دلم حوالی سال های ٤٧،٤٨ را میخواهد...
دلم میخواهد چادر گلگلی ام را سر کنم
و نذری مادرم را برایتان بیاورم
دلم میخواهد کاسه ی شعله زرد را
با گل های محمدی پر کنی
و برایم بیاوری،
دلم میخواهد مادرت زنگ خانه مان را
به صدا در بیاورد و در گوش مادرم
مرا برایت بخواهد،
و تو با کت شلوار مشکی دامادی ات و من چادر سفید مادربزرگم
لبخند از چشمانمان جاری شود...
من
تو
چای دارچینی
و یک عمر خوشبختی....

#صبور_پورزارع

#شب که میشود!
#دلتنگی اش امانم را میبرد...
خیالش تا #صبح در سرم میچرخد...
لبخندش از جلوی #چشمانم نمیرود...
#چشم هایش
از #چشم هایش نمی گویم
به قول بزرگ علوی؛
#چشم هایش شروع واقعه بود....


#صبور_پورزارع❣