بدتر از ترکمنستان واقعاً؟


در روز جهانی آزادی مطبوعات، سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش سالانۀ خود، از میان 180 کشور جهان ایران را در رتبۀ 178 از لحاظ آزادی رسانه قرار داده است. بدتر از چین و حتی ترکمنستان!
روشن است که آزادی رسانه‌ها در ایران تعریفی ندارد؛ اما آیا تا این حد که از ترکمنستان هم بدتر است؟ من به عنوان یک اهل رسانه که عمری را زیر تیغ سانسور گذرانده‌ام و به دلیل نوشته‌هایم زجرآورترین شرایط را تحمل کرده‌ام و هم اکنون نیز جلد چهارم خاطراتم در وزارت ارشاد اجازۀ انتشار پیدا نکرده و در آنجا خاک می‌خورد، واقعاً نمی‌توانم صحت این گزارش را تأیید کنم! این گزارش احتمالاً بر اساس پارامترهایی تدوین شده که واقعیت را بازتاب نمی‌دهد. آزادی رسانه در ایران هر چند هم که محدود باشد، امکان ندارد شرایط آن بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
لابد خواهید پرسید؛ با آن تجربه‌ای که پشت سر گذاشته و وضعی که با آن روبرو هستم، چرا باید با تشکیک در گزارش سازمانی که یکی از مدافعان همیشگی‌ام در طول حبس‌ام بوده است، خود را در معرضِ اتهامِ "دفاع" از حکومتی قرار دهم که حقِ خود و همکارانم در رسانه‌ها را ضایع می‌کند؟
همینطور شاید بپرسید؛ آیا می‌خواهی با این نوع تشکیکات دل این حکومت را به دست آوری یا دلت به ناسزاهای برخی حامیان براندازی تنگ شده است؟
واقعیت آن است که من با خود عهد کرده‌ام جانب انصاف را مراعات کنم حتی اگر در مورد شمربن ذی‌الجوشن باشد! طبعاً چنین مرامی دردسرها و اتهام‌ها و مشکلات خود را به همراه دارد اما حلاوتِ "در صلح بودن با خویش" فراتر از این معضلات است!
از همین رو وجدانم حکم می‌کند که بگویم گزارش گزارشگران بدون مرز از رتبۀ آزادی رسانه در ایران واقعاً اغراق‌آمیز است. در جمهور اسلامی گرچه آزادی رسانه با معیارهای بین‌المللی بسیار فاصله دارد اما نه دیگر در حدی که بدتر از چین و ترکمنستان باشد!
#احمد_زیدآبادی
#روز_جهانی_مطبوعات
#گزارشگران_بدون_مرز
#سانسور
#انصاف
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii

فوقِ آزادگی

حسین - که درود خدا بر او باد - در روز عاشورا به لشکریان یزید فرمود: اگر دین ندارید، دستکم آزاده باشید!
این کلام معنایی بلند و شریف دارد و از مفهوم دینداری نزد حسین پرده برمی‌گیرد. دینداری نزد حسین مرامی فوقِ آزادگی است. دینداری مادونِ آزادگی از نگاه حسین، دینداری نیست بلکه به گفتۀ او "لقلقلۀ لسانی" است که شایستۀ موجودات حقیری در حد شمر است.
شمر در روز عاشورا بیش از همه، شور و حرارت دینداری از خود نشان می‌داد و حسین را به خروج علیه دین جدش متهم می‌کرد.
زبان شمر زبانی آشنا در تاریخ است. زبان تهدید و تهمت و اهانت و خشونت و بی‌رحمی در ردای دینداری است!
به قول شریعتی وقتی زور لباس تقوا به تن می‌کند، بزرگترین فاجعۀ تاریخ رقم می‌خورد. علی و فرزندانش قربانیان خاموش و بی‌دفاع این فاجعه‌اند!
#احمد_زیدآبادی
#آزادگی
#حسین_بن_علی
#دینداری
#علی_شریعتی
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii

به حق چیزای نشنیده!

مسعود ستایشی سخنگوی قوه قضاییه: "دستگاه قضایی اقدامات موثر و قاطعی در جهت تثبیت مالکیت رسمی جزایر تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی انجام داده است. سازمان ثبت اسناد و املاک کشور برای این سه جزیره به نام دولت جمهوری اسلامی ایران سند رسمی مالکیت صادر کرده است."
جلّ‌الخالق! به حق چیزای نشنیده!
مگر صلاحیت داخلی قوۀ قضائیه فراتر از صلاحیت بین‌المللی دولت در امر حاکمیت ملی است که بخواهد از این نوع کارها کند؟
لطفاً یک متخصص حقوق بین‌الملل توضیح دهد که اصلاً این کار چه معنایی دارد و چه اثری بر آن مترتب است؟
#احمد_زیدآبادی
#قوه_قضائیه
#جزایر_سه_گانه
#حاکمیت_ملی
#جزیره_ابوموسی
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii

برسد به دست حامد اسماعیلیون

حامد اسماعیلیون، همسر و دختر نازنینش را در فاجعۀ ساقط کردن هواپیمای اوکراینی از دست داده است. تحمل چنین مصیبتی فوق طاقتِ بشری است. او هر اندازه هم که خشم و کینه از مسببان حادثه به دل گرفته باشد، قابل فهم و همدلی است. فقط از خداوند برمی‌آید که بر دل سوزان و خونینش مرهمی گذارد.
آقای اسماعیلیون بعد از آن حادثه درگیر فعالیت‌هایی برای پاسخگو کردن مسئولان حادثه شد و اینک نیز مسئولیت کارزارهای سیاسی در خارج از کشور را به عهده گرفته است.
من به عنوان یک فعالِ سپهر عمومی، نقشی که برای خود تعریف کرده‌ام از جنس "بلاغ" است. در مقامِ اصرار و تحکم و تعیینِ تکلیف برای کسی نیستم. نظرم را مطرح می‌کنم، خواه مؤثر افتد خواه نیفتد.
بنابراین به آقای اسماعیلیون توصیه می‌کنم که با این حجم از خشم و کینه‌ای که به "حق" به دل گرفته، وارد سیاست نشود. سیاست در فارسی به معنای تربیت کردن اسب وحشی و در نزد یونانیان نیز تدبیر منزل در سطح کلان آن بوده است. از این رو سیاست عرصۀ فرو نشاندن خشم و انتقام‌گیری نیست. سرنوشت عموم در آنجا تعیین می‌شود و از همین رو، به کنشی کاملاً حساب‌شده و خالی از هر نوع بغض و خشم و کینه و انتقام‌جویی نیاز دارد.
در اینجا همیشه به دوستانم توصیه کرده‌ام که از روی خشم کنش سیاسی انجام ندهند زیرا تبعاتش دامن بسیاری را می‌گیرد و ما نسبت به سرنوشت آن "بسیار" مسئولیم و باید پاسخی روشن و اقناع کننده برای آسیب‌های ناشی از رفتارمان برای آنها داشته باشیم.
همین توصیه را به آقای اسماعیلیون می‌کنم. او فردی مصیبت دیده است. رنج و دردِ جانکاهِ از دست دادن عزیزانش را تا مغز استخوان چشیده است. بنابراین، با افرادی که در جای امنی نشسته‌اند و با بی‌قیدی و خونسردی می‌گویند: "خب انقلاب بدون هزینه که نمی‌شود!" فرق دارد. او غم از دست دادن عزیزانی را با گوشت و پوست و استخوان خود در عینیت آن تجربه کرده و با کسانی که با خیال راحت می‌گویند: " باید انقلاب کرد و دغدغۀ نتایج آن را نداشت چرا که تاریخ شرکت بیمه نیست!" حتماً متفاوت است.
اینجا در این کشور وضع آنگونه نیست که از آن دور به نظر می‌رسد. اینجا شکننده‌تر از آن است که بسیاری می‌پندارند. اینجا مستعد به راه افتادن حمام خون است. راه خروج از این وضعیت، خشونت‌پرهیزی مطلق است. اگر کسی می‌خواهد کمکی به این مردم ستمدیده کند، نباید خشونت را به کنشی و واکنشی تقسیم و سپس نوع نخستش را تقبیح و نوع دومش را توجیه کند. چرخۀ خشونت و انتقام هم اکنون نیز به حرکت در آمده است و اگر سرعت گیرد فرزندان این کشور را زیر چرخ‌دنده‌های بی‌رحم خود پاره پاره خواهد کرد و از کشور ویرانه‌ای تمام‌عیار به جا خواهد گذاشت.
اسماعیلیون به عنوان کسی که بدترین مصیبت‌ را تحمل کرده است، می‌تواند بهترین منادی کنش خشونت‌پرهیز شود و از این طریق علاوه بر کمک به هموطنان خود، زخم‌های درون خویش را نیز التیام بخشد. با انتقام هیچ زخمی بهبود پیدا نمی‌کند بلکه زخم روی زخم می‌شود و سرایت آن به دیگران در چرخه‌ای توقف‌ناپذیر و نابود کنندۀ همه چیز.
#احمد_زیدآبادی
#حامد_اسماعیلیون
#هواپیمای_اوکراینی
#کنش_خشونت_پرهیز
#چرخه_خشونت
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii

همین یک نکته!

مذهبی‌ها باید بیاموزند که در چارچوب "ملت-دولت" به اندازۀ سرسوزنی حق و حقوق بیشتری نسبت به غیرمذهبی‌ها ندارند. اگر همین یک نکته را بیاموزند، تبعیض اعتقادی رنگ می‌بازد و همزیستی و همبستگی اجتماعی تضمین می‌شود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

قربانی هشدار و صراحت!

به جای اینکه به هشدار سجاد پادام، مدیرکل بیمه‌های اجتماعی وزارت کار در بارهٔ پیامدهای خطرناک ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی توجه و یا پاسخ روشنی داده شود، او را از مقامش عزل کردند!
این رفتارها به معنای پاک کردن صورت مسئله و وحشت از مواجهه با واقعیاتی است که آثار آن روز به روز آشکارتر خواهد شد.
برخی رسانه‌ها هم متأسفانه هشدار مقام معزول را به گونه‌ای بازتاب دادند که پنداری او خود مدافع فروش جزایر کشور و یا در حال زمینه‌سازی برای آن است، در حالی که او در این زمینه اعلام خطر کرده بود.
این نوع اطلاع‌رسانی که از شائبهٔ غلبهٔ منافع جناحی و باندی بر منافع عمومی و ملی خالی نیست، بدبختانه به عادتی تعطیل‌ناپذیر تبدیل شده است و در بدحالی وضع کشور بی‌تأثیر نیست!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

این چه اقتصادی است؟

این چه اقتصادی است که اقتصاددانان سوسیالیست آن را نئولیبرال لقب می‌دهند و اقتصاددانان حامی اقتصاد آزاد، آن را اقتصاد دولتی و سوسیالیستی؟
یعنی چند معیار و ملاک و ضابطهٔ مشخص نمی‌توان ارائه کرد که طبق آنها بتوان اقتصاد ایران را سوسیالیستی یا نئولیبرالی نامید؟
اگر می‌توان، پس این همه دعوا بر سر توصیف اقتصاد ایران بین اقتصاددانان چپ و راست برای چیست؟
و اگر نمی‌توان، پس اقتصاد نه علم است نه حتی یک دانش منضبط! امر شلم‌شوربا و خرافه‌گونه‌ای است که حتی نمی‌توان چند ملاک و معیار و ضابطه‌ برای تشخیص و تفکیک سوسیالیست یا نئولیبرال نامیدن اقتصاد یک کشور بر اساس آن به دست داد!
آخر ایهاالناس! اینکه از یک طرف ادعا شود اقتصاد علم است و از طرف دیگر، اقتصاددانان محترم کشور شب و روز بر سر سوسیالیستی یا کاپیتالیستی بودن اقتصاد کشور با هم منازعه کنند، چگونه با هم سازگار است؟
اگر گفته شود که جمهوری اسلامی اقتصادی را پدید آورده است که اقتصاددانان هم از طبقه‌بندی آن عاجزند و نمی‌توانند در مورد ماهیت آن به تفاهم برسند و همگی به نحوی سر کار گذاشته‌ شده‌اند، پس در سیاست و حکومت و فرهنگ و سایر مقولات چه بگوییم؟ با این حساب که تا آینده‌ای نامشخص همگی سر کاریم!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

روس‌ها و جزایر ایرانی

روس‌ها هم مثل چینی‌ها، در مورد جزایر سه‌گانۀ ایرانی با کشورهای عرب حوزۀ جنوبی خلیج فارس هم‌صدا شدند.
در بیانیۀ مشترک وزیران خارجۀ روسیه و شورای همکاری خلیج فارس، بر ضرورت مذاکرۀ ایران با امارات متحدۀ عربی برای حل و فصل اختلاف بر سر جزایر سه‌گانه و یا ارجاع موضوع به دیوان دادگستری بین‌المللی تأکید شده است.
پیش از این، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین نیز بیانیۀ مشابهی با سران شورای همکاری خلیج فارس امضاء کرده بود.
متأسفانه مسئولان ایرانی، با اقتضائات یک سیاست خارجی صحیح و متوازن و تأمین کنندۀ منافع ملی کشور آشنایی ندارند و با پیش گرفتن یک سیاست ضدغربی، مجبور به باج‌دهی به روسیه و چین شده‌اند.
در مقابل، همین کشورهای عرب حوزۀ خلیج فارس که مسئولان ایرانی تا همین چند ماه پیش آنان را به انواع و اقسام حماقت‌ها و خودفروشی‌ها متهم می‌کردند، با درایتی عجیب، روابط خود را با تمام قطب‌های قدرت در جهان متوازن کرده‌اند و از کمک و یاری همۀ آنها در جهت تأمین منافع خود سود می‌جویند.
وزیر خارجۀ روسیه در حالی با وزیران خارجۀ شورای همکاری خلیج فارس در مورد سه جزیرۀ ایرانی موضع واحدی گرفته که یورونیوز گزارش داده است: "در آستانۀ اجلاس سران ناتو در ویلنیوس، روسیه با 28 فروند پهپاد شاهد ایرانی، پایتخت اوکراین و شهر ادسا را مورد حمله قرار داده است"!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

بیش از نسیان!

غلامعلی حدادعادل کشته شدن هشت هزار نفر در جنگ بوسنی هرزه‌گوین را نشانهٔ سیاست یک بام و دو هوای غرب در برابر حقوق بشر دانسته است.
در جنگ بوسنی هرزه‌گوین، صرب‌های متحد روسیه، مسلمانان متحد غرب را قتل‌عام کردند.
نهایتاً هم دخالت نظامی آمریکا علیه رژیم میلوسوویچ در صربستان به این قتل‌عام پایان داد.
قاعدتاً غربی‌ها هم در موضوع حقوق بشر خالی از ریاکاری نیستند، اما اینکه چرا آقای حداد این جنایت خاص متحدان روسیه را به پای غرب نوشته است، به نظرم باید به چیزی بیش از نسیان مربوط باشد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

کیسینجر در پکن

هنری کیسینجر سیاستمدار کهنه‌کار آمریکایی در سن صدسالگی به پکن سفر کرده و با شی‌جین‌پینگ رئیس جمهور و وانگ‌یی دیپلمات بلندپایهٔ چینی دیدار و گفتگو کرده است.
به نظرم بعد از این گفتگو، باید منتظر فشار چینی‌ها بر جمهوری اسلامی برای تسریع در روند تشنج‌زدایی منطقه‌ای و همکاری بیشتر با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود.
ظاهراً چینی‌ها از سرعت روند رویدادها در منطقه راضی نیستند و بلاتکلیفی مقام‌های جمهوری اسلامی برای حرکت در جهت عملیاتی کردن ترتیبات امنیت جمعی در خاورمیانه آنان را کلافه کرده است.
از منظری تحلیلی نیز، چینی‌ها که خواستار ثبات منطقه از جمله در ایران هستند، تحولات داخلی کشورمان را هم با نگرانی دنبال می‌کنند. اینکه محافلی در داخل حکومت در صدد برآمده‌اند تا بر سر روسری، ثبات جامعهٔ ایرانی را به مخاطره بیاندازند، قاعدتاً برای چینی‌های کمونیست نه قابل درک است و نه بدون نگرانی. آنها اصولاً هر اقدام بی‌ثبات‌ساز داخلی و خارجی در خاورمیانه را به زیان منافع تجاری خود می‌دانند و نسبت به آن واکنش منفی نشان می‌دهند.
به هر حال، نگاه به شرق و نزدیکی به چینی‌ها بر خلاف ظاهر امر، برای مدافعان این سیاست در ایران چندان آسان و بی‌هزینه هم نیست. مدافعان گردش به شرق، مجبورند هزینهٔ این سیاست را با چرخش در رویکرد منطقه‌ای و داخلی خود بپردازند و گرنه از همکاری جدی چینی‌ها خبری نخواهد شد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

وزیر ارشاد و 400 جوان حزب‌اللهی و مرجفون!

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ورود 400 جوان حزب‌اللهی به وزارتخانهٔ تحت امرش تا آخر تابستان خبر داده است تا بدنهٔ آنجا را تغییر دهند.
زشتی وعدهٔ وزیر ارشاد بر هر آدم آشنا به مبانی حقوقی و سیاسی دولت‌های ملی در عصر کنونی آشکار است، اما زشت‌تر از آن اینکه آقای اسماعیلی زشتی وعدهٔ زشت خود را درک نمی‌کند و در ملٱعام به تصمیم خود افتخار می‌کند.
مبنای اصلی عدالت در جوامع کنونی، به رسمیت شناختن حقوق مدنی و سیاسی برابر تک تک اتباع کشور از طرف دولت‌هاست و همهٔ فرصت‌ها و مناصب مدنی و اداری و سیاسی باید بر اساس صلاحیت حرفه‌ای و تخصصی افراد توزیع شود.
از نگاه وزیر ارشاد اما گویی مناصب اداری این کشور، ارث پدری قشر خاصی از پیروان یک عقیده به نام حزب‌اللهی‌هاست و باقی اقشار و طبقات مردم، هیچ حق و حقوقی در این زمینه ندارند.
این نگاه، یعنی طبقه‌بندی جامعه به کاست‌های عقیدتی مختلف و توزیع حقوق و مزایا و امکانات و امتیازات اداری و اقتصادی و سیاسی بین اعضای یک کاست و محروم‌سازی کاست‌های دیگر از همهٔ آنها!
آیا حق‌خوری و ظلم و تبعیضی زشت‌تر و استخوان‌سوزتر از این در دنیا یافت می‌‌شود؟
کدام عدالت یا انصاف حکم می‌کند که 400 جوان حزب‌اللهی تا دو ماه دیگر جذب وزارت ارشاد شوند و همزمان جوانان مردم گروه گروه در پی یافتن شغلی راه آوارگی در بلاد غربت را در پیش گیرند؟
با چه مجوزی، سرزمینی را که ملک مشاع تک تک اتباع آن است، به انحصار یک کاست عقیدتی در می‌آورید و بعد بر این تبعیض خانمانسوز نام عدالت می‌نهید؟
بسیار وحشت‌انگیز است که مسئولان کشور با مؤلفه‌های عدالت در دولت ملی، تا این سطح ناآشنایند و بعد دم از عدالت هم می‌زنند!
با چنین وضعی، آقای رئیسی نگران شایعه‌سازی "مرجفون" است که بد را خوب و باطل را حق جلوه دهند.
کدام حق؟ کدام باطل؟ روز روشن در برابر انظار عموم، به اِعمال تبعیض عقیدتی افتخار کردن و بعد نگران مرجفون بودن؟
متأسفانه دستگاه ذهنی برخی مسئولان چنان بسته است که این بحث‌ها هر اندازه هم که تکرار شود، به ذهن آنها راهی باز نمی‌کند. راه خود را می‌روند و کار خود را می‌کنند و این هم نتیجه‌اش!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

ندای کمک‌خواهی ایران

از یک طرف صدا و سیما و از طرف دیگر بسیاری از شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور در حال گمراه‌سازی افکارعمومی مردم ایران و هدایت اذهان آنان به سمت مسائل حاشیه‌ای و غفلت از مشکلات واقعی هستند.
همهٔ شواهد حاکی از آن است که نظم خاورمیانه در شرف تحولی تاریخی است و اگر نسبت به آثار و ابعاد این تحول، یک آگاهی ملی در بین ایرانیان شکل نگیرد، کشورمان به طرزی فوق‌العاده غم‌انگیز به ورطه‌ای از مخاطرات برگشت‌ناپذیر پرتاب خواهد شد.
فقط آگاهی ملی می‌تواند حکومت را به سمت انتخاب‌ مسیر درست در این برههٔ تاریخی، هدایت کند، اما افکارعمومی به سبب بمبارانِ شبانه‌روزی و پمپاژ گزارش‌های گمراه کنندهٔ شبکه‌های داخلی و خارجی، پریشان و بی‌اثر شده است.
ای کاش ایرانیان شرافتمند و وطن‌دوست و مستقلِ خارج از کشور دست به ابتکاری می‌زدند و با تأسیس شبکهٔ تلویزیونی حرفه‌ای 24 ساعته‌ای، خبرها و گزارش‌های صحیح و معطوف به تبیین و توضیح منافع ملی ایران را به افکارعمومی عرضه می‌کردند.
یک شبکهٔ 24 ساعتهٔ حرفه‌ای و مستقل و متعهد به منافع ایران، می‌تواند به آگاهی و رشد افکار عمومی و برانگیختن حساسیت آنها به معضلات اصلی جامعه کمک فراوان کند و مردم ما را از اسارت شبکه‌های جهل‌گستر و گمراه کننده، نجات دهد.
در این وانفسای تاریخی این ایران است که فریاد می‌زند:
هل من ناصرٍ ینصرنی؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

نه! این دمکراسی نیست آقای باهنر!

