با مهر
با ادب،
به آیین ادب دست بر سینه می‌گذارم
و به زانو ادب می‌نشینم کلاه از سر بر می‌دارم،
تا سپاسمندی خویش را به پیشگاه باشکوهتان پیشکش داشته باشم.
سپاس‌دارتان هستم برای اینکه به مهر خواندید مرا و خویش را با من کمترین همراه دانستید.

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃.

یاران همراه در شب‌های بلند زمستان هنگامی که #مادرم خوان(سفره) شام را پهن می‌کرد،
#مادرم مهربانانه برای ما شام می‌کِشید
چون #مادرم بازمانده مادرهای مهربان بود.
مادری که فزون‌خواه نبود، #مادری که با کم و کاستی‌های زندگی می‌ساخت.
تا به هنگام کودکی #مادر ما را نگهبان بود،
هیچ خراشی ما را نخروشید.
#مادری که از همه دیرتر می‌خوابید و از همه زودتر بیدار می‌شد.
لبخند #مادر و چین و چروک‌های چهره‌اش،
همه نشانی ست، از اِشغِ به خانواده.
در خانه‌ای که #مادر نباشد در آن خانه هیچ آسایه و آرامشی نیست.
روان همه #مادران شاد، بهشت جایگاهشان باد.

امیدوارم که بتوانم،
به شایستگی در شادی‌های شما به نیکی پاسخگو باشم....

کمترین شاگرد شما #سیــاه_منـصـور.

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃.