مهم‌ترین مساله‌ی دانش‌آموزان چیست؟

بازگشایی مدارس با تمام پرسش‌ها و تردیدهایی که هنوز، هیچ مقامی به آنها پاسخ نداده، میلیونها کودک - فرد کمتر از هجده‌سال- را در شرایط جدیدی گذاشته.
فعلاً، تمرکز خانواده‌ها و مدارس بر مبتلا نشدن به کرونا و پیشرفت تحصیلی آنهاست. اما، گفتگو با اعضای باشگاه‌های کتابخوانی «کودک و فرهنگ» که دانش‌آموزان پایه‌های سوم تا هفتم را در برمی‌گیرند، از تنش‌های روانی و بروز خشونت‌های کلامی و حتی فیزیکی در مدارس و جمع بچه‌ها حکایت دارد.

یکی از بچه‌ها، از دعوای همکلاسی‌هایش در زنگ هنر و با در دست داشتن قیچی کاردستی گفت و دیگری از کتک‌کاری دو دختر کلاس نهمی در راهروی مدرسه که البته توسط سایر دانش‌آموزان، غائله یافته. سومین فرزندم، از آزارهای کلامی همکلاسی‌اش خبر داد و ....



فکر می‌کنم همه‌ی خانواده‌ها و افرادی‌که با بچه‌ها کار می‌کنند گسترش دامنه‌ی واژگان رکیک و برخوردهای مجازی خشن آنها خبر داشته باشند. متاسفانه، استفاده از چنین کلمه‌هایی، نشانه‌ی شجاعت و باحالی محسوب می‌شود و نوعی ارزش و اعتبار ایجاد می‌کند و حالا،همین بچه‌ها به مدرسه برگشته‌اند، بدون این‌که، طرح و برنامه‌ای برای رفع این معضل بزرگ درنظر گرفته شده باشد.

موضوع، گذراندن پنج هفته‌ی باقی‌مانده از سال تحصیلی فعلی نیست. ماجرا، بررسی بنیان‌های فکری نسلی‌است که بی‌هیچ خجالتی فحش می‌دهند و الگوی خود را شاخ‌های اینستاگرامی می‌دانند. افرادی که هیچ جامعه‌ای رفتارشان را تایید نمی‌کند.

صدالبته که عزیز نه ساله‌ی ما، تقصیر ندارد. چون الگویی به او ارایه نشده. پسر دوازده ساله‌ی ما نمی‌داند که تحقیر دیگران، نمایش کدام حفره‌ی
تاریک در دنیای درون است.


پدر و مادر و فعال فرهنگی عزیز، روی سخن من با شماست. آشنایی و اعتقاد قلبی به ارزش‌های اخلاقی و انسانی، کلید زندگی سالم فرزندان و شاگردان ما هستند.
و مشخص شدن مرز خوب و بد و
خیر و شر، خیلی بیشتر از نمره‌ی علوم و ریاضی در کیفیت زندگی و عاقبت بچه‌ها تاثیر می‌گذارند.


اگر گفتگو نکنیم، پای حرف‌های آنها ننشینیم و بدون قضاوت و توهین، کنارشان نباشیم، نمی‌توانند تصمیم درستی بگیرند.
به‌دلایل متعدد، مرزها در ذهن بچه‌ها جا‌به‌جا شده‌اند. باید، نحوه‌ی رفتار صلح‌طلبانه و علت انتخاب چنین شیوه‌ای از زندگی را برای‌شان روشن کرد. دختر من و پسر شما باید باور کند، سکوت دربرابر فرد هتاک و بی‌توجهی به او، نشانه‌ی قدرت است، نه ناتوانی و همدلی و درک متقابل، خوشبختی را ایجاد می‌کند.


ما با حربه‌ی هنر، ادبیات و فرهنگ می‌توانیم به نسل جوان کمک کنیم تا جایگاه خود را بسازند. کتاب‌ها، یاران ما هستند.
مباد که شکستن هنجارهای اخلاقی و قانونی، افتخار نسل جوان شده و
در دنیای نوجوانان، اهریمن دوست‌داشتنی دانسته شود.

ریحانه قاسم‌رشیدی، مادر، روزنامه‌نگار و تسهیلگر فرهنگی


@farhangkoodak

#بازگشایی_مدارس
#دانش_آموز
#صلح
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#کتابخوانی

https://www.instagram.com/tv/CcTXBcTAwIV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

معلمان بدآموز را سخن مشنو

که دیرسال بمانی به کام نیکوخواه
«سعدی»


درحالی‌که قلبم از تماشای رفتار خشونت‌آمیز در مدرسه‌ی پسرانه پر از درد است، شما را به دیدن فیلمی کوتاه از برخورد اتفاقی آقای دکتر شفیعی‌کدکنی، استاد بی‌بدیل ادبیات فارسی و عرفان جلب می‌کنم.

