🔴 چرا در روزهای ناخوب باید #کتاب خواند؟
✍ #احسان_محمدی
🔹عمیقا" باور دارم که آزادی، آبادی و امنیت یک کشور نه از راه لوله تفنگ و مُشت های گره کرده و دهان های کف آلود و زنده باد و مُرده باد، که از کتابخانه های آرام و آگاهی بخشی ایجاد می شود.
🔹 #پاکستان هم بمب اتم دارد اما جز عملیات انتحاری و کشتار خیابانی و دمپایی های رها شده کف خیابان از آنها تصویری دیگری در ذهن داریم؟
🔹میلیون ها نفر در #عراق فدایی دایناسور مستی مثل صدام حسین بودند، در #کره_شمالی کیم جونگ اون را می پرستند اما می شود این سرزمین ها را آباد، آزاد و مردمش را خوشبخت قلمداد کرد؟
🔹 انسانی که بیشتر از یک کتاب می خواند؛ کمتر فریب می خورد، ابزار نمی شود، از او نردبان نمی سازند، در ماه عکس نمی بیند و هر چه که می گویند را باور نمی کند، مدام تخم یاس و نومیدی نمی کارد، تزهای خیالپردازانه نمی دهد که این کشور را باید کوبید و از نو ساخت و باید فرار کرد رفت اروپا و آمریکا ...
🔹کتاب یکی از ابزارهای دانایی است. چراغی در تاریکی. اگر می خواهیم روشنی ببخشیم باید چراغ های بیشتری در این سرزمین روشن کنیم.
🔹 جایی می خواندم:
به خاطر میخی، نعلی افتاد
به خاطر نعلی، اسبی افتاد
به خاطر اسبی، سواری افتاد
به خاطر سواری، جنگی شکست خورد
به خاطر شکستی، مملکتی نابود شد
و همه این ها به خاطر کسی بود که میخ را خوب نکوبیده بود!
🔹 بگذارید امیدوارانه فکر کنیم که یک کتاب ممکن است بیش از یک میخ سرنوشت سرزمینی را تغییر دهد.
✅ دست کم من راه بهتری برای آبادی، آزادی و امنیت این کشور نمی شناسم جز یاد گرفتن و یاد دادن نیکی ها!!!
http://telegram.me/Iranianspa
✍ #احسان_محمدی
🔹عمیقا" باور دارم که آزادی، آبادی و امنیت یک کشور نه از راه لوله تفنگ و مُشت های گره کرده و دهان های کف آلود و زنده باد و مُرده باد، که از کتابخانه های آرام و آگاهی بخشی ایجاد می شود.
🔹 #پاکستان هم بمب اتم دارد اما جز عملیات انتحاری و کشتار خیابانی و دمپایی های رها شده کف خیابان از آنها تصویری دیگری در ذهن داریم؟
🔹میلیون ها نفر در #عراق فدایی دایناسور مستی مثل صدام حسین بودند، در #کره_شمالی کیم جونگ اون را می پرستند اما می شود این سرزمین ها را آباد، آزاد و مردمش را خوشبخت قلمداد کرد؟
🔹 انسانی که بیشتر از یک کتاب می خواند؛ کمتر فریب می خورد، ابزار نمی شود، از او نردبان نمی سازند، در ماه عکس نمی بیند و هر چه که می گویند را باور نمی کند، مدام تخم یاس و نومیدی نمی کارد، تزهای خیالپردازانه نمی دهد که این کشور را باید کوبید و از نو ساخت و باید فرار کرد رفت اروپا و آمریکا ...
🔹کتاب یکی از ابزارهای دانایی است. چراغی در تاریکی. اگر می خواهیم روشنی ببخشیم باید چراغ های بیشتری در این سرزمین روشن کنیم.
🔹 جایی می خواندم:
به خاطر میخی، نعلی افتاد
به خاطر نعلی، اسبی افتاد
به خاطر اسبی، سواری افتاد
به خاطر سواری، جنگی شکست خورد
به خاطر شکستی، مملکتی نابود شد
و همه این ها به خاطر کسی بود که میخ را خوب نکوبیده بود!
🔹 بگذارید امیدوارانه فکر کنیم که یک کتاب ممکن است بیش از یک میخ سرنوشت سرزمینی را تغییر دهد.
