قاصدک از ایران بگو (آرشیو،نقد)
⁉چرا خزر برای ایرانیان آب میرود؟ بخوانید این حکایت تلخ تاریخی را ... از قراردادهای تلخ و ننگین گلستان و ترکمنچای تا فروپاشی شوروی و تا به امروز.. توضیحات در لینک زیر👇 https://t.me/ghasedak_naghd/33
⁉️ #چرا_خزر_برای_ایرانیان_آب_میرود؟
▪️بخش۲
در این میان که رژیم حقوقی دریای خزر لاینحل مانده بود، #مجلس_ششم در ایران به پشتوانه دیپلماسی #اصلاحات کنوانسیون محیط زیست دریای خزر را به جریان انداخت تا در سال ۲۰۰۵ به امضای طرفین برسد.
ایران اما در دوران ریاست جمهوری سید #محمد_خاتمی بر موضع ۲۰ درصدی تاکید داشت و از آنجا که طی دوران وی، تهران دیپلماسی فعالی را در حوزه بینالملل دنبال میکرد، از قدرت چانهزنی بالایی در منطقه برخوردار بود و نهایتا با راه اندازی میدان گازی امیرکبیر، ۱۸ درصد سهم خود در آبهای خزر را تثبیت کرد.
نخستین اجلاس سران خزر در سال ۲۰۰۲ در عشق آباد برگزار شد. به گفته #عبدالله_رمضانزاده سخنگوی دولتی اصلاحات ، رئیس جمهور در فرودگاه آماده عزیمت به ترکمنستان بود که به وی خبر میدهند نقشهای در سالن اجلاس نصب شده که سهم ایران بر روی آن ۱۱.۳ درصد مشخص شده است. خاتمی با شنیدن این موضوع به نشانه اعتراض باز میگردد و هنگامی که تابلو کنده میشود، معاون وزیر خارجه خود را برای شرکت در این نشست میفرستد و بر سهم ۲۰ درصدی ایران تاکید میکند.
کمی بعدتر از روی کار آمدن دولت #محمود_احمدی_نژاد، دومین اجلاس روسای جمهور در تهران برگزار شد؛ اجلاسی که به گفته برخی تحلیلگران علت سفر #پوتین به تهران بیش از آنکه برای خزر باشد، بدین جهت بود که اگر کاخ سفید در روابط با کرملین ملاحظات مسکو را رعایت نکند؛ ایرانِ احمدینژاد، با حمایت روسیه روبرو خواهد شد.
اما رویکرد منفعل وزارت خارجه احمدینژاد، سبب شد تا ورق بازی ایران در دریای خزر برگردد و در این میان اظهار نظرهای عجیبی از سوی #منوچهر_متکی وزیر خارجه وقت وی مبنی بر اینکه هیچ گاه سهم ایران بیش از یازده درصد نبوده است، منتشر شد؛ اگر چه سخنگوی وزارت خارجه ایران به سرعت آن را اصلاح کرد. برآیند این رفتارها سبب شد احمدی نژاد هم از سوی کارشناسان مستقل داخلی مورد انتقاد شدید قرار بگیرد و هم از سوی دولت روسیه؛ تا جایی که ولادیمیر پوتین در نشست قزاقستان وی را نمیپذیرد. نتیجه این رویکرد دولت نهم و دهم این میشود که گویی ایران تلویحا پذیرفته است که کمترین سهم را در دریای خزر دارد.
تنها یک سال پس از روی کار آمدن دولت #روحانی، چهارمین نشست خزر در سطح روسای جمهور در آستاراخان روسیه برگزار شد؛ نشستی که در آن رئیسجمهور ایران بر ممانعت نیروی نظامی خارجی به این منطقه تاکید کرد؛ چراکه رقابتهای تسلیحاتی را بر هم زننده نظم خزر دانست. در آن دوران #الهه_کولایی، روسیه شناس مطرح ایرانی و استاد دانشگاه تهران بر این باور بود که بهبود فضای روابط میان ایران و غرب و به ویژه آمریکا از یک سو و سردی روابط میان کاخ سفید و کرملین از سوی دیگر فرصت مناسبی را برای افزایش قدرت ایران در مذاکرات خزر به وجود آورده است.
اما اینبار و پس از خروج #آمریکا از #برجام پنجمین نشست روسای جمهور در آکتائو برگزار شد و کنوانسیون حقوقی دریای خزر به امضا رسید. نکته قابل تامل آنجا بود که #الهه_کولایی، اینبار اما زمان این رویداد را مناسب ندانست و در حساب توئیتری خود نوشت:
✅«شرایط داخلی و خارجی کشور برای توافق در مورد رژیم حقوقی دریای خزر مناسب نیست. نباید سندی را برای تعیین حقوق و تکالیف مردم ایران در این دریاچه امضا کرد. بیانیه وزارت امور خارجه روسیه آشکارا بیانگر تامین منافع روسیه در پیش نویس آکتائوی قزاقستان است.»
https://t.me/ghasedak_naghd/33
▪️بخش۲
در این میان که رژیم حقوقی دریای خزر لاینحل مانده بود، #مجلس_ششم در ایران به پشتوانه دیپلماسی #اصلاحات کنوانسیون محیط زیست دریای خزر را به جریان انداخت تا در سال ۲۰۰۵ به امضای طرفین برسد.
