💥 شيوه گردآورى قرآن توسط عثمان، خليفه سوم

#قسمت_پنجم

ایراد دیگر #خط_کوفی خالی بودن آن از اعراب گذاری و حرکت ها بود و کار را برای خواننده بسیار مشکل میکرد.
خود #اعراب نیز در تلفظ کلمات دچار سردرگمی میشدند، مثلا مشخص نبود که اعلم فعل امر است و یا متکلم مضارع یا اسم تفضیل و یا فعل ماضی از باب افعال! موضوع دیگر نبود الف در کلمات بودن که این هم ابهام ساز بود و بعدها باعث ایجاد اختلافاتی شد.
خط کوفی چون از خط سریانی سرچشمه گرفته بود فاقد الف بود. در خط سریانی مرسوم نبود که الف وسط کلمات را وارد کنند و بعدها که اعراب گذاری رایج شد بشکل الف کوچیک بالای حرف مورد نظر گذارده میشد.
#منبع: التمهید فی علوم القرآن، آیت الله معرفت، ج ٢، صفحات ١۵ تا ١٨
جاى دارد اين نكته را ذكر كنم كه،
حتما به اين موضوع برخورده ايد كه اسلامگرايان ادعا ميكنند كه قرآن به زبان عربى نازل شد چون اين زبان كاملترين زبان دنياست، حال آنكه در واقع اين زبان گويشى و نوشتارى يك زبان بسيار ابتدائى و ناقص بود كه بعدها توسط اديبان ايرانى مانند #ابن_سيبوبيه سروسامان داده شد و گرامر آن به سبك و سياقى كه ميبينيم تدوين شد.
در زمان خلافت #حجاج بن یوسف ثقفى كه از جانب #عبد الملك بن مروان حاکم عراق بود،
مردم با کاربرد نقطه آشنا شدند. این کار به وسیله یحیى بن یعمر و نصر بن عاصم، شاگردان #ابو_الاسود دوئلى انجام گردید.
به علت رواج اجبارى اسلام در بین سرزمین های غیر عربی بواسطه حملات و قتل و عام و تاراج آن مناطق توسط لشكر مسلمانان و اجبار آنها به خواندن قرآن، اينكار برای بسیاری از تازه مسلمانان غیر عرب مشکل می نمود و در بین تلفظ کلمات آنها اختلافاتی بود که این اختلافات باعث تغییر اساسی مفهوم قرآن می شد.
مثلا هر عرب زبانی، طبعا کلمه ی کتب را در آیه کتب ربكم على نفسه الرحمة (بقره: ١٨٣) به صورت معلوم و همین کلمه را در آیه: کتب علیكم الصیام ( توبه ٩:٣) به صورت مجهول مى خواند.
درحالیکه غیر عرب تشخیص نمیداد این کلمه معلوم است یا مجهول.

ادامه دارد ...

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://t.me/naghde_eslamm/21728

💥 شيوه گردآورى قرآن توسط عثمان، خليفه سوم

#قسمت_ششم

گاهی اوقات این موضوع به اشتباهات خنده داری منجر می شد طوری که این #ابو_الاسود شنید که کسى کلمه »
رسوله « رسوله در آیه ان الله بریء من المشرکین, رسوله به کسره لام میخواند که در این صورت معناى آن این میشد که خداوند از مشرکان و پیامبرش بیزار است!
ابوالاسود با شنیدن این #غلط_فاحش گفت » تصور نمیکردم که کار مردم به این جا رسیده باشد « و لذا برای زیاد بن ابیه که در آن زمان حاکم کوفه بود ماجرا را تعریف کرد.
زیاد ابن ابیه، قبلا از #ابوالاسود خواسته بود که در این باره چاره اى بیندیشد، ولى او اعتنایی نکرده بود، تا اینكه این غلط فاحش را خود در تلاوت کلام خدا شنید و آن گاه در بر آوردن خواسته زیاد ابن ابیه تصمیم گرفت و گفت: آن چه امیر بدان امر کرده انجام میدهم.
#منبع: اعیان الشیعة، محسن الامین، ج ١، ص ١۵۷
ابو الاسود نویسنده اى خواست تا از عهده نوشتن آن چه او مى گوید، به خوبى بر آید.
از اين رو نویسنده اى از قبیله عبد قیس در اختیار او گذاشتند ولى وى او را نپسندید.
نویسنده ی دیگرى را انتخاب کردند که زبردست بود و مورد قبول ابو الاسود واقع شد. از این پس،
مردم این نقطه ها را بعنوان علایمى براى نشان دادن حرکات حروف و کلمات به کار بردند، ولى بیشتر این نقطه ها را با رنگى غیر از رنگى که خط قرآن با آن نوشته شده بود مینوشتند و غالبا این رنگ قرمز بود.
پس از آن که نصر بن عاصم نقطه را براى تشخیص حروف نقطه دار از حروف بی نقطه در مصحف به کار برد،
نقطه هاى سیاه به نقطه هاى رنگى تبدیل شد تا نقطه هایى که علامت حرکت بوده با نقطه هایى که علامت اعجام است، اشتباه نشود و این دو نوع نقطه از یك دیگر تمیز داده شوند.
اعراب گذارى قرآن را كه به دست ابوالاسود با نقطه گذارى شروع شده بود، پس از چندى توسط خلیل بن احمد فراهیدى (١٧٥ ه ق يعنى حدود دو قرن بعد)هر یك از فتحه و كسره و ضمه و نیز تنوین ها به نشانه هایى از حروف كوچك تبدیل شدند.
#خلیل بن احمد فراهیدى اولین كسى بوده است كه در زمینه >نقط« كتابى را تدوین كرده است. جرجى زیدان مصحف نقطه دارى را به همین کیفیت در دار الكتب مصر دیده است.
او میگوید:
این #قرآن نخست در مسجد عمرو بن عاص، در مجاورت قاهره بوده و از کهن ترین قرآنهاى جهان است. ورقهاى آن بزرگ و خط آن با مرکب سیاه نوشته شده و نقطه هاى آن به رنگ قرمز است و همان طور که ابو الاسود توصیف کرده، نقطه هاى بالاى حروف علامت فتحه و نقطه هاى زیرین علامت کسره و نقطه هاى جلو حروف نشانه ضمه است.

ادامه دارد ...

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://t.me/naghde_eslamm/21728