💠نامه #سهیلا_حجاب از زندان در واکنش به فشارها: “فریاد دادخواهی بر می آورم”
🔻 متن کامل نامه "سهیلا حجاب" از زندان #کرمانشاه:
«مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شب‌ها قرآن بر سر می گیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا می کنند، از کدام بخشش سخن می گویید؟ وقتی ظالمانه ترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا میدارید! من یکی از آنان هستم؛ فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید.
آقای رئیسی! سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در رسانه ملی شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان های مختلف و به خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان های سراسر کشور را زندان گردی می کنم، بازداشتگاه ها و انفرادی های مختلف و طولانی.
از بس توسط عوامل شما در زمان های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان هایی می فرستید که کوچک‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند.
من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر می آورم که جای ضرب و شتم، کبودی های قسمت های مختلف در بدنم درد میکند، جای موهای کنده شده از سرم نه یک بار بلکه بارها روی آسفالت خیابان این بار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی؛ در حالی که در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفته ها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم بخاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق می کند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک آور.
فریاد #دادخواهی بر می آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می شوم، مدام پرونده سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشت گاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار میگیرم و تهدید به پرونده سازی میشوم.
یک هفته تلفن بند زنان زندان را بخاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پرونده سازی متوسل شدید.
همان علی که برایش شب زنده داری میکنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت می کرد، همان حسینی که در این شب ها واسطه اش میکنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، میگوید “دین اگر ندارید لااقل آزاد مرد باشید.”
آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد، فریاد دادخواهی بر میآورم؛ از آنهایی که برای انسانیت می جنگند نه برای من سهیلا حجاب.
سهیلا حجاب / اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ / بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه
💎 @iranyarannetwork1398
🔻 متن کامل نامه "سهیلا حجاب" از زندان #کرمانشاه:
«مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شب‌ها قرآن بر سر می گیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا می کنند، از کدام بخشش سخن می گویید؟ وقتی ظالمانه ترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا میدارید! من یکی از آنان هستم؛ فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید.
آقای رئیسی! سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در رسانه ملی شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان های مختلف و به خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان های سراسر کشور را زندان گردی می کنم، بازداشتگاه ها و انفرادی های مختلف و طولانی.
از بس توسط عوامل شما در زمان های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان هایی می فرستید که کوچک‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند.
من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر می آورم که جای ضرب و شتم، کبودی های قسمت های مختلف در بدنم درد میکند، جای موهای کنده شده از سرم نه یک بار بلکه بارها روی آسفالت خیابان این بار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی؛ در حالی که در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفته ها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم بخاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق می کند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک آور.
فریاد #دادخواهی بر می آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می شوم، مدام پرونده سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشت گاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار میگیرم و تهدید به پرونده سازی میشوم.
یک هفته تلفن بند زنان زندان را بخاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پرونده سازی متوسل شدید.
همان علی که برایش شب زنده داری میکنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت می کرد، همان حسینی که در این شب ها واسطه اش میکنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، میگوید “دین اگر ندارید لااقل آزاد مرد باشید.”
آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد، فریاد دادخواهی بر میآورم؛ از آنهایی که برای انسانیت می جنگند نه برای من سهیلا حجاب.
سهیلا حجاب / اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ / بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه
💎 @iranyarannetwork1398
💠 جان سهیلا حجاب در زندان کرمانشاه، در خطر است
بر اساس گزارشات از زندان کرمانشاه، وضعیت سهیلا حجاب زندانی سیاسی، در پی شکنجه‌های سرکوبگران در زمان حبس در زندان‌های قرچک و کرمانشاه، وخیم عنوان شده است.
مطابق همین گزارش، در حالی که این زندانی سیاسی از بیماری‌های قلبی و کلیوی رنج می‌برد و پیشتر در اثر ضرب و شتم بازجویان با استفاده از شوکر برقی، دچار آسیب شده و به صورت مکرر در زندان بیهوش می‌شود، همچنان از حق مرخصی و دسترسی به خدمات درمانی و رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
خانم حجاب در شرایطی با وجود وضعیت وخیم جسمانی، به تحمل حبس ظالمانه محکوم شده، که در زندان از امنیت جانی، درمان، بهداشت و تغذیه مناسب برخوردار نیست و مرتبا در معرض اذیت و آزار، تهدید و پرونده‌سازی‌های مکرر قرار دارد!
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
بر اساس گزارشات از زندان کرمانشاه، وضعیت سهیلا حجاب زندانی سیاسی، در پی شکنجه‌های سرکوبگران در زمان حبس در زندان‌های قرچک و کرمانشاه، وخیم عنوان شده است.
مطابق همین گزارش، در حالی که این زندانی سیاسی از بیماری‌های قلبی و کلیوی رنج می‌برد و پیشتر در اثر ضرب و شتم بازجویان با استفاده از شوکر برقی، دچار آسیب شده و به صورت مکرر در زندان بیهوش می‌شود، همچنان از حق مرخصی و دسترسی به خدمات درمانی و رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
خانم حجاب در شرایطی با وجود وضعیت وخیم جسمانی، به تحمل حبس ظالمانه محکوم شده، که در زندان از امنیت جانی، درمان، بهداشت و تغذیه مناسب برخوردار نیست و مرتبا در معرض اذیت و آزار، تهدید و پرونده‌سازی‌های مکرر قرار دارد!
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
🔴 جان #سهیلا_حجاب در خطر است
🔹 بجز عفونت شدید چشم و حال جسمانی وخیم، دیروز هم به دلیل تزریق آمپول در بهداری زندان دچار تشنج شده...
💎 @iranyarannetwork1398
🔹 بجز عفونت شدید چشم و حال جسمانی وخیم، دیروز هم به دلیل تزریق آمپول در بهداری زندان دچار تشنج شده...
💎 @iranyarannetwork1398
💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی زندان مرکزی کرمانشاه) به کنشگران و زندانیان سیاسی و مدنی و خانواده جان نثاران راه آزادی و سربلندی ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠 پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی / زندان مرکزی کرمانشاه) به کنشگران و زندانیان سیاسی و مدنی و خانواده جان نثاران راه آزادی و سربلندی ایران
درود خود را از کرمانشاه دیار پهلوانان جاوید نام و طاق بستان سرای پادشاهان دادگر، خسرو‌پرویز، از بیستون سرزمین پُر سوز و گداز عاشقان جهان، شیرین و فرهاد که بزرگ‌ترین سنگ نوشته جهان و نخستین متن شناخته شده ایرانیان و مشهورترین سند تاریخی جهان را در دل خود دارد، از باغ‌شهر صحن بهشت غرب ایران، از معبد آناهیتای کنگاور (دومین بنای بزرگ بعد از تخت جمشید)، از پاوه و جوانرود و ثلاث باباجانی، از شاه‌آباد و کرند غرب و دالاهور که هر یک تاریخ پرشکوه در دل خود دارند ارسال می‌کنم و عنوان می‌کنم که حامی حقوق مدنی، انسانی و شهروندی یکایک زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی به حاکمیت علی خامنه‌ای هستم.
و تمام قامت به ایستادگی و مقاومت یکایک این زندانیان تعظیم می‌کنم، با هر نوع اندیشه و گروه و دسته و سازمانی که هستند و در مقابل ظلم و چپاول و دروغ جمهوری اسلامی ایستاده‌اند.
درود من، نثار زندانیان سیاسی و جان نثاران راه آزادی که دیروز با یک دست گهواره و امروز با دست حمایتی خود دنیا را تکان داده‌اند.
در طول این چند سالی که در حال تحمل حبس ناروا و ناعادلانه و غیرقانونی در زندان‌های جمهوری اسلامی بوده‌ام احساس کردم اکنون زمان آن فرارسیده تا در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و زندان‌های جمهوری اسلامی برای جاوید رحمان (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل) نوشتاری روی کاغذ بیاورم، مطالبی که با مشاهده عینی در تاریخ معاصر و ژرف‌نگری در فراز و نشیب اتفاقات کشورم دریافت کرده بودم و این همه را به نیت رساندن آن به دست دغدغه‌مندان حقوق بشر در سراسر جهان از هر قومیت و ملیت و دین و آیین و نژاد و همچنین مردم و بخصوص مخاطب جوان کشورم، نسلی که تازه نفس می‌آید تا سکان کشتی توفان زده میهن را بدست بگیرد ولی گماشتگان استعمار پنهان و پیدا در درون کشور تحت عنوان نیروهای اطلاعاتی با ارعاب و تهدید و بازداشت و شکنجه و کشتار و اعدام اجازه نمی‌دهد.
جوان امروز کشورم در کوران امواج رنگارنگ رسانه‌های ارتباط جمعی میلی حکومت، انواع متضاد و متقابل زیستن را می‌بیند و به آن می‌اندیشد، اما سرزمین ما و آدمیان آن در معرض تغییرات پُرشتابی قرار دارند که من در میان این تغییرات ایران‌دوستی و عشق به وطن را در باور و اندیشه‌های ماندگار فعال متعدد زنده می‌بینم.
جوان ایرانی اگر تاریخ پُر درد و رنج سرزمین خود را نشناسد و نداند گذشته‌گان او چه کسانی بودند و چه کردند، با کدام هویت داستان فردا و فرداهای ایران را بسازد؟
در میان تک به تک فرزندان این آب‌وخاک که در زندان‌های این حاکمیت به سر می‌برند تبلوری هستند اصیل از ارزش‌های نسل‌های دور تاریخ ایران، نمادی از لطیف‌ترین و عرفانی‌ترین انگیزه‌ها در جنبش‌های اجتماعی ربع قرن اخیر ایران. دلاورترین مردان و زنان تاریخ‌ساز که مردم کشور را متوجه ساختند نسل‌های بعد ایران وقتی به تاریخ گذشته نگاه کنند مایوس از خون و نژاد خود نباشند و نگویند ستم‌گری‌های بسیاری از سوی عوامل حکومت مشروعه در مملکت بپا شد ولی صدا از هیچکس درنیامد. ما صدای شما بودیم تا در روزگاری که نمی‌دانم، به زودی یا کمی دیرتر، ایرانی امید و اعتمادی به خود داشته باشد و شاید حرکتی کند. یکی از ضعف‌های ما اینست که آموزش کار جمعی و حزبی ندیده‌ایم، تحمل عقیده مخالف در ما نیست و نسبت به مخالف فکری خود دشمن و بی‌اعتمادیم.
تا اصول اخلاقی را رعایت نکنیم نمی‌توانیم به هم اعتماد کنیم و بدون اعتماد نمی‌توان با یکدیگر همکاری کرد و بدون همکاری، اجتماعی نخواهیم داشت.
هر کسی که مدعی تغییر وضعیت در کشور است و می‌خواهد برای وطن عزیز خود کاری کند، باید تمام تفکرات را بشنود. هیچ فردی ولو در پست‌ترین درجات اجتماع، کوچک نیست و هر عملی که از او سر بزند هرچند جزئی و گذران، بی‌اثر نیست و اگر مدعی حوصله نکند راه غلط پیموده و کلام یاوه سروده است.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
درود خود را از کرمانشاه دیار پهلوانان جاوید نام و طاق بستان سرای پادشاهان دادگر، خسرو‌پرویز، از بیستون سرزمین پُر سوز و گداز عاشقان جهان، شیرین و فرهاد که بزرگ‌ترین سنگ نوشته جهان و نخستین متن شناخته شده ایرانیان و مشهورترین سند تاریخی جهان را در دل خود دارد، از باغ‌شهر صحن بهشت غرب ایران، از معبد آناهیتای کنگاور (دومین بنای بزرگ بعد از تخت جمشید)، از پاوه و جوانرود و ثلاث باباجانی، از شاه‌آباد و کرند غرب و دالاهور که هر یک تاریخ پرشکوه در دل خود دارند ارسال می‌کنم و عنوان می‌کنم که حامی حقوق مدنی، انسانی و شهروندی یکایک زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی به حاکمیت علی خامنه‌ای هستم.
و تمام قامت به ایستادگی و مقاومت یکایک این زندانیان تعظیم می‌کنم، با هر نوع اندیشه و گروه و دسته و سازمانی که هستند و در مقابل ظلم و چپاول و دروغ جمهوری اسلامی ایستاده‌اند.
درود من، نثار زندانیان سیاسی و جان نثاران راه آزادی که دیروز با یک دست گهواره و امروز با دست حمایتی خود دنیا را تکان داده‌اند.
در طول این چند سالی که در حال تحمل حبس ناروا و ناعادلانه و غیرقانونی در زندان‌های جمهوری اسلامی بوده‌ام احساس کردم اکنون زمان آن فرارسیده تا در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و زندان‌های جمهوری اسلامی برای جاوید رحمان (گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل) نوشتاری روی کاغذ بیاورم، مطالبی که با مشاهده عینی در تاریخ معاصر و ژرف‌نگری در فراز و نشیب اتفاقات کشورم دریافت کرده بودم و این همه را به نیت رساندن آن به دست دغدغه‌مندان حقوق بشر در سراسر جهان از هر قومیت و ملیت و دین و آیین و نژاد و همچنین مردم و بخصوص مخاطب جوان کشورم، نسلی که تازه نفس می‌آید تا سکان کشتی توفان زده میهن را بدست بگیرد ولی گماشتگان استعمار پنهان و پیدا در درون کشور تحت عنوان نیروهای اطلاعاتی با ارعاب و تهدید و بازداشت و شکنجه و کشتار و اعدام اجازه نمی‌دهد.
جوان امروز کشورم در کوران امواج رنگارنگ رسانه‌های ارتباط جمعی میلی حکومت، انواع متضاد و متقابل زیستن را می‌بیند و به آن می‌اندیشد، اما سرزمین ما و آدمیان آن در معرض تغییرات پُرشتابی قرار دارند که من در میان این تغییرات ایران‌دوستی و عشق به وطن را در باور و اندیشه‌های ماندگار فعال متعدد زنده می‌بینم.
جوان ایرانی اگر تاریخ پُر درد و رنج سرزمین خود را نشناسد و نداند گذشته‌گان او چه کسانی بودند و چه کردند، با کدام هویت داستان فردا و فرداهای ایران را بسازد؟
در میان تک به تک فرزندان این آب‌وخاک که در زندان‌های این حاکمیت به سر می‌برند تبلوری هستند اصیل از ارزش‌های نسل‌های دور تاریخ ایران، نمادی از لطیف‌ترین و عرفانی‌ترین انگیزه‌ها در جنبش‌های اجتماعی ربع قرن اخیر ایران. دلاورترین مردان و زنان تاریخ‌ساز که مردم کشور را متوجه ساختند نسل‌های بعد ایران وقتی به تاریخ گذشته نگاه کنند مایوس از خون و نژاد خود نباشند و نگویند ستم‌گری‌های بسیاری از سوی عوامل حکومت مشروعه در مملکت بپا شد ولی صدا از هیچکس درنیامد. ما صدای شما بودیم تا در روزگاری که نمی‌دانم، به زودی یا کمی دیرتر، ایرانی امید و اعتمادی به خود داشته باشد و شاید حرکتی کند. یکی از ضعف‌های ما اینست که آموزش کار جمعی و حزبی ندیده‌ایم، تحمل عقیده مخالف در ما نیست و نسبت به مخالف فکری خود دشمن و بی‌اعتمادیم.
تا اصول اخلاقی را رعایت نکنیم نمی‌توانیم به هم اعتماد کنیم و بدون اعتماد نمی‌توان با یکدیگر همکاری کرد و بدون همکاری، اجتماعی نخواهیم داشت.
هر کسی که مدعی تغییر وضعیت در کشور است و می‌خواهد برای وطن عزیز خود کاری کند، باید تمام تفکرات را بشنود. هیچ فردی ولو در پست‌ترین درجات اجتماع، کوچک نیست و هر عملی که از او سر بزند هرچند جزئی و گذران، بی‌اثر نیست و اگر مدعی حوصله نکند راه غلط پیموده و کلام یاوه سروده است.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠Message of Soheila Hejab (Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
To Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
To @JavaidRehman
javaid.rehman@brunel.ac.uk
The honorable Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
The situation of the prisoners has a sad story and the conditions of the prisons in Iran under the rule of the Islamic Republic are very deplorable. Human rights have no meaning in the Islamic Republic, and the rights of no human beings are respected in Iran under this rule (whether outside or inside prison).
The administration of prisons is not based on a scientific and correct system and organization, so the correction and education of the criminal person seems unnecessary. Without any doubt, our prisons’ conditions are awful and cannot be compared to European or even Turkish and Lebanese prisons.
Human rights in Iran are very weak and only talked about on paper. All that is talked about under the title of protecting the prisoner, when leaving the prison of course, is just political propaganda for the government.
Sick, penniless and without-caretaker prisoners commit crimes even in prison.
The rights of prisoners regarding having lawyers, psychologists and psychoanalysts are being constantly talked about; however, no visible effect is observed in practice. People become more corrupt and criminal after they serve.
Prisons in Iran are totally managed by the police and military and are dependent on security and law enforcement institutions. The prison staff consisting of guard officers and constables who have no expertise in keeping prisoners, distribute drugs among the prisoners, and consider the prison as a means of distribution and income. The material rights of prisoners and, by extension, political prisoners, such as housing, health, medicine, treatment and nutrition are not in accordance with the minimum standards. Concerning the living conditions in the prison cells, such as light, proper ventilation, heat, and hot showers, no conformity can be seen even with the measures set forth by Islamic Republic’s own Ministry of Health and Medical Education.
It is not possible to take a bath and shower in such a way that a prisoner needs to, and according to seasonal and geographical conditions. The prisoners suffer from many diseases due to bathing in cold water.
In some prisons, it is possible to take a shower every two weeks, and I think it is necessary to mention that in the 21st century, for taking a shower, we put a bucket of water under the heat of the sun to heat it up and use it for bathing.
Mental and environmental health and proper psychiatric and dental services, are not available to the prisoners. The quantity and quality and the way of food preparation and distribution, the hygiene and cleanliness of the prison are facing many problems.
Most of the prisoners are depressed, and most notably the prison psychologist encourages them to commit suicide or to sell their body parts to solve their financial problems while the person in charge of ‘protection’ constantly threatens and intimidates the prisoners in various ways.
The agents of the government interrogate the prisoners like inquisitors did and force them to perform Muslim religious ceremonies. Attending and participating in the religious rituals of Muslims is pre-requisite to using the phone and meeting the family.
The food program of prisons is poor and does not contain enough vitamins and calories. Inadequate treatment facilities and the unavailability of doctors and nurses in the country's prisons, especially Kermanshah prison, have caused that if a person falls ill, there is no necessity and urgency regarding his treatment.
The judicial system of the Islamic Republic does not refrain from any punishment that endangers the physical and mental health of the prisoner. They use various methods of harsh, painful and offensive punishments such as chaining, handcuffing, binding, insulting, cursing, etc.
Page 1
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
To Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
To @JavaidRehman
javaid.rehman@brunel.ac.uk
The honorable Mr. Javaid Rehman, the UN Special Rapporteur on Human Rights
The situation of the prisoners has a sad story and the conditions of the prisons in Iran under the rule of the Islamic Republic are very deplorable. Human rights have no meaning in the Islamic Republic, and the rights of no human beings are respected in Iran under this rule (whether outside or inside prison).
The administration of prisons is not based on a scientific and correct system and organization, so the correction and education of the criminal person seems unnecessary. Without any doubt, our prisons’ conditions are awful and cannot be compared to European or even Turkish and Lebanese prisons.
Human rights in Iran are very weak and only talked about on paper. All that is talked about under the title of protecting the prisoner, when leaving the prison of course, is just political propaganda for the government.
Sick, penniless and without-caretaker prisoners commit crimes even in prison.
The rights of prisoners regarding having lawyers, psychologists and psychoanalysts are being constantly talked about; however, no visible effect is observed in practice. People become more corrupt and criminal after they serve.
Prisons in Iran are totally managed by the police and military and are dependent on security and law enforcement institutions. The prison staff consisting of guard officers and constables who have no expertise in keeping prisoners, distribute drugs among the prisoners, and consider the prison as a means of distribution and income. The material rights of prisoners and, by extension, political prisoners, such as housing, health, medicine, treatment and nutrition are not in accordance with the minimum standards. Concerning the living conditions in the prison cells, such as light, proper ventilation, heat, and hot showers, no conformity can be seen even with the measures set forth by Islamic Republic’s own Ministry of Health and Medical Education.
It is not possible to take a bath and shower in such a way that a prisoner needs to, and according to seasonal and geographical conditions. The prisoners suffer from many diseases due to bathing in cold water.
In some prisons, it is possible to take a shower every two weeks, and I think it is necessary to mention that in the 21st century, for taking a shower, we put a bucket of water under the heat of the sun to heat it up and use it for bathing.
Mental and environmental health and proper psychiatric and dental services, are not available to the prisoners. The quantity and quality and the way of food preparation and distribution, the hygiene and cleanliness of the prison are facing many problems.
Most of the prisoners are depressed, and most notably the prison psychologist encourages them to commit suicide or to sell their body parts to solve their financial problems while the person in charge of ‘protection’ constantly threatens and intimidates the prisoners in various ways.
The agents of the government interrogate the prisoners like inquisitors did and force them to perform Muslim religious ceremonies. Attending and participating in the religious rituals of Muslims is pre-requisite to using the phone and meeting the family.
The food program of prisons is poor and does not contain enough vitamins and calories. Inadequate treatment facilities and the unavailability of doctors and nurses in the country's prisons, especially Kermanshah prison, have caused that if a person falls ill, there is no necessity and urgency regarding his treatment.
The judicial system of the Islamic Republic does not refrain from any punishment that endangers the physical and mental health of the prisoner. They use various methods of harsh, painful and offensive punishments such as chaining, handcuffing, binding, insulting, cursing, etc.
Page 1
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
Different places of the prison are not disinfected in cases of appearance of insects or the occurrence of epidemics and the spread of viruses and seasonal and local diseases. Snakes, scorpions and all kinds of insects, locusts and cockroaches have been seen many times in the prisons of Kermanshah, Qarchak-e Varamin, and Adel Abad-e Shiraz.
According to Article 32 to 39 of the Constitution of the Islamic Republic, the following have been taken into account:
• the prohibition of arbitrary detention of persons,
• the prohibition of arbitrary deportation of persons,
• the right to sue,
• the right to have a lawyer,
• the principle of legality of crime and punishment,
• the principle of acquittal or the hypothesis of the innocence of the accused under torture and physical abuse in order to obtain a confession, or force persons to taking an oath or testifying,
• and finally, prohibiting insulting the honor and dignity of someone who has been arrested, detained or imprisoned according to the law.
However, these cases do not correspond in any way with the behavior of the agents of the Islamic Republic, including the judicial system, interrogators, judges issuing judgments, judges executing sentences and, accordingly, the prison system in Iran.
None of the above officials act independently in the implementation of their duties and perform under the pressure of intelligence and security institutions. For example, a prosecutor in Iran's judicial system is a typewriter for executing the orders of intelligence and security institutions.
I, Soheila Hejab, and many other political prisoners have been arrested several times, unfairly and by resorting to force, intimidation and threats to myself and family members, extensive detention of our relatives, and pressure from security institutions.
We have had long, terrible and inhumane interrogations. We have been beaten many times by various judicial agents in Iran and I have personally suffered a lot of mental, psychological and physical injuries. I have been mentally and physically tortured, my whole body is bruised and my hair has been pulled out. While handcuffed, punches, kicks, stun guns, and batons dragged me to the point of death.
Due to the impact of the taser on my heart, I suffered heart damage, and due to numerous food strikes to assert my rights and the rights of others, and the poor conditions in Iran's prisons, I suffered kidney problems.
Because of the mental and emotional pressures of the intelligence interrogators of the Thar-allah army, I have suffered frequent nervous and heart attacks. I came to prison with a healthy body, but now I am suffering from a collection of diseases.
The human and civil rights of me and many political prisoners have been violated, the right to have furlough has been taken away from us. I and many political prisoners have lost our first-class relatives many times in these prisons, but we were not allowed to attend their funeral and mourning ceremony.
My mother has lost the sight in her left eye because of her motherly feelings and watching me endure my cruel imprisonment with crying and stress.
In different provinces of the country, many cases have been made against me, I have experienced many prisons in the country, I have spent long and painful solitary confinements without any audio or video equipment, without books and newspapers, in darkness and loneliness.
I have been threatened with death many times by the intelligence and security institutions, and because I left the sexual desires of the interrogators of the IRGC Intelligence Organization unanswered, I was harassed like this.
Human rights in Iran have no meaning under the rule of the Islamic Republic, the majority of Iranian people do not like these rulers and in reality, do not accept the government of the Islamic Republic.
Page 2
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
According to Article 32 to 39 of the Constitution of the Islamic Republic, the following have been taken into account:
• the prohibition of arbitrary detention of persons,
• the prohibition of arbitrary deportation of persons,
• the right to sue,
• the right to have a lawyer,
• the principle of legality of crime and punishment,
• the principle of acquittal or the hypothesis of the innocence of the accused under torture and physical abuse in order to obtain a confession, or force persons to taking an oath or testifying,
• and finally, prohibiting insulting the honor and dignity of someone who has been arrested, detained or imprisoned according to the law.
However, these cases do not correspond in any way with the behavior of the agents of the Islamic Republic, including the judicial system, interrogators, judges issuing judgments, judges executing sentences and, accordingly, the prison system in Iran.
None of the above officials act independently in the implementation of their duties and perform under the pressure of intelligence and security institutions. For example, a prosecutor in Iran's judicial system is a typewriter for executing the orders of intelligence and security institutions.
I, Soheila Hejab, and many other political prisoners have been arrested several times, unfairly and by resorting to force, intimidation and threats to myself and family members, extensive detention of our relatives, and pressure from security institutions.
We have had long, terrible and inhumane interrogations. We have been beaten many times by various judicial agents in Iran and I have personally suffered a lot of mental, psychological and physical injuries. I have been mentally and physically tortured, my whole body is bruised and my hair has been pulled out. While handcuffed, punches, kicks, stun guns, and batons dragged me to the point of death.
Due to the impact of the taser on my heart, I suffered heart damage, and due to numerous food strikes to assert my rights and the rights of others, and the poor conditions in Iran's prisons, I suffered kidney problems.
Because of the mental and emotional pressures of the intelligence interrogators of the Thar-allah army, I have suffered frequent nervous and heart attacks. I came to prison with a healthy body, but now I am suffering from a collection of diseases.
The human and civil rights of me and many political prisoners have been violated, the right to have furlough has been taken away from us. I and many political prisoners have lost our first-class relatives many times in these prisons, but we were not allowed to attend their funeral and mourning ceremony.
My mother has lost the sight in her left eye because of her motherly feelings and watching me endure my cruel imprisonment with crying and stress.
In different provinces of the country, many cases have been made against me, I have experienced many prisons in the country, I have spent long and painful solitary confinements without any audio or video equipment, without books and newspapers, in darkness and loneliness.
I have been threatened with death many times by the intelligence and security institutions, and because I left the sexual desires of the interrogators of the IRGC Intelligence Organization unanswered, I was harassed like this.
Human rights in Iran have no meaning under the rule of the Islamic Republic, the majority of Iranian people do not like these rulers and in reality, do not accept the government of the Islamic Republic.
Page 2
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
The Islamic Republic rules the people by resorting to force and killing defenseless people, relying on cannons, tanks, guns, missiles, sticks, clubs, chains, handcuffs, and tasers. It plunders their wealth and spends it on regional terrorism and falsely and hypocritically claims to be the agent of the people in the puppet media under his command and direction.
Iranian people wish the fall and overthrow of the tyrannical government and the establishment of a democratic government that recognizes their civil rights and makes all efforts for the happiness and well-being of the people and establishes friendly and peaceful relations with all countries near and far.
Don’t forget the people of Iran and be with them. Sooner or later the anger of these people will uproot this illegal and illegitimate government and the people of Iran will not forget who were by their side on that day.
I ask you and all human rights activists everywhere on the planet to take measures to control or stop the brutality of the agents of the Islamic Republic of Iran.
Soheila Hejab
A small child of the great nation of Iran
(Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
Page 3
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
Iranian people wish the fall and overthrow of the tyrannical government and the establishment of a democratic government that recognizes their civil rights and makes all efforts for the happiness and well-being of the people and establishes friendly and peaceful relations with all countries near and far.
Don’t forget the people of Iran and be with them. Sooner or later the anger of these people will uproot this illegal and illegitimate government and the people of Iran will not forget who were by their side on that day.
I ask you and all human rights activists everywhere on the planet to take measures to control or stop the brutality of the agents of the Islamic Republic of Iran.
Soheila Hejab
A small child of the great nation of Iran
(Political prisoner / Kermanshah Central Prison)
Page 3
#سهیلا_حجاب
#SoheilaHejab
💎 @iranyarannetwork1398
💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی/ زندان مرکزی کرمانشاه) به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل / صفحه ۱
وضعیت زندانیان داستان غم‌انگیزی دارد و شرایط زندان‌ها در جمهوری اسلامی بسیار رغت‌بار است.
حقوق بشر در جمهوری اسلامی معنا و مفهومی ندارد و حق هیچ بشری در ایران تحت این حاکمیت (چه بیرون از زندان و چه درون) رعایت نمی‌شود.
در اداره زندان‌ها، سیستم و تشکیلات علمی و صحیحی وجود ندارد، اصلاح و تربیت فرد مجرم بنظر امری زائد است. بدون هیچ شک و شبهه‌ای زندان‌های ما ناقص و ملال‌آور است و به هیچ وجه قابل مقایسه با زندان‌های اروپایی و حتی ترکیه و لبنان نیست.
حقوق بشر در ایران بسیار کم‌رنگ بوده و فقط روی کاغذ از آن صحبت می‌شود، تمام آنچه تحت عنوان حمایت از زندانی هنگام خروج وی از محبس صحبت می‌شود، صرفا تبلیغات سیاسی برای حکومت است.
زندانیان بیمار و بی‌پول و بدون سرپرست، حتی در زندان نیز مرتکب جرم می‌شوند.
در مورد حقوق زندانی از وکیل، روانشناس و متخصص روانکاو دائما حرف زده می‌شود ولی عملا اثری مشهود نیست. افراد پس از خروج از زندان فاسدتر و تبهکارتر می‌شوند.
زندان‌ها در ایران کاملا پلیسی و نظامی اداره می‌شوند و به نهادهای امنیتی، انتظامی وابسته هستند. مستخدمان زندان مرکب از افسر نگهبان و پاسبانانی که هیچگونه تخصصی در امر نگهداری از زندانیان نداشته، با توزیع مواد مخدر در میان زندانیان، زندان را وسیله اشاعه و درآمد، فرض میکنند.
حقوق مادی زندانیان و به تبع زندانیان سیاسی نظیر محل سکنی، امور بهداشتی، دارویی، درمانی، امور تغذیه با حداقل استاندارد هم مطابق نیست تا مطابق الزامات بهداشتی و رعایت شرایط آب‌و‌هوایی در اتاق‌های محبس مثل نور، تهویه مناسب و حرارت و دوش آب گرم به شکل قابل قبول نیست.
امکان استحمام و دوش گرفتن بنحوی نیست که زندانی به دفعات لازم و طبق شرایط فصلی و جغرافیایی بتواند حمام کند و زندانیان به دلیل استحمام با آب سرد دچار بیماری‌های متعدد می‌شوند.
در برخی از زندان‌ها هر دو هفته یکبار امکان دوش گرفتن فراهم است و من لازم به ذکر می‌دانم که در قرن ۲۱، ما برای دوش گرفتن سطل آب را زیر نور و حرارت خورشید قرار داده تا گرم شود و از آن برای استحمام استفاده کنیم.
بهداشت روان و بهداشت محیط در زندان‌های جمهوری اسلامی، خدمات روان‌پزشکی و دندانپزشکی مناسب در دسترس زندانیان نیست، کمیت و کیفیت و نحوه تهیه و توزیع غذا، بهداشت و پاکیزگی زندان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روست.
اکثر زندانیان افسرده شده و مشخصا روانشناس زندان آنها را به خودکشی یا فروش اعضای بدن برای حل مشکلات ترغیب میکنند و مسئول حفاظت مدام در پی تهدید و ارعاب زندانیان به اشکال مختلف است.
عوامل حکومت به تفتیش عقاید زندانیان پرداخته و آنها را به انجام مراسم دینی مسلمانان مجبور میکنند. استفاده از تلفن و ملاقات با خانواده منوط به شرکت و حضور در مناسک دینی مسلمانان هست.
برنامه غذایی زندان‌ها یکنواخت بوده و دارای ویتامین و کالری کافی نیست. امکانات درمانی و عدم حضور پزشک و پرستار در زندان‌های کشور بخصوص زندان کرمانشاه موجب گردیده است که اگر فردی بیمار شود، ضرورت و فوریتی در خصوص درمان او وجود نداشته باشد.
سیستم قضایی جمهوری اسلامی از هرگونه تنبیه که سلامت جسمی، روانی زندانی را به خطر بیاندازد کوتاهی نمی‌کند. از روش زنجیر کردن، دستبند، پابند، تحقیر زندانی، تندگویی و دشنام، الفاظ رکیک، تنبیهات خشن و مشقت‌بار و موهن استفاده میکنند.
مکان‌های مختلف زندان به علت ظهور حشرات یا بروز اپیدمی و اشاعه ویروس و بیماری‌های فصلی و محلی، ضد عفونی نمی‌شود.
مار و عقرب دم سیاه و انواع حشرات ملخ و سوسک در زندان‌های کرمانشاه، قرچک ورامین، عادل آباد شیراز به دفعات رویت شده است.
مطابق اصل ۳۲ تا ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی منع توقیف خودسرانه افراد منع تبعید خودسرانه افراد، حق دادخواهی، حق داشتن وکیل، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت یا فرضیه بی‌گناهی متهم تحت شکنجه و آزار جسمی برای اخذ اقرار یا اجبار اشخاص به ادای سوگند یا شهادت و در نهایت منع هتک حرمت و حیثیت کسی که بحکم قانون دستگیر، بازداشت یا زندانی شده است، لحاظ گردیده است.
اما این موارد هیچگونه مطابقتی با رفتار عوامل جمهوری اسلامی اعم از سیستم قضایی شامل بازجو، بازپرس، قاضی صادر کننده رای، قاضی اجرای احکام و به تبع مجموعه زندانبانی در ایران ندارد.
هیچ یک از مقامات فوق در اجرای وظایف خود مستقل عمل نمی‌کنند و تحت فشار نهادهای اطلاعاتی و امنیتی قرار دارند. مثلا دادستان در سیستم قضایی ایران یک ماشین تایپ برای اجرای فرامین نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اطلاق می‌شود.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
وضعیت زندانیان داستان غم‌انگیزی دارد و شرایط زندان‌ها در جمهوری اسلامی بسیار رغت‌بار است.
حقوق بشر در جمهوری اسلامی معنا و مفهومی ندارد و حق هیچ بشری در ایران تحت این حاکمیت (چه بیرون از زندان و چه درون) رعایت نمی‌شود.
در اداره زندان‌ها، سیستم و تشکیلات علمی و صحیحی وجود ندارد، اصلاح و تربیت فرد مجرم بنظر امری زائد است. بدون هیچ شک و شبهه‌ای زندان‌های ما ناقص و ملال‌آور است و به هیچ وجه قابل مقایسه با زندان‌های اروپایی و حتی ترکیه و لبنان نیست.
حقوق بشر در ایران بسیار کم‌رنگ بوده و فقط روی کاغذ از آن صحبت می‌شود، تمام آنچه تحت عنوان حمایت از زندانی هنگام خروج وی از محبس صحبت می‌شود، صرفا تبلیغات سیاسی برای حکومت است.
زندانیان بیمار و بی‌پول و بدون سرپرست، حتی در زندان نیز مرتکب جرم می‌شوند.
در مورد حقوق زندانی از وکیل، روانشناس و متخصص روانکاو دائما حرف زده می‌شود ولی عملا اثری مشهود نیست. افراد پس از خروج از زندان فاسدتر و تبهکارتر می‌شوند.
زندان‌ها در ایران کاملا پلیسی و نظامی اداره می‌شوند و به نهادهای امنیتی، انتظامی وابسته هستند. مستخدمان زندان مرکب از افسر نگهبان و پاسبانانی که هیچگونه تخصصی در امر نگهداری از زندانیان نداشته، با توزیع مواد مخدر در میان زندانیان، زندان را وسیله اشاعه و درآمد، فرض میکنند.
حقوق مادی زندانیان و به تبع زندانیان سیاسی نظیر محل سکنی، امور بهداشتی، دارویی، درمانی، امور تغذیه با حداقل استاندارد هم مطابق نیست تا مطابق الزامات بهداشتی و رعایت شرایط آب‌و‌هوایی در اتاق‌های محبس مثل نور، تهویه مناسب و حرارت و دوش آب گرم به شکل قابل قبول نیست.
امکان استحمام و دوش گرفتن بنحوی نیست که زندانی به دفعات لازم و طبق شرایط فصلی و جغرافیایی بتواند حمام کند و زندانیان به دلیل استحمام با آب سرد دچار بیماری‌های متعدد می‌شوند.
در برخی از زندان‌ها هر دو هفته یکبار امکان دوش گرفتن فراهم است و من لازم به ذکر می‌دانم که در قرن ۲۱، ما برای دوش گرفتن سطل آب را زیر نور و حرارت خورشید قرار داده تا گرم شود و از آن برای استحمام استفاده کنیم.
بهداشت روان و بهداشت محیط در زندان‌های جمهوری اسلامی، خدمات روان‌پزشکی و دندانپزشکی مناسب در دسترس زندانیان نیست، کمیت و کیفیت و نحوه تهیه و توزیع غذا، بهداشت و پاکیزگی زندان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روست.
اکثر زندانیان افسرده شده و مشخصا روانشناس زندان آنها را به خودکشی یا فروش اعضای بدن برای حل مشکلات ترغیب میکنند و مسئول حفاظت مدام در پی تهدید و ارعاب زندانیان به اشکال مختلف است.
عوامل حکومت به تفتیش عقاید زندانیان پرداخته و آنها را به انجام مراسم دینی مسلمانان مجبور میکنند. استفاده از تلفن و ملاقات با خانواده منوط به شرکت و حضور در مناسک دینی مسلمانان هست.
برنامه غذایی زندان‌ها یکنواخت بوده و دارای ویتامین و کالری کافی نیست. امکانات درمانی و عدم حضور پزشک و پرستار در زندان‌های کشور بخصوص زندان کرمانشاه موجب گردیده است که اگر فردی بیمار شود، ضرورت و فوریتی در خصوص درمان او وجود نداشته باشد.
سیستم قضایی جمهوری اسلامی از هرگونه تنبیه که سلامت جسمی، روانی زندانی را به خطر بیاندازد کوتاهی نمی‌کند. از روش زنجیر کردن، دستبند، پابند، تحقیر زندانی، تندگویی و دشنام، الفاظ رکیک، تنبیهات خشن و مشقت‌بار و موهن استفاده میکنند.
مکان‌های مختلف زندان به علت ظهور حشرات یا بروز اپیدمی و اشاعه ویروس و بیماری‌های فصلی و محلی، ضد عفونی نمی‌شود.
مار و عقرب دم سیاه و انواع حشرات ملخ و سوسک در زندان‌های کرمانشاه، قرچک ورامین، عادل آباد شیراز به دفعات رویت شده است.
مطابق اصل ۳۲ تا ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی منع توقیف خودسرانه افراد منع تبعید خودسرانه افراد، حق دادخواهی، حق داشتن وکیل، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت یا فرضیه بی‌گناهی متهم تحت شکنجه و آزار جسمی برای اخذ اقرار یا اجبار اشخاص به ادای سوگند یا شهادت و در نهایت منع هتک حرمت و حیثیت کسی که بحکم قانون دستگیر، بازداشت یا زندانی شده است، لحاظ گردیده است.
اما این موارد هیچگونه مطابقتی با رفتار عوامل جمهوری اسلامی اعم از سیستم قضایی شامل بازجو، بازپرس، قاضی صادر کننده رای، قاضی اجرای احکام و به تبع مجموعه زندانبانی در ایران ندارد.
هیچ یک از مقامات فوق در اجرای وظایف خود مستقل عمل نمی‌کنند و تحت فشار نهادهای اطلاعاتی و امنیتی قرار دارند. مثلا دادستان در سیستم قضایی ایران یک ماشین تایپ برای اجرای فرامین نهادهای اطلاعاتی و امنیتی اطلاق می‌شود.
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
💠پیام سهیلا حجاب (زندانی سیاسی/ زندان مرکزی کرمانشاه) به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل / صفحه ۲
اینجانب سهیلا حجاب و بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر بارها و بارها ناعادلانه و با توسل به زور و ارعاب و تهدید خود و اعضای خانواده، بازداشت گسترده نزدیکان‌مان، فشار نهادهای امنیتی دستگیر شده‌ایم.
بازجویی‌های طولانی، وحشتناک و غیر انسانی داشته‌ایم. بارها توسط عوامل مختلف قضایی در ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ایم و شخصا به دفعات آسیب‌های روحی، روانی و جسمی بسیار دیده‌ام، شکنجه‌های روحی و جسمی شده‌ام، تمام بدنم کبود گردیده و موهای سرم کنده شده است. در حالی که دستبند به دست داشته، ضربات مشت و لگد و شوکر و باتوم مرا تا پای مرگ کشانده است.
به دلیل برخورد شوکر با قلبم دچار آسیب از ناحیه قلب شده و به دلیل اعتصاب غذاهای متعدد برای احقاق حقوق خود و سایرین و وضعیت نامناسب در زندان‌های ایران دچار مشکلات کلیوی شده‌ام.
به دلیل فشارهای روحی، روانی بازجویان اطلاعات سپاه ثارالله دچار حملات مکرر عصبی و قلبی شده‌ام.
من با بدنی سالم به زندان آمده ولی الان با کلکسیونی از امراض در حال تحمل حبس هستم.
حقوق انسانی و مدنی و شهروندی من و بسیاری از زندانیان سیاسی تضییع شده، حق رفتن به مرخصی از ما گرفته شده است، من و بسیاری از زندانیان سیاسی بارها در همین زندان‌ها به کرات از بستگان درجه یک خود را از دست داده‌ایم و اجازه حضور در مراسم خاکسپاری و سوگواری آنان را نیافته‌ایم.
مادرم به دلیل عواطف مادرانه و نظاره تحمل حبس ظالمانه من با گریه و استرس فراوان، بینایی چشم چپ خود را از دست داده است.
در استان‌های مختلف کشور برایم پرونده‌سازی‌های متعدد صورت گرفته، زندان‌های زیادی را در کشور تجربه کرده‌ام، انفرادی‌های طولانی مدت و عذاب‌آور بدون هیچگونه وسیله صوتی یا تصویری، بدون کتاب و روزنامه، در تاریکی و تنهایی سپری نموده‌ام. بسیار توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی تهدید به مرگ شده‌ام و چون تمایلات جنسی بازجویان سازمان اطلاعات سپاه را بی‌پاسخ گذاشته‌ام اینچنین مورد آزار قرار گرفتم.
حقوق بشر در کشور ایران، تحت سیطره جمهوری اسلامی هیچ معنا و مفهومی ندارد، اکثریت مردم ایران دلشان با این حاکمان نیست و در عالم واقع حکومت جمهوری اسلامی را قبول ندارند.
جمهوری اسلامی با توسل به زور و کشتار مردم بی‌دفاع، با تکیه بر توپ و تانک و تفنگ و موشک و چوب و چماق و زنجیر و پابند و دستبند و شوکر، بر مردم حکمرانی میکند. ثروت آنها را چپاول نموده و صرف تروریسم منطقه‌ای میکند و در رسانه‌های تحت فرمان و هدایت خود به دروغ و ریا و تزویر ادعای مردمی بودن میکند.
آرزوی مردم کشور ایران سقوط و براندازی حکومت ستمکار بوده و برقراری یک حکومت دموکراتیک که حقوق مدنی و شهروندی آنها را به رسمیت شناخته و برای خوشبختی و رفاه مردم تمام تلاش خود را بکار گیرد و با تمام کشورهای دور و نزدیک روابط دوستانه و صلح برقرار کند.
مردم کشور ایران را دریابید و کنارشان باشید، دیر یا زود خشم این مردم سر تا پای این حکومت غیرقانونی و نامشروع را فرا خواهد گرفت و مردم ایران در آن روز فراموش نخواهند کرد که چه کسانی کنارشان بودند.
من از شما و تمام فعالان حقوق بشر در جای‌جای کره زمین می‌خواهم تدابیری اتخاذ نمایید تا یاغی‌گری و وحشی‌گری عوامل حکومت جمهوری اسلامی را کنترل یا متوقف کند.
سهیلا حجاب
فرزند کوچک ملت بزرگ ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398
اینجانب سهیلا حجاب و بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر بارها و بارها ناعادلانه و با توسل به زور و ارعاب و تهدید خود و اعضای خانواده، بازداشت گسترده نزدیکان‌مان، فشار نهادهای امنیتی دستگیر شده‌ایم.
بازجویی‌های طولانی، وحشتناک و غیر انسانی داشته‌ایم. بارها توسط عوامل مختلف قضایی در ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ایم و شخصا به دفعات آسیب‌های روحی، روانی و جسمی بسیار دیده‌ام، شکنجه‌های روحی و جسمی شده‌ام، تمام بدنم کبود گردیده و موهای سرم کنده شده است. در حالی که دستبند به دست داشته، ضربات مشت و لگد و شوکر و باتوم مرا تا پای مرگ کشانده است.
به دلیل برخورد شوکر با قلبم دچار آسیب از ناحیه قلب شده و به دلیل اعتصاب غذاهای متعدد برای احقاق حقوق خود و سایرین و وضعیت نامناسب در زندان‌های ایران دچار مشکلات کلیوی شده‌ام.
به دلیل فشارهای روحی، روانی بازجویان اطلاعات سپاه ثارالله دچار حملات مکرر عصبی و قلبی شده‌ام.
من با بدنی سالم به زندان آمده ولی الان با کلکسیونی از امراض در حال تحمل حبس هستم.
حقوق انسانی و مدنی و شهروندی من و بسیاری از زندانیان سیاسی تضییع شده، حق رفتن به مرخصی از ما گرفته شده است، من و بسیاری از زندانیان سیاسی بارها در همین زندان‌ها به کرات از بستگان درجه یک خود را از دست داده‌ایم و اجازه حضور در مراسم خاکسپاری و سوگواری آنان را نیافته‌ایم.
مادرم به دلیل عواطف مادرانه و نظاره تحمل حبس ظالمانه من با گریه و استرس فراوان، بینایی چشم چپ خود را از دست داده است.
در استان‌های مختلف کشور برایم پرونده‌سازی‌های متعدد صورت گرفته، زندان‌های زیادی را در کشور تجربه کرده‌ام، انفرادی‌های طولانی مدت و عذاب‌آور بدون هیچگونه وسیله صوتی یا تصویری، بدون کتاب و روزنامه، در تاریکی و تنهایی سپری نموده‌ام. بسیار توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی تهدید به مرگ شده‌ام و چون تمایلات جنسی بازجویان سازمان اطلاعات سپاه را بی‌پاسخ گذاشته‌ام اینچنین مورد آزار قرار گرفتم.
حقوق بشر در کشور ایران، تحت سیطره جمهوری اسلامی هیچ معنا و مفهومی ندارد، اکثریت مردم ایران دلشان با این حاکمان نیست و در عالم واقع حکومت جمهوری اسلامی را قبول ندارند.
جمهوری اسلامی با توسل به زور و کشتار مردم بی‌دفاع، با تکیه بر توپ و تانک و تفنگ و موشک و چوب و چماق و زنجیر و پابند و دستبند و شوکر، بر مردم حکمرانی میکند. ثروت آنها را چپاول نموده و صرف تروریسم منطقه‌ای میکند و در رسانه‌های تحت فرمان و هدایت خود به دروغ و ریا و تزویر ادعای مردمی بودن میکند.
آرزوی مردم کشور ایران سقوط و براندازی حکومت ستمکار بوده و برقراری یک حکومت دموکراتیک که حقوق مدنی و شهروندی آنها را به رسمیت شناخته و برای خوشبختی و رفاه مردم تمام تلاش خود را بکار گیرد و با تمام کشورهای دور و نزدیک روابط دوستانه و صلح برقرار کند.
مردم کشور ایران را دریابید و کنارشان باشید، دیر یا زود خشم این مردم سر تا پای این حکومت غیرقانونی و نامشروع را فرا خواهد گرفت و مردم ایران در آن روز فراموش نخواهند کرد که چه کسانی کنارشان بودند.
من از شما و تمام فعالان حقوق بشر در جای‌جای کره زمین می‌خواهم تدابیری اتخاذ نمایید تا یاغی‌گری و وحشی‌گری عوامل حکومت جمهوری اسلامی را کنترل یا متوقف کند.
سهیلا حجاب
فرزند کوچک ملت بزرگ ایران
#سهیلا_حجاب
💎 @iranyarannetwork1398