👈چرا سنگ نگاره های باستانی ایران، در کتاب های درسی دانش آموزان نیست؟

@LoversofIRAN


(فروردین ۹۷/خبرگزاری ایرنا)

⬅️ نگاره ای ۱۰ هزار ساله از مسابقه بوکس در ایران!

خمین - پژوهشگر سنگ نگاره های ایران گفت:
در مطالعات جدید پژوهشگران آزاد، آثار حکاکی شده و نقوش رقابت #بوکس در بخشی از سنگ نگاره های #تیمره در شهرستان #خمین کشف شد.

(تیمره، جایی میان سه استان #اصفهان، #لرستان و #مرکزی است)

#محمد_ناصری_فرد در گفت و گو با ایرنا:
در این نقوش کشف شده تصاویری از انسان در حال تحرک بدنی و اجرای پرهیجان مسابقه بوکس دیده می شود. در بخشی از آن نیز صحنه داوری بر فراز پله چوبی وجود دارد.
کشف این آثار با نمونه های همگون مشابه نشان می دهد که ایرانیان باستان، از هزاره سوم و چهارم قبل از میلاد رقابت های ورزشی به ویژه مسابقه بوکس را اجرا می کردند.

پژوهشگر سنگ نگاره های ایران با بیان اینکه ورزش بوکس به #یونان (سال 677 قبل از میلاد ) منسوب شده است، گفت: محققان بر این باورند که کاربری این ورزش برای تفریح و آمادگی رزمی بوده است. کشف نمونه های متعدد از اجرای مسابقات #بوکس، #چوگان و #تیر_اندازی با سرعت بالا و ایستاده بر اسب و دیگر نمونه ها، نشان از این می دهد که سنگ نگاره ها با وجود مهجوریت در ایران آیینه تمام نمایی از زیست بشر در #فلات_ایران و به ویژه در #ایران_مرکزی است.

وی تاکید کرد: گنجاندن تصاویر سنگ نگاره ها در #کتاب_درسی_مدارس و #دانشگاه از موضوعاتی است که باید به آن توجه ویژه شود چرا که داشته های اصیل فرهنگی را معرفی می کند.
نویسنده کتاب های "سنگ نگاره های ایران و تیمره" بیان کرد:
۲۴ استان کشور دارای آثار سنگ نگاره است که در مجموع شمار این آثار به بیش از ۵۰ هزار نمونه می رسد و حتی برای کهن ترین کتیبه خطی ایران که متعلق به ۴۸۰۰ سال پیش است نیز هیچ گونه کاربست اقتصادی ایجاد نشده و نیاز است از این سرمایه ارزشمند به درستی در درآمدزایی و معرفی #هویت_ناب_ایرانی بهره گرفته شود.

بیش از ۲۱ هزار سنگ نگاره در مساحتی حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع در منطقه تیمره شهرستان خمین وجود دارد که قدمت بعضی از آن ها به بیش از ۴۰ هزار سال می رسد

(توضیح مدیر کانال:
دو نقش برجسته کهن ایرانی با پیشینه تقریبی ۴۸۰۰ ساله در ایران یافت شده است. یکی در استان #بوشهر که ۴۸۰۰ سال پیشینه دارد و کهن ترین کتیبه #ایلامی/عیلامی است و مربوط به شهر باستانی #لیان در شمال خلیج فارس و استان بوشهر کنونی. یکی هم کتیبه #آنوبانينی Annubanini در #کرمانشاه است. نقش برجسته ای بر صخره ای در کوه "ميان کل" Miyan-kal در مرکز شهر #سرپل_زهاب؛ که پس از نقش برجسته #نرم_سين Naram-sin کهن ترين نقش برجسته یافت شده در باختر ايران و از کهن ترين نقش برجسته ها در جغرافيای سياسی امروز ايران است. پیشینه اش به ۲۸۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح یعنی ۴۸۰۰ سال پیش می رسد).

https://t.me/LoversofIRAN/7240

"#تیر_ماه_سیززه_شو " از کهن‌ترین جشن #ایرانی_مازندرانی‌ها

#جشن_تیرگان که در زبان محلی مازندرانی‌ها به «تیرماه سیزده شو » معروف است، همان جشن معروف #ایرانیان_|¥باستان است که در تاریخ باستانی تبری مصادف با شامگاه #دوازدهم آبان برگزار می‌شود.