تا‌ کی، تمام فرزندان ما - و نه تنها آنها که در مدارس خاص و غیرانتفاعی درس می‌خوانند - از حق خود برای روابط محترمانه بهره‌مند شوند؟



@farhangkoodak

#مدرسه
#خشونت_در_مدارس

فکر می‌کنم تا الان همه این فیلم غم‌انگیز و خشونت‌بار را دیده‌اند. فیلم نیاز به توضیح ندارد. همه‌ی ما پدر و مادرها در دوران تحصیل‌مان با چنین برخوردهایی مواجه بوده‌ایم. دهه‌های گذشته، زمانی بود که تصور می‌شد: چوب معلم گله و هر کی نخوره، خله. چه بسیار والدین دلسوزی بودند که از مدیر مدرسه می‌خواستند هرطور صلاح می‌داند، فرزندشان را به راه آورد.

زخم این نوع برخورد، بر جان تک‌تک ما باقیست. بزرگ شدیم و دهه‌ها گذشت اما آن صبحگاهی را که ناظم سر صف، ما را به‌خاطر شیطنتی بچه‌گانه بیرون کشید، از یاد نبردیم.....

حالا، زمان دیگریست. عصر ارتباطات، به همه فهمانده انسان حقوقی دارد و پرورش کودک با خشونت، نه تنها نادرست، که غیراخلاقی است.

اگر جامعه‌ای خشن داریم، اگر در مناسبات فردی به‌جای گفتگو و عشق و پذیرش به تحکم رو می‌آوریم، برای این است که هیچ‌ فرصتی برای درک ارتباط انسانی بدون خشونت نداشته‌ایم.

این، مسیریست که در تمام دنیا طی شده. مردم آموزش دیده‌اند تا بهتر زندگی کنند. حق هر انسانیست که در مناسباتی محترمانه قرار بگیرد.

مطمینم، به زودی آموزش و پرورش اطلاعیه‌ای صادر می‌کند و از توبیخاداری این ناظم خبر می‌دهد. اما مشکل، فقط یک نفر نیست. موضوع، ناآشنایی صدها‌هزار معلم و کارمند مهم‌ترین وزارتخانه‌ی کشور با مفهوم انسان، کودک، حقوق کودک و نحوه‌ی برخورد صحیح با آنهاست.

معلم‌ها باید آموزش ببینند. باید بدانند هر رفتار آنها چه اثری بر دانش‌آموز باقی می‌گذارد و قانون و آیین‌نامه‌های داخلی هم، باید به‌طور دقیق و مشخص موارد خشونت را تبیین کند و مجدانه مانع تمام انواع اعمال زور شود.

تنها در این‌صورت، می‌توانیم زنان و مردانی داشته‌باشیم که ارزش خود و دیگران را می‌فهمند، بااحترام با هم زندگی می‌کنند و می‌توانند شادی و آرامش و عشق را به‌ خودشان و دیگران هدیه دهند.

عکس دوم، شاید بی‌ربط به موضوع به‌نظر بیاید ولی پوستر فیلمی است که ما دیروز در باشگاه کتابخوانی یاس، با بزرگسالان بررسی کردیم. واقعاً چطور می‌شود انتظار داشت جوانان ما مثل قهرمان‌های فیلم «پیش از طلوع» توان گفتگو، بیان خود، پذیرش دیگری و رفتار صادقانه و سالم را داشته باشند؟

سیاستگذاران محترم باید بدانند، علت بالا رفتن آمار طلاق و آسیب‌های اجتماعی را باید در سالهای نخست زندگی کودکان جستجو کنند همان هزاران هزار میلیارد ساعتی که از عمر نازنین فرزندان ما در سیستم آموزش رسمی سپری می‌شود.

ریحانه قاسم‌رشیدی



#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#آموزش_و_پرورش
#صلح
#عشق_و_صلح
#مدرسه_بدون_خشونت
#پیش_از_طلوع
#ارتباط_موثر
#ارتباط_بدون_خشونت

@farhangkoodak

واکنش آموزش‌وپرورش به قیچی کردن موی سر دانش‌آموزان در یک مدرسه

🔹روز گذشته ویدئویی از خشونت کادر مدرسه با دانش آموزان در فضای مجازی منتشر شد که واکنش‌های بسیاری را به همراه داشت.
🔹این ویدئو نشان می دهد که یکی از کارکنان مدرسه با قیچی موهای دانش آموزان پسر را به ترتیب می‌برد و باعث تحقیر و ناراحتی دانش آموزان می‌شود.
🔹ستاری فرد، سخنگوی آموزش و پرورش در واکنش به انتشار این ویدئو گفت: رفتار فرد خاطی با دانش آموزان عزیز مطابق ماده۸ قانون رسیدگی به تخلفات اداری بررسی و پیگیری می‌شود./ ایرنا
@thefuturechildren

همانطور که پیش‌بینی می‌شد، صرفاً مجازات فرد و مدرسه‌ی خاطی در اطلاعیه آمده.

