دیشب خواب دیدم دوباره دهساله شدهام. در آستانهی در خانه ایستادهام و دوست نازنین مادرم مستوره خانم، که ما حاجخانم صدایش میزدیم از زیر چادر مشکیاش کتاب حماسهی آلبرت شوایتزر را به من داد. کتابی که سالها پیش از انقلاب، خواهرزادهشان به فارسی ترجمه کردهبودند و قرار بود نگاه من را به زندگی تغییر دهد.
«آلبرت شوایتزر» موسیقیدان، پزشک و دانشمند رشتهی الهیات اهل آلزاس اوایل قرن بیستم به آفریقا رفت و چهل سال به درمان بیماران، بویژه جذامیان پرداخت و باوجود اطلاعیههای متعدد روشنفکران اروپایی که معتقد بودند حضور او در جایی مثل پاریس، مفیدتر است، حاضر نشد بازگردد. او میگفت وجدانش قبول نمیکند بیماران را تنها بگذارد.
جایزهی صلح نوبل را به او دادند. ولی من فکر میکنم او هر لحظه، جایزهاش را از کائنات میگرفت چون مطابق ندای درونش عمر را میگذراند.
سالها از فوت خانم فیوضات و خواهرزادهشان که یکی از نخستین خانمهای مترجم ایرانی در دههی سی بودند، میگذرد. من دارم از میانسالی رد میشوم و مثل همه، از انبوه اتفاقات خشن ناراحتم. ولی میتوانم کسانی را که مرتکب این اعمال شوم، درک کنم. آنها، با عشق و گذشت و دوستی آشنا نشدهاند. در کودکیشان، کسی از محبت به جهان در گوششان نگفته. فقط شنیدهاند که باید حقشان را بگیرند و توسریخور نباشند. از صف سرسره در زمین بازی پارک تا صف بوفهی مدرسه و ....
انتقام، راهیست که اکثر ما بهعنوان تنها راه زیستن به بچههایمان نشان میدهیم. اما، چنین مسیری، فقط به بازتولید رنج و نابودی منجر میشود و بس.
خوشبخت بودم که با کتابها بزرگ شدم. با انسانهای شگفتانگیری که ترسی از زیستن فردیت خود نداشتند و مهربانیشان را در کتابی قدیمی، تجلی میدادند.
متاسفانه نتوانستم کتابم را پیدا کنم. ولی با خوشحالی تصاویری از آن را یافتم. عکس دوم کتاب من بود، با امضای مترجم.
خانم حبیبه فیوضات، قدر ندید. شاید اگر الان زندهبود، از زحماتش تقدیر میشد. اما من، خوانندهی آثار ایشان، اینجا از بانویی که بیش از شصت سال پیش برای صلح ارزش قائل بوده، تشکر میکنم.
خانم فیوضات عزیز
ممنون که عشق به انسانیت را نشانم دادید. امیدوارم من هم بتوانم همین کار را برای بچهها انجام دهم و آنها هم برای نسل بعد از خودشان.
افسوس، مادر نشدید ولی ما فرزندان شماییم.
#صلح
#عشق
#عشق_و_صلح
#کتاب
#آلبرت_شوایتزر
#حماسه_آلبرت_شوایتزر
#حبیبه_فیوضات
#نه_به_خشونت
#کتابخوانی
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی
#باشگاه_کتابخوانی_کودک_و_فرهنگ
#کتاب_بخوانیم
#زندگینامه
@farhangkoodak
راستی فکر میکنید الان با چه آثاری میشود عشق و صلح را ترویج کرد؟
«آلبرت شوایتزر» موسیقیدان، پزشک و دانشمند رشتهی الهیات اهل آلزاس اوایل قرن بیستم به آفریقا رفت و چهل سال به درمان بیماران، بویژه جذامیان پرداخت و باوجود اطلاعیههای متعدد روشنفکران اروپایی که معتقد بودند حضور او در جایی مثل پاریس، مفیدتر است، حاضر نشد بازگردد. او میگفت وجدانش قبول نمیکند بیماران را تنها بگذارد.
جایزهی صلح نوبل را به او دادند. ولی من فکر میکنم او هر لحظه، جایزهاش را از کائنات میگرفت چون مطابق ندای درونش عمر را میگذراند.
سالها از فوت خانم فیوضات و خواهرزادهشان که یکی از نخستین خانمهای مترجم ایرانی در دههی سی بودند، میگذرد. من دارم از میانسالی رد میشوم و مثل همه، از انبوه اتفاقات خشن ناراحتم. ولی میتوانم کسانی را که مرتکب این اعمال شوم، درک کنم. آنها، با عشق و گذشت و دوستی آشنا نشدهاند. در کودکیشان، کسی از محبت به جهان در گوششان نگفته. فقط شنیدهاند که باید حقشان را بگیرند و توسریخور نباشند. از صف سرسره در زمین بازی پارک تا صف بوفهی مدرسه و ....
انتقام، راهیست که اکثر ما بهعنوان تنها راه زیستن به بچههایمان نشان میدهیم. اما، چنین مسیری، فقط به بازتولید رنج و نابودی منجر میشود و بس.
خوشبخت بودم که با کتابها بزرگ شدم. با انسانهای شگفتانگیری که ترسی از زیستن فردیت خود نداشتند و مهربانیشان را در کتابی قدیمی، تجلی میدادند.
متاسفانه نتوانستم کتابم را پیدا کنم. ولی با خوشحالی تصاویری از آن را یافتم. عکس دوم کتاب من بود، با امضای مترجم.
خانم حبیبه فیوضات، قدر ندید. شاید اگر الان زندهبود، از زحماتش تقدیر میشد. اما من، خوانندهی آثار ایشان، اینجا از بانویی که بیش از شصت سال پیش برای صلح ارزش قائل بوده، تشکر میکنم.
خانم فیوضات عزیز
ممنون که عشق به انسانیت را نشانم دادید. امیدوارم من هم بتوانم همین کار را برای بچهها انجام دهم و آنها هم برای نسل بعد از خودشان.
افسوس، مادر نشدید ولی ما فرزندان شماییم.
#صلح
#عشق
#عشق_و_صلح
#کتاب
#آلبرت_شوایتزر
#حماسه_آلبرت_شوایتزر
#حبیبه_فیوضات
#نه_به_خشونت
#کتابخوانی
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی
#باشگاه_کتابخوانی_کودک_و_فرهنگ
#کتاب_بخوانیم
#زندگینامه
@farhangkoodak
راستی فکر میکنید الان با چه آثاری میشود عشق و صلح را ترویج کرد؟