✅ قابلیت تضمین موفقیت
عبارت #مدیریت_ریسک (Risk Management)، اولین بار در دهه 50 میلادی توسط موسسات بیمه بکار رفت لیکن این مبحث عملا در دهه 80 میلادی به عنوان یک حوزه تحقیقاتی مورد توجه قرار گرفت. در واقع، مدیریت ریسک مدرن، بعد از شروع جنگ جهانی دوم در دو حوزه خرید بیمه و #مهندسی_ایمنی و #قابلیت_اطمینان توسعه یافت. غیر قابل چشم پوشی است که #ریسک، پدیده ای جدایی ناپذیر از #پروژه است لذا باید آن را مدیریت کرد. مدیریت ریسک، سخت ترین بخش از #مدیریت_پروژه می باشد چرا که با دو پدیده آینده و #عدم_اطمینان سر و کار دارد. به اعتقاد Barkley، مدیریت ریسک پروژه، یک علم نیست بلکه یک هنر است. مدیریت ریسک پروژه عبارت است از هنر و علم شناسایی، آنالیز و پاسخگویی به ریسک ها در طول #چرخه_عمر_پروژه، در راستای رسیدن به بهترین وضعیت اهداف پروژه.
قابلیت سازمان ها در مدیریت ریسک، مهم ترین قاعده برای تضمین موفقیت آنها می باشد. گاها، بسیاری از شرکت ها ناچارند تا اهداف اصلی خود را کنار گذاشته و منابع خود را صرف رفع مشکلات پیش آمده ناشی از رخدادهای سازمانی نمایند. اتخاذ نظام مدیریت ریسک نه تنها از به وجود آمدن چنین وضعی جلوگیری می کند بلکه به دلیل اعمال سیستم های کنترلی روی ریسک ها، مستقیما باعث #کاهش_هزینه و بالا رفتن سود می شود.
با بکارگیری #مدیریت_ریسک_پروژه می توان ادعا کرد که این #مدیر_پروژه است که بر شرایط غیر قطعی پروژه اشراف دارد نه آنکه شرایط و اتفاقات، مدیریت را اسیر خود کنند. مدیریت ریسک، در هر پروژه ای از هر نوع که باشد باید بکار گرفته شود و بدین وسیله ضررهای احتمالی تا حد امکان کاهش یابد.
در ادبیات موضوع مدیریت ریسک، معیارهای متعددی برای موفقیت مدیریت ریسک مطرح شده است. در تحقیق Williams و همکاران، دستورالعملی را برای موفقیت مدیریت ریسک در پروژه های مهندسی نرم افزار مطرح شد و Hulett شرایط یک برنامه موثر مدیریت ریسک را تشریح کرده و بر آن دسته از رفتارهای انسانی و امور سازمانی که مانع حرکت روان پروژه هستند تمرکز می کند.
سه محقق به نام های Roberts، Kwak و Stoddard مجموعه ای از آموخته های کسب شده (#Lesson_Learned) در اجرای حرفه ای #فرایند_مدیریت_ریسک را بیان کرده اند و Conrow ادعا می کند به طور کلی دو دسته عوامل بر موفقیت مدیریت ریسک پروژه تاثیر می گذارند که عبارتند از پیچیدگی های فنی فرایند مدیریت ریسک و مسائل مربوط به اجرای فرایند. اخیرا در یک تحقیق، Seyedhoseini و همکاران یک مدل مفهومی در بردارنده مجموعه فاکتورهای کلیدی موفقیت فرایند مدیریت ریسک را ارائه دادند. در کار آنها از یک گروه بندی دوبعدی برای تعیین اهمیت معیارهای مذکور استفاده شده است.
🆔 @iiie_ir
عبارت #مدیریت_ریسک (Risk Management)، اولین بار در دهه 50 میلادی توسط موسسات بیمه بکار رفت لیکن این مبحث عملا در دهه 80 میلادی به عنوان یک حوزه تحقیقاتی مورد توجه قرار گرفت. در واقع، مدیریت ریسک مدرن، بعد از شروع جنگ جهانی دوم در دو حوزه خرید بیمه و #مهندسی_ایمنی و #قابلیت_اطمینان توسعه یافت. غیر قابل چشم پوشی است که #ریسک، پدیده ای جدایی ناپذیر از #پروژه است لذا باید آن را مدیریت کرد. مدیریت ریسک، سخت ترین بخش از #مدیریت_پروژه می باشد چرا که با دو پدیده آینده و #عدم_اطمینان سر و کار دارد. به اعتقاد Barkley، مدیریت ریسک پروژه، یک علم نیست بلکه یک هنر است. مدیریت ریسک پروژه عبارت است از هنر و علم شناسایی، آنالیز و پاسخگویی به ریسک ها در طول #چرخه_عمر_پروژه، در راستای رسیدن به بهترین وضعیت اهداف پروژه.
