‍ ‍ ✔️‌‌وقتی کرونا به کمکِ معماران می‌آید!‌
‌‌‌🖋 #آرمین_رضوانی
‌‌
‌‌▪️کرونا هر ایرادی که داشته یک حُسن بزرگ دارد که کار را اندکی برای ما معمارها راحت‌ کرده؛ قانع کردن کارفرما به رعایت برخی نکات در طراحی و ساخت به دلیل حفظ سلامت، آن هم بدون کوچک‌ترین مخالفتی!‌‌
‌‌‌
‌‌▫️چند روز پیش جلسه‌ای با یکی از کارفرماها در دفتر داشتیم. قرار بود در یک قطعه زمین، چهار دستگاه ویلا ساخته شود که یکی از آن‌ها برای سکونت خود کارفرما بود. ‌‌‌‌پس از پایان طراحی، به نظر کارفرما متراژ طبقه‌ی همکف زیاد شده بود! یک سری فضاها را نام بُرد که وجودشان از نظرش ضروری بود اما از آن‌جا که مازاد متراژ طبقه‌ی همکف، هزینه‌ی اضافه به او تحمیل می‌کرد، برای حذف روی فضای ورودی دست گذاشت.
‌‌
▪️‌‌‌اصولا در طراحی‌هایی که انجام می‌دهم، بسته به متراژ ساختمان، فضایی را برای ورودی در نظر می‌گیرم که متاسفانه حدود ۵۵ درصد کارفرماها با این موضوع مخالفت می‌کنند. فضای ورودی این ویلا حدود ۱۵ مترمربع مساحت داشت، شامل کمد لباس مهمان، جاکفشی، آینه، راه‌پله به طبقه‌ی بالا و البته یک سرویس عمومی برای طبقه که به نظر کارفرما این فضا خیلی بزرگ بود. ‌‌
‌‌
▫️در معماری ایرانی سلسله‌مراتب فضاها در خانه به خوبی رعایت می‌شد اما ما میراث‌دار خوبی نبوده‌ایم. عموما در معماری ایرانی، سرویس بهداشتی را دور از محیط اصلی خانه جانمایی می‌کردند و دلیلش آلودگی‌های مستمر و گازهای متصاعدشده از آن بود. هرچند متراژ خانه‌های امروزی با توجه به رشد بالای جمعیت و کمبود مسکن چنان کم شده که عملا این امکان از طراح و معمار گرفته شده است، در طراحی ساختمان‌هایی مانند ویلا هنوز می‌توان این موارد را به خوبی رعایت کرد.‌ ‌
‌‌
▪️‌‌فضای ورودی باید مانند دیگر فضاها در منزل تعریف شود اما در حقش اجحاف شده. یک فضای ورودیِ آرمانی که نقشِ فیلترینگ را بین فضای بیرونی و داخلی خانه ایفا می‌کند، دارای دو دورِ ورودی و خروجی است که باز هم متاسفانه باید بگویم درِ دوم از دید خیلی از طراح‌ها و کارفرماها به نظر اضافی و بیهوده می‌آید. ‌
‌
▫️‌‌‌‌ویروس کرونا سنگین است و به کفش می‌چسبد، فضای ورودی می‌تواند جایی باشد که از ورود کفش و لباس آلوده به محیط خانه جلوگیری کند، فرد پس از ورود دست‌هایش را بشوید و با خیال راحت وارد محیط اصلی خانه شود. ‌
‌
▪️‌‌‌کارفرما با این توضیحاتِ من قانع شد که این فضا را حذف نکند اما به نظرم اوضاعی که کرونا برایمان به وجود آورده یک تلنگر است برای اندیشیدن به این موضوع که شاید تقصیر ما معمارهاست که نتوانسته‌ایم اهمیت فضای ووردی را در خانه خوبی جا بیاندازیم.‌‌


🆔هزار و یک شهر را در تلگرام دنبال کنید: @hezaaryekshahr
🆔هزار و یک شهر را در اینستاگرام دنبال کنید: @hezaaroyekshahr

