📚رمان
هیچ شبی بی‌پایان نیست


🖊مائوریتزیو کارلِتی در پاسخ به این پرسش که دوست دارد چه چیزی بنویسد، می‌گوید: «حومه‌ی وسیع شهرهای بزرگ برایم جالب‌اند و از آن مرموزتر، روحِ انسان‌هاست. من شیفته‌ی چیزهایی هستم که آن‌گونه نیستند که به‌نظر می‌رسند. دوست دارم داستانِ ناقهرما‌نان، افرادِ حاشیه‌ای و نامرئی‌ها را توصیف کنم، کسانی‌که اغلب نقشِ معیّنی در جامعه‌ی ما که متشکل از افرادی است که آینده‌ی آن‌ها اغلب حتّا پیش از تولّد مشخص شده است، ندارند. سعی می‌کنم صدای آن‌ها را از طریق نوشته‌ای بی‌واسطه، با دنبال کردن زمان روایت و اصطلاحات عامیانه‌ی آن‌ها، به بیرون منتقل کنم».


#هیچ_شبی_بی‌پایان_نیست
اثر #مائوریتزیو_کارلتی
ترجمه #ابوالحسن_حاتمی
ویراستار: #محسن_کاس‌نژاد
سال انتشار ۱۴۰۰


#نشر_هونار
@hoonaarpublication

هر نژادی، هر هنری، ریاکاری خاص خود را دارد..
خوراک این جهان اندکیِ حقیقت است و بسیاریِ دروغ.


#رومن_رولان


@hoonaarpublication

#روز_خواندن_یک_کتاب


insta: hoonaar.publication
@hoonaarpublication

#داستانک


اولین موضوع انشاء:
تابستان را چگونه گذراندید؟

به نام خدا
من امسال تابستان در کنار پدرم دست‌فروشی کردم تا بتوانم پول کتاب و کیف و دفترم را تهیه کنم.

#حسن_شیردل



@hoonaarpublication

#برشی_از_کتاب

..رابطه ی ما به جایی رسید که یا باید از هم می‌پاشید و یا این که به ازدواج منتهی می‌شد. و من ترجیح دادم به ازدواج ختم شود.
همین الان متوجه شدم عبارت متناقض و گزنده‌ای را به کار بردم‌: به ازدواج «‌ختم‌» شد. این گونه سخن گفتن، شاید چندان هم تصادفی نباشد. من همواره برآن بودم ازدواج،  خاتمه ی یک رابطه است. در مورد ما هم به نظرم همین طور بود. ازدواج به رابطه‌ی ما پایان داد. رابطه که می‌گویم منظورم رابطه‌ای خاص است . رابطه ای رها و آزاد. مثل خواندن کتاب، که اگر از سر رهایی و ذوق باشد، لذت بخش است و اگر برای رفع تکلیف و از سر اجبار، زجرآور است.
. . . به گمانم احساس میان ما در قبل از ازدواج زیباتر بود. شاید اشتباه می کنم اما به گمانم آن رابطه، قائم به ذات بود. خودش، خودش را تعریف می کرد. به چیزی جز خودش متکی نبود. بعد از ازدواج احساس کردم رابطه ی ما استقلال خود را از دست داد و حالا با قواعد ازدواج تعریف و هدایت و کنترل می‌شد؛ و این خوشایند من نبود.


|«پایان‌نامه»روایتی‌ کنش‌مند میان عشق و فراموشی|

📚رمان
#پایان_نامه
#چاپ_دوم ۱۳۹۸
#حسین_رسول_زاده
#نشر_هونار

@hoonaarpublication

شعر تازه‌ای از سیدعلی صالحی

ادامهٔ قابیل به روایتِ مأمون

این
تقدیرِ پا در گریزِ ماست:
تعویذِ عقوبتِ ساحران
به خطِ خوابگزارِ سَحَرخیزان بود
تا شاعرانِ عَرَب
از حجاز و قصیده به خانه برگردند.

این
سلاسلِ زلیخاست
برخوابِ قاهره،
تا آسمان بر سحوریِ اَبونواس ببارد.
بارشِ واژه بر واژه تا مزمورات…!

اما رزقِ راه:
یک سبد نان وُ
یک سبد کلوخ!

