Cr// @arttwa on instagram

بیوراکرسی ایتالیایی دشمن من

Crimson, the ribbon tightens around my throat
I open my mouth and my head bursts open

اصلا هیچ‌ مغزی مغز ایرانی نمیشه ::) 🎣

دیروز بعد از ظهر اتفاقی، گذرم افتاد به چندین نقطه از این شهر که حامل کلیدی‌ترین خاطرات این دو و خرده ای سالَمن. بعضی تلخ و بعضی شیرین.
این روزها نمی‌تونم دست از فکر کردن به "من" بردارم. به منِ دو سال گذشته، به هر چیزی که اینجا پشت سر گذاشت، به هر ورقی که برگشت و شاهدی جز این شهر، من و شیاطین کابوس‌هام نداشت. به هر گره‌ کوری که دست‌تنها، با انگشت‌های زخمی، جواب شده توسط خلق دنیا و در اوج ناامیدی باز شد. به منی که نمیشناختم، به منی که تازه دارم میشناسم، به تموم دونسته‌های اشتباه، خنجرهای فرو رفته در پشت، دنیای از پایه فرو ریخته. به هر بهای سنگینی که برای رویا، جاه و زندگی پرداختم و هر چیزی که با چنگ و دندون گرفتم و ساختم. به خود خود زندگی.