Forwarded from محمد درویش
🔹️درسی از کلاغهای دیزباد بالا!🔹️
🇮🇷: @darvishnameh
✍ از دیزباد بالا، روستایی در نزدیکی نیشابور تاکنون بارها گفته و نوشتهام؛ مردمی که شکار نمیکنند، #گیاه_هرز و #جاندار_زیانکار را باور ندارند، زبالهها را میخرند و در طبیعت رها نمیکنند، حرمت درختان بلندقد را محفوظ میدارند، هرسال به بهترین لبخند جایزه میدهند، در کوچهباغهاشان نوای موسیقی اصیل ایرانی به گوش میرسد، در صدسال گذشته فقط یک مورد قتل در آبادبومشان رخ داده، هوای پرندگان را دارند، بهترین گیلاس و گردوی ارگانیک خراسان رضوی را تولید میکنند، بیش از هشتاد سال است که در مدارس روستا از محیطزیست و طبیعت گفته و زبان انگلیسی را تدریس میکنند و از همه مهمتر آنکه بسیار همدل و کمکرسان هستند و معنی واقعی سفره نوروز و هفتسین را باید در دیزباد بالا تماشا کرد. حالا در این فیلم کوتاه که رییس شورای روستا، #محمود_کردی عزیز برایم فرستاده، من چیزِ دیگری را میبینم! اینکه چگونه رفتار چند کلاغ برای آن مردم تا این حد جذاب و درسآموز است و ما گاه حتی وقت نمیکنیم به رفتار و خواهشهای عزیزترین کسانِ خویش در وانفسای این زندگی فستفودی و پرازدحام دقت کنیم؟ راست آن است که شاید مدرسه دیزباد خیلی آدمهای موفقی تربیت نکرده باشد! اما بیشک مردمانی مهربان، زلال، طبیعتدوست، درمانگر، صبور، صلحجو، بخشایشگر، ناجی، قصهگو و عاشق تربیت کرده؛ یعنی دقیقاً همان چیزی که نظام آموزش و پرورش ما در اغلب موارد عاجز از آفرینش آن بوده و گمشدهی امروز جامعهی ماست. مردمی که دلشان برای آبخوردن یک پرنده میسوزد و در آبگیرهای آبادبومشان تکههای چوب میاندازند تا پرندهها و حشرات هنگام آبخوردن غرق نشوند، معلومه که در رفتارِ شکوهمندانه و همدلانهی این کلاغها هم دقت کرده و از هر مشاهدهای در طبیعت درس میگیرند.
🔹️راستش دیزبادیهای شادِ سرزمینم را که میبینم، فقط در یک ویژگی مشترک هستند: دلیلِ شادیشان در آنچه بدست آوردهاند، نبوده! بل در لذتِ خدمات، کالاها و مهری است که بخشیدهاند ...
https://instagram.com/p/B7xfwawFAzY/?igshid=zngwa1in2b97
#دیزباد_بالا
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
🇮🇷: @darvishnameh
✍ از دیزباد بالا، روستایی در نزدیکی نیشابور تاکنون بارها گفته و نوشتهام؛ مردمی که شکار نمیکنند، #گیاه_هرز و #جاندار_زیانکار را باور ندارند، زبالهها را میخرند و در طبیعت رها نمیکنند، حرمت درختان بلندقد را محفوظ میدارند، هرسال به بهترین لبخند جایزه میدهند، در کوچهباغهاشان نوای موسیقی اصیل ایرانی به گوش میرسد، در صدسال گذشته فقط یک مورد قتل در آبادبومشان رخ داده، هوای پرندگان را دارند، بهترین گیلاس و گردوی ارگانیک خراسان رضوی را تولید میکنند، بیش از هشتاد سال است که در مدارس روستا از محیطزیست و طبیعت گفته و زبان انگلیسی را تدریس میکنند و از همه مهمتر آنکه بسیار همدل و کمکرسان هستند و معنی واقعی سفره نوروز و هفتسین را باید در دیزباد بالا تماشا کرد. حالا در این فیلم کوتاه که رییس شورای روستا، #محمود_کردی عزیز برایم فرستاده، من چیزِ دیگری را میبینم! اینکه چگونه رفتار چند کلاغ برای آن مردم تا این حد جذاب و درسآموز است و ما گاه حتی وقت نمیکنیم به رفتار و خواهشهای عزیزترین کسانِ خویش در وانفسای این زندگی فستفودی و پرازدحام دقت کنیم؟ راست آن است که شاید مدرسه دیزباد خیلی آدمهای موفقی تربیت نکرده باشد! اما بیشک مردمانی مهربان، زلال، طبیعتدوست، درمانگر، صبور، صلحجو، بخشایشگر، ناجی، قصهگو و عاشق تربیت کرده؛ یعنی دقیقاً همان چیزی که نظام آموزش و پرورش ما در اغلب موارد عاجز از آفرینش آن بوده و گمشدهی امروز جامعهی ماست. مردمی که دلشان برای آبخوردن یک پرنده میسوزد و در آبگیرهای آبادبومشان تکههای چوب میاندازند تا پرندهها و حشرات هنگام آبخوردن غرق نشوند، معلومه که در رفتارِ شکوهمندانه و همدلانهی این کلاغها هم دقت کرده و از هر مشاهدهای در طبیعت درس میگیرند.