دعای به دریارفتگان
همین بود
که بعد از این
عقوبتِ این قبایل آغاز خواهد شد.

من
خوابگزارِ قلعهٔ مَرغاب
ماه را
به مؤمنینِ شبِ شولاها
نشان خواهم داد.

آه ای خلایق
خلایقِ خسته
شما قبلهٔ حاجات را
اشتباه گرفته‌اید.

دی…من دیدم
از سرسرایِ ساحران
بویِ سوختنِ مویِ گرگ می‌آمد
بویِ سوختنِ زبور و زعفران:
شما مگر در این چاهِ بی‌یوسف
چه دیده‌اید
که پوزهٔ خونْ گرفتهٔ دلاکان
دریا را به درد اَندر آورده است!

این
شما بودید برادرانِ ناخَلَف
که بر پیراهنِ دریدهٔ گرگ
گواهی دادید.

پس ای داستانْ نویسِ دَغَل
دفتر به دربار آورده‌اید
صِله از ستمگران بگیرید…!؟
زلیخایِ تهمتْ خورده
خوابِ شیوخِ شبْ نشین را
به مُعَبرانِ مردود
لو خواهند داد.

آه ای خبرچینِ چراغ‌کُش!
کلمات مرا
به مردمِ بی‌چشم و رو
نفروش،
زیان خواهی کرد.

پس
من و مومنین
هم در قرائتِ معجزه
از نیل گذشتیم
تا در اَبر و مِه
به کشفِ کلماتِ ممنوعه برگردیم.
و…
بویِ گرگ می‌آمد
بویِ مویِ گرگ می‌آمد
بویِ سوختنِ موی گرگ می‌آمد.

من از ابراهیم پرسیدم:
این خاک خسته آیا
همچنان
در خونِ کودکان غُسل خواهد کرد!؟

https://T.me/SeyyedAliSalehi

🖤 دریغ و افسوس
محمد محمدعلی داستان‌نویس و پژوهشگر ادبی نازنین کشورمان و از چهره‌های شاخص کانون نویسندگان ایران درگذشت.
.
از مهم‌ترین آثار او رمان «برهنه در باد» است که جایزه داستان‌نویسی «یلدا» را نیز از آن خود ساخت؛ اثری که همچنین در میان نامزدهای نهایی جایزه منتقدان و نویسندان مطبوعات بود.
.
سبک نوشته‌های اکثر آثار محمد محمدعلی به شیوه‌ای واقع‌گرایانه به زندگی فقرزده مردم پرداخته و به نوعی سمبولیسم را با واقعیات اجتماعی تلفیق کرده است. مرگ و مرگ‌طلبی از مضامین اصلی رمان گ‌های اوست. همچنین توجهی خاص به آب و معضلات ناشی از آن و ریشه‌یابی این مساله نشان می‌دهد. در واقع می‌توان گفت که هیچ نویسنده‌ای به اندازه او بر آب و نان و مسائل مترتب بر آن تمرکز نکرده است. تقریبا در تمام رمان گ‌هایش چندآوایی داستانی وجود دارد و بدنه داستان از زبان راوی‌های متعدد و گاه راوی- نویسنده شکل می‌گیرد. همچنین در بیشتر آن‌ها عدم قطعیت و تعلیقی در پایان‌بندی دیده می‌شود.

#محمد_محمدعلی
۱۳۲۷-۱۴۰۲

@hoonaarpublication

اولین سالگرد درگذشت خالق لبریخته‌ها
#یداله_رویایی ملقب به رویا
🖤🙏

@hoonaarpublication

ادبیات، به منزله‌ی کلام مشترک، با پایانی آغاز می‌کند که تنها همان امکان درک کردن می‌دهد. برای سخن گفتن، لازم است مرگ را ببینیم، مرگ را پشت سر خود ببینیم. وقتی سخن می‌گوییم، به گوری تکیه می‌کنیم و این خلاُ گور همان است که حقیقت زبان را می‌سازد، اما خلاُ، در عین حال، واقعیت است و مرگ هستی می‌شود. هستی هست_یعنی حقیقتی منطقی و بیان نشدنی_ و دنیوی هست، زیرا ما می‌توانیم چیزها را ویران سازیم و وجود را معلق داریم. بدین لحاظ است که می‌توان گفت هستی هست زیرا نیستی هست.

