#نکته_ویرایشی
واژه تنها
🔸در زبان پهلوی «ها» نشان جم نبوده است، پسوند سان‌واژه‌ای(قید) بوده که «iha» گفته می‌شده. این پسوند برابرِ پسوند امروزیِ «انه» بوده.
مانند: به‌جای مردانه می‌گفته‌اند مردیها.
در پایان پادشاهی ساسانی به نشان جم دگرگون شد و به آرامی و اندک اندک «i» از آن افتاد.
این پسوندِ کهن از واژه «تنها» جدا نشد و با آن ماند.
با اینکه امروز این واژه را ساده می‌انگاریم،
این واژهِ «تنها» در آغاز و از هنگام پیدایش «تن+یها» بوده،
مانند: به تنِ خود، ویژه خود،
👈در لارستان، پسوند«iha» همچنان نشانِ جم است.
#زبان_و_فرهنگ‌پارسی_این
زیبای سخت جان را پاس بداریم.
@farzandan_parsi
واژه تنها
🔸در زبان پهلوی «ها» نشان جم نبوده است، پسوند سان‌واژه‌ای(قید) بوده که «iha» گفته می‌شده. این پسوند برابرِ پسوند امروزیِ «انه» بوده.
مانند: به‌جای مردانه می‌گفته‌اند مردیها.
در پایان پادشاهی ساسانی به نشان جم دگرگون شد و به آرامی و اندک اندک «i» از آن افتاد.
این پسوندِ کهن از واژه «تنها» جدا نشد و با آن ماند.
با اینکه امروز این واژه را ساده می‌انگاریم،
این واژهِ «تنها» در آغاز و از هنگام پیدایش «تن+یها» بوده،
مانند: به تنِ خود، ویژه خود،
👈در لارستان، پسوند«iha» همچنان نشانِ جم است.
#زبان_و_فرهنگ‌پارسی_این
زیبای سخت جان را پاس بداریم.
@farzandan_parsi
#نکته_ویرایشی
«واژه تنها»
🔸در زبان پهلوی «ها» نشان چندینه یا جم نبوده است،
پسوند سان‌واژه‌ای(قید) بوده که «iha» گفته می‌شده.
این پسوند برابرِ پسوند امروزیِ «انه» بوده.
مانند: به‌جای مردانه می‌گفته‌اند مردیها.
در پایان پادشاهی ساسانی به نشان جم دگرگون
شد و به آرامی و اندک اندک «i» از آن افتاد.
این پسوندِ کهن از واژه «تنها» جدا نشد و با آن ماند.
با اینکه امروز این واژه را ساده می‌انگاریم،
این واژهِ «تنها»
در آغاز و از هنگام پیدایش «تن+یها» بوده،
مانند: به تنِ خود، ویژه خود،
👈 در لارستان، پسوند«iha» همچنان نشانِ جم.
است.
#زبان_و_فرهنگ‌پارسی_این
زیبای سخت جان را پاس بداریم.
#زبان_پارسی_را_درست_بگویم
#زبان_پارسی_را_درست_بنویسیم.
#زبان_پارسی_را_درست_بنویسیم.
💡 @farzandan_parsi. 💡
«واژه تنها»
🔸در زبان پهلوی «ها» نشان چندینه یا جم نبوده است،
پسوند سان‌واژه‌ای(قید) بوده که «iha» گفته می‌شده.
این پسوند برابرِ پسوند امروزیِ «انه» بوده.
مانند: به‌جای مردانه می‌گفته‌اند مردیها.
در پایان پادشاهی ساسانی به نشان جم دگرگون
شد و به آرامی و اندک اندک «i» از آن افتاد.
این پسوندِ کهن از واژه «تنها» جدا نشد و با آن ماند.
با اینکه امروز این واژه را ساده می‌انگاریم،
این واژهِ «تنها»
در آغاز و از هنگام پیدایش «تن+یها» بوده،
مانند: به تنِ خود، ویژه خود،
👈 در لارستان، پسوند«iha» همچنان نشانِ جم.
است.
#زبان_و_فرهنگ‌پارسی_این
زیبای سخت جان را پاس بداریم.
#زبان_پارسی_را_درست_بگویم
#زبان_پارسی_را_درست_بنویسیم.
#زبان_پارسی_را_درست_بنویسیم.
💡 @farzandan_parsi. 💡