قابلیت سازمان ها در مدیریت ریسک، مهم ترین قاعده برای تضمین موفقیت آنها می باشد. گاها، بسیاری از شرکت ها ناچارند تا اهداف اصلی خود را کنار گذاشته و منابع خود را صرف رفع مشکلات پیش آمده ناشی از رخدادهای سازمانی نمایند. اتخاذ نظام مدیریت ریسک نه تنها از به وجود آمدن چنین وضعی جلوگیری می کند بلکه به دلیل اعمال سیستم های کنترلی روی ریسک ها، مستقیما باعث #کاهش_هزینه و بالا رفتن سود می شود.
با بکارگیری #مدیریت_ریسک_پروژه می توان ادعا کرد که این #مدیر_پروژه است که بر شرایط غیر قطعی پروژه اشراف دارد نه آنکه شرایط و اتفاقات، مدیریت را اسیر خود کنند. مدیریت ریسک، در هر پروژه ای از هر نوع که باشد باید بکار گرفته شود و بدین وسیله ضررهای احتمالی تا حد امکان کاهش یابد.
در ادبیات موضوع مدیریت ریسک، معیارهای متعددی برای موفقیت مدیریت ریسک مطرح شده است. در تحقیق Williams و همکاران، دستورالعملی را برای موفقیت مدیریت ریسک در پروژه های مهندسی نرم افزار مطرح شد و Hulett شرایط یک برنامه موثر مدیریت ریسک را تشریح کرده و بر آن دسته از رفتارهای انسانی و امور سازمانی که مانع حرکت روان پروژه هستند تمرکز می کند.
سه محقق به نام های Roberts، Kwak و Stoddard مجموعه ای از آموخته های کسب شده (#Lesson_Learned) در اجرای حرفه ای #فرایند_مدیریت_ریسک را بیان کرده اند و Conrow ادعا می کند به طور کلی دو دسته عوامل بر موفقیت مدیریت ریسک پروژه تاثیر می گذارند که عبارتند از پیچیدگی های فنی فرایند مدیریت ریسک و مسائل مربوط به اجرای فرایند. اخیرا در یک تحقیق، Seyedhoseini و همکاران یک مدل مفهومی در بردارنده مجموعه فاکتورهای کلیدی موفقیت فرایند مدیریت ریسک را ارائه دادند. در کار آنها از یک گروه بندی دوبعدی برای تعیین اهمیت معیارهای مذکور استفاده شده است.
🆔 @iiie_ir
🎏 مدیریت ریسک فرصتی برای جایگاه سازمانی مدیران
#پیاده_سازی #مدیریت_ریسک در سازمان، یک حرکت زیرساختاری است لذا تمام اعضای بدنه سازمان باید با انگیزه کافی و همگام با #پروژه باشند تا زمینه های مناسب برای نیل به موفقیت در مدیریت ریسک پدید آید. مطابق تحقیقات، بسیاری از برنامه های مدیریت ریسک که از فرایندهای نسبتا مناسبی نیز برخوردار بوده اند به دلیل عدم جدیت افراد تیم پروژه، دچار شکست شده اند. نتیجه این که در پیاده سازی نظام مدیریت ریسک، ابتدا باید به درون سازمان توجه کرد چرا که نوع #تفکر جامعه سازمانی و مخصوصا مدیران آن به همراه #فرهنگ اجتماعی حاکم بر اندیشه آنها در پیاده سازی برنامه های زیرساختاری بسیار حائز اهمیت است.
یکی از مهم ترین فاکتورهای موثر برای داشتن یک مدیریت موفق #ریسک، این است که #فرهنگ ریسک در سازمان از بلوغ کافی برخوردار باشد. سازمانی که دارای فرهنگ محتاط نسبت به ریسک باشد، طبیعتا کمتر می تواند بهبودها را درک کند. برای مثال، در یک سازمان نابالغ، کارکنان بر حسب عادت آموخته اند با هر موضوع جدیدی مخالفت کنند و این سد مهمی برای هر حرکت زیرساختاری می باشد. در راه رسیدن به موفقیت در مدیریت ریسک، سخت ترین کار، #تغییر_فرهنگ سازمان است و این تغییر فرهنگی قبل از اینکه به امور متعارفی در سازمان تبدیل شود به زمان و تکرار نیاز دارد.
موضوع مهم در حوزه فرهنگ کار، مبحث حرفه ای بودن می باشد. #حرفه_ای بودن عبارت است از انجام کارهای درستی که با استانداردهای حرفه ای مطابقت داشته باشند. یکی از چالش های حرفه ای بودن مبحث تعصب است. تاکید شده است که اجرای اقدامات پاسخگویی به ریسک ها (Risk Response Action) باید عاری از تعصب باشد.
وجه دیگر در حرفه ای بودن، تعهد اعضای تیم پروژه، تیم مدیریت ریسک و خصوصا مدیران ارشد سازمان نسبت به برنامه مدیریت ریسک می باشد. انتظار است که برنامه مدیریت ریسک، توسط مدیران ارشد سازمان، حمایت شده و در تعهد آنها باشد. در واقع به بیان Roberts کرسی قوی برای مدیریت ریسک در نظام مدیریتی پروژه باید دیده شود. در این راستا مدیران باید ایمان داشته باشند که برنامه پیاده سازی مدیریت ریسک، امری مهم و باارزش است نه موضوعی فرعی و دست و پا گیر یا موضوعی با اهداف صرفا تبلیغاتی. آنها باید بدانند که سیستم جدید، برای جایگاه سازمانی مدیران یک #فرصت است نه #تهدید و در این مسیر، نادیده گرفتن نقش کارکنان سازمان، مساوی است با شکست برنامه.
🆔 @iiie_ir
#پیاده_سازی #مدیریت_ریسک در سازمان، یک حرکت زیرساختاری است لذا تمام اعضای بدنه سازمان باید با انگیزه کافی و همگام با #پروژه باشند تا زمینه های مناسب برای نیل به موفقیت در مدیریت ریسک پدید آید. مطابق تحقیقات، بسیاری از برنامه های مدیریت ریسک که از فرایندهای نسبتا مناسبی نیز برخوردار بوده اند به دلیل عدم جدیت افراد تیم پروژه، دچار شکست شده اند. نتیجه این که در پیاده سازی نظام مدیریت ریسک، ابتدا باید به درون سازمان توجه کرد چرا که نوع #تفکر جامعه سازمانی و مخصوصا مدیران آن به همراه #فرهنگ اجتماعی حاکم بر اندیشه آنها در پیاده سازی برنامه های زیرساختاری بسیار حائز اهمیت است.
یکی از مهم ترین فاکتورهای موثر برای داشتن یک مدیریت موفق #ریسک، این است که #فرهنگ ریسک در سازمان از بلوغ کافی برخوردار باشد. سازمانی که دارای فرهنگ محتاط نسبت به ریسک باشد، طبیعتا کمتر می تواند بهبودها را درک کند. برای مثال، در یک سازمان نابالغ، کارکنان بر حسب عادت آموخته اند با هر موضوع جدیدی مخالفت کنند و این سد مهمی برای هر حرکت زیرساختاری می باشد. در راه رسیدن به موفقیت در مدیریت ریسک، سخت ترین کار، #تغییر_فرهنگ سازمان است و این تغییر فرهنگی قبل از اینکه به امور متعارفی در سازمان تبدیل شود به زمان و تکرار نیاز دارد.
موضوع مهم در حوزه فرهنگ کار، مبحث حرفه ای بودن می باشد. #حرفه_ای بودن عبارت است از انجام کارهای درستی که با استانداردهای حرفه ای مطابقت داشته باشند. یکی از چالش های حرفه ای بودن مبحث تعصب است. تاکید شده است که اجرای اقدامات پاسخگویی به ریسک ها (Risk Response Action) باید عاری از تعصب باشد.
وجه دیگر در حرفه ای بودن، تعهد اعضای تیم پروژه، تیم مدیریت ریسک و خصوصا مدیران ارشد سازمان نسبت به برنامه مدیریت ریسک می باشد. انتظار است که برنامه مدیریت ریسک، توسط مدیران ارشد سازمان، حمایت شده و در تعهد آنها باشد. در واقع به بیان Roberts کرسی قوی برای مدیریت ریسک در نظام مدیریتی پروژه باید دیده شود. در این راستا مدیران باید ایمان داشته باشند که برنامه پیاده سازی مدیریت ریسک، امری مهم و باارزش است نه موضوعی فرعی و دست و پا گیر یا موضوعی با اهداف صرفا تبلیغاتی. آنها باید بدانند که سیستم جدید، برای جایگاه سازمانی مدیران یک #فرصت است نه #تهدید و در این مسیر، نادیده گرفتن نقش کارکنان سازمان، مساوی است با شکست برنامه.
🆔 @iiie_ir