حقوق بشر و حقوق حیوانات: دو روی یک سکه
(بخش نخست)
همکاران عزیز:
"مشکلات زیادی در جهان وجود دارد که ما باید قبل از فکر کردن درباره‌ی حیوانات، حلشان کنیم."
"ابتدا به صلح جهانی بپردازیم؛ پس از آن می‌توانیم در حوزه حقوق حیوانات کار کنیم."
هر کسی که حمایت از حیوانات را دنبال می‌کند، اغلب با این نظرات یا نظراتی مشابه مواجه می‌شود. از من اغلب پرسیده می‌شود پاسخم به آن‌ها چيست.
اول از همه، هیچ کس نمی گوید که کسانی که برای حقوق بشر فعالیت می‌کنند باید این کار را متوقف کنند و به‌جای آن برای حقوق حیوانات به فعالیت بپردازند. بلکه، نکته این است که اگر ما قبول کنیم که حیوانات عضو اجتماع اخلاقی هستند، باید از خوردن، پوشیدن یا مصرف حیوانات در زندگی فردی خود دست برداریم. گیاهخوار (وگان)شدن، نیازمند این نیست که از حمایتِ کودکان مورد سوءاستفاده قرار گرفته، زنان آزاردیده یا مخالفت با جنگ دست بردارید.
پس از سخنرانی‌ام درباره‌ی حقوق حیوانات در یک مرکز اجتماعات ، زنی به من نزدیک شد و گفت که داوطلبی در مرکز زنان آزاردیده و قربانیان تجاوز جنسی است. او گفت که با آنچه من در مورد حیوانات می گویم بسیار همدل است، اما کاملا درگیر فعالیتش برای زنان بود و نمی دانست چگونه زمانی را به فعالیت در حقوق حیوانات اختصاص دهد.
از او پرسیدم: "شما وقت برای غذا خوردن دارید، ندارید؟"
پاسخ داد: "البته که دارم!"
"آیا شما لباس می پوشید و از شامپو و محصولاتی دیگر استفاده می کنید؟"
"بله مطمئنا. اما همه اینها به موضوع حمایت از حیوانات چه ربطی دارد؟"
کاملا ربط دارد. به او توضیح دادم که اگر او واقعا موضوع حیوانات را جدی گرفته است، تمام کاری که باید انجام دهد این است که آن‌ها را به عنوان غذا مصرف نکند، محصولات‌شان را نپوشد، از محصولات حاوی مواد حیوانی یا آن‌هایی که روی حیوانات آزمایش شده‌اند دوری کند، و از حمایت هر نوع سرگرمی‌ای که در آن از حیوانات استفاده می‌شود دست بردارد. حتی اگر هیچ کار دیگری هم بر سر مساله حیوانات انجام ندهد، اقدام وی برای وگان شدن و تاثیری که می‌تواند روی خانواده و دوستانش بگذارد، خودشان اشکال مهمی از فعالیت‌اند که به هیچ وجه تداخلی با فعالیتش برای زنان نخواهد داشت. بدل شدن به حامیِ الغا[ی بهره‌کشی حیوانات]، چیزی است که می‌توانید در وعده‌ی بعدی غذایتان انجامش دهید.
دوم، اشتباه است که مسائل مربوط به استثمار انسان و حیوان به عنوان موضوعاتی مجزا دیده شوند. برعکس، تمام اشکال استثمار به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده‌اند. تمام استثمارها، نمودِ آشکارِ خشونت‌اند. همه تمام تبعیض‌ها نمودِ آشکارِ خشونت‌اند. تا زمانی که یک نوع خشونت را تحمل کنیم، همه نوع خشونتی وجود خواهد داشت.
#حقوق_بشر
#حقوق_حیوانات
@iranVEG
⏬ ادامه دارد.
(بخش نخست)
همکاران عزیز:
"مشکلات زیادی در جهان وجود دارد که ما باید قبل از فکر کردن درباره‌ی حیوانات، حلشان کنیم."
"ابتدا به صلح جهانی بپردازیم؛ پس از آن می‌توانیم در حوزه حقوق حیوانات کار کنیم."
هر کسی که حمایت از حیوانات را دنبال می‌کند، اغلب با این نظرات یا نظراتی مشابه مواجه می‌شود. از من اغلب پرسیده می‌شود پاسخم به آن‌ها چيست.
اول از همه، هیچ کس نمی گوید که کسانی که برای حقوق بشر فعالیت می‌کنند باید این کار را متوقف کنند و به‌جای آن برای حقوق حیوانات به فعالیت بپردازند. بلکه، نکته این است که اگر ما قبول کنیم که حیوانات عضو اجتماع اخلاقی هستند، باید از خوردن، پوشیدن یا مصرف حیوانات در زندگی فردی خود دست برداریم. گیاهخوار (وگان)شدن، نیازمند این نیست که از حمایتِ کودکان مورد سوءاستفاده قرار گرفته، زنان آزاردیده یا مخالفت با جنگ دست بردارید.
پس از سخنرانی‌ام درباره‌ی حقوق حیوانات در یک مرکز اجتماعات ، زنی به من نزدیک شد و گفت که داوطلبی در مرکز زنان آزاردیده و قربانیان تجاوز جنسی است. او گفت که با آنچه من در مورد حیوانات می گویم بسیار همدل است، اما کاملا درگیر فعالیتش برای زنان بود و نمی دانست چگونه زمانی را به فعالیت در حقوق حیوانات اختصاص دهد.
از او پرسیدم: "شما وقت برای غذا خوردن دارید، ندارید؟"
پاسخ داد: "البته که دارم!"
"آیا شما لباس می پوشید و از شامپو و محصولاتی دیگر استفاده می کنید؟"
"بله مطمئنا. اما همه اینها به موضوع حمایت از حیوانات چه ربطی دارد؟"
کاملا ربط دارد. به او توضیح دادم که اگر او واقعا موضوع حیوانات را جدی گرفته است، تمام کاری که باید انجام دهد این است که آن‌ها را به عنوان غذا مصرف نکند، محصولات‌شان را نپوشد، از محصولات حاوی مواد حیوانی یا آن‌هایی که روی حیوانات آزمایش شده‌اند دوری کند، و از حمایت هر نوع سرگرمی‌ای که در آن از حیوانات استفاده می‌شود دست بردارد. حتی اگر هیچ کار دیگری هم بر سر مساله حیوانات انجام ندهد، اقدام وی برای وگان شدن و تاثیری که می‌تواند روی خانواده و دوستانش بگذارد، خودشان اشکال مهمی از فعالیت‌اند که به هیچ وجه تداخلی با فعالیتش برای زنان نخواهد داشت. بدل شدن به حامیِ الغا[ی بهره‌کشی حیوانات]، چیزی است که می‌توانید در وعده‌ی بعدی غذایتان انجامش دهید.
دوم، اشتباه است که مسائل مربوط به استثمار انسان و حیوان به عنوان موضوعاتی مجزا دیده شوند. برعکس، تمام اشکال استثمار به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده‌اند. تمام استثمارها، نمودِ آشکارِ خشونت‌اند. همه تمام تبعیض‌ها نمودِ آشکارِ خشونت‌اند. تا زمانی که یک نوع خشونت را تحمل کنیم، همه نوع خشونتی وجود خواهد داشت.
#حقوق_بشر
#حقوق_حیوانات
@iranVEG
⏬ ادامه دارد.
حقوق بشر و حقوق حیوانات: دو روی یک سکه
(بخش دوم)
همانطور که لئو تولستوی، رمان‌نویسِ روسی گفته، «تا زمانی که کشتارگاه‌ها وجود دارند، میدان‌های جنگ وجود خواهند داشت.»
البته که گفته تولستوی، کاملا درست است. تا زمانی که انسان‌ها کشتار حیوانات برای غذا را عادی می‌دانند، که هیچ توجیه دیگری جز لذت ناچیزی که از استفاده و خوردن حیوانات عایدمان می شود ندارد، وقتی که فکر کنند چیز مهم‌تری در خطر است، استفاده از خشونت عادی تلقی خواهد شد.
این نیز به همان شکل است: تا زمانی که نژادپرستی، سکسیم، هتروسکسیم و سایر اشکال تبعیض را تحمل کنیم، گونه‌گرایی وجود خواهد داشت. این یکی از دلایلی است که حامیان حیوانات هرگز نباید خود را به عنوان افرادی "تک مسئله‌ای" در نظر بگیرند. گونه‌گرایی به‌لحاظ اخلاقی ایراد دارد، زیرا مانند نژادپرستی، سکسیم و سایر اشکال تبعیض، بر اساس معیاری نامربوط موجودات را از محدوده‌ی اهمیت اخلاقی کنار می‌گذارد.
فرقی ندارد که این معیار نامربوط، نژاد، جنس، گرایش جنسی یا گونه‌ی جانوری باشد. نمی‌توانیم بطور معقولی بگوییم که مخالف گونه‌گرایی هستیم، اما سایر اشکال تبعیض را حمایت می‌کنیم یا درباره‌ی آن موضعی نداریم. مخالف گونه‌گرایی هستیم چرا که مانند نژادپرستی، سکسیم و سایر اشکال تبعیض است. مخالفت ما با گونه‌گرایی منطقا حکم می‌کند که چنین اشکال دیگری از تبعیض را هم مردود بدانیم.
دوباره باید بگویم که، این بدان معنا نیست که حامیانِ حیوانات باید فعالیت خود را از جانب حیوانات متوقف کنند و به دفاع ازحقوق بشر بپردازند. با این حال، این بدان معنی است که همیشه باید برای دیگران روشن کنند که آن‌ها با تمام اشکال تبعیض مخالف‌اند و هرگز نباید در زندگی خودشان تبعیض قائل شوند.
سوم، بسیاری از مردمِ نوع‌دوست به طور تحسین برانگیزی می‌خواهند جهان را تغییر دهند اما نمی‌بینند که مهم‌ترین تغییر در سطح فرد اتفاق می‌افتد. همانطور که مهاتما گاندی گفته: "شما بايد مظهر تغييري باشيد كه مي خواهيد در جهان ببينيد." اگر شما یک جهان بی‌خشونت می خواهید، باید خودتان زندگی‌ای بدون خشونت را بپذیرید. وگانیسم عنصر مهمی از زندگیِ بی‌خشونت است، زیرا بدون شک، تمام غذاهای حیوانی و محصولات حیوانی نتیجه خشونت‌اند.
گزین‌گویه‌ای دیگر از تولستوی: «همه مي خواهند جهان را تغيير دهند، اما هيچكس در اين انديشه نيست كه خود را تغيير دهد.»
گری ال، فرانسیون
[ترجمه: ندا کائیدانی]
#حقوق_بشر
#حقوق_حیوانات
@iranVEG
منبع:
http://www.abolitionistapproach.com/human-rights-and-animal-rights-perfect-together/
(بخش دوم)
همانطور که لئو تولستوی، رمان‌نویسِ روسی گفته، «تا زمانی که کشتارگاه‌ها وجود دارند، میدان‌های جنگ وجود خواهند داشت.»
البته که گفته تولستوی، کاملا درست است. تا زمانی که انسان‌ها کشتار حیوانات برای غذا را عادی می‌دانند، که هیچ توجیه دیگری جز لذت ناچیزی که از استفاده و خوردن حیوانات عایدمان می شود ندارد، وقتی که فکر کنند چیز مهم‌تری در خطر است، استفاده از خشونت عادی تلقی خواهد شد.
این نیز به همان شکل است: تا زمانی که نژادپرستی، سکسیم، هتروسکسیم و سایر اشکال تبعیض را تحمل کنیم، گونه‌گرایی وجود خواهد داشت. این یکی از دلایلی است که حامیان حیوانات هرگز نباید خود را به عنوان افرادی "تک مسئله‌ای" در نظر بگیرند. گونه‌گرایی به‌لحاظ اخلاقی ایراد دارد، زیرا مانند نژادپرستی، سکسیم و سایر اشکال تبعیض، بر اساس معیاری نامربوط موجودات را از محدوده‌ی اهمیت اخلاقی کنار می‌گذارد.
فرقی ندارد که این معیار نامربوط، نژاد، جنس، گرایش جنسی یا گونه‌ی جانوری باشد. نمی‌توانیم بطور معقولی بگوییم که مخالف گونه‌گرایی هستیم، اما سایر اشکال تبعیض را حمایت می‌کنیم یا درباره‌ی آن موضعی نداریم. مخالف گونه‌گرایی هستیم چرا که مانند نژادپرستی، سکسیم و سایر اشکال تبعیض است. مخالفت ما با گونه‌گرایی منطقا حکم می‌کند که چنین اشکال دیگری از تبعیض را هم مردود بدانیم.
دوباره باید بگویم که، این بدان معنا نیست که حامیانِ حیوانات باید فعالیت خود را از جانب حیوانات متوقف کنند و به دفاع ازحقوق بشر بپردازند. با این حال، این بدان معنی است که همیشه باید برای دیگران روشن کنند که آن‌ها با تمام اشکال تبعیض مخالف‌اند و هرگز نباید در زندگی خودشان تبعیض قائل شوند.
سوم، بسیاری از مردمِ نوع‌دوست به طور تحسین برانگیزی می‌خواهند جهان را تغییر دهند اما نمی‌بینند که مهم‌ترین تغییر در سطح فرد اتفاق می‌افتد. همانطور که مهاتما گاندی گفته: "شما بايد مظهر تغييري باشيد كه مي خواهيد در جهان ببينيد." اگر شما یک جهان بی‌خشونت می خواهید، باید خودتان زندگی‌ای بدون خشونت را بپذیرید. وگانیسم عنصر مهمی از زندگیِ بی‌خشونت است، زیرا بدون شک، تمام غذاهای حیوانی و محصولات حیوانی نتیجه خشونت‌اند.
گزین‌گویه‌ای دیگر از تولستوی: «همه مي خواهند جهان را تغيير دهند، اما هيچكس در اين انديشه نيست كه خود را تغيير دهد.»
گری ال، فرانسیون
[ترجمه: ندا کائیدانی]
#حقوق_بشر
#حقوق_حیوانات
@iranVEG
منبع:
http://www.abolitionistapproach.com/human-rights-and-animal-rights-perfect-together/
🔹یعنی همه‌ی مشکلات دیگر حل شده که شما نگران حیواناتید⁉️
غیر وگن‌ها اغلب به اوضاع یقینا اسفناک دنیا اشاره می‌کنند و از وگن‌ها می‌پرسند: پس مسائل مهم عدالت اجتماعی که انسان‌ها درگیر آن‌اند چه؟ پس چرا تلاش بیشتری برای پرداختن به آن‌ها نمی‌کنید؟
چهار جواب دارم:
نخست، هیچ تعارضی اینجا وجود ندارد. وگن بودن به این معنی نیست که شما مجبورید از باقی کارهای خوبتان در دیگر مسائل عدالت اجتماعی دست بکشید. برای وگن بودن، فقط کافی است درحالیکه کارهای خوبتان را انجام می‌دهید، حیوانات را نخورید و نپوشید و از آن‌ها استفاده نکنید.
دوم، 99 درصد آن‌هایی که این چنین سوالاتی می‌پرسند در رابطه با دیگر مسائل #عدالت_اجتماعی کاری نمی‌کنند جز اینکه از وگن‌ها بپرسند چرا به‌جای ترویج گیاهخواری، برای آن‌ها کاری انجام نمی‌دهند.
سوم، وگنسیم - حداقل به شکلی که من درباره‌ی آن بحث می‌کنم - درباره‌ی عدم خشونت است و خشونت آن چیزی است که ریشه‌ی تمام دیگر مشکلاتِ عدالت اجتماعی است.
و چهارم، دامپروری باعث رنجِ انسانیِ بسیار زیادی است و بی‌عدالتی اجتماعی را تشدید می‌کند.
@iranVEG
#پاسخ_به_نقد
پروفسور گری. ال فرانسیون
منبع:
https://goo.gl/S9iEUi
برای مطالعه‌ی عمیق درباره وگنیسم و ارتباطات آن با عدالت اجتماعی و #حقوق_بشر، منابع زیر را دنبال کنید:
Deckers, J. (2016). The Consumption of Animal Products and the Human Right to Health Care. In: Deckers, J, Animal (De)liberation. London: Ubiquity Press. DOI: https://doi.org/10.5334/bay.b
Jones, R . C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482. https://doi.org/10.1080/10282580.2015.1093689
Rowley J. (2016) Human Rights are Animal Rights: The Implications of Ethical Veganism for Human Rights. In: Castricano J., Simonsen R. (eds) Critical Perspectives on Veganism. The Palgrave Macmillan Animal Ethics Series. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-33419-6_4
David A. Nibert. (2013) Animal Oppression and Human Violence: Domesecration, Capitalism, and Global Conflict. Columbia University Press
Jasper, James & Nibert, David. (2003). Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation. Contemporary Sociology. 32. 344. 10.2307/3089188.
یا این پست را به فارسی بخوانید:
https://t.me/iranveg/1131
غیر وگن‌ها اغلب به اوضاع یقینا اسفناک دنیا اشاره می‌کنند و از وگن‌ها می‌پرسند: پس مسائل مهم عدالت اجتماعی که انسان‌ها درگیر آن‌اند چه؟ پس چرا تلاش بیشتری برای پرداختن به آن‌ها نمی‌کنید؟
چهار جواب دارم:
نخست، هیچ تعارضی اینجا وجود ندارد. وگن بودن به این معنی نیست که شما مجبورید از باقی کارهای خوبتان در دیگر مسائل عدالت اجتماعی دست بکشید. برای وگن بودن، فقط کافی است درحالیکه کارهای خوبتان را انجام می‌دهید، حیوانات را نخورید و نپوشید و از آن‌ها استفاده نکنید.
دوم، 99 درصد آن‌هایی که این چنین سوالاتی می‌پرسند در رابطه با دیگر مسائل #عدالت_اجتماعی کاری نمی‌کنند جز اینکه از وگن‌ها بپرسند چرا به‌جای ترویج گیاهخواری، برای آن‌ها کاری انجام نمی‌دهند.
سوم، وگنسیم - حداقل به شکلی که من درباره‌ی آن بحث می‌کنم - درباره‌ی عدم خشونت است و خشونت آن چیزی است که ریشه‌ی تمام دیگر مشکلاتِ عدالت اجتماعی است.
و چهارم، دامپروری باعث رنجِ انسانیِ بسیار زیادی است و بی‌عدالتی اجتماعی را تشدید می‌کند.
@iranVEG
#پاسخ_به_نقد
پروفسور گری. ال فرانسیون
منبع:
https://goo.gl/S9iEUi
برای مطالعه‌ی عمیق درباره وگنیسم و ارتباطات آن با عدالت اجتماعی و #حقوق_بشر، منابع زیر را دنبال کنید:
Deckers, J. (2016). The Consumption of Animal Products and the Human Right to Health Care. In: Deckers, J, Animal (De)liberation. London: Ubiquity Press. DOI: https://doi.org/10.5334/bay.b
Jones, R . C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482. https://doi.org/10.1080/10282580.2015.1093689
Rowley J. (2016) Human Rights are Animal Rights: The Implications of Ethical Veganism for Human Rights. In: Castricano J., Simonsen R. (eds) Critical Perspectives on Veganism. The Palgrave Macmillan Animal Ethics Series. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-33419-6_4
David A. Nibert. (2013) Animal Oppression and Human Violence: Domesecration, Capitalism, and Global Conflict. Columbia University Press
Jasper, James & Nibert, David. (2003). Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation. Contemporary Sociology. 32. 344. 10.2307/3089188.
یا این پست را به فارسی بخوانید:
https://t.me/iranveg/1131
مزایای اخلاقی گوشت نخوردن
امروزه بسیاری از محصولات گوشتی و لبنی با استفاده از روش‌های دامپروری متمرکز تولید می‌شوند. بدیهی است محصولات گوشتی مستلزم کشتار حیوانات‌اند، که همین موضوع برای برخی افراد به منظور کاملا کنار گذاشتن محصولات گوشتیْ کافی است. اما فراتر از این، دامپروری متمرکز منجر به خشونتی هولناک علیه #حیوانات تا فرا رسیدن زمان مرگشان نیز می‌شود؛ [در دامپروری‌ها] نگه‌داشته شدن در شرایط پرازدحام و آلوده، جراحاتی که بدون رسیدگی رها شده‌اند و عدم دسترسی به فضای بازْ عادی است.
درحالیکه مخالفت با کشتار حیوانات دلیل رایجی است که از سوی وجترین‌ها بیان می‌شود، اینکه محصولات لبنی نیز در کشتار دخیل‌اند، اغلب نادیده گرفته می‌شود. گوساله‌های نر هنگامِ تولد از مادرانشان جدا و کشته، یا برای تهیه گوشت گوساله به اروپا صادر می‌شوند. گوساله‌های ماده به‌عنوان نسل بعدیِ گاوهای شیرده پرورش می‌یابند.
از سال ۲۰۱۰، استانداردهای ارگانیکِ انجمن خاک تصریح کرده‌اند که مجوزها می‌بایست دارای برنامه‌ای برای پایان دادن به کشتن گوساله‌های کمتر از 5 سال باشند*.
یکی دیگر از دلایل مهم افراد برای وجترین و یا وگن شدن، حفاظت از #محیط_زیست است. صرف‌نظر از متان ناشی از حیوانات مزرعه که در انتشار 18 درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان دخیل است، جنگل‌زدایی گستره‌ای در امریکای لاتین به منظور تهیهٔ فضا برای کاشت سویا در حال وقوع است که 97 درصد از این محصولات برای تغذیهٔ حیواناتِ صنایع گوشت و لبنیات رویانیده می‌شود.
محصولات گوشتی #حقوق_بشر را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، درحالیکه مردم در برخی کشورها دچار قحطی هستند، یک‌سوم از غلات جهان به حیوانات مزرعه خورانده می‌شود.
به دلیلِ تقاضا برای تغذیهٔ حیوانات، رژیم گوشتی غربیْ زمینی چهار و نیم برابر بیشتر از رژیم وگن و دو و یک‌چهارم برابر بیشتر از رژیم وجترین مصرف می‌کند.
* با تصویب چنین قوانینی صرفا به مشتریان القا می‌شود که محصولات خیرخواهانه‌تری می‌خرند، اما این پیشنهادهای اصلاحی بیشتر در جهت افزایش بهره‌وری تولید است و رنج عظیم حیوانات همچنان ادامه می‌یابد. از طرفی هیچگاه نمی‌توان ادعا کرد که با به تأخیر انداختن، کُشتنِ حیوان عملی اخلاقی خواهد شد (مترجم).
#اخلاقی
@IranVEG
منبع:
https://goo.gl/hTNsTX
امروزه بسیاری از محصولات گوشتی و لبنی با استفاده از روش‌های دامپروری متمرکز تولید می‌شوند. بدیهی است محصولات گوشتی مستلزم کشتار حیوانات‌اند، که همین موضوع برای برخی افراد به منظور کاملا کنار گذاشتن محصولات گوشتیْ کافی است. اما فراتر از این، دامپروری متمرکز منجر به خشونتی هولناک علیه #حیوانات تا فرا رسیدن زمان مرگشان نیز می‌شود؛ [در دامپروری‌ها] نگه‌داشته شدن در شرایط پرازدحام و آلوده، جراحاتی که بدون رسیدگی رها شده‌اند و عدم دسترسی به فضای بازْ عادی است.
درحالیکه مخالفت با کشتار حیوانات دلیل رایجی است که از سوی وجترین‌ها بیان می‌شود، اینکه محصولات لبنی نیز در کشتار دخیل‌اند، اغلب نادیده گرفته می‌شود. گوساله‌های نر هنگامِ تولد از مادرانشان جدا و کشته، یا برای تهیه گوشت گوساله به اروپا صادر می‌شوند. گوساله‌های ماده به‌عنوان نسل بعدیِ گاوهای شیرده پرورش می‌یابند.
از سال ۲۰۱۰، استانداردهای ارگانیکِ انجمن خاک تصریح کرده‌اند که مجوزها می‌بایست دارای برنامه‌ای برای پایان دادن به کشتن گوساله‌های کمتر از 5 سال باشند*.
یکی دیگر از دلایل مهم افراد برای وجترین و یا وگن شدن، حفاظت از #محیط_زیست است. صرف‌نظر از متان ناشی از حیوانات مزرعه که در انتشار 18 درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان دخیل است، جنگل‌زدایی گستره‌ای در امریکای لاتین به منظور تهیهٔ فضا برای کاشت سویا در حال وقوع است که 97 درصد از این محصولات برای تغذیهٔ حیواناتِ صنایع گوشت و لبنیات رویانیده می‌شود.
محصولات گوشتی #حقوق_بشر را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، درحالیکه مردم در برخی کشورها دچار قحطی هستند، یک‌سوم از غلات جهان به حیوانات مزرعه خورانده می‌شود.
به دلیلِ تقاضا برای تغذیهٔ حیوانات، رژیم گوشتی غربیْ زمینی چهار و نیم برابر بیشتر از رژیم وگن و دو و یک‌چهارم برابر بیشتر از رژیم وجترین مصرف می‌کند.
* با تصویب چنین قوانینی صرفا به مشتریان القا می‌شود که محصولات خیرخواهانه‌تری می‌خرند، اما این پیشنهادهای اصلاحی بیشتر در جهت افزایش بهره‌وری تولید است و رنج عظیم حیوانات همچنان ادامه می‌یابد. از طرفی هیچگاه نمی‌توان ادعا کرد که با به تأخیر انداختن، کُشتنِ حیوان عملی اخلاقی خواهد شد (مترجم).
#اخلاقی
@IranVEG
منبع:
https://goo.gl/hTNsTX
Forwarded from کانال گیاهخواری VEG🕊 (Ali Baniasad 🌱)
🔹یعنی همه‌ی مشکلات دیگر حل شده که شما نگران حیواناتید⁉️
غیر وگن‌ها اغلب به اوضاع یقینا اسفناک دنیا اشاره می‌کنند و از وگن‌ها می‌پرسند: پس مسائل مهم عدالت اجتماعی که انسان‌ها درگیر آن‌اند چه؟ پس چرا تلاش بیشتری برای پرداختن به آن‌ها نمی‌کنید؟
چهار جواب دارم:
نخست، هیچ تعارضی اینجا وجود ندارد. وگن بودن به این معنی نیست که شما مجبورید از باقی کارهای خوبتان در دیگر مسائل عدالت اجتماعی دست بکشید. برای وگن بودن، فقط کافی است درحالیکه کارهای خوبتان را انجام می‌دهید، حیوانات را نخورید و نپوشید و از آن‌ها استفاده نکنید.
دوم، 99 درصد آن‌هایی که این چنین سوالاتی می‌پرسند در رابطه با دیگر مسائل #عدالت_اجتماعی کاری نمی‌کنند جز اینکه از وگن‌ها بپرسند چرا به‌جای ترویج گیاهخواری، برای آن‌ها کاری انجام نمی‌دهند.
سوم، وگنسیم - حداقل به شکلی که من درباره‌ی آن بحث می‌کنم - درباره‌ی عدم خشونت است و خشونت آن چیزی است که ریشه‌ی تمام دیگر مشکلاتِ عدالت اجتماعی است.
و چهارم، دامپروری باعث رنجِ انسانیِ بسیار زیادی است و بی‌عدالتی اجتماعی را تشدید می‌کند.
@iranVEG
#پاسخ_به_نقد
پروفسور گری. ال فرانسیون
منبع:
https://goo.gl/S9iEUi
برای مطالعه‌ی عمیق درباره وگنیسم و ارتباطات آن با عدالت اجتماعی و #حقوق_بشر، منابع زیر را دنبال کنید:
Deckers, J. (2016). The Consumption of Animal Products and the Human Right to Health Care. In: Deckers, J, Animal (De)liberation. London: Ubiquity Press. DOI: https://doi.org/10.5334/bay.b
Jones, R . C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482. https://doi.org/10.1080/10282580.2015.1093689
Rowley J. (2016) Human Rights are Animal Rights: The Implications of Ethical Veganism for Human Rights. In: Castricano J., Simonsen R. (eds) Critical Perspectives on Veganism. The Palgrave Macmillan Animal Ethics Series. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-33419-6_4
David A. Nibert. (2013) Animal Oppression and Human Violence: Domesecration, Capitalism, and Global Conflict. Columbia University Press
Jasper, James & Nibert, David. (2003). Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation. Contemporary Sociology. 32. 344. 10.2307/3089188.
یا این پست را به فارسی بخوانید:
https://t.me/iranveg/1131
غیر وگن‌ها اغلب به اوضاع یقینا اسفناک دنیا اشاره می‌کنند و از وگن‌ها می‌پرسند: پس مسائل مهم عدالت اجتماعی که انسان‌ها درگیر آن‌اند چه؟ پس چرا تلاش بیشتری برای پرداختن به آن‌ها نمی‌کنید؟
چهار جواب دارم:
نخست، هیچ تعارضی اینجا وجود ندارد. وگن بودن به این معنی نیست که شما مجبورید از باقی کارهای خوبتان در دیگر مسائل عدالت اجتماعی دست بکشید. برای وگن بودن، فقط کافی است درحالیکه کارهای خوبتان را انجام می‌دهید، حیوانات را نخورید و نپوشید و از آن‌ها استفاده نکنید.
دوم، 99 درصد آن‌هایی که این چنین سوالاتی می‌پرسند در رابطه با دیگر مسائل #عدالت_اجتماعی کاری نمی‌کنند جز اینکه از وگن‌ها بپرسند چرا به‌جای ترویج گیاهخواری، برای آن‌ها کاری انجام نمی‌دهند.
سوم، وگنسیم - حداقل به شکلی که من درباره‌ی آن بحث می‌کنم - درباره‌ی عدم خشونت است و خشونت آن چیزی است که ریشه‌ی تمام دیگر مشکلاتِ عدالت اجتماعی است.
و چهارم، دامپروری باعث رنجِ انسانیِ بسیار زیادی است و بی‌عدالتی اجتماعی را تشدید می‌کند.
@iranVEG
#پاسخ_به_نقد
پروفسور گری. ال فرانسیون
منبع:
https://goo.gl/S9iEUi
برای مطالعه‌ی عمیق درباره وگنیسم و ارتباطات آن با عدالت اجتماعی و #حقوق_بشر، منابع زیر را دنبال کنید:
Deckers, J. (2016). The Consumption of Animal Products and the Human Right to Health Care. In: Deckers, J, Animal (De)liberation. London: Ubiquity Press. DOI: https://doi.org/10.5334/bay.b
Jones, R . C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482. https://doi.org/10.1080/10282580.2015.1093689
Rowley J. (2016) Human Rights are Animal Rights: The Implications of Ethical Veganism for Human Rights. In: Castricano J., Simonsen R. (eds) Critical Perspectives on Veganism. The Palgrave Macmillan Animal Ethics Series. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-33419-6_4
David A. Nibert. (2013) Animal Oppression and Human Violence: Domesecration, Capitalism, and Global Conflict. Columbia University Press
Jasper, James & Nibert, David. (2003). Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation. Contemporary Sociology. 32. 344. 10.2307/3089188.
یا این پست را به فارسی بخوانید:
https://t.me/iranveg/1131
🔹وگنیسم یک مسئلۀ حقوق بشری است🔹
(بخش دوم)
🔺تقاصی که فقیرترین مردم جهان باید پس بدهند
اکنون دیگر همه‌مان از اثرات ویرانگر دامپروری روی سیاره و آینده‌مان آگاهیم. اما آنچه اغلب نادیده گرفته می‌شود، این است که چگونه الگوهای تغذیۀ افراطی در «غرب»، فقیرترین جوامع جهان را همین حالا تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. خب چگونه خوردن یک برگر گوشتِ گاو در بریتانیا، خانواده‌ای را در فیلیپین تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟
بیایید ابتدا به این واقعیت توجه کنیم که 1 نفر از هر 9 نفر در جهان، گرفتار سوءتغذیه است. اما همچنان ما یک‌سوم غلاتِ تولیدی‌مان را به خورد حیوانات پرورشی می‌دهیم. با خلاص شدن از این واسطه، حیواناتِ پرورشی، و تخصیص مستقیم این محصولات به مردم، می‌توانیم 4 میلیارد نفر دیگر را نیز سیر کنیم!
تأثیر تغییرات اقلیمی هم‌اکنون نیز در برخی از فقیرترین کشورهای جهان قابل‌مشاهده است. در سال‌های اخیر هندوستان و بنگلادش شاهد طوفان‌های شدیدی بوده‌اند، درحالیکه خشکسالی شدیدی هم‌اکنون بیشتر قسمت‌های آفریقای زیرصحرایی، آسیا و... را تحت‌تأثیر می‌دهد.
2 میلیارد نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که درگیر تنش آبی‌اند، با این حال تولید دام مسئول مصرف 70% آب شیرین جهان است. این در کنار 18% انتشار جهانی کربن است که توسط صنعت دامپروری تولید می‌شود. همۀ اینها برای محصولاتی است که نه تنها برای سلامتی به آن‌ها نیازی نداریم، بلکه درواقع برایمان مضر هم هستند!
🔺سلامت شما
اما بالاخره موضوعی به همان میزان حیاتی این است که مصرف محصولات حیوانی با لیستی بلند بالا از مشکلات سلامتی و بیماری‌های مزمن قویاً مرتبط دانسته شده است. گوشت‌های فراوری شده*² توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) جزو مواد سرطانزای درجه یک طبقه‌بندی شده‌اند، ضمن اینکه مصرف لبنیات با افزایش ریسک سرطان پروستات، سرطان پستان و بیماری‌های قلبی مرتبط دانسته شده است.
کاملاً روشن است که اثرات منفی دامپروری فقط خودِ حیوانات را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهند. پتانسیل این اثرات منفی برای تأثیرگذاشتن بر همۀ ما، تا حدی زیاد است که دیگر نمی‌شود منکر آن بود.
پی‌نوشت‌های مجموعۀ وگ:
*¹ پی‌آی‌تی‌اِس (PITS) نوعی علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است که در آن فرد نقش قربانی یا نجات‌دهنده در سانحه را ایفا نمی‌کند، بلکه نقشی فعال در ایجاد آسیب دارد. افرادی که از PITS رنج می‌برند، ممکن است سرباز، مأمور اعدام یا پلیس باشند، نقش‌هایی که در آن‌ها ایجاد آسیب از جمله قتل، از نظر اجتماعی مورد قبول یا حتی مورد انتظار از آن‌هاست.
*² مثال‌هایی از گوشت‌های فراوری شده:
بِیکِن، ژامبون، هات‌داگ، سوسیس، کالباس، گوشت‌های کنسروی، شور، دودی، خشک‌شده وچرخ‌شدۀ دارای مواد نگهدارنده
🔹مطالب مرتبط:
▫️حقوق بشر و حقوق حیوانات: دو روی یک سکه
▫️یعنی همه‌ی مشکلات دیگر حل شده که شما نگران حیواناتید؟!
▫️چرا برای خودمان غذا تهیه نکنیم؟
▫️مقاومت آنتی‌بیوتیکی و رژیم غذایی
▫️چرا وگن شدن یکی از تأثیرگذارترین راه‌ها برای مقابله با تغییر اقلیم است؟
▫️اگر آمریکا وگن می‌شد، جمعیتی ۳۲۷ میلیونی غذای کافی برای خوردن داشتند، آن هم دو بار
▫️با گیاهخوار شدن می‌توان انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا دو-سوم کاهش داده و جان میلیون‌ها نفر را نجات داد
منبع:
Veganism Is a Human Rights Issue - Here's Why
#عدالت
#حقوق_بشر
#مقاومت_آنتی‌بیوتیکی
#امنیت_غذایی
@IranVEG
(بخش دوم)
🔺تقاصی که فقیرترین مردم جهان باید پس بدهند
اکنون دیگر همه‌مان از اثرات ویرانگر دامپروری روی سیاره و آینده‌مان آگاهیم. اما آنچه اغلب نادیده گرفته می‌شود، این است که چگونه الگوهای تغذیۀ افراطی در «غرب»، فقیرترین جوامع جهان را همین حالا تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. خب چگونه خوردن یک برگر گوشتِ گاو در بریتانیا، خانواده‌ای را در فیلیپین تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟
بیایید ابتدا به این واقعیت توجه کنیم که 1 نفر از هر 9 نفر در جهان، گرفتار سوءتغذیه است. اما همچنان ما یک‌سوم غلاتِ تولیدی‌مان را به خورد حیوانات پرورشی می‌دهیم. با خلاص شدن از این واسطه، حیواناتِ پرورشی، و تخصیص مستقیم این محصولات به مردم، می‌توانیم 4 میلیارد نفر دیگر را نیز سیر کنیم!
تأثیر تغییرات اقلیمی هم‌اکنون نیز در برخی از فقیرترین کشورهای جهان قابل‌مشاهده است. در سال‌های اخیر هندوستان و بنگلادش شاهد طوفان‌های شدیدی بوده‌اند، درحالیکه خشکسالی شدیدی هم‌اکنون بیشتر قسمت‌های آفریقای زیرصحرایی، آسیا و... را تحت‌تأثیر می‌دهد.
2 میلیارد نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که درگیر تنش آبی‌اند، با این حال تولید دام مسئول مصرف 70% آب شیرین جهان است. این در کنار 18% انتشار جهانی کربن است که توسط صنعت دامپروری تولید می‌شود. همۀ اینها برای محصولاتی است که نه تنها برای سلامتی به آن‌ها نیازی نداریم، بلکه درواقع برایمان مضر هم هستند!
🔺سلامت شما
اما بالاخره موضوعی به همان میزان حیاتی این است که مصرف محصولات حیوانی با لیستی بلند بالا از مشکلات سلامتی و بیماری‌های مزمن قویاً مرتبط دانسته شده است. گوشت‌های فراوری شده*² توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) جزو مواد سرطانزای درجه یک طبقه‌بندی شده‌اند، ضمن اینکه مصرف لبنیات با افزایش ریسک سرطان پروستات، سرطان پستان و بیماری‌های قلبی مرتبط دانسته شده است.
کاملاً روشن است که اثرات منفی دامپروری فقط خودِ حیوانات را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهند. پتانسیل این اثرات منفی برای تأثیرگذاشتن بر همۀ ما، تا حدی زیاد است که دیگر نمی‌شود منکر آن بود.
پی‌نوشت‌های مجموعۀ وگ:
*¹ پی‌آی‌تی‌اِس (PITS) نوعی علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است که در آن فرد نقش قربانی یا نجات‌دهنده در سانحه را ایفا نمی‌کند، بلکه نقشی فعال در ایجاد آسیب دارد. افرادی که از PITS رنج می‌برند، ممکن است سرباز، مأمور اعدام یا پلیس باشند، نقش‌هایی که در آن‌ها ایجاد آسیب از جمله قتل، از نظر اجتماعی مورد قبول یا حتی مورد انتظار از آن‌هاست.
*² مثال‌هایی از گوشت‌های فراوری شده:
بِیکِن، ژامبون، هات‌داگ، سوسیس، کالباس، گوشت‌های کنسروی، شور، دودی، خشک‌شده وچرخ‌شدۀ دارای مواد نگهدارنده
🔹مطالب مرتبط:
▫️حقوق بشر و حقوق حیوانات: دو روی یک سکه
▫️یعنی همه‌ی مشکلات دیگر حل شده که شما نگران حیواناتید؟!
▫️چرا برای خودمان غذا تهیه نکنیم؟
▫️مقاومت آنتی‌بیوتیکی و رژیم غذایی
▫️چرا وگن شدن یکی از تأثیرگذارترین راه‌ها برای مقابله با تغییر اقلیم است؟
▫️اگر آمریکا وگن می‌شد، جمعیتی ۳۲۷ میلیونی غذای کافی برای خوردن داشتند، آن هم دو بار
▫️با گیاهخوار شدن می‌توان انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا دو-سوم کاهش داده و جان میلیون‌ها نفر را نجات داد
منبع:
Veganism Is a Human Rights Issue - Here's Why
#عدالت
#حقوق_بشر
#مقاومت_آنتی‌بیوتیکی
#امنیت_غذایی
@IranVEG
Forwarded from VEG منابع و رفرنس‌های (Ali🌱Baniasad)
🕊️حقوق حیوانات مسئله‌ای از جنس عدالت اجتماعی است
(ترجمۀ چکیدۀ مقاله)
پیشینۀ نوشته‌ها دربارۀ عدالتِ اجتماعی، و خود جنبش‌های عدالت اجتماعی، مرتباً حیواناتِ غیرانسان را به‌عنوان سوژه‌های مشروعِ عدالتِ اجتماعی ندیده می‌گیرند. درعین‌حال، همچون سایر جنبش‌های عدالتِ اجتماعی جنبش معاصر آزادی حیوانات برچیدنِ سلطه و سرکوبِ نهادی و نظام‌مند را در کانون خود دارد. در این مقاله، بنیان‌های فلسفی و نظریِ جنبش معاصر حقوق حیوانات را توضیح و آن را در چارچوب عدالت اجتماعی قرار می‌دهم. استدلال می‌کنم آن‌هایی که به عدالتِ اجتماعی متعهدند یعنی به حداقل رساندنِ خشونت، بهره‌کشی، سلطه، شیءانگاری، و سرکوب، به همان اندازه موظفند تا منافع همۀ موجودات حسمند -و نه فقط منافع گونۀ بشر- را در نظر بگيرند.
#عدالت #عدالت_اجتماعی
#سرکوب #حقوق_بشر #پاسخ_به_نقد
پی‌نوشت: هدف از معرفی مختصرِ این مقاله آشنا کردنِ مخاطبین عزیز با منبعی مناسب برای مطالعه دربارۀ درهم‌تنیدگی اشکال متفاوت سرکوب و خشونت است. همچنین یادآور اینکه جست‌و‌جوی عدالت اجتماعی، بدون پرداختن به حیواناتِ غیرانسان، به سرمنزل مقصود راهی نمی‌برد. از شما خوانندۀ فهیم می‌خواهیم با مطالعۀ کامل مقاله، بیشتر و بهتر از پیش، دستِ یاری به‌سوی یکی از سرکوب‌شده‌ترین گروه‌ها دراز کنید و آن‌ها را از قلم نیندازید.
منبع:
Jones, R. C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482.
(ترجمۀ چکیدۀ مقاله)
پیشینۀ نوشته‌ها دربارۀ عدالتِ اجتماعی، و خود جنبش‌های عدالت اجتماعی، مرتباً حیواناتِ غیرانسان را به‌عنوان سوژه‌های مشروعِ عدالتِ اجتماعی ندیده می‌گیرند. درعین‌حال، همچون سایر جنبش‌های عدالتِ اجتماعی جنبش معاصر آزادی حیوانات برچیدنِ سلطه و سرکوبِ نهادی و نظام‌مند را در کانون خود دارد. در این مقاله، بنیان‌های فلسفی و نظریِ جنبش معاصر حقوق حیوانات را توضیح و آن را در چارچوب عدالت اجتماعی قرار می‌دهم. استدلال می‌کنم آن‌هایی که به عدالتِ اجتماعی متعهدند یعنی به حداقل رساندنِ خشونت، بهره‌کشی، سلطه، شیءانگاری، و سرکوب، به همان اندازه موظفند تا منافع همۀ موجودات حسمند -و نه فقط منافع گونۀ بشر- را در نظر بگيرند.
#عدالت #عدالت_اجتماعی
#سرکوب #حقوق_بشر #پاسخ_به_نقد
پی‌نوشت: هدف از معرفی مختصرِ این مقاله آشنا کردنِ مخاطبین عزیز با منبعی مناسب برای مطالعه دربارۀ درهم‌تنیدگی اشکال متفاوت سرکوب و خشونت است. همچنین یادآور اینکه جست‌و‌جوی عدالت اجتماعی، بدون پرداختن به حیواناتِ غیرانسان، به سرمنزل مقصود راهی نمی‌برد. از شما خوانندۀ فهیم می‌خواهیم با مطالعۀ کامل مقاله، بیشتر و بهتر از پیش، دستِ یاری به‌سوی یکی از سرکوب‌شده‌ترین گروه‌ها دراز کنید و آن‌ها را از قلم نیندازید.
منبع:
Jones, R. C. (2015). Animal rights is a social justice issue. Contemporary Justice Review, 18(4), 467-482.
روز کارگر فرصت مناسبی است تا با قربانی‌های کمتر شناخته‌شدۀ صنعت دامپروی، یعنی کارگران این صنعت، بیش‌از‌پیش همدلی کنیم. انسان‌هایی که به‌خاطر شرایط دهشتناکِ کار‌شان، از انواع‌و‌اقسام بیماری‌های روانی و جسمی رنج می‌برند.
آیا با انتخاب‌های غذایی‌‌مان چنین شرایطی را به دیگران تحمیل می‌کنیم؟
تصویرگر: Cleon Peterson
#روز_کارگر #عدالت #حقوق_بشر
@IranVEG
آیا با انتخاب‌های غذایی‌‌مان چنین شرایطی را به دیگران تحمیل می‌کنیم؟
تصویرگر: Cleon Peterson
#روز_کارگر #عدالت #حقوق_بشر
@IranVEG
🔺سلاخی؛ روزانه ۱۶ هزارتومان🔺
🔹 اسماعیل محبی، ذابحی با سه سال سابقهٔ سلاخی به «شرق» می‌گوید: «در سال نخست، کابوس کشتار تبدیل به خواب شبانه‌ام شده بود. الان هم پس از سه سال باز به این روند عادت نکرده‌ام. کشتار و خون عادی نمی‌شود اما با این همه نه حقوق و مزایای ما تفاوتی با سایر مشاغل دارد و نه حتی زیان‌آور و استرس‌زا بودن این شغل مورد تأیید تصمیم‌گیران قرار گرفته است.»
🔹 بعد از هشتمین کشتار، دستان خود را شست تا برای ذبح بعدی آماده شود. او از اینکه کشتار تقریبا برایش عادی شده می‌گوید اما بعد با کمی مکث ادامه می‌دهد: «رنگ خون، بوی خون روی آدم تأثیر می‌گذارد. فرد را عصبی می‌کند. در خواب هم آرامش را از ذابح می‌گیرد. گاهی خواب کشتار را در خانهٔ خود می‌بینم. با همین چاقو… بیدار که می‌شوم مثل بچه‌ها می‌لرزم. مدام دستم را نگاه می‌کنم و به دنبال آثار خون می‌گردم.»
⏬ متن کامل را در ادامه بخوانید.
#عدالت #روز_کارگر #حقوق_بشر
@IranVEG
🔹 اسماعیل محبی، ذابحی با سه سال سابقهٔ سلاخی به «شرق» می‌گوید: «در سال نخست، کابوس کشتار تبدیل به خواب شبانه‌ام شده بود. الان هم پس از سه سال باز به این روند عادت نکرده‌ام. کشتار و خون عادی نمی‌شود اما با این همه نه حقوق و مزایای ما تفاوتی با سایر مشاغل دارد و نه حتی زیان‌آور و استرس‌زا بودن این شغل مورد تأیید تصمیم‌گیران قرار گرفته است.»
🔹 بعد از هشتمین کشتار، دستان خود را شست تا برای ذبح بعدی آماده شود. او از اینکه کشتار تقریبا برایش عادی شده می‌گوید اما بعد با کمی مکث ادامه می‌دهد: «رنگ خون، بوی خون روی آدم تأثیر می‌گذارد. فرد را عصبی می‌کند. در خواب هم آرامش را از ذابح می‌گیرد. گاهی خواب کشتار را در خانهٔ خود می‌بینم. با همین چاقو… بیدار که می‌شوم مثل بچه‌ها می‌لرزم. مدام دستم را نگاه می‌کنم و به دنبال آثار خون می‌گردم.»
⏬ متن کامل را در ادامه بخوانید.
#عدالت #روز_کارگر #حقوق_بشر
@IranVEG
🔹کارگران صنعت دامپروری🔹
🔺 حدود ۷۰۰,۰۰۰ کارگرِ تمام‌وقت و پاره‌وقت در صنعت «دامپروریِ» آمریکا مشغول‌به‌کارند. عمده‌یِ این صنعت را دامداریِ صنعتی تشکیل می‌دهد که در آن هر سال میلیاردها حیوان برای مصرف انسان‌ها پرورش یافته و سلاخی می‌شوند. کارگرانِ دامداری‌های صنعتی دائماً در معرض گستره‌ای از گازها و ذرات معلق قرار دارند و همچنین از صدمات ناشی از استرس مکرر رنج می‌برند. نتایج این مخاطرات بر سلامتی‌شان به‌خوبی مستند شده است که شامل التهاب و دردهای مزمن، اختلالات تنفسی، مشکلات قلبی-عروقی، و مرگ زودرس می‌شود. با قراردادهای سفت‌وسختی که شُرکای شرکتی برای این کارگران تنظیم می‌کنند، دامداری‌های صنعتی برای بیشینه‌سازی سودشان دانسته و آگاهانه سلامت کارگران را به‌خطر می‌اندازند.
🔺 حجم بالای فضولات مایع پایینِ توری‌های زیرِ پا یا بیرون آغل‌ها در «گنداب فضولات» ذخیره می‌شود. بسیاری از کارگرانی که برای انجام وظیفه‌شان قدم در این گنداب‌ها گذاشته‌اند، با آزادشدن گاز هیدروژن‌سولفید بلافاصله دچار خفگی شده‌اند. هنگام بی‌هوشی نیز کارگران به‌سرعت در فضولات مایع فرو می‌روند و غرق می‌شوند. این حوادثِ مرگبار همچنین غالباً گریبانگیر کارگران متعددی می‌شود که برای نجات جان یکدیگر تقلا می‌کنند، همچون موردی در دامداری «آگیار-فاریا و پسران» در شهرستانِ مرسدِ کالیفرنیا.
🔺 یک روز بعدازظهر که انریکه آرایزا داشت سعی می‌کرد انسداد پمپ گودالِ فضولات را باز کند، گازها بر او چیره شدند و با صورت روی فضولات افتاد. خوزه آلاتور نیز برای کمک به همکارش وارد گودال شد اما خفگی گریبان او را هم گرفت. متأسفانه هر دو جان باختند. انریکه آرایزا ۲۹ و آلاتور ۲۴ سال داشت.
#عدالت #روز_کارگر #حقوق_بشر
ترجمه: کیمیا معزّی و علی بنی‌اسد
ویرایش: محمدرسول علیزاده اصلی
⏬ متن کامل را در ادامه بخوانید.
@IranVEG
🔺 حدود ۷۰۰,۰۰۰ کارگرِ تمام‌وقت و پاره‌وقت در صنعت «دامپروریِ» آمریکا مشغول‌به‌کارند. عمده‌یِ این صنعت را دامداریِ صنعتی تشکیل می‌دهد که در آن هر سال میلیاردها حیوان برای مصرف انسان‌ها پرورش یافته و سلاخی می‌شوند. کارگرانِ دامداری‌های صنعتی دائماً در معرض گستره‌ای از گازها و ذرات معلق قرار دارند و همچنین از صدمات ناشی از استرس مکرر رنج می‌برند. نتایج این مخاطرات بر سلامتی‌شان به‌خوبی مستند شده است که شامل التهاب و دردهای مزمن، اختلالات تنفسی، مشکلات قلبی-عروقی، و مرگ زودرس می‌شود. با قراردادهای سفت‌وسختی که شُرکای شرکتی برای این کارگران تنظیم می‌کنند، دامداری‌های صنعتی برای بیشینه‌سازی سودشان دانسته و آگاهانه سلامت کارگران را به‌خطر می‌اندازند.
🔺 حجم بالای فضولات مایع پایینِ توری‌های زیرِ پا یا بیرون آغل‌ها در «گنداب فضولات» ذخیره می‌شود. بسیاری از کارگرانی که برای انجام وظیفه‌شان قدم در این گنداب‌ها گذاشته‌اند، با آزادشدن گاز هیدروژن‌سولفید بلافاصله دچار خفگی شده‌اند. هنگام بی‌هوشی نیز کارگران به‌سرعت در فضولات مایع فرو می‌روند و غرق می‌شوند. این حوادثِ مرگبار همچنین غالباً گریبانگیر کارگران متعددی می‌شود که برای نجات جان یکدیگر تقلا می‌کنند، همچون موردی در دامداری «آگیار-فاریا و پسران» در شهرستانِ مرسدِ کالیفرنیا.
🔺 یک روز بعدازظهر که انریکه آرایزا داشت سعی می‌کرد انسداد پمپ گودالِ فضولات را باز کند، گازها بر او چیره شدند و با صورت روی فضولات افتاد. خوزه آلاتور نیز برای کمک به همکارش وارد گودال شد اما خفگی گریبان او را هم گرفت. متأسفانه هر دو جان باختند. انریکه آرایزا ۲۹ و آلاتور ۲۴ سال داشت.
#عدالت #روز_کارگر #حقوق_بشر
ترجمه: کیمیا معزّی و علی بنی‌اسد
ویرایش: محمدرسول علیزاده اصلی
⏬ متن کامل را در ادامه بخوانید.
@IranVEG
گیاهخواری | وگان و وگنیسم
کارگران صنعت دامپروری - گیاهخواری | وگان و وگنیسم
کارگران صنعت دامپروری حدود ۷۰۰,۰۰۰ کارگرِ تمام‌وقت و پاره‌وقت در صنعت «دامپروریِ» آمریکا مشغول‌به‌کارند. عمده‌یِ این صنعت را دامداریِ صنعتی تشکیل می‌دهد که در آن هر سال میلیاردها حیوان برای مصرف انسان‌ها پرورش یافته و سلاخی می‌شوند[۱]. کارگرانِ دامداری‌های…
📅 روز جهانی کارگر
بیایید در این روز کمی از وضعیت کارگرانی حرف بزنیم که صنعت دامداری روی استثمار آنان بنا شده است. درواقع، این صنعت هزینه‌های انسانی زیادی به بار می‌آورد، که ستم‌هایش بر کارگران، مخصوصاً کارگران کشتارگاه، فقط یکی از آن‌هاست. به گزارش گاردین و دفتر روزنامه‌نگاری تحقیقاتی، این کارگران سه برابر بیشتر از کارگران شغل‌های معمول دچار صدمات وخیم می‌شوند، که قطع عضو، سوختگی، و ترومای سر فقط چندتا از این موارد است. [۱] دیده‌بان حقوق بشر نیز در گزارشی این شغل را خطرناک‌‌ترین شغل آمریکا دانست. [۲] «واقعیتِ کارِ کشتارگاهی این است که این صنعتِ چندمیلیارددلاریْ هزاران کارگر را با دستمزد پایین و در شرایط فیزیکی خطرناک به خدمت خود درمی‌آورد.» [۳]
این کارگران، که از آسیب‌پذیرترین قشرهای جامعه‌اند، به دلیل مجاورت روزانه‌شان با انزجارانگیزترین خشونت‌ها، در معرض انواع اختلال‌های روانی نیز قرار دارند، از جمله استرس پس‌ازسانحه، شخصیت دوگانه، و بی‌حس‌شدگی احساسی-عاطفی. [۴]
محصولات حیوانی نه‌تنها به خون بی‌دفاع‌ترین حیوانات بلکه به ستم علیه آسیب‌پذیرترین انسان‌ها نیز آلوده‌اند.
#روز_کارگر #حقوق_بشر #عدالت
@IranVEG
بیایید در این روز کمی از وضعیت کارگرانی حرف بزنیم که صنعت دامداری روی استثمار آنان بنا شده است. درواقع، این صنعت هزینه‌های انسانی زیادی به بار می‌آورد، که ستم‌هایش بر کارگران، مخصوصاً کارگران کشتارگاه، فقط یکی از آن‌هاست. به گزارش گاردین و دفتر روزنامه‌نگاری تحقیقاتی، این کارگران سه برابر بیشتر از کارگران شغل‌های معمول دچار صدمات وخیم می‌شوند، که قطع عضو، سوختگی، و ترومای سر فقط چندتا از این موارد است. [۱] دیده‌بان حقوق بشر نیز در گزارشی این شغل را خطرناک‌‌ترین شغل آمریکا دانست. [۲] «واقعیتِ کارِ کشتارگاهی این است که این صنعتِ چندمیلیارددلاریْ هزاران کارگر را با دستمزد پایین و در شرایط فیزیکی خطرناک به خدمت خود درمی‌آورد.» [۳]
این کارگران، که از آسیب‌پذیرترین قشرهای جامعه‌اند، به دلیل مجاورت روزانه‌شان با انزجارانگیزترین خشونت‌ها، در معرض انواع اختلال‌های روانی نیز قرار دارند، از جمله استرس پس‌ازسانحه، شخصیت دوگانه، و بی‌حس‌شدگی احساسی-عاطفی. [۴]
محصولات حیوانی نه‌تنها به خون بی‌دفاع‌ترین حیوانات بلکه به ستم علیه آسیب‌پذیرترین انسان‌ها نیز آلوده‌اند.
#روز_کارگر #حقوق_بشر #عدالت
@IranVEG
📅 امـروز، اول مـاه مـه، روز جـهــانـی کـارگــر
🔍 فرسته‌های مرتبط:
▪️سهم کارگران کشتارگاه: مصدومیت، قطع عضو، و اختلالات روانی
▪️سلاخی؛ روزانه ۱۶ هزارتومان
▪️کارگران صنعت دامپروری
▪️قربانی‌های کمتر شناخته‌شده‌ی صنعت دامپروی
#روز_کارگر #حقوق_بشر #عدالت
@IranVEG
🔍 فرسته‌های مرتبط:
▪️سهم کارگران کشتارگاه: مصدومیت، قطع عضو، و اختلالات روانی
▪️سلاخی؛ روزانه ۱۶ هزارتومان
▪️کارگران صنعت دامپروری
▪️قربانی‌های کمتر شناخته‌شده‌ی صنعت دامپروی
#روز_کارگر #حقوق_بشر #عدالت
@IranVEG
🔹بخش‌هایی از کتاب «منگی»🔹
(بخش دوم)
کافی‌یه ببینی بیشتر روزها موقع تموم شدن کار تو چه حال و روزی هستیم. بیشتر وقت‌ها، وقتی می‌خوایم برگردیم خونه‌مون، دیگه نمی‌دونیم کجا زندگی می‌کنیم، این استعاره و کنایه نیست. خیال می‌کنیم یادمونه، ولی اشتباه می‌کنیم، راه خونه از این‌ور نیست، ولی اصرار می‌کنیم، فکر می‌کنیم بلدیم، دور خودمون می‌چرخیم و دست‌آخر بی‌خیال می‌شیم. اون‌وقت می‌شینیم رو زمین یا دراز می‌کشیم تو کانال، و منتظر می‌مونیم سرگیجه تموم بشه و حافظه‌مون برگرده.
