Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#سیاست_چیست_و_علم_سیاست_کدامست؟
☆1
پیش از وارد شدن به تعریف سیاست و بررسی علم سیاست، به تاریخچه پیدایش تفکر سیاسی و علم سیاست اشاره می کنیم. تفکر سیاسی در عهد باستان از یونان آغاز شد و بیش از دو هزار و پانصد سال قدامت دارد.
اما علم سیاست؛ از قدمت تاریخی زیادی برخوردار نیست.
علم سیاست به عنوان یک رشته آموزشی عالی، تا حدی نو است و طی صد سال گذشته رشد یافته است.
در گذشته مردم به امور عمومی نقشی نداشتند و مانند امروز به سیاست و نظریه پردازی سیاسی نیز چندان نمی پرداختند.
سیاست در اختیار شهریاران، سیاستمداران و فیلسوفان قرار داشت.
با پیدایش دمکراسی نو و ناسیونالیسم، سیاست از انحصار شهریاران، فیلسوفان بیرون و سیاست به عنوان یک امر همگانی تبدیل شد.
از سویی هم گسترش آموزش و پرورش نیز به رشد فزاینده ی آگاهی سیاسی مردم کمک کرد و از این رهگذر مردم روز به روز بیشتر در جریانهای سیاسی شرکت کردند.
احزاب و نهادهای سیاسی از نظر کمی، رشد قابل ملاحظه ی یافتند.
گروه های سازمان یافته و احزاب سیاسی هر کدام در تلاش افتادند تا بر جریانها و فعالیت های سیاسی در جامعه اثر گذار باشند.
♻️ #تعریف_علم_سیاست
از علم سیاست تعریف واحد ارائه نشده است، هر یکی از دانشمندان علوم سیاسی از علم سیاست تعریف خاص کرده اند.
بمنظور جلوگیری از اطاله ی سخن، به چند تعریف مشهور از علم سیاست می پردازیم.
1- علم سیاست، علمی است که به تحلیل، ارزیابی و بررسی جنبه های سیاسی پدیده های اجتماعی می پردازد.
علم سیاست هر پدیدهی اجتماعی را که به وقوع می پیوندد از نظر سیاسی مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد.
در جوامع انسانی خواه در سطح کشور، منطقه و جهان همه روز اتفاق ها و رویدادهای گونه گون صورت می گیرد. شماری از این اتفاق ها هر چند با هم بیگانه و غریب معلوم می شوند اما کاملا با هم پیوسته و نزدیک هستند.
علم سیاست، روابط این پدیده ها را از منظر سیاسی مورد تحلیل قرار می دهد. این تحلیل و بررسی به ما کمک می کند تا جهانی را که در آن زندگی می کنیم بهتر بشناسیم و از میان شقوق گونه گون پیشروی خویش بهترین را انتخاب کنیم و در نهایت به تغییرات کوچک و بزرگ که در زندگی ما رخ می دهد، تاثیرات بیشتر داشته باشیم.
2- #نیکلا_ماکیاولی، یکی از دانشمندان ایتالیائی که در عرصه ی علم سیاست صاحب نظر است از سیاست تعریف دیگری ارائه کرده است.
او سیاست را به معنی هر نوع تلاش، تدبیر، فن، حیله، نیرنگ و فریب برای کسب قدرت و حفظ آن می داند.
ماکیاولی یک دانشمندان واقع گرا است. او بر مبنای واقعیت های موجود در جامعه ی خودش از سیاست تعریف ارائه کرده است. این دانشمند ایتالیائی می بیند که سیاستمداران جامعه اش برای رسیدن به قدرت و حفظ آن از هر نوع تلاش کار می گیرد در مواردی هم دست به فریب، نیرنگ و حیله می زند و برای حکومت شونده گان نیز دروغ می گویند به همین خاطر از سیاست اینگونه تعریف کرده است.
ماکیاولی دو اثر مشهور دارد به نامهای #شهریار و #گفتارها. او در رساله ی گفتارهای خود به دمکراسی تکیه می کند و آنرا یکی از نیازمندیهای حیاتی جامعه ی انسانی می پندارد.
3- #پل_ژانت، محقق و متفکر فرانسوی می گوید علم سیاست آن بخشی از علوم اجتماعی است که درباره بنیادهای دولت و اصول حکومت بحث می کند.
بر بنیاد باورهای این متفکر فرانسوی، علم سیاست با حکومت مرتبط است و سر و کار سیاست با حکومت می باشد.
4- #سجویک، یکی دیگر از دانشمندان علوم سیاسی، بر این باور است که علم سیاست، جامعه های دارای حکومت را بررسی می کند.
با اینهمه این نکته را فراموش نکنیم و به یاد داشته باشیم که عنصر تعیین و اجرای سیاست، قدرت است و شناخت آن وظیفه ی اصلی و اولیه علم سیاست می باشد.
قدرت هسته و مرکز ثقل سیاست را تشکیل می دهد و همه ی کشاکش ها در زندگی سیاسی برای رسیدن به قدرت سیاسی است.
ادامه دارد ...
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#سیاست_چیست_و_علم_سیاست_کدامست؟
☆1
پیش از وارد شدن به تعریف سیاست و بررسی علم سیاست، به تاریخچه پیدایش تفکر سیاسی و علم سیاست اشاره می کنیم. تفکر سیاسی در عهد باستان از یونان آغاز شد و بیش از دو هزار و پانصد سال قدامت دارد.
اما علم سیاست؛ از قدمت تاریخی زیادی برخوردار نیست.
علم سیاست به عنوان یک رشته آموزشی عالی، تا حدی نو است و طی صد سال گذشته رشد یافته است.
در گذشته مردم به امور عمومی نقشی نداشتند و مانند امروز به سیاست و نظریه پردازی سیاسی نیز چندان نمی پرداختند.
سیاست در اختیار شهریاران، سیاستمداران و فیلسوفان قرار داشت.
با پیدایش دمکراسی نو و ناسیونالیسم، سیاست از انحصار شهریاران، فیلسوفان بیرون و سیاست به عنوان یک امر همگانی تبدیل شد.
از سویی هم گسترش آموزش و پرورش نیز به رشد فزاینده ی آگاهی سیاسی مردم کمک کرد و از این رهگذر مردم روز به روز بیشتر در جریانهای سیاسی شرکت کردند.
احزاب و نهادهای سیاسی از نظر کمی، رشد قابل ملاحظه ی یافتند.
گروه های سازمان یافته و احزاب سیاسی هر کدام در تلاش افتادند تا بر جریانها و فعالیت های سیاسی در جامعه اثر گذار باشند.
♻️ #تعریف_علم_سیاست
از علم سیاست تعریف واحد ارائه نشده است، هر یکی از دانشمندان علوم سیاسی از علم سیاست تعریف خاص کرده اند.
بمنظور جلوگیری از اطاله ی سخن، به چند تعریف مشهور از علم سیاست می پردازیم.
1- علم سیاست، علمی است که به تحلیل، ارزیابی و بررسی جنبه های سیاسی پدیده های اجتماعی می پردازد.
علم سیاست هر پدیدهی اجتماعی را که به وقوع می پیوندد از نظر سیاسی مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد.
در جوامع انسانی خواه در سطح کشور، منطقه و جهان همه روز اتفاق ها و رویدادهای گونه گون صورت می گیرد. شماری از این اتفاق ها هر چند با هم بیگانه و غریب معلوم می شوند اما کاملا با هم پیوسته و نزدیک هستند.
علم سیاست، روابط این پدیده ها را از منظر سیاسی مورد تحلیل قرار می دهد. این تحلیل و بررسی به ما کمک می کند تا جهانی را که در آن زندگی می کنیم بهتر بشناسیم و از میان شقوق گونه گون پیشروی خویش بهترین را انتخاب کنیم و در نهایت به تغییرات کوچک و بزرگ که در زندگی ما رخ می دهد، تاثیرات بیشتر داشته باشیم.
2- #نیکلا_ماکیاولی، یکی از دانشمندان ایتالیائی که در عرصه ی علم سیاست صاحب نظر است از سیاست تعریف دیگری ارائه کرده است.
او سیاست را به معنی هر نوع تلاش، تدبیر، فن، حیله، نیرنگ و فریب برای کسب قدرت و حفظ آن می داند.
ماکیاولی یک دانشمندان واقع گرا است. او بر مبنای واقعیت های موجود در جامعه ی خودش از سیاست تعریف ارائه کرده است. این دانشمند ایتالیائی می بیند که سیاستمداران جامعه اش برای رسیدن به قدرت و حفظ آن از هر نوع تلاش کار می گیرد در مواردی هم دست به فریب، نیرنگ و حیله می زند و برای حکومت شونده گان نیز دروغ می گویند به همین خاطر از سیاست اینگونه تعریف کرده است.
ماکیاولی دو اثر مشهور دارد به نامهای #شهریار و #گفتارها. او در رساله ی گفتارهای خود به دمکراسی تکیه می کند و آنرا یکی از نیازمندیهای حیاتی جامعه ی انسانی می پندارد.
3- #پل_ژانت، محقق و متفکر فرانسوی می گوید علم سیاست آن بخشی از علوم اجتماعی است که درباره بنیادهای دولت و اصول حکومت بحث می کند.
بر بنیاد باورهای این متفکر فرانسوی، علم سیاست با حکومت مرتبط است و سر و کار سیاست با حکومت می باشد.
4- #سجویک، یکی دیگر از دانشمندان علوم سیاسی، بر این باور است که علم سیاست، جامعه های دارای حکومت را بررسی می کند.
با اینهمه این نکته را فراموش نکنیم و به یاد داشته باشیم که عنصر تعیین و اجرای سیاست، قدرت است و شناخت آن وظیفه ی اصلی و اولیه علم سیاست می باشد.
قدرت هسته و مرکز ثقل سیاست را تشکیل می دهد و همه ی کشاکش ها در زندگی سیاسی برای رسیدن به قدرت سیاسی است.
ادامه دارد ...
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#جامعه_شناسی_دینی_امیل_دورکیم
☆A
مقدمه:
دین یکی از موثر ترین و دائمی ترین پدیده هایی است که از دیرباز تا کنون در جوامع انسانی حضور داشته ، بر افراد و همچنین تحولات فرهنگی و اجتماعی جوامع اثر گذاشته است . دین و باور ها و اعتقادات دینی یکی از قدیمی ترین و در عین حال پویا ترین پدیده هایی هستند که توجه بسیاری از جمله متفکرین ، عالمان دینی ، فلاسفه ، انسان شناسان ، جامعه شناسان و ... را به خود جلب و مشغول کرده است .
چگونگی آفرینش و هستی ، فلسفه زندگی ، زندگی پس از مرگ ، همواره ذهن آدمی را به خود مشغول داشته است . افراد به دنبال یافتن منشا هستی شان ، هدف از آفرینش و خلقت شان و اینک ه از کجا آمده اند و به کجا می روند ، بوده اند .
#جامعه_شناسی_دینی_دورکیم:
یکی از مهم ترین آثار دورکیم (( صور ابتدایی حیات دینی)) است که در این کتاب در پی ساختن نظریه ای علمی درباره دین بر اساس تحلیل ساده ترین و ابتدایی ترین نهاد های دینی می باشد . هدف اصلی دورکیم در این اثر شناخت اساس و پایه شکل گیری ادیان با مراجعه به ادیان ابتدائی بود . فرض اساسی دورکیم این بود که این اصول به آسانی در ادیان و تمدن های پیشرفته قابل کشف نیست . دورکیم با استفاده از اطلاعاتی که جوامع ابتدائی بومیان استرالیا در اختیارش بوده به طرح منشاء پیدایش دین از دیدگاه جامعه شناسی می پردازد.
#دیدگاههای_موجود_در_مورد_مذهب_بدوی:
1- دیدگاه #جان_گرایی ( #Animism ): که (( #تایلور )) نماینده آن بود .
جان پرستی یعنی نوعی باور مذهبی اعتقاد به جان یا (ارواح ) می داند که صورت دیگری است از تجربه آدمیان از طبیعت و دوگانه جسم و جان شان.
2-دیدگاه #طبیعت_گرایی :( #Naturalism ) : در حالی که جانگرایی ادعا می کرد که ایده .الوهیت. از تجربیات ذهنی و درونی سرچشمه گرفته است . (( تئوری طبیعت گرایانه )) بر عکس ، بروز نخستین احساسات دینی را به طبیعت خارجی منسوب می داشت و اشیاء و قدرت های طبیعی را اولین پرستیدن ها می افتند . یا به عبارتی دیگر پرستش مذهبی نیروهای تغییر شکل یافته طبیعت جانب آدمیان است .
امیل دورکیم دیدگاه جان گرایی و طبیعت گرایی را در واقع نماینده دریافت های اصلی موجود از مذهب ابتدایی اند را رد کرد.
#تعریف_دین
دورکیم اعتقاد دارد که همه ادیان شناخته شده اعم از ابتدایی و تاریخی در یک چیز مشترک اند و آن تقسیم جهان به 2 بخش جهان ،بخش #غیر_مقدس و #مقدس ساخته شده است .
بخش مقدس مرکب است از مجموعه ای از چیز ها ،باور ها و مراسم .
هر گاه امور مقدس با هم روابطی از نوع هماهنگی یا تبعیت داشته باشند ،به نحوی که تشکیل دستگاهی برخوردار از نوعی وحدت درونی و مستقل از هر دستگاه دیگری را بدهند در این صورت مجموعه باور ها و مراسم مربوط به آن ها ، مذهبی را بوجود می آورند .
(ریمون آرون ،375:1372)
مذهب عبارت است از دستگاهی همبسته از باورها و اعمال مربوط به امور مقدس، یعنی مجزا از امور عادی، یا ممنوع. این باورها و اعمال همه کسانی را که پیرو آنها هستند در یک اجتماع اخلاقی واحد بنام کلیسا متحد می کنند .(ریمون آرون ،376:1372)
پس دورکیم دین را یک نظام متشکل از عقاید و باورها و مناسک می داند که افراد را تحت سازمان اجتماعی خاص بنام کلیسا ،مسجد ،... به هم نزدیک و متحد می کند.
دورکیم معتقد بود که پدیده دینی در جامعه ای بوجود می آید که در آن جدایی میان قلمرو مقدس و امور دنیوی وجود داشته باشند به عقیده وی شی به خودی خود نه مقدس و نه دنیوی است.
وقتی شیی جنبه مقدس به خود می گیرد که مردم فقط به ارزیابی دینی یا غیر دینی آن بپردازید.
برای مثال شراب در مراسم مذهبی کلیسا جنبه مقدس به خود گرفته است زیرا به عنوان نمونه نمادی از خون مسیح ..... شده است از این رو شراب در چنین رابطه ای به عنوان یک ماده آشامیدنی لذت بخش به حساب نمی آید (ادیبی و انصاری ،73:1383)
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#جامعه_شناسی_دینی_امیل_دورکیم
☆A
مقدمه:
دین یکی از موثر ترین و دائمی ترین پدیده هایی است که از دیرباز تا کنون در جوامع انسانی حضور داشته ، بر افراد و همچنین تحولات فرهنگی و اجتماعی جوامع اثر گذاشته است . دین و باور ها و اعتقادات دینی یکی از قدیمی ترین و در عین حال پویا ترین پدیده هایی هستند که توجه بسیاری از جمله متفکرین ، عالمان دینی ، فلاسفه ، انسان شناسان ، جامعه شناسان و ... را به خود جلب و مشغول کرده است .
چگونگی آفرینش و هستی ، فلسفه زندگی ، زندگی پس از مرگ ، همواره ذهن آدمی را به خود مشغول داشته است . افراد به دنبال یافتن منشا هستی شان ، هدف از آفرینش و خلقت شان و اینک ه از کجا آمده اند و به کجا می روند ، بوده اند .
#جامعه_شناسی_دینی_دورکیم:
یکی از مهم ترین آثار دورکیم (( صور ابتدایی حیات دینی)) است که در این کتاب در پی ساختن نظریه ای علمی درباره دین بر اساس تحلیل ساده ترین و ابتدایی ترین نهاد های دینی می باشد . هدف اصلی دورکیم در این اثر شناخت اساس و پایه شکل گیری ادیان با مراجعه به ادیان ابتدائی بود . فرض اساسی دورکیم این بود که این اصول به آسانی در ادیان و تمدن های پیشرفته قابل کشف نیست . دورکیم با استفاده از اطلاعاتی که جوامع ابتدائی بومیان استرالیا در اختیارش بوده به طرح منشاء پیدایش دین از دیدگاه جامعه شناسی می پردازد.
#دیدگاههای_موجود_در_مورد_مذهب_بدوی:
1- دیدگاه #جان_گرایی ( #Animism ): که (( #تایلور )) نماینده آن بود .
جان پرستی یعنی نوعی باور مذهبی اعتقاد به جان یا (ارواح ) می داند که صورت دیگری است از تجربه آدمیان از طبیعت و دوگانه جسم و جان شان.
2-دیدگاه #طبیعت_گرایی :( #Naturalism ) : در حالی که جانگرایی ادعا می کرد که ایده .الوهیت. از تجربیات ذهنی و درونی سرچشمه گرفته است . (( تئوری طبیعت گرایانه )) بر عکس ، بروز نخستین احساسات دینی را به طبیعت خارجی منسوب می داشت و اشیاء و قدرت های طبیعی را اولین پرستیدن ها می افتند . یا به عبارتی دیگر پرستش مذهبی نیروهای تغییر شکل یافته طبیعت جانب آدمیان است .
امیل دورکیم دیدگاه جان گرایی و طبیعت گرایی را در واقع نماینده دریافت های اصلی موجود از مذهب ابتدایی اند را رد کرد.
#تعریف_دین
دورکیم اعتقاد دارد که همه ادیان شناخته شده اعم از ابتدایی و تاریخی در یک چیز مشترک اند و آن تقسیم جهان به 2 بخش جهان ،بخش #غیر_مقدس و #مقدس ساخته شده است .
بخش مقدس مرکب است از مجموعه ای از چیز ها ،باور ها و مراسم .
هر گاه امور مقدس با هم روابطی از نوع هماهنگی یا تبعیت داشته باشند ،به نحوی که تشکیل دستگاهی برخوردار از نوعی وحدت درونی و مستقل از هر دستگاه دیگری را بدهند در این صورت مجموعه باور ها و مراسم مربوط به آن ها ، مذهبی را بوجود می آورند .
(ریمون آرون ،375:1372)
مذهب عبارت است از دستگاهی همبسته از باورها و اعمال مربوط به امور مقدس، یعنی مجزا از امور عادی، یا ممنوع. این باورها و اعمال همه کسانی را که پیرو آنها هستند در یک اجتماع اخلاقی واحد بنام کلیسا متحد می کنند .(ریمون آرون ،376:1372)
پس دورکیم دین را یک نظام متشکل از عقاید و باورها و مناسک می داند که افراد را تحت سازمان اجتماعی خاص بنام کلیسا ،مسجد ،... به هم نزدیک و متحد می کند.
دورکیم معتقد بود که پدیده دینی در جامعه ای بوجود می آید که در آن جدایی میان قلمرو مقدس و امور دنیوی وجود داشته باشند به عقیده وی شی به خودی خود نه مقدس و نه دنیوی است.
وقتی شیی جنبه مقدس به خود می گیرد که مردم فقط به ارزیابی دینی یا غیر دینی آن بپردازید.
برای مثال شراب در مراسم مذهبی کلیسا جنبه مقدس به خود گرفته است زیرا به عنوان نمونه نمادی از خون مسیح ..... شده است از این رو شراب در چنین رابطه ای به عنوان یک ماده آشامیدنی لذت بخش به حساب نمی آید (ادیبی و انصاری ،73:1383)
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_خبرنگاری 2
#منبع_خبر؛
#اعتبار_خبر_و_خبرنگار
این روزها خبر از در و دیوار می ریزد، ولی خبرنگارانِ کاربلد دست ودلشان در تولید حرفه ای و انتشار آنها می لرزد چون انتشار خبر از منابع غیر معتبر و اخبار ناصحیح که منجر به تکذیبیه شود حیثیت کاری آنان را مخدوش می کند. پس باید منابع خبری را خوب شناخت.
#تعریف :
آژانس خبری ، خبرگزاری یا رسانه ای است که خبر را تولید می کند و خبر به نقل از آن انتشار می یابد مثلا به گزارش ایرنا- یا به گزارش رویترز- در اینجا ایرنا یا رویترز منبع خبر است.
#اهمیت_منبع_خبر :
دارا بودنِ منبع در خبر، نیاز طبیعی و حق مخاطب محسوب می شود تا از این طریق بتواند با توجه به سابقه و [اعتبار] منبع خبر، صحت و سقم خبر داده شده را ارزیابی کند زیرا یکی از مهمترین ویژگی های خبر، صحت خبر است.
#ضرورت_استفاده_از_منابع_خبر
1- #مستند_کردن_خبر :
گفتیم؛ این حقِ مخاطب است که بداند منشا و سرچشمه خبر کجاست و در نقل خبر آن را مورد استناد خود قرار دهد.
2- #اعتبار_دادن :
گاه خبر دارای منبع است اما اعتبار منبع آن مخدوش یا مورد تردید می باشد بنابراین مستند بودن خبر با معتبر بودن آن متفاوت است.
***دقیقا به همین دلیل ضرورت دارد برای رفع هر گونه شک و شبهه در خصوص صحت خبر و همچنین فراهم کردن امکان ارزیابی برای مخاطبان €، #نام_منبع_خبری که دارای حسن سابقه است ذکر شود و از گرفتن اخبار از منابعی که اعتبار و حسن سابقه ندارند یا شناخته شده برای مخاطب نیستند ، خودداری شود.
3- #سلب_مسوولیت :
در کار رسانه ای، برخی مواقع ناچارا خبرهای مهمی به نقل از منابعی گزارش می شود که صحت و سقم آنها مورد تردید است. مثلا دلایلی چون دوری مسافت و نداشتن امکان بررسی صحت ویا سرعتِ کار خبررسانی و رقابتِ بین رسانه ها این اجازه را نمی دهد که تا زمان مشخص شدن درستی خبر، صبر کرد.
در این گونه موارد خاص و برای اخبار بسیار مهم برای انجام وظیفه ی خبررسانی و عقب نماندن از رقبا خبر را #به_نقل_از_منبع_خبر منتشر می کنیم و چنانچه مشخص شود که خبر منتشره دروغ یا اشتباه بوده به علت اینکه ما آن خبر را به نقل از منبع خبری منتشر کرده ایم ، از ما و رسانه ما سلب مسوولیت می شود.
4- #مانور_حضور
برخی مواقع ذکر منبع خبر به منظور ابراز قدرت رسانه صورت می گیرد و متولیان و دست اندرکاران رسانه برای تبلیغ خود به ذکر منبع خبر و برجسته کردن آن اصرار می ورزند.
مثلا رونامه ای خبری را به نقل از دو منبع معتبر و بین المللی مثل آسوشیتدپرس و رویترز ذکر می کند تا قدرت کسب خبر و حرفه ای بودن خود را به رخ بکشد.
#آیا_استفاده_از_منبع_خبر_در_همه_خبرها_ضرورت_دارد؟
ذکرمنبع فقط در 4 مورد گفته شده ضروری است و در مواردی که خبری جزء بدیهیات است و همه مردم شاهدند وصحت آن کاملا مورد وثوق همگانی است ضرورتی ندارد.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#اصول_خبرنگاری 2
#منبع_خبر؛
#اعتبار_خبر_و_خبرنگار
این روزها خبر از در و دیوار می ریزد، ولی خبرنگارانِ کاربلد دست ودلشان در تولید حرفه ای و انتشار آنها می لرزد چون انتشار خبر از منابع غیر معتبر و اخبار ناصحیح که منجر به تکذیبیه شود حیثیت کاری آنان را مخدوش می کند. پس باید منابع خبری را خوب شناخت.
#تعریف :
آژانس خبری ، خبرگزاری یا رسانه ای است که خبر را تولید می کند و خبر به نقل از آن انتشار می یابد مثلا به گزارش ایرنا- یا به گزارش رویترز- در اینجا ایرنا یا رویترز منبع خبر است.
#اهمیت_منبع_خبر :
دارا بودنِ منبع در خبر، نیاز طبیعی و حق مخاطب محسوب می شود تا از این طریق بتواند با توجه به سابقه و [اعتبار] منبع خبر، صحت و سقم خبر داده شده را ارزیابی کند زیرا یکی از مهمترین ویژگی های خبر، صحت خبر است.
#ضرورت_استفاده_از_منابع_خبر
1- #مستند_کردن_خبر :
گفتیم؛ این حقِ مخاطب است که بداند منشا و سرچشمه خبر کجاست و در نقل خبر آن را مورد استناد خود قرار دهد.
2- #اعتبار_دادن :
گاه خبر دارای منبع است اما اعتبار منبع آن مخدوش یا مورد تردید می باشد بنابراین مستند بودن خبر با معتبر بودن آن متفاوت است.
***دقیقا به همین دلیل ضرورت دارد برای رفع هر گونه شک و شبهه در خصوص صحت خبر و همچنین فراهم کردن امکان ارزیابی برای مخاطبان €، #نام_منبع_خبری که دارای حسن سابقه است ذکر شود و از گرفتن اخبار از منابعی که اعتبار و حسن سابقه ندارند یا شناخته شده برای مخاطب نیستند ، خودداری شود.
3- #سلب_مسوولیت :
در کار رسانه ای، برخی مواقع ناچارا خبرهای مهمی به نقل از منابعی گزارش می شود که صحت و سقم آنها مورد تردید است. مثلا دلایلی چون دوری مسافت و نداشتن امکان بررسی صحت ویا سرعتِ کار خبررسانی و رقابتِ بین رسانه ها این اجازه را نمی دهد که تا زمان مشخص شدن درستی خبر، صبر کرد.
در این گونه موارد خاص و برای اخبار بسیار مهم برای انجام وظیفه ی خبررسانی و عقب نماندن از رقبا خبر را #به_نقل_از_منبع_خبر منتشر می کنیم و چنانچه مشخص شود که خبر منتشره دروغ یا اشتباه بوده به علت اینکه ما آن خبر را به نقل از منبع خبری منتشر کرده ایم ، از ما و رسانه ما سلب مسوولیت می شود.
4- #مانور_حضور
برخی مواقع ذکر منبع خبر به منظور ابراز قدرت رسانه صورت می گیرد و متولیان و دست اندرکاران رسانه برای تبلیغ خود به ذکر منبع خبر و برجسته کردن آن اصرار می ورزند.
مثلا رونامه ای خبری را به نقل از دو منبع معتبر و بین المللی مثل آسوشیتدپرس و رویترز ذکر می کند تا قدرت کسب خبر و حرفه ای بودن خود را به رخ بکشد.
#آیا_استفاده_از_منبع_خبر_در_همه_خبرها_ضرورت_دارد؟
ذکرمنبع فقط در 4 مورد گفته شده ضروری است و در مواردی که خبری جزء بدیهیات است و همه مردم شاهدند وصحت آن کاملا مورد وثوق همگانی است ضرورتی ندارد.
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#احــــــزاب_ســــــیاســـی :
قسمت چهارم
#تعریف_احزاب_سیاسی:
در این زمینه نظریات متعددی بیان شده است که گاهاً در تضاد با یکدیگر قرار دارند. این تضاد به دلیل گزینش محورهای متفاوت در راستای عامل وحدت زا در درون حزب نمود می یابد. ادموند بریک منافع عمومی را عامل وحدت زا بر می گزیند و چنین بیان می دارد:
«حزب گروهی از افرادند که برپایه اصول خاص پذیرفته شده ای اتحاد یافته و با تلاش مشترکشان منافع ملی را ارتقا می دهند.»
در مقابل ژوزف شومپیتر منافع شخصی را عامل وحدت زا در درون حزب می داند:
«حزب گروهیست که اعضاء آن متحداً در تنازع رقابت آمیز برای کسب قدرت فعالیت می کنند.»
برخی نیز در تعریف حزب به بزرگنمایی مشخصه انتخاباتی آن پرداخته اند:
«حزب هرگروه سیاسی را گویند که رسمیت داشته دارای سازمان رسمی جهت مرتبط ساختن مرکز و مناطق باشددر انتخابات حضور یابد و از طریق انتخابات (آزاد یا غیر آزاد) نامزدهایی را برای پست های دولتی معرفی کند.» (جفری اندرسون)
#ویژگی_های_احزاب_سیاسی:
ویژگیهای احزاب سیاسی در قیاس با تعریف حاکم بر آنان تبیین می شود و در صورت انتخاب هریک از تعاریف فوق برخی ویژگیهای احزاب به مثابه یک متغیر وابسنه دستخوش تحول میشوند لیکن حداقل هایی نیز وجود دارند که از آنان به ویژگیهای احزاب سیاسی تعبیر می شود. حداقل هایی همانند:
اتفاق نظر بر سر ایدئولوژی و برنامه مشخص در میان اعضاء، سازماندهی مرکزی، محلی و منطقه ای، تلاش در جهت نیل به آرمانهای حزب، تمرکزگرایی و…
«واینر» ویژگیهای احزاب سیاسی را چنین بر می شمارد:
سازماندهی مرکزی و رهبری پایدار و ماندنی، سازمانهای محلی پایدار و درپیوند همیشگی با سازمان های مرکزی، عزم رهبران حزب برای دراختیار گرفتن مناصب به کمک تشکیلات و یا به تنهایی، پشتیبانی توده ها.
#خاستگاه_احزاب_سیاسی :
عده ای شکافهای اجتماعی، سیاسی، قومی و یا جنسیتی را علت شکل گیری احزاب می دانند ( #مدیسون و #توکویل ) در مقابل #جفری_اندرسون با بیان اینکه تحزب محصول مدرنیته است و قدمت چندانی ندارد این نظریه را رد کرده و این شکافها را شرط لازم و نه کافی در این زمینه ارزیابی می کند.
به طور کلی سه نظریه گروه مشهور درخصوص خاستگاه احزاب سیاسی بیان شده است:
1- نظریه های #نهادی (انتخاباتی- پارلمانی):
طلایه داران این نظریه «دوروژه» و «وبر» می باشند و تشکیلات را بستری انتخاباتی برای جذب رأی دهندگان جدید که توسط رجال همفکر در مجالس شکل می گیرد و طرفداران حزبی را سازماندهی می کند در نظر می گیرند.
2- نظریه های #تضاد (تاریخی):
در این نظریه ظهور احزاب با برخی از انواع بحرانها همانند بحران مشروعیت یا انسجام ملی و یا مشارکت هم زمان می شود، همچنین تقاضا برای مشارکت سیاسی و یا حتی براندازی دولت نیز در ارتباط با شکل گیری احزاب است. (سارتوری)
3- نظریه های #توسعه_گرایانه:
این نظریه احزاب را نهاد ویژه سیاست مدرن می داند (ساموئل هانتیگتون) و احزاب سیاسی را محصول نوسازی اجتماعی و سیاسی و صنعتی شدن بیان می کند.
«سیاق دالدر» احزاب سیاسی نوین را به عنوان فرزندان انقلاب صنعتی در نظر می گیرد.
در کنار این نظریات نظریات دیگری همچون احزاب دولت ساخته (از ساختار دولت و قدرت نشأت می گیرند) و یا ظهور تقابلی احزاب جدید برخی خاستگاههای خاص و درجه دوم احزاب را بیان می دارند.
#کار_ویژه_های_حزب :
فراهم ساختن فرصت برای ظهور استعدادها در ساختار سیاسی و بسترسازی برای رشد افراد، رقابت های انتخاباتی و هدایت و جهت دهی آراء عمومی، حکومتداری و برعهده گرفتن مسئولیت حکومت، تدوین سیاست های عمومی و ارائه برنامه، آموزش و شکل دادن به افکار عمومی، بازتابنده نیازهای اجتماعی، رابط و عامل پیوند میان مردم و حکومت و…
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#احــــــزاب_ســــــیاســـی :
قسمت چهارم
#تعریف_احزاب_سیاسی:
در این زمینه نظریات متعددی بیان شده است که گاهاً در تضاد با یکدیگر قرار دارند. این تضاد به دلیل گزینش محورهای متفاوت در راستای عامل وحدت زا در درون حزب نمود می یابد. ادموند بریک منافع عمومی را عامل وحدت زا بر می گزیند و چنین بیان می دارد:
«حزب گروهی از افرادند که برپایه اصول خاص پذیرفته شده ای اتحاد یافته و با تلاش مشترکشان منافع ملی را ارتقا می دهند.»
در مقابل ژوزف شومپیتر منافع شخصی را عامل وحدت زا در درون حزب می داند:
«حزب گروهیست که اعضاء آن متحداً در تنازع رقابت آمیز برای کسب قدرت فعالیت می کنند.»
برخی نیز در تعریف حزب به بزرگنمایی مشخصه انتخاباتی آن پرداخته اند:
«حزب هرگروه سیاسی را گویند که رسمیت داشته دارای سازمان رسمی جهت مرتبط ساختن مرکز و مناطق باشددر انتخابات حضور یابد و از طریق انتخابات (آزاد یا غیر آزاد) نامزدهایی را برای پست های دولتی معرفی کند.» (جفری اندرسون)
#ویژگی_های_احزاب_سیاسی:
ویژگیهای احزاب سیاسی در قیاس با تعریف حاکم بر آنان تبیین می شود و در صورت انتخاب هریک از تعاریف فوق برخی ویژگیهای احزاب به مثابه یک متغیر وابسنه دستخوش تحول میشوند لیکن حداقل هایی نیز وجود دارند که از آنان به ویژگیهای احزاب سیاسی تعبیر می شود. حداقل هایی همانند:
اتفاق نظر بر سر ایدئولوژی و برنامه مشخص در میان اعضاء، سازماندهی مرکزی، محلی و منطقه ای، تلاش در جهت نیل به آرمانهای حزب، تمرکزگرایی و…
«واینر» ویژگیهای احزاب سیاسی را چنین بر می شمارد:
سازماندهی مرکزی و رهبری پایدار و ماندنی، سازمانهای محلی پایدار و درپیوند همیشگی با سازمان های مرکزی، عزم رهبران حزب برای دراختیار گرفتن مناصب به کمک تشکیلات و یا به تنهایی، پشتیبانی توده ها.
#خاستگاه_احزاب_سیاسی :
عده ای شکافهای اجتماعی، سیاسی، قومی و یا جنسیتی را علت شکل گیری احزاب می دانند ( #مدیسون و #توکویل ) در مقابل #جفری_اندرسون با بیان اینکه تحزب محصول مدرنیته است و قدمت چندانی ندارد این نظریه را رد کرده و این شکافها را شرط لازم و نه کافی در این زمینه ارزیابی می کند.
به طور کلی سه نظریه گروه مشهور درخصوص خاستگاه احزاب سیاسی بیان شده است:
1- نظریه های #نهادی (انتخاباتی- پارلمانی):
طلایه داران این نظریه «دوروژه» و «وبر» می باشند و تشکیلات را بستری انتخاباتی برای جذب رأی دهندگان جدید که توسط رجال همفکر در مجالس شکل می گیرد و طرفداران حزبی را سازماندهی می کند در نظر می گیرند.
2- نظریه های #تضاد (تاریخی):
در این نظریه ظهور احزاب با برخی از انواع بحرانها همانند بحران مشروعیت یا انسجام ملی و یا مشارکت هم زمان می شود، همچنین تقاضا برای مشارکت سیاسی و یا حتی براندازی دولت نیز در ارتباط با شکل گیری احزاب است. (سارتوری)
3- نظریه های #توسعه_گرایانه:
این نظریه احزاب را نهاد ویژه سیاست مدرن می داند (ساموئل هانتیگتون) و احزاب سیاسی را محصول نوسازی اجتماعی و سیاسی و صنعتی شدن بیان می کند.
«سیاق دالدر» احزاب سیاسی نوین را به عنوان فرزندان انقلاب صنعتی در نظر می گیرد.
در کنار این نظریات نظریات دیگری همچون احزاب دولت ساخته (از ساختار دولت و قدرت نشأت می گیرند) و یا ظهور تقابلی احزاب جدید برخی خاستگاههای خاص و درجه دوم احزاب را بیان می دارند.