✅ دست کم من راه بهتری برای آبادی، آزادی و امنیت این کشور نمی شناسم جز یاد گرفتن و یاد دادن نیکی ها!!!
http://telegram.me/Iranianspa
Telegram
انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
🔴 لذت سرزنش کریسمسی مردم!
✍️ #احسان_محمدی
✅ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
✅ من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
✅ در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
✅ وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
✅ نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
✅ اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیالپردازانه نیست؟
✅ اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
✅ اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
✅ تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
✅ این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
✅ ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
✅ شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
http://telegram.me/Iranianspa
✍️ #احسان_محمدی
✅ چند سالی است که دی‌ماه در ایران نه یادآور برف و باران و ننه سرما و این قصه‌ها که راوی حکایت #بابانوئل و عکس‌های برخی ایرانیان غیرمسیحی با چراغ‌های رنگینٍ آویزان از درخت‌های کاج کریسمس است و شماتت و سرزنش مردم از سوی برخی از اهل قدرت که این کارها خود باختگی فرهنگی است و ترویج فرهنگ غرب و ...
✅ من هم شگفت زده‌ام از این تب فراگیر. اینکه خانواده‌هایی با درآمد متوسط، فرارسیدن سال میلادی را با هزینه جشن می‌گیرند که بسیاری از آنها بعید است حتی ترتیب ماه‌هایش از ژانویه تا دسامبر را بدانند. اما چرا برخی در ایران (و هر سال تعداد بیشتری) این روز را جشن می‌گیرند؟
✅ در کنار همه دلایلی که جامعه‌شناسان قاعدتاً باید آن را کشف کنند یکی از مهمترین دلایل #فقدان_شادی است.
✅ وقتی گرانی و فقر و تبعیض و بیکاری و ... قلب مردم را فشرده می‌کند و آنها را در خود می‌شکند به صورت طبیعی دنبال #بهانه‌های شادی می‌گردند. چرا باید آنها را سرزنش کنیم؟
✅ نمی‌شود با همان ملودی که سینه می‌زنیم، کف بزنیم و گمان کنیم که بله! کار فرهنگی کردیم و مردم باید شادمان شوند و چه مرگتان است که خوشحال نمی‌شوید و کیف نمی‌کنید؟!
✅ اصلاً مگر شادی دستوری است؟ اینکه فکر کنید تلویزیون از قول یک مقام خیلی مسئول بفرماید: «لبخند بزنید»! و مردم ریسه بروند خیالپردازانه نیست؟
✅ اینجا #کره_شمالی نیست. اینجا #ایران است و این مردم حتی اگر گاهی از سر ترس یا احترام به شوخی‌های بی‌مزه کسی خندیده‌اند به این معنی نیست که در اعماق وجودشان شاد هستند!
آقای #قرائتی می‌گفت: «ما دکترای گریه داریم اما برای خنده سیکل هم نداریم»!
✅ اعتراف صادقانه‌ای است. آنقدر که در این سالها مردم را به #گریه کردن بر گناهان کرده و نکرده تشویق کرده‌اید برای #خندیدن واقعی آنها کاری کرده‌اید؟
یادتان می‌آید سالها بلند خندیدن نشانه جلف بودن و سبکسری بود و گریه کردن و غمگین بودن نماد فضیلت و ملکوتی بودن!
اصلاً قبول دارید که خنده و شادی مهم است و تنها با #خندوانه و #دورهمی به دست نمی‌آید؟ قبول دارید که ممانعت از برگزاری یک جشن باستانی در #پاسارگاد برای بخشی از مردم شادی آفرین نیست و بغض ایجاد می‌کند؟
✅ تا زمانی که #شادی_ملی مثل #عزای_ملی به رسمیت شناخته نشود، از آن استقبال نشود و لبخندآفرینان مثل اشک‌آفرینان اگر تشویق نمی‌شوند دستکم تنبیه نشوند، حق نداریم به مردم بگوییم که چرا در #کریسمس جشن گرفتید؟ چرا #ولنتاین به هم گل و خرس هدیه دادید؟
فرهنگ عمومی با بخشنامه و دستورالعمل و اخم و تخم درست نمی‌شود. زیاد هم فشار بدهید که این مردم بروند بهشت از آن ور جهنم می‌زنند بیرون!
ما یاد گرفته،ایم که در مقابل فشارها، خم شویم اما نمی‌شکنیم، خم می‌شویم تا تیزی و تندی توفان‌ها بگذرد و دوباره قامت راست می‌کنیم.
