[Forwarded from به سوى دموكراسى]
نظر استاد #مصطفی_ملكيان دربارۀ دو #انتخابات مهّم پيش رو..
@democracyy
من شخصاً معتقد هستم كه در تاریخ هیچ انتخاباتی كاملاً مطلوب نبوده است. امّا در این‌جا هم باید به دو نكته توجّه كنم. یكی اینكه نامطلوب بودن امری نسبی است. دایر بین نفی و اثبات و صفر و یك نیست. امر ذومراتبی است ما نمی‌توانیم به بهانه‌ای كه انتخابات مطلوب نیست آن را رها كنیم. رها كنیم، چه خواهد شد؟ اگر همین انتخابات را هم رها كنیم آیا به سود مردم خواهد بود یا خیر؟ من می‌گویم اگر در همین انتخابات كه شاید مطلوب صد در صد ما نباشد شركت كنیم، به سود مردم خواهد بود. نكتۀ دوّم این است كه كسانی می‌گویند كه سوءاستفاده‌كنندگان وقتی ما اجتماع می‌كنیم در مراكز رأی‌گیری از ازدحام و انبوهی و جمعیت ما به سود مقاصد خودشان و برای انگیزه‌های خودشان استفاده می‌كنند. من می‌گویم شكی در این نیست امّا جهان، جهان تزاحم‌ها است. كاری‌كه هیچ سوءاستفاده‌ای از آن نشود را چه كسی می‌تواند انجام دهد؟ هیچ كاری در جهان نیست الا این‌كه وقتی من انجام می‌دهم می‌شود كسی از این كاری كه من انجام می‌دهم سوءاستفاده هم بكند. امّا وقتی توجّه می‌كنیم، می‌بینیم این سوءاستفاده‌ای هم كه تصور می‌كنیم بزرگ خواهد بود و مهّم، آن‌قدرها هم این گونه نخواهد بود. چون از نفس اجتماع ما به سود خودشان سوءاستفاده می‌شود امّا از رأیی كه بر اثر اجتماع ما از درون صندوق‌ها بیرون می‌آید، مردم بیشتر سود می‌برند. در تمام انتخابات دیده‌اید كه هر وقت ما اجتماع نكرده‌ایم، آن سوءاستفاده‌ای كه می‌گوییم از اجتماع ما می‌شود كمتر شده است امّا در عوض رأیی هم كه از صندوق‌ها بیرون آمده، حتماً به زیان مردم بوده است. به زبان ساده‌تر نفس اجتماع مورد سوءاستفاده كسانی است كه نیكخواه ملت نیستند امّا رأیی كه از صندوق‌ها بیرون می‌آید اتفاقاً نمی‌تواند مورد سوءاستفاده آنها قرار بگیرد چون معمولاً در این گونه موارد بدون استثنا كسی رأی آورده كه آن سوءاستفاده‌كنندگان نمی‌خواسته‌اند كه او رأی بیاورد. بنابراین یك شادی هیجانی زودگذر چندروزه را بگذاریم برای سوءاستفاده‌كنندگان بماند تا یك شخص لااقل شایسته‌تر نمایندۀ مجلس یا رییس‌جمهور یا هر مقام دیگری باشد كه نفع مردم در آن است. نكتۀ آخر این است كه فرض كنید كه ما نخواهیم از طریق انتخابات كه دموكراتیك‌ترین روش تغییر اجتماعی است، تغییر سیاسی ایجاد كنیم. یعنی با انتخابات قهر كنیم. در این صورت دو شق بیشتر وجود ندارد. یكی این است كه اصلاً نمی‌خواهیم تغییر و اصلاحی صورت بگیرد كه علی‌القاعده نباید این گونه باشد.
شق دوّم این است كه می‌خواهیم تغییر و اصلاح باشد امّا نمی‌خواهیم از طریق روش‌ دموكراتیك اصلاح یعنی انتخابات باشد. مثلاً می‌خواهیم كودتا یا انقلاب یا مداخلات خارجی یا شورش‌های داخلی باشد. هیچ كدام از این‌ها بر انتخابات دموكراتیك رجحان ندارند. به تعبیر دیگر ما یا طالب اصلاح هستیم یا نیستیم. اگر نیستیم كه هیچی.
امّا اگر طالب اصلاح هستیم، چند راه بیشتر وجود ندارد.
۱. یا انقلاب است یا
۲. شورش داخلی است یا
۳. مداخلۀ‌خارجی است یا
٤. كودتا
۵. و از راه اصلاحات پارلمانتاریستی و انتخابات است.
اگر كسی كاملاً از اصلاح رویگردان نشده باشد و بخواهد اصلاح ایجاد كند، در میان این پنج راه، آیا بهترین راه این نیست كه از طریق انتخابات اصلاح انجام دهیم؟ انتخابات بهتر است یا انقلاب یا كودتا یا مداخلات خارجی و شورش و مركزگریزی‌های داخلی؟ علی‌الخصوص باید به یك نكته هم توجّه داشت. همۀ آن راه‌های بدیل غیر از انتخابات، چون محیط را رادیكالیزه می‌كنند، كسی هم كه بعد از نابود كردن یك نظام سیاسی بر سر كار می‌آید، خود نیز رادیكال می‌شود. چون در یك محیط رادیكالیزه و پر از خشونت رُشد كرده است. كسی كه در یك محیط پر از خشونت رُشد می‌كند معنایش این است كه از همه خشونت‌مندان، خشونت‌مندتر و خشن‌تر بوده است. ولی اتفاقاً وقتی می‌خواهید تغییر را از طریق انتخابات ایجاد كنید، چون محیط رادیكالیزه نیست، معمولاً كسانی هم كه بر سر كار می‌آیند، انسان‌هایی رادیكالیزه و رادیكال و خشن نخواهند بود. امیدوارم همه‌چیز بر وفق خیر و صلاح مردم كشور ما پیش برود. چون در دنیای امروز هر یك سال عقب‌افتادن از قافلۀ فرهنگ و تمدّن جهانی به معنای ۵٠ سال عقب افتادن است. دلیل این است تحولاتی كه در سطح جهان پیش می‌آیند، نه تنها سرعت دارند بلكه شتاب هم دارند..››
یکشنبه ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹٤
گزیده‌ای از گفت‌وگوی بسیار خواندنی
💫 روزنامۀ اعتماد با عنوان «روشنفکران و قدرت)

اما چیزی که من می خواهم [در باره #انتخابات]بگویم این است که نباید به نتیجه انتخابات اهمیت اول را داد، آنچه که اهمیت دارد، تقویت روند دمکراسی خواهی و شیوه های دمکراتیک در جامعه است.

در تعریف #دموکراسی گفته اند شیوه های معین برای رسیدن به نتایج نامعین.

اینکه نتیجه انتخابات چه می شود یک بحث است، اما اینکه این روش تقویت بشود، یک بحث دیگر.

#رای دادن نشانه خوبی از رشد یک اندیشه و عمل بهداشتی در جامعه ماست . ما نباید این را دست کم بگیریم، برعکس باید پررنگش کنیم. نباید هم فکر کنیم که این کار به نظام مشروعیت می دهد،پس ترکش کنیم .

یادم می آید در دوره شاه، پزشکان معدودی کارشان را خوب انجام نمی دادند؛ با این استدلال که هرچه مردم ناراضی تر شوند بهتر است. درحالیکه یک نظام طبی خوب باید به مردم کمک کند که سالم باشند.

این خود از مطلوبات ماست، حالا هرکس می خواهد سرکار باشد.

لذا من توصیه ام این است که مردم با مطالعه و بررسی کاندیدای اصلح خود را انتخاب کنند و به جهانیان نشان دهند که مردم ایران به روش های دمکراتیک اهمیت میدهند...

مصاحبه با روز آنلاین/ سال٨٤

@SchoolofRumi

اما چیزی که من می خواهم [در باره #انتخابات]بگویم این است که نباید به نتیجه انتخابات اهمیت اول را داد، آنچه که اهمیت دارد، تقویت روند دمکراسی خواهی و شیوه های دمکراتیک در جامعه است.

در تعریف #دموکراسی گفته اند شیوه های معین برای رسیدن به نتایج نامعین.

اینکه نتیجه انتخابات چه می شود یک بحث است، اما اینکه این روش تقویت بشود، یک بحث دیگر.

#رای دادن نشانه خوبی از رشد یک اندیشه و عمل بهداشتی در جامعه ماست . ما نباید این را دست کم بگیریم، برعکس باید پررنگش کنیم. نباید هم فکر کنیم که این کار به نظام مشروعیت می دهد،پس ترکش کنیم .

یادم می آید در دوره شاه، پزشکان معدودی کارشان را خوب انجام نمی دادند؛ با این استدلال که هرچه مردم ناراضی تر شوند بهتر است. درحالیکه یک نظام طبی خوب باید به مردم کمک کند که سالم باشند.

این خود از مطلوبات ماست، حالا هرکس می خواهد سرکار باشد.

لذا من توصیه ام این است که مردم با مطالعه و بررسی کاندیدای اصلح خود را انتخاب کنند و به جهانیان نشان دهند که مردم ایران به روش های دمکراتیک اهمیت میدهند...

مصاحبه با روز آنلاین/ سال٨٤

@SchoolofRumi

فایل #متنی
#گفتگو با دکتر دباغ

#انتخابات سال‌92 #فيس‌بوك محور بود و انتخابات سال 94 #تلگرام‌ محور

🆔 @soroushdabbagh 👇👇👇👇

برشی از «چرا #انتخابات‌ برای #دموکراسی بد است؟»
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/vdch.6n6t23nzwftd2.html

@tarjomaanweb

فايل صوتى گفتگو با دكتر #سروش_دباغ در ارتباط با #انتخابات

@SoroushDabbagh_Official

👇🏻👇🏻👇🏻

تجربه‌ی جهان وجودِ ما را می‌سازد. چندین دهه بیشتر نیست که جهانی دیجیتالی حجم غالب تجربه‌های ما را شکل داده است. کافی است به تعداد ساعاتی توجه کنیم که روزانه صرف تماشای صفحه‌‌ی نمایش تلویزیون، کامپیوتر، و موبایل می‌کنیم. تنگ بلورین گیتی ما را دربرگرفته است. حیران تصاویریم. تمامی ندارند. بیشتر نگاه می‌کنیم، تشنه‌تر می‌شویم. گهگاه، روی پوست کشیده‌شان دست می‌کشیم و محو می‌شوند. مسحور تصاویر می‌میریم.
زمین را می‌سوزانند. درختان را قتل عام می‌کنند. قایق‌ها در توفان می‌شکنند. امواج جنازه‌های متورم کودکان را به ساحل می‌آورند. مادران مویه می‌کنند. ما جنبش‌های مجازی راه‌ می‌اندازیم. قرار می‌گذاریم انقلاب‌ ‌کنیم. دست در دست موبایل‌هایمان به خیابان می‌آییم. میانه‌ی میدان تصاویر درآغوش‌مان می‌کشند. خواب‌مان‌ می‌برد. اشباح می‌آیند و ما را می‌ربایند. مردم را منفجر می‌کنند. ما پرچم‌های‌شان را به اشتراک می‌گذاریم. مردم را گردن می‌زنند. ما تصاویر خشونت را ممنوع می‌کنیم.
بیش از خودمان به سلفی‌هایمان فکر می‌کنیم. تصاویری منفصل که نه فقط از وجود ما استقلال یافته‌، بلکه جایی برای عینیت ما باقی نگذاشته‌اند. سلفی فوق‌واقعیت ماست. تصویری شکننده که به شدت برنده است. ورای مجاز و حقیقت است. فوق واقعیتی که مختصات خود را دارد. تصویری که هست و نیست. سلفی خود خیالیِ‌ ما را به رخ‌مان‌ می‌کشد. انسان‌هایی که اعتبارشان در بی‌اعتباری‌شان است. گردن کج می‌کنیم و انسانی‌هایی می‌شویم که دیگر ایستاده نمی‌میرند. سلفی‌هامان عاشق هم می‌شوند. قرار ملاقات‌ می‌گذارند. ازدواج مجازی می‌کنند. جدا می‌شوند. و پیش چشم شیشه‌ایِ خدایگان قتل می‌کنند و دست به خودکشیِ آنلاین می‌زنند.
باد در غبغب می‌اندازیم. به گونتر گراس فخر می‌فروشیم که یک هزارم ما دوست ندارد. همه چیزمان را حراج می‌کنیم. سلیقه‌ی کتاب و موسیقی و فیلم و هنرمان را به دیوار می‌کوبیم. داشته‌ها و نداشته‌هایمان را نشان می‌دهیم. مشتری نمی‌آید. حباب‌مان می‌ترکد. بعد، پشت مانیتورهایمان از تنهایی می‌میریم.
خوب یا بد، این دنیای خیالی ما را به شکل دلخواه خودش ساخته است، موجودات بازی‌های کامپیوتریِ جهانی دیجیتال، که ماهیت فوق واقعیت دارند، انسان‌هایی که می‌توانند با تعابیر خود جهان را تغییر دهند.
این کتاب کوچک روایت فوق‌واقعیت انسان‌هایی است که در جهان مجازی سرنوشت سیاسیِ ایران در میدان انتخابات یازدهمین دوره‌ی ریاست جمهوری را رقم زدند...
―
#واقعیت_مجازی
تحلیل #جامعه‌شناختی رفتار کاربران فضاهای #مجازی در میدان #انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۹۲
#شهرام_پرستش
―
@gomanpub
―

#واقعیت_مجازی
تحلیل #جامعه‌شناختی رفتار کاربران فضاهای #مجازی در میدان #انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۹۲
#شهرام_پرستش

@gomanpub

براستی رفتار مردم در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ به لحاظ جامعه‌شناختی چگونه توجیه می‌شود؟ آیا رفتار مردم آنچنان منحصر‌بفرد بوده که هیچ الگویی نمی‌توانست آنرا پیش‌بینی کند؟ یا هیچ فرقی با رفتار مردم در دیگر نقاط جهان نداشته تا آنجا که با الگوهای رفتاریِ جوامع دیگر تبیین‌پذیر است؟ به نظر می‌رسد تحلیل‌های متقابل بیش از آنکه به شناخت واقعیت انتخابات در ایران کمک کنند آن را در نوعی بن‌بست گرفتار کرده‌اند. همه‌ی شباهت‌ها به چشم عقل‌گرایان می‌آیند، در‌حالیکه نسبی‌گریان فقط تفاوت‌ها را می‌بینند. این منازعه پایانی ندارد، زیرا زیرمجموعه‌ای از مجادله‌ی بی‌سرانجام عقل‌گرایی و نسبی‌گرایی است. عبور از این وضعیت پارادوکسیکال مستلزم رویکرد رابطه‌گرایی است که پییر بوردیو با اتخاذ آن دوگانه‌ی مهلک عین‌گرایی و ذهن‌گرایی را پشت سر گذاشت.
―
#واقعیت_مجازی
تحلیل #جامعه‌شناختی رفتار کاربران فضاهای #مجازی در میدان #انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۹۲
#شهرام_پرستش
―
@gomanpub
―

💠 سیاست نامه ی خراسانی
✍ محسن کدیور

🔅 آخوند ملا محمد كاظم خراسانی (۱۲۵۵-۱۳۲۹ هجری قمری)، صاحب #كفاية_الاصول، يكی از بزرگترين علمای جهان اسلام در سده ی اخير، يكي از اركان علم اصول فقه در حوزه ی تشيع، و بلندپايه ترين مجتهد حامی #مشروطه، در دو بعد نظری و عملی در نهضت مشروطيت در ايران، منشأ اثر جدی بوده است. با اين كه فرصت آن را نيافت كه كتاب مدون يا رساله ی مستقلی در حوزه ی سياست به رشته ی تحرير درآورد، اما در لابلای آثار فقهی اصولی و نيز در متن تلگرافها، لوايح و نامه های كوتاه و بلند وی، آراء سياسی بديعی به چشم می خورد كه می توان از «مكتب سياسی خراسانی» سخن به ميان آورد.

🔅 اهم مميزات مكتب سياسی خراسانی، به اين شرح است: «#ولايت_مطلقه»، منحصر و مختص خداوند است، و هر گونه ولايت مطلقه ی بشری، افتراء به شريعت است. حكومت مشروعه، منحصر در زمامداری مستقيم معصوم است؛ هرچند حكومت غير مشروعه، اما عادله، ممكن است. حكومت مشروطه، نمونه ای از آن است. حكومت اسلامی در عصر #غيبت، منتفی است، و تنها می توان برای استقرار حكومت مشروع [عادل] كوشش كرد. فقيهان امتياز و حق ويژه ای در تدبير حوزه ی عمومی ندارند. از يک سو، #ولايت_فقيه (با تمامی انواع آن)، فاقد مستند معتبر شرعی است، و از سوی ديگر، امور #حسبيه، از جمله اداره ی جامعه و تصدی حكومت در زمان غيبت، «حق جمهور مردم» است كه به عقلای مسلمين و ثقات مؤمنين تفويض شده است، و سازوكار آن در اين زمان، #انتخابات آزاد است. بر اين اساس، شرط فقاهت در زمامداری جامعه ی اسلامی لازم نيست.

🔅 «سياست نامه ی خراسانی» -كتابی كه با عذر تقصير به محضر #آخوند_خراسانی با يک قرن تأخير منتشر می شود- گردآوری و تصحيح انتقادی قطعات سياسی در آثار عربی و فارسی اين فقيه خبير است كه از كتب مرجع انديشه شناسی اسلام سياسی در صدر #مشروطيت به حساب می آيد. قسمت اول سياست نامه، در هفت بخش، كليه ی آراء فقهی اصولی مرتبط با سياست خراسانی به زبان عربی را در بر می گيرد. اين آراء، عبارتند از: #ملازمه ی عقل و شرع، مسئله ی #عدالت، قاعده ی #لاضرر، #اجتهاد و #تقليد، مسئله ی خطير ولايت فقيه، ولايت عدول مؤمنين، #قضاوت، #جهاد، #نظارت و #توقيت در #وقف، و بالاخره، #خمس. برخی از اين مكتوبات برای نخستين بار به زيور طبع آراسته می شود و اكثر آنها برای نخستين بار با تصحيح انتقادی منتشر می شوند.

🔅 قسمت دوم سياست نامه ی خراسانی، كه بيش از نيمی از حجم كتاب را در بر می گيرد، مهمترين لوايح و تلگرافهای وی به زبان فارسی است كه به ترتیب زمانی در هفت بخش از ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۹ تنظيم شده است. ملاک گزينش اين مكتوبات، در بر داشتن بار نظری و نكته ی مرتبط با فقه سياسی و غير تكراری بودن است؛ به نحوی كه عدم ذكر آنها خللی به استخراج انديشه ی سياسی خراسانی بزند. متن لوايح و تلگرافهای برگزيده، به طور كامل، از مهمترين منابع دست اول عصر مشروطه (جرائد فارسی داخل و خارج ايران و كتب معتبر تاريخ و ديگر اسناد) نقل شده است.

🔅 مقايسه ی روشمند «سياست نامه خراسانی» با دو رساله ی ارزشمندی كه با تقريظ خراسانی مزين شده اند، يعنی «اللئالی المربوطه فی وجوب المشروطه» شيخ محمد اسماعيل محلاتی و «تنبيه الامة و تنزيه الملة» ميرزا محمد حسين #نائينی، اثبات می كند كه تدوين مبانی شرعی مشروطه، بيش از هر كس، وامدار انديشه ی خلاق و اجتهاد بصير آخوند خراسانی است. آن مكتب سياسی كه بيش از يک قرن است كه حوزه ی كهنسال نجف را نمايندگی می كند.

🌐 kadivar.com
☘ @Mohsen_Kadivar_Official
🕊 https://t.me/eslaah_dini_archive/57
🕊 @eslaah_dini

📝📝📝 «رئیس‌جمهوری بی‌سرنوشت!»

🔻🔻🔻یادداشتی از سعید حجاریان منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

از متن:

🖊پس از انقلاب تمامی رؤسای جمهور ۸ سال در مصدر امور بوده‌ و دو دوره ۴ ساله را به اتمام رسانده‌اند و ما تنها با دو استثنا مواجه هستیم؛ بنی‌صدر که به دلیل عدم کفایت و خروج از کشور دوره‌اش را به‌ اتمام نرساند و رجایی که در حین انجام این مسئولیت از دنیا رفت. در آمریکا نیز ادوار کمی بوده است که رؤسای جمهور یک دوره‌ای شده‌اند؛ افراد از جمله جورج بوش، کلینتون و ترامپ. من حدس می‌زنم رئیس‌جمهور آینده ایران نیز به‌سختی به دور دوم برسد. دلایلی در این زمینه در دست دارم که ذیلاً اشاره می‌کنم.

🖊 اول آنکه شاید، در سال‌های آینده زمزمه نظام پارلمانی دوباره اوج بگیرد و با تغییر قانون اساسی پست رئیس‌جمهور به‌کلی حذف و نخست‌وزیری جایگزین آن شود. از آن مهم‌تر اما اینکه رؤسای جمهور سابق هر یک اندوخته‌ای داشتند که آن اندوخته و کارمایه می‌توانست آن‌ها را در دور دوم یاری کند تا دوباره رأی مردم را کسب کنند.

🖊سال ۱۴۰۰ هر آنکه به صحنه بیاید و جانشین روحانی شود از این قبیل مزیت‌های نسبی اعم از حمایت رهبری (دولت آیت‌الله خامنه‌ای)، تیم سازندگی (دولت آیت‌الله هاشمی)، گفتمان (دولت آقای خاتمی)، ثروت بادآورده (دولت آقای احمدی‌نژاد) و تیم مذاکره‌کننده (دولت آقای روحانی)، بی‌بهره است، بنابراین مطمئناً با نیرویی ضعیف‌تر از تمامی رؤسای جمهور مواجه خواهیم بود.

🖊رؤسای جمهور قبل همگی متعلق به نسل اول انقلاب بوده‌اند اما رئیس‌جمهور آینده احتمالاً از میان جوان‌ترها خواهد بود؛ فردی که انقلاب را ندیده و فاقد تجربه و تیم و سرمایه است. این رئیس‌جمهور همچون مجلس انقلابی فعلی گام برخواهد داشت. چنانکه اکنون شاهد هستیم، گرایش شدیدی وجود دارد که مجلس انقلابی کمابیش تعطیل بماند؛ و امور با جلسات چندنفره یا غیرعلنی رتق‌و‌فتق شود گویی می‌خواهند شتری را پنهان کنند! چون به محض آنکه پیچ رادیو باز و نطق مجلسی‌ها بلند می‌شود، سیلی از خطا و درشت‌گویی سرازیر می‌شود تا آنجا که حتی رئیس‌ مجلس انقلابی، جلسات را با «تلاوتی چند از کلام‌الله مجید» آغاز می‌کند و واژه «آیات» را نادیده می‌گیرد!

🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
tinyurl.com/yypewb6v

#سعید_حجاریان #ریاست_جمهوری #انتخابات_۱۴۰۰


مشق نو

پیام آیت‌الله العظمی منتظری در اعتراض به عملکرد نامناسب مسئولان و سرکوب مردم

١٣٨٨/٤/٣

بسم الله الرحمن الرحیم
«الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم»

ملت بزرگوار و فهیم ایران
سلام و تحیت به پیشگاه شما مردم غیور و فداکار، که یک بار دیگر همچون گذشته‌های پر افتخارتان در صحنه سیاسی و اجتماعی کشور، رشادت و بلوغ فکری خویش را به اثبات رساندید و برای احقاق حقوق از دست رفته خود، صبورانه سختیها را تحمل نمودید؛ ولی مسئولین امور با آن که به یقین می‎دانند که همه منصب و مقامشان ثمره جانفشانی‌ها و از خود گذشتگی‌های شما ملت عزیز و بزرگوار است، با کمال تأسف در برابر خواسته به حق شما مردم عزیز روشهایی اتخاذ نموده و به اعمالی دست زدند که در باور هیچ انسان منصفی نمی‌گنجد.

اینجانب که در حد توان خویش، در مبارزات علیه رژیم گذشته و برقراری جمهوری اسلامی نقش داشته‌ام، ضمن اظهار تأسف و ناراحتی از این برخوردها و رفتارهای چند روز گذشته، در برابر مردم احساس شرمندگی می‎نمایم و صراحتاً اعلام می‎دارم که اسلام عزیز و سیره نبوی و منش علوی با رفتار حاکمان فعلی تفاوتی آشکار دارد. این برخوردها و سیاستها که زیر لوای حاکمیت دینی انجام می‎شود به یقین موجب بدبینی اقشار وسیعی از مردم به اصل اسلام و حاکمیت دینی خواهد شد و زحمات ارزشمند علمای اسلام را از بین خواهد برد.

در کشور و نظامی که به اسلامیت و شیعه بودن خویش می‎بالد چگونه در منظر و مرآی جهانیان و پس از گذشت فقط سی سال از پیروزی انقلاب و در حالی که هنوز توده‌های مردم صحنه‌های پایانی رژیم گذشته را به یاد دارند، تهران و برخی شهرهای بزرگ دیگر را به یک پادگان بزرگ تبدیل کرده‌اند و با سیاست‌های غلط خود برادران نظامی و انتظامی را در مقابل مردم قرار داده‌اند و با راه انداختن مأموران لباس شخصی که خاطره چماقداران شاه را در اذهان تداعی می‎کند، ناجوانمردانه به جان جوانان و مردان و زنان این مرز و بوم تاخته و آنها را به خاک و خون می‎کشند. با انحصاری نمودن تمامی امکانات رسانه‌ای و تبلیغاتی، روشنفکران و فرهیختگان و دانشجویان که همگی چشم و چراغ و فرزندان این ملت‌اند را وابسته به اجانب می‎خوانند و هر روز به بهانه‌ای واهی آن‌ها را دستگیر و زندانی می‎نمایند. اینان سرمایه‌های این مملکت‌اند. چرا آمار فرار مغزها از کشور تا این میزان بالاست؟ آیا این گونه برخورد با مسائل موجب وهن اسلام و تشیع نمی‌شود؟! آیا روش و سیره پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) که ما افتخار پیروی از آنان را داریم همین گونه بوده است؟! رسول بزرگوار اسلام و امیر مؤمنان هیچگاه مخالفان خود را دشنام نداده و به آنان تهمت نزدند، آنان را با شمشیر ساکت ننموده و سیاست ناپسند و نابخردانه خودی و غیر خودی را در مورد مسلمین پیاده ننمودند. اینکه عده‌ای نسبت به حکومت خودی بوده و بتوانند دست به هر جنایتی بزنند، به خوابگاه دانشجویان حمله نموده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و از طبقه بالا به پایین پرتاب کنند، قتل‌های زنجیره‌ای را انجام دهند و فرهیختگان این ملت را وحشیانه ترور نمایند و از مجازات مصون باشند، با هیچ دین و آئینی سازگار نیست، خصوصاً با شریعت مقدس اسلام که پیغمبر آن «رحمة للعالمین» است و جانشین بر حق او به خاطر درآوردن خلخال از پای زن یهودیه می‎فرماید اگر کسی از این غصه بمیرد بر او ملامتی نیست.

اینجانب برای کلیه شهدا مخصوصاً شهیدان چند روز گذشته علوّ درجات و برای بازماندگان غمدیده آنان صبر جمیل و اجر جزیل از خداوند متعال خواهانم.

توصیه من به ملت عزیز و بزرگوار ایران آن است که در کمال متانت و آرامش با آگاهی کامل خواسته‌های منطقی و بر حق خویش را پیگیری نمایند. به مسئولین و سردمداران حکومتی سفارش می‎کنم که با برخوردهای تند و غیر عقلایی بیش از این موجب بی‌اعتمادی ملت به آنان و جدایی مردم از نظام نگردند و با دست برداشتن از لجاجت و اظهارات و عقاید اشتباه و تنگ نظری، بین خود و مردم تفرقه ایجاد نکنند و نسبت به اشتباهات انجام شده از مردم عذرخواهی نمایند، و با تشکیل هیأتی بی‌طرف و دارای اختیارات تام، انتخابات اخیر را به سرانجامی قابل قبول برسانند و باور داشته باشند که مقامات دنیوی پایدار نبوده و ارزشی ندارد و آیه شریفه «تلک الایام نداولها بین الناس» را آویزه گوش کنند. اگر مردم شریف امروز خواسته‌های به حق خود را در اجتماعات آرام مطرح نکنند و مظلومانه سرکوب شوند عقده‌هایی شکل خواهد گرفت که ممکن است بنیان هر حکومتی را هرچند مقتدر باشد برکند. […..]

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
۳ تیر ماه ۱۳۸۸ - حسینعلی منتظری

(کتاب #دیدگاهها ، جلد ۳، صفحه ۳۹۶)

#پیامبر
#انتخابات_۱۳۸۸

کانال تلگرام آیت الله منتظری

نظام حکمرانی باید بگوید اشتباه کرده و خود را اصلاح کند

#سیدمحمدخاتمی در دیدار با ”#شورای_مرکزی کانون #زندانیان_سیاسی مسلمان قبل از انقلاب“ با انتقاد جدی از شیوه #حکمرانی و به هدر رفتن ظرفیت ها و استعدادهای کشور تأکید کرد، باید در کنار #مردم ایستاد و دردهای آنها را شناخت و بیان کرد و به حاکمیت اعلام کنیم که به مردم بد می‌کند.

🔘 باید در کنار مردم ایستاد و دردهای آنها را شناخت و بیان کرد و به حاکمیت اعلام کنیم که به مردم بد می‌کند.

🔘 با این شیوه حکمرانی، هم #اسلام، هم مردم و هم #ایران زیان می کنند و لطمه های غیر قابل جبران می بینند.

🔘 #طبقه_متوسط کجاست؟ بخشی به طبقه فرودست هل داده شده و بخشی دیگر #مهاجرت کردند و بخشی هم که مانده‌اند گرفتار انواع مسائل هستند.

🔘 مردم که #برده نیستند! آدمی را سرکار بیاورید که بتواند کار کند و جواب مردم را بدهد.

🔘 انقلاب یک جنبه سلبی داشت که همه گروه‌ها با آن همراه بودند … همگان عقب‌ماندگی، #استبداد و استعمار را نمی‌خواستند.

🔘 اگر آن روز که #همه_پرسی شد می‌گفتیم اسلامی که کنار این جمهوری می‌نشانیم، رای مردم و #حق_حاکمیت مردم و توسعه را قبول ندارد و برای #مجلس هیچ اصالتی قایل نیست و ... ؛ آیا مردم به این رأی می دادند؟

🔘 اگر #خوداصلاحی نکنید نابودیتان حتمی است

🔘 #انتخابات برای مردم است؛ باید واقعا انتخابات صورت گیرد. نمی‌شود دست و پای کسی را ببندید و بگوئید شنا کن!

🔘 اگر بگویید هر کس با روال و روش و رویکرد موجود مخالف است، او ضد است و باید نابود شود که این بدترین شکل #دیکتاتوری است

🔘 صاف بگوئید #اپوزیسیون و مخالف قانونی را قبول ندارید.

🔅متن کامل این خبر را اینجا بخوانید:

گفتگوهای «آزاد» با محوریت #انتخابات (به ترتیب زمان انتشار):

۱. تحریم انتخابات؟ | مناظره حاتم قادری و حمیدرضا جلایی‌پور
https://youtu.be/yzcV1_1XCck

۲. انتخابات آزاد | مناظره محسن برهانی و احمد رهدار
https://youtu.be/FMRuJn1g9sk

۳. از ولایت فقیه تا دموکراسی | مناظره علیرضا شجاعی‌زند و حاتم قادری
https://youtu.be/amzoSmpo4Fg

۴. تحریم یا مشارکت؟ | مناظره محمد فاضلی و احمد بخارایی
https://youtu.be/MkurhYEILX0

🆔 @AzadSocial

◻️سیاست‌ورزی در ایران نیاز به درمان دارد
     ✍️هادی خانیکی
          استاد علوم ارتباطات

🔹سال ۱۴۰۰ این سوال برایم پیش آمد که مسئله انتخابات به کجا می‌رسد. چه اتفاقاتی در کشور رخ می‌دهد. بعد از آن بود که آقای خاتمی به من مسئولیت دادند تا مطالعه‌ای انجام دهم درباره زمینه‌های اجتماعی که منجر به این وضع سیاسی در انتخابات شده و مشارکت کم‌تر و رقابت بسته‌تر را رقم زده است. این‌ها اگرچه فعل و انفعالات سیاسی هستند اما ریشه‌ در بستر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارند.

🔹بخشی از این مسئله با دوران سرطانم همزمان شده بود و همزمان با انجام شیمی‌درمانی کار را ادامه می‌دادم. می‌توانستم این مشابهت را ببینم که وضع سیاست‌ورزی یا اصلاح‌طلبی در ایران مانند وضعیت همین بیمار سرطانی است که نیاز به شیمی‌درمانی دارد. توجه کنید که ویژگی مهم همه طرح‌های ملی که پیش از این در کشور انجام شده این است که توسط دانشگاهیان مبرز و نهادهای مسئول سفارش داده شده بودند. ۲۶ طرح ملی که در ۳۰ سال گذشته انجام شده بود را بررسی کردم. ۱۰ مؤلفه از بررسی این طرح‌ها استخراج کردم که نشان‌دهنده مسائل امروز ما در عرصه سیاست، کنشگری مدنی و سیاست‌گذاری است.

این ۱۰ تغییر عبارتند از:

1️⃣تغییر ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان. این تغییر محدود به تغییرات نسلی و عدم توانایی صحبت با نسل‌های جدید نیست. نسل‌های پیشین نیز دگرگون شدند.
2️⃣سرمایه اجتماعی ایران رو به فرسایش رفته است.
3️⃣تغییر در سبک زندگی رخ داده است. حتی سبک زندگی دین‌دارانه نسبت به مدل مشابه پیشین خود، تغییر پیدا کرده است.
4️⃣رفتارهای مذهبی و علایق مذهبی تغییر کرده است.
5️⃣صفات رفتاری و ارزش‌های اخلاقی جامعه متفاوت شده است.
6️⃣تغییر مواجهات نسلی رخ داده است.
7️⃣تحول کیفی در افکار عمومی رخ داده است.
8️⃣نحوه حضور در جامعه متفاوت شده است.
9️⃣تغییر نگرش و دیدگاه نسبت به اثربخشی انتخابات رخ داده است.
🔟شکل‌گیری جامعه متکثر، متفاوت و سیال.

🔹این جامعه ویژگی‌های مثبت و منفی دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها، احساس تبعیض و بی‌عدالتی به‌خصوص در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی است. فردگرایی و غلبه ارزش‌های مادی در جامعه رشد کرده و همبستگی اجتماعی در آن تضعیف شده است. در چنین جامعه‌ای، به‌طور طبیعی سیاست‌ورزی نیز متفاوت خواهد شد. از جمله اینکه وقتی نام انتخابات به میان می‌آید، انتخابات‌های متفاوتی به ذهن می‌آیند که هر کدام تجربیاتی را به جا گذاشته‌اند. در چنین وضعیتی باید به بررسی نحوه مواجهه نسل‌های متفاوت با مسئله‌ای مثل انتخابات و رای دادن بپردازیم.
این پژوهش نشان می‌داد که در انقلاب و اصلاحات، نسل جوان و قبل از آن، یک مشارکت مفهومی داشتند اما در شیوه متفاوت بودند. برای همین حضور نسل جوان در کنار نسل پیش از خود، در دوران انقلاب و دوران اصلاحات به چشم می‌خورد. در حال حاضر چنین ظهور و بروزی کمرنگ شده است. مضمون اصلی این کمرنگی این است که نسل جدید تصور می‌کند نسل قدیم‌ فرصت‌ها را بر او تنگ کرده و بخشی از تبعیض‌هایی که در عرصه‌های مختلف دچارش شده، از ناحیه نسل قبلی رخ داده است. برای همین افق آینده برای آن‌ها تیره و حداقل مبهم است. آنها همین مسئله را مبنای این پرسش قرار می‌دهند که شرکت در انتخابات چه فایده‌ای دارد، رای من چه اثری دارد یا کاندیدای منتخب من چه کاری می‌تواند انجام دهد

🌐مطالعه متن کامل

#پژوهشکده_اندیشه_دینی_معاصر
#انتخابات_ریاست‌_جمهوری
#افول_سرمایه_اجتماعی
#تغییر_سبک_دیندارانه

https://t.me/andishedinimoaser