‌ 💥مباهته؛ تهمت زدن (پرونده سازى) امری غيراخلاقی در خدمت مذهب

#قسمت_چهارم(آخر)

تکلیف حقیقت گویی: اغلب #فقهای_شیعه تا قرن دوازدهم، در بحث های فقهی خود، بر این مبنا مشی می کردند که حتی به بدعت گذاران در دین هم نباید نسبت خلاف داد، و دروغ بستن به آنها جایز نیست، اگر آنان به تخریب دین اقدام کرده اند، ولی ما حق نداریم ، برای ضایع کردنشان ، نسبت ناروا به آنها بدهیم : #شهید_ثانی می گفت: در نقد و اعتراض آنها، نباید ذره ای از حقیقت منحرف شده و مرتکب دروغ گردید:«یصح مواجهتهم بما یکون نسبته الیهم حقا لا بالکذب»
سید صاحب ریاض هم پس از نقل همان روایت ، می گوید: جایز نیست که در برخورد با آنان دروغ گفته شود، زیرا دروغ حرام است. او حاضر نیست دروغ نسبت به مخالفان را حتی اگر بدعت گذار باشند، از حرمت کذب استثنا کند و آن را به عنوان وسیله ای برای خراب کردن افراد فاسد بپذیرد! «و لاتصحّ مواجهته بما یکون الیه کذبا لحرمته». صاحب جواهر هم در بحث قذف از کتاب الحدود خود، این روایت را نقل میکند.

٤- اما برخی از فقها از جمله #شیخ_انصاری، #خویی و #گلپایگانی دلالت حدیث نبوی را بر جواز بهتان زدن به اهل بدعت، بیان کرده‌اند. بدین گونه که اگر شخصي نامي و بزرگ بر خلاف موازين اسلامي حرفي زد، اجازه داده ميشود براي دفاع از اسلام به اين شخص تهمت زد و شخصيت او را با اين تهمت ها خراب كرد و با پرونده سازى دروغين شخصيتش را تخريب كرد.
از این #شیوه_ناجوانمردانه بارها و به عدیده رژیم جمهوری اسلامی در مورد اشخاص شخیص و نامداری بهره گرفته است. همچون:
آیت الله صالحی #نجف_آبادی به خاطر تالیف کتاب شهید جاوید
آیت الله #شریعتمدار بخاطر عدم همسو شدن با سیاست های جاه طلبانه خمینی و اتهام جداسازی و تجزیه آذربایجان از ایران
آیت الله #منتظری بخاطر مخالفت ایشان با قتل عام زندانیان سیاسی و اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق و شستشوی مغزی توسط آنها
مولانا عبدالحمید #اسماعیل_زهی امام جمعه زاهدان به دلیل انتقادات وی به سنی ستیزی رژیم و تهمت ارتباط با دولت عربستان
آیت الله سید #صادق_شیرازی و فرزند ایشان به دلیل نقد به رژیم و اتهام همکاری آنها با دولت بریتانیا
و علامه #فضل_الله به سبب نقد بر افسانه قتل فاطمه زهرا و اتهاماتی مبنی بر دریافت رشوه از عربستان
صدها نوع ازين پرونده سازيها و تخريبها فقط در همين چند دهه حكومت آخوندها در ايران انجام شده است، حال فكرش را بكنيد در كتابهاى تاريخى و روائى اين جانوران عمامه به سر چه ميگذرد.

#منابع:
الكافی، ج ۲، ص ۳۷۵، ح ۴؛
بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۲۰۲، ح ۴۱.
وافی، جلد ۱، ص ۲۴۵
شرح اصول کافی، ج ۱۰، ص ۴۲
ریاض المسائل، ج ۱۶، ص ۴۲
جواهر الکلام، ج ۴۱، ص ۴۱۳
تعریب منتهی الامال، ج ۲، ص ۶۸۹
الدرّ المنضود، ج ۲، ص ۱۴۹

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
‏https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA