بودنش، به جای آن‌که مردم را تکان دهد، دشمنان و بدخواهان را تکان می‌داد و حمایت مردم را از او برمی‌انگیخت. چنین بود اقدام او در زمینۀ از میان برداشتن «بست نشستن» که وسیله‌ای بود برای فرار مجرمان و متجاوزان از دست قانون. او دریافته بود که در آن اوضاع و احوال این مردم بی پشت و پناه نیستند که بتوانند از «بست نشستن» سودی ببرند. بنابراین مردم این حرکت را، با وجود ریشه‌های عمیقی که در جامعه دارد، پذیرا خواهند گشت.
🔸امیر تکیه کردن بر حکومت قانون و ضابطه را، به عنوان اصلی که می‌تواند حقوق مردم را حفظ کند و آنها را از گزند تجاوز قدرتمندان در امان نگاه دارد، مورد توجه قرار داد و چون اساس آن ریشه در فرهنگ جامعه داشت و ملت آن را ضامن سعادت خود می‌دانستند از آن پشتیبانی کردند.
🔸امیر با نهادهای جامعه برخوردی آگاهانه داشت و با درک درست از شرایط زندگی و اعتقادات جامعه در تقویت برخی و از توان انداختن برخی دیگر و ایجاد دگرگونی در تعدادی از آنها، حمایت وسیع مردم را به‌دست آورد و آنهایی که با او به ستیز پرداختند، اقلیتی بیش نبودند که تاریخ به روشنی چهرۀ کریه‌شان را می‌نمایاند.
برگرفته از کتاب پیشرفت و توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی، ص ۷۳-۷۰
متن کامل در تارنمای ایرانبوم
سخنی از فریدون آدمیت درباره‌ی امیرکبیر و اندیشه‌ی مشروطه کردن؛ مشروطیت
منبع روایتِ گریه کردن امیر بر مرگ کودکی که به خاطر نزدن واکسن آبله مُرد؛ سهند ایرانمهر
#پرویز_ورجاوند
#فریدون_آدمیت
#تاریخی
#یاد
#امیرکبیر
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🔴 به بهانهٔ سالروزِ درگذشت
مرحوم استاد میرزا علی‌اکبر خان دهخدا
✍ از کانال «شفیعی کدکنی»
🔸اگر از فردوسی بگذریم، معلوم نیست کدامیک از بزرگانِ ادبِ ایران‌زمین به اندازهٔ #دهخدا به فرهنگِ ملّی ما ایرانیان خدمت کرده‌است. کار عظیم و مردانهٔ استاد علی اکبر دهخدا دربارهٔ واژگان زبان فارسی از کارهای کارستانی است که توفیقِ انجام آن را باید موهبتی الهی برای زبان پارسی و برای بنیادگذارِ آن به شمار آورد.
🔸دهخدا در چند حوزهٔ فرهنگ ما کارهای استثنایی و بزرگ عرضه کرده‌است. تنها #امثال_و_حکم او کافی است که مؤلفی را در زبان پارسی جاودانگی بخشد تا چه رسد به #لغتنامه بزرگ او.
🔸عظمت کار دهخدا وقتی آشکارتر می‌شود که می‌بینیم او در عرصهٔ خلاقیّت ادبی نیز در دو حوزهٔ شعر و نثر از پیشاهنگان تجدّد و تحوّل است.
استاد محمدرضا شفیعی کدکنی
با چراغ و آینه، صفحهٔ ۳۷۷
#یاد_آر
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
مرحوم استاد میرزا علی‌اکبر خان دهخدا
✍ از کانال «شفیعی کدکنی»
🔸اگر از فردوسی بگذریم، معلوم نیست کدامیک از بزرگانِ ادبِ ایران‌زمین به اندازهٔ #دهخدا به فرهنگِ ملّی ما ایرانیان خدمت کرده‌است. کار عظیم و مردانهٔ استاد علی اکبر دهخدا دربارهٔ واژگان زبان فارسی از کارهای کارستانی است که توفیقِ انجام آن را باید موهبتی الهی برای زبان پارسی و برای بنیادگذارِ آن به شمار آورد.
🔸دهخدا در چند حوزهٔ فرهنگ ما کارهای استثنایی و بزرگ عرضه کرده‌است. تنها #امثال_و_حکم او کافی است که مؤلفی را در زبان پارسی جاودانگی بخشد تا چه رسد به #لغتنامه بزرگ او.
🔸عظمت کار دهخدا وقتی آشکارتر می‌شود که می‌بینیم او در عرصهٔ خلاقیّت ادبی نیز در دو حوزهٔ شعر و نثر از پیشاهنگان تجدّد و تحوّل است.
استاد محمدرضا شفیعی کدکنی
با چراغ و آینه، صفحهٔ ۳۷۷
#یاد_آر
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🔴 برای نخستين سالروز در گذشت محمود خيامی؛
ما به خيامی‌ها و ايران‌ناسيونال چند قسط پوزش و تعظيم بدهكاريم!
✍ قاسم خرمی
مدیرمسئول نشریه کارخانه‌دار
اگر روزی در اين مملكت پای حساب و كتاب به ميان آمد، ما و به‌ويژه نسل من از خيلی‌ها طلبكاريم؛ طلبكاريم از همه كسانی كه با تزريق هيجان و دستكاری احساسات و كلی گويی های بی مصداق، قدرت تأمل و تفكر را از ما گرفتند. نه تأمل و تفكر به كائنات، فلسفه و حكمت، بلكه قدرت انديشيدن در باره مصيبتی كه دست‌كم در حوزه اقتصاد و صنعت، به دست خود، به روز خود آورديم. فاجعه‌ای كه قابل پيشگيری بود و دخلی به جنبش و انقلاب سياسی و فرهنگی ما نداشت.
ما طلبكاريم از همه كسانی كه درباره غرب، صنعت و مدرنيته معرفتی معيوب را به ما غالب كردند و هر آنچه را می‌توانست به بهروزی نسبی اين مردم و اين آب و خاك كمك كند با چپ انديشی های كودكانه، مونتاژكاری و توسعه وابسته و خدمت به امپرياليسم جهانی لقب دادند و ستايش گر فقر و سیه‌روزی شدند و سرانجام برای كسب تابعيت و اقامت برای فرزندان خود در همان خاستگاه امپرياليسم جهانی، روزها پشت درِ سفارتخانه‌های غربی صف كشيدند!
ما «يك زندگی» طلب داريم از همه روشنفكران ايرانی دهه چهل و پنجاه شمسی كه در غرب تحصيل كردند و باليدند و عواقب رفاهی و بهداشتی پيشرفت‌های صنعتی و تكنولوژيك آن ديار را به چشم خود ديدند، اما ديگران را از آن ترساندند و جامعه فقير و دچار سوءتغذيه ايران را، كه سمبل صنعتش «پيكان» خيامی و آرزوی كشاورزش تراكتور رومانی بود، به «غربزدگی»، «مصرف‌گرایی» و «سلطه ماشينيزم» متهم كردند! و با روخوانی نوشته‌های فانون و فرانك و سمير امين و رژي دبره، معدود سرمايه‌گذاران صنعتی كشورشان را «بورژوازی پليد»، «موش سكه پرست» و «گرگ خوانخوار» ناميدند!
دست همه پيكارگران با استبداد و خودكامگی را می بوسيم، اما طلب كاريم از همه آنهايی كه در نخستين سال پيروزی انقلاب، به جای بهره‌گيری از سرمايه و توان جامعه در مسير رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی، مصيبت بزرگ مصادره ها و الغای مالكيت خصوصی و راندن صاحبان صنايع بزرگ و تعطيلی كارخانه‌ها و افول اقتصاد ايران را سبب شدند و امثال خيامی ها و لاجوردی ها و برخوردارها را «سرمايه‌دار رانتی» خواندند و از ايران بيرون كردند. بی آنكه بدانند عرصه توليد و صنعت جای خون دل خوردن است و هيچ انسان منفعت طلبی حاضر به بند كردن حيثيت و سرمايه در بيابان های تهران و باج دادن به دربار و كفتار نمی‌شود.
درباره خيامی‌ها گفتنی‌ها بسيار است، اما باز اگر روزی پای و حساب و كتاب به ميان آمد، ما به خيامی ها بدهكاريم؛ نه تنها به خاطر پايه گذاری صنعت ساخت پيكان و اتوبوس در ايران و خاورميانه و ايجاد هزار شغل و خانه سازمانی و ورزشگاه و خلق ميلياردها ثروت، بلكه به خاطر همه تصورات غلطی كه از آنها و ديگر سرمايه داران صنعتی هم عصر آنها داشتيم و هيچگاه در صدد اصلاح اين ذهنيت های مجعول برنيامديم.
روز جمعه ۹ اسفند ۹۸ محمود خيامی درگذشت. چندسال پيش برادرش احمد خيامی در تنهايی و بيماری از دنيا رفت. خيامی ها فرشته نبودند و حتی در استمرار همکاری و شراکت برادرانه نیز الگوی موفقی ارائه نکردند، اما در مقابل سرمايه داران و كاسبان رانتی كه این روزها از محل مابه تفاوت قیمت ارز زنده مانده‌اند و در عوض، با احتكار دارو و مواد غذایی، حق زنده ماندن را از هموطنان خود دريغ می‌كنند، بدون تعارف بايد گفت كه خيامی‌ها قابل ستايش‌اند.
بايد ستايش كرد كسانی را كه دلشكسته و مغموم از ايران رفتند و با آنكه در سال‌های بعد از انقلاب، جايی به وسعت يك گور در ايران نداشتند، بيش از يكصد مدرسه و خيريه در خراسان ساختند و صدايش را هم در نياوردند.
اين روزها كه همه داشته‌های ما قسطی است ما به برادران خيامی و شركت ايران‌ناسيونال چند قسط «پوزش» و «تعظيم» بدهكاريم. خيامی ها بی‌آن‌که مجسمه‌ای داشته باشند، تجسم شرافت، انسان‌دوستی و وطن‌پرستی بودند. كاش به خاطر احترام به انسانيت، اكنون از آنها اعاده حيثيت كنيم.
روحشان شاد!
خاطره‌ی دکتر رضا نیازمند ( تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران، ص ۱۴۸)، که خود از کارآفرینان است، از خیامی و دیگر صنعتگران دوران شاه، که بی شباهت به بخشش بزرگانی مانند بیل گیتس و رئیس شبکه توئیتر و فیس‌بوک در این دوره و زمانه نیست 👈 دیپلماسی
#اقتصادی
#صنعتی
#یاد
#احمد_خیامی
#محمود_خیامی
#پیکان
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
ما به خيامی‌ها و ايران‌ناسيونال چند قسط پوزش و تعظيم بدهكاريم!
✍ قاسم خرمی
مدیرمسئول نشریه کارخانه‌دار
اگر روزی در اين مملكت پای حساب و كتاب به ميان آمد، ما و به‌ويژه نسل من از خيلی‌ها طلبكاريم؛ طلبكاريم از همه كسانی كه با تزريق هيجان و دستكاری احساسات و كلی گويی های بی مصداق، قدرت تأمل و تفكر را از ما گرفتند. نه تأمل و تفكر به كائنات، فلسفه و حكمت، بلكه قدرت انديشيدن در باره مصيبتی كه دست‌كم در حوزه اقتصاد و صنعت، به دست خود، به روز خود آورديم. فاجعه‌ای كه قابل پيشگيری بود و دخلی به جنبش و انقلاب سياسی و فرهنگی ما نداشت.
ما طلبكاريم از همه كسانی كه درباره غرب، صنعت و مدرنيته معرفتی معيوب را به ما غالب كردند و هر آنچه را می‌توانست به بهروزی نسبی اين مردم و اين آب و خاك كمك كند با چپ انديشی های كودكانه، مونتاژكاری و توسعه وابسته و خدمت به امپرياليسم جهانی لقب دادند و ستايش گر فقر و سیه‌روزی شدند و سرانجام برای كسب تابعيت و اقامت برای فرزندان خود در همان خاستگاه امپرياليسم جهانی، روزها پشت درِ سفارتخانه‌های غربی صف كشيدند!
ما «يك زندگی» طلب داريم از همه روشنفكران ايرانی دهه چهل و پنجاه شمسی كه در غرب تحصيل كردند و باليدند و عواقب رفاهی و بهداشتی پيشرفت‌های صنعتی و تكنولوژيك آن ديار را به چشم خود ديدند، اما ديگران را از آن ترساندند و جامعه فقير و دچار سوءتغذيه ايران را، كه سمبل صنعتش «پيكان» خيامی و آرزوی كشاورزش تراكتور رومانی بود، به «غربزدگی»، «مصرف‌گرایی» و «سلطه ماشينيزم» متهم كردند! و با روخوانی نوشته‌های فانون و فرانك و سمير امين و رژي دبره، معدود سرمايه‌گذاران صنعتی كشورشان را «بورژوازی پليد»، «موش سكه پرست» و «گرگ خوانخوار» ناميدند!
دست همه پيكارگران با استبداد و خودكامگی را می بوسيم، اما طلب كاريم از همه آنهايی كه در نخستين سال پيروزی انقلاب، به جای بهره‌گيری از سرمايه و توان جامعه در مسير رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی، مصيبت بزرگ مصادره ها و الغای مالكيت خصوصی و راندن صاحبان صنايع بزرگ و تعطيلی كارخانه‌ها و افول اقتصاد ايران را سبب شدند و امثال خيامی ها و لاجوردی ها و برخوردارها را «سرمايه‌دار رانتی» خواندند و از ايران بيرون كردند. بی آنكه بدانند عرصه توليد و صنعت جای خون دل خوردن است و هيچ انسان منفعت طلبی حاضر به بند كردن حيثيت و سرمايه در بيابان های تهران و باج دادن به دربار و كفتار نمی‌شود.
درباره خيامی‌ها گفتنی‌ها بسيار است، اما باز اگر روزی پای و حساب و كتاب به ميان آمد، ما به خيامی ها بدهكاريم؛ نه تنها به خاطر پايه گذاری صنعت ساخت پيكان و اتوبوس در ايران و خاورميانه و ايجاد هزار شغل و خانه سازمانی و ورزشگاه و خلق ميلياردها ثروت، بلكه به خاطر همه تصورات غلطی كه از آنها و ديگر سرمايه داران صنعتی هم عصر آنها داشتيم و هيچگاه در صدد اصلاح اين ذهنيت های مجعول برنيامديم.
روز جمعه ۹ اسفند ۹۸ محمود خيامی درگذشت. چندسال پيش برادرش احمد خيامی در تنهايی و بيماری از دنيا رفت. خيامی ها فرشته نبودند و حتی در استمرار همکاری و شراکت برادرانه نیز الگوی موفقی ارائه نکردند، اما در مقابل سرمايه داران و كاسبان رانتی كه این روزها از محل مابه تفاوت قیمت ارز زنده مانده‌اند و در عوض، با احتكار دارو و مواد غذایی، حق زنده ماندن را از هموطنان خود دريغ می‌كنند، بدون تعارف بايد گفت كه خيامی‌ها قابل ستايش‌اند.
بايد ستايش كرد كسانی را كه دلشكسته و مغموم از ايران رفتند و با آنكه در سال‌های بعد از انقلاب، جايی به وسعت يك گور در ايران نداشتند، بيش از يكصد مدرسه و خيريه در خراسان ساختند و صدايش را هم در نياوردند.
اين روزها كه همه داشته‌های ما قسطی است ما به برادران خيامی و شركت ايران‌ناسيونال چند قسط «پوزش» و «تعظيم» بدهكاريم. خيامی ها بی‌آن‌که مجسمه‌ای داشته باشند، تجسم شرافت، انسان‌دوستی و وطن‌پرستی بودند. كاش به خاطر احترام به انسانيت، اكنون از آنها اعاده حيثيت كنيم.
روحشان شاد!
خاطره‌ی دکتر رضا نیازمند ( تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران، ص ۱۴۸)، که خود از کارآفرینان است، از خیامی و دیگر صنعتگران دوران شاه، که بی شباهت به بخشش بزرگانی مانند بیل گیتس و رئیس شبکه توئیتر و فیس‌بوک در این دوره و زمانه نیست 👈 دیپلماسی
#اقتصادی
#صنعتی
#یاد
#احمد_خیامی
#محمود_خیامی
#پیکان
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#یاد_مشاهیر
🟦 ۸۳ سال با استاد #همایون_خرم
🔸️موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده ی #ویلون
از سال ۱۳۰۹ در بوشهر تا ۲۸ دیماه ۱۳۹۱ در تهران
⭕این ویدئو بلافاصله پس از فوت استاد تهیه شده است.
🔹️ #همایون_خرم؛ خاطره‌سازِ نسل‌ها یکی از مهم‌ترین آهنگساز‌ان تاریخ معاصر ایران بود. هنرمندی که از ۱۴ سالگی وارد رادیو شد و طی سه دهه تعداد زیادی از آثار پرطرفدار موسیقی ایرانی را آهنگسازی کرد. او از اعضای شورای عالی خانه‌موسیقی ایران بود.
وی هارمونی را با #فریدون_فرزانه و با شیوه "سارلی" فراگرفته و در سازبندی از #کورساکف متأثر بود.
خرم با خوانندگان دو دهه طلایی موسیقی ایران همکاری داشته‌است. #حسین_قوامی، ایزدبانو، #مرضیه، گلوریا روحانی، #دلکش، گلپا، ایرج و #محمدرضا_شجریان، از آن جمله‌اند. البته #پروین_نوری‌وند تا چندین سال خواننده انحصاری آثار خرم محسوب می‌شد.
آهنگ‌هایی چون #رسوای_زمانه، #طاقتم_ده #غوغای_ستارگان، #پیک_سحری و #تو_ای_پری_کجایی که بخشی از حافظهٔ شنیداری ایرانیان هستند، از جمله آثار بیادماندنی #همایون_خرم است.
روانش شاد و یادش مانا.
از کانال جامعه شناسی گروهها
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🟦 ۸۳ سال با استاد #همایون_خرم
🔸️موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده ی #ویلون
از سال ۱۳۰۹ در بوشهر تا ۲۸ دیماه ۱۳۹۱ در تهران
⭕این ویدئو بلافاصله پس از فوت استاد تهیه شده است.
🔹️ #همایون_خرم؛ خاطره‌سازِ نسل‌ها یکی از مهم‌ترین آهنگساز‌ان تاریخ معاصر ایران بود. هنرمندی که از ۱۴ سالگی وارد رادیو شد و طی سه دهه تعداد زیادی از آثار پرطرفدار موسیقی ایرانی را آهنگسازی کرد. او از اعضای شورای عالی خانه‌موسیقی ایران بود.
وی هارمونی را با #فریدون_فرزانه و با شیوه "سارلی" فراگرفته و در سازبندی از #کورساکف متأثر بود.
خرم با خوانندگان دو دهه طلایی موسیقی ایران همکاری داشته‌است. #حسین_قوامی، ایزدبانو، #مرضیه، گلوریا روحانی، #دلکش، گلپا، ایرج و #محمدرضا_شجریان، از آن جمله‌اند. البته #پروین_نوری‌وند تا چندین سال خواننده انحصاری آثار خرم محسوب می‌شد.
آهنگ‌هایی چون #رسوای_زمانه، #طاقتم_ده #غوغای_ستارگان، #پیک_سحری و #تو_ای_پری_کجایی که بخشی از حافظهٔ شنیداری ایرانیان هستند، از جمله آثار بیادماندنی #همایون_خرم است.
روانش شاد و یادش مانا.
از کانال جامعه شناسی گروهها
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی (F Nazari)
#یاد_مفاخر
۲۵ اردیبهشت، روز بزرگداشت #فردوسی
🌿بگیر این سیه‌گیسو از یک سُواَم
زِ بَهرِ تو باید همی گیسوام
🔶برآمد سیه‌چشمِ گُلرخ به بام
چو سروِ سَهی، بر سرش ماهِ تام
چو از دور دستان سام سوار
پدید آمد آن دختر نامدار
دو بیجاده بگشاد و آواز داد
که شاد آمدی، ای جوانمرد شاد
چُنین داد پاسخ که ای ماه‌چهر
دُرودَت زِ من؛ آفرین از سپهر
چه مایه شَبان دیده اندر سماک
خروشان بُدَم پیشِ یزدانِ پاک
همی خواستم تا خدایِ جهان
نماید مرا رویت اندر نهان
کنون شاد گشتم به آواز تو
بدین خوب‌ْگفتارِ با نازِ تو
یکی چارهٔ راهِ دیدار جوی
چه پُرسی، تو بر باره و من به کوی؟
پَری‌روی گفتِ سپهبَد شنود؛
زِ سَر، شَعرِ گُلنار بگشاد زود
«بگیر این سیه‌گیسو از یک سُواَم
زِ بَهرِ تو باید همی گیسوام.»
نگه کرد زال اندر آن ماهروی
شگفتی بمانْد، اندران روی و موی...
📖شاهنامهٔ فردوسی، پادشاهی منوچهر
بر اساس چاپ مسکو
🖍️به کوشش دکتر سعید حمیدیان
✏️تصویر‌گر: فیروزه ایمانی
سَماک: نام ستاره‌ای و آن منزل چهاردهم قمر است.
شَعر: موی
#شاهنامه
#فردوسی
#زال_و_رودابه
https://t.me/shafiei_kadkani
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
۲۵ اردیبهشت، روز بزرگداشت #فردوسی
🌿بگیر این سیه‌گیسو از یک سُواَم
زِ بَهرِ تو باید همی گیسوام
🔶برآمد سیه‌چشمِ گُلرخ به بام
چو سروِ سَهی، بر سرش ماهِ تام
چو از دور دستان سام سوار
پدید آمد آن دختر نامدار
دو بیجاده بگشاد و آواز داد
که شاد آمدی، ای جوانمرد شاد
چُنین داد پاسخ که ای ماه‌چهر
دُرودَت زِ من؛ آفرین از سپهر
چه مایه شَبان دیده اندر سماک
خروشان بُدَم پیشِ یزدانِ پاک
همی خواستم تا خدایِ جهان
نماید مرا رویت اندر نهان
کنون شاد گشتم به آواز تو
بدین خوب‌ْگفتارِ با نازِ تو
یکی چارهٔ راهِ دیدار جوی
چه پُرسی، تو بر باره و من به کوی؟
پَری‌روی گفتِ سپهبَد شنود؛
زِ سَر، شَعرِ گُلنار بگشاد زود
«بگیر این سیه‌گیسو از یک سُواَم
زِ بَهرِ تو باید همی گیسوام.»
نگه کرد زال اندر آن ماهروی
شگفتی بمانْد، اندران روی و موی...
📖شاهنامهٔ فردوسی، پادشاهی منوچهر
بر اساس چاپ مسکو
🖍️به کوشش دکتر سعید حمیدیان
✏️تصویر‌گر: فیروزه ایمانی
سَماک: نام ستاره‌ای و آن منزل چهاردهم قمر است.
شَعر: موی
#شاهنامه
#فردوسی
#زال_و_رودابه
https://t.me/shafiei_kadkani
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
Forwarded from جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی (F Nazari)
#مرور_تاریخ
#یاد_مفاخر
🖍️ این تابلو با خط #بهروزمرادی نوشته و در سوم خرداد ۱۳۶۱ پس‌از آزادسازی خرمشهر از اشغال ارتش عراق، آن‌را در ورودی شهر نصب کرد تا خرمشهر را متعلق به همه‌ی ایران معرفی کند.
#بهروز_مرادی در چهارم خرداد ۱۳۶۷ در راه دفاع از ایران به شهادت رسید. پدرش قربان‌علی و برادرش فرزاد نیز در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق، به شهادت رسیدند.
👈او معلمی متولد خرمشهر، دانشجوی صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان، عکاسی با ثبت ۶۰۰ عکس از میدان جنگ و رزمنده‌ی داوطلب این جنگ بود.
📚درخصوص وی ۴ کتاب نوشته و منتشر شده است:
۱- در کوچه‌های خرمشهر/ به کوشش #مریم‌شانکی
۲- بهروز/ نوشته #محسن‌مطلق
۳- به خرمشهر خوش آمدید/ #محسن‌مطلق
۴- خرمشهر، پایتخت جنگ/#قاسم‌یاحسینی
🔻پ.ن: حتما اگر بهروز مرادی امروز در میان ما زندگی می‌کرد، ایران را متعلق به همه‌ی ایرانیان می‌دانست... و از آبادنبودن و استمرار کمبودها و مشکلات ناشی از جنگ در #خرمشهر، فریاد برمی‌آورد و اعتراض می‌کرد...
آری، او حتما یک #کنش‌گر و #مطالبه‌گر بود...
✍️فریبا نظری
۳ خرداد ۱۴۰۲
#سوم_خرداد، روز آزادسازی #خرمشهر گرامی باد
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
#یاد_مفاخر
🖍️ این تابلو با خط #بهروزمرادی نوشته و در سوم خرداد ۱۳۶۱ پس‌از آزادسازی خرمشهر از اشغال ارتش عراق، آن‌را در ورودی شهر نصب کرد تا خرمشهر را متعلق به همه‌ی ایران معرفی کند.
#بهروز_مرادی در چهارم خرداد ۱۳۶۷ در راه دفاع از ایران به شهادت رسید. پدرش قربان‌علی و برادرش فرزاد نیز در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق، به شهادت رسیدند.
👈او معلمی متولد خرمشهر، دانشجوی صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان، عکاسی با ثبت ۶۰۰ عکس از میدان جنگ و رزمنده‌ی داوطلب این جنگ بود.
📚درخصوص وی ۴ کتاب نوشته و منتشر شده است:
۱- در کوچه‌های خرمشهر/ به کوشش #مریم‌شانکی
۲- بهروز/ نوشته #محسن‌مطلق
۳- به خرمشهر خوش آمدید/ #محسن‌مطلق
۴- خرمشهر، پایتخت جنگ/#قاسم‌یاحسینی
🔻پ.ن: حتما اگر بهروز مرادی امروز در میان ما زندگی می‌کرد، ایران را متعلق به همه‌ی ایرانیان می‌دانست... و از آبادنبودن و استمرار کمبودها و مشکلات ناشی از جنگ در #خرمشهر، فریاد برمی‌آورد و اعتراض می‌کرد...
آری، او حتما یک #کنش‌گر و #مطالبه‌گر بود...
✍️فریبا نظری
۳ خرداد ۱۴۰۲
#سوم_خرداد، روز آزادسازی #خرمشهر گرامی باد
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
Forwarded from جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی (F Nazari)
#یاد_مفاخر
🏴🏴🏴
📚شهلا لاهیجی( ۱۳۲۱_ ۱۴۰۲ ) 🌹🖤🏴
نویسنده و تاریخ پژوه، مترجم و بنیانگذار انتشارات روشنگران و مطالعات زنان در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
شهلا لاهیجی یکی از زنان پیشگام حوزه نشر و از ناشرین موفق تخصصی میان رشته ای مطالعات زنان و فمینیسم بود که در این زمینه آثار مهمی را به زیور طبع آراست.
او همچنین برنده جایزه بین المللی پن در سال ۲۰۰۱ شد. اثر مشترک شادروان خانم لاهیجی با دکتر مهرانگیز کار به نام شناخت هویت زن ایرانی؛ پیشاتاریخ و تاریخ ، کاری است ارزشمند و مرجعی است قابل استناد در پژوهش زنان.
روانشاد باد!
#شهلا_لاهیجی
https://t.me/sociology_of_sport
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
🏴🏴🏴
📚شهلا لاهیجی( ۱۳۲۱_ ۱۴۰۲ ) 🌹🖤🏴
نویسنده و تاریخ پژوه، مترجم و بنیانگذار انتشارات روشنگران و مطالعات زنان در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
شهلا لاهیجی یکی از زنان پیشگام حوزه نشر و از ناشرین موفق تخصصی میان رشته ای مطالعات زنان و فمینیسم بود که در این زمینه آثار مهمی را به زیور طبع آراست.
او همچنین برنده جایزه بین المللی پن در سال ۲۰۰۱ شد. اثر مشترک شادروان خانم لاهیجی با دکتر مهرانگیز کار به نام شناخت هویت زن ایرانی؛ پیشاتاریخ و تاریخ ، کاری است ارزشمند و مرجعی است قابل استناد در پژوهش زنان.
روانشاد باد!
#شهلا_لاهیجی
https://t.me/sociology_of_sport
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
Mahmoud Jahan - Yad e Khoramshahr
@Bazmemusighi
🍃موسیقی زیبای ایرانی
🍃ترانه زیبای جنوبی
🍃 نام ترانه : #یاد_خرمشهر
🍃باصدای شادروان: #محمود_جهان
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
🍃ترانه زیبای جنوبی
🍃 نام ترانه : #یاد_خرمشهر
🍃باصدای شادروان: #محمود_جهان
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali