نه مشارکت، نه تحریم، نه سکوت، نه انفعال، نه سلطنت، نه جمهوری، نه مشروطه، نه مشروعه، نه لیبرال، نه لائیک
رضا رضائی 31 مرداد 1402
برنامه ی ما برای آینده چیست؟
بعضی ها به گونه ای حرف می زنند و رفتار می کنند که انگار رهبر فکری یا اجتماعی یا سیاسی مردم هستند و مردم نه تنها صلاحیت اظهار نظر ندارند، حتی قدرت تشخیص و انتخاب هم ندارند و فقط آنها فهمیده هستند و باید برای مردم فکر کنند.
مردم نمی دانند از دست این ها که هرکدام یک بوق تبلیغاتی و چند تا آدم حامی به اسم سیاهی لشکر دارند، چه کنند. چرا که یکی می گوید انتخابات اسفند ماه را #تحریم کنیم، یکی می گوید #مشارکت کنیم، یکی می گوید هنوز در #جبهه به نتیجه نرسیدیم پس #سکوت  و #نافرمانی مدنی می کنیم، یکی می گوید من نیستم و خبر ندارم پس آنهایی که هستند و خبر دارند نظر بدهند، یکی می گوید از حالا به فکر تدوین یا #بازنگری در قانون اساسی باشیم، یکی می گوید پهلوی، یکی می گوید جمهوری، یکی می گوید مشروطه و یکی می گوید مشروعه.
خلاصه ایران شده مثل بازار مسگرها که هر کسی ساز خود را می زند و یکی نیست بگوید که مردم این را می گویند یا مردم این را می خواهند.
یکی نیامد بگوید که نظر سنجی کردم در بین جوانان و حرف آنها و انتخاب آنها یک نظام #دموکراتیک است یا کسی نیامد بگوید از کف خیابان و مترو تحقیق میدانی کردم و نظر مردم مبارزه با فساد از طریق کنشگری و مطالبه گری خشونت پرهیز است، یا یک نفر نیامد بگوید که با کارگران هفت تپه و کشاورزان دشت مغان و با تشنگان سیستان و با حاشیه نشین های اطراف شهر گفتگو کردم و نظر آنها خروج از انزوای سیاسی و برگرداندن ارزش پول ملی و توسعه ی همه جانبه  است.
به نظر می رسد که باز هم در تله ی روشنفکر نماها، متجدد نماها، جامعه شناس نماها، تاریخ دان نما ها و سیاست پیشه نماها گرفتاریم و بازهم یا اعتراضات اقتصادی را به دوران شاه گره می زنند و یا اعتراض به حجاب اجباری را به صدر اسلام گره می زنند و یا کنشگری سیاسی را شبیه دوران مصدق می نامند و یا اعتراض به سلطه ی نظامیان در تمامی امور را به اطرافیان رژیم گذشته شبیه می دانند و یا اعتراض به عدم پاسخگویی بعضی افراد و نهاد ها را به عدم توسعه ی فکری و عدم رشد اجتماعی مردم گره می زنند. تا جاییکه حتی خواستار یک کودتای نظامی مثل رضا شاه هستند.
معلوم نیست که این جماعت مردم گریز و تخریب چی اتحاد مردم از کجا پیدا شدند که یکی نقاب روحانی منتقد و یکی نقاب قلمچی و بیانیه نویس معترض و یکی نقاب حقوقدان بی موکل و یکی نقاب زندانی سیاسی بدون مبارزه و یکی نقاب مخالف و یکی نقاب مصلح و یکی نقاب درد مند را به چهره زده است.
به نظر می رسد در این معرکه تنها نقشی که غائب است، نقش مردم است که شامل کارگر و کشاورز و بازنشسته و معلم و ایثارگر و دانشجو و زن و جوان و اهل سنت و عرب و عجم و ترک و لر و ... است و تنها دیالوگی که از این فیلمنامه سانسور شده این است که " ما حقمان را می خواهیم و ایران را پس می گیریم ".
پاینده باد ایران آزاد و آباد 

🫂🌏

در این جهان ، انگار #درد_وجدان ، در شمارِ دردِ زایش است که عوام مدعیِ آنند و خواص متحملِ آن.


با تو هستم که اگرچه، گفتن را هم خوب بلدی اما، روزه #سکوت گرفته ای و بار مصیبت را یله کرده ای بر شانه های نحیف #مردم؛
بله' . می دانم که تو این را نمی خواهی؛
تو هم مثل من،
مثل ما،
غمگینی؛
اما همین ساکت بودنت، حجمِ داغ و دردمان را بیشتر می کند؛؛
گفت:
"تنهایی در آدمی هرگز درمان نمی شود،
تقسیم میشود"
راست می گفت.
چیزی بگو؛
امروز؛ نه فردا.
فردا دیر است.
وقتی همین امروز می توانی منشاءِ اثر باشی،
پس لطفاً بیا و باش.!

البته که تو #خوی ِ خودت را داری!
اما #بوی خودت را هم داری؛
نداری؟

نمی بینی این #کدخدایِ بی خدا چطور دارد رویِ #جان_انسان "چرتکه" می اندازد و خُشکه حساب می کند؟! ⚰
یا آن یکی بی خداتر! هربار چطور هیزم های تُرد و نازکِ را به آتش حواله می کند؟؟


حرفی بزن.
چیزی بگو؛

" رَختِ بعد از عید، فقط بدردِ میخِ دیوارمان می خورد"

اگر دیواری بماند؛

.......

