💥گذرى بر زندگى على بن ابيطالب، شخصيت افسانه اى شيعيان

#قسمت_دهم

•#علی_شریعتی يكى از به ظاهر روشنفكران مذهبى كه تلاش زيادى داشت كه اسلام و قوانين متحجرانه آنرا با ليبراليسم گره بزند و از آن يك دين مترقى بيرون بياورد درباره بی دانشی پیش از اسلام در #عربستان چنین می نویسد :
نه تنها در #حجاز جز هفت یا دوازده تن کاغذ نویس پست که در جامعه در ردیف صنعتگران حقیر و بی ارزش بشمار میرفتند وجود نداشت بلکه اصولا عرب قلم را حقیر میشمرد و نویسندگی را تحقیر میکرد و این روح حتى پس از اسلام در میان پیش رفته ترین گروههای #قریش رایج بود.
آنچه بنظر آنان مقدس بود شمشیر بود و اسب نه قلم و نوشته
(#منبع: اسلام شناسى على شريعتى درسهاى دانشگاه مشهد برگِ ٤٢)
پيامبر اسلام اسرای جنگی را که نوشتن و خواندن میدانستند از اعدام و بردگی معاف ساخت تا مسلمانان را تعلیم دهند
(#منبع: اسلام شناسى على شريعتى درسهاى دانشگاه مشهد برگِ ٤٣).
در اسلام بنگرید یک سو على است و ابوذر بدوی و بلال برده حبشی و عمار و ياسر و سمیه سیاه افريقاني و میثم خرمافروش که هیچکدام را در تاریخ و علوم و فلسفه مقامی نیست.
(#منبع: اسلام شناسى على شريعتى درسهاى دانشگاه مشهد برگِ ٨٥)
با مردمی که تنها به اسب و شمشیر و نسب افتخار می کنند و در میانشان جز هفت یا یازده تن نبطی و رومی فقیر و از نظر اجتماعی پست که برای ارتزاق خود به کاغذ نویسی مشغولند کسی قادر به نوشتن و خواندن نیست بلکه آنرا بی ارزش میشمارند.
حتی پس از اسلام که عرب عزت و قدرت یافته بود و بر کشورهای متمدن حکومت میراند قلم را خوار میشمرد و شعر و شمشیر را بر آن ترجيح میداد
(#منبع: اسلام شناسى على شريعتى درسهاى دانشگاه مشهد برگِ ١٠٣).
در دفتر #امام_حسین و ایران چنین آمده که چون تازیان پیش از اسلام از خواندن و نوشتن بی بهره بودند و نسک و نسک خانه ای نداشتند و نمی شناختند ناآگاهانه همه نسک خانه ها (کتابخانه) را به آتش کشیدند و نابود کردند (#منبع: دفتر امام حسین و ایران برگردان ذبيح الله منصورى برگِ ٤٠).
#محمد به پيروانش اجازه نميداد جز خواندن قرآن چيزى فرا بگيرند و درباره كسب دانش ميگويد از نحو بياموزيد آنقدر كه سخن درست بگوييد و از نسب مادران و پدران بدانيد و شمار روزها را نه بيشتر.
(منبع: از حاشيه بر ٢٣ سال برگهاى ٢٤١ و ٢٤٢ ، تفسير طبرى برگِ ٢٤٩ و حلاج ميرفطروس چاپ دوازدهم برگِ ٨٨ برداشت از تاريخ تمدن اسلامى جرجى زيدان پوشينه سوم برگ ٤٣٤ و تاريخ علوم عقلى در تمدن اسلامى ذبيح الله صفا برگ ٣٣ و ٣٤)
و درباره زنان گفته است نوشتن به آنها نياموزيد و در غرفه بالاى خانه جا ندهيد به آنها چرخ رشتن(ريسندگى) و سوره نور را ياد بدهيد.
(#منبع: حلية المتقين محمدباقر مجلسى برگِ ٧٨)
#متن_عربی اين روايت در كتاب هاى:
١) كافى شيخ كلينى جلد ٥ صفحه ٥١٦
٢) من لايحضرة الفقيه شيخ صدوق جلد ١ صفحه ٣٧٤:
اين متن عربى روايت است: علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن النوفلي ، عن السكوني ، عن أبي عبد الله عليه‌السلام قال قال رسول الله صلى‌ الله‌ عليه‌ وآله لا تنزلوا النساء بالغرف ولا تعلموهن الكتابة وعلموهن المغزل وسورة النور.

بنابراين #علی چگونه و در کجا دانش آموخته که #نهج_البلاغه داشته باشد؟
اگر همه این بن مایه ها را نادیده بگیریم به سختی میتوان باور داشت که او به اندازه خواندن و نوشتن چیزی میدانسته است نه بیشتر و تمامى ادعاهاى اسلامگرايان در مورد علم و دانش و .... دروغى بيش نيست و زائيده ذهن خيالپرداز آخوندهائيست كه با اين افسانه ها راهى براى مفتخورى خود و فرزندانشان ساخته و پرداخته اند.

ادامه دارد....

https://t.me/naghde_eslamm/25186

▪️ چه كسانى قرآن را نوشته و هدفشان چه بوده است؟

#قسمت_بيست_و_چهارم

اگر سوره ها را با ترتیب زمانی (اگرچه دقیقا نمیدانیم زمان ارسال هر سوره یا نامه را مشخص کنیم) مطالعه کنیم، متوجه میشویم که نویسنده به تدریج در نقش الله یا فرشته ظاهر شده است یا در واقع به تدریج با جملاتی مواجه می شویم که ضمیر آن تنها به الله قابل اطلاق است.
در سوره های کوتاه پایان کتاب قرآن که به لحاظ نزول یا ارسال مقدم هستند بر سوره های مفصل تر ( همانطور که کرونولوژی نولدکه نیز اینرا تایید میکند)، الله همیشه به صورت سوم شخص ظاهر میشود. در #سوره_ناس، آخرین سوره کتاب، مشخص است که الله سوم شخص مفرد است و متن شکل یک ادعا یا موعظه را دارد؛
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس ﴿١﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾ إِلَٰهِ
النَّاسِ ﴿٣﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾ الَّذِي
يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
﴿٦﴾
#ترجمه: بگو پناه می برم به پروردگار مردم . پادشاه مردم. معبود مردم. از شر وسوسه گر نهانی. آن کس که در سینه های مردم وسوسه میکند . چه از جن و [چه از] انس.》
به همین ترتیب از سوره های ۱۱۳ تا سوره ۹۵ در همه جا الله به صورت سوم شخص مفرد ظاهر شده و در اغلب موارد از کلمه "رب" استفاده میشود.
در جاهایی هم که ضمیر اول شخص به کار رفته براحتی میتوان تصور کرد که منظور نویسندگان است. برای مثال در #قدر و #کوثر گفته می شود که ما به تو کوثر عطا کردیم یا اینکه قرآن را در شب قدر نازل کردیم . در تمامی این آیات، میتوانیم "ما" را نویسندگان تصور کنیم و در همه جا الله با کلمه رب ظاهر می شود. اما در سوره ۹۵(#سورهتین) الله به انجیر و زیتون، کوه سینا، و "این سرزمین امین" قسم میخورد که انسان را در نیکوترین حالت آفریده است.
وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ ﴿١﴾وَطُورِ سِينِينَ ﴿٢﴾وَهَٰذَا الْبَلَدِ
الْأَمِينِ ﴿٣﴾لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ
﴿٤﴾ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ﴿٥﴾إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا
وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿٦﴾فَمَا
يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ ﴿٧﴾أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ
الْحَاكِمِينَ ﴿٨﴾
#ترجمه: سوگند به انجیر و زیتون . و طور سینا، و این شهر امن و امان.(که) براستی انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم . سپس او را به پست ترین [مراتب] پستی بازگرداندیم. مگر کسانی را که گرویده و کار های شایسته کرده اند که پاداشی بی منت خواهند داشت. پس چه چیز تو را بعد [از این] به تکذیب جزا وامی دارد. آیا الله نیکوترین داوران نیست .》
اگر کمی دقت کنیم زمینه متن به هیچ وجه به #مکه و #حجاز اشاره ندارد .
الله به کوه سینا، به انجیر و زیتونی و سرزمین امین قسم میخورد . بر خلاف نظر مفسرین، منظور از شهر امین و امن، مکه نیست .
بعید است که نویسنده مکه را که از نظر وی شهری مملو از گناه و شرک است و به قول خودش هر لحظه عذاب الهی ممکن بر سر آنان فرود آید ، شهری "امین" بخواند .

ادامه دارد .....
‏https://t.me/naghde_eslamm/33824