محمد رضا باهنر گفته است:
"رقیب احزاب شدن با رقیب نظام شدن فرق دارد. هیچ حکومتی قبول نمی‌کند، کسی بخواهد رقیب نظام شود. قاطعانه و مستدل می‌گویم همین الان لیبرال‌ترین و دموکراتیک‌ترین کشورهای دنیا رقیب حکومت را برنمی‌تابند. فردا در آمریکا مثلاً در انتخابات ریاست جمهوری از حزب دموکرات، از حزب جمهوری‌خواه هم می‌آیند. فرض کنید یک نفر هم ثبت نام کند بگوید من مرامم کمونیستی است ، شما فکر می‌کنید برایش فرش قرمز پهن می‌کنند؟ ممکن است صلاحیت پیدا کند اما برایش پرونده مالیاتی تشکیل می‌دهند و هفت جد و آبادش را به باد می‌دهند."
متأسفانه این نخستین بار نیست که آقای باهنر این ادعا را مطرح می‌کند. او چند سال پیش هم گفته بود:
"همین الان اگر کسی در آمریکا کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود و بگوید «طرفدار مکتب کمونیستم»، آیا فرش قرمز جلوی او پهن می‌کنند؟ خیر چنان لوله‌اش می‌کنند که تا هفت نسل بعدش نتواند سر بلند کند! نظام که شوخی ندارد!"
سخن آقای باهنر هم بی‌بنیاد است و هم خلط مبحث است! آنچه در دمکراسی پذیرفته نیست، استفاده از خشونت برای سرنگونی حکومتِ مشروع و قانونی و متکی به رأی عمومی است. اما اینکه اگر فردی با نظام حاکم مخالف باشد، حق ریاست جمهوری هم ندارد، از اساس باطل است. در دمکراسی‌ها اصلاً چیزی به اسم "نظام" به عنوان یک سلسله سیاست‌ها و رویکردهای مشخص و ثابت و دائمی وجود ندارد که مخالفت فرد یا حزبی با آن مانع مشارکتش در حکومت باشد! در دمکراسی‌ها، سیاست‌ها و رویکردها بر اساس نظر عموم که از طریق انتخابات حزبی تبلور پیدا می‌کند، قابل اصلاح و تغییر دائمی است. در واقع به لحاظ نظری فقط اعلام پایبندی شهروندان و احزاب به سازوکار دمکراتیک به عنوان ابزاری برای جابجایی دائم نخبگان و امکان برکنار حاکمان بر اساس رأی مردم، شرط اصلی کاندیداتوری آنان در انتخابات است.
آنچه آقای باهنر به زعم خود به عنوان دمکراسی مطرح می‌کند در حقیقت توجیه دیکتاتوری است. مگر در دورۀ محمدرضا شاه اگر کسی اصل نظامش را می‌پذیرفت اما با دولت وقت یا احزاب موجود مخالفت می‌کرد، او را از مشارکت در حکومت منع می‌کردند؟
اینکه آقای باهنر و دوستانش مخالف دمکراسی باشند، از نظر من عیبی ندارد، اما اینکه با تحریف دمکراسی بخواهند چیز دیگری را تحت این عنوان به جامعه بقبولانند، کار شرافتمندانه‌ای نخواهد بود.
چه بد شد که این بحث با آن مناقشه‌ای که بر سر جنگ غزه بین من و آقای باهنر پیش آمد، همزمان شد. راستش من خیلی وقت است که مایلم این اظهارنظر ناصواب و بی‌اساسِ آقای باهنر را رو در رو با او به چالش بکشم، اما فرصتش دست نداده است. امیدوارم این فرصت دست دهد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

فضیلت گم‌شده!


