سویا به #آب بسیار کمتری نسبت به پروتئین‌های حیوانی مانند شیر، گوشت و تخم مرغ نیاز دارد.
به ازای هر تُن سویا بیش از 15میلیون لیتر آب صرفه‌جویی می‌شود.
#خشکسالی

@iranVEG

مصرف محصولات حیوانی منابع #آب شیرین رو تهدید می کنه.
#مدرسه_وگن
@iranVEG

مقایسهٔ #آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم از هر مادهٔ غذایی

@IranVEG

مطالعهٔ بیشتر درباره تأثیر گیاهخواری بر منابع آب:
https://t.me/iranveg/800
https://t.me/iranveg/805

سخنرانی دکتر کاوه مدنی استاد مرکز سیاست محیط زیستِ امپریال کالج لندن درباره آب؛ همه‌ی ما به همدیگر مربوطیم.
#آب
@IranVEG
@VEGMedia

اگر حیوانات را نخوریم، همه جا را اشغال خواهند کرد یا نسلشان منقرض خواهد شد⁉️

(بخش دوم)

گاوهای شیرده به گونه‌ای دستکاری شده‌اند که تا ده برابر بیشتر از حالت طبیعی شیر تولید کنند؛ مرغ‌های تخم‌گذار به نحوی پرورش یافته‌اند که سالانه تا 300 تخم بگذارند (برخلاف 10 تا 20 تخمی که در شرایط طبیعی می‌گذارند)؛ مرغ‌های گوشتی هم طوری پرورش داده شده‌اند که با سرعتی باورنکردنی به‌طرزی غیرعادی بزرگ شوند؛ و دستکاری گوسفندها هم به صورتی بوده که بیشتر از شرایط طبیعی پشم تولید کنند و اغلب تعداد بره‌هایشان هم بیشتر از چیزی است که به‌طور معمول به دنیا می‌آورند.

به دلیل این دستکاری‌ها بسیار بعید است که هیچ کدام از این حیوانات بتوانند به خودی خود در طبیعت زنده بمانند و به همین علت نیاز دارند که انسان‌ها از آن‌ها مراقبت و نگهداری کنند. سرانجام واقعاً به جایی خواهیم رسید که باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم جمعیت‌های سالمی از این حیوانات را حفظ کنیم یا نه، یا اینکه فکر می‌کنیم از نظر اخلاقی بهتر است که این گونه‌ها دیگر وجود نداشته باشند و اکوسیستم‌هایمان را از نو با تنوع زیستیِ طبیعی‌شان پر کنیم. به علاوه، به لحاظ نظری قادر خواهیم بود بسیاری از جانوران وحشی طبیعی را بار دیگر به زیستگاه‌هایشان برگردانیم چرا که دیگر نیازی نخواهیم داشت چنین مناطق وسیعی را به دامپروری اختصاص دهیم(1).

البته بدیهی است پناهگاه‌هایی همچنان باقی خواهند ماند که حیوانات نجات‌یافته بتوانند در آنجا زندگی کنند و همیشه افراد زیادی خواهند بود که علاقمندند وقت و پول خود را برای نگهداری از حیوانات پرورش‌یافته صرف کنند و مراقبتی را که نیاز دارند از آن‌ها به عمل بیاورند.

فکر می‌کنم توجه به این نکته هم مهم است که بسیاری از این حیوانات، بومیِ سرزمین‌هایی که به‌طور مصنوعی در آن‌ها پرورش داده می‌شوند نیستند؛ برای مثال گوسفند بومیِ امریکا نیست و نباید در آنجا باشد و متأسفانه این [گونه‌های] حیات وحشِ طبیعیِ منطقه است که با پیامدهای این مسئله مواجه می‌شود زیرا زیستگاه‌های طبیعی‌شان به منظور ایجاد زمین‌های کشاورزی و دامپروری تخریب می‌گردد. ضمنا حیوانات وحشیِ بومی اغلب برای محافظت از گله‌های دامپروران شکار شده یا کشته می‌شوند (2).

به اعتقاد من اگر کسی موضوع انقراض را مطرح کند، باید به او یادآور شویم که دامپروری صنعتی مهمترین علت انقراض گونه‌ها است (3) و ما هم‌اکنون در گسترده‌ترین انقراض انبوه گونه‌ها در 65 میلیون سال گذشته قرار داریم. بنابراین اگر این افرادِ پرسشگر نگران منقرض شدن گونه‌هایند، جدا باید وگن شوند!

