‌ 💥 بررسی تعدادى از نواقص قرآن به زبان ساده
#قسمت_اول

در مورد #قرآن و اینکه آیا کتابی بی نقص هست باید مسلمانان ابتدا مشخص کنند که اساسا نقیصه را در چه چیزی میدانند و فی المثل یک آرایه یا گزاره ی ادبی چه مشخصه هایی باید داشته باشد یا نباید داشته باشد تا آنرا ناقص بنامند؟!
آیا این حقیقت که قرآن برخلاف ادعای خویش و مسلمانان، #فاقد_فصاحت لازم است، به معنای نقص نیست؟!
آيا مسلمانان تاكنون به يك غير مسلمان كه به ادبيات عرب تسلط دارد اجازه تحقيق در اين زمينه را داده اند؟!
در اين نوشته بنا دارم تعدادى از نواقص ادبى موجود در كتاب را قرآن را بطور ساده و خلاصه خدمت شما ارائه كنم:
۱) عدم بکار گیری یک لغت صریح در جایی که باید صریح، صحیح و فصیح سخن بگوید و به جای آن استفاده ی بی دلیل از لغاتی که معانی متعدد و متفاوتی دارند.
۲) عدم بکارگیری ضمائر و مصادر معین و ضرور در جایی که لازم است و در نتیجه مبهم شدن مفهوم تعداد زيادى از آیات.
۳) گزیده گویی و خلاصه کردن بیش از اندازه و حتی از قلم انداختن برخی مسائل مهم در موضوعاتی که اتفاقا نیازمند شکافتن بحث است و تبیین و تشریح کامل یا حداقل کافی آنها لازم و ضروری میباشد.
همچون عدم ورود قرآن به مبحث #خلافت_مسلمین بعد از وفات پیامبر اسلام و درنتیجه بلاتکلیفی جامعه ی اسلامی،
عدم تعیین حکم مجازات مرتد و زنادقه،
عدم دستور و یا حداقل توصیه به مسلمین به جهت گردآوری آیات پراکنده ی قرآن و تجمیع و کتابت آن تحت قالب یک کتاب واحد در زمان حیات پیامبر اسلام و ...
که همه ی اینها موضوعاتی بس اساسی و ضروری بوده اند که یا در مورد آنها توضیحات بسیار اندکی داده شده و یا اصلا به بحث ورود نکرده است.
فی المثل جالب است که نام "#زید" فرزند خوانده ی پیامبر اسلام در خلال نقل ماجرای #عاشقانه و #دراماتیک او با زینب بنت جحش در قرآن آمده اما هرگز اسمی از خلیفه ی بعد از پیامبر، #ابوبكر و يا طبق ادعاى شيعيان، #علی_بن_ابیطالب و یا هر شخص دیگری مطلقا قید نشده است!

ادامه دارد ...

💥 قرآن، كتاب دينى مسلمانان چگونه و توسط چه اشخاصى گردآورى شد؟

#قسمت_دوم

محمد، پيامبر اسلام در زمان حیاتش، هيچ رغبت و علاقه اى به گردآوری آيات پراكنده قرآن نداشته و کاتبین وحی هم برای در یاد ماندن در حافظه ی خود آن را به نگارش در می آوردند و نه تدوین آن بصورت یک کتاب.
به اعتقاد #اسلامگرايان_شيعه، علی بن ابيطالب، خليفه چهارم مسلمانان، اولین فردی بود که بعد از درگذشت پیامبر اسلام به کار جمع آوری #قرآن همت گمارد. بنا به روایات نقل شده توسط روحانيون اين مذهب، علی بن ابيطالب قسم یاد کرده بود که بعد از درگذشت محمد، ردا به تن نکند تا زمانی که قرآن را گردآوری کند.
البته اين تنها على بن ابيطالب نبود كه چنين فكرى به ذهنش خطور كرده بود بلكه مورخين نام افراد ديگرى را نيز آورده اند كه تا حد امكان آيات پراكنده قرآن را گردآورى كرده و بصورت يك مجموعه درآورده بودند كه به نام اين افراد اشاره ميكنيم:
اسامی مشهور ترین افرادى كه در گردآورى آيات پراكنده قرآن تلاش كردند بدین قرار است: عبدالله ابن مسعود، ابی ابن کعب، مقداد ابن اسود، معاذ ابن جبل، سالم مولى ابی حذیفه و ابو موسی اشعری.
کار تدوین و گردآورى آيات قرآن در زمان خلافت #ابوبکر و به پیشنهاد #عمر_بن_خطاب، جریان پیدا کرد و در زمان #عثمان خليفه سوم پایان یافت.
ترس مسلمانان از فراموشی آيات بدليل مرگ و يا كشته شدن حافظين آيات و یا خلل در آن توسط حاکمین و اشخاص موجبات تنظیم قرآن را فراهم نمود. بعنوان نمونه در #جنگ_یمامه هفتاد نفر (به روایتی چهارصد تن) و در #جنگ_بئر معونه تقریبا همین تعداد از حافظین قرآن کشته شدند.
#منبع: البیان فی تفسیر القرآن، آیت الله ابوالقاسم خوئی، ج ١، ص٢۵۴
ترس از میان رفتن قرآن در واقع از اینجا آغاز شد. ابوبکر بعد از جنگ #زید_بن_ثابت را فرا میخواند و بعد از طرح نگرانی خود از کشته شدن تعداد زیادی از حافظین قرآن و خطر فراموشی آن، از او میخواهد که این ماموریت را انجام دهد. زید در پاسخ به ابوبكر میگوید، چگونه کاری که پیامبر در طول حیاتش بدان دستور نداده باید انجام دهیم؟ ولی بعد از اصرار های زیاد بلاخره زید این پیشنهاد را پذیرفت.
#منبع: المصاحف، ابی داود سجستانی، صفحات ۵٣ تا ۵۵
زید بن ثابت روشی مخصوص را برای تهیه ی قرآن بکار بست، بدین صورت که فراخوان میدهد هر کس نوشته ای از قرآن نزد خود دارد آن را بیاورد. او کمیته ای مرکب از ٢۵ نفر را ترتیب داد و خود ریاست آن را به عهده گرفت. کار این گروه این بود که هر روز در مسجد گرد هم میآمدند و هر کس چیزی را که از قرآن در اختیار داشت به آنها مراجعه میکرد و اين كميته آن آيات را بايگانى ميكردند.
طرز كار اين گروه چنين بود كه هیچ چیزی را درمورد آيات آورده شده توسط اشخاص را قبول نمیکرد، مگر اینکه دو نفر شاهد بر آن صحه گذارند. نکته ی جالب در اینجا این بود که #خزیمه_بن_ثابت_انصاری که دو آیه ی آخر #سوره ی_توبه را او مدعی شده، برای آن شاهدی پیدا نشد و چون شهادت او بجای دو نفر از طرف پیامبر پذیرفته شده بود، این دو آیه از طرف او پذیرفته شد!
#منبع: المصاحف، ابی داود سجستانی، صفحات ١٠٩ تا ١١٣

ادامه دارد ...

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام
https://t.me/naghde_eslamm/21728

💥 قرآن، كتاب دينى مسلمانان چگونه و توسط چه اشخاصى گردآورى شد؟

#قسمت_سوم

#زید به هنگام تکمیل هر سوره آن را در صندوقچه ای چرمی به نام #ربعه قرار میداد تا اینکه سوره ها یکی پس از دیگری کامل شدند و هیچ گونه نظم و ترتیب بین آن ها وجود نداشت.
#منبع: فتح الباری، ابن حجر، ج ٩، صفحات ۴ تا ۷
بدین ترتیب زید, #قرآن خود را جمع آوری کرد. این قرآن برخلاف قرآن های امروز هیچ نظمی نداشت و بعد از اتمام کار در اختیار #ابوبكر قرار داده شد.
بعد از فوت ابوبكر اما، این مصحف به #عمر_بن_خطاب رسید و بعد از هم توسط دخترش #حفصه كه يكى همسران محمد بود، نگهداری شد و هنگام یكسان كردن مصاحف، عثمان آن را به عاریت گرفت تا نسخه های دیگر قرآن را با آن مقابله كند و سپس آن را به حفصه باز گردانید و چون حفصه درگذشت، #مروان كه ازجانب #معاویه والی مدینه بود، آن را از ورثه حفصه گرفت و از بین برد.
#منبع: المصاحف، ابی داود سجستانی، صفحات ٩۵_٩۴ و ١٠٣ _ ١٠٢
همانطور که قبل تر هم گفته شد، بیشتر محققین و مورخين اسلام نوشته اند که جمع آوری قرآن پس از حیات پیامبر اسلام صورت گرفته است و ايشان هيچگاه رغبتى به گردآورى آيات بصورت يك كتاب را نداشت.
مضاف بر اینکه بعد از فوت پیامبر و تهیه ی قرآن توسط علی و نپذیرفتن آن توسط زید، افراد دیگری هم به کار تدوین قرآن پرداختند که اسامی تعدادی از آنان را ذکر کردیم.
ناگفته نماند كه روایاتی هم در کتب شیعه مبتنی بر توصیه محمد بن عبدالله به تهیه ی قرآن توسط علی بن ابيطالب دلالت دارند که طبق روال روحانيون اين مذهب ميتوان اين روايات را بالا بردن شأن و مقام #على در نزد بزرگان اين مذهب ميباشد و نه يك حقيقت تاريخى.
اما اولین فردی که قرآن را بر حسب سوره ها مرتب کرد، #سالم_مولى_ابی_حذیفه بود.
#منبع: التمهید فی علوم القرآن، آیت الله محمد هادی معرفت، ج ١، ص ٣٠٨
همانطور که گفته شد،
قرآن های دیگری هم بعد از جمع آوری قرآن زید به رشته ی تحریر در آمدند که اسامی هفت تای آنها را که معروف ترین شان بود، بالاتر آوردیم.
در آن موقع دسترسی به نسخ خطی بسیار دشوار بود و اكثريت مردم و صحابه نیز از داشتن قرآن بی بهره بودند و از کسانی که توانایی گردآوری قرآن را داشتند میخواستند که برایشان قرآن تنظیم کنند.
قرآن های نامبرده فوق با هم اختلاف فاحشی داشتند و هر کدام در مناطق مختلف جغرافیایی خاص خود از شهرت و اعتبار بالایی برخوردار بودند.
بعنوان مثال، در کوفه قرآن #ابن_مسعود را صحیح دانسته و در مدینه قرآن #ابن_ابى_کعب از اعتبار زیادی برخوردار بود و در
بصره قرآن #ابوموسی_اشعری را محترم میشمردند و در دمشق قرآن ابن اسود.
#منبع: المصاحف، ابی داود سجستانی، صفحات ۷٠ و ۷١

