Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
#خانه_شهریاری
روستای #یانه‌سر از بخش #یانه‌سر، شهرستان #بهشهر
این ساختمان قاجاری، مقر حکومت #سردار_رفیع_یانه‌سری بود.
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
روستای #یانه‌سر از بخش #یانه‌سر، شهرستان #بهشهر
این ساختمان قاجاری، مقر حکومت #سردار_رفیع_یانه‌سری بود.
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
خانه #شهریاری:
خانه #شهریاری در روستای #یانه‌سر از بخش یانه‌سر، شهرستان #بهشهر ، واقع است.
این ساختمان #قاجاری، مقر حکومت #سردار_رفیع_یانه‌سری بود. سردار رفیع یانسری صاحب‌منصب نظامی و سیاسی منطقه #هزار_جریب و #گرگان در دوره #قاجاریه و #جنبش_مشروطه بود. او بارها به حکومت #استرآباد، #شاهرود، #بسطام و #هزار_جریب منصوب شد و دو بار نایب‌الحکومه #استرآباد شد.
این بنا در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۸۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی #ایران به ثبت رسیده است. مرمت این اثر در تابستان سال ۱۳۹۱ با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان #مازندران صورت گرفت.
فرستنده: مهدی خلیلی
ازکانال دوستداران طبیعت #بهشهر باکمی ویرایش
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
خانه #شهریاری در روستای #یانه‌سر از بخش یانه‌سر، شهرستان #بهشهر ، واقع است.
این ساختمان #قاجاری، مقر حکومت #سردار_رفیع_یانه‌سری بود. سردار رفیع یانسری صاحب‌منصب نظامی و سیاسی منطقه #هزار_جریب و #گرگان در دوره #قاجاریه و #جنبش_مشروطه بود. او بارها به حکومت #استرآباد، #شاهرود، #بسطام و #هزار_جریب منصوب شد و دو بار نایب‌الحکومه #استرآباد شد.
این بنا در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۸۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی #ایران به ثبت رسیده است. مرمت این اثر در تابستان سال ۱۳۹۱ با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان #مازندران صورت گرفت.
فرستنده: مهدی خلیلی
ازکانال دوستداران طبیعت #بهشهر باکمی ویرایش
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
Forwarded from مازندران‌گیلان آریایی
بخش #هزارجریب و حکومت #آل_باوند
بخش آخر:
#یانه‌سر بخشی از منطقه کوهستانی #هزارجریب_بهشهر است که #خسرو_انوشیروان پادشاه #ساسانی پس از پیروزی در جنگ «هیاطله» با کمک اولاد سوخرا ولایات متعددی از جمله #هزارجریب را به «قارن» پسر «سوخرا» داد و برای نظم طبرستان نواحی یارکوه (هزارجریب) را به #باوندیان سپرد.
نزدیکی به پایتخت #اشکانیان، شهر #صددروازه یا #دامغان امروزی با منطقه کوهستانی #هزارجریب این بخش مورد توجه شاهان #اشکانی هم بوده است.
اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان با حکومت مازیار بن قارن در هزارجریب مخالفت کرد و قسمت‌هایی از قلمرو پدر مازیار را به تصرف درآورد و بعد از مرگ #اسپهبد_مازیار از سوی مأمون به حکومت نواحی کوهستانی به عنوان نایب‌الخلیفه منصوب شد.
از حوادث مهم #هزارجریب بعد از مازیار، حمله حسن‌بن‌زید به کوهستان هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوندی بود چرا که مهم‌ترین سلسله حکومتی هزارجریب خاندان باوندیان یا آل‌باوند بودند که به مدت ۷۰۰ سال در تبرستان حکومت کردند.
دوره تحت فرمانروایی آل باوند که ، کیوسیه خوانده شده ، از سال 45 تا397 هـ است. قلمرو آنان در این دوره بخشهای کوهستانی معروف به جبال #قارن به مرکزیت #پریم یا #فریم بوده که به همین خاطر به ملک الجبال و گرشاه شهرت یافته اند.
دومین دوره فرمانروایی آل باوند از سال 466 هجری آغاز شده وتا سال 606 هجری به درازا کشیده است ، مورخان #اسپهبدان این دوره را #باوندیان_اسپهبدیه نام نهاده اند . نخستین فرد این سلسله اسپهبد حسام الدوله شهریاربن قارن و آخرین آنان اسپهبد شمس الملوک رستم بن اردشیراست . باوندیان اسپهبدیه در سرزمینهائی بیشتری حکمرانی داشتند و بر #تبرستان ، #گیلان ، #ری و #قومس فرمانروایی داشتند و مرکز حکومتشان شهر #ساری بوده است .
سومین سلسله آل باوند ، کینخواریه نام داشته که حکومتشان از 635 هـ با به تخت نشینی اسپهبد ابوالملوک حسام الدوله اردشیر ملقب به کینخوار آغاز شده وتا سال 750 هـ یعنی زمان قتل اسپهبد فخرالدوله حسن به دست کیا افراسیاب چلابی به طول کشیده است . مرکز فرمانروایی شان #آمل بوده که از آنجا بر سراسر #مازندران حکم می رانده اند .