#هزار_و_یک_شهر #روایت #کرونا #قرنطینه_خانگی #درخانه_بمانیم #خانه_بمانیم #خورخه_لوئیس_بورخس #داستان #معماری #طراحی_ساختمان #معمار

‍ ✔️نیاز نیست همه‌ی خیابان‌ها #هماهنگی_بصری داشته باشند
🖋 #منصور_زند
کارشناس ارشد #طراحی_شهری و مدرس دانشگاه

🌐متنِ کامل این نوشتار را در این لینک بخوانید: https://b2n.ir/602440

▪️سال‌ها پیش زنده­‌یاد؛ سید #هادی_میرمیران؛ #معمار شهیر ایرانی گفته بود: “#معماری رد زمان است بر فضا”. شاید او با این گفته‌ی کوتاه می‌خواست به جمع کم‌شمار اما پرمایه‌ای از مشاهیر بپیوندد که پیش از او معماری را با راه‌های دیگری درک کرده بودند. مانند یوهان ولفگانگ فُن #گوته؛ ادیب و شاعر آلمانی با پیمانه‌های موسیقی، لویی ایزادور #کان؛ معمار روس تبار با ذهن مجرد هنرمند یا فردریش ویلهلم #نیچه؛ فیلسوف، ادیب، شاعر و آهنگساز آلمانی با قدرت انتخاب اندیشه. عجیب آنکه این تعاریف موجز و مستقل، همگی درست‌اند.

◽️▫️◽️▫️◽️▫️◽️▫️◽️▫️◽️▫️◽️▫️◽️


▪️امروزه شهرسازی با همراهیِ علوم ‌اجتماعی و روان‌شناسیِ ‌ادراک به ‌جایی رسیده که بداند تعاریف جاری از فضای شهری، ناکارآمد و نارسا است. می‌دانیم که دو نوع #فضای_شهری وجود دارد؛ فضایی که زمان آن را می‌سازد، و فضایی که من ‌و شما آن را می‌سازیم. مقتضیات این‌ها باهم فرق دارد. و نقش من ‌و شما؛ #شهرساز باشیم، #شهروند باشیم یا #مدیریت_شهری، بسته به این‌که جایگاه ما در کدام‌ یک از آن دو نوع قرار بگیرد، بسیار متفاوت است.

▪️هریک از این دو نوع فضای شهری سازنده‌ی خاصِ خود، سازوکار خاصِ خود و مورد مصرف خاصِ خود را دارد. آن‌گاه، و به تَبَعِ همه‌ی این‌ها، هر دو نوع فضا، ویژگی‌های بصری‌کالبدیِ خاص خود را هم دارند. فضاهای شهریِ زمان‌ساز، با تمام، تفاوت‌های درون‌گروهی که باهم دارند، از یک قماش‌اند. به‌هم نزدیک‌اند. و آن‌چه من ‌و شمای هوشمند می‌سازیم، به‌رغمِ دریایی از گونه‌گونی، از قماشی دیگر است.

▪️فضایی که مُهرِ زمان بر پیشانی دارد، ذهن مجرد هنرمند را برنمی‌تابد، چه رسد به ذهن کاملا مشروط مدیریت شهری بالعکس. فضایی که من ‌و شما می‌سازیم، نماد انطباق محیط با من‌ و شما است؛ و فضایی که زمان آن را می‌سازد، نماد انطباق من ‌و شما است با محیط. این‌ها تفاوتی با هم ندارند؟ و اگر دارند که قطعا دارند، نقش، وظیفه و جایگاهِ منِ شهرساز، شمای مدیریت ‌شهری و آن شهروند در فرآیند ایجاد هر دو نوع، یکی است؟


🆔هزار و یک شهر را در تلگرام دنبال کنید: @hezaaryekshahr
🆔نشانی اینترنتی پایگاه خبری هزار و یک شهر: www.hezaaroyekshahr.ir
🆔هزار و یک شهر را در اینستاگرام دنبال کنید: @hezaaroyekshahr