ایران اما در دوران ریاست جمهوری سید #محمد_خاتمی بر موضع ۲۰ درصدی تاکید داشت و از آنجا که طی دوران وی، تهران دیپلماسی فعالی را در حوزه بینالملل دنبال میکرد، از قدرت چانهزنی بالایی در منطقه برخوردار بود و نهایتا با راه اندازی میدان گازی امیرکبیر، ۱۸ درصد سهم خود در آبهای خزر را تثبیت کرد.
نخستین اجلاس سران خزر در سال ۲۰۰۲ در عشق آباد برگزار شد. به گفته #عبدالله_رمضانزاده سخنگوی دولتی اصلاحات ، رئیس جمهور در فرودگاه آماده عزیمت به ترکمنستان بود که به وی خبر میدهند نقشهای در سالن اجلاس نصب شده که سهم ایران بر روی آن ۱۱.۳ درصد مشخص شده است. خاتمی با شنیدن این موضوع به نشانه اعتراض باز میگردد و هنگامی که تابلو کنده میشود، معاون وزیر خارجه خود را برای شرکت در این نشست میفرستد و بر سهم ۲۰ درصدی ایران تاکید میکند.
کمی بعدتر از روی کار آمدن دولت #محمود_احمدی_نژاد، دومین اجلاس روسای جمهور در تهران برگزار شد؛ اجلاسی که به گفته برخی تحلیلگران علت سفر #پوتین به تهران بیش از آنکه برای خزر باشد، بدین جهت بود که اگر کاخ سفید در روابط با کرملین ملاحظات مسکو را رعایت نکند؛ ایرانِ احمدینژاد، با حمایت روسیه روبرو خواهد شد.
اما رویکرد منفعل وزارت خارجه احمدینژاد، سبب شد تا ورق بازی ایران در دریای خزر برگردد و در این میان اظهار نظرهای عجیبی از سوی #منوچهر_متکی وزیر خارجه وقت وی مبنی بر اینکه هیچ گاه سهم ایران بیش از یازده درصد نبوده است، منتشر شد؛ اگر چه سخنگوی وزارت خارجه ایران به سرعت آن را اصلاح کرد. برآیند این رفتارها سبب شد احمدی نژاد هم از سوی کارشناسان مستقل داخلی مورد انتقاد شدید قرار بگیرد و هم از سوی دولت روسیه؛ تا جایی که ولادیمیر پوتین در نشست قزاقستان وی را نمیپذیرد. نتیجه این رویکرد دولت نهم و دهم این میشود که گویی ایران تلویحا پذیرفته است که کمترین سهم را در دریای خزر دارد.
تنها یک سال پس از روی کار آمدن دولت #روحانی، چهارمین نشست خزر در سطح روسای جمهور در آستاراخان روسیه برگزار شد؛ نشستی که در آن رئیسجمهور ایران بر ممانعت نیروی نظامی خارجی به این منطقه تاکید کرد؛ چراکه رقابتهای تسلیحاتی را بر هم زننده نظم خزر دانست. در آن دوران #الهه_کولایی، روسیه شناس مطرح ایرانی و استاد دانشگاه تهران بر این باور بود که بهبود فضای روابط میان ایران و غرب و به ویژه آمریکا از یک سو و سردی روابط میان کاخ سفید و کرملین از سوی دیگر فرصت مناسبی را برای افزایش قدرت ایران در مذاکرات خزر به وجود آورده است.
اما اینبار و پس از خروج #آمریکا از #برجام پنجمین نشست روسای جمهور در آکتائو برگزار شد و کنوانسیون حقوقی دریای خزر به امضا رسید. نکته قابل تامل آنجا بود که #الهه_کولایی، اینبار اما زمان این رویداد را مناسب ندانست و در حساب توئیتری خود نوشت:
✅«شرایط داخلی و خارجی کشور برای توافق در مورد رژیم حقوقی دریای خزر مناسب نیست. نباید سندی را برای تعیین حقوق و تکالیف مردم ایران در این دریاچه امضا کرد. بیانیه وزارت امور خارجه روسیه آشکارا بیانگر تامین منافع روسیه در پیش نویس آکتائوی قزاقستان است.»
https://t.me/ghasedak_naghd/33
Telegram
قاصدکرهایی (نقد و بررسی)
⁉چرا خزر برای ایرانیان آب میرود؟
بخوانید این حکایت تلخ تاریخی را ...
از قراردادهای تلخ و ننگین گلستان و ترکمنچای تا فروپاشی شوروی و تا به امروز..
توضیحات در لینک زیر👇
https://t.me/ghasedak_naghd/33
بخوانید این حکایت تلخ تاریخی را ...
از قراردادهای تلخ و ننگین گلستان و ترکمنچای تا فروپاشی شوروی و تا به امروز..
توضیحات در لینک زیر👇
https://t.me/ghasedak_naghd/33