🔹آیا مدافعین حقوق حیوانات باید گوشتِ «آزمایشگاهی» یا «کشتشده» را ترویج کنند؟🔹
(نوشتۀ گری ال. فرانسیون، استاد حقوقِ دانشگاه نیکولاس کاتزنباخ و پژوهشگر فلسفه)
این پرسشی ساده بوده و پاسخش «قطعا نه» است.
دلیلش واضح است: برای تولید گوشتِ کشتشده، باید از حیواناتِ زنده سلولهایی گرفته شود. همچنین این سلولها در محیط کشت جانوری، مثل سرم جنینیِ گوسالهها یا اسبها رشد داده میشوند. پس در فرآیند تولیدِ گوشتِ آزمایشگاهی، حیوانات کشته میشوند.
اگر معتقدید حیوانات ارزش اخلاقی دارند و دارای حقوقِ اخلاقیاند، پس به هیچوجه از کشتنشان حمایت نمیکنید. همین. همانطور که استفاده از دو انسانِ مجبور به اهدای عضو شده، برای نجاتِ ده نفر خوب نیست، نمیگویید کشتنِ دو شخص حیوان برای نجاتِ دهتا از آنها خوب است.
اما این استدلال که چنین تکنولوژیای برای میلیاردها انسانی که میخواهند به گوشت خوردنشان ادامه دهند، گوشت فراهم میآورد و باعثِ کشتارِ حیواناتِ کمتری خواهد شد چه؟
جدا از این حقیقت که مدافعین حقوق حیوانات کشتنِ حیوانات را ترویج نمیکنند، همین حالا هم جایگزینهای 100% گیاهیِ بسیاری برای گوشت وجود دارد که هر روز هم بیشتر توسعه پیدا میکنند. پس اگر مردم به دنبال حس خوردنِ چیزی لاشهماننداند، همین حالا هم گزینههای زیادی دارند که باعث کشتن حیوانات نمیشود. دلیلی هم وجود ندارد که فکر کنیم گوشتِ کشتشده، موفقیت یا مقبولیت اجتماعیِ گستردهتری از محصولات 100% گیاهی خواهد داشت.
اما بگذارید روی نکتهای که پیشتر گفتم تأکید کنم: مدافعین حقوق حیوانات، کشتن تعدادی از حیوانات برای نجاتِ (فرضیِ) حیواناتِ بیشتر را ترویج نمیکنند، همانطور که یک مدافع حقوق بشر، کالاییکردن و استفاده از بعضی مردم برای نجات انسانهای بیشتر را ترویج نمیکند.
تکلیف این استدلال که مدافعان حقوق حیوانات باید از دوگانه بودن (یعنی ذهنیت همه یا هیچ) دست بکشند چه میشود؟ استدلالی که میگوید آنها باید تعهدات حقوقیشان را کنار بگذارند و از گوشتِ «کشتشده» حمایت کنند، چون ظاهراََ باعث نجات جان حیوانات خواهد شد (البته همچنان حیواناتی که بهعنوان منابعِ سلولها و محیط کشت مورد استفاده قرار میگیرند را میکشد). این استدلال بهوضوح گونهپرستانه است.
ما به هیچوجه وقتی که پای انسانها در میان باشد، از چنین بدهبستانهایی طرفداری نخواهیم کرد.
مدافعین حقوق حیوانات باید به آگاهسازی هرچهبیشتر هر تعداد افرادی که میتوانند، درمورد وگنیسم بهمثابه موضعی عدالتجویانه ادامه دهند.
این امر دنیا را دگرگون خواهد کرد. مدافعین حقوق حیوانات هرگز نباید از هیچ نوع بهرهکشی از حیوانات حمایت کرده یا آن را ترویج کنند، درست همانطور که مدافعین حقوق بشر به هیچوجه کالایی کردن و کشتن بعضی انسانها برای نجات بعضی دیگر را ترویج نمیکنند.
متوجهم که بعضی «حیواندوستان»، برای گوشتِ کشتشده خیلی هیجانزده شده و برای تولیدش سرمایهگذاری و تلاش میکنند. کاملاً با آنها مخالفم.
اگر وگن نیستید، لطفا وگن شوید.
وگنیسم دربارهٔ عدم خشونت است. در وهلهٔ اول، راجعبه مبارزه با خشونت علیه موجودات حسمندِ دیگر است. اما وگنیسم همچنین، عدم خشونت نسبت به کرهٔ زمین و خودمان است.
اگر حیوانات ارزش اخلاقی دارند، پس وگنیسم یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. هر جنبشی که ادعای حمایت از حقوق حیوانات را دارد، باید بهوضوح مشخص کند که وگنیسم یک الزام اخلاقی است.
پذیرفتن و ترویج وگنیسم بهعنوان یک وظیفهٔ اخلاقی، در کنار اهمیت دادن به پناهندگان غیرِ انسان، مهمترین فعالیت کنشگرانهای است که میتوانید انجام دهید. هیچوقت در دام این امر نیفتید که ما باید برای متوقف کردن بهرهکشی از حیوانات از آنها بهرهکشی کنیم، چون پوچ و بیمعناست.
#اخلاقی
#ترویج_وگنیسم
#گوشت_آزمایشگاهی
منبع:
سایت رویکرد پایان بهرهکشی
@IranVEG
(نوشتۀ گری ال. فرانسیون، استاد حقوقِ دانشگاه نیکولاس کاتزنباخ و پژوهشگر فلسفه)
این پرسشی ساده بوده و پاسخش «قطعا نه» است.
دلیلش واضح است: برای تولید گوشتِ کشتشده، باید از حیواناتِ زنده سلولهایی گرفته شود. همچنین این سلولها در محیط کشت جانوری، مثل سرم جنینیِ گوسالهها یا اسبها رشد داده میشوند. پس در فرآیند تولیدِ گوشتِ آزمایشگاهی، حیوانات کشته میشوند.
اگر معتقدید حیوانات ارزش اخلاقی دارند و دارای حقوقِ اخلاقیاند، پس به هیچوجه از کشتنشان حمایت نمیکنید. همین. همانطور که استفاده از دو انسانِ مجبور به اهدای عضو شده، برای نجاتِ ده نفر خوب نیست، نمیگویید کشتنِ دو شخص حیوان برای نجاتِ دهتا از آنها خوب است.
اما این استدلال که چنین تکنولوژیای برای میلیاردها انسانی که میخواهند به گوشت خوردنشان ادامه دهند، گوشت فراهم میآورد و باعثِ کشتارِ حیواناتِ کمتری خواهد شد چه؟
جدا از این حقیقت که مدافعین حقوق حیوانات کشتنِ حیوانات را ترویج نمیکنند، همین حالا هم جایگزینهای 100% گیاهیِ بسیاری برای گوشت وجود دارد که هر روز هم بیشتر توسعه پیدا میکنند. پس اگر مردم به دنبال حس خوردنِ چیزی لاشهماننداند، همین حالا هم گزینههای زیادی دارند که باعث کشتن حیوانات نمیشود. دلیلی هم وجود ندارد که فکر کنیم گوشتِ کشتشده، موفقیت یا مقبولیت اجتماعیِ گستردهتری از محصولات 100% گیاهی خواهد داشت.
اما بگذارید روی نکتهای که پیشتر گفتم تأکید کنم: مدافعین حقوق حیوانات، کشتن تعدادی از حیوانات برای نجاتِ (فرضیِ) حیواناتِ بیشتر را ترویج نمیکنند، همانطور که یک مدافع حقوق بشر، کالاییکردن و استفاده از بعضی مردم برای نجات انسانهای بیشتر را ترویج نمیکند.
تکلیف این استدلال که مدافعان حقوق حیوانات باید از دوگانه بودن (یعنی ذهنیت همه یا هیچ) دست بکشند چه میشود؟ استدلالی که میگوید آنها باید تعهدات حقوقیشان را کنار بگذارند و از گوشتِ «کشتشده» حمایت کنند، چون ظاهراََ باعث نجات جان حیوانات خواهد شد (البته همچنان حیواناتی که بهعنوان منابعِ سلولها و محیط کشت مورد استفاده قرار میگیرند را میکشد). این استدلال بهوضوح گونهپرستانه است.
ما به هیچوجه وقتی که پای انسانها در میان باشد، از چنین بدهبستانهایی طرفداری نخواهیم کرد.
مدافعین حقوق حیوانات باید به آگاهسازی هرچهبیشتر هر تعداد افرادی که میتوانند، درمورد وگنیسم بهمثابه موضعی عدالتجویانه ادامه دهند.
این امر دنیا را دگرگون خواهد کرد. مدافعین حقوق حیوانات هرگز نباید از هیچ نوع بهرهکشی از حیوانات حمایت کرده یا آن را ترویج کنند، درست همانطور که مدافعین حقوق بشر به هیچوجه کالایی کردن و کشتن بعضی انسانها برای نجات بعضی دیگر را ترویج نمیکنند.
متوجهم که بعضی «حیواندوستان»، برای گوشتِ کشتشده خیلی هیجانزده شده و برای تولیدش سرمایهگذاری و تلاش میکنند. کاملاً با آنها مخالفم.
اگر وگن نیستید، لطفا وگن شوید.
وگنیسم دربارهٔ عدم خشونت است. در وهلهٔ اول، راجعبه مبارزه با خشونت علیه موجودات حسمندِ دیگر است. اما وگنیسم همچنین، عدم خشونت نسبت به کرهٔ زمین و خودمان است.
اگر حیوانات ارزش اخلاقی دارند، پس وگنیسم یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. هر جنبشی که ادعای حمایت از حقوق حیوانات را دارد، باید بهوضوح مشخص کند که وگنیسم یک الزام اخلاقی است.
پذیرفتن و ترویج وگنیسم بهعنوان یک وظیفهٔ اخلاقی، در کنار اهمیت دادن به پناهندگان غیرِ انسان، مهمترین فعالیت کنشگرانهای است که میتوانید انجام دهید. هیچوقت در دام این امر نیفتید که ما باید برای متوقف کردن بهرهکشی از حیوانات از آنها بهرهکشی کنیم، چون پوچ و بیمعناست.
#اخلاقی
#ترویج_وگنیسم
#گوشت_آزمایشگاهی
منبع:
سایت رویکرد پایان بهرهکشی
@IranVEG
🔺گوشت آزمایشگاهی موجب میشود بشر یک ضعف اخلاقیِ جدی را نادیده بگیرد🔻
(نوشتۀ بِن برَمبِل، استادیار فلسفه، کالج ترینیتی دوبلین)
از گوشت آزمایشگاهی بهعنوان راهکاری برای مشکلات دامپروری صنعتی استقبال میشود. جنبۀ منفی دامپروری صنعتی برای خود گاوها، مرغها و خوکها به اندازهٔ کافی روشن است. اما با در نظر گرفتن مسئلهٔ مقدار آنتیبیوتیکهای خورانده شده به حیوانات و میزان منابع مورد نیاز برای پرورش گوشت در مقیاس صنعتی آن، این فعالیت برای سلامتی انسان و محیطزیست هم بد است.
اما برعکس، گوشتِ آزمایشگاهی به هیچکدام از این هزینهها نیازی ندارد. وقتی فنآوریاش به عالیترین حد خود برسد، مزه و بافت این محصول از مزه و بافت گوشتِ واقعی قابل تشخیص نبوده و قیمت تولید و خریدش هم ارزانتر خواهد بود.
اما با این حال یک مشکل بزرگ دربارهٔ گوشتِ آزمایشگاهی وجود دارد: مشکلی اخلاقی
🔹برای مطالعهٔ متن کامل، دکمهٔ INSTANT VIEW⚡️ را بزنید یا به این لینک بروید.
🔹برای مطالعهٔ نظری مخالف دربارهٔ گوشت آزمایشگاهی، اینجا را کلیک کنید و برای کسب اطلاعات تکمیلی به این لینک بروید.
#اخلاقی
#گوشت_آزمایشگاهی
@IranVEG
(نوشتۀ بِن برَمبِل، استادیار فلسفه، کالج ترینیتی دوبلین)
از گوشت آزمایشگاهی بهعنوان راهکاری برای مشکلات دامپروری صنعتی استقبال میشود. جنبۀ منفی دامپروری صنعتی برای خود گاوها، مرغها و خوکها به اندازهٔ کافی روشن است. اما با در نظر گرفتن مسئلهٔ مقدار آنتیبیوتیکهای خورانده شده به حیوانات و میزان منابع مورد نیاز برای پرورش گوشت در مقیاس صنعتی آن، این فعالیت برای سلامتی انسان و محیطزیست هم بد است.
اما برعکس، گوشتِ آزمایشگاهی به هیچکدام از این هزینهها نیازی ندارد. وقتی فنآوریاش به عالیترین حد خود برسد، مزه و بافت این محصول از مزه و بافت گوشتِ واقعی قابل تشخیص نبوده و قیمت تولید و خریدش هم ارزانتر خواهد بود.
اما با این حال یک مشکل بزرگ دربارهٔ گوشتِ آزمایشگاهی وجود دارد: مشکلی اخلاقی
🔹برای مطالعهٔ متن کامل، دکمهٔ INSTANT VIEW⚡️ را بزنید یا به این لینک بروید.
🔹برای مطالعهٔ نظری مخالف دربارهٔ گوشت آزمایشگاهی، اینجا را کلیک کنید و برای کسب اطلاعات تکمیلی به این لینک بروید.
#اخلاقی
#گوشت_آزمایشگاهی
@IranVEG