#کار_ویژه_های_حزب :
فراهم ساختن فرصت برای ظهور استعدادها در ساختار سیاسی و بسترسازی برای رشد افراد، رقابت های انتخاباتی و هدایت و جهت دهی آراء عمومی، حکومتداری و برعهده گرفتن مسئولیت حکومت، تدوین سیاست های عمومی و ارائه برنامه، آموزش و شکل دادن به افکار عمومی، بازتابنده نیازهای اجتماعی، رابط و عامل پیوند میان مردم و حکومت و…
🆔👉 @iran_novin1
🆔👉 @iran_novin1
#پرسشگری:
پرسش کردن آغاز تفکر و آگاهی است.
بسیاری از صاحب نظران تعلیم و تربیت عقیده دارند، پرسش خوب و درست، نصف پاسخ است.
برخی نیز معتقدند، پایه و اساس هر اکتشافی، یک پرسش اساسی و بنیادی است.
* #تعریف_پرسشگری
پرسشگری از جمله مهارت های موثری است که راه به پاسخ و یقین می برد.
هم سوال از علم خیزد هم جواب،
همچو خار و گل که از خاک است و آب
به راستی اگر ما بتوانیم به مهارت پرسشگری مجهز شویم و بیاموزیم که طرح پرسش، کلید دست یابی به پاسخ های بزرگ است، راه پر پیچ و خم آموختن را هموار کرده ایم. زیرا داشتن پرسش، به واقع مجهز شدن به چراغی است که با آن می توان کوره راه های نادانستن را آسوده تر در نوردید.
پرسش چراغی است در دست جوینده برای عبور از کوچه های تاریک نادانی تا رسیدن به صبح روشن دانایی.
این اعتبار تا بدان جا رسیده است که منزلت آدمیان را به پرسش هایی می دانند که در دل و دیده اش موج می زند، نه فقط پاسخ هایی که در ذهن دارد!
بنابراین، این حکمت مشهور که
«علاج دانایی پرسش است»،
جای بسی تأمل دارد.
واژه «علاج» در حکمت فوق به معنای راه چاره است. بدین مفهوم که چاره دانایی، پرسش کردن است.
بنابراین باید «پرسید» تا به کامروایی «دانستن» رسید.
در اینجا سوالی اساسی مطرح میشود :
پرسشگری ،چگونه به یادگیری کمک می کند؟
پرسشگری به دلایل مختلف بخش موثر و مهم اموختن است.
اولا، سوال پرسیدن به جواب دهنده امکان می دهد تا فهم و درک سوال کننده را وارسی کند.
اهمیت این عمل اساسی است. زیرا اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری درمورد لزوم یا عدم لزوم بیان برخی از موضوعات و سطح تنظیم مطالب را در اختیار پاسخ دهنده قرارمی‌دهد.
پسخوراند فوری درباره میزان درک
سوال کنتده از موضوع یکی از مزایای گفتگوی تعاملی است
دوما پرسشگری به فرد سوال کننده اجازه می دهد تا قبل از وارد شدن به موصوعات بعدی، موضوع پیش رو را تمرین کرده و بر ان مسلط شوند.
* #شیوه_هاى_پرسش_خلاق
@iran_novin1
خلاقیت همانا تمایل و ذوق به ایجادگری و آفرینندگی است که در همه افراد به‌طور بالقوه وجود دارد؛ البته غنی‌سازی محیط در این زمینه تأثیر مستقیم دارد .
چنانچه محیط را برای پرورش حواس برنامه‌ریزی کنند، بستر لازم برای تقویت دقت و کنجکاوی فراهم میشود که این خود مقدمه توسعه خلاقیت و نوآوری خواهد شد.
دست ها، ابزار آفرینش و نوآوری هستند. مردم چیزهای زیادی را از طریق این حس می‌آموزند. اگر حرکات و فعالیت دست‌ها منظم شوند شگفتی‌های زیادی را رقم خواهند زد.
فعالیت چشم‌ها پیش از فعالیت دست‌ها پدیدار میشود. انسان در مواجهه با پدیده‌های خلقت، صحنه‌ها، حرکات و رفتارهای زیادی را مشاهده میکند. با تماشای هستی مفاهیم زیادی در ذهن او نقش می‌بندد چنانچه خوب دیدن آموزش داده شود و از آنچه دیده میشود سوال طرح شود، قدرت تخیل و تفکر راه خود را باز میکند و نگاه نو، نوآوری را سبب میشود.
حس شنوایی نیز از جمله حواسی است که در رشد افکار و ابتکارات موثر است.
ما از طریق حس شنوایی به صداها گوش می‌دهیم، روی آن ها کنجکاو می‌شویم و پاسخ پرسشهای خود را از این طریق به دست می‌آوریم.
اگر مهارت خوب شنیدن را به دست اوریم گوش‌هایمان نسبت به صداهای اطراف تیزتر میشود و این دقت و توجه بر رشد خلاقیت و ابتکار ما اثر مستقیم خواهد گذاشت. بیان آنچه فرد لمس میکند و می‌بیند و می‌شنود زمینه‌ساز شخصیت او میشود زیرا او به عنوان یک فرد مستقل میتواند از افکار و احساسات و دریافت‌های خود سخن بگوید و از این طریق با دیگران ارتباط برقرار کند.
توجه و احترام به افکار و احساسات فرد موجب رشد اجتماعی او میشود.
با طرح پرسشهای مناسب می‌توان افراد را مورد سوال قرار داده و بدین وسیله تفکر و تخیل آنان را تحریک کرد.
این تمرین توانایی پردازش اطلاعات را تقویت کرده، قدرت تجزیه و تحلیل را افزایش داده و امکان خلاقیت و حل مسئله را برای آن ها مهیا می‌سازد.
لذا از پرسشگری امری در حوزه آموزش و یادگیری است، لذا پرسش افراد به میزان دانش آنها بستگی دارد.
پرسش صحیح پرسشی است که شخص برای آموختن طرح میکند و بر پاسخ دهنده لازم هست که پاسخی در خور و شایسته به چنین شخصی بدهد تا میزان اگاهی فرد را افزایش دهد .
اما پرسشی که فرد با علم و آگاهی به پاسخ انرا طرح میکند طبق قاعده پرسش از دانسته جایز نیست، پاسخ دهنده اگر احساس کنند که پرسشگر هدفی عیر از آموختن دارد الزامی به پاسخ دادن ندارد .
پرسشگر سوال خود را از نادانی اش طرح میکند. اما سوال نباید در حدی باشد که پاسخ ان خارج از میزان درک او باشد. در چنین حالتی پاسخگو میتواند بجای پاسخی دقیق و کامل، پاسخی نزدیک به دانش فرد و قابل هضم ارائه دهد .
در نهایت پرسش در نهایت تواضع طرح شود. لذا منطقا پرسشهای خارج از اصول پاسخی نخواهد داشت.
🆔👉 @iran_novin1
#پرسشگری:
پرسش کردن آغاز تفکر و آگاهی است.
بسیاری از صاحب نظران تعلیم و تربیت عقیده دارند، پرسش خوب و درست، نصف پاسخ است.
برخی نیز معتقدند، پایه و اساس هر اکتشافی، یک پرسش اساسی و بنیادی است.
* #تعریف_پرسشگری
پرسشگری از جمله مهارت های موثری است که راه به پاسخ و یقین می برد.
هم سوال از علم خیزد هم جواب،
همچو خار و گل که از خاک است و آب
به راستی اگر ما بتوانیم به مهارت پرسشگری مجهز شویم و بیاموزیم که طرح پرسش، کلید دست یابی به پاسخ های بزرگ است، راه پر پیچ و خم آموختن را هموار کرده ایم. زیرا داشتن پرسش، به واقع مجهز شدن به چراغی است که با آن می توان کوره راه های نادانستن را آسوده تر در نوردید.
پرسش چراغی است در دست جوینده برای عبور از کوچه های تاریک نادانی تا رسیدن به صبح روشن دانایی.
این اعتبار تا بدان جا رسیده است که منزلت آدمیان را به پرسش هایی می دانند که در دل و دیده اش موج می زند، نه فقط پاسخ هایی که در ذهن دارد!
بنابراین، این حکمت مشهور که
«علاج دانایی پرسش است»،
جای بسی تأمل دارد.
واژه «علاج» در حکمت فوق به معنای راه چاره است. بدین مفهوم که چاره دانایی، پرسش کردن است.
بنابراین باید «پرسید» تا به کامروایی «دانستن» رسید.
در اینجا سوالی اساسی مطرح میشود :
پرسشگری ،چگونه به یادگیری کمک می کند؟
پرسشگری به دلایل مختلف بخش موثر و مهم اموختن است.
اولا، سوال پرسیدن به جواب دهنده امکان می دهد تا فهم و درک سوال کننده را وارسی کند.
اهمیت این عمل اساسی است. زیرا اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری درمورد لزوم یا عدم لزوم بیان برخی از موضوعات و سطح تنظیم مطالب را در اختیار پاسخ دهنده قرارمی‌دهد.
پسخوراند فوری درباره میزان درک
سوال کنتده از موضوع یکی از مزایای گفتگوی تعاملی است
دوما پرسشگری به فرد سوال کننده اجازه می دهد تا قبل از وارد شدن به موصوعات بعدی، موضوع پیش رو را تمرین کرده و بر ان مسلط شوند.
* #شیوه_هاى_پرسش_خلاق
@iran_novin1
خلاقیت همانا تمایل و ذوق به ایجادگری و آفرینندگی است که در همه افراد به‌طور بالقوه وجود دارد؛ البته غنی‌سازی محیط در این زمینه تأثیر مستقیم دارد .
چنانچه محیط را برای پرورش حواس برنامه‌ریزی کنند، بستر لازم برای تقویت دقت و کنجکاوی فراهم میشود که این خود مقدمه توسعه خلاقیت و نوآوری خواهد شد.
دست ها، ابزار آفرینش و نوآوری هستند. مردم چیزهای زیادی را از طریق این حس می‌آموزند. اگر حرکات و فعالیت دست‌ها منظم شوند شگفتی‌های زیادی را رقم خواهند زد.
فعالیت چشم‌ها پیش از فعالیت دست‌ها پدیدار میشود. انسان در مواجهه با پدیده‌های خلقت، صحنه‌ها، حرکات و رفتارهای زیادی را مشاهده میکند. با تماشای هستی مفاهیم زیادی در ذهن او نقش می‌بندد چنانچه خوب دیدن آموزش داده شود و از آنچه دیده میشود سوال طرح شود، قدرت تخیل و تفکر راه خود را باز میکند و نگاه نو، نوآوری را سبب میشود.
حس شنوایی نیز از جمله حواسی است که در رشد افکار و ابتکارات موثر است.
ما از طریق حس شنوایی به صداها گوش می‌دهیم، روی آن ها کنجکاو می‌شویم و پاسخ پرسشهای خود را از این طریق به دست می‌آوریم.
اگر مهارت خوب شنیدن را به دست اوریم گوش‌هایمان نسبت به صداهای اطراف تیزتر میشود و این دقت و توجه بر رشد خلاقیت و ابتکار ما اثر مستقیم خواهد گذاشت. بیان آنچه فرد لمس میکند و می‌بیند و می‌شنود زمینه‌ساز شخصیت او میشود زیرا او به عنوان یک فرد مستقل میتواند از افکار و احساسات و دریافت‌های خود سخن بگوید و از این طریق با دیگران ارتباط برقرار کند.
توجه و احترام به افکار و احساسات فرد موجب رشد اجتماعی او میشود.
با طرح پرسشهای مناسب می‌توان افراد را مورد سوال قرار داده و بدین وسیله تفکر و تخیل آنان را تحریک کرد.
این تمرین توانایی پردازش اطلاعات را تقویت کرده، قدرت تجزیه و تحلیل را افزایش داده و امکان خلاقیت و حل مسئله را برای آن ها مهیا می‌سازد.
لذا از پرسشگری امری در حوزه آموزش و یادگیری است، لذا پرسش افراد به میزان دانش آنها بستگی دارد.
