‌ بررسی تعدادى از نواقص قرآن به زبان ساده

#قسمت_دوم

۴) اضافه گویی و تکرار مکررات برخی آیات با موضوع یا مفهوم برابر، در سوره های مختلف قرآن.
همچون آیه ی ۲ از #سوره_رعد که به وجود ستون های نامرئی برای مانع شدن از سقوط آسمان ها اشاره شده است!!
#متن_آيه: اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ
#ترجمه:
الله كسى است كه آسمان‌ها را بدون ستون‌هايى كه آنها را ببينيد بالا برد، آنگاه بر عرش قرار گرفت و خورشيد و ماه را رام گردانيد هر كدام براى مدتى معين به حرکت خود ادامه می‏دهند در امور تدبير می‌کند و نشانه‌ها را به روشنى بيان می‌نمايد، باشد كه شما به دیدار پروردگارتان يقين نمایید.
و دوباره عینا همین موضوع در #سوره_لقمان آیه ی ۱۰ آمده است:
خلق السماوات بغیر عمد ترونها ...
آسمان‌ ها را بدون ‌هیچ ستونى كه آن را ببینید خلق کرد.
براستی تکرار اینگونه مباحث و موضوعات آن هم در کتابی که گفته میشود از جانب خداست و از نقطه نظر ورود به مباحث مختلف، دارای محدودیت زیادی است چه #ضرورت_عقلی دارد؟!
۵) تکرار مدام برخی آیات، عینا و نعل به نعل در برخی سوره های قرآن.
مثال براى تکرار زیاد، بی دلیل و بی معنای عبارت "فبای آلاء ربکما تکذبان" در سوره ی #الرحمن که ۳۱ بار تکرار شده است كه آنرا بيشتر به يك شعر قافيه دار تبديل كرده است تا يك دستور يا پيام الهى!

ادامه دارد ...

▪️ اسماء الله الحسني، صفاتى براى الله يا نام بتهاى عرب ؟
#قسمت_پنجم

▪️چگونگى ورود نام الرحمن به اسماء الحسنى
امّا در مورد اسم #الرحمن باید گفت زمانی که #محمّد اين نام را بعنوان يكى از نامهاى الله ذکر کرد اهل قریش وى را به #شرك متهم کردند به اين دليل كه الرحمن نام یکی از الهه های دیگری بود که غیر از الله بود و اكنون محمد، الرحمن را يكى از اسماء الله الحسنی خطاب كرده بود.
#قرطبی در كتاب تفسیر خود در جلد دهم صفحه ٣٤٣ و همچنين تمامى مفسرین قرآن داستانی را در ذیل آیه زیر به طور مشابه بیان می کنند
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا ﴿۱۱۰﴾
#ترجمه: بگو خدا را بخوانيد يا رحمان را، هر كدام را بخوانيد براى او نامهاى نيكوتر است و نمازت را به آواز بلند مخوان و بسيار آهسته‏ اش مكن و ميان اين [و آن] راهى [ميانه] جوى- (۱۱۰) سوره الأسراء
مفسّرین گفته اند سبب نزول این آیه در این بود که مشرکین شنیدند که محمد می گوید یا الله و یا رحمن پس در واکنش به این کار محمد گفتند محمد ما را به الهه یکتا دعوت می کند در حالی که او در دعایش نام دو الهه را ذکر می کند.
#ابن_عباس و مکحول می گویند حضرت رسول شبی تهجد می کرد و در دعاهایش یا رحمن و یا رحیم گفت.مردی از مشرکین کلمه رحمن را که شنید فوراً نام فردی از منطقه یمامه که اسمش رحمن بود برایش تداعی شد.
این شخص گفت چرا محمد رحمن یمامه را می خواند لذا آیه ١١٠ اسراء نازل شد که بیانگر آن باشد که الله و رحمن دو اسم واحد هستند. از فحوای کلام قرطبی به نقل ابن عباس بعید است که مقصود از رحمن مرد یمامه ای باشد زیرا آن فرد با شنیدن دعای محمد تداعی دو الهه را در دعا می کند.
معقول تر آن است که #الرحمن نام الهه ای در بخشی از سرزمين محل سكونت اعراب یا حداقل منطقه یمامه باشد.
این فرضیه مطابق تر است با اقتباس نام الهه های صنمی و الصاق آن ها به نام الله، چنانچه قرطبی در كتاب تفسیرش و در جلد ١٠ صفحه ٣٤٣ در ادامه تفسیر آیه بالا ذکر می کند که کلمه الرحمن خاصه برای اهل مکه الهه ای ناشناس بوده است.
#قرطبی در ادامه مينويسيد:
وَقِيلَ: كَانُوا يَكْتُبُونَ فِي صَدْرِ الْكُتُبِ: بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ، فَنَزَلَتْ" إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ فَكَتَبَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ" فَقَالَ الْمُشْرِكُونَ: هَذَا الرَّحِيمُ نَعْرِفُهُ فَمَا الرَّحْمَنُ، فَنَزَلَتِ الْآيَةُ.
#ترجمه:
همچنین گفته شده است که عرب ها در بالای مکاتبات خود می نوشتند بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ، پس این آیه نازل شد" إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ "مشرکین به محمد گفتند این رحیم را ما می شناسیم ولی رحمن را خیر پس این آیه نازل شد.
باز قرطبی در ادامه می افزاید که #یهودیان گفتند اسم هایی را که در قرآن در مورد خدا می شنویم در #تورات هم زیاد آمده است.