#موریس_بلانشو


@hoonaarpublication

📚جدیدترین اثر #نشر_هونار با نام #خاطرات_و_کوه‌های_دور اثر #اورهان_پاموک در ۲۸۰صفحه مصور به‌زودی منتشر می‌گردد.


🔸خاطرات و کوه‌های دور، گزیده‌هایی است از دفاتر خاطرات اورهان پاموک از سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱.
او ابتدا می‌خواست نقاش شود اما سپس تصمیم گرفت رمان بنویسد. پاموک بنا به عادت و علاقه، نقاشی و متن را به هم آمیخته و در دفتر خاطراتش هم مطلب نوشته و هم نقاشی کشیده است؛ ظاهراً وی عادت دارد که هر سال چندتایی از این دفاتر را پر کند و بنویسد و در آنها نقاشی بکشد.

✔️این کتاب جنبه‌های گوناگون زندگی روزمره پاموک، رویاها و تجربیات حیرت‌انگیزی را که برای خوانندگانش ناشناخته است عیان کرده و به مخاطبانش کمک می‌کند تا نویسنده مشهور جهان را بهتر بشناسند.


#خاطرات_و_کوه‌های_دور
#اورهان_پاموک
#آرش_ولی‌زاده_بازرگانی
#چاپ_اول پاییز ۱۴۰۲


#نشر_هونار
@hoonaarpublication

هفتم مهر ماه #بزرگداشت #شمس_تبریزی
هشتم مهر #بزرگداشت_مولانا


🎥نخستین ملاقات شمس و مولانا
از اپرای مولوی
کارگردان بهروز غریب پور
آهنگساز: بهزاد عبدی
صدای مولانا:
#محمد_معتمدی
صدای شمس:
#همایون_شجریان


@hoonaarpublication

دوازده نکته دربارۀ زبانِ فارسی

۱. فارسی یکی از زبان‌های خانوادۀ زبان‌های هند و اروپایی است.
۲. فارسی از لحاظِ تعدادِ گویش‌وران، بیست و پنجمین زبان در میانِ بیش از هفت هزار زبانِ جهان است.
۳. بعد از نفوذِ اسلام در ایران، خطِ پهلَوی به خطِ عربی تغییر یافت.
۴. بسیاری از واژه‌های فارسی با واژه‌های انگلیسی هم‌ریشه‌اند، مثلاً برادر، پدر، و مادر.
۵. در فارسی تفاوتِ جنسیتی وجود ندارد و مثلاً ضمیرِ «او» هم برای مرد به کار می‌رود هم برای زن.
۶. فارسی تنها زبانی است که در آن نشانۀ مفعول، یعنی حرفِ اضافۀ را، واژۀ مستقلی است.
۷. در فارسیِ امروز فقط حدودِ چهارصد مصدرِ ساده (بسیط) به کار می‌رود.
۸. فارسی یکی از تواناترین زبان‌ها در ساختنِ واژه‌های مُرکّب است.
۹. حدودِ نیمی از واژه‌های رایج در فارسیِ امروز وام‌واژه‌های عربی‌اند.
۱۰. مهم‌ترین زبان‌هایی که فارسی از آن‌ها واژه وام گرفته عبارت‌اند از: عربی، ترکی، فرانسوی، انگلیسی، روسی.
۱۱. دوزبان‌گونگی یکی از ویژگی‌های بارزِ فارسی است؛ یعنی زبانِ گفتار با زبانِ رسمیِ نوشتار خیلی فرق دارد.
۱۲. لغت‌نامۀ دهخدا بزرگ‌ترین کتابِ زبانِ فارسی است که در بیست و چهار هزار صفحۀ بزرگ چاپ و منتشر شده‌است.