مرور خبرها و گزارش‌ها و تحلیل‌های رسانه‌های اصولگرا در بارۀ تحولات جاری در منطقه این نکته را به وضوح نشان می‌دهد که آنان عملاً به واقعیاتی که در عمل و بر روی زمین روی می‌دهد چندان اعتنایی ندارند و هر حادثه‌ای را از دریچۀ علایق و آرزوهای خود می‌بینند.
من موردی را به یاد ندارم که اتفاقی در گوشه‌ای از جهان رخ داده باشد و اصولگرایان آن را به نفع برنامه‌های خود ندیده باشند. اگر جنگ شود، اگر آتش‌بس شود، اگر صلح شود، همه‌اش به نفع آنها و به زیان طرفِ مقابل دیده و تحلیل می‌شود. طبق نگاه آنان، ظاهراً عینیتی در کار نیست و این ذهن ماست که آن را می‌سازد! بر اساس همین طرزنگاه است که تمام امورات هستی را به "جنگ روایت‌ها" نسبت می‌دهند و اگر هم فردی از باب دلسوزی برای کشور، در مورد نسبت روایت آنها با یک واقعیت هشدار دهد، بلافاصله او را به همراهی با "دشمن" متهم می‌کنند.
واقع‌بینی مهمترین فضیلت انسانی است، اما این فضیلت مستلزم نوعی از بلوغ فکری و روانی و مهارِ غریزۀ خودفریبی است! پس به راحتی به دست نمی‌آید.
واقعیت اما چه شیرین و چه تلخ، پشت الفاظ و ادعاها و روایت‌ها پنهان نمی‌ماند. با تمام قدرتش خود را نمایان می‌کند و وقتی نمایان شد، نفی آن چون انکارِ قلۀ دماوند است! مایۀ آبروریزی می‌شود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

روس‌ها خشمگین شده‌اند؟

روس‌ها چه علامت علنی دیگری باید بفرستند که مسئولان جمهوری اسلامی باورشان شود کرملین با سیاست آنها در خاورمیانه همراهی ندارد؟
به نظرم عربستان و امارات برای مهار حوثی‌ها به پوتین متوسل شدند تا از طریق نفوذش در ایران، مانع بی‌ثباتی تازه‌ای در دریای عرب و سرخ و تنگهٔ باب‌المندب شود.
قاعدتاً پوتین این نکته را به سید ابراهیم رئیسی در جریان دیدار کوتاهش از مسکو گوشزد کرده، اما ظاهراً نتیجهٔ لازم را نگرفته و خشمگین شده است.
بیانیهٔ مشترک روسیه و کشورهای عرب و اشارهٔ آن به جزایر سه‌گانهٔ ایرانی در خلیج‌فارس، به نظرم نمی‌تواند بی‌ارتباط با بی‌توجهی جمهوری اسلامی به درخواست مفروض پوتین برای کنترل حوثی‌ها باشد.
معادله‌ای که در سایهٔ جنگ اسرائیل و حماس در نوار غزه در حال شکل‌گیری است، بسیار پیچیده و چندوجهی و با حضور بازیگران فراوان است.
من نمی‌دانم مسئولان جمهوری اسلامی در خلوت خود این پدیدهٔ در حال ظهور را چگونه مي‌بينند و تحلیل می‌کنند، اما اظهارات علنی آنها نشان از تعارض و عدم انسجامی دارد که نادیده‌انگاری واقعیت نیز چاشنی آن شده است.
در کشوری که توجه دادن مسئولان آن به واقعیت‌ها نیز می‌تواند بخشی از "خطوط قرمز" و در نتیجه مایهٔ دردسر باشد، طبعاً نمی‌توان انتظار رقم خوردن تحولات به سود کشور را داشت!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

بودجه‌های حرام!

سخنگوی دولت گفته است: "هزینه‌های جاری کشور را عمدتاً از مالیات تأمین کردیم."
مالیات‌گیری در شرایط رونق همه‌جانبۀ اقتصادی، رویۀ بسیاری از دولت‌ها در سطح جهان است، اما افزایش مالیات در شرایط تورم 40 درصدی و رکود عمیق در بسیاری از حوزه‌های اقتصادی کشور، بنگاه‌های بخش خصوصی بویژه کار و کسب‌های خُرد و جزیی را به ورشکستگی و نابودی می‌کشاند و بسیاری از خانواده‌ها را به روز سیاه می‌نشاند و آنها را به شدت خشمگین و عاصی می‌کند.
دولت به جای افزایش مالیات مردم تحتِ فشار، باید علاوه بر رفع تحریم‌ها و فراهم کردن زمینۀ سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، نظام اقتصادی مبتنی بر رانت‌خواری را اصلاح و بخصوص بودجۀ این همه نهادهای زاید و مزاحمی که تحت عناوین پرطمطراق فرهنگی و آموزشی، بخش قابل‌توجهی از بودجۀ عمومی کشور را می‌بلعند، قطع کند.
از منظر همان قواعد فقهی و شرعی هم که نگریسته شود، ارتزاق این حجم از نهادهای عاطل و باطل و بی‌ثمر و حتی مزاحم و آزارگر، از جیب مردم کشور، "حرام" و "حرام‌خواری" آشکار است، چون یک نظرسنجی ساده نشان خواهد داد که اکثریت قاطع مردم از اختصاص منابع عمومی به این نهادها کاملاً ناراضی‌اند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