...اغلب وقتی تنها برمی‌گردم یا بعد جدا شدن از بورچ، می‌خورم به پست یه عده پسربچه که منتظرم‌ان تا طرفم سنگ پرت کنن و به‌م فحش بِدن چون من تو کشتارگاه کار می‌کنم، حیوون‌ها رو می‌کشم، آدم پستی‌ام. اوایل، این کارشون ناراحتم می‌کرد، حالا دیگه اهمیت نمی‌دم. کلمات، دیگه تأثیری روم ندارن. فقط به‌خاطر سنگ‌هایی که تو سرم می‌خوره دردم می‌آد. خب سرم رو می‌ذارم رو فرمون و بی‌اینکه روم رو برگردونم تا خونه محکم رکاب می‌زنم.
...واسه خوابیدن عجله‌ای ندارم چون تو خوابم، حیوون‌های بی‌سری هستن که گله‌گله سروکله‌شون پیدا می‌شه تا ازم حساب پس بگیرن. و من زور می‌زنم به‌شون توضیح بدم که این وسط من هیچ‌کاره‌م، آدم تو زندگی همیشه کاری رو که دوست داره نمی‌کنه، این کارو من انتخاب نکرده‌ام، ولی فایده‌ای نداره، عین روز روشنه که از دستم دلخورن.
شب با جون دادن تموم می‌شه. و تا از دست یه کابوس خلاص می‌شی، باید منتظر کابوس بعدی باشی.
...ده‌بار بیدارش می‌کنم و ده‌بار، خوابش می‌بره. هرچی تکونش می‌دم فقط می‌تونم چند تا غرولند ازش بیرون بکشم. با این‌همه، به زور سماجت من، دست آخر آروم‌آروم بیدار می‌شه. وسط دو تا خمیازه‌ی شکوه‌آمیز، حافظه‌اش تیکه‌تیکه برمی‌گرده. اول، من رو می‌شناسه، بعد یادش می‌آد اونجا چی‌کار می‌کنه و برام تعریفش می‌کنه: «می‌دونی، دیگه تمومی نداشت. ساعت‌ها نمی‌گذشتن، همه‌مون ایستاده خواب‌مون می‌گرفت و حیوون‌ها نمی‌ذاشتن کارشون رو تموم کنیم. از همه طرف صدای نعره می‌اومد، داشتیم دیوونه می‌شدیم. واقعاً به همه جا گند زده بودیم، باور کن اصلاً دیدن نداشت. با اینکه همه‌ی هفته رو تو پروپای حیوون‌ها می‌گذروندم، ولی این‌بار به خودم گفتم، دیگه دووم نمی‌آرم، دیگه هیچ‌وقت دووم نمی‌آرم. با اون تپانچه یه تیر هم به من بزنید. داشتم نعره می‌زدم. کارم رو تموم کنید. سرمو ببرید. تیکه‌تیکه‌م کنید. هرکاری می‌خواید بکنید. فقط یه بار واسه همیشه تمومش کنید. همین الان. می‌دونی، کم مونده بود دیوونه بشم. دست‌آخر، نمی‌دونم چطوری، ولی تا آخرش دووم آوردم. ولی نمی‌تونی تصور کنی که آخر شیفت کاری همه‌مون تو چه حال و روزی بودیم.»
🔸نویسنده: ژوئل اِگلوف
🔸مترجم: اصغر نوری
🔸نشر افق
🔍 فرسته‌های مرتبط:
▪️وگنیسم یک مسئلۀ حقوق بشری است
▪️سهم کارگران کشتارگاه: مصدومیت، قطع عضو، و اختلالات روانی
▪️سلاخی؛ روزانه ۱۶ هزارتومان
▪️کارگران صنعت دامپروری
▪️قربانی‌های کمتر شناخته‌شدۀ صنعت دامپروری
#معرفی_کتاب
#حقوق_بشر
#عدالت
@IranVEG
(بخش دوم)
کافی‌یه ببینی بیشتر روزها موقع تموم شدن کار تو چه حال و روزی هستیم. بیشتر وقت‌ها، وقتی می‌خوایم برگردیم خونه‌مون، دیگه نمی‌دونیم کجا زندگی می‌کنیم، این استعاره و کنایه نیست. خیال می‌کنیم یادمونه، ولی اشتباه می‌کنیم، راه خونه از این‌ور نیست، ولی اصرار می‌کنیم، فکر می‌کنیم بلدیم، دور خودمون می‌چرخیم و دست‌آخر بی‌خیال می‌شیم. اون‌وقت می‌شینیم رو زمین یا دراز می‌کشیم تو کانال، و منتظر می‌مونیم سرگیجه تموم بشه و حافظه‌مون برگرده.
...اغلب وقتی تنها برمی‌گردم یا بعد جدا شدن از بورچ، می‌خورم به پست یه عده پسربچه که منتظرم‌ان تا طرفم سنگ پرت کنن و به‌م فحش بِدن چون من تو کشتارگاه کار می‌کنم، حیوون‌ها رو می‌کشم، آدم پستی‌ام. اوایل، این کارشون ناراحتم می‌کرد، حالا دیگه اهمیت نمی‌دم. کلمات، دیگه تأثیری روم ندارن. فقط به‌خاطر سنگ‌هایی که تو سرم می‌خوره دردم می‌آد. خب سرم رو می‌ذارم رو فرمون و بی‌اینکه روم رو برگردونم تا خونه محکم رکاب می‌زنم.
...واسه خوابیدن عجله‌ای ندارم چون تو خوابم، حیوون‌های بی‌سری هستن که گله‌گله سروکله‌شون پیدا می‌شه تا ازم حساب پس بگیرن. و من زور می‌زنم به‌شون توضیح بدم که این وسط من هیچ‌کاره‌م، آدم تو زندگی همیشه کاری رو که دوست داره نمی‌کنه، این کارو من انتخاب نکرده‌ام، ولی فایده‌ای نداره، عین روز روشنه که از دستم دلخورن.
شب با جون دادن تموم می‌شه. و تا از دست یه کابوس خلاص می‌شی، باید منتظر کابوس بعدی باشی.
...ده‌بار بیدارش می‌کنم و ده‌بار، خوابش می‌بره. هرچی تکونش می‌دم فقط می‌تونم چند تا غرولند ازش بیرون بکشم. با این‌همه، به زور سماجت من، دست آخر آروم‌آروم بیدار می‌شه. وسط دو تا خمیازه‌ی شکوه‌آمیز، حافظه‌اش تیکه‌تیکه برمی‌گرده. اول، من رو می‌شناسه، بعد یادش می‌آد اونجا چی‌کار می‌کنه و برام تعریفش می‌کنه: «می‌دونی، دیگه تمومی نداشت. ساعت‌ها نمی‌گذشتن، همه‌مون ایستاده خواب‌مون می‌گرفت و حیوون‌ها نمی‌ذاشتن کارشون رو تموم کنیم. از همه طرف صدای نعره می‌اومد، داشتیم دیوونه می‌شدیم. واقعاً به همه جا گند زده بودیم، باور کن اصلاً دیدن نداشت. با اینکه همه‌ی هفته رو تو پروپای حیوون‌ها می‌گذروندم، ولی این‌بار به خودم گفتم، دیگه دووم نمی‌آرم، دیگه هیچ‌وقت دووم نمی‌آرم. با اون تپانچه یه تیر هم به من بزنید. داشتم نعره می‌زدم. کارم رو تموم کنید. سرمو ببرید. تیکه‌تیکه‌م کنید. هرکاری می‌خواید بکنید. فقط یه بار واسه همیشه تمومش کنید. همین الان. می‌دونی، کم مونده بود دیوونه بشم. دست‌آخر، نمی‌دونم چطوری، ولی تا آخرش دووم آوردم. ولی نمی‌تونی تصور کنی که آخر شیفت کاری همه‌مون تو چه حال و روزی بودیم.»
🔸نویسنده: ژوئل اِگلوف
🔸مترجم: اصغر نوری
🔸نشر افق
🔍 فرسته‌های مرتبط:
▪️وگنیسم یک مسئلۀ حقوق بشری است
▪️سهم کارگران کشتارگاه: مصدومیت، قطع عضو، و اختلالات روانی
▪️سلاخی؛ روزانه ۱۶ هزارتومان
▪️کارگران صنعت دامپروری
▪️قربانی‌های کمتر شناخته‌شدۀ صنعت دامپروری
#معرفی_کتاب
#حقوق_بشر
#عدالت
@IranVEG