🔹️راستش دیزبادیهای شادِ سرزمینم را که میبینم، فقط در یک ویژگی مشترک هستند: دلیلِ شادیشان در آنچه بدست آوردهاند، نبوده! بل در لذتِ خدمات، کالاها و مهری است که بخشیدهاند ...
https://instagram.com/p/B7xfwawFAzY/?igshid=zngwa1in2b97
#دیزباد_بالا
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
Instagram
محمد درویش | Mohammad Darvish
. . 🔹️درسی از کلاغهای دیزباد بالا!🔹️ . ✍ از دیزباد بالا، روستایی در نزدیکی نیشابور تاکنون بارها گفته و نوشتهام؛ مردمی که شکار نمیکنند، #گیاه_هرز و #جاندار_زیانکار را باور ندارند، زبالهها را میخرند و در طبیعت رها نمیکنند، حرمت درختان بلندقد را محفوظ…
Forwarded from محمد متینیزاده
پایگاه ایران دوستان مازندران
Photo
شهرداری نوشته: زنده باد درخت!
شهرداری در و دیوار شهر را پر کرده از تابلوهایی با شعار اصلی: زنده باد درخت و نیز آمارهایی در کاشتهایی که در این چند وقت انجام داده است. نمیدانم چرا این همه هزینه میکنند که بگویند ما اونطور نیستیم در حالی که شواهد بسیاری نشان میدهد هستند؟!
در کشوری که مصائبش برای عناصر طبیعیش فراوان است، اصلیترین سیاست باید حفاظت باشد. متأسفانه نیست. چه در طبیعت چه در شهر. ارزش اکولوژیکی گیاهان و درختان چند ساله در هرکجای زمین چندین برابر کاشتهای تازه است و گاهی اصلا قیاسشدنی نیست. چون آنچه با گیاهان سن و سالدار، بهوجود میآید، ارزشی افزودهتر دارد. خاکی که از او تشکیل میشود، ارگانیسمهایی که با او زندگی میکنند، میزبانیهایی که از فون پیرامونشان انجام میدهند، از یک سو، کارآمدتر بودنشان در کاهش آلودگی، زیباییهای دیداری تکاملیافته، ظرفیت بیشتر برای رهگیری رواناب و طوفان، کاهش مصرف انرژی و ... از سوی دیگر، و همه دیگر یافتههای دانشمندان میگوید نخست آنچه را داریم دو دستی حفظ کنیم و بعد به فکر احیا و توسعه باشیم.
فریبدهنده است که توجهی به جنگل چند میلیون ساله هیرکانی نداشته باشیم، کاشت نهال را در بوق و کرنا کنیم. به حریم باغ استثنایی گیاهشناسی ملی ایران که ارزش تفرجی-حفاظتی آن 543 میلیون دلار در سال برآورد شده، کوچکترین اهمیتی ندهیم، برای حفاظتش خود را به خواب بزنیم، پارکهای قدیمی و شناسنامهای شهر را در تعاریف نادرست از فضای سبز بگنجانیم، به بهانهای ضدارزش، چند هزار مترمربع از آنها را حصار بکشیم، آن وقت بیاییم شهر را با تابلوی زنده باد درخت پر کنیم.
