🔸پژوهشی جدید نشان می‌دهد «وگنسیم مؤثرترین راهِ ممکن» برای کاهش اثرات محیط‌زیستی‌مان بر کرۀ زمین است🔸
پژوهشی جدید اظهار می‌کند پیروی از رژیمی وگن می‌تواند «مؤثرترین راهِ ممکن» برای کاهش اثرات محیط‌زیستی‌مان بر کرۀ‌زمین باشد.
پژوهشگرانِ دانشگاه آکسفورد دریافتند حذف گوشت و محصولات حیوانی از رژیم غذایی‌مان می‌تواند ردپای کربنِ مربوط به غذای هر فرد را تا ۷۳% کاهش دهد.
درهمین‌حال، آن‌ها دریافتند اگر همه از خوردن این غذاها دست بکشند، استفادۀ جهانی از زمین‌های زراعی می‌تواند تا ۷۵% کاهش یابد، یعنی مساحتی به اندازۀ مساحت آمریکا، چین، استرالیا و اتحادیه اروپا.
این نه‌تنها باعث کاهشی قابل‌توجه در انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود، بلکه می‌تواند زمین‌های طبیعی‌ای را که به‌دلیل کشاورزی [زراعت و دامداری]، یعنی یکی از عوامل اصلیِ انقراض عظیم حیات‌وحش، ازبین رفته را آزاد کند.
پژوهش جدیدِ منتشر شده در مجلۀ Science، یکی از فراگیرترین تحلیل‌های انجام شده تا امروز دربارۀ اثراتِ زیان‌بار دامپروری بر محیط‌زیست است و شامل اطلاعاتِ تقریباً ۴۰،۰۰۰ مزرعه در ۱۱۹ کشور است.
این یافته‌ها نشان می‌دهند تولید گوشت و لبنیات عاملِ انتشار ۶۰% گازهای‌گلخانه‌ایِ بخش کشاورزی است، درحالی‌که این محصولات فقط ۱۸% از کالری و ۳۷% از پروتئینِ دنیا را تأمین می‌کنند.
در این پژوهش پژوهشگران مجموعاً ۴۰ محصول کشاورزی را که شامل ۹۰% از تمامِ غذاهایی که خورده می‌شود بود مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها با تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تغییر اقلیم، آلودگیِ آب، و آلودگیِ هوا، چگونگی اثرگذاریِ هرکدام از این غذاها را بر محیط‌زیست بررسی کردند.
نویسندۀ اصلی، جوزف پُور می‌گوید: «رژیمی وگن، احتمالاً مؤثرترین راهِ ممکن برای کاهش اثرات [منفی] ما بر کرۀ زمین است، نه فقط کاهش آثارِ مربوط به گازهای گلخانه‌ای، بلکه همچنین در رابطه با اسیدی‌‌شدن جهانی، اوتریفیکاسیون، کاربری اراضی و مصرف آب.»
او توضیح می‌دهد: «اثرش خیلی بیشتر از کاهش سفرهای هوایی یا خریدِ ماشین‌های الکتریکی است.» که فقط می‌توانند انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. وی می‌افزاید: «اجتناب از مصرف محصولات حیوانی فوایدِ محیط‌زیستیِ خیلی بهتری نسبت به خرید گوشت و لبنیاتِ پایدار دارد.»
این پژوهش همچنین نگاهی به روش‌های متفاوتِ مورد استفاده برای تولیدِ غذاهای یکسان انداخت و متوجه تفاوت‌هایی گسترده در میزان اثرات محیط‌زیستیِ آن‌ها شد.
به نسبت گاوهای گوشتیِ پرورش داده شده در اراضی جنگل‌زدایی‌شده، گلۀ گاوِ پرورش داده شده در چراگاه‌های طبیعی، ۵۰% زمین کمتری نیاز داشته است.
اگر بنا به مقایسه باشد، اولی ۱۲ برابر دومی گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کند، که عمیقاً با انتشار گازهای گلخانه‌ایِ حاصل از پروتئینِ گیاهی همچون توفو و نخود، متفاوت است.
پُور همچنین توضیح می‌دهد حتی روش‌های تولیدی که پایدار محسوب می‌شوند مانند پرورش ماهی در آب‌های شیرین و گوشت گاوِ علوفه‌خورده می‌توانند برای محیط‌زیست مشکلاتی به‌بار بیاورند.
پُور به روزنامۀ گاردین می‌گوید: «تبدیلِ علف به گوشت مانند تبدیل زغال‌سنگ به انرژی است. بهای سنگینی دارد و باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای زیادی می‌شود.»
پژوهشِ پُور، حاصل پروژه‌ای ۵ ساله است، که در ابتدا بنا بود تحقیقی دربارۀ تولید گوشت و لبنیاتِ پایدار باشد.
خود او بعد از سال اول، خوردنِ محصولاتِ حیوانی را به‌کلی کنار گذاشت.
پُور به روزنامۀ ایندیپندنت می‌گوید گامِ بعدی، یافتنِ راه‌هایی برای آزمودن عملی رویکرد پیشنهادی او است.
او اضافه می‌کند: «مشکل اینجاست که نمی‌توانید صرفاً روی چند غذا برچسبِ محیط‌زیستی بزنید و ببینید آیا بر خرید تأثیری دارد یا نه. اینکه مصرف‌کنندگان متوجه امور شوند و در مرحلۀ بعدی، برایش اقدامی بکنند زمان نیاز دارد. علاوه‌براین، احتمالاً مالیات و یارانه هم باید با برچسب‌ها همراه شود. نظر من این است که فرا-رسانی اطلاعات به مصرف‌کنندگان می‌تواند کل نظامِ غذایی را به‌سوی پایداری و مسئولیت‌پذیری سوق دهد.»
#کشاورزی
#تغییر_اقلیم
#محیط_زیست
[ترجمه: فاطمه دلدار]
منبع:
Independent
@IranVEG
پژوهشی جدید اظهار می‌کند پیروی از رژیمی وگن می‌تواند «مؤثرترین راهِ ممکن» برای کاهش اثرات محیط‌زیستی‌مان بر کرۀ‌زمین باشد.
پژوهشگرانِ دانشگاه آکسفورد دریافتند حذف گوشت و محصولات حیوانی از رژیم غذایی‌مان می‌تواند ردپای کربنِ مربوط به غذای هر فرد را تا ۷۳% کاهش دهد.
درهمین‌حال، آن‌ها دریافتند اگر همه از خوردن این غذاها دست بکشند، استفادۀ جهانی از زمین‌های زراعی می‌تواند تا ۷۵% کاهش یابد، یعنی مساحتی به اندازۀ مساحت آمریکا، چین، استرالیا و اتحادیه اروپا.
این نه‌تنها باعث کاهشی قابل‌توجه در انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود، بلکه می‌تواند زمین‌های طبیعی‌ای را که به‌دلیل کشاورزی [زراعت و دامداری]، یعنی یکی از عوامل اصلیِ انقراض عظیم حیات‌وحش، ازبین رفته را آزاد کند.
پژوهش جدیدِ منتشر شده در مجلۀ Science، یکی از فراگیرترین تحلیل‌های انجام شده تا امروز دربارۀ اثراتِ زیان‌بار دامپروری بر محیط‌زیست است و شامل اطلاعاتِ تقریباً ۴۰،۰۰۰ مزرعه در ۱۱۹ کشور است.
این یافته‌ها نشان می‌دهند تولید گوشت و لبنیات عاملِ انتشار ۶۰% گازهای‌گلخانه‌ایِ بخش کشاورزی است، درحالی‌که این محصولات فقط ۱۸% از کالری و ۳۷% از پروتئینِ دنیا را تأمین می‌کنند.
در این پژوهش پژوهشگران مجموعاً ۴۰ محصول کشاورزی را که شامل ۹۰% از تمامِ غذاهایی که خورده می‌شود بود مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها با تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تغییر اقلیم، آلودگیِ آب، و آلودگیِ هوا، چگونگی اثرگذاریِ هرکدام از این غذاها را بر محیط‌زیست بررسی کردند.
نویسندۀ اصلی، جوزف پُور می‌گوید: «رژیمی وگن، احتمالاً مؤثرترین راهِ ممکن برای کاهش اثرات [منفی] ما بر کرۀ زمین است، نه فقط کاهش آثارِ مربوط به گازهای گلخانه‌ای، بلکه همچنین در رابطه با اسیدی‌‌شدن جهانی، اوتریفیکاسیون، کاربری اراضی و مصرف آب.»
او توضیح می‌دهد: «اثرش خیلی بیشتر از کاهش سفرهای هوایی یا خریدِ ماشین‌های الکتریکی است.» که فقط می‌توانند انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. وی می‌افزاید: «اجتناب از مصرف محصولات حیوانی فوایدِ محیط‌زیستیِ خیلی بهتری نسبت به خرید گوشت و لبنیاتِ پایدار دارد.»
این پژوهش همچنین نگاهی به روش‌های متفاوتِ مورد استفاده برای تولیدِ غذاهای یکسان انداخت و متوجه تفاوت‌هایی گسترده در میزان اثرات محیط‌زیستیِ آن‌ها شد.
به نسبت گاوهای گوشتیِ پرورش داده شده در اراضی جنگل‌زدایی‌شده، گلۀ گاوِ پرورش داده شده در چراگاه‌های طبیعی، ۵۰% زمین کمتری نیاز داشته است.
اگر بنا به مقایسه باشد، اولی ۱۲ برابر دومی گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کند، که عمیقاً با انتشار گازهای گلخانه‌ایِ حاصل از پروتئینِ گیاهی همچون توفو و نخود، متفاوت است.
پُور همچنین توضیح می‌دهد حتی روش‌های تولیدی که پایدار محسوب می‌شوند مانند پرورش ماهی در آب‌های شیرین و گوشت گاوِ علوفه‌خورده می‌توانند برای محیط‌زیست مشکلاتی به‌بار بیاورند.
پُور به روزنامۀ گاردین می‌گوید: «تبدیلِ علف به گوشت مانند تبدیل زغال‌سنگ به انرژی است. بهای سنگینی دارد و باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای زیادی می‌شود.»
پژوهشِ پُور، حاصل پروژه‌ای ۵ ساله است، که در ابتدا بنا بود تحقیقی دربارۀ تولید گوشت و لبنیاتِ پایدار باشد.
خود او بعد از سال اول، خوردنِ محصولاتِ حیوانی را به‌کلی کنار گذاشت.
پُور به روزنامۀ ایندیپندنت می‌گوید گامِ بعدی، یافتنِ راه‌هایی برای آزمودن عملی رویکرد پیشنهادی او است.
او اضافه می‌کند: «مشکل اینجاست که نمی‌توانید صرفاً روی چند غذا برچسبِ محیط‌زیستی بزنید و ببینید آیا بر خرید تأثیری دارد یا نه. اینکه مصرف‌کنندگان متوجه امور شوند و در مرحلۀ بعدی، برایش اقدامی بکنند زمان نیاز دارد. علاوه‌براین، احتمالاً مالیات و یارانه هم باید با برچسب‌ها همراه شود. نظر من این است که فرا-رسانی اطلاعات به مصرف‌کنندگان می‌تواند کل نظامِ غذایی را به‌سوی پایداری و مسئولیت‌پذیری سوق دهد.»
#کشاورزی
#تغییر_اقلیم
#محیط_زیست
[ترجمه: فاطمه دلدار]
منبع:
Independent
@IranVEG
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های
🌍 آثار زیست‌محیطی غذا و کشاورزی چیست؟
این تصویر خلاصه‌ای از آثار عمدۀ جهانی آن‌ها را نشان می‌دهد:
🔹 غذا باعث‌و‌بانی بیش‌از یک-چهارمِ انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای است؛
🔹 نیمی از اراضیِ قابل‌سکونت دنیا (بدون یخ و غیرصحرایی) برای کشاورزی استفاده می‌شود؛
🔹 ٧٠ درصدِ برداشت جهانیِ آب شیرین به کشاورزی اختصاص می‌یابد؛
🔹 ٧٨ درصدِ هوپرورشِ جهانیِ اقیانوس‌ها و آب شیرین (آلوده‌شدن آبراهه‌ها با آلاینده‌های بیش‌مغذّی) به‌دلیل کشاورزی به‌وجود آمده‌اند؛
🔹 ٩۴ درصدِ زیست‌تودۀ پستانداران (به‌استثنای انسان‌ها) دام‌ها هستند. این یعنی دام‌ها با فاکتور ١۵ به ١ از پستانداران وحشی بیشترند. از میان ٢٨,٠٠٠ گونه‌ای که در «فهرست قرمز IUCN» در خطر انقراض ارزیابی شده‌اند، کشاورزی و آبزی‌پروری تهدیدی برای ٢۴,٠٠٠ موردشان شناسایی شده است.
درنتیجه غذا در قلبِ تلاش برای پرداختن به تغییر اقلیم، کاستن از تنشِ آبی، کاهش آلودگی، احیای اراضی به جنگل و علفزار، و حفظ حیات وحشِ دنیاست.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #تنوع_زیستی #آب
پانوشت‌های مترجم:
١. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) کشاورزی را «پرورش حیوانات و گیاهان» تعریف کرده‌است و مرکز آمار ایران نیز فعالیت‌هایی از قبیل زراعت، باغداری، کشت گلخانه‌ای، پرورش دام، پرورش طیور به روش سنتی، پرورش زنبور عسل، پرورش کرم ابریشم، و پرورش ماهی را زیرمجموعهٔ کشاورزی به‌حساب آورده است.
٢. هوپروش یعنی غنی‌شدن محيط‌های آبی از ترکیبات محلول که به رشد بیش‌از‌حد جلبک منجر می‌شود و پیامدش مصرف بسیار زیاد اکسیژنِ آب و محدودشدن حیات دیگر گونه‌های جانوری و گیاهی‌ست.
