گفتارهای نغز، شیوا و شیرینِ دکتر،
#میر‌جلال‌الدین_کزازی.
درباره #شاهنامه.

💡 @Farzandan_parsi. 💡

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
در خور نگرش همراهان گرامی:

این پرونده‌ی شنیداری و دیداری،
چکیده‌ای است از نشست سوم از دوره‌ی پنجم شاهنامه‌شناسی دانشگاه علامه که در روز پنجشنبه ۱۳۹۹/۹/۲۰ در وبینار برگزار شد.

سخنان استاد میرجلال‌الدین کزازی،
پاسخی است به پرسش یکی از همراهان در بخش پایانی نشست (پرسش و پاسخ).
پرسش: در جایی که استاد فرخ‌نهاد توس اینگونه از شکوه آذربایجان می‌گوید:
هـمـی تـاز تـا آذرآبـادگـان
به جای بزرگان و آزادگان.

آیا رواست هر گونه برداشتی از
سُروده‌های شاهنامه به پسندِ دل؟

استاد در بخشی از سخنان خود می‌فرماید:
- سرزمین‌های ایرانی بسیار پُرشمارتر و پهناورتر‌ند از آنچه ما هم‌اکنون آن را ایران می‌نامیم.
- ایران فرهنگی، ایرانی است که به زور و ستم فراهم آورده نشده است.
فرهنگ، آن را پدید آورده است.
- همه‌ی کسانی که در این سرزمینها می‌زیَند،
چه بدانند و چه ندانند، چه بخواهند و چه نخواهند، بخشی از این ایران فرهنگی‌اند.
چه باک که کسانی با این، دَم‌ساز نیستند!

بی‌گمان، سخنان پرشور استاد میرجلال‌الدین کزازی،
پاسخی است بس شایسته و کوبنده به آزمندان و فزون‌خواهان و نیز یافه‌بافی‌های گستاخانه و ناسنجیده‌ی «رجب طیب اردوغان.»

یادآور می‌شویم که این نشست،
پیش از رسانه‌ای شدن سخنان «رییس جمهوری» ترکیه برگزار شده است.

💡@Farzandan_parsi.💡

خوشبختانه چیزی نیست.

💡@Farzandan_parsi.💡

🌹🌻💐
🌻💐
💐
به فرِ کٓیانی یَکی تخت ساخت
چه مایه بدو گوهر اندر نِشاخت

که چون خواستی دیو برداشتی
ز هامون به گردون برافراشتی

چو خورشیدِ تابان میان هوا
نشسته بر او شاهِ فرمانروا

جهان انجمن شد بر آن تخت او
شِگِفتی فرومانده از بخت او

به جمشیدبر گوهر افشاندند
مر آن روز را «روزِ نو» خواندند

سرِ سالِ نو هُرمَزِ فَروَدین
برآسوده از رنج روی زمین

بزرگان به شادی بیاراستند
مَی و جام و رامشگران خواستند

چُنین جشنِ فرّخ ازان روزگار
به ما ماند از آن خسرَوان یادگار.
#فردوسى

با آرزوی سالی:
برآسوده از رنجْ تَن دل زِ کین.


گزینش: #جعفر_جعفرزاده.

💐 💡@Farzandan_parsi. 💡
🌻💐

🌺🍀🌸
🍀🌸
🌸
همی هرکه بینی تو اندر جَهان
دلی نیست اندر جَهان بی‌نِهان

از اندوه باشد رخِ مردْ زرد
به رامش فَزاید تنِ زادْمرد

تنِ خوبْرُخ، رامِشْ‌اَفزای و بس
که زن باشد از درد فریادرَس

به زن گیرد آرام مردِ جُوان
اگر تاجدارست، اگر پهلوان

همان زو بُوَد دینِ یزدان به پای
جُوان را به نیکی بود رهنِمای
#فردوسى

و در آغاز سال نو، امید که:
جهان‌آفرین از تو خشنود باد
دلِ بَدْسِگالَت پر از دود باد.

گزینش: #جعفر_جعفرزاده.

