Forwarded from نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
بدتر از ترکمنستان واقعاً؟
در روز جهانی آزادی مطبوعات، سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش سالانۀ خود، از میان 180 کشور جهان ایران را در رتبۀ 178 از لحاظ آزادی رسانه قرار داده است. بدتر از چین و حتی ترکمنستان!
روشن است که آزادی رسانه‌ها در ایران تعریفی ندارد؛ اما آیا تا این حد که از ترکمنستان هم بدتر است؟ من به عنوان یک اهل رسانه که عمری را زیر تیغ سانسور گذرانده‌ام و به دلیل نوشته‌هایم زجرآورترین شرایط را تحمل کرده‌ام و هم اکنون نیز جلد چهارم خاطراتم در وزارت ارشاد اجازۀ انتشار پیدا نکرده و در آنجا خاک می‌خورد، واقعاً نمی‌توانم صحت این گزارش را تأیید کنم! این گزارش احتمالاً بر اساس پارامترهایی تدوین شده که واقعیت را بازتاب نمی‌دهد. آزادی رسانه در ایران هر چند هم که محدود باشد، امکان ندارد شرایط آن بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
لابد خواهید پرسید؛ با آن تجربه‌ای که پشت سر گذاشته و وضعی که با آن روبرو هستم، چرا باید با تشکیک در گزارش سازمانی که یکی از مدافعان همیشگی‌ام در طول حبس‌ام بوده است، خود را در معرضِ اتهامِ "دفاع" از حکومتی قرار دهم که حقِ خود و همکارانم در رسانه‌ها را ضایع می‌کند؟
همینطور شاید بپرسید؛ آیا می‌خواهی با این نوع تشکیکات دل این حکومت را به دست آوری یا دلت به ناسزاهای برخی حامیان براندازی تنگ شده است؟
واقعیت آن است که من با خود عهد کرده‌ام جانب انصاف را مراعات کنم حتی اگر در مورد شمربن ذی‌الجوشن باشد! طبعاً چنین مرامی دردسرها و اتهام‌ها و مشکلات خود را به همراه دارد اما حلاوتِ "در صلح بودن با خویش" فراتر از این معضلات است!
از همین رو وجدانم حکم می‌کند که بگویم گزارش گزارشگران بدون مرز از رتبۀ آزادی رسانه در ایران واقعاً اغراق‌آمیز است. در جمهور اسلامی گرچه آزادی رسانه با معیارهای بین‌المللی بسیار فاصله دارد اما نه دیگر در حدی که بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
#احمد_زیدآبادی
#روز_جهانی_مطبوعات
#گزارشگران_بدون_مرز
#سانسور
#انصاف
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii
در روز جهانی آزادی مطبوعات، سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش سالانۀ خود، از میان 180 کشور جهان ایران را در رتبۀ 178 از لحاظ آزادی رسانه قرار داده است. بدتر از چین و حتی ترکمنستان!
روشن است که آزادی رسانه‌ها در ایران تعریفی ندارد؛ اما آیا تا این حد که از ترکمنستان هم بدتر است؟ من به عنوان یک اهل رسانه که عمری را زیر تیغ سانسور گذرانده‌ام و به دلیل نوشته‌هایم زجرآورترین شرایط را تحمل کرده‌ام و هم اکنون نیز جلد چهارم خاطراتم در وزارت ارشاد اجازۀ انتشار پیدا نکرده و در آنجا خاک می‌خورد، واقعاً نمی‌توانم صحت این گزارش را تأیید کنم! این گزارش احتمالاً بر اساس پارامترهایی تدوین شده که واقعیت را بازتاب نمی‌دهد. آزادی رسانه در ایران هر چند هم که محدود باشد، امکان ندارد شرایط آن بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
لابد خواهید پرسید؛ با آن تجربه‌ای که پشت سر گذاشته و وضعی که با آن روبرو هستم، چرا باید با تشکیک در گزارش سازمانی که یکی از مدافعان همیشگی‌ام در طول حبس‌ام بوده است، خود را در معرضِ اتهامِ "دفاع" از حکومتی قرار دهم که حقِ خود و همکارانم در رسانه‌ها را ضایع می‌کند؟
همینطور شاید بپرسید؛ آیا می‌خواهی با این نوع تشکیکات دل این حکومت را به دست آوری یا دلت به ناسزاهای برخی حامیان براندازی تنگ شده است؟
واقعیت آن است که من با خود عهد کرده‌ام جانب انصاف را مراعات کنم حتی اگر در مورد شمربن ذی‌الجوشن باشد! طبعاً چنین مرامی دردسرها و اتهام‌ها و مشکلات خود را به همراه دارد اما حلاوتِ "در صلح بودن با خویش" فراتر از این معضلات است!
از همین رو وجدانم حکم می‌کند که بگویم گزارش گزارشگران بدون مرز از رتبۀ آزادی رسانه در ایران واقعاً اغراق‌آمیز است. در جمهور اسلامی گرچه آزادی رسانه با معیارهای بین‌المللی بسیار فاصله دارد اما نه دیگر در حدی که بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
#احمد_زیدآبادی
#روز_جهانی_مطبوعات
#گزارشگران_بدون_مرز
#سانسور
#انصاف
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii