‍ کجای زمین
جایی برای رقصیدن دارد
جایی برای بوسیدن
جایی برای خندیدن
کجای زمین؟

هردخمه که دربگشایی
آوازی محزون
سردت میکند
که سلامی سردهی

هرباغ
هرجنگل وهر کوهسار
مردمانی غمزده
لب به اندوه دوخته اند

کودکان با چشمانی از اشک
همدرد مادران خویش
گریه میکنند
ومردان
دربغض های خاکستریشان
آرام پیر می شوند

کجای زمین خانه ای باید ساخت
تا همسایه به تو
شب بخیر بگوید
زیر نور ماه

وتو
زیرسقف بی چکه ای که نداری
سربه بالین آرامش بگذاری...


🍁#ستاره_خرم