🔥 کانال ایران نوین (مردم سالاری انجمن های مردمی) 🔥
415 subscribers
8.07K photos
3.11K videos
71 files
4.61K links
🔥 کانال ایران نوین ( مردم سالاری انجمن های مردمی) 🔥

ایرانی آگاه

آزاد

و اباد

و با رفاه


🔥با ایران نوین، تا ایران نوین🔥
Download Telegram
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_نخست
A
#خطرات_مذاکره

❗️همان گونه که در فصل اول بررسی شد، در مواجهه با مشکلات بسیاری که در رو در رویی با دیکتاتوری وجود دارد عده ای از مردم ممکن است به وضعیت فرمانبرداری منفعلانه عقب نشینی نمایند. دیگران با ناامید شدن از دستیابی به دموکراسی، ممکن است تفوق پایدار دیکتاتوری را پذیرفته، امیدوار باشند تا از طریق مذاکره و مصاحله و توافق بتوانند به عناصری امنیت دست یافته، به وحشی گری ها خاتمه دهند.

ظاهرا فقدان گزینه های واقع گرایانه، باعث این چنین تفکراتی است.

مبارزه جدی علیه دیکتاتورهای بی رحم، چشم انداز مطبوعی ندارد.
پس چرا باید در این مسیر قدم بگذاریم؟

آیا هر فردی نمی تواند منطقی باشد و راه هایی برای گفتگو بیابد و تلاش نماید تا از طریق مذاکره به صورت تدریجی به دیکتاتوری موجود خاتمه دهد؟

آیا دموکرات ها نمی توانند با متوسل شدن به حس انسانیت دیکتاتور، وی را نسبت به کم کردن تدریجی سلطه اش متقاعد کنند و با این روش، در نهایت، حکومتی دموکراتیک بوجود آورند؟

گاهی استدلال می شود که حقیقت، به تمامی، در یک طرف نیست. شاید دیکتاتورهایی که در شرایط سخت، به خوبی عمل کرده اند از سوی دموکرات ها به خوبی درک نشده اند، یا حتی شاید عده ای تصور کنند که دیکتاتورها ممکن است از طریق تشویق و تذکر، رضایت مندانه خود را از شرایط سختی که بر جامعه حکم فرما شده است، حذف کنند.

ممکن است استدلال شود که به دیکتاتورها می توان راه حل برد - بردی پیشنهاد داد که در آن هر دو طرف سود ببرند.

❗️صبحت از این می شود که در صورتی که نیروهای دموکرات، به صورت صلح آمیز به منازعات خاتمه دهند ( که این امر ممکن است با همکاری افراد خبره یا حتی دولتی خارجی انجام گیرد)، احتیاجی به تحمل خطرات و رنج های مبارزات آتی نخواهد بود.
آیا این راه حل، از مبارزهای سخت - حتی اگر نه یک جنگ نظامی، که مبارزه ای بی - خشونت - بهتر نیست؟

#شایستگی_ها_و_محدودیت_های_مذاکره

مذاکرات ابزاری بسیار مفید در حال رده خاصی از مشکلات هستند و در زمانی که کارآیی دارند، به هیچ وجه نباید فراموشی یا نفی شوند. در بعضی از موقعیت ها و به هنگامی که صحبت بر سر موضوعات بنیادین نیست - و به همین خاطر مصالحه قابل قبول است - مذاکره یکی از بهترین راه های حل نمودن کشمکش ها است.

اعتصاب کارگری به منظور بالا بردن سطح دستمزدها مثال خوبی از کاربرد مناسب مذاکره در یک کشمکش است: وضعیت مورد مصاحله نهایی احتمالا جایی بینابین نظر هر یک از دو طرف خواهد بود. اما کشمکش های کارگری که از طریق اتحادیه های قانونی صورت می گیرد کاملا با منازعه ای که در آن بحث بر سر وجود دیکتاتوری های ستم گر و تاسیس نظامی مبتنی بر آزادی های سیاسی است تقاوت دارد.

‼️هنگامی که بحت بر سر موضوعات بنیادین مرتبط با اصول دینی، آزادی انسانی یا پیشرفت و توسعه آینده یک جامعه است، مذاکره دیگر راه حلی مناسب برای رسیدن به نتیجه ای رضایت بخش برای دو طرف نیست.
بر سر بعضی موضوعات نمی توان مصالحه نمود.
تنها تغییر در روابط قدرت به نفع آزادی خواهان می تواند آن گونه که شایسته است، می تواند از کیان موضوعات پایه ای حراست نماید.

♻️این تغییر نتیجه مبارزه است، نه مذاکره.
البته این به آن معنا نیست که هیچگاه نباید از مذاکره استفاده کرد بلکه نکته این است که بدون وجود یک نیروی قدرتمند دموکرات و مخالف، مذاکره راهی واقع بینانه برای حذف دیکتاتوری های نیرومند نیست.
مطمئنا در بسیاری مواقع مذاکره اصولا گزینه قابل انتخابی نیست.
دیکتاتورهایی که کاملا در موقعیت خود احساسی اطمینان می کنند، احتمالا پیشنهاد مذاکره از سوی رقبای دموکرات را رد خواهند کرد یا پس از شروع، مذاکره کنندگان دموکرات ممکن است «ناپدید شوند و دیگر هرگز خبری از آن ها به گوش نرسد».

🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_نخست
B

#تسلیم_از_طریق_مذاکره؟

📍افراد مستقل و یا گروه های مخالف دیکتاتوری که طرفدار مذاکره هستند معمولا انگیزه های خوبی دارند.
به خصوص در وضعیتی که مبارزه ای مسلحانه برای چندین سال علیه دیکتاتوری های بی رحم در جریان بوده ولی نتوانسته باشد به پیروزی نهایی دست پیدا کند، قابل درک است که اکثریت مردم یا هر مرام و عقیده سیاسی طرفدار صلح باشند.

❗️ مذاکرات به خصوص در مواقعی که دیکتاتور به وضوح از برتری نظامی برخوردار است و صدمات و خرابی های ناشی از جنگ، دیگر برای مردم قابل تحمل نیست به موضوعی قابل بحث در میان گروه های دموکرات تبدیل می شود.

📌در این وضعیت هر راه حلی که بتواند به بعضی از خواسته های دموکرات ها جامه عمل بپوشاند و به چرخه خشونت و خشونت متقابلی خاتمه دهد، شدیدا وسوسه کننده خواهد بود.

📍مسلما پیشنهاد صلح از طرف دیکتاتور به نیروهای مبارز دموکرات، پیشنهادی ریاکارانه است چرا که اگر دیکتاتور بخواهد، تنها در یک لحظه می تواند از جنگ علیه کشور دست بکشد و خشونت خاتمه خواهد یافت. آنها اگر بخواهند می توانند خود بدون هیچ معامله ای برای باز پس دادن احترام و حقوق نوع بشر، آزادسازی زندانیان سیاسی، خاتمه شکنجه، توقف عملیات نظامی، رها کردن حکومت و عذرخواهی از مردم پیشقدم شوند.

🔺در مواقعی که دیکتاتورها قدرت کافی دارند ولی جنبش های مقاومت خشمگین نیز موجود هستند، احتمالا دیکتاتورها علاقمند خواهند بود تا از طریق مذاکره با مخالفین، در زیر نقاب برقراری صلح، آنان را به تسلیم دعوت کنند.

❗️دعوت به مذاکره شاید به نظر خوش آیند باشد اما در اتاق مذاکره ممکن است خطرات بسیاری در کمین نیروهای دموکرات باشد. از طرف دیگر در وضعیتی که نیروهای مبارز واقعا قدرتمند هستند و نیروهای دیکتاتوری حقیقتا تهدید می شوند، دیکتاتورها احتمالا تلاش خواهند کرد تا با توسل به مذاکره تا حد امکان کنترل خود بر کشور و دارایی ها را حفظ کنند. مشخص است که در هیچ یک از این حالت ها دموکرات ها نباید با نشستن بر سر میز مذاکره، به پیشبرد اهداف دیکتاتوری کمک نمایند.

آزادی خواهان باید با تمام دقت، مراقب تله هایی که عمدا از سوی دیکتاتورها در روند مذاکره گنجانده شده است، باشند. وقتی مسائل پایه ای همچون آزادی های سیاسی در میان است، دعوت به مذاکره از طرف دیکتاتورها، شاید تلاشی باشد برای تسلیم نمودن صلح آمیز نیروهای دموکرات و ادامه روند خشونت های دولتی، دعوت به مذاکره برای پایان مبارزات تنها در حالتی باید مورد قبول نیروهای آزادی خواه واقع شود که قدرت دیکتاتور کاملا از بین رفته و وی تنها درخواست یک مسیر امن تا اولین فرودگاه بین المللی را داشته باشد.

🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_نخست
C

#قدرت_و_عدالت_در_مذاکره

❗️حتی اگر این گونه قضاوت درباره مذاکره، برداشتی بیش از حد خشن به نظر بیاید، لازم است بعضی از دیدگاه های رمانتیک نسبت به مذاکره کمی تعدیل شوند.
برای درک روند مذاکره، احتیاج به فکری باز و به دور از پیش داوری ها داریم. مذاکره به معنای نشستن دو طرف یک مجادله بر سر میز و صحبتی برابر بر سر امور مجادله آمیز و حل مسائل مورد اختلافی که ایجاد کننده مجادله بوده اند، نیست.

دو نکته باید همیشه به خاطر سپرده شوند. #اول اینکه در مذاکرات، عدالت نسبی، دیدگاه های مختلف و اهداف نیستند که مشخص کننده مطلب مورد مذاکره اند.
#علاوه بر این باید توجه شود که محتوای توافق نامه حاصل از مذاکره تا حد بسیار زیادی بر پایه ظرفیت قدرت طرفین، مشخصی می شود.

❗️پیش از رفتن بر سر میز مذاکره، پرسش های بسیار دشواری باید مورد ملاحظه قرار گیرند، در صورتی که در پشت میز مذاکره طرف مقابل از رسیدن به توافق ناتوان باشد، هر یک از طرفین در آینده چه راه هایی برای رسیدن به اهداف خود خواهند داشت ؟

اگر توافقنامه ای حاصل شد، در صورتی که یک طرف عهد خود را بشکند و بر خلاف تعهد نامه از نیروهایش برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند، طرف مقابل چکار می تواند بکند؟

گفتیم که در مذاکرات توافق از طریق ارزیابی درست یا نادرست بودن مسائل مورد بحث حاصل نمی شود، هرچند که ممکن است در مورد این گونه موضوعات بسیار بحث شود اما نتیجه نهایی بر اساسی ارزیابی میزان قدرت مطلق و نسبی گروه های درگیر حاصل می شود، دموکرات ها برای اینکه از نفی نشدن حداقل خواسته های خود مطمئن شوند، چکار می توانند بکنند " دیکتاتورها برای اطمینان از حفظ کنترل خود بر کشور و خنثی کردن نیروهای مخالف چه باید بکنند؟

📍به عبارتی دیگر اگر توافقنامه ای حاصل شود، به نظر می رسد بیشتر از همه حاصل تخمین هر یک از طرفین از مقایسه ظرفیت اعمال قدرت دو طرف مذاکره و سپس محاسبه چگونگی پایان مبارزه به صورت باز خواهد بود.

در عین حالی باید به این موضوع توجه نمود که هر یک از طرفین برای رسیدن به اهداف خود حاضر به گذشتن از چه چیزهایی هستند؟

در مذاکرات موفق مصالحه صورت میگیرد؛ و این یعنی تقسیم اختلافات، هر طرف به بخشی از چیزی که می خواهد می رسد و بخشی از اهداف خود را رها می کند. در وضعیت دیکتاتوری مطلق نیروهای پیشرو دموکراسی چه چیزی برای واگذاری به دیکتاتور دارند؟

نیروهای پیشرو دموکراسی کدام درخواست های دیکتاتوری را باید بپذیرند؟

آیا لازم است دموکرات ها مطابق قانون اساسی نقشی پایدار در دولت آینده به دیکتاتور (چه احزاب سیاسی و چه دسته جات نظامی) بدهند؟

در این صورت از دموکراسی چه چیزی باقی می ماند؟

حتی اگر فرض کنیم که همه چیز در مذاکره خوب پیش برود، آنگاه لازم است بپرسیم : نتیجه چگونه صلحی خواهد بود؟

آیا زندگی بهتر از وضعیتی خواهد بود که دموکرات ها مبارزه را شروع کرده و یا ادامه می دادند؟

🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی

#فصل_دوم
#قسمت_دوم

#دیکتاتورهای_قابل_سازش

💠 دیکتاتورها ممکن است محرک ها و انگیزه های مختلفی برای تحت سلطه درآوردن داشته باشند: قدرت، موقعیت، ثروت، تغییر شکل جامعه و موارد مشابه.
باید دانست که در صورت کناره گیری دیکتاتور از موقعیت فعلی، هیچ یک از این اهداف و انگیزه ها برای وی قابل دستیابی نخواهد بود.

در مذاکره دیکتاتور تلاش خواهد کرد تا اهداف خویش را حفظ نماید.

🌀علیرغم هر وعده و پیمانی که دیکتاتورها در توافقنامه حاصل از مذاکره نقل کنند، نباید فراموش کرد که این وعده ها با هدف تحت سیطره نگاه داشتن مخالفان دموکرات داده شده اند و دیکتاتور هرگاه بخواهد، بی شرمانه توافقنامه ها را زیر پا خواهد گذاشت.

🌐 اگر دموکرات ها به منظور به تعویق انداختن سرکوب ها، توقف مبارزات را بپذیرند، به احتمال زیاد ناکام خواهند شد.

توقف مبارزه تقریبا هیچگاه باعث تقلیل سرکوبی ها نشده است.
همین که مهار نیروهای مخالفت داخلی و خارجی از برابر دیکتاتور برداشته شود، وی احتمالا وحشیانه تر از قبلی به اعمال فشار و خشونت خواهد پرداخت.

از میان رفتن مقاومت های مردمی معمولا نیروی مقاومی که باعث محدودیت بکارگیری خشونت از سوی دیکتاتور می شود را از میان می برد.

حاکم مستبد در این وضعیت خواهند توانست علیه هر کسی که اراده کند، عمل نماید.
همانگونه که کریشنا لالی شریدهارانی گفته است :

" حاکم مستبد تنها به دلیل پایین بودن توان مقابله در ما، قدرت ضربه زدن به ما را پیدا میکند. "

✌️ #مقاومت - و نه مذاکره - برای ایجاد تغییر در منازعاتی که در آن ها بحث بر سر موضوعات بنیادی است، حیاتی است.

✌️ تقریبا در تمامی موارد، #مقاومت_باید_تا_خروج_کامل_دیکتاتور_از_قدرت_ادامه_پیدا_کند.

✌️ پیروزی در بیشتر مواقع نه از طریق توافق حاصل از مذاکره که از طریق استفاده هوشمندانه از مناسب ترین و قدرتمندترین ابزارهای مقاومتی به دست می آید.

📌 صحبت ما - همان گونه که در فصل های بعدی به تشریح بیان خواهد شد - این است که مبارزه طلبی سیاسی یا مبارزه غیرخشونت آمیز، قدرتمندترین ابزار مبارزان برای کسب آزادی است.

🆔👉 @iran_novin1
‌ [({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_سوم

#چگونه_صلحی؟

اگر اصولا قرار باشد که دموکرات ها و دیکتاتورها با یکدیگر مذاکره نمایند، به دلیل مخاطرات موجود، به تفکر بسیار دقیق نیاز است. هر کسی که از واژه صلح استفاده می کند، لزوما مقصودش صلح با آزادی و عدالت نیست.

اطاعت مطلق در برابر ظلم و پذیرش منفعلانه دیکتاتورهای ستمگری که علیه صدها هزار انسان مرتکب بی رحمی شده اند، صلح نیست.
صلح دیکتاتور معمولا چیزی بیشتر از آرامش زندان و گورستان نیست.

❗️خطرات دیگری هم وجود دارند. مذاکراتی که با نیت خوب شروع شده اند گاهی در اهداف آن و حتی در نفی روند مذاکره دچار سردرگمی می شوند.

علاوه بر این مذاکره کنندگان طرفدار دموکراسی و یا متخصصین مذاکره خارجی که قبول کرده اند به روند مذاکره کمک کنند، ممکن است در قدم اول، مشروعیتی محلی یا بین المللی به دیکتاتور اعطا نمایند که پیش از این به دلایل مختلف از جمله تصرف غیرقانونی دولت، نقض حقوق بشر، سفاکی ها و ... فاقد آن بوده است.
بدون وجود این مشروعیت سخت مورد نیاز، دیکتاتورها نمی توانند به فرمانروایی بی حد و مرز خود ادامه دهند.
نمایندگان صلح نباید فراهم کننده مشروعیت برای دیکتاتورها باشند.

📍#نافرمانی_مدنی

تاریخ معاصر صدمه پذیر بودن دیکتاتوری ها را نشان داده و روشن ساخته است که این حکومت ها ممکن است در بازه زمانی نسبتا کوتاهی فرو بپاشند: فقط یک دهه ( ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰) کافی بود تا دیکتاتوری کمونیست ها در #لهستان، در #آلمان_شرقی و در چکسلواکی که در ۱۹۸۹ این زمان چند هفته بیشتر طول نکشید، فرو بریزد.

در #السالوادور و #گواتمالا مبارزات علیه دیکتاتوری های نظامی کاملا آماده شده برای مقابله، هرکدام تنها به حدود دو هفته وقت نیاز داشتند.
در ۱۹۸۶ دیکتاتوری مارکو در #فیلیپین در برابر فشارهای مردمی طی چند هفته سقوط کرد: دولت ایالات متحده با آشکار شدن قدرت نیروهای مخالف، به سرعت حمایت از رییس جمهور مارکو را رها کرد.

در شوروی و در آگوست ۱۹۹۱ تلاش برای کودتای ارتجاعی در طول چند روز با مبارزه طلبی های سیاسی مردم متوقف شد. پس از آن نیز، بسیاری از رای دهندگانی که سال های سال تحت سلطه بوده اند فقط در طول چند روز، چند هفته و یا چند ماه توانسته اند استقلال خود را به دست بیاورند.

این باور عمومی سنتی که ابزارهای خشونت آمیز همیشه سریع عمل می کنند و در مقابل ابزارهای غیرخشونت آمیز همیشه به زمان زیادی برای پیروزی نیاز دارند به هیج روی صحیح نیست.

هرچند که برای ایجاد تغییر در سطح زیرین جامعه معمولا به زمان زیادی احتیاح است، اما در مبارزات غیرخشونت آمیز نبرد حقیقی علیه دیکتاتوری نسبتا سریع روی می دهد.

مذاکره تنها گزینه موجود برای اجتناب از ادامه جنگی نابودگر در یکسو و تسلیم دیکتاتور شدن در سویی دیگر نیست.

🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_نخست

#خطرات_مذاکره

❗️همان گونه که در فصل اول بررسی شد، در مواجهه با مشکلات بسیاری که در رو در رویی با دیکتاتوری وجود دارد عده ای از مردم ممکن است به وضعیت فرمانبرداری منفعلانه عقب نشینی نمایند. دیگران با ناامید شدن از دستیابی به دموکراسی، ممکن است تفوق پایدار دیکتاتوری را پذیرفته، امیدوار باشند تا از طریق مذاکره و مصاحله و توافق بتوانند به عناصری امنیت دست یافته، به وحشی گری ها خاتمه دهند. ظاهرا فقدان گزینه های واقع گرایانه، باعث این چنین تفکراتی است.

مبارزه جدی علیه دیکتاتورهای بی رحم، چشم انداز مطبوعی ندارد. پس چرا باید در این مسیر قدم بگذاریم؟ آیا هر فردی نمی تواند منطقی باشد و راه هایی برای گفتگو بیابد و تلاش نماید تا از طریق مذاکره به صورت تدریجی به دیکتاتوری موجود خاتمه دهد؟ آیا دموکرات ها نمی توانند با متوسل شدن به حس انسانیت دیکتاتور، وی را نسبت به کم کردن تدریجی سلطه اش متقاعد کنند و با این روش، در نهایت، حکومتی دموکراتیک بوجود آورند؟

گاهی استدلال می شود که حقیقت، به تمامی، در یک طرف نیست. شاید دیکتاتورهایی که در شرایط سخت، به خوبی عمل کرده اند از سوی دموکرات ها به خوبی درک نشده اند، یا حتی شاید عده ای تصور کنند که دیکتاتورها ممکن است از طریق تشویق و تذکر، رضایت مندانه خود را از شرایط سختی که بر جامعه حکم فرما شده است، حذف کنند. ممکن است استدلال شود که به دیکتاتورها می توان راه حل برد - بردی پیشنهاد داد که در آن هر دو طرف سود ببرند.

❗️صبحت از این می شود که در صورتی که نیروهای دموکرات، به صورت صلح آمیز به منازعات خاتمه دهند (که این امر ممکن است با همکاری افراد خبره یا حتی دولتی خارجی انجام گیرد)، احتیاجی به تحمل خطرات و رنج های مبارزات آتی نخواهد بود. آیا این راه حل، از مبارزهای سخت - حتی اگر نه یک جنگ نظامی، که مبارزه ای بی - خشونت - بهتر نیست؟

#شایستگی_ها_و_محدودیت_های_مذاکره

مذاکرات ابزاری بسیار مفید در حال رده خاصی از مشکلات هستند و در زمانی که کارآیی دارند، به هیچ وجه نباید فراموشی یا نفی شوند. در بعضی از موقعیت ها و به هنگامی که صحبت بر سر موضوعات بنیادین نیست - و به همین خاطر مصالحه قابل قبول است - مذاکره یکی از بهترین راه های حل نمودن کشمکش ها است.

اعتصاب کارگری به منظور بالا بردن سطح دستمزدها مثال خوبی از کاربرد مناسب مذاکره در یک کشمکش است: وضعیت مورد مصاحله نهایی احتمالا جایی بینابین نظر هر یک از دو طرف خواهد بود. اما کشمکش های کارگری که از طریق اتحادیه های قانونی صورت می گیرد کاملا با منازعه ای که در آن بحث بر سر وجود دیکتاتوری ای ستم گر و تاسیس نظامی مبتنی بر آزادی های سیاسی است تقاوت دارد.

‼️هنگامی که بحت بر سر موضوعات بنیادین مرتبط با اصول دینی، آزادی انسانی یا پیشرفت و توسعه آینده یک جامعه است، مذاکره دیگر راه حلی مناسب برای رسیدن به نتیجه ای رضایت بخش برای دو طرف نیست. بر سر بعضی موضوعات نمی توان مصالحه نمود. تنها تغییر در روابط قدرت به نفع آزادی خواهان می تواند آن گونه که شایسته است، می تواند از کیان موضوعات پایه ای حراست نماید.

♻️این تغییر نتیجه مبارزه است، نه مذاکره. البته این به آن معنا نیست که هیچگاه نباید از مذاکره استفاده کرد بلکه نکته این است که بدون وجود یک نیروی قدرتمند دموکرات و مخالف، مذاکره راهی واقع بینانه برای حذف دیکتاتوری های نیرومند نیست. مطمئنا در بسیاری مواقع مذاکره اصولا گزینه قابل انتخابی نیست. دیکتاتورهایی که کاملا در موقعیت خود احساسی اطمینان می کنند، احتمالا پیشنهاد مذاکره از سوی رقبای دموکرات را رد خواهند کرد یا پس از شروع، مذاکره کنندگان دموکرات ممکن است «ناپدید شوند و دیگر هرگز خبری از آن ها به گوش نرسد».

ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_دوم

#دیکتاتورهای_قابل_سازش

♻️ دیکتاتورها ممکن است محرک ها و انگیزه های مختلفی برای تحت سلطه درآوردن داشته باشند:
قدرت، موقعیت، ثروت، تغییر شکل جامعه و موارد مشابه.

باید دانست که در صورت کناره گیری دیکتاتور از موقعیت فعلی، هیچ یک از این اهداف و انگیزه ها برای وی قابل دستیابی نخواهد بود. در مذاکره دیکتاتور تلاش خواهد کرد تا اهداف خویش را حفظ نماید.

🌀 علیرغم هر وعده و پیمانی که دیکتاتورها در توافقنامه حاصل از مذاکره نقل کنند، نباید فراموش کرد که این وعده ها با هدف تحت سیطره نگاه داشتن مخالفان دموکرات داده شده اند و دیکتاتور هرگاه بخواهد، بی شرمانه توافقنامه ها را زیر پا خواهد گذاشت.

🌐 اگر دموکرات ها به منظور به تعویق انداختن سرکوب ها، توقف مبارزات را بپذیرند، به احتمال زیاد ناکام خواهند شد.
توقف مبارزه تقریبا هیچگاه باعث تقلیل سرکوبی ها نشده است. همین که مهار نیروهای مخالفت داخلی و خارجی از برابر دیکتاتور برداشته شود، وی احتمالا وحشیانه تر از قبلی به اعمال فشار و خشونت خواهد پرداخت.

از میان رفتن مقاومت های مردمی معمولا نیروی مقاومی که باعث محدودیت بکارگیری خشونت از سوی دیکتاتور می شود را از میان می برد. حاکم مستبد در این وضعیت خواهند توانست علیه هر کسی که اراده کند، عمل نماید.
همانگونه که کریشنا لالی شری دهارانی گفته است :
" حاکم مستبد تنها به دلیل پایین بودن توان مقابله در ما، قدرت ضربه زدن به ما را پیدا میکند. "

✌️#مقاومت - و نه مذاکره - برای ایجاد تغییر در منازعاتی که در آن ها بحث بر سر موضوعات بنیادی است، حیاتی است.

✌️تقریبا در تمامی موارد، #مقاومت_باید_تا_خروج_کامل_دیکتاتور_از_قدرت_ادامه_پیدا_کند.

✌️ پیروزی در بیشتر مواقع نه از طریق توافق حاصل از مذاکره که از طریق استفاده هوشمندانه از مناسب ترین و قدرتمندترین ابزارهای مقاومتی به دست می آید.

📌 صحبت ما - همان گونه که در فصل های بعدی به تشریح بیان خواهد شد - این است که مبارزه طلبی سیاسی یا مبارزه غیر خشونت آمیز، قدرتمندترین ابزار مبارزان برای کسب آزادی است.


ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

#نافرمانی_مدنی
#جین_شارپ

#فصل_دوم
#قسمت_دوم

#دیکتاتورهای_قابل_سازش

💎 دیکتاتورها ممکن است محرک ها و انگیزه های مختلفی برای تحت سلطه درآوردن داشته باشند: قدرت، موقعیت، ثروت، تغییر شکل جامعه و موارد مشابه. باید دانست که در صورت کناره گیری دیکتاتور از موقعیت فعلی، هیچ یک از این اهداف و انگیزه ها برای وی قابل دستیابی نخواهد بود. در مذاکره دیکتاتور تلاش خواهد کرد تا اهداف خویش را حفظ نماید.

💎 علیرغم هر وعده و پیمانی که دیکتاتورها در توافقنامه حاصل از مذاکره نقل کنند، نباید فراموش کرد که این وعده ها با هدف تحت سیطره نگاه داشتن مخالفان دموکرات داده شده اند و دیکتاتور هرگاه بخواهد، بی شرمانه توافقنامه ها را زیر پا خواهد گذاشت.

💎 اگر دموکرات ها به منظور به تعویق انداختن سرکوب ها، توقف مبارزات را بپذیرند، به احتمال زیاد ناکام خواهند شد. توقف مبارزه تقریبا هیچگاه باعث تقلیل سرکوبی ها نشده است. همین که مهار نیروهای مخالفت داخلی و خارجی از برابر دیکتاتور برداشته شود، وی احتمالا وحشیانه تر از قبلی به اعمال فشار و خشونت خواهد پرداخت.

از میان رفتن مقاومت های مردمی معمولا نیروی مقاومی که باعث محدودیت بکارگیری خشونت از سوی دیکتاتور می شود را از میان می برد. حاکم مستبد در این وضعیت خواهند توانست علیه هر کسی که اراده کند، عمل نماید. همانگونه که کریشنا لالی شریدهارانی گفته است : " حاکم مستبد تنها به دلیل پایین بودن توان مقابله در ما، قدرت ضربه زدن به ما را پیدا میکند. "

✌️#مقاومت - و نه مذاکره - برای ایجاد تغییر در منازعاتی که در آن ها بحث بر سر موضوعات بنیادی است، حیاتی است.

✌️تقریبا در تمامی موارد، #مقاومت_باید_تا_خروج_کامل_دیکتاتور_از_قدرت_ادامه_پیدا_کند.

✌️پیروزی در بیشتر مواقع نه از طریق توافق حاصل از مذاکره که از طریق استفاده هوشمندانه از مناسب ترین و قدرتمندترین ابزارهای مقاومتی به دست می آید.

💎 صحبت ما - همان گونه که در فصل های بعدی به تشریح بیان خواهد شد - این است که مبارزه طلبی سیاسی یا مبارزه غیر خشونت آمیز، قدرتمندترین ابزار مبارزان برای کسب آزادی است.

#چگونه_صلحی؟

اگر اصولا قرار باشد که دموکرات ها و دیکتاتورها با یکدیگر مذاکره نمایند، به دلیل مخاطرات موجود، به تفکر بسیار دقیق نیاز است. هر کسی که از واژه صلح استفاده می کند، لزوما مقصودش صلح با آزادی و عدالت نیست. اطاعت مطلق در برابر ظلم و پذیرش منفعلانه دیکتاتورهای ستمگری که علیه صدها هزار انسان مرتکب بی رحمی شده اند، صلح نیست. هیتلر هم ادعای صلح داشت، صلحی که منظور از آن اطاعت بی چون و چرا در برابر اراده وی بود. صلح دیکتاتور معمولا چیزی بیشتر از آرامش زندان و گورستان نیست.

❗️خطرات دیگری هم وجود دارند. مذاکراتی که با نیت خوب شروع شده اند گاهی در اهداف آن و حتی در نفی روند مذاکره دچار سردرگمی می شوند. علاوه بر این مذاکره کنندگان طرفدار دموکراسی و یا متخصصین مذاکره خارجی که قبول کرده اند به روند مذاکره کمک کنند، ممکن است در قدم اول، مشروعیتی محلی یا بین المللی به دیکتاتور اعطا نمایند که پیش از این به دلایل مختلف از جمله تصرف غیرقانونی دولت، نقض حقوق بشر، سفاکی ها و ... فاقد آن بوده است. بدون وجود این مشروعیت سخت مورد نیاز، دیکتاتورها نمی توانند به فرمانروایی بی حد و مرز خود ادامه دهند. نمایندگان صلح نباید فراهم کننده مشروعیت برای دیکتاتورها باشند.

💎 #نافرمانی_مدنی

تاریخ معاصر صدمه پذیر بودن دیکتاتوری ها را نشان داده و روشن ساخته است که این حکومت ها ممکن است در بازه زمانی نسبتا کوتاهی فرو بپاشند: فقط یک دهه ( ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰) کافی بود تا دیکتاتوری کمونیست ها در #لهستان، در #آلمان_شرقی و در چکسلواکی که در ۱۹۸۹ این زمان چند هفته بیشتر طول نکشید، فروبریزد.

در #السالوادور و #گواتمالا مبارزات علیه دیکتاتوری های نظامی کاملا آماده شده برای مقابله، هرکدام تنها به حدود دو هفته وقت نیاز داشتند، در ۱۹۸۶ دیکتاتوری مارکو در #فیلیپین در برابر فشارهای مردمی طی چند هفته سقوط کرد: دولت ایالات متحده با آشکار شدن قدرت نیروهای مخالف، به سرعت حمایت از رییس جمهور مارکو را رها کرد.

👊 در #شوروی و در آگوست ۱۹۹۱ تلاش برای کودتای ارتجاعی در طول چند روز با مبارزه طلبی های سیاسی مردم متوقف شد. پس از آن نیز، بسیاری از رای دهندگانی که سال های سال تحت سلطه بوده اند فقط در طول چند روز، چند هفته و یا چند ماه توانسته اند استقلال خود را به دست بیاورند.

این باور عمومی سنتی که ابزارهای خشونت آمیز همیشه سریع عمل می کنند و در مقابل ابزارهای غیر خشونت آمیز همیشه به زمان زیادی برای پیروزی نیاز دارند به هیج روی صحیح نیست.

ادامه دارد
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]

]🔥 ایران نوین 🔥[

💎 #نافرمانی_مدنی

#جین_شارپ

#فصل_پنجم
#قسمت_نخست

#به_کارگیری_قدرت

💎 در #فصل_اول اشاره کردیم که مقاومت نظامی در برابر دیکتاتوری به جای این که به نقطه ضعف آن ضربه بزند، نقطه قوت آن راه هدف می گیرد. با انتخاب رقابت در زمینه نیروهای نظامی، تدارک مهمات، تکنولوژی جنگ افزار و موارد مشابه، جنبش های مقاومت خود را آشکارا در وضعیتی نامساعد قرار می دهند.

❗️ دیکتاتوری ها تقریبا در تمامی موارد امکان فراخوانی منابع بیشتری در این محدوده ها را دارا هستند. خطرات اتکا به نیروهای بیگانه ها برای کسب آزادی نیز قبلا به صورت مختصر بررسی شده است. در #فصل_دوم هم مشکلات اتکا به مذاکره را به عنوان راهی برای بیرون راندن دیکتاتورها بررسی کرده ایم.

📍پس چه راهی باقی می ماند که بتواند برتری آشکاری به مقاومت دموکراتیک بخشیده و در عین حال گرایش به تضعیف هر چه بیشتر نقاط ضعف دیکتاتوری داشته باشد؟ چه حرکت تکنیکی ای می تواند قدرت سیاسی ای که در #فصل_سوم از آن صحبت شد را نمایان کند؟

🎯گزینه مناسب برای این پرسش، مبارزه طلبی سیاسی است.

💎 مشخصات مبارزه طلبی سیاسی به قرار زیر است:

📌مبارزه طلبی سیاسی نمی پذیرد که نتیجه مبارزه توسط راهکارهای مبارزانی که توسط دیکتاتور انتخاب می شوند، تعیین گردد.

📌مبارزه برای رژیم مشکل است.

📌مبارزه طلبی سیاسی به گونه ای منحصر به فرد می تواند نقاط ضعف دیکتاتوری را بدتر کرده و منابع قدرت را از وی دریغ کند.

📌مبارزه طلبی سیاسی می تواند حرکتی کاملا پراکنده باشد ولی در عین حال بر روی یک موضوع خاصی متمرکر باشد.

📌مبارزه طلبی سیاسی موجب بروز خطا در قضاوت و عمل دیکتاتور می شود.

📌مبارزه طلبی سیاسی می تواند به صورتی موثر مردم، گروه های اجتماعی و موسسات مختلف را به صورت یک کلی واحد با هدف خاتمه دادن به سلطه وحشیانه عده ای معدودی بر آن ها، بسیح نماید.

📌مبارزه طلبی سیاسی می تواند باعث توزیع موثر قدرت در جامعه گردد که خود باعث محتمل تر شدن تاسیس و پابرجا ماندن یک حامعه دموکراتیک می شود.

💎 #طرز_کار_مبارزات_غیر_خشونت_آمیز

❗️مبارزه طلبی سیاسی نیز همانند نیروهای نظامی، می تواند برای رسیدن به اهداف مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. این اهداف می توانند در طیف گسترده ای از تلاش برای اجبار حریف به اتخاذ تصمیمات خاصی، ایجاد شرایطی به منظور حل مسالمت آمیز کشمش ها یا حتی متلاشی کردن کامل رژیم طبقه بندی گردند. به هرحال، مبارزه طلبی سیاسی با شیوه هایی متفاوت از خشونت عمل می کند.

📍هرچند هدف هر دو روش به جریان #مبارزه است اما راه هایی که هر یک به کار می گیرند بسیار متفاوت است و نتایج متفاوتی را نیز بار خواهند آورد. روش ها و نتایج کشمکش های خشونت آمیز را همه می دانیم. سلاح های فیزیکی برای ترساندن، صدمه زدن، کشتن و ویران کردن استفاده می شوند. مبارزه غیرخشونت آمیز بسیار پیچیده تر از راه های مبتنی بر خشونت است و حاوی انواع بسیار متنوعی از مبارزه است.

❗️برخلاف مبارزاتِ مبتنی بر خشونت، مبارزات غیرخشونت‌آمیز توسط جنگ‌افزارهای روانی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که توسط مردم و موسسات اجتماع به کار گرفته می شوند، می جنگد. این سلاح ها با نام های گوناگونی همچون اعتراضات، اعتصابات، عدم همکاری ها، تحریم ها، بی میلی ها و نیروهای مردمی شناخته شده اند.

📍همان گونه که پیشتر ذکر شد، تمامی دولت ها تنها تا زمانی می توانند به حکومت خود ادامه دهند که نیروی مورد نیاز خود را توسط همکاری، اطاعت و فرمانبرداری مردم و موسسات اجتماع تامین نمایند. مبارزه طلبی سیاسی، برخلاف خشونت، شیوه ای کاملا مناسب و منحصر به فرد برای جدا کردن این منابع قدرت از دولت است.

🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from پیوند نگار
⭕️ #منشور_سازمان_ملل_متحد

2⃣

#فصل_دوم - #عضویت

#ماده۳

اعضای اصل ملل متحد کشورهایی هستند که در کنفرانس ملل متحد راجع به سازمان بین‌المللی در سانفرانسیسکو شرکت نموده یا قبلاً اعلامیه ملل متحد مورخ اول ژانویه ۱۹۴۲ را امضاء کرده و این منشور را امضاء و بر طبق ماده ۱۱۰ تصویب نمایند.

#ماده۴

سایر کشورهای شیفته صلح که تعهدات مندرج در این منشور را بپذیرند و به نظر و تشخیص سازمان قادر و مایل به اجرای آن باشند می‌توانند به عضویت ملل متحد درآیند.قبول هر کشوری که واجد شرایط مذکور باشد به عضویت ملل متحد منوط به تصمیمی است که مجمع عمومی بنابر توصیه شورای امنیت اتخاذ می‌نماید.

#ماده۵

هر عضو ملل متحد که از طرف شورای امنیت بر علیه آن اقدام احتیاطی یا قهری به عمل آمده است ممکن است به وسیله مجمع عمومی و بنابر توصیه شورای امنیت از اعمال حقوق و مزایای عضویت معلق گردد. اعمال حقوق و مزایای مزبور ممکن است به وسیله شورای امنیت مجدداً برقرار شود.

#ماده۶

هر عضو ملل متحد که در تخطی از اصول مندرج در این منشور اصرار ورزد ممکن است به وسیله مجمع عمومی بنابر توصیه شورای امنیت از سازمان اخراج گردد.

#فصل_سوم - #ارکان

#ماده۷

ارکان اصلی ملل متحد عبارتست از:یک مجمع عمومییک شورای امنیتیک شورای اقتصادی و اجتماعییک شورای قیمومتیک دیوان بین‌المللی دادگستریو یک دبیرخانه.۲. ارکان فرعی که ضروری تشخیص داده شود ممکن است بر طبق این منشور تأسیس گردد.

#ماده۸

سازمان ملل متحد برای تصدی هر شغلی به هر عنوان تحت شرایط مساوی در ارکان اصلی و فرعی خود هیچ گونه محدودیتی در استخدام مردان و زنان بر قرار نخواهد کرد.

#فصل_چهارم - #مجمع_عمومی

#ترکیب

#ماده۹

مجمع عمومی مرکب از کلیه اعضای ملل متحد خواهد بود.هر عضو بیش از پنج نماینده در مجمع عمومی نخواهد داشت.

#وظایف_اختیارات

#ماده۱۰

مجمع عمومی می‌تواند هر مساله یا امری را که در حدود این منشور یا مربوط به اختیارات و وظایف هر یک از رکن‌های مقرر در این منشور باشد مورد بحث قرار دهد و جز در مورد مذکور در ماده ۱۲ ممکن است به اعضاء سازمان ملل متحد یا به شورای امنیت یا به هر دو درباره هر یک از این مسایل و امور توصیه‌هایی بنماید.

#ماده۱۱

مجمع عمومی می‌تواند اصول کلی همکاری برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی من‌جمله اصول حام بر خلع سلاح و تنظیم تسلیحات را مورد رسیدگی قرار دهد و ممکن است در مورد اصول مذکور به اعضا، یا به شورای امنیت یا به هر دو توصیه‌هایی بنماید.مجمع عمومی می‌تواند هر مساله مربوط به حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را که توسط هر یک از اعضاء یا شورای امنیت یا بر طبق بند دوم از ماده ۳۵ توسط کشوری که عضو ملل متحد نیست بدان روجوع شده باشد مورد بحث قرار دهد و جز در مورد مقرر در ماده ۱۲ می‌تواند در مورد چنین مسائلی به کشور یا کشورهای مربوط یا به شورای امنیت یا به هردو توصیه‌هایی بنماید. هر مساله‌ای از این قبیل که اقدام در مورد آن ضروری باشد توسط مجمع عمومی قبل یا بعد از بحث به شورای امنیت ارجاع خواهد گردید.مجمع عمومی می‌تواند توجه شورای امنیت را به وضعیت‌هایی که محتمل است صلح و امنیت بین‌المللی را به مخاطره اندازد جلب نماید.اختیارات مجمع عمومی که در این ماده ذکر شده است حد کلی شمول ماده ۱۰ را محدود نخواهد کرد.

#ماده۱۲

تا زمانی که شورای امنیت در مورد هر اختلاف یا وضعیت، در حال انجام وظایفی است که در این منشور بدان محول شده است مجمع عمومی در مورد آن اختلاف یا وضعیت هیچگونه توصیه‌ای نخواهد کرد مگر اینکه شورای امنیت چنین تقاضایی بکند.دبیر کل ملل متحد با موافقت شورای امنیت، مجمع عمومی را در هر دوره اجلاس از امور مربوط به حفظ صلح و امنیت بین‌المللی که در شورای امنیت مطرح است مطلع خواهد ساخت و به همین نحو بلافاصله پس از ختم رسیدگی شورای امنیت نسبت به امور مربوطه مراتب را به مجمع عمومی و در صورتی که مجمع عمومی در حال اجلاس نباشد به اعضاء اطلاع خواهد داد.

#ماده۱۳

مجمع عمومی نسبت به امور زیر موجبات انجام مطالعات و صدور توصیه‌هایی را فراهم می‌کند:الف- ترویج همکاری بین‌المللی در امور سیاسی و تشویق توسعه تدریجی حقوق بین‌الملل و تدوین آن.ب– ترویج همکاری بین‌المللی در رشته‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی و کمک به تحقق حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همه بدون بعیض از حیث نژاد، جنس، زبان و مذهب.۲. سایر مسئولیت‌ها- وظایف و اختیارات مجمع عمومی در مورد امور مذکور در شق ب بند یک این ماده در فصول نهم و دهم بیان شده است.

#ماده۱۴

مجمع عمومی با رعایت مقررات ماده ۱۲ می‌تواند برای حل مسالمت‌آمیز هر وضعیتی که به نظر می‌رسد احتمالاً به رفاه عمومی یا به روابط دوستانه بین‌الملل لطمه زند و منشا آن هرچه باشد از جمله وضعیت‌هایی که ناشی از نقض مقاصد و اصول ملل متحد به شرح مذکور در این منشور است اقداماتی را توصیه نماید.

ادامه👇👇