یک بار دیگر هم نوشتم، شورای شهر تهران باید کار جدی برای این همه جسارت به مظلومترین عناصر زنده هستی انجام دهد. این اعتراضات محققان و کارشناسان حوزههای مختلف شهری، سیاسی نیست، برای زیست بهتر شهری است که سنگینی ترافیک، شلوغی و جمعیت بیش از حدش خردش کرده است.
زنده باد درخت، اما باید در زمانه کنونی نوشت زنده باد درخت، اما نه هر درختی! آن درختانی که فقط یک سری دوست داشته باشند.
محمد متینیزاده
چهاردهم اردیبهشت هزار و چهارصد و سه
#باغ_گیاهشناسی_تنها_نیست #ایران #باغ_گیاه_شناسی_ملی_ایران #حفاظت_از_گونه_های_گیاهی #گیاه #ذخایر_ژنتیکی #منابع_طبیعی #زنده_باد_درخت #فضای_سبز #پارک_قیطریه #پارک_لاله #شهرداری
@matinizadehmohammad
شهرداری در و دیوار شهر را پر کرده از تابلوهایی با شعار اصلی: زنده باد درخت و نیز آمارهایی در کاشتهایی که در این چند وقت انجام داده است. نمیدانم چرا این همه هزینه میکنند که بگویند ما اونطور نیستیم در حالی که شواهد بسیاری نشان میدهد هستند؟!
در کشوری که مصائبش برای عناصر طبیعیش فراوان است، اصلیترین سیاست باید حفاظت باشد. متأسفانه نیست. چه در طبیعت چه در شهر. ارزش اکولوژیکی گیاهان و درختان چند ساله در هرکجای زمین چندین برابر کاشتهای تازه است و گاهی اصلا قیاسشدنی نیست. چون آنچه با گیاهان سن و سالدار، بهوجود میآید، ارزشی افزودهتر دارد. خاکی که از او تشکیل میشود، ارگانیسمهایی که با او زندگی میکنند، میزبانیهایی که از فون پیرامونشان انجام میدهند، از یک سو، کارآمدتر بودنشان در کاهش آلودگی، زیباییهای دیداری تکاملیافته، ظرفیت بیشتر برای رهگیری رواناب و طوفان، کاهش مصرف انرژی و ... از سوی دیگر، و همه دیگر یافتههای دانشمندان میگوید نخست آنچه را داریم دو دستی حفظ کنیم و بعد به فکر احیا و توسعه باشیم.
فریبدهنده است که توجهی به جنگل چند میلیون ساله هیرکانی نداشته باشیم، کاشت نهال را در بوق و کرنا کنیم. به حریم باغ استثنایی گیاهشناسی ملی ایران که ارزش تفرجی-حفاظتی آن 543 میلیون دلار در سال برآورد شده، کوچکترین اهمیتی ندهیم، برای حفاظتش خود را به خواب بزنیم، پارکهای قدیمی و شناسنامهای شهر را در تعاریف نادرست از فضای سبز بگنجانیم، به بهانهای ضدارزش، چند هزار مترمربع از آنها را حصار بکشیم، آن وقت بیاییم شهر را با تابلوی زنده باد درخت پر کنیم.
یک بار دیگر هم نوشتم، شورای شهر تهران باید کار جدی برای این همه جسارت به مظلومترین عناصر زنده هستی انجام دهد. این اعتراضات محققان و کارشناسان حوزههای مختلف شهری، سیاسی نیست، برای زیست بهتر شهری است که سنگینی ترافیک، شلوغی و جمعیت بیش از حدش خردش کرده است.
زنده باد درخت، اما باید در زمانه کنونی نوشت زنده باد درخت، اما نه هر درختی! آن درختانی که فقط یک سری دوست داشته باشند.
محمد متینیزاده
چهاردهم اردیبهشت هزار و چهارصد و سه
#باغ_گیاهشناسی_تنها_نیست #ایران #باغ_گیاه_شناسی_ملی_ایران #حفاظت_از_گونه_های_گیاهی #گیاه #ذخایر_ژنتیکی #منابع_طبیعی #زنده_باد_درخت #فضای_سبز #پارک_قیطریه #پارک_لاله #شهرداری
@matinizadehmohammad