💡 @Farzandan_parsi. 💡
🍀
🌺🍀
🌸🌺🍀

#سال_نو_شاد_بادا:
شاد باشید یاران،
شادباد نوروزتان.
شاد بادا شادی یاران،
شادباد هرروزتان.


💡 @Farzandan_parsi.💡

💡@Farzandan_parsi.💡

#سال_کبیسه_چیست؟

«کبیسه» واژه‌‌ای تازی ست.
«کبیسه» از ریشه«کبس» که در زبان و فرهنگ پارسی به چَمِ «پُر کردن چاه از خاک، افزودن چیزی» ساخته شده است.
در هنگام فرمانروایی مَملکشاه سلجوقی و با یاری چند دانشمند ایرانی مانند؛
سُراینده نامدار خیام،سالنمایی با گاهشماریِ
سالنمای جلالی درست کرد.
این سالنما بسیار درست و با یاری آن،
روزِ آغازِ بهار دانسته شد.
در سالنمای جلالی، هر چهار سال یک‌بار،
یک روز به سال «می‌افزایند» و از این روست که،
آن سال را «کبیسه» می‌گویند.

✍ نگارش و گردآوری؛
#سیــاه_منـصـور.

💡@Farzandan_parsi. 💡

‍ 🔴 چرا نباید امسال را «سال گاو» بنامیم؟

✍ شاهین سپنتا

👈 بی‌گمان شنیده‌اید که برخی می‌گویند امسال،
سال «گاو» است.
آیا می‌دانید چرایی این نامگذاری چیست و چرا؟
بهتر است از این نامگذاری درگذریم!

◀️ گذاشتن نام جانوران روی سال به گاهشماری مغولی(ختای و اویغور) پیوند دارد که هر سال را به نام جانداری نام می‌نهند و این نام‌ها در هر ١٢ سال و پشت سر هم گفته می‌شود مانند:
موش، گاو، پلنگ (ببر)، خرگوش(گربه)، نهنگ (اژدها) مار، اسب، گوسفند(بز)، ميمون، مرغ، سگ، و خوک.

◀️ پس‌ از تازش مغول، به‌ ايران،
بکاربردن از گاه‌شماری دوازده‌‌ جانوری،
كه‌ خاستگاه آن سرزمین خَتای و اويغور چین است در ایران گفته شد.
اویغورها مردمِ اَپاختر(شمال) باختری چین هستند که در استان خودگردان سین کیانگ (اویغورستان) زندگی می‌کنند و ختای بخشی تاریخی از بخش‌های اپاختر و اپاختر باختری چین ‌است.
مغولان‌ گاه‌شماری دوازده‌‌ جانور را با خود به‌ سرزمين‌های به زور گرفته شده‌ بردند
و اين‌ گاه‌شماری در این سرزمين‌ها‌ ریخت‌ و نام‌های گوناگونی به‌ خود گرفت‌.

👈 در نخستین روزهای سال ۱۳۰۴ خورشیدی، نمایندگان پنجمین دوره انجمن(مجلس) شورای ملی‌، گاه‌شماری خورشیدی کنونی ایران را گزینش کردند.
در یکی از بندهای این دات(قانون)،
بکاربردن از گاه‌شماری دوازده جانوران
(خَتای و اویغور) پیش‌گیری شد.

در آن گزینش آمده بود:
«ترتیب سال‌شماری ختا و ایغور که در تقویم‌های سابق معمول بوده از تاریخ تصویب این قانون منسوخ خواهد بود.»

👈 با این که بکارگیری از نمادهای گاهشماری دوازده جانوران در سالنمای ایرانی شُگون و کاربردی ندارد
و هنوز هم در سالنماهای که با اجازه دست‌اندرکاران در کشور چاپ می‌شوند و همچنین در رسانه‌ها از این نمادهای مغولی بهره‌برداری می‌شود و مردم نیز نادانسته آن‌ها را به کار می‌گیرند و بر پایه بیهوده‌گویی، با نگرش به جانورانی که نامش را بر روی سال گذاشته‌اند به آن سال و زایش‌یافتگان در آن سال برخی مَنش‌ها ویِژگی‌های درونی را بکار می‌برند.

👈 بی‌گمان این باورها و بیهوده‌پرستی که خوراک خوبی برای کتاب‌های فالگیری است،
نه تنها هیچ نزدیکی و وابستگی با فرهنگ ایرانی ندارد، تازه یادآور دوران چیرگی مغول بر ایران زمین است و شایسته فرهنگ ایران زمین نیست.

👈 پیشنهاد می‌کنم به جای سامانه دوازده جانور مغولی، هر سال را به نام یکی از گونه‌های جانوری در مَرزِ نابودی کشورمان نامگذاری کنیم تا همگان به شناخت بیشتری برای پاسداشت این گنجینه‌های ارزشمند خدادادی دست یابند.

برگردان به پارسی پاک
به ✍
#سیــاه_منـصـور.


💡@Farzandan_parsi.💡

🍃🌹🍃
🔥#خشنوتره_اهورهه_مزدا 🔥

🔹 امروز؛🕊

🔥 به روز پیروز و فرخ
روز:( #وهمن_امشاسپندان)#نبر
از ماه #فروردین
به سال 3759 مزدیسنی

🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝

برابر با روز دوشنبه: #مهشید
۲ #فروردین ماه
به سال ۱۴۰۰ خورشیدی.🌞
۱۴۰۰/۱/۲
🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝

برابر با روز 22 #ماه_مارس
🌲2021 ترسایی. 🌲
22/03/2021

🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝⛲🏝

#وهومن_امشاسپندان (نبر)
نماد سپنتایی بودن جان و زندگی
#بهمن_فر_ایمان_ماست
🍃اندیشه نیک، نیک نهادی.

❤️ پرهیز از کشتار جانداران سودمند.🐏🐂

خوابم آشفت و سرخفته به دامان آمد
خواب دیدم که خیال تو به مهمان آمد.
#استاد_شهریار.

🌸 گل #یاسمن_سپید
نماد وهومن امشاسپندان است.

💡@Farzandan_parsi.💡

🍃🌺🌿🌸🍃🍄🍀🌻
🌻🍃🌸🍀🌺🍃
🌲🌷🍃🌼
🌞🌿🌺
🍃🍄
🌺
🌻
۱۴۰۰/۱/۲

بهترین‌های همراه
بامداد نوروزی‌تان‌ نیکو.

چه زیباست نوروز!
و چه خجسته روزی ست
در این روزگارِ بی‌پایان،
به مَردمانش نگاه که می‌کنیم،
در این روزگار سخت و دربندِ گرفتاری‌های روزانهِ خویش دست و پا می‌زنند،
چه شادمانه به تب و تاب برآمدند برای خرید نیازهای نوروزی.
باورداشته باشیم که گاهی پیوندها تنها نمادین هستند.
اگر مهربانیِ ما از تَهِ دل باشد،
سرآغاز پیدایش اِشغ ست تا هرروزِ زندگی شیرین‌تر و دلچسب‌تر شَود.
با دل و جان دوست داشته باشیم آیین پارسی را.

باغچه زندگی‌تان پُرگُل،
جان و جهان‌تان جاودان باد.

به ✍
#سیــاه_منـصـور.


🌲 💡 @Farzandan_parsi. 💡
🌻
🌿🌼
🌷☘🌹
🍃🌼🌿🍄
🌕🍃🌸🍀🌻
🍃🌺🌳🌷🌿🌸🍃🌹

#گنجینه _زبانزدهای_پارسی_و_ریشه‌یابی_آنان.

داستان، مَتَل (ضرب المثل) «گربه را دم حجله کشتن» :

می‌گویند در روزگار گذشته دختری تندخُو و بد خُوی بوده است که هیچ کس با او پیمان زناشویی نمی‌بسته است.
پس از چندی پسری از باشندگان «اهالی»آنجا دلاوری می‌کند و برآن می‌شود که با وی پیوند زناشویی ببندد.
وارونه‌ی نگرش همگان او می‌گوید:
می‌تواند دخترک را رام کند!
پس از آیین و جشن، اَروس (عروس) و داماد به خوازه«حجله» می‌روند و زمانی چند پس هم‌بَستری که می‌گذرد،
پسرک تشنه می شود.
گربه‌ای در خانه بوده است و از او می‌خواهد که آب بیاورد.
چندین بار می گوید: که «ای گربه برو و برای من آب بیاور»

گربه بیچاره که از همه جا ناآگاه «بی خبر» بوده است از جایش تکان نمی خورد تا این‌که مرد جوان چاقویش را از نیام بیرون می‌کشد و سر از تن گربه جدا می کند.
سپس رو به دختر می‌کند و می‌گوید:
برو آب بیار...

و از آن پس این داستان زبانزد مردم شد!

افسانه ها و متل های ایران
✍🏾بزرگمهر صالحی

💡@Farzandan_parsi. 💡

#دریافت‌آمیزی چیست؟
کسی که تندرست باشد و هیچ‌گونه آسیب اندامی نداشته باشد باید دارای پنج دریافت(حس) است،
(بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و بساوایی).

این دریافت‌های پنجگانه در زندگی روزانه ( کارکرد در تَن)هیچ‌گاه با هم آمیخته نمی‌شوند و آدمی در گفتار و سخن گفتن‌،
می‌تواند دو اندریافت (حس) از دریافت‌های پنجگانه خود را با هم در بیامیزد.
آمیختن دو دریافت از دریافت‌های پنجگانه در گفتار به گونه‌ای که از یک دریافت به جای دریافتدیگر بکار رَود.

نمونه: #ببین چه #می_گویم.
ببین(بینایی) + می‌گویم(شنوایی)
شما سخن را با دریافت شنوایی در می‌یابید
و گوینده از شما می‌خواهد سخن او را ببینید که به این آمیختگی حس ها«دریافت آمیزی» می‌گویند.


نمونه‌ای دیگر از آرایه دریافت آمیزی:

پیام تلخ(شنوایی+ چشایی).

روشنی را بچشیم(بینایی+ چشایی)

با مزه نوشتن( چشایی+ بینایی)

آوای نرم (شنوایی+ بساوایی«لامسه»)

ریخت بانمک(بینایی+ چشایی)

پند تلخ(شنوایی+ چشایی)

نگاه تلخ(بینایی+ چشایی)

چشم شور(بینایی + چشایی)

*حس واژه‌‌ای تازی ست=
واژگان پارسی«دریافت، اندریافت، سُهش»
را بکار ببریم.

✍#سیاه_منصور

@Farzandan_parsi

بجای واژگان تازی و بیگانه از واژگان زیبا و گوشنواز و دلنشین پارسی بهره‌برداری کنیم!!

بجای واژه تازی «حس»
می‌توان واژگان پارسی«دریافت- اندریافت- سُهِش»
را بکار برد.

شاهنامه:
سَبُك دامن داد برتافتى
گذشته بجستى و دریافتى‏



💡@Farzandan_parsi. 💡

#زیبایی‌های_زبان_پارسی.

💥واژگان، پارسی در زبان تازی.


بَرنِگان= از پارسی جامه و پوشاک مشکی
بَرنی= گونه‌ای از خرماهای خوب شهر بسی راه (بصره)
بَرنیان= از پارسی پرنیان، ابریشم نرم
بَرَه= از پارسی بره، فربه، کالای نرم و زیبا
برواز= از پارسی فَرواز، فرآویز
بروانه= از پارسی پروانه پنکه و دیگر چیزها
بُرُج÷ از پارسی برُگ، دِژها، کوشک ها، ستاره ها
بُروجِرد= از پارسی بَروگِرد، پیروزگرد.

دنباله دارد

به ✍
#بززگمهر_صالحی

☄بازخَن ها «منبع»
۱- فرهنگ دانشگاهی عربی- پارسی از المنجدالابجدی بیروت ۱۹۸۷
۲- الکلمات الفارسیه فی المعاجم العربیه جهینه نصر، علی طلاس. ۲۰۰۳.

💡@Farzandan_parsi.💡

🍃🌹🍃
🔥#خشنوتره_اهورهه_مزدا🔥

🔹امروز؛ ☀️🕊☀️

به روزِ پیروز وفرخ،
روز: « #اردیبهشت_امشاسپندان »
ازماه #فروردین

🔥برابر باسال 3759 مزديسنى،
🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲

برابر با روز سه شنبه: #بهرام_شید
۳ سوم #فروردین ماه
به سالِ ۱۴۰۰ 🌞خورشيدى.
۱۴۰۰/۱/۳
🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲

برابر بابا روز 23 ماه #مارس
🌲سال 2021 ترسايى.
23/03/2021
🏝⛲️🏝⛲🏝⛲🏝⛲

#اردیبهشت
#اشه_وهیشته⚖بهترین راستی
پاک و سامان یافته
شیوه‌ی برگزیده ایرانیان.
هرچیز و هرکسی در جای درست
و شایسته خود.

#هنجارهستی⚖#ترازو_و_همسنگی.

🥀گل #مرزنگوش
نماد اردیبهشت ایزد است.


💡 @Farzandan_parsi.💡

🍃🌺🌿🌸🍃🍄🍀🌻
🌻🍃🌸🍀🌺🍃
🌲🌷🍃🌼
🌞🌿🌺
🍃🍄
🌺
🌻
۱۴۰۰/۱/۳

بهترین‌های همراه
بامداد نوروزی‌تان‌ نیکو.

زمستانِ پیر به سَرآمد،
بهار آمد.
نگرانی جهان، برای آمدن بهار به پایان رسید.
درختان سبز شدند.
درختانِ آلوچه، سیب، گیلاس، گُلابی، پیراهنی
از شکوفه های زیبا بَرتَن پوشیدند.
زیرِ پوستِ خشکیده زمین گُل‌های بابونه، بنفشه
و گُلِ همیشه‌بهار بیرون رَستند و زیرِ باران‌های
گاه و بیگاهِ بهاری سبزتر می‌شوند.

باغچه زندگی‌تان پُرگُل،
جان و جهان‌تان جاودان باد.

به ✍
#سیــاه_منـصـور.


🌲 💡 @Farzandan_parsi. 💡
🌻
🌿🌼
🌷☘🌹
🍃🌼🌿🍄
🌕🍃🌸🍀🌻
🍃🌺🌳🌷🌿🌸🍃🌹

#زیبایی‌های_زبان_پارسی.

💥واژه های پارسی در زبان عربی

بَروَق= از پارسی برواک یا برواق از گیاهان سریش دار.
بُرهان= از پارسی پَرُوهان، برهان، نمودار، فرنود.
بَرَهوت= از پارسی بیابان.
بَرَی= از پارسی بریدن.
بَرید= از پارسی برید، «بردن= پُست».
بَریشان= از پارسی پریشان.
بَزًار= از پارسی بَرز فُروش.
بَزاه= از پارسی بُزه، گوژپشتی یا سینه کفتری، در پارسی پستی و بلندی زمین.
بُزد= از پارسی بُزداغ، ابزار پرداخت و زنگ زدایی مانند سوهان.
بَزر، بُزور= از پارسی برز، برزها.
بُزُر جسابور= از پارسی بزرگ شاهپور یکی از روستاهای بسی راه «بصره».

دنباله دارد
✍ بزرگمهر صالحی

☄بازخَن ها «منبع»
۱-فرهنگ دانشگاهی عربی - پارسی از المنجدالابجدی بیروت ۱۹۸۷
۲- الکلمات الفارسیه فی المعاجم العربیه جهینه نصر، علی طلاس. ۲۰۰۳.

💡@Farzandan_parsi.💡

برای روز کشور #پاکستان

«بَسَنت» و «بهار» دو واژه هندی و ایرانی‌اند.
که از یک ریشه جدا شده‌اند.
«بسنت» به چَمِ «بهار» است که از میانه ماه«مارس» آغاز می‌شود و تا ماه «مه» (مِی) دنباله دارد.
افزون بر آن، نام یک سرود یا آهنگ هندی است که به‌ویژه در «بهار» خوانده می‌شود؛
و گردن‌بندی که از گل‌های زرد ساخته می‌شود و همچنین شکفتن گل‌های زرد (معمولاً خردل) که
در سرزمین هندوستان فراوان می‌رویَد.‌ ...
رنگ زرد رنگ در دشت و هامون(طبیعت)
و زاده‌شدن هر چیز طبیعی است.
هر چیزی که چشم می‌گشاید و زاده می‌شود و به جهان می‌آید، چه جانور، چه آدمی، چه گل و گیاه و...، در نخستین روزهای زادروز خود زرد است و سپس اندک اندک رنگ می‌گیرد. ...
این دو واژه میان دو کشور هماهنگ است و نزدیکِ بهار نیز هم‌زمان آغاز می‌شود.
و، در پاکستان، روزی جداگانه برای آغاز آن نیست، و ماه «چَیت» از میانه ماه مارس آغاز می‌شود و همان نخستین ماه سال و بهار است. بیشتر مردم در این هنگام پوشاک‌های زرد می‌پوشند و جشن‌های گوناگون برپا می‌کنند.

(برگرفته از: شاهد چوهدری، پیام «نوروز یا جشن بهاران در پاکستان»
در هفته‌نامه آشنا، سال اول، شماره ۴، فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۱، ص ۲۸ و ۲۹)

ویرایش به پارسی پاک،
#سیــاه_منـصـور.

💡@Farzandan_parsi.💡

#رفتن_زمستان_و_آمدن_بهار.

👈 ازهمه جشن‌های آیینیِ جهان، در ایران،
هیچ‌کدام به اندازه نوروز آیین‌ها و برنامه‌های ویژه ندارند.
یک ماه از زمستانِ پیر به‌جاست که مردم به پیشواز بهار و نوروز می‌رَوَند.
با خانه تکانی و چهارشنبه‌سوری با افروختن آتش و دست‌افشانی به پیشوازی بهار می‌روند.
رَخت‌های نُو می‌پُوشند جامه‌های رنگین بَرتَن می‌کنند.
تِرمه‌ِ و خوانی رنگین می‌گُسترانند و هفت تا از سین‌های خوراکی را بر روی آن می‌چینند،
تا آیین و نمادِ نوروز را بجای آورده باشند.
خوشه‌های گندم.
«سیب‌سُرخِ باغ‌های_ایرانی، سیر سپید، سرکه کهنه، سنجد، سَمنوی پُخته شده از جوانه‌های گندمزار، سماغ»
تُنگِ بلور با ماهی‌های کوچیکِ سرخ‌رنگ، تخم‌مرغ‌های رنگی، شیرینی و دانه‌های خشکبار آذین‌بند این خوان نوروزی، می‌شود.
تا سَر شود ناسازگاری‌های زمستانِ پیر و ستم‌باره.
در هنگام نو گَشتِ سال و آمدنِ بهار دست بر آسمان برمی‌دارند و از آفریدگار بی‌همتایش بهترین ها را آرزو می‌کنند و برای درگذشتگان آرزوی آمرزش دارند‌ در این هنگام برنامه‌های مهمانی و دید و بازدیدها،
رفتن کوچک‌ترها به دیدن بزرگانِ خانواده آغاز می‌شود، و پس از آن به گردش در دشت و هامون می‌پردازند.
تا سیزده‌بدر همه مردم شاداب و خوش می‌گذرانند.
با پایان یافتن سیزده‌بدر به پسوازِ نوروز رفته و پرونده نوروز را می‌بندند.

خانه و سرایتان آباد،
دل‌های‌تان بدور از دلتنگی.

به ✍
#سیــاه_منـصـور.

💡@Farzandan_parsi.💡