پروانهای است آنجا
که بال گشودهست
در وزن مردمکهای آرام
سایه به سایه در طلب آفتاب
تا لب این بام.
بوی سلام گل به گل
آیین خواهش و گرایش
شکل دوام در حجمی ناپایدار
انگار برگ در گذر نور به خود میآید...
#محمد_مختاری
که بال گشودهست
در وزن مردمکهای آرام
سایه به سایه در طلب آفتاب
تا لب این بام.
بوی سلام گل به گل
آیین خواهش و گرایش
شکل دوام در حجمی ناپایدار
انگار برگ در گذر نور به خود میآید...
#محمد_مختاری
که ما همچنان
مینویسیم
که ما همچنان
در اینجا ماندهایم
مثل درخت که مانده است
مثل گرسنگی
که اینجا مانده است
مثل سنگها که ماندهاند
مثل درد که مانده است
مثل زخم
مثل شعر
مثل دوست داشتن
مثل پرنده
مثل فکر
مثل آرزوی آزادی
و مثل هر چیز که از ما نشانهای دارد.
#محمد_مختاری
مینویسیم
که ما همچنان
در اینجا ماندهایم
مثل درخت که مانده است
مثل گرسنگی
که اینجا مانده است
مثل سنگها که ماندهاند
مثل درد که مانده است
مثل زخم
مثل شعر
مثل دوست داشتن
مثل پرنده
مثل فکر
مثل آرزوی آزادی
و مثل هر چیز که از ما نشانهای دارد.
#محمد_مختاری