درباره تاریخچه جشن تیرگان نیز روایات مختلفی وجود دارد؛ برخی پیروزی کاوه بر ضحاک و جشن مهرگان را مبنای جشن می‌دانند و برخی مردم معتقدند که تیرگان شب تولد حضرت علی (ع) است ولی برخی نیز معتقدند که جشن تیرماه سیزده شو یکی از کهن‌ترین جشن ایرانیان و مردم استان مازندران است که قبل از ظهور اسلام وجود داشته است.

منطقه مازندران، جشن تیرماه سیزده در تاریخ پیش از اسلام در ایران وجود داشته است. در این مراسم با برپایی آیین‌های ویژه و آماده کردن خوراکی‌های سیزده‌گانه جشن گرفته می‌شود.

تمامی خانواده‌ها در این شب کنار هم جمع می‌شوند و تا پاسی از شب به خوردن تنقلات و گوش دادن به قصه و افسانه‌های بزرگ‌ترها سپری می‌شود، در گذشته در غروب روز سیزده، جوانان هم با در دست داشتن چند ترکه‌ بلند با کیسه‌ای که به انتهای آن بسته شده است، همراه کودکان به در خانه‌ها رفته و با سر و صدا و کوبیدن چوب به در خانه‌ها و لال‌بازی و شعر « لال بیَمو، لال بیَمو ، پارسال و پیرار بیَمو ، چِل بَزِن دیگه بَزِن، لال اِنِه لالَک اِنِه ، سالو ماه ارزون بوه، لال مار رسوا نَوِ، لال اِنِه لالَک اِنِه، پار بورده امسال انه » را سر داده و از صاحب خانه تقاضای هدیه می‌کنند و صاحب خانه نیز اغلب به آنها پول، میوه و شیرینی می‌دهد.

در این شب افزون بر خوراک‌هایی که مناسب میهمانی است بنا بر رسم، خوراکی‌های ویژه‌ای نیز تدارک دیده می‌شود و برخی نیز برای این جشن خوراکی‌هایی همچون ،"پشت زیک" ،"برنجک "،"پیس گنده"،"کاچی" نوعی حلوا، شیرینی، "پِتی بَزه نون" و "کماج" تهیه می‌کنند و افراد خانواده با جمع شدن در کنار یکدیگر، گردو، سنجد، شیرینی، پشت زیک، برنجک وبسیاری شیرینی سنتی محلی میوه و چای می‌خورند.


شگون چوب خوردن از لال نیز از دیگر برنامه‌های مخصوص این جشن است، به گونه‌ای که در این شب شخصی با لباس مبدل، دستمالی به سر بسته و صورتش را سیاه می‌کند و مانند لال‌ها با کسی حرف نمی‌زند. این شخص که او را لال، لال مار و لال شیش می‌گویند با همراهی چند نفر وارد خانه‌های محل می‌شود و با چوب و ترکه‌ای که در دست دارد، ضربه‌ای به ساکنان خانه می‌زند.

#مازندرانی‌ها، آمدن لال را به خانه و کاشانه خود به فال نیک می‌گیرند و باور دارند که «لال» هر کس را بزند تا سال دیگر مریض نمی‌شود...
اگر چه امروزه این جشن و جشنهای مشابه در حال فراموش شدن هست ولی به صورت پراکنده در بعضی از نقاط مازندران اجرا می شود


#تیره_ما_سیززه_شو حماسه ی جاودانه ی #آرش_کمانگیر پیشاپیش خجسته باد.



پایگاه ایران دوستان مازندران


@jolgeshomali

جشن #تیرماه_سيززه_شو یا #سیزده_شو

جشن #تیرما_سيزده شو (تیرماسیزّه شو) یا جشن #تیرگان تنها بازمانده ی جشن های ماهانه ی  #ایران_باستان است که هنوز از سوی مردم #مازندران و برخی از مردم شهرها و روستاهای شرق #گیلان همچنان برگزار می شود.