منبع:
30 non-vegan excuses & how to respond to them, earthling ed, Pg 12-13

[تهیه کننده: سینا مومنی]

#پاسخ_به_نقد
#اخلاقی

▪️پانویس‌های مجموعه وگ

1. بنا بر پژوهش محققین دانشگاه آکسفورد، بدون گوشت و لبنیات، میزان استفاده از زمین‌های زراعی دنیا تا 75% کاهش می‌یابد که برابر است با مساحتی به بزرگای ایالات متحده، چین، اتحادیه‌ی اروپا و استرالیا باهمدیگر، به‌گونه‌ای که همچنان می‌توان نیازهای تغذیه‌ای تمام مردم دنیا را تامین کرد.

2. در سال 2016 دولت آمریکا 2.7 میلیون حیوان وحشی را کشت که حدودا 1.6 میلیون آن‌ها بومی بودند. این یعنی حدودا 5 حیوان در هر دقیقه. دامدارانی که گاوها و گوسفند‌هایشان را در زمین‌های عمومی به چَرا می‌برند می‌گویند که این خدمت دولت برای آن‌ها حیاتی است و بدون «رسیدن به حساب شکارچیان»، آن‌ها نمی‌توانند به فعالیت دام‌داری‌شان بپردازند.

3. تولید دام بزرگ‌ترین عامل نابودی زیستگاه‌هاست. تولید دام به‌طور خاص در کشورهای استوایی که جایگاه بخش اعظمی از تنوع زیستی دنیاست در حال افزایش است.

@IranVEG

💧چه میزان آب برای صبحانه‌ی ما مصرف می‌شود؟

ممکن است فکر کنید که هیچ آبی برای صبحانه مصرف نمی‌کنید. اما بعد شاید به یاد آورید که برای تهیه‌ی چای یا قهوه از آب استفاده می‌کنید، و البته شیری که می‌خورید. آیا به‌لحاظ فنی مقداری آب در آن به‌کار برده نشده؟ درمجموع، شما حداقل 300 تا 400 میلی‌لیتر آب مصرف می‌کنید. درست است؟

بیایید مسئله را کمی دقیق‌تر بررسی کنیم. یک صبحانه‌ی معمولی در آمریکا یا بریتانیا را درنظر بگیرید؛ یک فنجان چای یا قهوه، یک یا دو تکه نانِ تُست، شاید مقداری گوشتِ خوک و تخم‌مرغ، یک لیوان شیر، و شاید کمی میوه به‌عنوان گوشه‌ی چشمی به سلامت و باریکی دور کمر. حال باید دید برای تهیه‌ی این مواد غذایی چه میزان آب مصرف شده است. با قهوه شروع می‌کنیم؛ خب، ممکن است بگویید من قهوه‌ی پررنگ را ترجیح می‌دهم و شک ندارم که در این قهوه آب به‌کار رفته است. چرا که بخش زیادی از لیوان از آب پر می‌شود. شاید... اما اگر به شما بگویم که در فنجان قهوه‌ی اسپرسوی شما 140 لیتر آب به‌کار رفته است، چطور؟ بله، 140 لیتر! ممکن است فکر کنید پرت و پلا می‌گویم، اما این 140 لیتر همان آب پنهانی است که در قهوه‌ی شما نهفته است. همان مقدار آبی که برای پرورش، تولید، بسته‌بندی و حمل‌و‌نقل دانه‌های قهوه به‌کار رفته است. این یک مثال ساده است که منظور ما از «آب پنهانِ» به‌کار رفته در هرچیز چیست. مطمئنم شما هم با من موافقید که این مقدار، بسیار بیشتر از چیزی است که ابتدا فکر می‌کردید. اما این تنها نوک کوه یخی از آب پنهان است که شما در صبحانه‌تان مصرف می‌کنید.