باید متوجه باشیم، مشکل خشونت پنهان نهادینه شده در ساختار نظام رسمی آموزش و پرورش ماست که از فرهنگ ما نشات گرفته.

مشکل، یکنفر نیست.

@farhangkoodak

#خشونت_در_مدارس
#حقوق_کودک

https://www.khabaronline.ir/news/1629167/%D8%A8%D8%A8%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%AF-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%AD%D8%B8%D9%87-%D8%AA%D9%84%D8%AE-%D8%B6%D8%B1%D8%A8-%D9%88%D8%B4%D8%AA%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%AF%D8%B1


این نوجوان چه جنایتی مرتکب شده که معلم! این‌چنین کتکش می‌زند؟

آیا وقت آن نرسیده که این قبیل معلمان با مفاهیمی مثل حقوق کودک، کنترل خشم و احترام و عشق به دانش‌آموز آشنا شوند؟



راستی اگر موبایل نبود، از کجا می‌فهمیدیم در مدارس چه بر سر عزیزان‌مان می آید؟😢😢😢
#خشونت_در_مدارس
@farangkoodak

خشونت برای همه ممنوع است؛ معلم و شاگرد ندارد.

از روزی که درمورد خشونت در مدارس نوشته‌ام، چندین معلم به من پیام داده‌ و از مظلومیت معلم‌ها، حقوق پایین و شرایط سخت کاری‌شان با نسل جدید و مسائل دیگر گفته‌اند. بماند که به‌نظرم رسید بعضی از دوستان، هنوز معنای مراوده‌ی مقتدرانه با بچه‌ها را نمی‌دانند و کنترل خشم را نمی‌شناسند و تصور می‌کنند جواب بی‌ادبی یا هنجارشکنی کودک- هر فرد زیر هجده‌سال- را باید با خشونت داد.
به‌نظرم، مفهوم اقتدار و رابطه‌ی احترام آمیز، باید به‌شکلی جدی مورد بحث و گفتگوی عموم جامعه قرار بگیرد. البته اگر غم نان بگذارد.😔😔

اما آنچه امروز می‌خواهم مطرح کنم، نفی خشونت در مدارس است. دانش‌آموز، معلم، کادر اجرایی و حتی والدینی که مراجعه می‌کنند، همه باید در آرامش باشند و محترم.

این صحنه از ویدیوی دلخراشی که چند روز پیش منتشر شد، متانت معلم پرورشی را در مواجهه با کاسب محل نشان می‌دهد. من دست این آقای معلم را می‌بوسم که نخواست مقابل چشم بچه‌ها، رفتار خشنی داشته باشد. سیلی خورد تا من نوعی بفهمم، جواب سیلی، مشت نیست.

کودکی که مستقیم و غیرمستقیم یاد می‌گیرد، در برابر یک چک باید دستکم یکی بزند، چرخه‌ی رنج و شکاف اجتماعی را ادامه می‌دهد.

مدرسه و هر جایی که بچه‌ها حضور دارند، مکان باارزشی است. چرا که فضایی برای ساختن آینده است. اگر احترام، عشق، توجه و درک متقابل و گفتگو در آن وجود داشته باشد، خروجی‌اش، انسان‌های شاد، موثر و امیدوار می‌شود.

ما مردم ایران با تمام سرخوردگی‌های فردی و جمعی، یک جایی باید یاد بگیریم که «دست‌ها برای زدن، نیستند» و کلمه‌ها برای رنجاندن به‌وجود نیامده‌اند.
شاید از این لحظه‌ی باارزش تاریخی، جامعه‌ی ما به سمت مناسباتی انسانی‌تر حرکت کند.

پانوشت یک: «دست‌ها برای زدن نیستند» عنوان کتابیست از انتشارات نردبان که به کودکان پنج تا نه سال می‌آموزد چگونه با احساس خشم و ناکامی مواجه شوند و به‌جای برخورد فیزیکی یا کلامی، واکنشی سالم و مناسب داشته باشند.

پانوشت دو: قبول دارید که خود ما هم در این موارد آموزش ندیده‌ایم، گاهی منفعلانه رفتار می‌کنیم و زمانی عصبی و پرخاشگرانه؟ با بچه‌ها خیلی چیزها را می‌توانیم یاد بگیریم.

#دست‌_ها_برای_زدن_نیستند
#انتشارات_نردبان
#انتشارات_فنی_ایران
#مهارتهای_زندگی
#مهارتهای_ارتباطی #مهارتهای_فردی
#عشق
#صلح
#صلح_درون
#نه_به_خشونت
#خشونت_در_مدارس
#مدرسه
#معلم#دبستان#دبستان_پسرانه#احترام#احترام_متقابل #اقتدار#رفتار_صحیح
@farhangkoodak