«گاهی اوقات می شنوم که مردم می گویند: " تو کار خودت رو بکن،من کار خودم رو. تو شاید انتخاب کنی که سبزیجات و میوه ها و غلات و مغزها رو بخوری،من انتخاب کنم که گوشت و لبنیات بخورم. "
این استدلال به طرزی خطرناک از اساس نادرست و ناقص است، زیرا آن کس که بیشترین سهم را دارد، یعنی همان کس که کشته می شود، در گفت و گو شرکت نکرده است.»

___ مَریبِث وُسکو

#تحمیل عقاید #انتخاب شخصی
@iranVEG

انتخابی که گرفتن جونِ دیگران رو شامل میشه هرگز نمی تونه یه #انتخاب شخصی قلمداد بشه.
#مدرسه_وگن
@iranVEG

انتخابی که یک قربانی داشته باشد، یک #انتخاب_شخصی نیست.

t.me/iranveg/1128
t.me/iranveg/1130

@IranVEG

خوردن حیوانات انتخاب شخصی من است⁉️

🔺«به عقیده‌ام احترام بذار!»، «گوشت خوردن انتخاب شخصی منه، عقاید خودتو بهم تحمیل نکن!». از بین تمام بهانه‌هایی که برای دفاع از خوردن محصولات حیوانی استفاده می‌شود، احتمالاً این مورد رایج‌ترین است. آیا خوردن محصولات حیوانی انتخابی شخصی است یا قضیه پیچیده‌تر از این حرف‌هاست؟

🔺این یکی بهانۀ جالبی است چون که واقعاً هم یک انتخاب است، شخص به‌گونه‌ای آگاهانه انتخاب می‌کند لاشۀ حیوانات مُرده و ترشحاتشان را بخورد، به همان شکلی که شخصی نژادپرست، آگاهانه نژادپرست‌بودن را انتخاب می‌کند یا شخصی متجاوز، آگاهانه تجاوزکردن را انتخاب می‌کند. با استفاده از این منطق کتک‌زدن سگ یا گربه‌ هم اخلاقاً مجاز خواهد بود چرا که آن هم انتخابی شخصی است. در چنین موقعیتی از آن شخص بپرسید: «اگه انتخاب شخصی یه نفر این باشه که از یه سگ سوءاستفاده کنه، اینجور کاری از نظر اخلاقی مجاز می‌شه؟».

🔺مشکل اینجاست که وقتی غیروگن‌ها از این استدلال استفاده می‌کنند، یا کاملاً فراموش کرده‌اند محصولات حیوانی‌شان از موجودی زنده به‌دست‌آمده، یا به‌حدی به حیوانات بی‌اعتنا هستند که دیگر حاضر نیستند به زندگی‌ای که غذایشان داشته فکر کنند، چون تصور می‌کنند مصرف محصولات حیوانی فقط بر خودشان اثر می‌گذارد.

🔺پس وقتی شخص وگنی می‌خواهد فردی غیروگن را مطلع کند، با این بهانه روبرو می‌شویم که «تو باید به دیدگاه بقیۀ مردم هم احترام بذاری». اما واقعاً ما وگن‌ها به نظر دیگران احترام می‌گذاریم.

🔺ما به نظر 56 میلیارد حیوان خشکی‌زی که هرسال به‌قتل‌می‌رسند و نمی‌خواستند بمیرند احترام می‌گذاریم. ما به نظر گاوهای شیری و مرغ‌های تخم‌گذاری که بدنشان به لحاظ جنسی مورد سوءاستفاده و بهره‌کشی قرار می‌گیرد و برایشان هیچ ارزشی قائل‌ نمی‌شویم و با آنها مانند کالاهایی دورانداختنی رفتار می‌شود، احترام می‌گذاریم.

🔺ما به نظر 2 تا 2.7 تریلیون ماهی و حیوانات دریایی که از سکونتگاه طبیعی‌شان بیرون کشیده شده و خفه می‌شوند یا به‌خاطر فشارِ روی هم تلنبار شدن می‌میرند، احترام می‌گذاریم.

🔺ما به نظر حیواناتی که کتک خورده و شکنجه شده‌اند تا برای سرگرمی ما در سیرک شیرین‌کاری کنند و رفتاری غیرطبیعی بروز دهند، احترام می‌گذاریم.

🔺ما به نظر انسان‌هایی که آن‌ها هم قربانی سیستم‌های بهره‌کشی از حیوانات‌اند و حتی به نظر مخاطبمان، یعنی این نظر که احتمالاً می‌خواهند زندگی سالم و طولانی‌ای داشته باشند، احترام می‌گذاریم، ازطریق اهمیت کافی قائل شدن برای گفتن اینکه مصرف محصولات حیوانی خطر مبتلا شدنشان را به سرطان، دیابت، سکته، زوال عقل، بیماری قلبی و تمام دیگر بیماری‌هایی که مثل طاعون به جان جامعه‌مان افتاده‌اند، بسیار افزایش می‌دهد.

🔺پس وقتی افرادی چنین معترضانه می‌گویند به نظرات دیگران احترام بگذاریم، سؤال این است که به‌جز دیدگاه خودشان، آیا دیدگاه‌های دیگر را هم به‌حساب‌می‌آورند؟

🔺وقتی اعلام می‌کنند خوردن محصولات حیوانی انتخاب شخصی آن‌هاست، پس تکلیف انتخاب شخصی تمام آن موجودات دیگر، چه انسان و چه غیرانسان، که زندگی‌شان حقیر و بی‌معنی دانسته می‌شود تا مردم بتوانند با مصرف محصولاتی که از مرگ و ترس آن‌ها تهیه شده‌ بدن خود را مسموم کنند، چه می‌شود؟

🔺اخلاقاً مجاز نیست که قتلی انجام شود صرفاً به این دلیل که قاتل شخصاً تصمیم گرفته مرتکب قتل شود. اخلاقاً مجاز نیست که تجاوز صورت گیرد صرفاً به این دلیل که فردِ متجاوز شخصاً تصمیم گرفته تا تجاوز کند. کتک زدن سگ اخلاقاً مجاز نیست صرفاً به این دلیل که فردِ بدرفتار، شخصاً تصمیم گرفته سگ را بزند و پرداخت پول برای بهره‌کشی و کُشتن حیوانات اخلاقاً مجاز نیست صرفاً به این دلیل که فردی غیروگن، شخصاً انتخاب کرده که برای بهره‌کشی و کشتن حیوانات پول بدهد.

🔺وقتی کسی از استدلال «انتخاب شخصی» استفاده می‌کند، به‌سادگی از او بپرسید «پس انتخاب شخصی حیوونی که می‌خواسته زندگی کنه چی؟ انتخاب اون رو هم در نظر گرفتی؟».

#پاسخ_به_نقد
#انتخاب_شخصی
#اخلاقی

[تهیه‌کننده: سینا مومنی]

منبع:
30 non-vegan excuses & how to respond to them, Earthling Ed, pp. 9-12.

@IranVEG