منبع:
Hannah Ritchie and Max Roser (2020) - "Environmental impacts of food production". Published online at OurWorldInData.org.
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@VEGReferences
@IranVEG
این تصویر خلاصه‌ای از آثار عمدۀ جهانی آن‌ها را نشان می‌دهد:
🔹 غذا باعث‌و‌بانی بیش‌از یک-چهارمِ انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای است؛
🔹 نیمی از اراضیِ قابل‌سکونت دنیا (بدون یخ و غیرصحرایی) برای کشاورزی استفاده می‌شود؛
🔹 ٧٠ درصدِ برداشت جهانیِ آب شیرین به کشاورزی اختصاص می‌یابد؛
🔹 ٧٨ درصدِ هوپرورشِ جهانیِ اقیانوس‌ها و آب شیرین (آلوده‌شدن آبراهه‌ها با آلاینده‌های بیش‌مغذّی) به‌دلیل کشاورزی به‌وجود آمده‌اند؛
🔹 ٩۴ درصدِ زیست‌تودۀ پستانداران (به‌استثنای انسان‌ها) دام‌ها هستند. این یعنی دام‌ها با فاکتور ١۵ به ١ از پستانداران وحشی بیشترند. از میان ٢٨,٠٠٠ گونه‌ای که در «فهرست قرمز IUCN» در خطر انقراض ارزیابی شده‌اند، کشاورزی و آبزی‌پروری تهدیدی برای ٢۴,٠٠٠ موردشان شناسایی شده است.
درنتیجه غذا در قلبِ تلاش برای پرداختن به تغییر اقلیم، کاستن از تنشِ آبی، کاهش آلودگی، احیای اراضی به جنگل و علفزار، و حفظ حیات وحشِ دنیاست.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #تنوع_زیستی #آب
پانوشت‌های مترجم:
١. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو) کشاورزی را «پرورش حیوانات و گیاهان» تعریف کرده‌است و مرکز آمار ایران نیز فعالیت‌هایی از قبیل زراعت، باغداری، کشت گلخانه‌ای، پرورش دام، پرورش طیور به روش سنتی، پرورش زنبور عسل، پرورش کرم ابریشم، و پرورش ماهی را زیرمجموعهٔ کشاورزی به‌حساب آورده است.
٢. هوپروش یعنی غنی‌شدن محيط‌های آبی از ترکیبات محلول که به رشد بیش‌از‌حد جلبک منجر می‌شود و پیامدش مصرف بسیار زیاد اکسیژنِ آب و محدودشدن حیات دیگر گونه‌های جانوری و گیاهی‌ست.
منبع:
Hannah Ritchie and Max Roser (2020) - "Environmental impacts of food production". Published online at OurWorldInData.org.
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@VEGReferences
@IranVEG
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های
🔹 ردپای گونه‌پرستی ما که باعث تجاوز به حقوق حیوانات می‌شود در تک تک عوامل ذکر شده برای بروز بیماری‌های مشترک مانند کرونا (تصویر سنجاق‌شده را ببينید) پیداست:
🔺 یکی از اصلی‌ترین دلایل جنگل‌زدایی‌ها تقاضای روزافزون گوشت و تولید خوراک حیوان است، که لازمهٔ آن ازبین‌بردن جنگل‌ها و تبدیل‌کردن‌شان به مرتع و مزرعه است. براساس آمار بانک جهانی، چرای گاو باعث‌و‌بانی ۸۰ درصدِ جنگل‌زداییِ آمازون است(۱). مصرف گوشت، لبنیات، تخم‌مرغ، و حیوانات آب‌زی حدود ٨٣ درصدِ اراضی کشاورزیِ دنیا را اشغال کرده است درحالی‌که فقط ٣٧ درصدِ پروتئین و ١٨ درصدِ کالری‌مان را تأمین می‌کند(٢).
🔺 به‌گفتۀ سازمان سلامت جهانی، در چندین کشور، حدود ٨٠ درصدِ آنتی‌بیوتیک‌ها در بخش دامپروری به مصرف می‌رسد که عمدتاً هم برای تسریع رشدِ حیوانات سالم است(٣). در آمریکا حدود ٧٠ درصد آنتی‌بیوتیک‌هایی که به‌لحاظ پزشکی برای انسان‌ها مهم‌اند به بخش حیوانات فروخته می‌شود. در حال حاضر، سالانه ۷۰۰,۰۰۰ نفر به دلیل مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌میرند و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ٢٠۵٠ این رقم به ١٠ میلیون نفر در سال برسد(۴).
🔺 بر اساس آمار فائو، بخش دامپروری باعث‌و‌بانی ١۴.۵ درصد کل انتشار گازهای گلخانه‌ای است (سهمی بیشتر از تمام بخش حمل‌ونقل)(۵). و بنا به نظر پژوهشگران مؤسسۀ دیدبان جهانی، با احتساب تعرق، این عدد به ۵١ درصد می‌رسد(۶). میزان انتشار پنج شرکت گوشتی و لبنیِ برتر دنیا باهم‌دیگر، بیشتر از میزان انتشار بزرگ‌ترین غول‌های نفتی یعنی اگزون موبیل، شل، و بریتیش پترولیوم است(٧).
🔹 همسویی منافع انسان و دیگر حیوانات را از زبان دکتر عایشه اختر بشنوید.
#کرونا #زونوتیک #تغییر_اقلیم #مقاومت_آنتی‌بیوتیکی #محیط_زیست #بیماری‌های_مشترک_انسان_و_حیوان
1. Causes of Deforestation of the Brazilian Amazon. World Bank Working Papers. December 2003.
2. Poore J, Nemecek T. Reducing food’s environmental impacts through producers and consumers. Science 2018;360:987-992.
3. WHO
4. O’Neill. 2016. Tackling drug-resistant infections globally: final report and recommendations.
5. Gerber, P.J., Steinfeld, H., Henderson, B., Mottet, A., Opio, C., Dijkman, J., Falcucci, A., Tempio, G., 2013. Tackling Climate Change through Livestock – a Global Assessment of Emissions and Mitigation Opportunities. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), Rome.
6. Goodland, R., Anhang, J., 2009. Livestock and Climate Change. WorldWatch.
7. Big meat and dairy’s supersized climate footprint. GRAIN, IATP and Heinrich Böll Foundation. 2017.
دسترسی به منبعِ تصویر در اینجا.
گردآوری منابع: علی بنی‌اسد
گرافیک: زهرا شاهسوند
@IranVEG
@VEGReferences
🔺 یکی از اصلی‌ترین دلایل جنگل‌زدایی‌ها تقاضای روزافزون گوشت و تولید خوراک حیوان است، که لازمهٔ آن ازبین‌بردن جنگل‌ها و تبدیل‌کردن‌شان به مرتع و مزرعه است. براساس آمار بانک جهانی، چرای گاو باعث‌و‌بانی ۸۰ درصدِ جنگل‌زداییِ آمازون است(۱). مصرف گوشت، لبنیات، تخم‌مرغ، و حیوانات آب‌زی حدود ٨٣ درصدِ اراضی کشاورزیِ دنیا را اشغال کرده است درحالی‌که فقط ٣٧ درصدِ پروتئین و ١٨ درصدِ کالری‌مان را تأمین می‌کند(٢).
🔺 به‌گفتۀ سازمان سلامت جهانی، در چندین کشور، حدود ٨٠ درصدِ آنتی‌بیوتیک‌ها در بخش دامپروری به مصرف می‌رسد که عمدتاً هم برای تسریع رشدِ حیوانات سالم است(٣). در آمریکا حدود ٧٠ درصد آنتی‌بیوتیک‌هایی که به‌لحاظ پزشکی برای انسان‌ها مهم‌اند به بخش حیوانات فروخته می‌شود. در حال حاضر، سالانه ۷۰۰,۰۰۰ نفر به دلیل مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌میرند و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ٢٠۵٠ این رقم به ١٠ میلیون نفر در سال برسد(۴).
🔺 بر اساس آمار فائو، بخش دامپروری باعث‌و‌بانی ١۴.۵ درصد کل انتشار گازهای گلخانه‌ای است (سهمی بیشتر از تمام بخش حمل‌ونقل)(۵). و بنا به نظر پژوهشگران مؤسسۀ دیدبان جهانی، با احتساب تعرق، این عدد به ۵١ درصد می‌رسد(۶). میزان انتشار پنج شرکت گوشتی و لبنیِ برتر دنیا باهم‌دیگر، بیشتر از میزان انتشار بزرگ‌ترین غول‌های نفتی یعنی اگزون موبیل، شل، و بریتیش پترولیوم است(٧).
🔹 همسویی منافع انسان و دیگر حیوانات را از زبان دکتر عایشه اختر بشنوید.
#کرونا #زونوتیک #تغییر_اقلیم #مقاومت_آنتی‌بیوتیکی #محیط_زیست #بیماری‌های_مشترک_انسان_و_حیوان
1. Causes of Deforestation of the Brazilian Amazon. World Bank Working Papers. December 2003.
2. Poore J, Nemecek T. Reducing food’s environmental impacts through producers and consumers. Science 2018;360:987-992.
3. WHO
4. O’Neill. 2016. Tackling drug-resistant infections globally: final report and recommendations.
5. Gerber, P.J., Steinfeld, H., Henderson, B., Mottet, A., Opio, C., Dijkman, J., Falcucci, A., Tempio, G., 2013. Tackling Climate Change through Livestock – a Global Assessment of Emissions and Mitigation Opportunities. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), Rome.
6. Goodland, R., Anhang, J., 2009. Livestock and Climate Change. WorldWatch.
7. Big meat and dairy’s supersized climate footprint. GRAIN, IATP and Heinrich Böll Foundation. 2017.
دسترسی به منبعِ تصویر در اینجا.
گردآوری منابع: علی بنی‌اسد
گرافیک: زهرا شاهسوند
@IranVEG
@VEGReferences
Audio
کانال رادیو وگ تقدیم می‌کند:
📻 رژیمهای گیاهخواری:
سلامتی کره زمین و همسویی اش با سلامت انسان
🎙گوینده: هیوا بهرامی
📖 مطالعۀ مطلب
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #توسعه_پایدار #سلامتی
@VEGReferences
@RadioVEG
📻 رژیمهای گیاهخواری:
سلامتی کره زمین و همسویی اش با سلامت انسان
🎙گوینده: هیوا بهرامی
📖 مطالعۀ مطلب
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #توسعه_پایدار #سلامتی
@VEGReferences
@RadioVEG
🔹 می‌خواهید ردپای کربن‌تان را کم کنید؟ حواس‌تان به این باشد که چه غذایی می‌خورید و درگیر محلی‌‌بودن یا نبودنش نباشید
🔺مردم در سرتاسر دنیا بیش‌ازپیش دارند نگرانِ تغییر اقلیم می‌شوند: ۸ نفر از هر ۱۰ نفر تغییر اقلیم را تهدیدی عمده برای کشورشان می‌بینند.
🔺تولید غذا باعث‌و‌بانی انتشار یک-چهارم گازهای گلخانه‌ای است.
🔺به‌درستی آگاهی فزاینده‌ای دارد شکل می‌گیرد مبنی بر اینکه تغذیه و انتخاب‌های غذایی‌مان اثر قابل‌توجهی بر ردپای کربن ما دارد. برای اینکه واقعاً بتوانید ردپای کربنِ صبحانه، ناهار، و شام‌تان را کم کنید چه کاری از دست شما برمی‌آید؟
🔺خوردن غذای محلی توصیه‌ای است که معمولاً می‌شنوید، حتی از منابع شناخته‌شده‌ای مثل سازمان ملل. اگرچه ممکن است در نگاه اول درست به‌نظر برسد—چراکه به‌هرحال حمل‌ونقل واقعاً هم باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود—این حرف یکی از نادرست‌ترین راهنمایی‌های ممکن است.
⏬ برای مطالعهٔ متن کامل، دکمهٔ INSTANT VIEW⚡️ را بزنید یا به این لینک بروید.
#تغییر_اقلیم #گرمایش_جهانی #رد_پای_کربن
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@IranVEG
🔺مردم در سرتاسر دنیا بیش‌ازپیش دارند نگرانِ تغییر اقلیم می‌شوند: ۸ نفر از هر ۱۰ نفر تغییر اقلیم را تهدیدی عمده برای کشورشان می‌بینند.
🔺تولید غذا باعث‌و‌بانی انتشار یک-چهارم گازهای گلخانه‌ای است.
🔺به‌درستی آگاهی فزاینده‌ای دارد شکل می‌گیرد مبنی بر اینکه تغذیه و انتخاب‌های غذایی‌مان اثر قابل‌توجهی بر ردپای کربن ما دارد. برای اینکه واقعاً بتوانید ردپای کربنِ صبحانه، ناهار، و شام‌تان را کم کنید چه کاری از دست شما برمی‌آید؟
🔺خوردن غذای محلی توصیه‌ای است که معمولاً می‌شنوید، حتی از منابع شناخته‌شده‌ای مثل سازمان ملل. اگرچه ممکن است در نگاه اول درست به‌نظر برسد—چراکه به‌هرحال حمل‌ونقل واقعاً هم باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود—این حرف یکی از نادرست‌ترین راهنمایی‌های ممکن است.
⏬ برای مطالعهٔ متن کامل، دکمهٔ INSTANT VIEW⚡️ را بزنید یا به این لینک بروید.
#تغییر_اقلیم #گرمایش_جهانی #رد_پای_کربن
ترجمه: علی بنی‌اسد
گرافیک: کیمیا معزّی
@IranVEG
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های
🔥 تغییر اساسی تولیداتِ بخش کشاورزی، یعنی گذار از غذاهای حیوانی به منابع گیاهی، می‌تواند بیشتر از یک دهه انتشار کربن‌دی‌اکسید را از جَو بزداید
🎊🎉 غذاهای پروتئینیِ گیاهی مانند عدس‌ها، لوبیاها، و مغزیجات می‌توانند مواد مغذی حیاتی را فراهم کنند و در عین حال، کاربرد زمین برای تولیدشان بسیار کمتر از میزان زمینِ مورد نیاز برای تولید گوشت و لبنیات است. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله‌ی Nature Sustainability منتشر شده است، با روی آوردن به این مواد غذاییِ گیاهی، بسیاری از اراضیِ باقی‌مانده می‌توانند حامی اکوسیستم‌هایی باشند که کربن‌دی‌اکسید جذب می‌کنند.
🐑🐓🐄🍳 تولید گسترده‌ی غذاهای حیوانی، نیازمند ۸۳ درصدِ اراضیِ کشاورزی دنیاست و پژوهشگران در این تحقیق آن بخش از این اراضی که باعث ازبین‌‌رفتنِ پوشش گیاهیِ بومی از جمله جنگل‌ها می‌شود را تحلیل و نقشه‌اش را ترسیم کردند.
🌪🌊 سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید انرژیْ باعث انتشار کربن‌دی‌اکسید و گرم‌شدن کره‌ی زمین می‌شود. اقلیم‌شناسان پیش‌بینی کرده‌اند هنگامی که این گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از سطح پیشاصنعتی برسد، شاهد آثار تغییر اقلیمیِ شدیدتری مانند خشکسالی و افزایش سطح دریا خواهیم بود. اینکه می‌توانیم چه میزان سوخت فسیلی بسوزانیم پیش از آنکه به این حدِ تعیین‌شده برسیم را دانشمندان با استفاده از «بودجه‌ی کربنِ» جهانی توصیف می‌کنند.
🎯 طبق یافته‌های نویسندگان این مقاله، درصورت وگان‌شدنِ رژیم غذاییِ دنیا و آزادشدنِ بخش عمده‌ی اراضیِ اشغال‌شده، رشد مجدد پوشش گیاهی می‌تواند معادل ۱۶ سال انتشار کربن‌دی‌اکسیدِ ناشی از سوخت‌های فسیلی را در خود به دام انداخته و از جو حذف کند. حذف این میزان کربن‌دی‌اکسید عملاً می‌تواند بودجه‌ی کربنِ کره‌ی زمین که به‌سرعت درحال کوچک و کوچکتر شدن است را دو برابر کند.
🍽🏭⏳ متیو هایک نویسنده‌ی مسئول این مقاله می‌گوید: «می‌توان تغییر عادات خوردوخوراکمان به رژیمهای غذاییِ اراضی‌دوست را همچون مکملی برای تغییر انرژی بدانیم، و نه جایگزین آن. احیای جنگل‌های بومی می‌تواند برای گذارِ کشورها از شبکه‌های انرژی‌شان [که متکی به سوخت‌های فسیلی‌ست] زمان مورد نیاز را بخرد تا قادر شوند به زیرساخت‌های تجدید‌پذیر و عاری از سوخت‌های فسیلی روی آورند.»
🦠😷 البته فواید تغییر رژیمهای غذایی فراتر از پرداختن به تغییر اقلیم است. هلن هاروات از دیگر نویسندگانِ این مقاله می‌گوید: «اکنون می‌دانیم که اکوسیستم‌های دست‌نخورده، کارا، و زیستگاه‌های مناسبِ حیات‌وحش به کاهش خطر دنیاگیری‌ها کمک می‌کند. پژوهش ما نشان می‌دهد پتانسیلش وجود دارد که اراضی زیادی را به حیات‌وحش پس بدهیم. احیای اکوسیستم‌های بومی نه‌تنها به اقلیم کمک می‌کند، بلکه وقتی با کاهش جمعیتِ دام‌ها همراه باشد، چنین احیایی باعث کاهش انتقال بیماری‌ها از حیات‌وحش به خوک‌ها، مرغ‌ها، گاو‌ها، و در نهایت به انسان می‌شود.»
🔖 ترجمه‌ی چکیده‌ی این مقاله را با هم می‌خوانیم:
«با نظر به پتانسیلِ ترسیب* کربن از طریق احیای اکوسیستم‌ها، کاربرد گسترده‌ی زمین برای برآوردنِ ترجیحاتِ غذایی باعث تحمیل "هزینه‌فرصتِ کربن" می‌شود. در اینجا ما نقشه‌ی بزرگای چنین فرصتی را ترسیم کرده و دریافتیم روی آوردنِ جهانی در تولید غذا به رژیمهای گیاه‌پایه در سال ۲۰۵۰ می‌تواند منجر به ترسیبِ ۵۴۷-۳۳۲ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید شود که معادل ۹۹ تا ۱۶۳ درصد از بودجه‌ی انتشار این گاز گلخانه‌ای مطابق با احتمالی ۶۶ درصدی** برای محدودکردنِ گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد است.»
🔍 لازم به ذکر است که در این تحقیق فواید کاهش سایر گازهای گلخانه‌ای بجز کربن‌دی‌اکسید محاسبه نشده و در نتیجه آثار مثبتِ گیاه‌خوارشدنِ مردم دنیا برای تغییر اقلیم بیش‌از ارقام ذکرشده است.
گردآوری و ترجمه: علی بنی‌اسد
یادداشت‌های مترجم:
* ترسیب یا رسوب‌دادنِ کربن به فرایند جذب و ذخیره‌سازیِ کربن‌دی‌اکسید گفته می‌شود که از این طریق با رهاشدنِ کربن‌دی‌اکسید در جو و گرمایش جهانی مقابله می‌شود.
** برای اینکه شانسی ۶۶ درصدی داشته باشیم تا گرمایش جهانی را زیر ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد نگه‌داریم و از عواقب خطرناکِ تغییر اقلیم درامان‌تر باشیم، میزان کربن‌دی‌اکسیدِ انباشته‌ی جو پس از سال ۲۰۱۹ نباید از ۳۳۵ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید تجاوز کند.
📚 منابع:
New York University. "Changing what we eat could offset years of climate-warming emissions."
Hayek, M.N., Harwatt, H., Ripple, W.J. et al. The carbon opportunity cost of animal-sourced food production on land. Nat Sustain (2020).
#گازهای_گلخانه‌ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #جنگل_زدایی #محیط_زیست
@IranVEG
@VEGReferences
🎊🎉 غذاهای پروتئینیِ گیاهی مانند عدس‌ها، لوبیاها، و مغزیجات می‌توانند مواد مغذی حیاتی را فراهم کنند و در عین حال، کاربرد زمین برای تولیدشان بسیار کمتر از میزان زمینِ مورد نیاز برای تولید گوشت و لبنیات است. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله‌ی Nature Sustainability منتشر شده است، با روی آوردن به این مواد غذاییِ گیاهی، بسیاری از اراضیِ باقی‌مانده می‌توانند حامی اکوسیستم‌هایی باشند که کربن‌دی‌اکسید جذب می‌کنند.
🐑🐓🐄🍳 تولید گسترده‌ی غذاهای حیوانی، نیازمند ۸۳ درصدِ اراضیِ کشاورزی دنیاست و پژوهشگران در این تحقیق آن بخش از این اراضی که باعث ازبین‌‌رفتنِ پوشش گیاهیِ بومی از جمله جنگل‌ها می‌شود را تحلیل و نقشه‌اش را ترسیم کردند.
🌪🌊 سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید انرژیْ باعث انتشار کربن‌دی‌اکسید و گرم‌شدن کره‌ی زمین می‌شود. اقلیم‌شناسان پیش‌بینی کرده‌اند هنگامی که این گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از سطح پیشاصنعتی برسد، شاهد آثار تغییر اقلیمیِ شدیدتری مانند خشکسالی و افزایش سطح دریا خواهیم بود. اینکه می‌توانیم چه میزان سوخت فسیلی بسوزانیم پیش از آنکه به این حدِ تعیین‌شده برسیم را دانشمندان با استفاده از «بودجه‌ی کربنِ» جهانی توصیف می‌کنند.
🎯 طبق یافته‌های نویسندگان این مقاله، درصورت وگان‌شدنِ رژیم غذاییِ دنیا و آزادشدنِ بخش عمده‌ی اراضیِ اشغال‌شده، رشد مجدد پوشش گیاهی می‌تواند معادل ۱۶ سال انتشار کربن‌دی‌اکسیدِ ناشی از سوخت‌های فسیلی را در خود به دام انداخته و از جو حذف کند. حذف این میزان کربن‌دی‌اکسید عملاً می‌تواند بودجه‌ی کربنِ کره‌ی زمین که به‌سرعت درحال کوچک و کوچکتر شدن است را دو برابر کند.
🍽🏭⏳ متیو هایک نویسنده‌ی مسئول این مقاله می‌گوید: «می‌توان تغییر عادات خوردوخوراکمان به رژیمهای غذاییِ اراضی‌دوست را همچون مکملی برای تغییر انرژی بدانیم، و نه جایگزین آن. احیای جنگل‌های بومی می‌تواند برای گذارِ کشورها از شبکه‌های انرژی‌شان [که متکی به سوخت‌های فسیلی‌ست] زمان مورد نیاز را بخرد تا قادر شوند به زیرساخت‌های تجدید‌پذیر و عاری از سوخت‌های فسیلی روی آورند.»
🦠😷 البته فواید تغییر رژیمهای غذایی فراتر از پرداختن به تغییر اقلیم است. هلن هاروات از دیگر نویسندگانِ این مقاله می‌گوید: «اکنون می‌دانیم که اکوسیستم‌های دست‌نخورده، کارا، و زیستگاه‌های مناسبِ حیات‌وحش به کاهش خطر دنیاگیری‌ها کمک می‌کند. پژوهش ما نشان می‌دهد پتانسیلش وجود دارد که اراضی زیادی را به حیات‌وحش پس بدهیم. احیای اکوسیستم‌های بومی نه‌تنها به اقلیم کمک می‌کند، بلکه وقتی با کاهش جمعیتِ دام‌ها همراه باشد، چنین احیایی باعث کاهش انتقال بیماری‌ها از حیات‌وحش به خوک‌ها، مرغ‌ها، گاو‌ها، و در نهایت به انسان می‌شود.»
🔖 ترجمه‌ی چکیده‌ی این مقاله را با هم می‌خوانیم:
«با نظر به پتانسیلِ ترسیب* کربن از طریق احیای اکوسیستم‌ها، کاربرد گسترده‌ی زمین برای برآوردنِ ترجیحاتِ غذایی باعث تحمیل "هزینه‌فرصتِ کربن" می‌شود. در اینجا ما نقشه‌ی بزرگای چنین فرصتی را ترسیم کرده و دریافتیم روی آوردنِ جهانی در تولید غذا به رژیمهای گیاه‌پایه در سال ۲۰۵۰ می‌تواند منجر به ترسیبِ ۵۴۷-۳۳۲ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید شود که معادل ۹۹ تا ۱۶۳ درصد از بودجه‌ی انتشار این گاز گلخانه‌ای مطابق با احتمالی ۶۶ درصدی** برای محدودکردنِ گرمایش به ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد است.»
🔍 لازم به ذکر است که در این تحقیق فواید کاهش سایر گازهای گلخانه‌ای بجز کربن‌دی‌اکسید محاسبه نشده و در نتیجه آثار مثبتِ گیاه‌خوارشدنِ مردم دنیا برای تغییر اقلیم بیش‌از ارقام ذکرشده است.
گردآوری و ترجمه: علی بنی‌اسد
یادداشت‌های مترجم:
* ترسیب یا رسوب‌دادنِ کربن به فرایند جذب و ذخیره‌سازیِ کربن‌دی‌اکسید گفته می‌شود که از این طریق با رهاشدنِ کربن‌دی‌اکسید در جو و گرمایش جهانی مقابله می‌شود.
** برای اینکه شانسی ۶۶ درصدی داشته باشیم تا گرمایش جهانی را زیر ۱.۵ درجه‌ی سانتی‌گراد نگه‌داریم و از عواقب خطرناکِ تغییر اقلیم درامان‌تر باشیم، میزان کربن‌دی‌اکسیدِ انباشته‌ی جو پس از سال ۲۰۱۹ نباید از ۳۳۵ گیگاتن کربن‌دی‌اکسید تجاوز کند.
📚 منابع:
New York University. "Changing what we eat could offset years of climate-warming emissions."
Hayek, M.N., Harwatt, H., Ripple, W.J. et al. The carbon opportunity cost of animal-sourced food production on land. Nat Sustain (2020).
#گازهای_گلخانه‌ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #جنگل_زدایی #محیط_زیست
@IranVEG
@VEGReferences
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های
🎯 طبق گزارش جدید صندوق جهانی طبیعت، اگر ایرانی‌ها وگان شوند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ایِ ناشی از خوردوخوراک کشورمان بیش از ۱۰۰ درصد کاهش می‌یابد.
ترجمه: علی بنی‌اسد
زیرنویس: کیمیا معزّی
#گازهای_گلخانه_ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences
ترجمه: علی بنی‌اسد
زیرنویس: کیمیا معزّی
#گازهای_گلخانه_ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های
📈 در سال ۲۰۱۹ سرانه‌ی انتشار گاز گلخانه‌ایِ ایران به‌خاطر تغذیه حدود ۱۴۷۰ کیلوگرم معادل دی‌اکسیدکربن بوده است. یعنی در این سال به‌ازای خوردوخوراک هر ایرانی این میزان گاز گلخانه‌ای منتشر شده است.
🔑 راه‌هایی هست که از طریق آن‌ها می‌توان دی‌اکسیدکربن منتشر‌شده در جو را به دام انداخت و مانع از این شد که باعث گرمایش جهانی شود. درختان به‌طور طبیعی این کار را انجام می‌دهند. با توجه به اینکه می‌دانیم هر سال چقدر گاز گلخانه‌ای برای ما منتشر می‌شود، اگر بتوانیم یکی از راهکارهای شناخته‌شده برای حذف دی‌اکسیدکربنِ جو را پیش‌بگیریم، مثلاً کاشت درخت یا احیای اراضی جنگلی از طریق رهاکردن اراضی‌ای که به پرورش حیواناتِ مزرعه تخصیص داده شده‌اند-چه برای چرای آن‌ها و چه زمینی که در آن برای خوراک‌شان محصولات زراعی کشت می‌شد-می‌توانیم به همان میزانی که این اقدام، دی‌اکسیدکربن از جو به‌دام انداخته و حذف می‌کند، گازهایی که باعث انتشارشان شدیم را جبران کنیم.
🌍 از آنجایی که کاربرد زمینِ مورد نیاز برای تهیه‌ی مواد حیوانی در مقایسه با غذاهای گیاهی بسیار بیشتر است، به میزانی که رژیم غذایی‌مان را گیاهی‌تر می‌کنیم، باعث آزادشدنِ اراضیِ بیشتری می‌شویم. بخشی از این اراضیْ پتانسیل دوباره جنگلی‌شدن را دارند و در نتیجه می‌توانند دی‌اکسیدکربنِ جو را درون خود به دام بیندازند. اگر مساحتِ این اراضی و توان‌شان برای رسوب‌دادنِ کربن بیشتر از میزان گاز گلخانه‌ای منتشر شده توسط ما به‌خاطر خوردوخوراکمان باشد، به عبارت دیگر باعث شود تا به ازای هرکدام از ما ایرانی‌ها بیشتر از سالانه حدود ۱۴۷۰ کیلوگرم معادل دی‌اکسیدکربن از جو حذف شود، نتیجه‌اش می‌شود اینکه فراتر از آنچه برای تغذیه‌مان گاز گلخانه‌ای تولید کرده‌ایم به‌دام خواهیم انداخت، امری که به آن «انتشار منفی» گفته می‌شود. بنا به گزارش صندوق جهانی طبیعت، چنانچه ایرانیان وگان شوند، انتشار سرانه‌ی گازهای گلخانه‌ایِ ناشی از غذای کشورمان حدود منفی ۷۶ کیلوگرم معادل دی‌اکسیدکربن خواهد شد. یعنی به‌خاطر ترسیب کربنِ چشمگیر، انتشار گازهای گلخانه‌ای برای خوردوخوراکمان حدود ۱۰۵ درصد کاهش خواهد یافت.
🔻 یک مثال فرضیِ ساده برای فهمِ بهترِ موضوع:
🚬 شخصی ته‌سیگارهای زیادی روی زمین می‌انداخت، حدوداً هر روز ده نخ سیگار می‌کشید. دوستی خوب به او یادآور شد که حیوانات زیادی به خاطر ته‌سیگارِ انسان‌ها می‌میرند، تصاویری که نشانش داد مجابش کرد تغییر رویّه بدهد و مسئولانه‌تر زندگی کند. ترک سیگار برای او سخت بود، بنابراین سعی کرد مصرف سیگارش را کم و کمتر کنم. ماه اول به روزانه پنج نخ سیگار رضایت داد و ماه دوم خوشبختانه توانست کاملاً سیگار را ترک کند. در ماه اول تولید ته‌سیگارِ او ۵۰ درصد کاهش داشت، اما در ماهِ دوم که ترک کرد این کاهش به صددرصد رسید. اما همچنان وجدانش آسوده نبود و به خاطر ته‌سیگارهایی که پیش از این دور انداخته بود عذاب‌وجدان داشت. اما چه کار دیگری از دستش ساخته بود؟! ناگهان به ذهنش رسید که می‌تواند تولید ته‌سیگارِ روزانه‌‌اش را بیشتر از ۱۰۰ درصد کاهش دهد؛ با جمع کردن ته‌سیگارهایی که خودش نکشیده بود و دیگران روی زمین انداخته بودند (یا به تعبیر دیگر، جبران ته‌سیگارهای سابق خودش)!
💡برای دست‌یافتن به اهداف اقلیمیِ جهانی در توافقنامه‌ی پاریس و نگه‌داشتنِ گرمایشِ جهانیْ زیر ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد، ما باید به «انتشار منفی» دست یابیم، یعنی بیشتر از آن میزان که دی‌اکسیدکربن منتشر می‌کنیم، دی‌اکسیدکربن از جو بیرون بکشیم و آن را در زمین، زیرِ زمین، یا در دریاها به‌دام بیندازیم و ذخیره‌اش کنیم. با درنظر داشتن این موضوع، اهمیتِ جبران کربن منتشر‌شده‌‌مان بیش از پیش آشکار می‌شود.
🖋 علی بنی‌اسد
#گازهای_گلخانه_ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences
🔑 راه‌هایی هست که از طریق آن‌ها می‌توان دی‌اکسیدکربن منتشر‌شده در جو را به دام انداخت و مانع از این شد که باعث گرمایش جهانی شود. درختان به‌طور طبیعی این کار را انجام می‌دهند. با توجه به اینکه می‌دانیم هر سال چقدر گاز گلخانه‌ای برای ما منتشر می‌شود، اگر بتوانیم یکی از راهکارهای شناخته‌شده برای حذف دی‌اکسیدکربنِ جو را پیش‌بگیریم، مثلاً کاشت درخت یا احیای اراضی جنگلی از طریق رهاکردن اراضی‌ای که به پرورش حیواناتِ مزرعه تخصیص داده شده‌اند-چه برای چرای آن‌ها و چه زمینی که در آن برای خوراک‌شان محصولات زراعی کشت می‌شد-می‌توانیم به همان میزانی که این اقدام، دی‌اکسیدکربن از جو به‌دام انداخته و حذف می‌کند، گازهایی که باعث انتشارشان شدیم را جبران کنیم.
🌍 از آنجایی که کاربرد زمینِ مورد نیاز برای تهیه‌ی مواد حیوانی در مقایسه با غذاهای گیاهی بسیار بیشتر است، به میزانی که رژیم غذایی‌مان را گیاهی‌تر می‌کنیم، باعث آزادشدنِ اراضیِ بیشتری می‌شویم. بخشی از این اراضیْ پتانسیل دوباره جنگلی‌شدن را دارند و در نتیجه می‌توانند دی‌اکسیدکربنِ جو را درون خود به دام بیندازند. اگر مساحتِ این اراضی و توان‌شان برای رسوب‌دادنِ کربن بیشتر از میزان گاز گلخانه‌ای منتشر شده توسط ما به‌خاطر خوردوخوراکمان باشد، به عبارت دیگر باعث شود تا به ازای هرکدام از ما ایرانی‌ها بیشتر از سالانه حدود ۱۴۷۰ کیلوگرم معادل دی‌اکسیدکربن از جو حذف شود، نتیجه‌اش می‌شود اینکه فراتر از آنچه برای تغذیه‌مان گاز گلخانه‌ای تولید کرده‌ایم به‌دام خواهیم انداخت، امری که به آن «انتشار منفی» گفته می‌شود. بنا به گزارش صندوق جهانی طبیعت، چنانچه ایرانیان وگان شوند، انتشار سرانه‌ی گازهای گلخانه‌ایِ ناشی از غذای کشورمان حدود منفی ۷۶ کیلوگرم معادل دی‌اکسیدکربن خواهد شد. یعنی به‌خاطر ترسیب کربنِ چشمگیر، انتشار گازهای گلخانه‌ای برای خوردوخوراکمان حدود ۱۰۵ درصد کاهش خواهد یافت.
🔻 یک مثال فرضیِ ساده برای فهمِ بهترِ موضوع:
🚬 شخصی ته‌سیگارهای زیادی روی زمین می‌انداخت، حدوداً هر روز ده نخ سیگار می‌کشید. دوستی خوب به او یادآور شد که حیوانات زیادی به خاطر ته‌سیگارِ انسان‌ها می‌میرند، تصاویری که نشانش داد مجابش کرد تغییر رویّه بدهد و مسئولانه‌تر زندگی کند. ترک سیگار برای او سخت بود، بنابراین سعی کرد مصرف سیگارش را کم و کمتر کنم. ماه اول به روزانه پنج نخ سیگار رضایت داد و ماه دوم خوشبختانه توانست کاملاً سیگار را ترک کند. در ماه اول تولید ته‌سیگارِ او ۵۰ درصد کاهش داشت، اما در ماهِ دوم که ترک کرد این کاهش به صددرصد رسید. اما همچنان وجدانش آسوده نبود و به خاطر ته‌سیگارهایی که پیش از این دور انداخته بود عذاب‌وجدان داشت. اما چه کار دیگری از دستش ساخته بود؟! ناگهان به ذهنش رسید که می‌تواند تولید ته‌سیگارِ روزانه‌‌اش را بیشتر از ۱۰۰ درصد کاهش دهد؛ با جمع کردن ته‌سیگارهایی که خودش نکشیده بود و دیگران روی زمین انداخته بودند (یا به تعبیر دیگر، جبران ته‌سیگارهای سابق خودش)!
💡برای دست‌یافتن به اهداف اقلیمیِ جهانی در توافقنامه‌ی پاریس و نگه‌داشتنِ گرمایشِ جهانیْ زیر ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد، ما باید به «انتشار منفی» دست یابیم، یعنی بیشتر از آن میزان که دی‌اکسیدکربن منتشر می‌کنیم، دی‌اکسیدکربن از جو بیرون بکشیم و آن را در زمین، زیرِ زمین، یا در دریاها به‌دام بیندازیم و ذخیره‌اش کنیم. با درنظر داشتن این موضوع، اهمیتِ جبران کربن منتشر‌شده‌‌مان بیش از پیش آشکار می‌شود.
🖋 علی بنی‌اسد
#گازهای_گلخانه_ای #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم #وگان #ایران
@IranVEG
@VEGReferences
Forwarded from رسانه VEG🌱
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🌎 «چیزی نمانده که زمین به نقطه‌‌ی بی‌بازگشتی برسد. علم به ما می‌گوید ۱۰ سالِ پیشِ رو آخرین شانس‌مان برای جلوگیری از یک فاجعه‌ی اقلیمی، برگرداندنِ موج آلودگی‌ها، و پایان‌دادن به انقراض گونه‌های جانوری‌ست.»
«بیایید امروز قدم پیش بگذاریم برای آغاز دهه‌ای جدید، دهه‌ای که در آن سرانجام با طبیعت صلح می‌کنیم و بستر آینده‌ای بهتر را برای همگان فراهم می‌آوریم.»
💬 سخنان دبیر کل سازمان ملل متحد به مناسبت روز محیط‌زیست
🧩 گرتا تونبرگ، کنشگر سوئدی در این ویدئو از ارتباط بین بحران اقلیمی، دنیاگیری‌ها، و استثمار حیوانات می‌گوید.
گوینده: ال
تدوین‌گر: آروین
#محیط_زیست #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم
@IranVEG
@VEGMedia
«بیایید امروز قدم پیش بگذاریم برای آغاز دهه‌ای جدید، دهه‌ای که در آن سرانجام با طبیعت صلح می‌کنیم و بستر آینده‌ای بهتر را برای همگان فراهم می‌آوریم.»
💬 سخنان دبیر کل سازمان ملل متحد به مناسبت روز محیط‌زیست
🧩 گرتا تونبرگ، کنشگر سوئدی در این ویدئو از ارتباط بین بحران اقلیمی، دنیاگیری‌ها، و استثمار حیوانات می‌گوید.
گوینده: ال
تدوین‌گر: آروین
#محیط_زیست #گرمایش_جهانی #تغییر_اقلیم
@IranVEG
@VEGMedia
Forwarded from رسانه VEG🌱
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌍🏚 یکی از عوامل اصلی نابودی کره‌ی زمین کشتار میلیاردها میلیارد حیوان برای محصولات حیوانیه. کره‌ی زمین تاب تحمل تکبر و خودبینی گونه‌ی ما رو نداره. تنها راه ایجاد تغییر اینه که به اتفاق هم مقابل صنایعی که دست به بهره‌کشی، کشتار، و تخریب می‌زنن بایستیم. اگه به کره‌ی زمین اهمیت می‌دیم، ساده‌ترین و مهم‌ترین کاری که می‌تونیم برای خونه‌مون بکنیم اینه که وگان بشیم.
گوینده: آروین
تدوین: سمن
📚 منابع:
1. Machovina, Brian et al. “Biodiversity conservation: The key is reducing meat consumption.” The Science of the total environment vol. 536 (2015): 419-431.
2. Ritchie, Hannah. “Cutting down Forests: What Are the Drivers of Deforestation?” Our World in Data.
3. Poore, J, and T Nemecek. “Reducing food's environmental impacts through producers and consumers.” Science (New York, N.Y.) vol. 360,6392 (2018): 987-992.
4. Sandström, Vilma, et al. “The Role of Trade in the Greenhouse Gas Footprints of EU Diets.” Global Food Security, vol. 19 (2018): 48-55.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #گرمایش_جهانی #تنوع_زیستی
@IranVEG
@VEGMedia
گوینده: آروین
تدوین: سمن
📚 منابع:
1. Machovina, Brian et al. “Biodiversity conservation: The key is reducing meat consumption.” The Science of the total environment vol. 536 (2015): 419-431.
2. Ritchie, Hannah. “Cutting down Forests: What Are the Drivers of Deforestation?” Our World in Data.
3. Poore, J, and T Nemecek. “Reducing food's environmental impacts through producers and consumers.” Science (New York, N.Y.) vol. 360,6392 (2018): 987-992.
4. Sandström, Vilma, et al. “The Role of Trade in the Greenhouse Gas Footprints of EU Diets.” Global Food Security, vol. 19 (2018): 48-55.
#محیط_زیست #تغییر_اقلیم #گرمایش_جهانی #تنوع_زیستی
@IranVEG
@VEGMedia