✅ این مردم شادی و امید واقعی می‌خواهند. برای همین از فیلم‌های کمدی حتی کم‌مایه هم استقبال می‌کنند. برای همین حتی بلیط‌های گران کنسرت‌های داخلی را می‌خرند.
گمان نکنید همه آنها که می‌روند کنسرت، مرفه‌های بی‌درد و پورشه‌سواران هستند. اتفاقاً این بخش برای دیدن کنسرت «آن جای دیگر» می‌روند و «اصل جنس » را گوش می‌دهند نه بعضی «بدل» های داخلی را!
✅ ما را به خاطر بابانوئل با آن ریش پت و پهن و یک درخت کاج و چهار ریسه که معنایش را هم نمی‌دانیم این همه شماتت نکنید. سرزنش نکنید. به جای این همه طلبکار بودن بفرمایید برای شادی عمومی چکار کرده‌اید؟
شما حتی به اندازه کافی برای مرگ احتمالی ما در #زلزله ها #کفن ندارید، حتی هوا نداریم که نفس بکشیم، چطور به خودتان حق می‌دهید این همه شادی‌هایی که مردم در کنج دنج خانه‌هایشان با هزینه شخصی خلق می کنند را سرزنش کنید؟
✅ شماتت مردم آسان است. ما سالهاست سرزنش می‌شویم که زلزله و خشکسالی و سیل و رعد و برق محصول گناهان ماست. حتی باورمان هم شده!
می‌توانید رشته‌ی این #چنگ را پاره کنید، می‌توانید کاسه‌ی آن #تار را بشکنید، می‌توانید فرمان بدهید: هان ای #طبل گران زین پس خاموش بمان. به #چکاوک اما نمی‌توانید بگویید نخوان!... چکاوک یک‌دفعه می‌پرد روی درخت کاج و کریسمس را جشن می‌گیرد!
http://telegram.me/Iranianspa
Telegram
انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران
🇮🇷 انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران🇮🇷
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
یک سازمان مردم نهاد در ایران است که با هدف آگاهی بخشی و توانمندسازی آحادجامعه، سعی درپیشگیری و
کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه دارد.
جهت ارسال مطالب، تبادل و تبلیغات به آیدی زیر پیام دهید👇👇👇
@FAtemeh_Hoseynaei
🔴 خشونت و آزار جنسی در #کره_شمالی
✍🏽 #فرناز_سیفی
🔻نه فقط ما که باقی مردم جهان هم درباره‌ی هیچ کشوری کمتر از کره شمالی نمی‌دانند. سرزمینی که مدت‌هاست انگار حساب خودش را از جهان جدا کرده و چنان محصور است و دیکتاتوری سرسختی دارد که حتا به زحمت می‌توانیم تصور کنیم به دور از چهار تصویر کلیشه از میدان‌های اصلی پیونگ‌یانگ که بزک و دوزک شده‌اند، این سرزمین واقعا چه شکل و شمایلی دارد. به همان میزان از زندگی مردم عادی و زنان کره شمالی هم بسیار اندک می‌دانیم.
🔻آنی هایلتون، روزنامه‌نگار تحقیقی در پاریس بیش از یک دهه است بر این موضوع تمرکز کرده که کمی از اوضاع و احوال و واقعیت زندگی زنان کره شمالی سردربیاورد. بارها به کره جنوبی سفر کرده تا با زنانی که موفق به فرار از کره شمالی شدند، دیدار و گفتگو کند. با ده‌ها نهاد خیریه و غیردولتی که در کار امدادرسانی به پناهجویان کره شمالی‌اند در ارتباط است و گفت‌وگوهای طولانی انجام داده است. او اخیرا در گزارش مفصلی که با تمرکز بر زندگی زنی که بعد از بارها تلاش و گیر افتادن و تجربه‌ی زندان‌های دهشتناک کره شمالی، بالاخره موفق به فرار از این کشور شد، بعضی از یافته‌های محدود درباره‌ی خشونت علیه زنان در کره شمالی و واقعیت زندگی زنان این کشور را ذکر کرده است.
