سرای فرزندان ایران.

‍ جهن نزد پدر رفت و سخنان او را بازگفت. افراسیاب برآشفت و خوود را آماده جنگ کرد.
بامداد رووز دیگر که ساز جنگ در گنگ زده شد خسروو، رستم را به یک‌سوو و گستهم را به‌سووی دیگر و گوودرز را در سووی سوم فرستاد و خوودش نیز از سووی چهارم دژ را گرفت.
سپس دویست اسپ با ابزار جنگی و منجنیغ در هر سوویی کارگذاشته.
در پشت منجنیغ نیز رومیان بوودند.
شاه دستور داد تا پیراموون دژ را بکنند و سپس با پیل‌های جنگی کنده‌های چووب را به‌سووی آن آورند و نفت بر آن بریزند تا به‌وخت آتش بزنند. سپس شاه به رازونیاز باخدا پرداخت و آماده نبرد شد پس چووب‌ها را آتش زدند و با منجنیغ سنگ‌ها را به‌سووی آن‌ها پرتاب می‌کردند.
به‌هررووی رستم توانست رخنه‌ای به‌سووی دژ باز کند.
پیام به افراسیاب رسید و به جهن و گرسیوز گفت:
شما به دیوار دژ چکار دارید؟
شما باید با شمشیرزنان دیوار برای دژ بسازید پس ترکان شمشیرزن به‌سووی رخنه رفتند و رستم نیز با سپاهش به‌سووی رخنه براه افتاد بسیاری از تورانیان کشته شدند و بسیاری زن و فرزند و دارایی آنان را گذاشته و گریختند و بدین رووی دژ گرفته شد و رستم گرسیوز و جهن را دربند کرد.
افراسیاب با نگرانی به همراه دویست تن از لشکریانش از راه زیرزمینی که تنها او از آن آگاهی داشت گریخت.
وختی خسروو به ایوان کاخ آمد هرچه گشت اوو را نیافت پس دستوور داد با خوویشان اوو کاری نداشته باشند و سراپرده اوو را پووشیده بدارند.
سپاه پراز گفتگوو شد که خسروو ستم‌هایی که افراسیاب کرده را از یاد برده ست.
پیام به گووش شاه رسید و اوو گفت:
در هرجایی نباید تندی کرد.
ایرانیان نپذیرفتند و به‌سووی کاخ تازش بردند. بانگ زنان برخاست و به‌سووی شاه رفتند و از اوو یاری جستند.
بزرگ زنان گفت:
که من به افراسیاب بسیار پند دادم و اوو نپذیرفت.
زمانی که سیاووش کشته شد پسرم جهن بسیار نگران بوود و کاری از دستش برنمی‌آمد.
خوون ما را بی‌گناه مریزید.
شاه گفت: شما در زنهار(امان) هستید و کسی نمی‌تواند به شما دست درازی کند و سپس به ایرانیان پند داد که کینه از سر به در کنید.
دیگر نباید خوون ریخت و با زنان نباید کاری داشته باشید.
سپس شاه دست به بخش و بخشش دستاوردهای جنگی کرد و همه را به سپاهیان بخشید.
پس از آن نامه‌ای به کاووس نوشت و داستان را بازگوو کرد.
پیام به خسرو رسید که فغفور چین به کمک افراسیاب آمده است و از چین تا گلزریون پراز سپاهی است.
خسروو سپاه را به گوودرز و گرگین و فرهاد سپرد.
افراسیاب پیام به خسروو داد که بسیاری از لشکریان را تباه کردی اگر گنج یا سپاه یا بووم تووران را بخواهی می‌دهم بیا تا دست از جنگ بکشیم و اگر می‌خواهی بیا تا من و تو به جنگ تن‌به‌تن بپردازیم و هرکدام کشته شدیم به یاران دیگری درنگ دهیم.
خسرو با رستم رایزنی کرد و گفت:
اوو پسر پشنگ و نبیره فریدوون است و جنگیدن با اوو ننگ نیست و رستم نپذیرفت و گفت:
تو این‌ همه سپاهی داری درست نیست که خودت به جنگ او بروی به سخن‌هایش گووش مسپار که تو را فریب می‌دهد.
خسروو پذیرفت و به پیک گفت:
به افراسیاب بگوو اگر آهنگ جنگ تن‌به‌تن داری رستم و گیو آماده‌اند اگر می‌خواهد با شاه بجنگد پس این‌همه لشکر برای چیست.؟
افراسیاب نگران شد و ناچار سپاه را راهی کرد و جنگ آغاز شد و تا شب دنباله داشت.
شب خسروو نزد تووس رفت و هشدار داد که شاید دشمن شبیخون بزند و دستور داد رووبرووی سپاه تووران چاله بکنند.
سپس شماری از سواران دلیر را به رستم و کمی را به تووس سپرد.
رستم سپاه را به‌سووی هاموون برد و تووس به‌سووی کووه رفت و چشم‌براه شبیخوون دشمن شدند.
افراسیاب نیمه‌شب شبیخوون زد و سواران زیادی در گودال افتادند و از یک‌سو رستم و از سووی دیگر گیو و تووس آمدند و شاه نیز با درفش کاویانی نزدیک شد و جنگ سختی درگرفت و توورانیان به‌سختی شکست خوردند. شاه که چنین دید همراه رستم و گیو و گوودرز و تووس به‌سووی آن‌ها شتافت و به دنبال افراسیاب می‌گشت و اوو را نیافت.
توورانیان زنهار خواستند و خسروو هم پذیرفت و سپس به سپاسگزاری از یزدان پرداخت.
وختی پیام شکست سپاه به فغفور و خاقان رسید از کار خوود پشیمان شدند و پیکی فرستادند و پووزش خواستند.
خسروو هم پذیرفت و گفت:
نباید به افراسیاب پناه دهید.
خاقان هم به افراسیاب پیام داد که دیگر نزد ما نیا.

🖍بازنویسی و ویرایش به پارسی:
ب‌ه ✍:
#سیــاه_منـصـور.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾

390 viewsسیاه منصور, 19:55