‌ 💥#ابوبكر_صديق جانشين پيامبر و آدمسوزى
#قسمت_چهارم(آخر)

#ابن_کثیر كه از مورخين بزرگ و نامدار مسلمانان است در کتاب #البدایه_والنهایه خود در مورد اين داستان می نویسد:

#متن_عربى:
وَاسْمُهُ إِيَاسُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ يَالِيلَ بْنِ عُمَيْرَةَ بْنِ خِفَافٍ من بني سُليم، قاله ابن إسحاق،وَقَدْ كَانَ الصِّديق حرَّق الْفُجَاءَةَ بِالْبَقِيعِ فِي الْمَدِينَةِ، وَكَانَ سَبَبُهُ أنَّه قَدِمَ عَلَيْهِ فَزَعَمَ أنَّه أسلم، وَسَأَلَ مِنْهُ أَنْ يجهِّز مَعَهُ جَيْشًا يُقَاتِلُ بِهِ أَهْلَ الرِّدَّة، فجهَّز مَعَهُ جَيْشًا، فلمَّا سَارَ جَعَلَ لَا يمرُّ بِمُسْلِمٍ وَلَا مُرْتَدٍّ إِلَّا قَتَلَهُ وَأَخَذَ مَالَهُ، فلمَّا سَمِعَ الصِّديق بَعَثَ وَرَاءَهُ جَيْشًا فردَّه، فلمَّا أَمْكَنَهُ بَعَثَ بِهِ إِلَى الْبَقِيعِ، فَجُمِعَتْ يَدَاهُ إِلَى قَفَاهُ وألقي في النَّار فحرقه وهو مقموط.

#ترجمه:
نام او اياس ابن عبدالله از طايفه بنى سليم بود، ابن اسحاق در موردش ميگويد كه #ابوبكر_صديق، #فجاءة را در بقيع در شهر مدينه سوزاند.( و در ادامه داستان اينكه از ابوبكر سلاح براى جنگ اهل رده گرفته را نوشته است)

#منبع:
البداية والنهاية ج ٦ ص ٣٥١ المحقق: علي شيري، الناشر: دار إحياء التراث العربي، الطبعة: الأولى ١٤٠٨، هـ - ١٩٨٨ م.

پس همانطور كه ديديد #داعش طبق سنت خليفه اول مسلمين اقدام به سوزاندن انسنها ميكند.
البته اين تنها #ابوبكر نبوده كه مخالفينش را سوزانده است، بلكه #امام_على نيز در چندين مرتبه اقدام به سوزاندن مخالفين كرده است كه در يك مقاله ديگر به آن خواهم پرداخت.

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA
سايت ما:
www.eslam.nu

▪️ اسماء الله الحسني، صفاتى براى الله يا نام بتهاى عرب؟

#قسمت_هفتم

#یعقوبی در تاریخ خود جلد ١ صفحه ٢٥٦ در مورد آن چنين آورده است:
نحج للرحمن بيتا عجبا، مستترا، مضببا، محجبا.
▪️نتیجه اینکه #الهه_الرحمن از الهه های شناخته شده درمیان عرب های بت پرست آن دوران بوده و فی الواقع وحی و یا حتی اختراع اسمی از جانب #محمد برای انتساب آن به الله نبوده است،
بلکه تحت تاثیر فضای دینی آن زمان هوشمندانه به عاریت گیری این الفاظ اقدام می نموده است تا الله را جامع تمام خصوصیّات سایر الهه های مورد پرستش و ستایش در عرب آن دوران قلمداد کند.در واقع یک الله با قدرتی تمام عیار و با خصوصيات تمامى الله هاى اعراب كه قدرتمند تر تمامى الهه هاست.
چنانچه قبلتر هم ذكر شد مفسرين بزرگى مانند #جلالین و #ابن_کثیر به مشتق شدن نام برخی از بت ها به وضوح اشاره می کنند. و در واقعيت نيز این همه اقتباس گیری محمد از آیین بت پرستی آن دوران هم جالب و هم در خور توجه است.
در مقاله قبلى نيز كپى كردن روزه و ورود آن به اسلام توسط محمد و به تقليد از نصرانيها و صائبين را مفصلاً عنوان کرديم كه محمد آن را بعنوان دستورى از سوى الله و بعنوان يك عبادت الهى به خورد پيروانش داده است.
ممکن است در اينجا مغلطه ای از سوى اسلامگرايان صورت بگيرد و بگويند که این ها همه عبادت های توحیدی اديان ابراهیمی بوده اند كه کم کم از راه خود منحرف شده و شکل عبادات شرکی به خود گرفته اند.
در جواب این مغالطه کاران می گوییم اولا اینکه بخش عمده و اعظم این نوع خداپرستی عمدتا شکلی عربی دارند و سابقه قبلى نداشته اند و اين به خودى خود بزرگترین دلیلی است که این شیوه عبادات به هیچ نحو از سوى آسمان نیامده و در حقيقت ساخته دست یک انسان عرب است جهت اتحاد دینی-سیاسی اعراب.
در ثانی رسوماتی نظیر #حج که بعدا راجع آن به بحث خواهیم نشست شعار بت پرستی در سراسر شبه جزیره بوده که با دقت اطرافیان محمد و گوشزد کردن آن ها در ردیف شعائر الله به حساب آورده شده اند مانند رسم صفا و مروه و
نکته سوم اینکه ماه های حرام اساساً یک قرار داد میان اعراب بوده که آن ها هم بعدا تبديل به ماه های حرام نزد الله شدند.
هیچ کدام از این عبادات و رسومات در دیگر ادیان ابراهیمی نبوده و فقط و فقط جنبه آیینی و عربی داشته و کار محمد فی الواقع متحد کردن الهه های مختلف سرزمين اعراب بوده که منجر به اتحاد دینی در آنجا شده و غایتاً منجر به اتحاد سیاسی سراسر مناطق شبه جزيره در زیر لوای الهه واحد الله گردید.

ادامه دارد.....

‏https://t.me/naghde_eslamm/33111