🔻آزار جنسی و تجاوز به زنان در کره شمالی چه از سوی شریک زندگی و چه مردان قدرت‌مند یا نظامی و امنیتی، عادی روزمره است. حتا مردان فرمانده نظامی در ارتش به سادگی به تمام زنان سرباز تجاوز می‌کنند و گاه به آنها وعده‌ی ارتقای شغلی می‌دهند و هیچ مجازاتی نمی‌شوند. بسیاری از این زنان تا وقتی که به کره جنوبی نرسیدند، اصلا اصطلاحاتی مثل «خشونت خانگی» و «تجاوز شوهر به همسر» را نشنیده بودند یا نمی‌دانستند شوهر حق ندارد زن‌اش را کتک بزند و این‌ها مصداق علنی خشونت است.
🔻در مطلب زیر خلاصه‌ی این یافته‌ها را که اغلب حاصل تحقیق و تجربه‌ی نهادهای غیردولتی است که به پناهجویان کره شمالی یاری می‌رسانند، فهرست کرده‌ام:
خشونت‌های گسترده و سازمان‌یافته علیه زنان کره شمالی/کانال خواهر شکسپیر
https://telegra.ph/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-11-14
✍🏽 #فرناز_سیفی
🔻نه فقط ما که باقی مردم جهان هم درباره‌ی هیچ کشوری کمتر از کره شمالی نمی‌دانند. سرزمینی که مدت‌هاست انگار حساب خودش را از جهان جدا کرده و چنان محصور است و دیکتاتوری سرسختی دارد که حتا به زحمت می‌توانیم تصور کنیم به دور از چهار تصویر کلیشه از میدان‌های اصلی پیونگ‌یانگ که بزک و دوزک شده‌اند، این سرزمین واقعا چه شکل و شمایلی دارد. به همان میزان از زندگی مردم عادی و زنان کره شمالی هم بسیار اندک می‌دانیم.
🔻آنی هایلتون، روزنامه‌نگار تحقیقی در پاریس بیش از یک دهه است بر این موضوع تمرکز کرده که کمی از اوضاع و احوال و واقعیت زندگی زنان کره شمالی سردربیاورد. بارها به کره جنوبی سفر کرده تا با زنانی که موفق به فرار از کره شمالی شدند، دیدار و گفتگو کند. با ده‌ها نهاد خیریه و غیردولتی که در کار امدادرسانی به پناهجویان کره شمالی‌اند در ارتباط است و گفت‌وگوهای طولانی انجام داده است. او اخیرا در گزارش مفصلی که با تمرکز بر زندگی زنی که بعد از بارها تلاش و گیر افتادن و تجربه‌ی زندان‌های دهشتناک کره شمالی، بالاخره موفق به فرار از این کشور شد، بعضی از یافته‌های محدود درباره‌ی خشونت علیه زنان در کره شمالی و واقعیت زندگی زنان این کشور را ذکر کرده است.
🔻آزار جنسی و تجاوز به زنان در کره شمالی چه از سوی شریک زندگی و چه مردان قدرت‌مند یا نظامی و امنیتی، عادی روزمره است. حتا مردان فرمانده نظامی در ارتش به سادگی به تمام زنان سرباز تجاوز می‌کنند و گاه به آنها وعده‌ی ارتقای شغلی می‌دهند و هیچ مجازاتی نمی‌شوند. بسیاری از این زنان تا وقتی که به کره جنوبی نرسیدند، اصلا اصطلاحاتی مثل «خشونت خانگی» و «تجاوز شوهر به همسر» را نشنیده بودند یا نمی‌دانستند شوهر حق ندارد زن‌اش را کتک بزند و این‌ها مصداق علنی خشونت است.
🔻در مطلب زیر خلاصه‌ی این یافته‌ها را که اغلب حاصل تحقیق و تجربه‌ی نهادهای غیردولتی است که به پناهجویان کره شمالی یاری می‌رسانند، فهرست کرده‌ام:
خشونت‌های گسترده و سازمان‌یافته علیه زنان کره شمالی/کانال خواهر شکسپیر
https://telegra.ph/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C-11-14
Telegraph
خشونت‌های گسترده و سازمان‌یافته علیه زنان کره شمالی
نه فقط ما که باقی مردم جهان هم درباره‌ی هیچ کشوری کمتر از کره شمالی نمی‌دانند. سرزمینی که مدت‌هاست انگار حساب خودش را از جهان جدا کرده و چنان محصور است و دیکتاتوری سرسختی دارد که حتا به زحمت می‌توانیم تصور کنیم به دور از چهار تصویر کلیشه از میدان‌های اصلی…