Forwarded from عاشقان ایران
🛫 🛫 عقاب تیزپرواز ارتش، "عباس دوران"
💫 سرلشکر خلبان #عباس_دوران✨
زاده ۲۰ مهر ۱۳۲۹ در #شیراز
شهادت ۳۰ تیر ۱۳۶۱ در #بغداد
🔹"دوران" از #خلبانان جنگنده مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم #نیروی_هوایی #ارتش ایران بود که در ماه‌های آغاز #جنگ_تحمیلی نقش مهمی در بمباران اهداف دشمن #بعثی در #عراق داشت. در دو سال اول جنگ بیش از ۱۲۰ عملیات و پرواز برون مرزی موفق داشت و در عملیات بغداد در خاک عراق کشته شد
🔹او تا دوره دیپلم در شیراز بود و سپس به خدمت نظام وظیفه رفت. پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی #شاهنشاهی_ایران شد و پس از گذراندن دورهٔ مقدماتی پرواز، برای ادامهٔ تحصیل و دورهٔ تکمیلی به #آمریکا فرستاده شد. با دریافت نشان و گواهی خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس امریکا به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی #همدان مشغول به کار شد
🔹جایگاه ویژه در جنگ
#سرتیپ_نمکی می گوید: نفرات فنی و مدیریتی و خلبانان زیادی به اتهام شرکت در #کودتای_نوژه از کار برکنار شدند. اما بعد از ظهر ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آمدند و گفتند؛ بدون حقوق و درجه به کشور خدمت می کنند. بسیاری از آنان بهترین افسران و خلبانان جنگ شدند و حتی #شهید. خلبانان شهید اقبالی دوگاهه، دل حامد، غفور جدی، مهدیار و عباس دوران از آنها بودند
🔹با شروع جنگ او در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری(آن زمان پایگاه هوایی شهید نوژه نام داشت) مشغول خدمت شد. مدتی بعد برای ادامه پروازهای جنگی به پایگاه ششم شکاری #بوشهر رفت. در ۷ آذر ۱۳۵۹ در #عملیات_مروارید، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد که بخش مهمی از صادرات #نفت_عراق از طریق این دو سکوی عظیم نفتی در مصب #اروندرود بود، با انهدام آنها عملاً صادرات نفت عراق از دریا قطع شد. او همچنین در #عملیات_فتح_المبین بسیار موفق بود
🔹#عملیات_بغداد
#صدام پیش از جنگ و در اجلاس سران #عدم_تعهد در هاوانا، میزبانی بغداد را برای اجلاس بعدی دریافت کرده بود تا ژست یک صلح طلب را به نمایش گذارد. او برای امن نشان دادن بغداد با ترسو خواندن خلبانان ایرانی گفته بود:«هیچ #خلبان ایرانی جرات نزدیک شدن به آسمان بغداد و برهم زدن این اجلاس را ندارد.»
در حالی که تلاش دیپلماتیک وزارت خارجه و دولت #ایران برای تغییر محل اجلاس عدم تعهد در جریان بود، نیروی هوایی ارتش #جمهوری_اسلامی_ایران پیش از برگزاری اجلاس، حمله به بغداد را برنامه ریزی کرد تا ناامنی این شهر را نشان دهد.
طرح عملیات در پایگاه نوژه با حضور #علیرضا_یاسینی فرمانده عملیات و #محمود_خضرایی فرمانده پایگاه و شش خلبان نیروی هوایی ریخته شد.
🔹آخرین پرواز
۳۰ تیر ۱۳۶۱ روز انجام عملیات بغدادبود. سه فروند هواپیمای جنگنده بود. تصمیم این شد که سه فانتوم مسلح به پرواز درآیند، اگرچه تنها دو فروند از مرز گذشتند (بخاطر نقص فنی هواپیمای خلبان توانگریان و خسروشاهی).
