چرا با بچه‌ها و مادرها کتاب می‌خوانم؟
چرا به کتاب‌ها تکیه کرده‌ام؟
غم و بغض بی‌پایان پشت تصاویر برج فروریخته‌ی متروپل آبادان، جواب سوال‌هاییست که مدام از من پرسیده می‌شود.
اگر بخواهم دقیق توضیح دهم باید ببرم‌تان به
سالهای سال پیش، قبل از وزش نسیم دوم خرداد وقتی تصمیم گرفتم روزنامه‌نگار شوم: من در خانواده‌ای رشد کرده‌ام که هرگز نسبت به وضع دیگران بی‌تفاوت نبودند. پدربزرگم در زمان ملی شدن صنعت نفت به زندان رفت و تبعید شد. در خانه‌‌ی او به روی همه باز بود و هر طور که می‌توانست به مردم کمک می‌کرد.
«آقابابا» رفته‌بود، وقتی به‌نظرم رسید روزنامه‌نگاری راهیست برای تاثیرگذاری و ساختن دنیایی بهتر در مقیاسی وسیع‌تر.
و سال‌ها طول کشید تا بفهمم، تا تک‌تک ما تغییر نکنیم، تغییری در جهان ایجاد نمی‌شود. تا عشق، همدلی، محبت و صلح در قلب‌ها و افکار ما جاری نباشد، پلشتی تمام نخواهد شد.
آیا کسی می‌تواند تصاویر متروپل را ببیند و غمگین نشود؟
این برج خود به خود که از زیر خاک در نیامده. سرمایه‌گذاری داشته، معماری، محاسبی، پیمانکاری، ناظری و ..... از طرف دیگر شهر شورایی داشته و شهرداری که وظیفه‌اش نظارت بر ساخت و سازها و حفظ جان مردم است.
گفتن ندارد که هیچ کس به وظیفه‌ی قانونی و اخلاقی و انسانی‌اش عمل نکرده. اگر کرده بودند الان آبادان زیبا و مهربان غرق ماتم نبود و خانواده‌هایی داغدار و‌عده‌ای نیز نگران عزیزان مفقودشان.
الان دیگر نمی‌شود برای قربانی‌ها کاری کرد. بعید است، بشود کسی را نجات داد اما می‌شود از صلح و عشق با بچه‌ها گفت، با مادرها انسانیت را لابه‌لای صفحات کتاب‌ها جست و نسلی را تربیت کرد که شادی خود را در فقر، رنج و غم دیگران نجویند.
کتاب‌های ارزشمند، آیینه‌ی تجربیات و آرزوهای بشر هستند برای ساختن دنیایی آرمانی. دنیایی که در آن، هر کس خود را بخشی از زنجیره‌ی هستی می‌بیند و به خود اجازه نمی‌دهد، به هیچ موجود دیگری آسیب برساند.
نمی‌دانم سرنوشت پرونده‌ی «متروپل» چه خواهد شد. نمی‌دانم کسانی که عزیزشان را از دست داده‌اند، چگونه با این غم مواجه خواهند شد. اما سعی می‌کنم به جای کینه، بذر امید و انسانیت را در دل کودکان بکارم و امیدوار باشم یکی از ده‌ها همراهم در باشگاه‌های کتابخوانی، فردا که در منصبی قرار گرفت، مقابل خشونت سر فرود نیاورد و پای نقشه‌ی ساختمانی که بر اساس قوانین علمی، ریزشش قطعی است، امضا نزند.
#متروپل
#آبادان
#کتاب
#کتاب_بخوانیم
#صلح
#عشق
#مهربانی
#مهربانی_را_بیاموزیم
#باشگاه_کتابخوانی
#باشگاه_کتابخوانی
@farhangkoodak
چرا به کتاب‌ها تکیه کرده‌ام؟
غم و بغض بی‌پایان پشت تصاویر برج فروریخته‌ی متروپل آبادان، جواب سوال‌هاییست که مدام از من پرسیده می‌شود.
اگر بخواهم دقیق توضیح دهم باید ببرم‌تان به
سالهای سال پیش، قبل از وزش نسیم دوم خرداد وقتی تصمیم گرفتم روزنامه‌نگار شوم: من در خانواده‌ای رشد کرده‌ام که هرگز نسبت به وضع دیگران بی‌تفاوت نبودند. پدربزرگم در زمان ملی شدن صنعت نفت به زندان رفت و تبعید شد. در خانه‌‌ی او به روی همه باز بود و هر طور که می‌توانست به مردم کمک می‌کرد.
«آقابابا» رفته‌بود، وقتی به‌نظرم رسید روزنامه‌نگاری راهیست برای تاثیرگذاری و ساختن دنیایی بهتر در مقیاسی وسیع‌تر.
و سال‌ها طول کشید تا بفهمم، تا تک‌تک ما تغییر نکنیم، تغییری در جهان ایجاد نمی‌شود. تا عشق، همدلی، محبت و صلح در قلب‌ها و افکار ما جاری نباشد، پلشتی تمام نخواهد شد.
آیا کسی می‌تواند تصاویر متروپل را ببیند و غمگین نشود؟
این برج خود به خود که از زیر خاک در نیامده. سرمایه‌گذاری داشته، معماری، محاسبی، پیمانکاری، ناظری و ..... از طرف دیگر شهر شورایی داشته و شهرداری که وظیفه‌اش نظارت بر ساخت و سازها و حفظ جان مردم است.
گفتن ندارد که هیچ کس به وظیفه‌ی قانونی و اخلاقی و انسانی‌اش عمل نکرده. اگر کرده بودند الان آبادان زیبا و مهربان غرق ماتم نبود و خانواده‌هایی داغدار و‌عده‌ای نیز نگران عزیزان مفقودشان.
الان دیگر نمی‌شود برای قربانی‌ها کاری کرد. بعید است، بشود کسی را نجات داد اما می‌شود از صلح و عشق با بچه‌ها گفت، با مادرها انسانیت را لابه‌لای صفحات کتاب‌ها جست و نسلی را تربیت کرد که شادی خود را در فقر، رنج و غم دیگران نجویند.
کتاب‌های ارزشمند، آیینه‌ی تجربیات و آرزوهای بشر هستند برای ساختن دنیایی آرمانی. دنیایی که در آن، هر کس خود را بخشی از زنجیره‌ی هستی می‌بیند و به خود اجازه نمی‌دهد، به هیچ موجود دیگری آسیب برساند.
نمی‌دانم سرنوشت پرونده‌ی «متروپل» چه خواهد شد. نمی‌دانم کسانی که عزیزشان را از دست داده‌اند، چگونه با این غم مواجه خواهند شد. اما سعی می‌کنم به جای کینه، بذر امید و انسانیت را در دل کودکان بکارم و امیدوار باشم یکی از ده‌ها همراهم در باشگاه‌های کتابخوانی، فردا که در منصبی قرار گرفت، مقابل خشونت سر فرود نیاورد و پای نقشه‌ی ساختمانی که بر اساس قوانین علمی، ریزشش قطعی است، امضا نزند.
#متروپل
#آبادان
#کتاب
#کتاب_بخوانیم
#صلح
#عشق
#مهربانی
#مهربانی_را_بیاموزیم
#باشگاه_کتابخوانی
#باشگاه_کتابخوانی
@farhangkoodak