ادامه دارد.....

https://t.me/naghde_eslamm/33111

▪️ اسماء الله الحسني، صفاتى براى الله يا نام بتهاى عرب؟

#قسمت_ششم

قرطبی در ادامه می افزاید که یهودیان گفتند اسم هایی را که در قرآن در مورد خدا می شنویم در تورات هم زیاد آمده است غیر از اسم الرحمن.
پس محمد براى پاسخگويى به اين ادعاى يهوديان آیه ٦٠ از سوره فرقان را براى آنها قرائت كرد:
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا ﴿۶۰﴾
#ترجمه:
چون به آنان گفته شود [خداى] رحمان را سجده كنيد مى‏ گويند رحمان چيست آيا براى چيزى كه ما را [بدان] فرمان مى‏ دهى سجده كنيم و بر رميدنشان مى‏ افزايد.
نتیجه ای که از تفاسیر بر می آید این است که در جای جای قرآن, کلمه #الرحمن برای اعراب شناخته شده نبوده است و لا اقل برای اعراب قریش در شهر #مکه، نام الرحمن بعنوان یک الهه شناخته شده نبوده است
ازينرو قرآن در #سوره_رعد آیه ٣٠ می گوید:
وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ یعنی آنان به رحمن کفر می ورزند و یا در
داستان صلح حدیبیه آن زمان که محمد در صدر صلح نامه بسم الله الرحمن الرحیم را نوشت نماینده قریش گفت ما رحمن را نمی شناسیم.
امّا سوال اینکه رحمن که بوده و کجا می تواند باشد؟
بنا بر قاعده ای که اسماء الحسنی غالبا برگرفته از نام الهه ها و معبود های عرب است پس محمد چگونه و از کجا اسم الرحمن را منتسب به الله می کند حال آنکه برای حداقل قریش و اهل مکه این مفهوم از اله غریب است!
چطور است که آن ها به کلمه الرحیم بعنوان اله اعتراض نمی کنند؟
آیا می توان گفت محمد این نام را از پیش خود اختراع کرده است؟
این فکر اعراب که گمان کرده اند محمد در دعای خود اسم مردی به نام رحمن از یمامه را تکرار می کند هم باید نظریه ای باطل باشد.
با مراجعه به تاریخ اعراب قبل از اسلام می بینیم که برای برخی قبایل عرب اتفاقاً الرحمن شناخته شده بود و در تلبیه حج بت پرستان قیس عیلان و عک و اشعریین، الرحمن بکار می رفته، بعنوان مثال تلبیه قیس عیلان در حج چنین بوده است و
#یعقوبی در تاریخ خود جلد ١ صفحه ٢٥٥ به آن چنین اشاره می کند:
لبیک اللهم لبیک، لبیک أنت الرحمن، أتتک قیس عیلان راجلها و الرکبان.
یا عک و أشعریین چنین تلبیه می نمودند.

ادامه دارد.....

‏https://t.me/naghde_eslamm/33111

▪️ چرا اسلام را كنار گذاشتم؟

#قسمت_بيست_و_ششم

▪️ادامه تناقضات قرآن
٧٧) بنابر ادعاى الله انسان از چه آفریده شده است؟
الف) از لخته ای خون؟ (سورہ #العلق آیه ٢، سوره #المؤمنون آیه ١٤)
ب) از آب؟(سوره #الأنبياء آیه ٣٠، سوره #النور آیه ٤٥، سورہ #الفرقان آيه ٥٤)
پ) یا از چیزی مانند خاك سفال؟! (سورہ #الروم آیه ٢٠، سوره #ال_عمران آیه ٥٩)
٧٨) چه کسی روح را در هنگام مرگ از انسان می گیرد؟
الف) فرشته مرگ؟ (سورة #السجده آیه ١١)
ب) يا جمعى از فرشتگان از طرف الله؟ (سورره #محمد آیه ٢٧)
پ) يا خود الله؟(سوره #الزمر آيه ٤٢)
٧٩) آيا فرشتگان می توانند از الله اطاعت نکنند؟
الف) خیر، هيچ فرشته ای متكبر نیست، همه از ترس الله را اطاعت می کنند (سوره #النحل آيات ٥٠-٤٩)
ب) اما ظاهرا يكى از فرشته گان توانسته است از دستورات الله سرپیچی کند (سوره #البقره آيه ٣٤)
٨٠) چند فرشته برای مریم فرستاده شد؟
الف) یک فرشته (سورہ #مریم آيات ١٧ تا ٢١)
ب) چند فرشته (سورہ #آل_عمران آیات ٤٢ تا ٤٥)
٨١) مجازات افراد زناکار چیست؟
الف) باید صد ضربه شلاق را تحمل کنند(سورہ #النور آيه ٢)
ب) باید آنقدر در خانه محبوس باشند تا بمیرند(سوره #النساء آيه ١٥)
پ) اگر توبه کردند نباید به آنها کاری داشت (سوره #النساء آيه ١٦)
٨٢) الله پروردگار چند شرق و غرب است؟
الف)یک شرق و غرب(سوره #الشعراء آيه ٢٨)
ب) دو شرق و غرب(سوره #الرحمن آيه ١٧)
پ) چندین شرق و چندین غرب(سوره #المعراج آیه ٤٠)
حال كمى در مورد مخاطبين قرآن مطالبى را بنويسيم و ببينيم چه كسانى مخاطب اين كتاب هستند!
قرآن کتابی است که حتی یک کلمه هم در آن در مورد انسان های غیر عرب نوشته نشده است.
اما از ديد نويسنده قرآن، کسانی که در طول زندگیشات حتی اسم اسلام را هم نشنیده اند حکمشان در آخرت چگونه است؟
چرا در هیچ یک از آیات قرآن به سرنوشت افرادی که پیش از اسلام مرده اند اشاره ای نشده است؟
در بین اجرام آسمانی که ما امروزه آنها را می شناسیم، در قرآن فقط به زمینی که روی آن هستیم و ماه و خورشید و ستارگانی که در آسمان صحرا قابل مشاهده هستند اشاره شده است، چرا نبايد الله از دیگر سیاره های منظومه شمسی برای ما حرفی بزند؟
همانطور که می دانید، در نواحی قطبی زمین شش ماه از سال هوا روشن و تقريبا روز كامل است، و شش ماه دیگر آن هوا نسبتا تاريك و شبيه شب است. با وجود هوای بسیار سرد این مناطق، انسانهایی هستند که در آنجا زندگی می کنند.
چرا الله دانا كه ادعا ميكند در مورد همه چيز در قرآن مطلب دارد در مورد چگونگی به جا آوردن مراسم مذهبی شان( مثل نماز و روزه که همگی به خورشید و ماه بستگی دارند) هیچ حرفی نزده است؟