ادامه دارد ...

#كانال_تخصصى_نقد_اسلام

https://t.me/naghde_eslamm/21728

💥گذرى بر زندگى على بن ابيطالب، شخصيت افسانه اى شيعيان
https://t.me/naghde_eslamm/25186
#قسمت_سى_و_سوم

دوستان #علی که از بیعت با #ابوبکر سر باز زدند و با او بیعت کردند بین ۷ تا ۱۰ نفر بدین نام ها بودند:
۱- عباس بن عبدالمطلب
۲- فضل بن عباس
۲- زبیر عوام
۴- محمد بن سعید
۵- مقداد بن عمر
٦- سلمان فارسی
۷- ابوذر غفاری
۸- عمار بن ياسر
۹- برار بن عازب
۱۰- ابی بن کعب
#منابع:
١) #تاریخ شیعه و فرقه های اسلام تا قرن چهارم نوشته استاد محمد مشکور و تاریخ یعقوبی پوشینه دوم برگ ١٠٣
٢) #سفينة البحار مجلسی ماده ر برگ ۵۱۷
٣) #الدرجات الرفيعه برگ ۲۱۳
٤) #دفتر اسلام در ایران از هجرت تا پایان قرن نهم هجری نوشته پطروشفسکی برگردان کشاورز برگهای ۴۰-۴۵-۴۸-۵۲-۱۰۳ -١١٦-١٣٢-١٦٠ و دیگر برگهای آن)
اشتراک #علویان و #ایرانیان در مخالفت با خلفای اموی که به سختی از تبعیض نژادی پیروی میکردند و نیز عادت ایرانیان به سلطنت موروثی و از این قبیل امور باعث شد که ایرانیان غالبا علاقه خاص نسبت بعلی بن ابیطالب و فرزندان و خاندان او پیدا کنند (#منبع: دهخدا برگ ۸۱.).
با بهره گیری از این بن مایه های رد ناپذیر دینی به هیچ روی جای دودلی نیست که #شیعه_گری، بر باور امامت، نبوده است و این معنی را بعدا دكانداران دین برای سود جویی بیشتر ساخته اند.
و چنین است دیدگاه #زیدبن_علی زین العابدين بن الحسين بن على بن ابیطالب در باره امامت؛
اول آنکه در باره خلافت على نصي وجود نداشت وصیتی و شبه وصیتی هم نبود. بنابراین ولایت و خلافت آن بزرگوار وراثت از نبی نیست بلکه امری است که بر مبنای اختیار استوار است..
پنجمین دیدگاه #زید در باره امام دوازدهم چنین
امام مكتوم وجود ندارد، مستحق امامت کسی است که بدعوت خود خروج کند نه آنکه مستور و مورد انتظار باشد ).
با این گفتار روشن که نامی از #امام و #امامت از سوی الله و رسول او بر زبان رانده نشده و در قرآن هم نیامده است
اگر پیرو الله و رسول او باشیم باید بپذیریم همه کسانیکه با دستور الله و رسول و #قرآن اراده خود را بکار بسته و از نام امامت بهره جسته و سیل خون روان کرده اند.
روی از خدا و رسول و قرآن او برتافته و خود کامگانی بیش نبوده اند

ادامه دارد .....

▪️ چه كسانى قرآن را نوشته و هدفشان چه بوده است؟

#قسمت_ششم

▪️پراکندگی متن قرآن

پیش از آغاز باید چند نکته را درباره قرآن بیان کرد. #اول از همه، قرآن را نباید کتابی یکپارچه و منسجم دانست.
قرآن در واقع مجموعه‌ای از نوشته‌های پراکنده است که بنا به احادیث رسمی منابع اسلامی، در زمان #حکومت_عثمان، خلیفه سوم، جمع آوری و سرهم بندی شده است. در آن زمان نسخه‌های بسیاری از قرآن موجود بود، اما عثمان تنها نسخه #زید_بن_ثابت (با تایید حفصه همسر محمد) را معتبر قلمداد کرد و دستور داد که دیگر نسخه‌ها جمع آوری و منهدم شوند.
این در حالی بود که نسخه‌های معتبری که نزد ابی بن کعب و عبداالله بن مسعود موجود بود، نادیده گرفته شد.
عبداالله بن مسعود با این ادعا که نسخه وی صحیح است حاضر نشد که قرآن خود را نابود کند. بنا به احادیث، وی معتقد بود که دو سوره آخر قرآن، وحی خدا نیستند و نباید در کتاب گنجانده شوند.
در سال ١٩٧٢، در مسجدی در شهر صنعا در كشور یمن، به طور تصادفی ١٢٠٠٠ کاغذ پوستی از قرآن کشف شد که قدمت آن به سال ٦٧١ بعد از میلاد می رسد یعنی تقریبا همزمان با خلافت عثمان.
در این کاغذهای پوستی دو لایه متن دیده می‌شود. یک لایه زیرین از متن قرآن شسته شده است و روی آن متن جدیدی از قرآن بازنویسی شده است. متن زیرین به خاطر وجود فلز در جوهر در طول زمان دوباره ظاهر شده است و هنگامی که با متن رویی ونسخه رسمی قرآن مقایسه می‌شود تغییرات جزئی زیادی در آن دیده می شود.
#قرآن_صنعا قدیمی‌ترین نسخه موجود از قرآن است و تغییرات متن زیرین با متن رویین و قرآن رسمی اثبات می‌کند که متن قرآن تمام و کمال حفظ نشده است و مانند هر متن قدیمی (پیش از صنعت چاپ) در طول زمان با بازنویسی دچار تغییرات شده است.
حتی در متن قرآن نیز می توان فهمید که تمامی قرآن در اختیارما نیست:
وَإِذْ قُلْنَا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤیا الَّتِی أَرَینَاكَ إِلاَّ فِتْنَۀً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَۀَ فِی القرآن وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیانًا کَبِیرًا ﴿سوره ١٧ ،آیه ٦٠﴾
«به یاد آور زمانی را که به تو گفتیم پروردگارت احاطه کامل به مردم دارد (و از وضعشان کاملا آگاه است) ما آن رویایی را به تو نشان دادیم فقط براي آزمایش مردم بود، همچنین شجره ملعونه را که در قرآن ذکر کرده ایم، ما آنها را تخویف (و انذار) می کنیم اما جز بر طغیانشان افزوده نمی شود.»(ترجمه #مکارم_شیرازی)
در ترجمه #فولادوند شجره ملعونه، درخت ملعون ترجمه شده است.
در هر حال، در هیچ کجای دیگر قرآن اشاره ای به این شجره ملعونه نیست.
در حالی در این آیه به وضوح گفته می شود که شجره ملعونه در قرآن ذکر شده است. پس باید آیاتی از قرآن وجود داشته باشد که در آن به شجره ملعونه اشاره شده، اما در دست ما نیست.
ﻣﺸﮑﻞ ﻗﺮآن ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﺺ آن ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﻣﺎﻧﯽ آﯾﺎت ﻧﯿﺰ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ. ﺳﻮرهﻫﺎی ﻗﺮآن "ﺑﻪ ﺟﺰ ﺳﻮره اول ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺎﺗﺤﻪ" از ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺮﺗﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺮاﺳﺎس زﻣﺎن ﻧﺰول آﯾﺎت. از ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺘﻦ ﻣﯽﺗﻮان داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺪاﻣﯿﮏ از ﺳﻮرهﻫﺎ ﻣﮑﯽ "ﻗﺒﻞ از ﻫﺠﺮت" و ﮐﺪاﻣﯿﮏ ﻣﺪﻧﯽ "ﺑﻌﺪ از ﻫﺠﺮت" ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، در ﻣﯿﺎن ﺑﺮﺧﯽ از ﺳﻮرهﻫﺎی ﻣﺪﻧﯽ، آﯾﺎت ﻣﮑﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺮﻋﮑﺲ.

ادامه دارد .....
https://t.me/naghde_eslamm/33824