قبول کن اگر سکوت ما نبود، #اغیار هرگز احساس زرنگی نمی کردند!
بیا حرف مان را بزنیم.
هرکس با عطرِ خودش.


#هم



💚🕊❤️‍🩹
_وارش_

@ir_varesh

🔺🔹🔺« آیا علمای دینی هم‌چنان می‌خواهند مشغول نماز و درس و وعظ باشند؟! »


🔰با تقدیم احترام و قدردانی به عالم و پژوهش‌گر حوزه‌ی مطالعات دینی دکتر صدیقه وسمقی که عبادت پروردگار را در خدمت به خلق و همراهی با ایشان و فریاد بر ظلم و بی‌عدالتی معنا نموده است.🙏🌹🕊️


🔵 آخرین روزهای سال ۱۴۰۲ خورشیدی را سپری می‌کنیم و با شرایط زیر به سال جدید ۱۴۰۳ وارد می‌شویم:

🔹 افزایش فقر شدید و نابرابری‌های اجتماعی، کاهش ارزش پول ملی، افزایش احساس ناامنی عمومی برای زندگی روزمره، کاهش شدید قدرت خرید احتیاجات روزمره و نخستین بسیاری از مردم به‌ویژه کارگران و بازنشستگان

🔹آشکار شدن پیاپی فسادهای گسترده و سیستماتیک در کشور، افزایش فاصله و بی‌اعتمادی گروه‌های مختلف جامعه از روحانیت، کاهش باورهای دینی در گروه‌هایی از جامعه باتوجه به برخوردهای سلبی، خشونت‌ورزانه، سیاست‌زده ازسوی حاکمیت با ادعای سیاست‌های دین باورانه

🔹برملاشدن آلودگی‌های مالی برخی مقامات کشوری و لشگری و خانواده‌های ایشان بدون پیگیری‌های عدالت ورزانه و قاطعانه‌ی سیستم قضایی، سرکوب و نادیده‌گرفتن دادخواهی بازماندگان جان‌باختگان و نیز مصدومان اعتراضات دهه‌ی اخیر به‌ویژه اعتراضات آبان ۹۸ و سال ۱۴۰۱

🔹بی رغبتی تعداد بسیاری از مردم به انتخابات و مشروعیت آن که نشان‌گر مرگ تدریجی سیستم  حکمرانی یک کشور است

💢 پرسش مهم اینجاست آیا در شرایط اسف‌باری که برای این سرزمین و ملت ایران ایجاد شده و با شیب و سرعت بسیار تداوم دارد، علمای دینی و روحانیون هم‌چنان می‌خواهند مشغول نماز و ذکر و درس و وعظ خود باشند؟
چرا فریاد نمی‌زنند و به صف معترضان نمی‌پیوندند؟
چرا از بی‌حرمتی و مخدوش شدن عزت نفس گروه‌های بسیار این ملت به دلیل فقر و نابسامانی اقتصادی، دستار بر نداشته و سر به بیابان نمی‌گذارند؟
مگر این آقایان در این سرزمین زندگی نمی‌کنند؟
مگر درد و رنج توهین‌آمیز و حقارت بار تحمیل شده به این مردم را نمی‌بینند؟
چرا برای مرگ وعده‌های داده شده به ملت در بهمن ۵۷، اعلام عزای عمومی نمی‌کنند؟
آیا راحتی و زندگی چند روزه‌ی این دنیا، بر همراهی با عدالت و حق خواهی مردمان معترض اولویت دارد؟
آقایان بگویند چه مصیبتی به جز این‌ها که بر سر مردم آمده باید بر این سرزمین آوار شود تا درس و بحث را به کناری نهاده و در جوار حرم شریف در قم یا مشهد یا عبدالعظیم حسنی به تحصن بنشینند؟
چه باید به روز مردم بیاید تا اعلام عزای عمومی کنند؟
چه زمانی بر حاکمیت نهیب می‌زنند که این ره که رفته و می‌رود به ترکستان بوده و هست؟

⭕ بنظر می‌رسد این سکوت و بی‌تفاوتی و مشغولیت به نماز و ذکر و درس و وعظ تکراری آقایان، برای ملت معنادار است و دیر نیست پاسخ آن‌را با صدایی رسا از جامعه بشنوند.
آن زمان دیگر جای گله و شکایتی نخواهد بود
که خود کرده را تدبیر نیست...

« خود ستایان تکیه بر اریکه ها زدند.
کتاب خدا را چنان می خوانند که سود ایشان است.
آنان که طیلسان زهد پوشیده اند تک پیرهنان را پیرهن بر تن می درند.
آنان که دستار بر سر می نهند سر از گردن خدا ترسان می اندازند
و آنان که آب بر مردمان می بندند ، مردمان را آب از لبه تیغ میدهند.
این نیست آنچه ما می گفتیم.
اینان سپاه آز می آرایند و دیوار غرور می افرازند و کوشک های خودپرستی میسازند
 وانبانشان را از انباشتن پایانی نیست ... »
                                            
🖍️قسمتی از متن فیلمنامه #روز_واقعه/#بهرام_بیضایی

✍️ فریبا نظری
۲۷ اسفند ۱۴۰۲


#صدیقه_وسمقی
#سکوت_علمای_دینی
#حق‌خواهی
#خودکرده_را_تدبیر_نیست



https://t.me/Sociologyofsocialgroups