نان تُست. برای آنکه یک نان تُست روی میز ما گذاشته شود، معادل 40 لیتر آب مصرف می‌شود. این عدد مقدار آبی است که برای تولید، حمل‌و‌نقل و سرانجام پختن نان استفاده شده. این یعنی برآورد هزینه از زبان آب. برای یک عدد سیب، 70 لیتر. تخم‌مرغ 120 لیتر. یک لیوان شیر 240 لیتر، و برای یک بُرشِ گوشت خوک 480 لیتر. درمجموع، این صبحانه‌ی انگلیسی، 1100 لیتر هزینه دارد؛ این یعنی کمی بیشتر از یک متر مکعب آب. اگر تصور یک متر مکعب آب برایتان دشوار است، سه وان حمام پر از آب را درنظر بگیرید، سه وان آب؛ این برابر است با هزینه‌ی صبحانه‌ی شما از زبان آب.

از این سه وانِ پرآب که صرف یک وعده صبحانه می‌شود، بیشتر از دوسوم آن صرف تهیه‌ی فرآورده‌های حیوانی می‌شود_ یعنی چیزهایی مثل شیر، تخم‌مرغ و گوشت خوک. گوشتی که افراد گوشتخوار مصرف می‌کنند، عامل مصرف بیشترین میزان آب در زندگی‌شان است. برای رژیم یک فرد گوشتخوار در آمریکا و اروپا، به‌طور متوسط روزانه حدود 5 متر مکعب آب مصرف می‌شود. این رقم به این معنی است که تنها برای سیرکردن و سیراب کردن هر فرد گوشتخوار روزانه حدود 15 وان پرآب مصرف می‌شود.
گیاهخوارها(۱)، در رابطه با مصرف آب، می‌توانند خود را اندکی صرفه‌جوتر بدانند؛ آنها روزانه تنها حدود 8 وان پُرآب مصرف دارند. میلیون‌ها نفر افرادی را که در جوامع غربی زندگی می‌کنند درنظر آورید و همینطور تمامی آن وان‌های پر از آب را، این یک رقم بسیار بزرگ است(۲).
http://i64.tinypic.com/33o0dq1.jpg
#آب #محیط_زیست

منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گران‌بهاترین دارایی زمین - نوشته‌ی تونی اَلِن - ترجمه‌ی آرش حسینیان - ۱۳۹۴

۱. بایستی توجه داشت که بخش اعظم ردپای آب یک شخصِ وجترین، مربوط به آب پنهان موجود در شیر لبنی و فرآورده‌های آن است. پس چنانچه به‌جای مقایسه‌ی رژیم غذایی همه‌چیزخوارانه و وجترین که دربالا صورت گرفته است، رژیم غذایی همه‌چیزخواری و وگن را در نظر بگیریم، این اختلاف بسیار بیشتر و چشمگیر‌تر می‌شود. یک رژیم وگن نسبت به رژیمی وجترین، محیط‌زیستی‌تر است و البته، اخلاقی؛ با کنار گذاشتن شیر لبنی، از تجاوز مکرر به گاوهای ماده برای تهیه شیر و همچنین کشتار گوساله‌های نر، برای تغذیه‌تان جلوگیری می‌کنید. برای مبارزه با خشکیدگی کشورمان و حفظ آن برای نسل‌های آینده، وگن شویم. این تحول برای سلامتی‌مان نیز آثار مهمی خواهد داشت.🌱

۲. تونی اَلِن، جغرافیدان بریتانیایی، بابت طرح مفهوم انقلابی «آب پنهان»، برنده‌ی جایزه «آب استکهلم» شد. او استاد کینگز کالج لندن و دانشکده‌ی مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن است.

@IranVEG
@VEGReferences

دکتر آرین هوکسترا، متخصص سازمان ملل و مُبدع مفهوم ردپای آب، گیاهخواری را راهی موثر برای مبارزه با کم‌آبی دنیا می‌داند.
در این ویدیو ببینید تشویق به «کمتر گوشت خوردن» چه آثاری دارد.
#آب
@IranVEG

💧ردپای آبِ فرآورده‌های زراعی و حیوانی: یک مقایسه

محتمل است که افزایش برآورد شده در تولید و مصرف فرآورده‌های حیوانی فشار مضاعفی بر منابع جهانی آب شیرین وارد کند. اندازه و ویژگی‌های ردپای آب بین انواع [فرآورده‌های] حیوانی و سامانه‌های تولید متفاوت است.
http://i66.tinypic.com/acx18n.png
ردپای آبِ گوشت گاوِ پرواری (15400 مترمکعب در هر تن به عنوان یک میانگین جهانی) بسیار بیشتر از ردپای گوشتِ گوسفند (10400 مترمکعب در هر تن)، گوشت خوک (6000 مترمکعب در هر تن)، گوشت بز (5500 مترمکعب در هر تن)، یا گوشت مرغ (4300 متر مکعب در هر تن) است. متوسط ردپای جهانی تخم‌مرغ 3300 مترمکعب در هر تن است، درحالیکه ردپای آبِ شیر گاو به 1000 مترمکعب در هر تن می‌رسد.

به‌ازای هر تن فرآورده، فرآورده‌های حیوانی به‌طور کلی ردپای آبِ بیشتری از محصولات زراعی دارند. وقتی به ردپای آب به‌ازای هر کالری می‌نگریم هم همین امر صادق است. متوسط ردپای آب در هر کالری برای گوشتِ گاو بیست برابر بیشتر از غلات و ریشه‌های نشاسته‌ای است. هنگامی که به نیازهای آبی برای پروتئین نگاه می‌کنیم، مشخص می‌شود که ردپای آب به‌ازای هر گرم پروتئین برای شیر، تخم‌مرغ و گوشتِ مرغ، حدود 1.5 برابر از حبوبات بیشتر است. ردپای آبِ گوشت گاو به‌ازای هر گرم پروتئین 6 برابر بیشتر از حبوبات است. در مورد چربی، کره ردپای آبِ نسبتا کمی به‌ازای هر گرم چربی دارد، حتی کمتر از محصولات زراعیِ روغنی. با این حال همهٔ فرآورده‌های حیوانی دیگر به‌ازای هر گرم چربی در مقایسه با محصولات زراعی روغنی ردپای آب بزرگتری دارند. از لحاظ منابع آب شیرین، دریافت کالری‌ها، پروتئین و چربی، از طریق فرآورده‌های زراعی به‌جای فرآورده‌های حیوانی کارآمدتر است.

#آب

منبع:
شبکهٔ ردپای آب


پی‌نوشت: هر مترمکعب برابر است با 1000 لیتر، یعنی 2000 بطریِ آب‌معدنی کوچک.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی پیوند بشقاب غذای‌تان و مصرف آب، پست‌های زیر را ببینید:

مقایسهٔ میزان آب مصرفی یک فرد همه‌چیزخوار و وجترین، مقایسهٔ میزان آب مصرفی رژیم‌های غذایی مختلف، ضرورت تغییر الگوهای غذایی برای مقابله با کم‌آبی و مشاهده‌ٔ پوستر مقایسهٔ آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم از هر مادهٔ غذایی.

@IranVEG
@VEGReferences

مصرف فرآورده‌های حیوانی منابع #آب شیرین دنیا را به‌خطر می‌اندازد. اگر به آینده‌ی ایران اهمیت می‌دهیم، وگن شویم.

مطالعه دربارهٔ آب پنهان:
t.me/iranveg/805
t.me/iranveg/1664

@IranVEG
@VEGMedia

🔹راهی کمتر شناخته شده برای مقابله با بحران آب🔹

🔺برای اینکه تصویری کلی از میزان مصرف آب سالانه‌تان داشته باشید، خانه‌ی سه طبقه‌ی بزرگ و زیبایی را تصور کنید، با سه اتاق جادار در هر طبقه. این خانه 10 متر بلندا و 10 متر پهنا دارد. خانه‌ای بزرگ و اشرافی و مناسب برای یک خانواده. بسیار خوب، این خانه را تا آخرین اتاق و راهرو پر از آب کنید تا پنجره‌ها تحت فشار آب قرار بگیرند و همه‌ی اشیاء خبر از آن بدهند که خانه درحال ترکیدن است-این همان مقدار آبی است که شما سالانه مصرف می‌کنید. به‌طور کلی این مقدار آب صرف چهارمقوله می‌شود:

1⃣ تنها حجم کمی از این آب را می‌نوشیم. آب مورد نیاز برای رفع تشنگی فقط به اندازه‌ی یک کمد بزرگ در این خانه است. حتی اگر فرد بسیار آب بنوشد.

2⃣ زمان‌های دیگری که آشکارا، آگاهانه و مستقیم به مصرف آب می‌پردازیم -حمام، آشپزی، شست‌وشوی ظرف و لباس، دستشویی رفتن- تنها کمی بیشتر از زمانی که برای رفع تشنگی، آب می‌نوشیم، آب مصرف می‌کنیم. شاید به اندازه‌ی یک اتاق پر از آب.

3⃣ غیر از مواد غذایی برای تمام چیزهای دیگری که می‌خریم، حدود یک اتاقِ دیگر آب مصرف می‌شود.

4⃣ بقیه‌ی آب مصرفی، به‌شکلی باورنکردنی‌، صرف مواد غذایی می‌شوند. هرچه بگویم باز هم کم است. بیشترین آبی که مصرف می‌کنید، صرف خوراکتان می‌شود.
گذاشتن آجر داخل سیفون برای صرفه‌جویی در مصرف آب را فراموش کنید:
کنار گذاشتن گوشت از رژیم غذایی‌تان بخش اعظم دفعات سیفون کشیدن شما را جبران خواهد کرد. خوشبختانه، در آمریکا و اروپا، مشاغل تاحدی از نظر میزان مصرف آب بهینه‌اند، مثلا حقوق سالانه در بخش خدمات -در این مشاغل آبِ چندانی مصرف نمی‌شود- بین 30 تا 150هزار دلار است، و این درآمدی بسیار مناسب برای وارد کردن مواد غذاییِ آب‌بَر از دیگر نقاط جهان است. بنابراین بهتر است بدانید که این تصادفی نیست که ما در جهان توسعه‌یافته می‌توانیم با مصرف کم‌ترین مقادیر آب چنین درآمدهایی داشته باشیم؛ دلیلش این است که ما مشغول وارد کردن آب پنهان هستیم. حتی می‌توان از این مسئله برای معرفی کردن کشورهای صنعتیِ ثروتمند بهره گرفت: طبق این تعریف، یک کشور صنعتی ثروتمند، کشوری است که درآمدهای مالی خود را به‌ازای مصرف هر لیتر مکعب آب به حداکثر رسانده است.
...
🔺80 درصد از تمام مصرف آب ما، صرف تولید مواد غذایی می‌شود. بنابراین، هیچ چیزی به اندازه‌ی عادات غذایی ما اهمیت ندارد. ما می‌توانیم تقریبا همه‌ی آن آبِ اضافی که برای برآوردن نیازهای اوج جمعیت در سال 2050 پیش‌بینی شده را فراهم کنیم. چطور؟ با گیاهخوار شدن. این همه‌ی کاری است که لازم است. ما با چهاردهه میانه‌روی، می‌توانیم مشکل معضل آبی آینده را حل کنیم.
...
🔺زمان آن رسیده که این معیار را به شکلی جدی و عملی پیاده کنیم. انجام این کار، به ما در مدیریت سیاست‌های غذایی جهانی و همینطور سیاست‌های شخصی‌مان کمک می‌کند. اگر ما رویکرد خود به تغذیه و مواد غذایی را تغییر دهیم می‌توانیم به‌جای تهدیدگر، تبدیل به یک حامیِ امنیتِ آب جهان شویم و این مستلزم فداکاری است. پس باید، کمربندهایمان را سفت‌تر ببندیم و نه فقط به شکل استعاری (چرا که در این مسیر، واقعا هم قدری لاغرتر می‌شویم) و یک حرکت واقعی انجام دهیم. این تغییر در رژیم غذایی و متعاقبش قدری لاغرتر شدن، برای امنیت منابع آب نیز بسیار خوب خواهد بود.

#آب

منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گران‌بهاترین دارایی زمین - نوشته‌ی تونی اَلِن - ترجمه‌ی آرش حسینیان - جلد اول صص ۲۹-۲۸ و جلد دوم صص ۱۹۲-۱۹۱.

@IranVEG
@VEGReferences

🔹پژوهشگران کمیسیون اروپا می‌گویند یک رژیم غذایی سالمِ بدون گوشت می‌تواند ردپای آب‌مان را به نصف آنچه هست برساند🔹

به‌گفتۀ سازمان ملل، کمبود آب در سرتاسر دنیا بر بیش از 40 درصد مردم اثر می‌گذارد. و کمیابی آب شیرین در دریاچه‌ها، رودها، آب زیرزمینی و رطوبت خاک، همگی امنیت غذایی را به‌خطر می‌اندازند. پژوهشگران می‌گویند با افزایش جمعیت دنیا و تغییر سبک‌های زندگی‌شان، رقابت بر سر منابع محدود نیز شدت می‌گیرد. آن‌ها می‌گویند به‌منظور حفظ این مایعِ حیات‌بخش، ما باید تغییراتی در زنجیرۀ تولیدِ غذا ایجاد کنیم.

در این راستا پژوهشگران، ردپای آب رژیم‌های غذایی سه کشورِ عمدۀ اتحادیۀ اروپا، یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان را برای رژیم‌های کنونی و توصیه شده (رژیم سالمِ دارای گوشت، رژیم سالمِ آبزی‌خوارری و رژیم سالمِ وجترین)، بررسی کردند. مفهوم «ردپای آب» مصرف مستقیم و غیرمستقیم آب در طول زنجیرۀ تامین غذا را درنظر می‌گیرد. پژوهشگرانِ کمیسیون اروپا دریافتند:

⏬ تحول به رژیم غذایی سالمِ دارای گوشت (تمام گروه‌های غذایی؛ مبتنی بر راهبردهای ملی) باعث کاهش مصرف آب از 11 تا 35 درصد خواهد شد.

⏬ تحول به رژیم غذایی سالمِ آبزی‌خواری (گوشت، با ماهی و حبوبات جایگزین می‌شود و چربی حیوانی با روغنِ محصولات زراعی) باعث کاهش مصرف آب از 33 تا 35 درصد خواهد شد.

⏬ تحول به رژیم‌غذایی سالمِ وجترین (بدون گوشت یا ماهی، و جایگزینی چربیِ حیوانی با روغنِ محصولات زراعی) باعث کاهش مصرف آب از 35 تا 55 درصد خواهد شد.

دکتر دِیوی وانهام، پژوهشگر مدیریت آب در مرکز تحقیقات مشترکِ کمیسیون اروپا، که سرنویسندۀ این مقاله است می‌گوید: «این یک موقعیت برد-برد است، وقتی مردم به این رژیم‌های سالم روی بیاورند، سلامتی خودشان را افزایش خواهند داد، اما منابع آبی بسیاری را هم نجات می‌دهند، علاوه‌بر‌این، پتانسیلی برای صرفه‌جویی پول بسیار زیادی در نظام‌های مراقبتِ سلامت وجود دارد.»

#آب

منبع:
Discover Magazine
https://goo.gl/iPWJ5e
💬 دراین مطالعه، میزان کاهش مصرف آب ناشی از روی آوردن به رژیمی وگن (حذف تمام محصولات حیوانی) بررسی نشده است و از آنجا که بخش زیادی از ردپای آبِ رژیمی وجترین، ناشی از شیر لبنی و تخم‌مرغ است، وگن شدن کمک بزرگتری به حفظ منابع آبی خواهد بود، علاوه‌براین، پیشتر دانشگاه آکسفورد در پژوهشی پیش‌بینی کرده بود یک رژیم غذایی وگن باعث بیشترین کاهش در گازهای گلخانه‌ای، هزینه‌های محیط‌زیستی و مراقبت سلامت به نسبت رژیم‌های غذایی دیگر می‌شود.
@IranVEG

کانال رادیو وگ تقدیم می‌کند:

📻 چه میزان آب برای صبحانهٔ ما مصرف می‌شود؟
🎙گوینده: لیلا حاتمی

📖 مطالعه مطلب

#محیط_زیست #آب
@RadioVEG

مقایسهٔ اثرات محیط‌زیستی یک لیوان از شیرهای مختلف
مقایسهٔ پروتئین قابل استفاده به‌ازای هر هکتار زمین کشاورزی
مقایسهٔ بهره‌وری آب در تولید سویا و منابع حیوانی پروتئین

#محیط_زیست #آب
@IranVEG

شیر گیاهی 🌱🥛

🔹مطالب مرتبط:
▫️صنعت لبنیات در 5 دقیقه 🐄🥛
▫️قدمی مؤثر در کاهش ردپای آب
▫️کلسیم و گیاهخواری
▫️پروتئین گیاهی؛ راهنمای مقدماتی تغذیهٔ وگن
▫️تأثیر گیاهخواری بر کاهش آب مصرفی
▫️راهی کمتر شناخته شده برای مقابله با بحران آب
▫️ردپای آب فرآورده‌های زراعی و حیوانی: یک مقایسه
▫️چه میزان آب برای صبحانه‌ی ما مصرف می‌شود؟ 💧

#روزجهانی‌_شیرگیاهی #شیر #لبنیات #محیط_زیست #آب
@IranVEG