-

در باب هر کار اداری و مدارک لازم واسه‎ش، اینجوری بگم که چارچوب کلی و قانون مساوی‌ان با هیچ و کشک و پشم. خیال میکنن مهاجر چیزی بارش نیست، میخوان به زور بهت کسشری که نیاز نداری رو بفروشن در قالب "احتیاجات شروع پروسه و انجام کار".
یه شعبه میری میخواد به زور بیمه‎ش رو توی حلقت فرو کنه و "بدون بیمه امکان انجام این کار وجود نداره". یه شعبه دیگه از همون اداره همین حرکت رو با سیم‎کارتش میزنه. بعد توی یه شعبه دیگه به سادگی موفق میشی برای انجام کار مد نظرت فقط با ارائه یه مدرک وقت بگیری. مورد داشتیم مسائل باجه به باجه هم متفاوت بودن حتی؛ شعبه به شعبه که هیچ!
یه اداره دیگه کار داری، یه شعبه‎ش ازت تموم زندگیت، تموم قراردادهات و هر مدرک هویتی‌ای که داری و اجازه اقامتت رو میخواد و در نهایت هم سر ایراد کشکی‎ای که وجود نداره کارت رو انجام نمیده، یه شعبه دیگه‎ش کلا با اینا کار نداره و فقط قرارداد کاری میخواد، ‎آنلاینش هم که کلا توی یه جهان دیگه سیر میکنه و بیمه میخواد. یه سری شعب یه اداره دولتی نود یورو در ازای انجام کارِت میخوان، یه شعبه دیگه‎ش میگه بیست یورو نقد بسه، اگه نقد نداری هم اشکال نداره برو بعد میای میدی. دکتر بابت یه گواهی پنجاه یورویی هشتاد یورو طلب میکنه، یه دکتر دیگه خیلی راحت با بیست یورو حاضره کارت رو راه بندازه.
میون این شیادی‎ها و هرج و مرج هم اولین درسی که میگیری اینه که هر چقدر ایتالیایی سلیس‎تری صحبت کنی، پرروتر باشی و جای احساس غریبی و موش شدن، حقت رو جدی و درست طلب کنی و سر و صدا راه بندازی کارت بهتر راه میفته و کلاه هم سرت نمیره ::) به انگلیسی آلرژی دارن بدبختا

من خاورمیانه‎ایم از نوع ایرانیش. سر منو میخوای شیره بمالی سفید پدرسوخته؟ =) ما هم تموم اداهاتونو یاد گرفتیم، هم سوراخ سنبه‎های قانونیتون رو. برو بذار باد بیاد.

این قصه تمومی نداره‌ها؛ کمی پیش قفل تجربه نمی‌دونم-چند-هزارمم رو هم باز کردم. توی یه روستای کوهستانی، کیلومترها دور از لونه‌ام، کنار جوونی که هارپ میزد کتاب فروختم. مسئولیتی که اتفاقی و پیش‌بینی نشده از آسمون افتاد و قاپیدمش. سود مالی عایدم نشد البته؛ اما همون شامپاین نه چندان باکیفیت، صدای هارپ (مسلما)، شکار چند عنکبوت تپلی اندازه کف دست و زیباییِ بی‌انتهای کوهستان بخشودنیش می‌کنه.

بنده میرم به غارم. هر وقت پذیرفتین هر نسخه و ترکیب و محصولی از گوجه‌فرنگی بسیار لذیذ و لذت‌بخشه، نسخه خنک و آب‌دارش هم قطعا توی سبد میوه جا داره، میتونین بیاین بیدارم کنین.

The founder of the tomato lovers club here🍅

زیاد روش ریپلای میزنم و خواهم زد چون یحتمل از این به بعد بیشتر اون طرف باشم تا اینجا.
نخواستم اینجا رو ببندم یا پرایوت و خالی از ممبر کنم چون در بازه خیلی مهمی از زندگیم، یک سری لحظات مهمم رو توش ثبت کردم. اما به دلایل خیلی زیادی دیگه راحتی سابق رو توش ندارم و همچنین انگیزه و علاقه سابق برای فعال نگه داشتنش رو. گمونم به فضای جدیدی نیاز داشتم. برای آدم جدیدی که هستم و با کسی که صاحب اینجا بود تفاوت‌های خیلی زیادی داره. یه شروع دوباره‌ست. چه میدونم؛ شاید اصلا روزی برسه که اینجا رو هم ببندم.
خلاصه که اگه اینجا رو دوست داشتین و میخواین به همراهی و خوندن من ادامه بدین، در @TheHitako در خدمتتون خواهم بود. خیلی بیشتر از اینجا.

دیگه رسما رفتیم اون طرف👋🏼 خداحافظِ اینجا و تموم خاطراتش

این همه آدم با وجود قطعیت عدم فعالیت دوباره‌ام توی این چنل هنوز اینجان و این خیلی جالب و از جهاتی نازه راستش :) ولی بفرمایید اون‌طرف؛ همه اونجاییم.
اگه نمیخواین هم میتونین لفت بدین، این طرف دیگه واقعا بسته شده و مُرده.