هدف، بمباران پالایشگاه «الدوره» بغداد بود و ناامن نشان دادن شهر. دو هواپیما در ۳۰ کیلومتری بغداد با ۳ دیوار آتش سنگین دشمن روبرو شدند. پس از عبور از دیوارهای آتش چند گلوله به هواپیمای "دوران برخورد کرد و موتور راست آن از کار افتاد اما او ادامه داد. هواپیماها به جنوب شرقی بغداد، پالایشگاه «الدوره» رفتند و میان پدافند قوی دشمن، همه بمب‌ها را روی پالایشگاه ریختند. بعد از آن سوی بغداد رفتند. در این زمان یکی از هواپیماها که به شدت آسیب دیده بود با مهارت بالای خلبان #محمود_اسکندری و کمک خلبان #عباس_باقری از مهلکه گریخت و به پایگاه #نوژه ایران بازگشت. هواپیمای "دوران" دوباره مورد اصابت چندین گلوله ضدهوایی قرار گرفت و از دم تا کابین خلبان در آتش می سوخت. در این هنگام، کمک خلبان #منصور_کاظمیان در کابین عقب متوجه می‌شود نشانگرها از کار افتاده‌اند؛ تصمیم به ایجکت خود و دوران می‌گیرد. عباس دوران می گوید تو خارج شو اما من ادامه میدهم. اما قبل از کشیدن دستگیره خروج اضطراری توسط کاظمیان، ایجکت کابین عقب، کاظمیان را به بیرون پرتاب می کند(شاید خود دوران اینکار را کرده بود). سپس دوران دلیرانه فانتوم آتش گرفته را به سوی ساختمان هتل هدایت می کند که در نزدیکی هتل منفجر می شود و آرزوی صدام نقش بر آب.
🔹پس از آن، سازمان وحدت آفریقا و سپس کوبا اعلام کردند بغداد محل امنی نیست و حتی پیشنهاد عراق برای میزبانی وزیران خارجه پیش از اجلاس سران هم، رد شد که شکست بزرگ سیاسی صدام بود
🔹خاکسپاری
پیکر شهید، بیست سال بعد در ۱۳۸۱ به شکل تکه‌ای استخوان پا، به ایران تحویل داده شد و ۱۰ مرداد در آیین رسمی با حضور مسئولان کشوری و لشگری و بستگان در #شیراز به خاک سپرده شد
🔹از آخرین عملیات او دو فیلم
"عبور از خط سرخ"/۱۳۷۴ و "خلبان"/۱۳۷۶ /کارگردان #جمال_شورجه/ساخته شد
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN
💫 سرلشکر خلبان #عباس_دوران✨
زاده ۲۰ مهر ۱۳۲۹ در #شیراز
شهادت ۳۰ تیر ۱۳۶۱ در #بغداد
🔹"دوران" از #خلبانان جنگنده مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم #نیروی_هوایی #ارتش ایران بود که در ماه‌های آغاز #جنگ_تحمیلی نقش مهمی در بمباران اهداف دشمن #بعثی در #عراق داشت. در دو سال اول جنگ بیش از ۱۲۰ عملیات و پرواز برون مرزی موفق داشت و در عملیات بغداد در خاک عراق کشته شد
🔹او تا دوره دیپلم در شیراز بود و سپس به خدمت نظام وظیفه رفت. پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی #شاهنشاهی_ایران شد و پس از گذراندن دورهٔ مقدماتی پرواز، برای ادامهٔ تحصیل و دورهٔ تکمیلی به #آمریکا فرستاده شد. با دریافت نشان و گواهی خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس امریکا به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی #همدان مشغول به کار شد
🔹جایگاه ویژه در جنگ
#سرتیپ_نمکی می گوید: نفرات فنی و مدیریتی و خلبانان زیادی به اتهام شرکت در #کودتای_نوژه از کار برکنار شدند. اما بعد از ظهر ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آمدند و گفتند؛ بدون حقوق و درجه به کشور خدمت می کنند. بسیاری از آنان بهترین افسران و خلبانان جنگ شدند و حتی #شهید. خلبانان شهید اقبالی دوگاهه، دل حامد، غفور جدی، مهدیار و عباس دوران از آنها بودند
🔹با شروع جنگ او در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری(آن زمان پایگاه هوایی شهید نوژه نام داشت) مشغول خدمت شد. مدتی بعد برای ادامه پروازهای جنگی به پایگاه ششم شکاری #بوشهر رفت. در ۷ آذر ۱۳۵۹ در #عملیات_مروارید، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد که بخش مهمی از صادرات #نفت_عراق از طریق این دو سکوی عظیم نفتی در مصب #اروندرود بود، با انهدام آنها عملاً صادرات نفت عراق از دریا قطع شد. او همچنین در #عملیات_فتح_المبین بسیار موفق بود
🔹#عملیات_بغداد
#صدام پیش از جنگ و در اجلاس سران #عدم_تعهد در هاوانا، میزبانی بغداد را برای اجلاس بعدی دریافت کرده بود تا ژست یک صلح طلب را به نمایش گذارد. او برای امن نشان دادن بغداد با ترسو خواندن خلبانان ایرانی گفته بود:«هیچ #خلبان ایرانی جرات نزدیک شدن به آسمان بغداد و برهم زدن این اجلاس را ندارد.»
