#دکتر_محمدی رئیس انجمن آسیب شناسی ایران در گفتگو با #مهر: 👇

💢برای #فرهنگ_سازی پیرامون #کاهش_آسیبهای #چهارشنبه_سوری؛ نخست باید این #آئین را به رسمیت بشناسیم و دستگاههای فرهنگی و پلیس در برگزاری این #آئین_باستانی در کنار مردم بایستند❗️

✍ مشروح کامل گفتگو و گزارش را در این لینک دنبال کنید👇
https://goo.gl/eMV7Kl
🔹🔹🔹🔹🔹🔹

🇮🇷انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
http://telegram.me/iranianspa

#مهر_را_با_مهر_آغاز_کنیم

⭕️ نگذاریم والدین شرمنده کودکانشان شوند.

✅ هرکدام به وسع خود و از نزدیکان خود آغاز کنید.

🇮🇷 @Iranianspa

🔴 یک #مهر از راه میرسد..‌.

✍ #مریم_اکبری_نوشاد(پژوهشگر)



در انبوه اخبار و استرس ها و دل نگرانی ها فرزندان وطن آماده اند تا سال جدید تحصیلی را آغاز نمایند.
مدتهاست به معلمان عزیز توصیه میگردد که شغل پدر پرسیده نشود.
مبادا دل کودکی بلرزد .
مبادا روح لطیف نوجوانی مکدر شود .
مبادا غرور جوانی خدشه دار شود.
اما به نظر من غیر از نپرسیدن شغل پدر مسائل دیگری هم وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.
در تمام آموزشهای امروز ما سعی بر آن است تا تصویری از خانواده ای مطلوب اعم از پدر و مادر و فرزندان در کنار هم ارایه گردد؛ اما به این نکته مطلقا توجه نمیگردد که با توجه به آمار بالای طلاق در کشور فرزندان بسیاری به صورت تک والدی زندگی میکنند .

در چنین شرایطی گرفتن اطلاعات در هنگام ثبت نام دانش آموزان یک ضرورت به نظر میرسد تا معلم کلاس از وضعیت دانش آموزان کلاسش مطلع باشد و نا خودآگاه با تصویر سازی خانواده های منسجم و مطلوب دل کسی نرنجد.

آن دانش آموز هیچ نقشی در شرایط به وجود آمده ندارد و هیچ خطایی مرتکب نشده است.
حتی پدر و مادرش نیز مقصر نیستند.
عدم سازش در کنار هم و رشد فرزند در شرایط متشنج خانوادگی به مراتب بدتر از طلاق و جدایی و آرامش نسبی است.

هدف تلاش برای مقبول نمودن طلاق نیست بلکه هدف آن است تا دانش آموزانی که والدینشان به هر دلیلی از هم جدا شده اند احساس شرم یا تقصیر نکنند بلکه به آنها دانش لازم داده شود که طلاق در شرایطی که زندگی مشترک توام با تشنج و نا آرامیست راهکاری منطقی است و پدر و مادر هر دو همواره در کنار فرزندشان هستند و جدایی مکانی آنها حس پدری و مادریشان را خدشه دار نخواهد کرد.

کاش سیستم آموزشی ما در کنار آموزش توجه بیشتری را معطوف مشاوره های تربیتی و روان شناسی پیش و در طول سال تحصیلی نماید و با برقراری ارتباط امن و سالم با دانش آموزان زمینه بهداشت روحی نسلهای آتی را فراهم آورد.

http://telegram.me/Iranianspa

#مهر آمد، صدای بی مهری بلند است!


✍ #زهرا_نجاتی( جامعه شناس)


مردمی را می بینیم که از پس ساده ترین وابتدایی ترین نیازهای ضروری بر نمی آیند.
خانواده های دانش آموزانی را می بینیم  که در خرید لوازم تحریر فرزندان شان در مضیقه اند.
دانش آموزانی که در معرض بی رحمی و شقاوت و حتی افسردگی قرار می گیرند‌.

پرخاشگری معلول افسردگی ، ناکامی ، موقعیت های ناخوشایند و تنفر انگیز مثل فقر و..‌ است.
دانش آموزی که دربین هم کلاسی هایش تحقیر و تخفیف شود چگونه می تواند با دانش آموزان دیگر رقابت نماید.

  کاش می‌شد وضعیت نابهنجار تهیدستان را تشریح کرد و توضیح داد که این طیف از جامعه چگونه بیمار می شوند و چگونه از نبود مداوای کافی با پیشانی عرق کرده و لرزش دستها جان می سپارند...

چگونه خودمان را متقاعد کنیم که زندگی مان بیهوده نبوده است. متاسفانه فقر و درد و رنجش برای خیلی ها آشناست. فقرا به کلی تنها هستند. باد تندی می وزد و شاید به انتهای نیک بختی رسیده ایم که توان کمک رسانی را نداریم.


تورم، پس انداز طبقه متوسط را به اتمام رسانده است‌. روحیه آدم‌ها خسته است صداهایی را می شنویم که نامفهوم اند.

زندگی انسان ها مملو از رنج ،مصیبت ، ناکامی و تلخی ها و دردهاست، واین روی زندگی موجب دلخوری و  ناراحتی از چرخ گردون ، فلک و ملک و دنیاو....می شود.
طاقت ها ،طاق شده است. خانه ای که در آن فقر بیاید خنده می رود.

در منطقه ما ثروتمندان سرمایه خود را صرف خرید  خانه های متعدد می نمایند  و سپس  اجاره می دهند با رهن و اجاره های آنچنان که کمر هر مستاجر ی را می شکند.

وجود خیریه هایی که به درآمدزایی مستمندان توانا از نظر جسمی و فکری بینجامد می تواند التیامی بر این درد مزمن باشد..

کاش ثروتمندان بخشی ،آری فقط بخشی از سرمایه خود را برای راه اندازی کارهای تولیدی به کار می گرفتند و اندکی از رنج های این انسان های کم توان را تامین می کردند ...

کاش شکاف طبقاتی بین ثروتمندان و فقیران ،انسانیت ،شرف و مردانگی را از جامعه نگیرد...

کاش..

این روزها کسانی را می بینیم که دستشان  از تمام راه های کسب درآمد کوتاه شده است.

در این روزهای آغازین مهر، که صدای  بی مهری عجیبی در فضا می پیچد دانش آموزان یتیم و مسکین ناتوان را دریابیم.
بدبختی و فقر سر وصدای بلندی دارد اما افسوس که این صدا را ثروتمندان نمی شنوند.

راستی
چرا غم بینوایان ، اغنیا را اندوهگین نمی کند؟


http://telegram.me/Iranianspa