@kalamat_k

اینجا
خاورمیانه است
سرزمین صلح‌های موقت
بین جنگ های پیاپی


#حافظ_موسوی



@hoonaarpublication

برای «علی دهباشی» به‌سبب ٢۵ سالگی مجلّۀ بخارا و هفت‌صدمین شب بخارا

امیر بخارا در آرزوی هزارویک شب

روزنامۀ همشهری، شمارۀ ٨٩٠۵، دوشنبه، هفدهم مهر ١۴٠٢، صفحۀ آخر، حمیدرضا محمدی

ما در شناساندن بزرگان و آثار آن‌ها به نسل جدید کوتاهی کرده‌ایم و بیایید بپذیریم که علی دهباشی با برپا کردن این شب‌ها کمر همّتی برای جبران این کمبودها بسته است.
ژاله آموزگار

قطار شب‌های بخارا، عصر امروز، دوشنبه، هفدهم مهر، و با برگزاری شب «دانشنامۀ فرهنگ مردم ایران» - با سخنرانی کاظم موسوی بجنوردی، علی بلوکباشی، جلال‌الدّین رفیع‌فر، ابوالقاسم اسماعیل‌پور، علی‌رضا حسن‌زاده و محمّد جعفری قنواتی و رونمایی از جلد هفتم این دانشنامه از منشورات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در خانۀ اندیشمندان علوم انسانی - به هفت‌صدمین ایستگاه می‌رسد.

سلسله برنامه‌هایی که از پنج‌شنبه، ۲۲ دی ۱۳۸۴ برای «رابیندرانات تاگور» با سخنرانی فتح‌الله مجتبایی و ع. پاشایی در خانۀ هنرمندان ایران، ١٨ سالی می‌شود علی دهباشی برگزارش می‌کند، و این دوامِ مدام، محصول سعی اوست که در فضای فرهنگ ایران که بنیان‌ها و بنیادها، به‌ویژه اگر بخش خصوصی و غیردولتی و حتی شخصی باشند، عمر چندانی ندارند و همه‌چیز کوتاه‌مدّت است، برگزاری ٧٠٠ جلسۀ پر‌وپیمان و پراستقبال خیلی‌حرف است. و این را بر برپایی شب‌هایی در شهرستان‌های ایران و برخی از گروه‌های ایران‌شناسی دانشگاه‌های جهان علاوه کرد و همین‌طور اگر پیش برود، شاید دیر و دور نباشد هزارویکمین شب بخارا تا تداعی‌ کند هزارویک شب را.
او اما محدود و محصور به این شب‌ها نمانده که تا امروز (دوشنبه، هفدهم مهر) مشتمل بر ۵٣ عصر شنبه‌ها، پنج عصر یک‌شنبه‌ها، ٢١ عصر دوشنبه‌ها، ٢٠ عصر سه‌شنبه‌ها، ۴٩ عصر چهارشنبه‌ها، ٢۵٢ صبح پنج‌شنبه‌ها، ١٨ صبح جمعه‌ها و دو عصر جمعه‌ها می‌شود که جمعش می‌‌شود ۴٢٠ جلسه.
اگر گمان‌مان بر این باشد که در هریک از این هزار و ١٢٠ برنامه، به تقریب، ۵ نفر سخن گفته باشند، تاکنون پنج‌‌هزار و ۶٠٠ سخنرانی ایراد شده است که اگر همه‌شان پیاده شود، چندین جلد کتاب خواهد شد.
او امّا در همۀ این سال‌ها با دست خالی و بی‌دفتر و دستک و البتّه به‌همراه تلاشی ستودنی همّت گمارده است و چراغ مجلّه‌نگاری فرهنگی را روشن نگاه داشته است؛ از فروردین ١٣۶٩، مجلّۀ «کِلْک» به مدیرمسئولی کسری حاج‌سیّدجوادی، برای ٩۴ شماره سردبیری کرد و سپس نخستین شمارۀ مجلّۀ «بُخارا» را در مرداد و شهریور ١٣٧٧ با جلد آبی‌رنگ به طبع رساند که همین‌روزها، با انتشار شمارۀ ١۵٧ آن، با تصویر جلد محمّدعلی همایون کاتوزیان، ربع قرن شدنش را جشن گرفت. ناگفته نماند او مجلّۀ «سمرقند» را هم اداره می‌کند که نخستین دوره‌اش، طی ١٠ شماره، از بهار ۱۳۸۲ (ویژه‌نامۀ ویرجینیا وولف) تا بهار ۱۳۸۴ (ویژه‌نامۀ دن‌کیشوت و میگل دوسروانتس) منتشر شد و تا روزهای آینده، چهارمین شمارۀ دورۀ جدید نشر می‌یابد.
این همه، کارنما و کارنامه‌ای تابان و درخشان را از دهباشی که نوروز امسال، ۶۵ ساله شد، بر جای گذاشته است آن‌چنان که اگر همین امروز خود را بازنشسته کند، خدمتش را به فرهنگ ایران و کار ناکرده ندارد.

#علی_دهباشی
#مجله_بخارا


@hoonaarpublication

‍ ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ


⚜️خواجه شمس‌الدین محمدبن بهاء‌الدین حافظ شیرازی، معروف به لسان‌الغیب، شاعر غزلسرای بزرگ سده هشتم ایران "برابر قرن چهاردهم میلادی" بود. از سخنوران نامی جهان که دیوان اشعارش به غزلیات حافظ معروف است. او از مهم‌ترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود.

✅حافظ بی‌تردید یکی از درخشان‌ترین چهره‌های شعر ایران و جهان است و منزلت او چندان والاست که بزرگ‌ترین اندیشمندان و شاعران جهان او را مورد ستایش قرار داده‎اند.

به‌عنوان نمونه از ستایش گوته شاعر بزرگ آلمانی یاد کرد که تحت تأثیر زیبایی‌های کلامی و فکری خواجه شیراز گفته است: ای کاش من کوچک‌ترین شاگرد مکتب حافظ می‎بودم.
ارزش این گفته گوته را زمانی می‏‌توان به‌درستی فهم کرد که بدانیم متفکر پرآوازه‎ای مانند محمد اقبال‌لاهوری در قیاس افکار خود با گوته گفته است که من زمانی به محدودیت اندیشه خود پی بردم که با افکار گوته آشنا شدم.
از همین روست که در خصوص دیدگاههای بزرگان ادبی و فلسفی جهان در مورد حافظ، کتاب‌هایی به‌زبان فارسی تألیف و ترجمه شده که نشان دهنده میزان تأثیر او بر چهره‏‌های بزرگ ادبیات جهانی است.

#روز_بزرگداشت_حافظ


@hoonaarpublication

بلیت، به معنای تکه کاغذ چاپ شده که برای ورود به سینما، تماشاخانه، وسایل نقلیه یا‌‌...از این دست استفاده می‌شود.
این کلمه از واژه‌ی billet، فرانسوی از طریق زبان روسی گرفته شده.
بهتر است با "ت نوشته شود نه "ط.
در ضمن؛ اکثرا کلماتی که با "ط نوشته می‌شوند مانند اطاق کلمات ترکی هستند.
@kalamat_k
#اشتباهات_متداول

✍ داریوش مهرجویی

تجربه تاریخی یک قرن گذشته و تجربه زنده سیاسی از دو شکست انقلابی مشروطه و مصدق، گواه برآنند که قوم ما برغم سن و سال زیاد و کهولتی که ریشه در قرون دارد، هنوز به سان کودکان، دوران گذار از طفولیت به نوجوانی را طی می کند و خوب می دانیم که کودک پیر، صفت پسندیده ای نیست و سراپا تناقض است....با وجود شرقی بودن تام و تمام مان، با وجود فکر و ذکری که به ساحت‌های تکاملی اضداد داشته‌ایم، با وجود آنکه غایت جهان را در رسیدن به مبداء دانسته ایم و با شور و شری که از ذوق شاعرانه مان سرچشمه می گرفته، ورای خوب و بد، بدنبال ماواهای رفیع انسانی بوده ایم، با همه ی این ها، هیچگاه نتوانسته ایم جز در خیال به جایی برسیم. هرگاه به خود تکانی داده ایم و قصد فراگذشتن از نکبت موجود کرده ایم، بی درنگ فرو افتاده ایم و در تنگنایی بدتر گرفتار شده ایم. با وجود قرن ها تامل در باب مساله ی وحدت، هنوز از کوچکترین تجسم عملی آن در محدودترین حوزه های جمعی عاجزیم، عمل مان نه تنها با نیت دیگری که با نیت خودمان هم مطابقت نمی کند و نیت مان با عمل خود و دیگری...*

@hamidrezaabedian

تهران مصور - ۱۲ مرداد ۱۳۵۸