🔵 ‍ من #محسن_نیازی هستم. من کشته شدم در تاریخ ۲۹ آبان ۱۴۰۱. بیست و پنج  ساله بودم متولد ۱۱ خرداد در دهگلان سنندج. ورزشکار بودم، اهل کوهنوردی و بوکس و ماشین سواری. شغلم پیمانکاری ساختمون بود، آدم سخت کوشی بودم. در جریان اعتراضات خیابونی بعد از کشته شدن مهسا امینی و سرکوب شدید و به خاک و خون کشیدن مردم در مهاباد من یه استوری در اینستاگرام گذاشتم و از مردم خواهش کردم که صدای مهاباد باشن. فردا شبش یعنی ۲۹ آبان با دو تا از برادرام به خیابون رفتیم تا ما هم صدای مهاباد باشیم .اون روز شهر ما در اعتراض به سرکوب مهاباد یکپارچه اعتصاب کرده بود، ما هم راهبندان درست کردیم و تظاهرات شروع شد. سرکوبگرا با گلوله جنگی به مردم شلیک میکردن، ناگهان من از ناحیه کمر گلوله خوردم، برادرم منو به بیمارستان کوثر سنندج برد و به آی سی یو منتقل شدم ولی شدت جراحات‌زیاد بود و من تاب نیاوردم و از دنیا رفتم. مزدورای حکومتی میخواستن جنازه منو بدزدن ولی خانوادم جلوشون ایستادن و نذاشتن، آقای دکتری که اون شب شاهد صحنه بود گفت که مادر و  برادرم خیلی تلاش میکردن که نذارن منو ببرن اما مزدورا با بیرحمی بهشون بد و بیراه میگفتن و میخواستن هر طور شده ببرنم، اما آخرش خانوادم نذاشتن و برادرم منو بغل کرد و با خودش برد. پیکر من به دهگلان برگشت و مردم مراسم باشکوهی برام برگزار کردن و منو به خاک سپردن، مراسم چهلم هم به همین ترتیب انجام شد و مردم شهرم عهد بستن که راه منو ادامه بدن تا پیروزی.
راستی یادم رفت بگم روز قبل از اینکه کشته بشم یه هودی قشنگ خریده بودم، وقتی میپوشیدمش به برادرم گفتم نکنه تیر بخورم‌ این سوراخ بشه، همینم شد، من غرق در خون شدم و هودی که خریده بودم سوراخ شد….
من آرزو داشتم ماشینم رو عوض کنم و یه مزدای ۳ بخرم بعدشم ازدواج کنم و یه زندگی آروم داشته باشم که نذاشتن…
امروز تولدمه منو به یاد بسپار تا فراموش نشم💔
#مهسا_امینی
#علیه_فراموشی