منتظر هیچ‌کس نمانیم
تصور می‌کنم کرونا این فرصت را ایجاد کرد تا همه‌ی ما با هر سن و سال و هر نوع طرز تفکری، به لزوم تغییری اساسی در سیستم آموزشی و رفتاری با کودکان پی‌ببریم.
قرنطینه‌ی خانگی ما را به کودکان‌مان نزدیک‌تر کرد و بار سنگین تربیت و آموزش را از دوش معلمان و مدارس برداشت و به خانواده‌ها و بخصوص مادران انتقال داد.
اگرپیگیر اوضاع تحصیلی فرزندمان در این شش ماه، بوده باشیم قطعا به نقاط ضعف نظام توصیفی در آموزش سوادپایه پی‌برده‌ایم.
عوامل و علل متعددی باعث شده‌اند تا کودکان دبستانی امروز، از سطح پایین‌تری از خواندن و نوشتن، نسبت به نسل‌های قبل برخوردار باشند.
مثال‌هایی که من رصد کرده‌ام، بیش از عجیب و غیرقابل باور بودن، تاسف‌برانگیزند. وقتی دانش‌آموز ورودی کلاس ششم عنوان گروه مجازی را به جای «دوست»، «دوصت» می‌نویسد و هیچ‌کدام از اعضا هم متوجه نمی‌شوند یا کلاس چهارمی عزیزی به‌راحتی «گفت» را « گوفت» می‌پندارد!
دیگر کار از اعتراض به آموزگاران گذشته. اگر من که کنار فرزندم هستم، دلم برای کودکم نسوزد و برایش وقت نگذارم، معلمی که امسال، او را احتمالا حضوری نخواهیم دید، چطور می‌تواند با معضلات آموزش مجازی کمک کند؟
مادران عزیز، قرنطینه به ششمین ماه خود وارد شد. کرونا زندگی ما را از جنبه‌های مختلفی عوض کرد. اما بیایید از این اتفاق ناگوار، نتیجه‌ی مثبتی بگیریم. با بلندخوانی روزانه‌ی هر متنی که کودک دوست‌دارد و با نوشتن چند جمله‌ی کوتاه اما صحیح از نظر املایی و دستوری، براساس همان متن، سواد پایه را ارتقا دهیم.
مطمین باشید این کار، موثرتر از بسیاری از روش‌های جدید و شیک خواهد بود و اگر گفتگو و رابطه ی عاطفی را هم بیفزاییم، باعث نزدیکی و ارتباط صمیمانه‌تر ما خواهد شد.
مباد که از قرنطینه با دستانی خالی بیرون بیاییم.
ریحانه قاسم‌رشیدی
#کرونا
#قرنطینه_خانگی
#سوادپایه
#آموزش_خانگی
#راهکار
#مناسب_برای_کودکان_هفت_تا_دوازده‌سال
@farhangkoodak
تصور می‌کنم کرونا این فرصت را ایجاد کرد تا همه‌ی ما با هر سن و سال و هر نوع طرز تفکری، به لزوم تغییری اساسی در سیستم آموزشی و رفتاری با کودکان پی‌ببریم.
قرنطینه‌ی خانگی ما را به کودکان‌مان نزدیک‌تر کرد و بار سنگین تربیت و آموزش را از دوش معلمان و مدارس برداشت و به خانواده‌ها و بخصوص مادران انتقال داد.
اگرپیگیر اوضاع تحصیلی فرزندمان در این شش ماه، بوده باشیم قطعا به نقاط ضعف نظام توصیفی در آموزش سوادپایه پی‌برده‌ایم.
عوامل و علل متعددی باعث شده‌اند تا کودکان دبستانی امروز، از سطح پایین‌تری از خواندن و نوشتن، نسبت به نسل‌های قبل برخوردار باشند.
مثال‌هایی که من رصد کرده‌ام، بیش از عجیب و غیرقابل باور بودن، تاسف‌برانگیزند. وقتی دانش‌آموز ورودی کلاس ششم عنوان گروه مجازی را به جای «دوست»، «دوصت» می‌نویسد و هیچ‌کدام از اعضا هم متوجه نمی‌شوند یا کلاس چهارمی عزیزی به‌راحتی «گفت» را « گوفت» می‌پندارد!
دیگر کار از اعتراض به آموزگاران گذشته. اگر من که کنار فرزندم هستم، دلم برای کودکم نسوزد و برایش وقت نگذارم، معلمی که امسال، او را احتمالا حضوری نخواهیم دید، چطور می‌تواند با معضلات آموزش مجازی کمک کند؟
مادران عزیز، قرنطینه به ششمین ماه خود وارد شد. کرونا زندگی ما را از جنبه‌های مختلفی عوض کرد. اما بیایید از این اتفاق ناگوار، نتیجه‌ی مثبتی بگیریم. با بلندخوانی روزانه‌ی هر متنی که کودک دوست‌دارد و با نوشتن چند جمله‌ی کوتاه اما صحیح از نظر املایی و دستوری، براساس همان متن، سواد پایه را ارتقا دهیم.
مطمین باشید این کار، موثرتر از بسیاری از روش‌های جدید و شیک خواهد بود و اگر گفتگو و رابطه ی عاطفی را هم بیفزاییم، باعث نزدیکی و ارتباط صمیمانه‌تر ما خواهد شد.
مباد که از قرنطینه با دستانی خالی بیرون بیاییم.
ریحانه قاسم‌رشیدی
#کرونا
#قرنطینه_خانگی
#سوادپایه
#آموزش_خانگی
#راهکار
#مناسب_برای_کودکان_هفت_تا_دوازده‌سال
@farhangkoodak