در حالی که تلاش دیپلماتیک وزارت خارجه و دولت #ایران برای تغییر محل اجلاس عدم تعهد در جریان بود، نیروی هوایی ارتش #جمهوری_اسلامی_ایران پیش از برگزاری اجلاس، حمله به بغداد را برنامه ریزی کرد تا ناامنی این شهر را نشان دهد.
طرح عملیات در پایگاه نوژه با حضور #علیرضا_یاسینی فرمانده عملیات و #محمود_خضرایی فرمانده پایگاه و شش خلبان نیروی هوایی ریخته شد.
🔹آخرین پرواز
۳۰ تیر ۱۳۶۱ روز انجام عملیات بغدادبود. سه فروند هواپیمای جنگنده بود. تصمیم این شد که سه فانتوم مسلح به پرواز درآیند، اگرچه تنها دو فروند از مرز گذشتند (بخاطر نقص فنی هواپیمای خلبان توانگریان و خسروشاهی).
هدف، بمباران پالایشگاه «الدوره» بغداد بود و ناامن نشان دادن شهر. دو هواپیما در ۳۰ کیلومتری بغداد با ۳ دیوار آتش سنگین دشمن روبرو شدند. پس از عبور از دیوارهای آتش چند گلوله به هواپیمای "دوران برخورد کرد و موتور راست آن از کار افتاد اما او ادامه داد. هواپیماها به جنوب شرقی بغداد، پالایشگاه «الدوره» رفتند و میان پدافند قوی دشمن، همه بمب‌ها را روی پالایشگاه ریختند. بعد از آن سوی بغداد رفتند. در این زمان یکی از هواپیماها که به شدت آسیب دیده بود با مهارت بالای خلبان #محمود_اسکندری و کمک خلبان #عباس_باقری از مهلکه گریخت و به پایگاه #نوژه ایران بازگشت. هواپیمای "دوران" دوباره مورد اصابت چندین گلوله ضدهوایی قرار گرفت و از دم تا کابین خلبان در آتش می سوخت. در این هنگام، کمک خلبان #منصور_کاظمیان در کابین عقب متوجه می‌شود نشانگرها از کار افتاده‌اند؛ تصمیم به ایجکت خود و دوران می‌گیرد. عباس دوران می گوید تو خارج شو اما من ادامه میدهم. اما قبل از کشیدن دستگیره خروج اضطراری توسط کاظمیان، ایجکت کابین عقب، کاظمیان را به بیرون پرتاب می کند(شاید خود دوران اینکار را کرده بود). سپس دوران دلیرانه فانتوم آتش گرفته را به سوی ساختمان هتل هدایت می کند که در نزدیکی هتل منفجر می شود و آرزوی صدام نقش بر آب.
🔹پس از آن، سازمان وحدت آفریقا و سپس کوبا اعلام کردند بغداد محل امنی نیست و حتی پیشنهاد عراق برای میزبانی وزیران خارجه پیش از اجلاس سران هم، رد شد که شکست بزرگ سیاسی صدام بود
🔹خاکسپاری
پیکر شهید، بیست سال بعد در ۱۳۸۱ به شکل تکه‌ای استخوان پا، به ایران تحویل داده شد و ۱۰ مرداد در آیین رسمی با حضور مسئولان کشوری و لشگری و بستگان در #شیراز به خاک سپرده شد
🔹از آخرین عملیات او دو فیلم
"عبور از خط سرخ"/۱۳۷۴ و "خلبان"/۱۳۷۶ /کارگردان #جمال_شورجه/ساخته شد
عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN
Forwarded from خوزستان پاره تن ایران زمین است
دکتر #جواد_طباطبایی:
سقوط ایران در حملۀ #اسکندر_مقدونی نخستین تجربۀ شکست نظامی تاریخ #شاهنشاهی_ایران بود، که گسست آئینی مهمی را نیز در پی داشت، اما حتیٰ این شکست مهم نیز نتوانست گُسلِ ژرفی در تاریخ فرهنگی ایران ایجاد کند، چنان که با برآمدن #پارتیان همۀ فرهنگ ایرانی بار دیگر احیا شد. نکتۀ جالب توجه دیگر تداوم فرهنگی ایران دورۀ ساسانی است. برحسب معمول، گفته می شود که #ساسانیان بخشی از بقایای پارتیان را از میان بردند تا گسستی میان خود و تاریخ پیش از آن ایجاد کنند، اما آنچه در این کوشش برای ایجاد گسست دارای اهمیت است این است که این کوشش برای ایجاد گسست، در واقع، خود ایجاد تداوم متفاوتی بود، زیرا ساسانیان، حتیٰ آنجا که به تصریح نمی گفتند، فرمانروایی خود را ادامۀ ایران #هخامنشی تا پارتی می دانستند و اطلاق نام #ایرانشهر به کشور خود، که صورت فارسی میانۀ اوستایی و فارسی باستان است، گواه این مدعاست. این تداوم ایران در دوران باستان، بیشتر از آنکه تداوم سیاسی‌ـ آئینی باشد، تداوم فرهنگی بود. وضعِ متفاوتِ ایران در دورۀ #اسلامی، در میان کشورهایی که در امپراتوری اسلامی ادغام شدند، به همین تداوم فرهنگی مربوط می شود، به گونه‌ای که وارد شدن دیانتی جدید در نظامِ فرهنگ ترکیبِ نوآئینی را ایجاد کرد، اما نتوانست گسستی تاریخی در پی داشته باشد. سرشت این ترکیبِ فرهنگیِ نوآئین بویژه در دورۀ اسلامی اهمیت دارد که در نُه سدۀ تاریخ ایران، از آغاز این دوره تا برآمدن #صفویان، ایران دست‌کم دو مذهب اسلامی را پذیرفته که هر یک از آنها در دوره‌هایی مذهب اکثریت بوده است، اما هر یک از این دو مذهب جایی در فرهنگ فراگیر داشته‌اند و اکثریت پیدا کردن یک مذهب پی‌آمدهای ناگوار چندانی نداشته است. با صفویان اگرچه تشیع به دیانت رسمی کشور تبدیل شد، و در دورۀ #شاه_سلطان_حسین نیز در مواردی رفتار بدی با #مسیحیان صورت گرفت، اما حتیٰ الزامات تقویت بنیان دولت «ملّی» در برابر تهدیدهای #عثمانی نیز موجب نشد که تنش‌های دینی به فاجعه‌ای منجر شود. با این همه، حتیٰ رفتار ناشایست شاه سلطان حسین با مسیحیان ایران را نمی توان با کشتار جمعی یک میلیون و نیم تن از ارمنیان در عثمانی آغاز سدۀ بیستم مقایسه کرد. ایران، به خلاف دیگر کشورهای اسلامی، و نیز کشورهای اروپایی تا آغاز دوران جدید و آلمان تا شکست این کشور در پایان جنگ دوم جهانی، کشور فرهنگ فراگیر بود و دیانت در ترکیب همین فرهنگ وارد می‌شد و همین فرهنگ فراگیر موجب تداوم ایران از دوران باستان تا دهه های اخیر بود. با ایدئولوژیکی شدن دیانت، و استقلالی که دیانت نسبت به دیگر عناصر این فرهنگ فراگیر در دهه‌های اخیر پیدا کرده، شالودۀ استوار ملّیت ایرانی و تداوم تاریخی آن نیز دستخوش سستی بی سابقه‌ای شده است. می‌توان گفت که تا دهه های اخیر، که ایران ایرانشهری فهمیده می شد، مفردات فرهنگ فراگیر آن در ترکیب بدیعی وارد می‌شد و همین ترکیب موجب استواری شالودۀ آن بود، در حالیکه هر اخلالی در آن ترکیب، که ایدئولوژیکی شدن دیانت و چربیدن آن بر دیگر مفردات فرهنگ فراگیر یکی از مهم ترین نمونه‌های آن است، بنیان و تداوم آن را خدشه دار کرد.