مکاشفه و سیاست

از منظر فلسفۀ علم و معرفت‌شناسی، هرگونه تجربۀ باطنی، الهام، اشراق، شهود، مکاشفه و یا هر اسم دیگری را که بتوان بر آن نهاد، نمی‌توان از اساس منکر شد و مدعیان آن را به توهم یا خلاف‌گویی متهم کرد.
تجربه‌های باطنی یا درونی اما اموری شخصی و غیر قابل انتقال به غیر هستند و درست به همین دلیل، گرچه در زندگی فردی اهمیت خاص خود را دارند، اما در امور عمومی بخصوص سیاست و استراتژی سیاسی، فاقد حجیت برای پذیرش دیگران هستند.
امر عمومی بخصوص سیاست، از طریق معرفت بین‌الاذهانی یعنی استدلالِ متکی بر عقل و منطق و علم و تجربه، باید مدیریت شود و از همین رو، حتی‌المقدور ابطال‌پذیر و همراه با امکان اشتباه و تلاش برای تصحیح دائمی آن است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

اگر امیدآفرینی این است، پس...


سید ابراهیم رئیسی: "تقسیم صحیح در میان رسانه‌ها دسته‌بندی به امیدآفرین در برابر یأس‌آفرین است."
اگر واقعیت‌ها را کتمان کردن و در چشم خود و دیگران خاکستر پاشیدن و مسئولان را گمراه کردن نامش "امیدآفرینی" است، یعنی همان کاری که کیهان و شرکاء انجام می‌دهند، پس صدرحمت به یأس‌آفرینی، چرا که سرانجام آن "امیدآفرینی" سقوط آزاد به ته دره و عاقبت این یأس‌آفرینی، چه بسا احتمالِ گشودن چشمی بر معضلی باشد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

مورد منحصر به فرد قطر!

شبکهٔ قطری الجزیره بی‌وقفه از "جنایات وحشت‌آفرین و غیرقابل تحمل" ارتش اسرائیل در بیمارستان شفای غزه گزارش می‌دهد و در همان حال، نخست وزیر قطر میزبان رئيس موساد برای جفت و جور کردن توافق آتش‌بس بین حماس و دولت نتانیاهوست!
چرا بین سیاست خبری و سیاست عملی قطری‌ها فرسنگ‌ها فاصله است؟ هنوز به طور دقیق علت این ماجرا کشف نشده است!
در ربع مسکون، دولت قطر موردی منحصر به فرد است. کشور دیگری را در جهان نمی‌توان یافت که مانند قطر همزمان با همهٔ طرف‌های همهٔ منازعات خونین عالم روابط گرم و دوستانه‌ای داشته باشد!
بریتانیای کبیر هم در اوج قدرت امپراتوری‌ خود از چنین سیاست پیچیده‌ای برخوردار نبود.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

رمانتیک کردن امر تراژیک!

از همان ابتدا روشن بود که حمید نوری با "مکانیسم مبادله" دیر یا زود از زندان سوئد آزاد می‌شود. اپوزیسیون خارج از کشور اما درکی کاملاً ذهنی از بازداشت و محاکمه و محکوم کردن او داشت همانطور که از ماهیت سیاست و قدرت بخصوص در صحنۀ بین‌الملل درکی کاملاً غیرعینی دارد.
آنها اکنون از اقدام دولت سوئد به خشم آمده‌اند و آن را متهم به هم‌دستی با جمهوری اسلامی می‌کنند. در واقع کسانی که برنامۀ اصلی‌شان را جلب حمایت دولت‌های غربی برای کمک به اهداف سیاسی‌ خود اعلام می‌کردند، الان عملاً در تقابل با آن دولت‌ها قرار گرفته‌اند. تمسخر روزانۀ جو بایدن و حمله به همتایان او در اروپا گویی به محور فعالیت این بخش از اپوزیسیون براندار تبدیل شده است. انتظار اینکه دولت‌های جهان منافع و محاسبات پیچیدۀ مورد نظر خود را وانهند و در عوض نوع رابطۀ خود را با یک کشور دیگر بر مبنای توصیه‌های یک گروه مخالف دولت آن تنظیم کنند، خود گواه روشنی از رمانتیک کردن پدیده‌ای است که سرشت آن تراژیک است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad