🔴 #چرخه_خشونت در رابطه ی #بزرگسالان را بشناسیم و واکنش مناسب نشان دهیم.
✍ #دکتر_موریس_ستودگان
▪️آنها خود درمانی بی صدا انجام میدهند. یعنی یا قهر میکنند یا محیط را ترک میکنند.
▪️آنها فریاد میزنند و با به هم کوبیدن درها در پشت سر خود که واکنش هیجانی شدیدی میباشد, ایجاد ترس و وحشت می کنند.
▪️آنها با استفاده از ایجاد احساس گناه یا منت گذاشتن "اگر مرا دوست داشتی، فلان چیز یا کار را انجام نمی دادی و یا من به تو این همه ...".
▪️آنها با تاثیر گذاری بروی احساس دیگری یا تلاش برای تسلط بر دیگری دیدگاهی مانند «حق» با من است, بوجود می اورند.
▪️آنها محدودیت ها و مرزهای دیگری را نادیده می گیرند.
▪️انها حتی از حمله کلامی به دیگری همانند توهین، ایجاد شرمساری و بی احترامی دریغ نمی کنند.
▪️انها با بی ارزش کردن و سابوتاژ تجربه دیگری به دلیل احساسی بدی که در خود دارند, فرافکنی می کنند.
باید گفت که بسیاری از بزرگسالان عمدتا یاد نگرفته اند که چگونه احساسات خود را مدیریت کنند. به همین دلیل است که کج خلقی و چرخه خشونت می تواند در طول زندگی انها ادامه یابد. تا زمانی که روش های سالم تری برای کنار آمدن، برقراری ارتباط و پاسخگویی را نیاموزند, در روابط خود دچار احساس عدم امنیت و شکست در روابط خواهند بود.
👈 اگر زمانی در یک چرخه عصبانیت که ذهن ما در گیر بود و مهارت کافی برای گفتگو نداشتیم، ممکن است به گونه ای واکنش نشان داده باشیم که در واقع ناخواسته بود. طبیعتا ما می خواهیم که حتما بعد از آن وقایع هم بتوانیم به رابطه ما ادامه دهیم. یک پیشنهاد من این است که می توانیم به دیگری بگوییم:
"من واقعا متاسفم که به آنجایی رسیدم که ان واکنش نامناسب را انجام دادم و از فریاد زدنم و رفتارم عذرخواهی می کنم. من قصد دارم روی نحوه بیان خودم در این موقعیت ها به روش های امن تر کار کنم تا از این موارد پیشگیری کنم."
و یا مثلا اگر ما در اطراف فردی هستیم که در چرخه‌های کج خلقی و خشونت خود درگیر است، تعیین حد و مرزها از طرف ما مهم و کمک کننده است: مثلا میتوانیم به او بگوییم; "می‌دانم که ناراحت می‌شوی و می‌دانم ممکن است این رفتار را از قصد انجام ندهی که مرا بترسانی ، اما وقتی این کار را انجام می‌دهی، مثل واکنشی را که امروز انجام دادی، مرا جدن می‌ترسانی. اگر این اتفاق دوباره بیفتد، من احتمالادمحیط را ترک می کنم, چون نمی توانم خودم را در معرض اینگونه رفتار و خطر قرار دهم و احساس امنیت نمیکنم چون برای من موقعیت و رفتارت قابل پیش بینی نیست. و این برای اعصاب و روان من هم سالم نیست. تا زمانی که شما تصمیم بگیری در اینگونه زمانها به نوع دیگری گفتگو و رفتار کنید, من این رفتارم خواهد بود."
اینگونه میتوانیم هم رابطه را بهتر کنیم و هم مرزهای خود را در رابطه بهتر مشخص کنیم. برای مهارت حل مشکل و مدیریت خشم با یک مشاور و درمانگر صحبت کنید.
@thinkpluswithus
🇮🇷 @Iranianspa
✍ #دکتر_موریس_ستودگان
▪️آنها خود درمانی بی صدا انجام میدهند. یعنی یا قهر میکنند یا محیط را ترک میکنند.
▪️آنها فریاد میزنند و با به هم کوبیدن درها در پشت سر خود که واکنش هیجانی شدیدی میباشد, ایجاد ترس و وحشت می کنند.
▪️آنها با استفاده از ایجاد احساس گناه یا منت گذاشتن "اگر مرا دوست داشتی، فلان چیز یا کار را انجام نمی دادی و یا من به تو این همه ...".
▪️آنها با تاثیر گذاری بروی احساس دیگری یا تلاش برای تسلط بر دیگری دیدگاهی مانند «حق» با من است, بوجود می اورند.
▪️آنها محدودیت ها و مرزهای دیگری را نادیده می گیرند.
▪️انها حتی از حمله کلامی به دیگری همانند توهین، ایجاد شرمساری و بی احترامی دریغ نمی کنند.
▪️انها با بی ارزش کردن و سابوتاژ تجربه دیگری به دلیل احساسی بدی که در خود دارند, فرافکنی می کنند.
باید گفت که بسیاری از بزرگسالان عمدتا یاد نگرفته اند که چگونه احساسات خود را مدیریت کنند. به همین دلیل است که کج خلقی و چرخه خشونت می تواند در طول زندگی انها ادامه یابد. تا زمانی که روش های سالم تری برای کنار آمدن، برقراری ارتباط و پاسخگویی را نیاموزند, در روابط خود دچار احساس عدم امنیت و شکست در روابط خواهند بود.
👈 اگر زمانی در یک چرخه عصبانیت که ذهن ما در گیر بود و مهارت کافی برای گفتگو نداشتیم، ممکن است به گونه ای واکنش نشان داده باشیم که در واقع ناخواسته بود. طبیعتا ما می خواهیم که حتما بعد از آن وقایع هم بتوانیم به رابطه ما ادامه دهیم. یک پیشنهاد من این است که می توانیم به دیگری بگوییم:
"من واقعا متاسفم که به آنجایی رسیدم که ان واکنش نامناسب را انجام دادم و از فریاد زدنم و رفتارم عذرخواهی می کنم. من قصد دارم روی نحوه بیان خودم در این موقعیت ها به روش های امن تر کار کنم تا از این موارد پیشگیری کنم."
و یا مثلا اگر ما در اطراف فردی هستیم که در چرخه‌های کج خلقی و خشونت خود درگیر است، تعیین حد و مرزها از طرف ما مهم و کمک کننده است: مثلا میتوانیم به او بگوییم; "می‌دانم که ناراحت می‌شوی و می‌دانم ممکن است این رفتار را از قصد انجام ندهی که مرا بترسانی ، اما وقتی این کار را انجام می‌دهی، مثل واکنشی را که امروز انجام دادی، مرا جدن می‌ترسانی. اگر این اتفاق دوباره بیفتد، من احتمالادمحیط را ترک می کنم, چون نمی توانم خودم را در معرض اینگونه رفتار و خطر قرار دهم و احساس امنیت نمیکنم چون برای من موقعیت و رفتارت قابل پیش بینی نیست. و این برای اعصاب و روان من هم سالم نیست. تا زمانی که شما تصمیم بگیری در اینگونه زمانها به نوع دیگری گفتگو و رفتار کنید, من این رفتارم خواهد بود."
اینگونه میتوانیم هم رابطه را بهتر کنیم و هم مرزهای خود را در رابطه بهتر مشخص کنیم. برای مهارت حل مشکل و مدیریت خشم با یک مشاور و درمانگر صحبت کنید.
@thinkpluswithus
🇮🇷 @Iranianspa