@jtjostarha
@iran_khouzestan
سقوط ایران در حملۀ #اسکندر_مقدونی نخستین تجربۀ شکست نظامی تاریخ #شاهنشاهی_ایران بود، که گسست آئینی مهمی را نیز در پی داشت، اما حتیٰ این شکست مهم نیز نتوانست گُسلِ ژرفی در تاریخ فرهنگی ایران ایجاد کند، چنان که با برآمدن #پارتیان همۀ فرهنگ ایرانی بار دیگر احیا شد. نکتۀ جالب توجه دیگر تداوم فرهنگی ایران دورۀ ساسانی است. برحسب معمول، گفته می شود که #ساسانیان بخشی از بقایای پارتیان را از میان بردند تا گسستی میان خود و تاریخ پیش از آن ایجاد کنند، اما آنچه در این کوشش برای ایجاد گسست دارای اهمیت است این است که این کوشش برای ایجاد گسست، در واقع، خود ایجاد تداوم متفاوتی بود، زیرا ساسانیان، حتیٰ آنجا که به تصریح نمی گفتند، فرمانروایی خود را ادامۀ ایران #هخامنشی تا پارتی می دانستند و اطلاق نام #ایرانشهر به کشور خود، که صورت فارسی میانۀ اوستایی و فارسی باستان است، گواه این مدعاست. این تداوم ایران در دوران باستان، بیشتر از آنکه تداوم سیاسی‌ـ آئینی باشد، تداوم فرهنگی بود. وضعِ متفاوتِ ایران در دورۀ #اسلامی، در میان کشورهایی که در امپراتوری اسلامی ادغام شدند، به همین تداوم فرهنگی مربوط می شود، به گونه‌ای که وارد شدن دیانتی جدید در نظامِ فرهنگ ترکیبِ نوآئینی را ایجاد کرد، اما نتوانست گسستی تاریخی در پی داشته باشد. سرشت این ترکیبِ فرهنگیِ نوآئین بویژه در دورۀ اسلامی اهمیت دارد که در نُه سدۀ تاریخ ایران، از آغاز این دوره تا برآمدن #صفویان، ایران دست‌کم دو مذهب اسلامی را پذیرفته که هر یک از آنها در دوره‌هایی مذهب اکثریت بوده است، اما هر یک از این دو مذهب جایی در فرهنگ فراگیر داشته‌اند و اکثریت پیدا کردن یک مذهب پی‌آمدهای ناگوار چندانی نداشته است. با صفویان اگرچه تشیع به دیانت رسمی کشور تبدیل شد، و در دورۀ #شاه_سلطان_حسین نیز در مواردی رفتار بدی با #مسیحیان صورت گرفت، اما حتیٰ الزامات تقویت بنیان دولت «ملّی» در برابر تهدیدهای #عثمانی نیز موجب نشد که تنش‌های دینی به فاجعه‌ای منجر شود. با این همه، حتیٰ رفتار ناشایست شاه سلطان حسین با مسیحیان ایران را نمی توان با کشتار جمعی یک میلیون و نیم تن از ارمنیان در عثمانی آغاز سدۀ بیستم مقایسه کرد. ایران، به خلاف دیگر کشورهای اسلامی، و نیز کشورهای اروپایی تا آغاز دوران جدید و آلمان تا شکست این کشور در پایان جنگ دوم جهانی، کشور فرهنگ فراگیر بود و دیانت در ترکیب همین فرهنگ وارد می‌شد و همین فرهنگ فراگیر موجب تداوم ایران از دوران باستان تا دهه های اخیر بود. با ایدئولوژیکی شدن دیانت، و استقلالی که دیانت نسبت به دیگر عناصر این فرهنگ فراگیر در دهه‌های اخیر پیدا کرده، شالودۀ استوار ملّیت ایرانی و تداوم تاریخی آن نیز دستخوش سستی بی سابقه‌ای شده است. می‌توان گفت که تا دهه های اخیر، که ایران ایرانشهری فهمیده می شد، مفردات فرهنگ فراگیر آن در ترکیب بدیعی وارد می‌شد و همین ترکیب موجب استواری شالودۀ آن بود، در حالیکه هر اخلالی در آن ترکیب، که ایدئولوژیکی شدن دیانت و چربیدن آن بر دیگر مفردات فرهنگ فراگیر یکی از مهم ترین نمونه‌های آن است، بنیان و تداوم آن را خدشه دار کرد.
@jtjostarha
@iran_khouzestan