طی سال‌های اخیر، مکرراً شنیده‌ام که نوجوانان ما امیدی به آینده ندارند.
تصور می‌کنم ما در نشان دادن زندگی معنادار خودمان به آنها کوتاهی کرده‌ایم. زندگی خیلی وقت‌ها در جغرافیای ما، مستعد رنج و ناکامی است. اما ما مادرها تسلیم شرایط نیستیم. به هر نحو که بتوانیم برای کسانی می‌کوشیم که بیش از خود دوست داریم: خانواده و فرزندان‌مان.

زندگی بدون معنا، چیزی جز تکرار گام‌هایی خسته به‌سوی نیستی نمی‌تواند باشد.

آشنایی با نظرات افرادی مثل ویکتور فرانکل - پایه‌گذار نظریه‌ی معنادرمانی- کمک بزرگی به هرکسی است که می‌خواهد روزگار بهتری داشته‌باشد.


فرانکل -روانپزشک اتریشی- که طی سال‌های جنگ جهانی دوم در اردوگاه مرگ آشویتس زندانی بود و در شرایط بسیار سختی زندگی می‌کرد، دریافت افرادی که معنایی برای «هستی» خود دارند، بیش از دیگران دربرابر شرایط دشوار مقاومت می‌کنند.


کتاب «انسان در جستجوی معنا» از ایشان با ترجمه‌های مختلف در بازار نشر موجود است.


#ویکتور_فرانکل
#خودکشی
#معنادرمانی
#امید
#نوجوان
#انسان_در_جستجوی_معنا

@farhangkoodak

هفته‌ی دوم مرداد و همراهی «خیام» با «زوربای یونانی» در باشگاه کتابخوانی مجازی کودک و فرهنگ

🔹همزمانی بعضی حوادث جدا از هم، در زندگی من شگفت‌انگیز بوده. مثلاً این که کلاس اول راهنمایی در اوج زمان جنگ و شرایط بسیار سخت مدرسه، با دخترانی آشنا شدم که عاشق ادبیات بودند و مشاعره تفریح همیشگی‌شان. دوستی عجیب ما دهه‌ها با وجود تفاوت‌های‌مان ادامه‌داشته و دارد و یکی از همین همکلاسی‌های نازنین، وقتی بعد از بیست سال کار مداوم در مطبوعات، مجبور بودم در مدرسه‌ای کارگاه کتابخوانی برگزار کنم و از سختی‌های بسیار بر سر راه، حول کرده‌بودم برایم نوشت: «راه، خود بنمایدت» و همین‌طور هم شد.

🔹من، همزمانی‌های عجیب دیگری را هم تجربه‌کرده‌ام که همه برای زندگی‌ام پر از خیر و برکت بوده‌اند.
و همزمانی آخر، هفته‌ی پیش بود. دوشنبه در «پنج اقلیم حضور» با خیام همراه بودم و چهارشنبه در هم‌خوانی «زوربای یونانی» که از سی سال پیش، چند بار خوانده‌بودم، ناگهان متوجه تشابه معنایی این رمان با افکار حکیم و ریاضی‌دان نیشابور شدم.


🔹گذرا بودن جهان، ناچیزی و ناتوانی ما در برابر حوادث و البته مرگ که معمایی همچنان ناگشوده باقی‌مانده.

🔹زمان در نظر خیام، به‌شکلی تکراری ما را به بازی می‌گیرد، برای رهایی از چنگال او، کشف راز لحظه و زیستن در خشنودیست که می‌تواند به نجات ما بیاید و این طرز تفکر به شکلی باورنکردنی در «زوربای یونانی» هم آمده. چه در تأملات راوی که پیگیر اندیشه‌های بوداست و چه در مشئی عملی زوربا.


🔹خیام به ناپایداری هستی واقف است. اما «می‌خوردن» و رها شدن از غم‌ها را آئین خود می‌داند و قهرمانان این رمان معروف با فاصله‌ای چندصدساله نیز، وقتی دار و ندارشان را از دست می‌دهند، به‌جای اندوهگین‌شدن که رسم رایجی‌است به رقص درمی‌آیند و به‌نظرشان می‌آید که خوشمزه‌ترین غذای زندگی‌ خود را می‌خورند.

🔹«این دنیا چیست و چه حاصلی دارد؟ هدف از این زندگی چیست و از چه راهی می‌توان در طی این چند صباح عمر به آن هدف دست‌یافت؟» و پاسخ این سوال‌ها که نسل به نسل انسان از خود پرسیده و کارانتزاکیس به زبان قهرمان خود جاری کرده را خیام جان این‌گونه پاسخ داده‌است:

«از منزل کفر تا به دین، یک نفس است
وز عالم شک تا به یقین، یک نفس است
این یک نفس عزیز را خوش می‌دار
کز حاصل عمر ما همین یک نفس است»



#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودک_و_فرهنگ
#پنج_اقلیم_حضور
#خیام
#زوربای_یونانی
#نیکوس_کازانتزاکیس
#معنای_زندگی
#انسان_در_جستجوی_معنا
#ریحانه_قاسم‌رشیدی


@farhangkoodak

🪷در باشگاه کتابخوانی بزرگسال، درکنار بانوان دوستدار مطالعه، به سرزمین‌های دور اندیشه سفر می‌کنیم.

اگر دوست دارید همراه ما باشید به آی‌دی
@rb1105
پیام دهید.