#برج_لاجيم در #سوادکوه در فاصله ي دوره اول باوندي و ظهور دومين سلسله ي اين خاندان ساخته شده است. يعني زماني كه تمامي دشت و نواحي مازندران قريب به هفتاد سال در دست آل زيار بود و سلاطين باوندي در كوههاي جنوب ساري ( پايتخت سابقشان) مأمن گزيده و منتظر فرصت بودن كه مجدداً حكومت مازندران را در دست گيرند.
زبان تبري يا مازندراني، بازمانده ي زبان #ايرانيان قديم #پهلوی است كه ديرتر وكمتر از ساير زبانها تحت تاَثير زبانهاي بيگانه اي چون عربي، مغولي، تاتاري قرار گرفته است.
تا قرن پنجم هجري، پادشاهان تبرستان به خط پهلوي مي نوشتند و سكه مي زدند. دو كتيبه که به خط #پهلوي در #رِسِكت، واقع در #دودانگه_ساري، و #گنبد_لاجيم در #سوادكوه به دست آمده است نشان می دهد که دودمان ساسانی آل باوند به پهلوی می نوشتندو سکه می زدند
@taporestangilak_ariyaea
بخش آخر:
#یانه‌سر بخشی از منطقه کوهستانی #هزارجریب_بهشهر است که #خسرو_انوشیروان پادشاه #ساسانی پس از پیروزی در جنگ «هیاطله» با کمک اولاد سوخرا ولایات متعددی از جمله #هزارجریب را به «قارن» پسر «سوخرا» داد و برای نظم طبرستان نواحی یارکوه (هزارجریب) را به #باوندیان سپرد.
نزدیکی به پایتخت #اشکانیان، شهر #صددروازه یا #دامغان امروزی با منطقه کوهستانی #هزارجریب این بخش مورد توجه شاهان #اشکانی هم بوده است.
اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان با حکومت مازیار بن قارن در هزارجریب مخالفت کرد و قسمت‌هایی از قلمرو پدر مازیار را به تصرف درآورد و بعد از مرگ #اسپهبد_مازیار از سوی مأمون به حکومت نواحی کوهستانی به عنوان نایب‌الخلیفه منصوب شد.
از حوادث مهم #هزارجریب بعد از مازیار، حمله حسن‌بن‌زید به کوهستان هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوندی بود چرا که مهم‌ترین سلسله حکومتی هزارجریب خاندان باوندیان یا آل‌باوند بودند که به مدت ۷۰۰ سال در تبرستان حکومت کردند.
دوره تحت فرمانروایی آل باوند که ، کیوسیه خوانده شده ، از سال 45 تا397 هـ است. قلمرو آنان در این دوره بخشهای کوهستانی معروف به جبال #قارن به مرکزیت #پریم یا #فریم بوده که به همین خاطر به ملک الجبال و گرشاه شهرت یافته اند.
دومین دوره فرمانروایی آل باوند از سال 466 هجری آغاز شده وتا سال 606 هجری به درازا کشیده است ، مورخان #اسپهبدان این دوره را #باوندیان_اسپهبدیه نام نهاده اند . نخستین فرد این سلسله اسپهبد حسام الدوله شهریاربن قارن و آخرین آنان اسپهبد شمس الملوک رستم بن اردشیراست . باوندیان اسپهبدیه در سرزمینهائی بیشتری حکمرانی داشتند و بر #تبرستان ، #گیلان ، #ری و #قومس فرمانروایی داشتند و مرکز حکومتشان شهر #ساری بوده است .
سومین سلسله آل باوند ، کینخواریه نام داشته که حکومتشان از 635 هـ با به تخت نشینی اسپهبد ابوالملوک حسام الدوله اردشیر ملقب به کینخوار آغاز شده وتا سال 750 هـ یعنی زمان قتل اسپهبد فخرالدوله حسن به دست کیا افراسیاب چلابی به طول کشیده است . مرکز فرمانروایی شان #آمل بوده که از آنجا بر سراسر #مازندران حکم می رانده اند .
#برج_لاجيم در #سوادکوه در فاصله ي دوره اول باوندي و ظهور دومين سلسله ي اين خاندان ساخته شده است. يعني زماني كه تمامي دشت و نواحي مازندران قريب به هفتاد سال در دست آل زيار بود و سلاطين باوندي در كوههاي جنوب ساري ( پايتخت سابقشان) مأمن گزيده و منتظر فرصت بودن كه مجدداً حكومت مازندران را در دست گيرند.
زبان تبري يا مازندراني، بازمانده ي زبان #ايرانيان قديم #پهلوی است كه ديرتر وكمتر از ساير زبانها تحت تاَثير زبانهاي بيگانه اي چون عربي، مغولي، تاتاري قرار گرفته است.
تا قرن پنجم هجري، پادشاهان تبرستان به خط پهلوي مي نوشتند و سكه مي زدند. دو كتيبه که به خط #پهلوي در #رِسِكت، واقع در #دودانگه_ساري، و #گنبد_لاجيم در #سوادكوه به دست آمده است نشان می دهد که دودمان ساسانی آل باوند به پهلوی می نوشتندو سکه می زدند
@taporestangilak_ariyaea