در گاه شمار #ایرانی هر یک از روز های ماه نام ویژه ای داشت که در بین این اسامی ماه های دوازده گانه نیز بود و #ایرانیان زمانی که نام روز و ماه با هم مصادف می شد به جشن و پایکوبی می پرداختند برای مثال روز نخست هر ماه #اورمزد ،دوم هر ماه #بهمن ، سوم هر ماه #اردیبهشت ، هفتم هر ماه #امرداد ، روز دهم هر ماه #مهر و روز سیزدهم هرماه #تیر نام داشت .

بااین توضیح داده شده جشن #تیر_ما_سیزده شو یا جشن #تیرگان مصادف است با جشنی که در  سیزدهم ماه تیر #ایرانیان برگزار می کردند و این جشن در #مازندران کم و بیش برگزار میشود.

همزمان با جشن تیرگان رویدادهای دیگری نیز رخ داده است و مردم این جشن را با سالروز حماسه ی تاریخی باستانی مرز #ایران و #توران که با تیراندازی قهرمان #ملی_ایران #آرش و شب زادروز #حضرت_علی ( ع) امام اول شیعیان همزمان می دانند و می گویند پیروزی فریدون بر ضحاک نیز در این روز اتفاق افتاده است. آنچه که به حقیقت نزدیک تر به جشن تیرگان است سالروز #حماسه_آرش است که در کتاب های #آثار_الباقیه و #التفهیم #ابوریحان_بیرونی به روشنی بیان شده است و دیگر شنیدها و گفته ها باور های نادرست رایجی است که در بین برخی از مردم وجود دارد.

«تیرماه سیزده شو» در سیزدهمین روز تیر ماه تبری برابر با 12 آبان شمسی برگزار می شود که درباره ی این دگرگونی ماه و روز را در نوشته دیگری که چرا جشن تیرگان در آبان است؟ دنبال میکنیم.

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali
@taporestangilak_ariyaea

چرا #تیرماه_سیزده_شو به جای #تیر_ماه_ خورشیدی در ماه #آبان_خورشیدی است ؟

#تیرماه_سیزده_شو یا #جشن_تیرگان یا #تیرما_سیززه_شو که در استان #مازندران همچنان پی از هزاران سال برجای مانده است در 13 تیرماه تبری برگزار می شود که برابر است با ۱۲۲امین روز از ماه #آبان خورشیدی است حال چگونه این جابجایی رخ داده است نخست باید بررسی نماییم که گاه شمار تبری و  خورشیدی به چه صورت بوده اند.

در تاریخ تبری شش ساعت بازمانده آخر سال به حساب نمی آمد لذا در هر چهار سال یک روز گاهشمارجابجا می شد .

در صورتی که در گاهشمار باستانی هر 120 سال این شش ساعت ها، تبدیل به یک ماه میشد و مردم این یک ماه را به جشن و پایکوبی مشغول بودند و گاهشمار را نیز تنظیم می کردند. در صورتی که درگاهشمار تبری این رخ نمیداد و باعث  جابجایی ماه می شد و ماه گردش پیدا می کرد. و این دگرگونی و گردش ماه باعث شد که همزمانی 13 تیرماه تبری و خورشیدی دیگر رخ ندهد و #جشن_تیرماه_سیزده_شو به #آبان ماه کشیده شود.

حال پرسش اینست که چرا اکنون ثابت است؟

چندین روایت از این ثابت ماندن گاهشمار تبری وجود دارد که به برخی از آن ها بستنده می کنیم :

نخست اینکه: در پی نابسامانی های کشور در زمان #خسروپرویز ، محاسبه کبیسه به فراموشی سپرده شد در نتیجه این اهمال ، با گذشت زمان آغاز سال در گاهشمار #تبری، از #نخستین_روزهای_بهار به #تابستان کشانده شد.

دوم اینکه: با روی کار آمدن صفویه و پایان یافتن فرمانروائی تبری ها اختربینی هم به فراموشی سپرده شد و #تیرگان و #نوروز برای همیشه در ماه #تیر و #آبان_خورشیدی ثابت نگه داشته شد.

با این دگرگونی ها در گاهشمار ماههای #تبری، آغاز ماه های سال #تبری از #دوم_مرداد_ماه_خورشیدی می باشد.




پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali
@taporestangilak_ariyaea