ادامه دارد ....
https://t.me/naghde_eslamm/33552

▪️ چه کسی قرآن را نوشته است؟!

#قسمت_ششم

از رسوم قریش این بود که دور کعبه طواف میکردند و میگفتند:
به اللات و العزی
و منات، سومین بت کناری
که براستی آنها برترین زنانند
که شفاعت آنها باید جستجو شود.
این بت ها همچنین «دختران الله» خوانده میشدند و بعنوان کسانی که در مقابل خدا شفاعت مردم را میکنند شناخته میشدند.
وقتی که محمد ادعاى رسالت كرد، گفت كه الله در مورد آنها به او اینگونه وحی کرده است:
سوره نجم آیات ١٩ تا ٢٢
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى؛ وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى؛
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى؛تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى؛ إِنْ
هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ
اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا
تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى.
#ترجمه:
به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزّى»…؛ و «منات» كه سوّمين آنهاست (دختران الله هستند)؟!؛ آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزش‏ترند!)؛ در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است!
اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‏ايد (نامهايى بى‏محتوا و اسمهايى بى مسمّا)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده؛ آنان فقط از گمانهاى بى‏اساس و هواى نفس پيروى مى‏كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است!
وقتی که محمد بالغ شد و به نشست سالانه شاعران در عکاظ رفت، به شدت تحت تاثیر افکار، فصاحت، عواطف، آزاد اندیشی و انسانگرایی که از اشعار بسیاری از آن شاعران تراوش میکرد قرار گرفت و به شدت تکان خورد. او از همان دوران آغاز به تردید در بت پرستی کرد و ایده جدید یک خدای واحد را آغاز کرد، یک خدای خالق، خدای شبیه به همان ایده ای که یهودیان و مسیحیان دورانش داشتند.
اما او بر سر اینکه خدای او باید کدام خدا باشد دچار گیجی شده بود. الله (خدای ماه، نماد اسلام به دلیل همین مسئله یک هلال ماه است) یکی از خدایان آن دوران بود که بزرگترین خدای مشرکین بود.
تنها خطای مشرکین این بود که در کنار این الله، خدایان و الهه های کوچکتری همچون، حبل، اللات، العزی، منات و غیره را را شفاعت دهندگان میپنداشتند.
بنابر این در ابتدای کار، ایده الله از ذهن محمد به دور بود. افزون بر این در آن زمان جادوگران، پیشگویان و کاهنان و حتی شیطان پرستان به الله قسم میخوردند. بنابر این محمد این را بسیار پست دانست که خدایش را الله بداند.
در آن دوران شرک آمیز، مردم یمن خدایی را میپرستیدند که نامش الرحمن بود.
محمد برای مدتی نام #الرحمن را برای خدایش بجای الله برگزید.
بطور تصادفی این نام همچنین نامی برای خدا در دوران تلمودی به برای یهودیان بود (Noldeke: The Koran, The Origins of the Koran, p.5). محمد با زیرکانه خیال کرد که با استفاده کردن از واژه الرحمن میتواند هم یهودیان را و هم مشرکین را به پذیرش دینش علاقه مند کند.

ادامه دارد .....
https://t.me/naghde_eslamm/34733