پرسش صحیح پرسشی است که شخص برای آموختن طرح میکند و بر پاسخ دهنده لازم هست که پاسخی در خور و شایسته به چنین شخصی بدهد تا میزان اگاهی فرد را افزایش دهد .
اما پرسشی که فرد با علم و آگاهی به پاسخ انرا طرح میکند طبق قاعده پرسش از دانسته جایز نیست، پاسخ دهنده اگر احساس کنند که پرسشگر هدفی عیر از آموختن دارد الزامی به پاسخ دادن ندارد .
پرسشگر سوال خود را از نادانی اش طرح میکند. اما سوال نباید در حدی باشد که پاسخ ان خارج از میزان درک او باشد. در چنین حالتی پاسخگو میتواند بجای پاسخی دقیق و کامل، پاسخی نزدیک به دانش فرد و قابل هضم ارائه دهد .
در نهایت پرسش در نهایت تواضع طرح شود. لذا منطقا پرسشهای خارج از اصول پاسخی نخواهد داشت.
🆔👉 @iran_novin1
#برنامه_های_اجتماع_محور
☆1
#برنامه_های_اجتماع_محور :
#تعریف_اجتماع_محور(c.b):
برنامه ای است كه در اجتماعات كوچك با رویكرد و مدل محیطی - اجتماعی با مشاركت ذی نفعان آن اجتماع (ائتلافهای محلی) [به منظور انجام فعالیتهای گروهی منسجم و اثربخش در گروههای کوچک و محلی] انجام می شود.
در این رویكرد همه فرایند مداخله پیشگیرانه از تعیین مشكل – اولویت بندی – طراحی – ارزشیابی و اطلاع برای اجرای بعدی برنامه ها، توسط اعضای اجتماع كوچك شامل:
محیط كار ،
محیط آموزشی و
محله ها
در كنار یك تسهیل گر كارشناس یا فرد آگاه و با كمك منابع دولتی و غیردولتی در اجتماع كوچك انجام می پذیرد.
مشاركت عمومی از طریق مردم سبب احساس مالكیت نسبت به برنامه ها خواهد شد كه در نهایت منجر به افزایش موفقیت در برنامه ها می شود.
باید یاد آور شد كه سرمایه های اجتماعی یعنی همه گروههای مردمی به عنوان پایه ای برای ارتقای سلامت، بنای خود را بر اعتماد و ارتباط بین افراد گذاشته كه این ارتباطات منجر به كاهش رفتارهای پرخطر خواهد شد.
#اجتماع_كوچك:
تجمع محلی مردمی كه از لحاظ اقتصادی – اجتماعی – فرهنگی و خصوصیات سیاستگذاری و مشكلات و نیازهای مشترك اشتراك جغرافیایی دارند.
#تسهیل_گر:
فرایندی است كه در طی آن یك فرد آشنا به روشهای تصمیم گیری گروهی، به صورت بی طرف فرایند مشاركت در گروههای ذی نفع را سازماندهی كرده و در جهت اخذ تصمیمات مشخص كمك می كند. او نقش هماهنگ كننده را در گروه ایفا می كند.
#هدف_برنامه_های_اجتماع_محور:
بر آن است تا فرایندهای خدماتی – رفاهی - ارتقایی و مسئولیتهای مربوط به آن را در اجتماعات كوچك اجرا نماید. جامعه در همه مراحل برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه ها دخالت داده میشود.
مهمترین خصوصیت برنامه های اجتماع محور بر این است كه ضروری ترین كمكها به سادگی و با استفاده از منابع موجود در اختیار تعداد بیشتری از اشخاص نیازمند قرار گیرد.
چند نكته درخصوص كیفیت برنامه های اجتماع محور:
1- #مشاركت:
مهمترین مولفه مشاركت می باشد. باید همه مردم با هم مشاركت كنند و تسهیل گر نیز باید زمینه مشاركت مردم را فراهم نماید.
2- #نفرگیری:
باید سعی شود یك نفر دیگر از آحاد جامعه جذب شود.
3- #آموزش:
آموزش و ارتباطات در گروه باید بر شیوه ای متمركز باشد كه در آن تسهیلات مشاوره ای رشد، مهارتها و احساس مسئولیت تقویت شود.
مثالهایی از برنامه های اجتماع محور: الف – آموزش بهداشت
ب – برنامه های تفریحی
پ – بهداشت مدارس
ت – توانبخشی
ث – اوقات فراغت
ج – ارتقای سلامت
چ – ترك سیگار
ح – پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر
خ – درمان اعتیاد
د – كاهش جرم
ذ – حل مشكلات خانوادگی
(این روش میتواند در جهت هماهنگ کردن گروههای محلی در جریان جنبش اجتماعی هم بعنوان الگو بکار گرفته شود . )
#عوامل_موثر_در_تحكیم_برنامه های_اجتماع_محور:
1- وجود یك تسهیل گر با تجربه در اجرای برنامه ها.
2- نیازسنجی.
3- فعالیتها در مقیاس كوچك كه به سرمایه گذاری كمتر نیاز دارد انجام شود
4- فعالیتهای منظم و طولانی مدت سبب موفقیت در برنامه ها خواهد شد.
5- ارزشیابی و پایش برنامه ها سبب جلوگیری از انحراف برنامه ها خواهد شد.
6- انتشار نتایج فعالیتها به بالندگی برنامه ها كمك می كند.
ادامه 👇👇👇
☆1
#برنامه_های_اجتماع_محور :
#تعریف_اجتماع_محور(c.b):
برنامه ای است كه در اجتماعات كوچك با رویكرد و مدل محیطی - اجتماعی با مشاركت ذی نفعان آن اجتماع (ائتلافهای محلی) [به منظور انجام فعالیتهای گروهی منسجم و اثربخش در گروههای کوچک و محلی] انجام می شود.
در این رویكرد همه فرایند مداخله پیشگیرانه از تعیین مشكل – اولویت بندی – طراحی – ارزشیابی و اطلاع برای اجرای بعدی برنامه ها، توسط اعضای اجتماع كوچك شامل:
محیط كار ،
محیط آموزشی و
محله ها
در كنار یك تسهیل گر كارشناس یا فرد آگاه و با كمك منابع دولتی و غیردولتی در اجتماع كوچك انجام می پذیرد.
مشاركت عمومی از طریق مردم سبب احساس مالكیت نسبت به برنامه ها خواهد شد كه در نهایت منجر به افزایش موفقیت در برنامه ها می شود.
باید یاد آور شد كه سرمایه های اجتماعی یعنی همه گروههای مردمی به عنوان پایه ای برای ارتقای سلامت، بنای خود را بر اعتماد و ارتباط بین افراد گذاشته كه این ارتباطات منجر به كاهش رفتارهای پرخطر خواهد شد.
#اجتماع_كوچك:
تجمع محلی مردمی كه از لحاظ اقتصادی – اجتماعی – فرهنگی و خصوصیات سیاستگذاری و مشكلات و نیازهای مشترك اشتراك جغرافیایی دارند.
#تسهیل_گر:
فرایندی است كه در طی آن یك فرد آشنا به روشهای تصمیم گیری گروهی، به صورت بی طرف فرایند مشاركت در گروههای ذی نفع را سازماندهی كرده و در جهت اخذ تصمیمات مشخص كمك می كند. او نقش هماهنگ كننده را در گروه ایفا می كند.
#هدف_برنامه_های_اجتماع_محور:
بر آن است تا فرایندهای خدماتی – رفاهی - ارتقایی و مسئولیتهای مربوط به آن را در اجتماعات كوچك اجرا نماید. جامعه در همه مراحل برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه ها دخالت داده میشود.
مهمترین خصوصیت برنامه های اجتماع محور بر این است كه ضروری ترین كمكها به سادگی و با استفاده از منابع موجود در اختیار تعداد بیشتری از اشخاص نیازمند قرار گیرد.
چند نكته درخصوص كیفیت برنامه های اجتماع محور:
1- #مشاركت:
مهمترین مولفه مشاركت می باشد. باید همه مردم با هم مشاركت كنند و تسهیل گر نیز باید زمینه مشاركت مردم را فراهم نماید.
2- #نفرگیری:
باید سعی شود یك نفر دیگر از آحاد جامعه جذب شود.
3- #آموزش:
آموزش و ارتباطات در گروه باید بر شیوه ای متمركز باشد كه در آن تسهیلات مشاوره ای رشد، مهارتها و احساس مسئولیت تقویت شود.
مثالهایی از برنامه های اجتماع محور: الف – آموزش بهداشت
ب – برنامه های تفریحی
پ – بهداشت مدارس
ت – توانبخشی
ث – اوقات فراغت
ج – ارتقای سلامت
چ – ترك سیگار
ح – پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر
خ – درمان اعتیاد
د – كاهش جرم
ذ – حل مشكلات خانوادگی
(این روش میتواند در جهت هماهنگ کردن گروههای محلی در جریان جنبش اجتماعی هم بعنوان الگو بکار گرفته شود . )
#عوامل_موثر_در_تحكیم_برنامه های_اجتماع_محور:
1- وجود یك تسهیل گر با تجربه در اجرای برنامه ها.
2- نیازسنجی.
3- فعالیتها در مقیاس كوچك كه به سرمایه گذاری كمتر نیاز دارد انجام شود
4- فعالیتهای منظم و طولانی مدت سبب موفقیت در برنامه ها خواهد شد.
5- ارزشیابی و پایش برنامه ها سبب جلوگیری از انحراف برنامه ها خواهد شد.
6- انتشار نتایج فعالیتها به بالندگی برنامه ها كمك می كند.
ادامه 👇👇👇
🆔👉 @iran_novin1
#مبارزه_سیاسی_نافرمانی_مدنی
☆1
مـبـارزه سـیـاسـی هـمانند همه مبارزات دیگر، بسیار پیچیده ، سخت و طاقت فرسا است و قصد دست گـرفـتـن حـکـومـت یـا تـغـیـیـر آن را دارد، بـایـد در مـبـارزه سـیـاسـی خـود راهـبـرد، اصـول و راهـکـارهـای عملی مشخص داشته باشند. این راهبرد و راهکارها باید با توجه به ویـژگـی هـای جـامـعـه مـوردنـظـر، حـکـومـت و ارکان و ابزارهای قدرت آن و توانایی ها و ابزارهای مخالفین ، از قبل برنامه ریزی شود.
مـبارزه سیاسی در ساده ترین شکل آن ، عبارت است از: صف آرایی گروهی که نظم موجود را قـبـول نـدارنـد و در صـدد سـرنـگـونـی آن هـسـتـنـد، در مـقـابـل گـروه دیـگـر کـه از وضـع مـوجـود رضـایـت دارنـد و خواستار حفظ آن می باشند.
سرنگونی نظم موجود و جایگزین کردن نظم دیگری به جای آن ، به روش های مختلفی انجام می شود که ممکن است همراه با خشونت و یا بدون آن باشد. این روش ها را راهبردها یا اسـتـراتـژی هـای انـقـلاب یـا مـبـارزه مـی گـویـنـد کـه شـامـل راهـبرد مبارزه مسلحانه ، مبارزه پارلمانی و مبارزه منفی یا نافرمانی مدنی می شوند.
راهـبـرد #مـبـارزه_مسلحانه بیشتر توسط احزاب ، جناح ها و گروه های فکری چپ و مارکسیست مـورد اسـتـفـاده قرار گرفته است و انقلاب های چین ، ویتنام و کوبا از این طریق موفق به سـرنـگـونـی نـظـام هـای پـیـشـین شده اند.
#مبارزه_پارلمانی هم بیشتر در کشورهایی مورد اسـتـفاده قرار می گیرد که فعالیت احزاب و گروه ها محدود به انتخابات و راءی گیری برای به دست گرفتن کرسی های مجالس است .
اما #نافرمانی_مدنی منحصر به یک راه و روش خاص نیست بلکه دارای ابعاد سیاسی ، اقتصادی، فرهنگی، حقوقی، تبلیغاتی، نظامی، امنیتی و... است که موضوع این مقاله می باشد.
الگوی گاندی در انقلاب ضداستعماری هندوستان علیه بریتانیای کبیر منجر به شکست اسـتـعـمـار انـگـلیـس شـد. الگـوی انـدیـشـمـنـدان غـربـی بـه ویـژه سـامـوئل هـانـتـیـنـگـتـون در فـروپاشی حکومت کشورهای اقتدار گرا به ویژه کـشـورهـای بـلوک شـرق سـابـق و انـقـلاب هـای رنـگـیـن در حال حاضر از مصداق های نافرمانی مدنی می باشد.
#تعریف_واژه_ها
نافرمانی مدنی از نظر اصطلاحی عبارت است از: ((هر اقدام قانون شکنانه آشکار و عمدی که با هدف جلب توجه همگان به نامشروع بودن برخی قوانین یا نادرستی آن ها از جنبه اخـلاقـی و عقلانی ، صورت می گیرد.)) یا ((اقدامی سیاسی است که در آن از اقتدار حکومتی به نشانه اعتراض اخلاقی، سرپیچی می شود.))
واژه دیـگـری که از نظر معنا به نافرمانی مدنی نزدیک است ، ((عدمخشونت)) است. روش عـدم خـشـونـت در صـدد است تا از طریق وسایلی چون تظاهرات صلح آمیز و اعتصاب های نشسته ، مخالفت خود را آشکار کند.
در ادبـیـات سـیـاسـی، از نافرمانی مدنی، با تعابیر دیگری مانند مقاومت مخفی، مبارزه مـنـفـی، مـبارزه بدون خشونت، مقاومت ملایم، نافرمانی عمومی و عدم اطاعت از حکومت یاد می شود.
🆔👉 @iran_novin1
#مبارزه_سیاسی_نافرمانی_مدنی
☆1
مـبـارزه سـیـاسـی هـمانند همه مبارزات دیگر، بسیار پیچیده ، سخت و طاقت فرسا است و قصد دست گـرفـتـن حـکـومـت یـا تـغـیـیـر آن را دارد، بـایـد در مـبـارزه سـیـاسـی خـود راهـبـرد، اصـول و راهـکـارهـای عملی مشخص داشته باشند. این راهبرد و راهکارها باید با توجه به ویـژگـی هـای جـامـعـه مـوردنـظـر، حـکـومـت و ارکان و ابزارهای قدرت آن و توانایی ها و ابزارهای مخالفین ، از قبل برنامه ریزی شود.
مـبارزه سیاسی در ساده ترین شکل آن ، عبارت است از: صف آرایی گروهی که نظم موجود را قـبـول نـدارنـد و در صـدد سـرنـگـونـی آن هـسـتـنـد، در مـقـابـل گـروه دیـگـر کـه از وضـع مـوجـود رضـایـت دارنـد و خواستار حفظ آن می باشند.
سرنگونی نظم موجود و جایگزین کردن نظم دیگری به جای آن ، به روش های مختلفی انجام می شود که ممکن است همراه با خشونت و یا بدون آن باشد. این روش ها را راهبردها یا اسـتـراتـژی هـای انـقـلاب یـا مـبـارزه مـی گـویـنـد کـه شـامـل راهـبرد مبارزه مسلحانه ، مبارزه پارلمانی و مبارزه منفی یا نافرمانی مدنی می شوند.
راهـبـرد #مـبـارزه_مسلحانه بیشتر توسط احزاب ، جناح ها و گروه های فکری چپ و مارکسیست مـورد اسـتـفـاده قرار گرفته است و انقلاب های چین ، ویتنام و کوبا از این طریق موفق به سـرنـگـونـی نـظـام هـای پـیـشـین شده اند.
#مبارزه_پارلمانی هم بیشتر در کشورهایی مورد اسـتـفاده قرار می گیرد که فعالیت احزاب و گروه ها محدود به انتخابات و راءی گیری برای به دست گرفتن کرسی های مجالس است .
اما #نافرمانی_مدنی منحصر به یک راه و روش خاص نیست بلکه دارای ابعاد سیاسی ، اقتصادی، فرهنگی، حقوقی، تبلیغاتی، نظامی، امنیتی و... است که موضوع این مقاله می باشد.
الگوی گاندی در انقلاب ضداستعماری هندوستان علیه بریتانیای کبیر منجر به شکست اسـتـعـمـار انـگـلیـس شـد. الگـوی انـدیـشـمـنـدان غـربـی بـه ویـژه سـامـوئل هـانـتـیـنـگـتـون در فـروپاشی حکومت کشورهای اقتدار گرا به ویژه کـشـورهـای بـلوک شـرق سـابـق و انـقـلاب هـای رنـگـیـن در حال حاضر از مصداق های نافرمانی مدنی می باشد.
#تعریف_واژه_ها
نافرمانی مدنی از نظر اصطلاحی عبارت است از: ((هر اقدام قانون شکنانه آشکار و عمدی که با هدف جلب توجه همگان به نامشروع بودن برخی قوانین یا نادرستی آن ها از جنبه اخـلاقـی و عقلانی ، صورت می گیرد.)) یا ((اقدامی سیاسی است که در آن از اقتدار حکومتی به نشانه اعتراض اخلاقی، سرپیچی می شود.))
واژه دیـگـری که از نظر معنا به نافرمانی مدنی نزدیک است ، ((عدمخشونت)) است. روش عـدم خـشـونـت در صـدد است تا از طریق وسایلی چون تظاهرات صلح آمیز و اعتصاب های نشسته ، مخالفت خود را آشکار کند.
در ادبـیـات سـیـاسـی، از نافرمانی مدنی، با تعابیر دیگری مانند مقاومت مخفی، مبارزه مـنـفـی، مـبارزه بدون خشونت، مقاومت ملایم، نافرمانی عمومی و عدم اطاعت از حکومت یاد می شود.
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#مدیریت_سیستمی
☆1
سیاست را علم مدیریت کلان اجتماعی هم تلقی میکنند.
دانشی که با توجه به فاکتورهای متعددی در حوزه های مختلف برای پیشرفت سازمان اجتماعی یک مجموعه بنام کشور بکار میرود.
در علم مدیریت، شیوه های متعددی مورد بررسی قرار گرفته و در سیاست هم متناسب با آن شیوه ها، ساختارهای سیاسی متناسب طراحی و ایجاد شده است.
مثلا برای اجرای مدیریت متمرکز شیوه حکومتهای فردی متناسب بوده و برای مدیریتهای غیرمتمرکز و گروهی ساختار جمهوری و یا شورایی مناسبتر می باشد .
لذا برای اینکه بدانیم چه ساختار سیاسی برای یک کشور مناسب است لازم است شیوه های مدیریت را شناخته و ساختار سیاسی متناسب را دانسته و شرایط موجود را درک کرده و بر ان اساس تصمیم گیری کرد.
کاری که عموما هواداران ساختارهای مختلف بندرت از این دید علمی و کاربردی به آن توجه کرده، بلکه زمینه علایق آنها به ساختارهای مختلف سیاسی بیشتر احساسی می باشد .
اخیرا اشاره شده است که بجای توجه به شخصیتها و فردگرایی باید توجه به سیستم و ساختن سیستمی کرد که امور مربوط به کشور را مورد حل و فصل قرار دهد .
بهمین دلیل در صدد برامدیم اطلاعات اولیه در مورد سیستم و تفکر سیستمی و کاربرد آن در علم مدیریت را ارائه کنیم.
در طی ده سال گذشته، رویه خاصی زیرعنوان « #تئوری_سیستم » برای بررسی های سازمانی متداول گردیده است که می تواند به عنوان پایه و مبنائی برای بهم پیوستن و ارتباط نظریه های مختلف سازمانی و شیوه های متعدد مدیریت بکار رود.
#تعریف_سیستم
اصطلاح «سیستم» به «مجموعه ای از اجزاء وابسته» اطلاق می شود.
به عبارت دیگر، سیستم به معنای یک «کل» بکار می رود که از ترکیب اجزاء متعددی تشکیل یافته است.
بدین ترتیب، اصطلاح «سیستم» مفهوم وسیع و گسترده ای دارد که شامل مصادیق مختلفی در زیست شناسی و امور فیزیکی و اجتماعی و نظائر آنها می شود.
به عنوان مثال، در زیست شناسی بدن موجود زنده یک سیستم تلقی می شود که از اجزاء یا سیستم های فرعی متعددی (مانند دستگاه اعصاب، دستگاه گردش خون، دستگاه گوارش و غیره) تشکیل یافته است. در نتیجه فعل و انفعال و تأثیر متقابل اجزاء وابسته، پدیده کل (سیستم) ظاهر می شود.
#حدود_سیستم_اصلی و سیستم های فرعی (Sub-Systems) همیشه تابع قواعد و ضوابط معینی نیست.
به عنوان مثال، اگر بدن انسان را یک سیستم اصلی فرض کنیم، هر یک از اجزاء آن (مانند دستگاه گوارش) سیستم فرعی بشمار می رود، ولی چنانچه خود دستگاه گوارش را سیستم اصلی تلقی نمائیم، اجزاء وابسته (مانند معده ، روده ، کبد و غیره) سیستم های فرعی سیستم اصلی (دستگاه گوارش) را تشکیل می دهند.
بهمین ترتیب، در داخل یک سازمان (به عنوان سیستم اصلی)، سازمان غیر رسمی یک سیستم فرعی محسوب می شود، ولی اگر سازمان غیررسمی خود سیستم اصلی تلقی شود، در اینصورت سیستم های فرعی رفتار عبارتند از شبکه روابط اجتماعی ، شبکه روابط تخصصی، شبکه قدرت و غیره ...
#سیستم_باز_و_سیستم_بسته
سیستم معمولاً به دو نوع تقسیم می شود:
سیستم باز (Open System) و
سیستم بسته (Close System).
سیستم بسته بیشتر به سیستم های مکانیکی در فیزیک و علوم تجربی اطلاق می شود.
سیستم بسته صرفاً با استفاده از نیروهای داخلی و بدون ارتباط با محیط خارج می تواند به کار خود ادامه دهد.
در نظریه های کلاسیک ، سازمان به عنوان یک «سیستم بسته» تلقی میشود که فقط متکی بر عوامل و نیروهای داخلی است و بدون ارتباط با محیط خارج می تواند مسائل خود را از طریق سلسله مراتب و تقسیم کار و روابط رسمی در داخل دستگاه حل و فصل کند. که متأسفانه اغلب سازمانها و شرکت های ما اگر نه 100 درصد ولی به مقدار بسیار بسته می باشد و حتی از شبکه های اطلاعاتی ارزان و بسیار پربار اینترنتی نیز استفاده نمی نمائیم.
یکی از مشخصات سیستم بسته، گرایش ذاتی در جهت تعادل ایستا (Static Equilibrium) و رکورد توقف است. به عبارت دیگر، در سیستم بسته بازده دستگاه تناسبی با منابع مصروفه ندارد و اتلاف منابع، بی نظمی و اختلال و اقدامات بدون هدف برای حفظ وضع موجود رواج پیدا می کند.
بر خلاف سیستم بسته، در سیستم باز گرایشی در جهت تعادل پویا (Dynamic Equilibrium) و رشد و تکامل از طریق ارتباط دائم با محیط خارج ملاحظه می شود.
در این حالت، سیستم با دریافت منابع مادی و انسانی (Input) و تغییر و تبدیل (Transformation) آنها و سعی در ازدیاد و بهبود بازده (Output)، بیش از آنچه نیرو می گیرد (بصورت نیروی انسانی، مواد و اطلاعات) نیرو تولید می کند (بشکل کالا یا خدمات)، و بدین ترتیب خود را در مقابل سکون و نابودی (Entropy) حفظ می کند.
در سیستم باز، دستگاه نه تنها بایستی خود را با عوامل محیط خارج سازگار سازد، بلکه دائماً خود را با عوامل متغیر داخل نیز منطبق می سازد.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#مدیریت_سیستمی
☆1
سیاست را علم مدیریت کلان اجتماعی هم تلقی میکنند.
دانشی که با توجه به فاکتورهای متعددی در حوزه های مختلف برای پیشرفت سازمان اجتماعی یک مجموعه بنام کشور بکار میرود.
در علم مدیریت، شیوه های متعددی مورد بررسی قرار گرفته و در سیاست هم متناسب با آن شیوه ها، ساختارهای سیاسی متناسب طراحی و ایجاد شده است.
مثلا برای اجرای مدیریت متمرکز شیوه حکومتهای فردی متناسب بوده و برای مدیریتهای غیرمتمرکز و گروهی ساختار جمهوری و یا شورایی مناسبتر می باشد .
لذا برای اینکه بدانیم چه ساختار سیاسی برای یک کشور مناسب است لازم است شیوه های مدیریت را شناخته و ساختار سیاسی متناسب را دانسته و شرایط موجود را درک کرده و بر ان اساس تصمیم گیری کرد.
کاری که عموما هواداران ساختارهای مختلف بندرت از این دید علمی و کاربردی به آن توجه کرده، بلکه زمینه علایق آنها به ساختارهای مختلف سیاسی بیشتر احساسی می باشد .
اخیرا اشاره شده است که بجای توجه به شخصیتها و فردگرایی باید توجه به سیستم و ساختن سیستمی کرد که امور مربوط به کشور را مورد حل و فصل قرار دهد .
بهمین دلیل در صدد برامدیم اطلاعات اولیه در مورد سیستم و تفکر سیستمی و کاربرد آن در علم مدیریت را ارائه کنیم.
در طی ده سال گذشته، رویه خاصی زیرعنوان « #تئوری_سیستم » برای بررسی های سازمانی متداول گردیده است که می تواند به عنوان پایه و مبنائی برای بهم پیوستن و ارتباط نظریه های مختلف سازمانی و شیوه های متعدد مدیریت بکار رود.
#تعریف_سیستم
اصطلاح «سیستم» به «مجموعه ای از اجزاء وابسته» اطلاق می شود.
به عبارت دیگر، سیستم به معنای یک «کل» بکار می رود که از ترکیب اجزاء متعددی تشکیل یافته است.
بدین ترتیب، اصطلاح «سیستم» مفهوم وسیع و گسترده ای دارد که شامل مصادیق مختلفی در زیست شناسی و امور فیزیکی و اجتماعی و نظائر آنها می شود.
به عنوان مثال، در زیست شناسی بدن موجود زنده یک سیستم تلقی می شود که از اجزاء یا سیستم های فرعی متعددی (مانند دستگاه اعصاب، دستگاه گردش خون، دستگاه گوارش و غیره) تشکیل یافته است. در نتیجه فعل و انفعال و تأثیر متقابل اجزاء وابسته، پدیده کل (سیستم) ظاهر می شود.
#حدود_سیستم_اصلی و سیستم های فرعی (Sub-Systems) همیشه تابع قواعد و ضوابط معینی نیست.
به عنوان مثال، اگر بدن انسان را یک سیستم اصلی فرض کنیم، هر یک از اجزاء آن (مانند دستگاه گوارش) سیستم فرعی بشمار می رود، ولی چنانچه خود دستگاه گوارش را سیستم اصلی تلقی نمائیم، اجزاء وابسته (مانند معده ، روده ، کبد و غیره) سیستم های فرعی سیستم اصلی (دستگاه گوارش) را تشکیل می دهند.
بهمین ترتیب، در داخل یک سازمان (به عنوان سیستم اصلی)، سازمان غیر رسمی یک سیستم فرعی محسوب می شود، ولی اگر سازمان غیررسمی خود سیستم اصلی تلقی شود، در اینصورت سیستم های فرعی رفتار عبارتند از شبکه روابط اجتماعی ، شبکه روابط تخصصی، شبکه قدرت و غیره ...
#سیستم_باز_و_سیستم_بسته
سیستم معمولاً به دو نوع تقسیم می شود:
سیستم باز (Open System) و
سیستم بسته (Close System).
سیستم بسته بیشتر به سیستم های مکانیکی در فیزیک و علوم تجربی اطلاق می شود.
سیستم بسته صرفاً با استفاده از نیروهای داخلی و بدون ارتباط با محیط خارج می تواند به کار خود ادامه دهد.
در نظریه های کلاسیک ، سازمان به عنوان یک «سیستم بسته» تلقی میشود که فقط متکی بر عوامل و نیروهای داخلی است و بدون ارتباط با محیط خارج می تواند مسائل خود را از طریق سلسله مراتب و تقسیم کار و روابط رسمی در داخل دستگاه حل و فصل کند. که متأسفانه اغلب سازمانها و شرکت های ما اگر نه 100 درصد ولی به مقدار بسیار بسته می باشد و حتی از شبکه های اطلاعاتی ارزان و بسیار پربار اینترنتی نیز استفاده نمی نمائیم.
یکی از مشخصات سیستم بسته، گرایش ذاتی در جهت تعادل ایستا (Static Equilibrium) و رکورد توقف است. به عبارت دیگر، در سیستم بسته بازده دستگاه تناسبی با منابع مصروفه ندارد و اتلاف منابع، بی نظمی و اختلال و اقدامات بدون هدف برای حفظ وضع موجود رواج پیدا می کند.
بر خلاف سیستم بسته، در سیستم باز گرایشی در جهت تعادل پویا (Dynamic Equilibrium) و رشد و تکامل از طریق ارتباط دائم با محیط خارج ملاحظه می شود.
در این حالت، سیستم با دریافت منابع مادی و انسانی (Input) و تغییر و تبدیل (Transformation) آنها و سعی در ازدیاد و بهبود بازده (Output)، بیش از آنچه نیرو می گیرد (بصورت نیروی انسانی، مواد و اطلاعات) نیرو تولید می کند (بشکل کالا یا خدمات)، و بدین ترتیب خود را در مقابل سکون و نابودی (Entropy) حفظ می کند.
در سیستم باز، دستگاه نه تنها بایستی خود را با عوامل محیط خارج سازگار سازد، بلکه دائماً خود را با عوامل متغیر داخل نیز منطبق می سازد.
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_نظریه_سیستمی_در_علوم_سیاسی
#تعریف_مفاهیم_کلی :
#روش_شناسی :
روش به معنای ابزار کسب دانش ، هرگونه ابزار مناسب برای رسیدن به مقصود ، قواعدی که هنگام بررسی و پژوهش به کار می روند و انسان را به کشف مجهولات و حل مشکلات هدایت می کنند را تعریف نموده اند .
#نظریه: قوانین و چارچوبی تلقی می شود که مفاهیم و متغیر ها را با یکدیگر مرتبط می سازد. ابزار فکری است که به ما کمک می کند تا دانسته های خود را سامان دهیم، سوالات با اهمیت مطرح نماییم و قادر می سازد با انتخاب روش های تحقیق صحیح را به صورت منظم و نه تصادفی به کار برده و معلومات خود را به دانستنی های رشته های دیگر پیوند زنیم.
#سیستم : سیستم در لغت به معنای نظام می باشد و در اصطلاح: موجودیتی که حیات آن از طریق روابط متقابل میان اجزا امکان پذیر است.
#گذری_بر_تاریخچه_تفکر_ما_قبل_سیستمی :
باز خوانی تاریخ اندیشه بشری نشان از وجود و غلبه دو جریان فکری دارد:
تفکر تجزیه گرایانه یا #اتمیسم :
« این دیدگاه معتقد است که پدیده ها متشکل از اجرایی هستند و هیچ خاصیتی را در هیچ مجموعه ای نمی توان یافت مگر آنکه آن خاصیت به گونه ای در تمام اجزای مجموعه نیز وجود خواهد داشت.»
از نظر این دیدگاه، خواص پدیده ها از خواص اجزای تشکیل دهنده شان تعیین می گردد و خود آنها نیز بر اساس تعاریف و مشخصات مربوط به اجزایشان تعریف می شود. تفکر مکانیستی و اصل برقراری زنجیره علت و معلولی مبنای چنین تفکری است.
نگرش مکانیستی نسبت به جهان و تفکر تجزیه گرایانه در علوم – به ویژه در فیزیک – به رغم دستاوردهای فراوان ، در مسائلی که متغیرهای زیادی را شامل می شدند و یا زمانی که نظام مورد توجه بود، ابزار مناسبی به شمار نمی رفت .
« با ظهور مسیحیت تفکر تجزیه گرایانه به رغم پیشینه ای که در نزد متفکران و فیلسوفان یونان باستان همچون لئوسپیوس ، دمکریت و فیثاغورث (قرن پنجم و ششم قبل از میلاد ) داشت، از رونق افتاد. این نحوه تفکر در تفکر شرقی – اسلامی نزد متفکرانی چون محمد زکریای رازی و ابوالحسن اشعری ( بنیانگذار مکتب اشاعره ) نیز مقبولیت داشت.
با شروع رنسانس در اروپا و کوشش های دانشمندانی نظیر گالیله و فرانسیس بیکن نگرش تجزیه گرایانه مجددا احیا شد. طی قرون شانزده تا نوزده میلادی با تلاش دکارت و و نیوتن اعتلای این نگرش باعث شاخه جدیدی به نام تجزیه گرایی شد که توانست موقعیت خود را به عنوان روشی مطمئن در جهت انجام مطالعات علمی تثبیت کند.»
#تفکر_کل_گرایانه_یا_ارگانیستی :
این نگرش از پیشینه ای طولانی برخوردار است. فلسفه و علوم زمانی متولد شدند که یونانیان باستان کشف و تامل درباره یک نظام یا نظام جهان شمول را که قابل درک بوده و از این رو در حوزه اندیشه و منطق قابل کنترل بود، فرا گرفتند.
« ارسطو در جهان بینی و مفاهیم کل گرایانه خود از این نظم جهانی یاد کرده است، این جمله ارسطو که: کل بیش از اجزا آن است در واقع پایه تفکر سیستمی است که همچنان اعتبار دارد ؛ این نوع تفکر در تاریخ و فرهنگ باستانی چین، هند، ایران و یونان دارای ریشه عمیق است. در دوره بعد اسکندرانی، رواقی و نوافلاطونی استمرار یافت.»
#احساس_نیاز_به_نگرش_نوین :
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پیشرفت علوم موجب آشنایی بشر با مسائلی شد که از پیچیدگی بیشتری و نگرش مکانیستی (جزء نگر) توانایی پاسخگویی به ان را نداشت و در بین متفکرین ضرورت تغییر گرش و رویکرد به شدت مورد توجه قرار گرفت .
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
مقاله علمی
#روش_شناسی_نظریه_سیستمی_در_علوم_سیاسی
#تعریف_مفاهیم_کلی :
#روش_شناسی :
روش به معنای ابزار کسب دانش ، هرگونه ابزار مناسب برای رسیدن به مقصود ، قواعدی که هنگام بررسی و پژوهش به کار می روند و انسان را به کشف مجهولات و حل مشکلات هدایت می کنند را تعریف نموده اند .
#نظریه: قوانین و چارچوبی تلقی می شود که مفاهیم و متغیر ها را با یکدیگر مرتبط می سازد. ابزار فکری است که به ما کمک می کند تا دانسته های خود را سامان دهیم، سوالات با اهمیت مطرح نماییم و قادر می سازد با انتخاب روش های تحقیق صحیح را به صورت منظم و نه تصادفی به کار برده و معلومات خود را به دانستنی های رشته های دیگر پیوند زنیم.
#سیستم : سیستم در لغت به معنای نظام می باشد و در اصطلاح: موجودیتی که حیات آن از طریق روابط متقابل میان اجزا امکان پذیر است.
#گذری_بر_تاریخچه_تفکر_ما_قبل_سیستمی :
باز خوانی تاریخ اندیشه بشری نشان از وجود و غلبه دو جریان فکری دارد:
تفکر تجزیه گرایانه یا #اتمیسم :
« این دیدگاه معتقد است که پدیده ها متشکل از اجرایی هستند و هیچ خاصیتی را در هیچ مجموعه ای نمی توان یافت مگر آنکه آن خاصیت به گونه ای در تمام اجزای مجموعه نیز وجود خواهد داشت.»
از نظر این دیدگاه، خواص پدیده ها از خواص اجزای تشکیل دهنده شان تعیین می گردد و خود آنها نیز بر اساس تعاریف و مشخصات مربوط به اجزایشان تعریف می شود. تفکر مکانیستی و اصل برقراری زنجیره علت و معلولی مبنای چنین تفکری است.
نگرش مکانیستی نسبت به جهان و تفکر تجزیه گرایانه در علوم – به ویژه در فیزیک – به رغم دستاوردهای فراوان ، در مسائلی که متغیرهای زیادی را شامل می شدند و یا زمانی که نظام مورد توجه بود، ابزار مناسبی به شمار نمی رفت .
« با ظهور مسیحیت تفکر تجزیه گرایانه به رغم پیشینه ای که در نزد متفکران و فیلسوفان یونان باستان همچون لئوسپیوس ، دمکریت و فیثاغورث (قرن پنجم و ششم قبل از میلاد ) داشت، از رونق افتاد. این نحوه تفکر در تفکر شرقی – اسلامی نزد متفکرانی چون محمد زکریای رازی و ابوالحسن اشعری ( بنیانگذار مکتب اشاعره ) نیز مقبولیت داشت.
با شروع رنسانس در اروپا و کوشش های دانشمندانی نظیر گالیله و فرانسیس بیکن نگرش تجزیه گرایانه مجددا احیا شد. طی قرون شانزده تا نوزده میلادی با تلاش دکارت و و نیوتن اعتلای این نگرش باعث شاخه جدیدی به نام تجزیه گرایی شد که توانست موقعیت خود را به عنوان روشی مطمئن در جهت انجام مطالعات علمی تثبیت کند.»
#تفکر_کل_گرایانه_یا_ارگانیستی :
این نگرش از پیشینه ای طولانی برخوردار است. فلسفه و علوم زمانی متولد شدند که یونانیان باستان کشف و تامل درباره یک نظام یا نظام جهان شمول را که قابل درک بوده و از این رو در حوزه اندیشه و منطق قابل کنترل بود، فرا گرفتند.
« ارسطو در جهان بینی و مفاهیم کل گرایانه خود از این نظم جهانی یاد کرده است، این جمله ارسطو که: کل بیش از اجزا آن است در واقع پایه تفکر سیستمی است که همچنان اعتبار دارد ؛ این نوع تفکر در تاریخ و فرهنگ باستانی چین، هند، ایران و یونان دارای ریشه عمیق است. در دوره بعد اسکندرانی، رواقی و نوافلاطونی استمرار یافت.»
#احساس_نیاز_به_نگرش_نوین :
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پیشرفت علوم موجب آشنایی بشر با مسائلی شد که از پیچیدگی بیشتری و نگرش مکانیستی (جزء نگر) توانایی پاسخگویی به ان را نداشت و در بین متفکرین ضرورت تغییر گرش و رویکرد به شدت مورد توجه قرار گرفت .
ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from پیوند نگار
#انقلاب_سیاسی
#انقلاب_مدیریتی
☆2
#تعریف_تصمیم_گیری
وقتی از تصمیم گیری حرف می‌زنیم، همیشه گزینه‌ها مشخص هستند.
ما می‌خواهیم با اتکا به دانش تصمیم گیری و تکنیک‌ها و ابزارهای آن، بهترین گزینه را انتخاب کنیم. به بیان دیگر، سوالِ تصمیم گیری این نیست که چه گزینه‌هایی پیش روی من است؟ بلکه این پرسش است که کدام یک از گزینه‌های پیش رو را انتخاب کنم؟
بنابراین، اگر می‌دانیم چه گزینه‌هایی داریم و می‌خواهیم قدرت ارزیابی و انتخاب خود را افزایش دهیم، باید روی بهبود مهارت تصمیم گیری متمرکز شویم.
اما اگر هنوز در مرحله‌ی یافتن گزینه‌های مختلف قرار داشته داریم، در این حالت، چالش اصلی ما حل مسئله است که گفتیم به مرحله اول عمل سیاسی مربوط میشود .
در وافع پس از حل مسئله، باید به انتخاب بهترین گزینه یا همان تصمیم گیری فکر کنیم.
پس عمل تصمیم گیری یعنی انتخاب بین گزینه هایی که قبلا با واکاوی تخصصی توسط فرد یا مشاوران و کارشناسان تعیین شده است .
حال که سیاستمداری برحسب مهارتی که در تصمیم گیری دارد توانست گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و به تصمیم نهایی برسد، لازم است تصمیم خود را عملی کند. برای این کار نیازمند برنامه هستیم
#برنامه_ریزی :
طبق اصول عملی انجام هر تصمیمی نیازمند برنامه ریزی است . در این مرحله سیاستمدار باید با اصول برنامه ریزی آشنایی داشته باشد.
طبق تعریف برنامه ریزی شامل پیش بینی عملیات های لازم و تعیین روشها و مسیرهای دستیابی و اجرای آنها به منظور دستیابی به اهداف اصلی سازمان است. همچنین در این مرحله ارزیابی هزینه انجام تصمیم و تعیین منابع لازم برای هزینه ها نیز بررسی می شود و برای تامین و استفاده بهره ور از آنها هم تدبیرات لازم اندیشه می شود .
برنامه ها در سطوح مختلفی اعم از برنامه های راهبردی و اجرایی و یا بلحاظ زمانی برنامه های کوتاه و میان و بلندمدت طراحی می شوند . در واقع اجرای صحیح و دقیق و موثر هر تصمیمی به میزان دقت برنامه طراحی شده ربط دارد.
#کنترل
همچنین در این مرحله اقداماتی در جهت کنترل و کسب بازحوردهای لازم در مراحل مختلف اجرای برنامه هم باید لحاظ شود تا یک سیاستمدار بداند تصمیماتش، هدف مورد نظر را در هر مرحله ایی دنبال و تامین میکند، یا نیازمند اقدامات اصلاحی است .
بعد از آنکه برنامه ریزی انجام شد سیاستمدار منابع در اختیار خود را تعیین و اقدام به سازماندهی آنها می کند
#سازماندهی
سازماندهی در واقع فعالیتی ضروری است که به کمک آن هدف های خرد شده را به وظایف کوچکتری تبدیل کرده و واحدها و افراد مختلف را برای انجام آن فعالیت ها بکار می گیریم.
در سازماندهی ، منابع (شامل منابع انسانی، منابع مالی، امکانات متنوع دم دست ….) را به مؤثرترین شکل ممکن کنار هم بکار می گیرد تا به اهداف تعریف شده دست پیدا کند.
سازماندهی را می توان تعیین واحدهای سازمانی، تعریف پست های سازمانی و مشاغل، گروه بندی افراد با شرح وظایف آنان ، اصول هماهنگی و همکاری آنان با یکدیگر نامید. به طوری که بتوان از توانایی های افراد و منابع به طور شایسته ای استفاده کرد.
در این مرحله سیاستمدار باید با اصول سازماندهی و مراحل اصلی آن آشنا بوده و مهارت داشته باشد . مراحل پنجگانه سازماندهی عبارتند از :
- طراحی و تعیین فعالیت ها
- دسته بندی فعالیت ها و تعریف واحدهای اصلی سازمان
- تعریف پست های سازمانی بر مبنای فعالیت ها و واحدهای تعریف شده
- تعریف ارتباطات این واحدها و پست های سازمانی
- تعریف وظایف و شرح شغل هر کدام از این پست های سازمانی بر مبنای فعالیت ها ی دسته بندی شده.
#بکارگمارن
حال که سازماندهی انجام شد نیازمند افرادی هستیم که در پستهای سازمانی مورد نظر قرار گیرند . در این مرحله شخص باید به اصول بکارگیری اشخاص آگاهی کافی داشته باشد.
اما بکارگمارن چیست ؟
ادامه در پست سوم 👇👇👇
#انقلاب_مدیریتی
☆2
#تعریف_تصمیم_گیری
وقتی از تصمیم گیری حرف می‌زنیم، همیشه گزینه‌ها مشخص هستند.
ما می‌خواهیم با اتکا به دانش تصمیم گیری و تکنیک‌ها و ابزارهای آن، بهترین گزینه را انتخاب کنیم. به بیان دیگر، سوالِ تصمیم گیری این نیست که چه گزینه‌هایی پیش روی من است؟ بلکه این پرسش است که کدام یک از گزینه‌های پیش رو را انتخاب کنم؟
بنابراین، اگر می‌دانیم چه گزینه‌هایی داریم و می‌خواهیم قدرت ارزیابی و انتخاب خود را افزایش دهیم، باید روی بهبود مهارت تصمیم گیری متمرکز شویم.
اما اگر هنوز در مرحله‌ی یافتن گزینه‌های مختلف قرار داشته داریم، در این حالت، چالش اصلی ما حل مسئله است که گفتیم به مرحله اول عمل سیاسی مربوط میشود .
در وافع پس از حل مسئله، باید به انتخاب بهترین گزینه یا همان تصمیم گیری فکر کنیم.
پس عمل تصمیم گیری یعنی انتخاب بین گزینه هایی که قبلا با واکاوی تخصصی توسط فرد یا مشاوران و کارشناسان تعیین شده است .
حال که سیاستمداری برحسب مهارتی که در تصمیم گیری دارد توانست گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و به تصمیم نهایی برسد، لازم است تصمیم خود را عملی کند. برای این کار نیازمند برنامه هستیم
#برنامه_ریزی :
طبق اصول عملی انجام هر تصمیمی نیازمند برنامه ریزی است . در این مرحله سیاستمدار باید با اصول برنامه ریزی آشنایی داشته باشد.
طبق تعریف برنامه ریزی شامل پیش بینی عملیات های لازم و تعیین روشها و مسیرهای دستیابی و اجرای آنها به منظور دستیابی به اهداف اصلی سازمان است. همچنین در این مرحله ارزیابی هزینه انجام تصمیم و تعیین منابع لازم برای هزینه ها نیز بررسی می شود و برای تامین و استفاده بهره ور از آنها هم تدبیرات لازم اندیشه می شود .
برنامه ها در سطوح مختلفی اعم از برنامه های راهبردی و اجرایی و یا بلحاظ زمانی برنامه های کوتاه و میان و بلندمدت طراحی می شوند . در واقع اجرای صحیح و دقیق و موثر هر تصمیمی به میزان دقت برنامه طراحی شده ربط دارد.
#کنترل
همچنین در این مرحله اقداماتی در جهت کنترل و کسب بازحوردهای لازم در مراحل مختلف اجرای برنامه هم باید لحاظ شود تا یک سیاستمدار بداند تصمیماتش، هدف مورد نظر را در هر مرحله ایی دنبال و تامین میکند، یا نیازمند اقدامات اصلاحی است .
بعد از آنکه برنامه ریزی انجام شد سیاستمدار منابع در اختیار خود را تعیین و اقدام به سازماندهی آنها می کند
#سازماندهی
سازماندهی در واقع فعالیتی ضروری است که به کمک آن هدف های خرد شده را به وظایف کوچکتری تبدیل کرده و واحدها و افراد مختلف را برای انجام آن فعالیت ها بکار می گیریم.
در سازماندهی ، منابع (شامل منابع انسانی، منابع مالی، امکانات متنوع دم دست ….) را به مؤثرترین شکل ممکن کنار هم بکار می گیرد تا به اهداف تعریف شده دست پیدا کند.
سازماندهی را می توان تعیین واحدهای سازمانی، تعریف پست های سازمانی و مشاغل، گروه بندی افراد با شرح وظایف آنان ، اصول هماهنگی و همکاری آنان با یکدیگر نامید. به طوری که بتوان از توانایی های افراد و منابع به طور شایسته ای استفاده کرد.
در این مرحله سیاستمدار باید با اصول سازماندهی و مراحل اصلی آن آشنا بوده و مهارت داشته باشد . مراحل پنجگانه سازماندهی عبارتند از :
- طراحی و تعیین فعالیت ها
- دسته بندی فعالیت ها و تعریف واحدهای اصلی سازمان
- تعریف پست های سازمانی بر مبنای فعالیت ها و واحدهای تعریف شده
- تعریف ارتباطات این واحدها و پست های سازمانی
- تعریف وظایف و شرح شغل هر کدام از این پست های سازمانی بر مبنای فعالیت ها ی دسته بندی شده.
#بکارگمارن
حال که سازماندهی انجام شد نیازمند افرادی هستیم که در پستهای سازمانی مورد نظر قرار گیرند . در این مرحله شخص باید به اصول بکارگیری اشخاص آگاهی کافی داشته باشد.
اما بکارگمارن چیست ؟
ادامه در پست سوم 👇👇👇
Telegram
attach📎