💥آیا ائمه علم غیب داشتند؟

علمای اسلام معتقدند ائمه ی به اصطلاح معصومشان! دارای علم لدنی از جانب الله هستند و هیچ نکته ای از رازها و امورات کائنات و زمان بر آنها پوشیده نیست! اما از آنجایی که از قدیم گفته اند دروغگو کم حافظه است٬ برخی روایاتی که شارحان این مذهب جعلی در کتب خود نقل نموده اند خود ناقض این مدعاست.
به عنوان مثال بر طبق یک روایت٬ دو نفر به اشتباه بر علیه شخصی شهادت می دهند که وی مالی را سرقت کرده است. امام علی هم بر اساس شهادت #اشتباه آنان دست سارق را قطع می کند!

#متن_عربی: ﻋَﻠِﻲُّ ﺑْﻦُ ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ ﻋَﻦْ ﺃَﺑِﻴﻪِ ﻋَﻦِ ﺍﺑْﻦِ ﺃَﺑِﻲ ﻋُﻤَﻴْﺮٍ ﻋَﻦْ ﻋَﺎﺻِﻢِ ﺑْﻦِ ﺣُﻤَﻴْﺪٍ ﻋَﻦْ ﻣُﺤَﻤَّﺪِ ﺑْﻦِ ﻗَﻴْﺲٍ ﻋَﻦْ ﺃَﺑِﻲ ﺟَﻌْﻔَﺮٍ ﻉ ﻗَﺎﻝَ : ﻗَﻀَﻰ ﺃَﻣِﻴﺮُﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﻉ ﻓِﻲ ﺭَﺟُﻞٍ ﺷَﻬِﺪَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺭَﺟُﻠَﺎﻥِ ﺑِﺄَﻧَّﻪُ ﺳَﺮَﻕَ ﻓَﻘُﻄِﻌَﺖْ ﻳَﺪُﻩُ ﺣَﺘَّﻰ ﺇِﺫَﺍﻛَﺎﻥَ ﺑَﻌْﺪَ ﺫَﻟِﻚَ ﺟَﺎﺀَ ﺍﻟﺸَّﺎﻫِﺪَﺍﻥِ ﺑِﺮَﺟُﻞٍ ﺁﺧَﺮَ ﻓَﻘَﺎﻻ ﻫَﺬَﺍ ﺍﻟﺴَّﺎﺭِﻕُ ﻭَ ﻟَﻴْﺲَ ﺍﻟَّﺬِﻱﻗُﻄِﻌَﺖْ ﻳَﺪُﻩُ ﻭَ ﺇِﻧَّﻤَﺎ ﺷَﺒَّﻬْﻨَﺎ ﺫَﻟِﻚَ ﺑِﻬَﺬَﺍ ﻓَﻘَﻀَﻰ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻤَﺎ ﺃَﻥَّ ﻏُﺮْﻣَﻬُﻤَﺎ ﻧِﺼْﻒُﺍﻟﺪِّﻳَﺔِ ﻭَ ﻟَﻢْ ﻳُﺠِﺰْ ﺷَﻬَﺎﺩَﺗَﻬُﻤَﺎ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟْﺂﺧَﺮِ
#ترجمه: ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﺭﻕ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻌﺪﺍ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻡ ﺳﺮﻗﺖ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺨﺺ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺮﻗﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦﺩﺯﺩﯾﺪﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻡﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﺸﻮﺩﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺗﺎﯼ ﺗﺎﻥ ﻧﺼﻒ ﺩﯾﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻓﺮﺩ ﺩﻭﻡﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺖ
#منبع: تهذيب الأحكام - شیخ طوسی - ج۶ - ص۲۶۱
#حکم_حدیث: حسن
#منبع: ملاذ الأخيار - العلامة المجلسي - ج۱۰ - ص۱۲۶

⚡️اسلامگرایان در توجیه تضاد مضمون این روایت با ادعای علم غیب داشتن ائمه می‌گویند:
اولاً معصومین برای اینکه به مردم روش صحیح قضاوت و صدور احکام را بیاموزند مجبور بودند بدون استفاده از علم غیب٬ دعاوی مردم را قضاوت کنند! و ثانیاً علم غیب ائمه مداومت ندارد٬ بلکه به این صورت است که امام هرگاه بخواهد که بداند٬ خدا به او می‌فهماند!
#پاسخ:
این توجیه به نوعی عذر بدتر از گناه است! چرا که با توجه به روایت مذکور٬ آن دو شخصی که شهادت اشتباه داده بودند بعد از مدت کوتاهی به اشتباه خود پی‌بردند٬ بنابراین امام معصوم می‌توانست ضمن به تاخیر انداختن مجازات شخص متهم٬ نکته‌ی خاص قضاوت خود را (که همان مسئله‌ی پرداخت دیه‌ی قطع دست متهم توسط کسانی که شهادت اشتباهی داده بودند است) برای مردم بازگو کند تا قضات و مردم هم آگاه شوند که اگر با موارد مشابه مواجه شدند٬ حکم صحیح چیست. بعبارتی بدون قطع کردن دست متهم هم امکان بیان و آموزش حکم صحیح آن وجود داشته است! حال چگونه است که امام معصومی که به زعم اسلامگرایان آزارش به مورچه هم نمیرسیده٬ ترجیح می‌دهد برای آموزش نکته‌ی قضاوت خود٬ دست شخص متهم را قطع کند و‌ او را متحمل یک عمر زندگی با نقص عضو کند؟!
در مورد توجیه دوم اسلامگرایان هم سابقاً در پستی جداگانه بیان کردیم که این ادعا که «امام فقط زمانی که اراده کند که بداند٬ خدا به او می‌فهماند» مصداق مغالطه‌ی استدلال از راه سنگ است؛ چرا که با این ادعا٬ هر شخصی می‌تواند ادعای علم غیب کند و هر وقت که دروغین بودن ادعایش عیان شد بگوید «من خودم اراده نکرده بودم که بدانم! اگر اراده می‌کردم که بدانم خدا به من می‌فهماند!»

🚫 @ANSWER_ISLAMISM