‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#های_تک

معماری با #فناوری_پیشرفته (Advanced-Technology)
معماری های تک، سبکی از معماری است که در دهه 1970 در اروپا و مریکا ظهور کرد
اسم این سبک برای اولین بار در سال 1979 در کتابی به نام "
High-Tech: Industrial style and source book for home"  
مطرح شد.
در دهه 1970 پیشرفت های تکنولوژیکی و علمی تاثیر بسیار زیادی بر جوامع زمان خود داشت. این پیشرفت ها با سفر به ماه و قدم گذاشتن نیل رمسترانگ بر آن در سال 1969 به اوج خود رسید. این تحولات علمی به نوبه خود موجب تغییر دید مردم و بطور خاص تغییر نوع نگرش معماران در استفاده هرچه بیشتر از تکنولوژی های روز شد.
از دید معماران های تک، ساختمانهای امروزی باید نمایش دهنده عصاره فکری و تکنیکی عصر حاضر یعنی تکنولوژی باشد. بنابراین، یکی از اهداف روشن و بارز این معماری، زیاده روی در اجزای صنعتی ساختمان با در معرض دید قرار دادن آنها بود، زیرا از نظر آنها جنبه های تکنیکال، خلق کننده زیبایی ساختمان هستند.

معماران این سبك  تكنولوژی  را دستاورد بزرگ مدرنیته ومهم ترین عامل توسعه وپیشرفت در قرن بیستم می دانستند. نظریات و مبانی های تك و معماری مدرن در اصول بسیار به یكدیگر نزدیك است ومیتوان گفت كه معماری های تك  فرزند معماری مدرن است. ولی در ظاهر شكل تفاوت هایی بین این دو مكتب دیده می شود و به طور كلی می توان گفت كه سادگی و بی پیرایی فقط  در معماری مدرن وجود دارد و در”‌های تك”‌ ملاحظه نمی شود  و اگر معماری مدرن در طرح های خود درون ماشین را به نمایش می گذارد در معماری های تك  داخل ماشین را نشان میدهد.

#اصول_فكری طراحی این سبك  را در ده مورد می توان خلاصه كرد:
1) بینش #پوزیتیویسم  وخوش بینی به علم و پیشرفت علمی
2) نمایش #تكنولوژی به عنوان عصاره عصر جدید
3) نمایش #پروسه_ساخت
4) شفاف نمودن و نمایش #حركت در ساختمان
5) نمایش #ساختار_و_اجزا درون بنا در نما
6) استفاده از #رنگهای_روشن وساده
7) #سازه_و_ساختار به عنوان تزیینات
8) استفاده از اجزائ #كششی سبك
9) جدا كردن #بخشهای سرویس دهنده ازسرویس شونده
10) طراحی بام به عنوان #نمای_پنجم

معماران های تك با اعتقاد به بینش پوزیتیویسم، معتقدند كه مشكل تكنولوژی نیست، بلكه راه حل در استفاده صحیح از تكنولوژی می باشد. امروزه در كارهای این معماران ملاحظه می شود كه استفاده از تكنولوژی، سعی در استفاده حداكثر عوامل طبیعی همچون آفتاب، باد، آبهای زیرزمینی و گیاهان برای تنظیم شرایط محیطی ساختمان دارند لذا در معماری جدید آن ها كه به نام #اكوتك (اكولوژی + تكنولوژی) خوانده می شود، تكنولوژی در مقابل طبیعت قرار ندارد، بلكه در كنار و به موزات آن جت بهره برداری هرچه بیشتر از امكانات و تأمین آسایش انسان دارد.

در كارهای اخیر معماران این سبك ، همواره در كنار عكسهای زیبای ساختمان های آنها، مقطعی از بنا وجود دارد كه در آن نحوه استفاده از عوامل اقلیمی با كمك تجهیزاتی همچون دودكشهای هوا، اینه های منكعس كننده، پوسته های هوشمند، گلخانه ها، پله های شیشه ای و تبادل كننده های حرارتی نشان داده شده است. شكل خود ساختمان در مقطع نیز با توجه به زاویه تابش آفتاب و سرعت و جهت باد در فصول مختلف سال طراحی شده است.
معماران های تك از پوسته ساختمان به عنوان #پوست_دوم نام می برند. منظور از پوست اول ، پوست بدن انسان است. در كارهای نورمن فاستر و رنزو پیانو پوست اول به صورت هوشمند طراحی شده است. همچنان كه پوست انسان در مقابل سرما، گرما، پوسته بعضی از ساختمان های این دو معمار نیز در فصول مختلف عكس العمل مناسب در مقابل شرایط محیطی از خود نشان می دهند. با استفاده از شیشه های دو جداره، كركره ها و عایق حرارتی متحرك، مواردی همچون میزان تابش آفتاب، سایه، كوران هوا و پرت حرارتی در طی روز و شب و در طی فصول سرد و گرم سال توسط یك سیستم كامپیوتری كنترل می شود.
این ساختمان، سیستم منحصر به فرد و جدیدی برای شکل دهی به فضاها بکار رفته است که می‌توان آن را از اینک زاویه‌ها مورد بررسی قرارداد

- معمار این ساختمان برخلاف ساختار های مرسوم برای ساختمانهای بلند که همواره از هسته های مرکزی برای شکل دهی به کل فضاها استفاده می شد، توانسته است با بکارگیری دکلهای مرکبی ساختارهای باربر داخلی را حذف و فضاهایی یکپارچه با پلانهایی باز بوجود ورد.

- کف طبقات از بتن درجا و سبک ساخته شده و به سبک پلهای معلق و از طریق ساختارهای فولادی ثانویه به دکلهای اصلی اتصال پیدا کرده و بار خود را به آنها منتقل می کنند. همه شبکه های ارتباطی، ترمینال های کامپیوتری و تهویه مطبوع برای دسترسی آسان در زیر این طبقات قرار گرفته اند
🆔👉 @iran_novin1