تفکر انتقادی ( بخش دوم، قسمت پنجم):
* طب سنتی (بخش دوم):
میتوانید قطار سکوی نه و سهچهارم را سوار شوید و به کلاس درس گیاهان جادویی پروفسور پامونا اسپروات در هاگوارتز بروید (اگرچه بعید میدانم آنها هم درمانی برای کرونا یافته باشند).
اگرچه ترکیب کاهوی جادویی دریایی و بید کتکزن ممکن است جالب از کار دربیاید اما جادوی واقعیت از جادوی هریپاتر هم جالبتر است:
بومیان پرو سالهای سال پوست درخت گنهگنه را برای درمان مالاریا به کار میگرفتند. اما در سال ۱۸۲۰ میلادی دو شیمیدان متوجه شدند فقط یکی از ترکیبات آن در درمان مالاریا موثر است و این ماده استخراج شد: کینین.
اما بومیان پرو به جای داروی موثر کینین همچنان پوست درخت را میکندند. احتمالا معتقد بودند داروهای شیمیایی توطئه جهان غرب برای از بین بردن سنتهای مقدس است. شاید هم تصور میکردند غربیها توسط کینین برنامه مخوف عقیمسازی آنان را دنبال میکنند.
پوست درخت بید سالها برای کاهش درد و تب به کار گرفته میشد. دانشمندان متوجه شدند ماده اصلی این اثر مادهای است به نام سالیسین که البته عوارض سمی داشت. با یک ابتکار موثر و تبدیل سالیسین به اسید استیل سالیسیلیک عوارض سمی از بین میرفت و عوارض مفید باقی میماند و این داروی جادویی با نام آسپیرین به دنیا عرضه شد. بماند که همچنان خیلیها معتقد بودند استفاده از داروی گیاهی بهتر از شیمیایی است. احتمالا آنها خبر ندارند که گیاه هم از مواد شیمیایی تشکیل شده است.
کرگدنها در آفریقا و جنوب شرقی آسیا سلاخی میشوند چون بومیان معتقدند شاخ آنها خواص درمانی دارد. شاخ را پودر میکنند و میخورند. تحقیقات نشان داد شاخ کرگدن حاوی مادهای است به نام کراتین که امروزه در هر داروخانهای بهعنوان مکمل غذایی قابل تهیه است. اما بومیان آن مناطق همچنان به کشتار کرگدن ادامه میدهند و اگرچه اوژن یونسکو در نمایشنامه کرگدن تلاش کرده ورق را به نفع کرگدنها برگرداند اما در واقعیت این جانور در خطر انقراض قرار دارد. شاخ کرگدن در کنار عاج فیل همچنان در زمره قاچاق غیرقانونی است.
این بار که در معرض دوگانهی گیاهی-شیمیایی قرار گرفتید:
التماس تفکر.
ادامه دارد ...
#تفکر_انتقادی
@eventhorizon1
* طب سنتی (بخش دوم):
میتوانید قطار سکوی نه و سهچهارم را سوار شوید و به کلاس درس گیاهان جادویی پروفسور پامونا اسپروات در هاگوارتز بروید (اگرچه بعید میدانم آنها هم درمانی برای کرونا یافته باشند).
اگرچه ترکیب کاهوی جادویی دریایی و بید کتکزن ممکن است جالب از کار دربیاید اما جادوی واقعیت از جادوی هریپاتر هم جالبتر است:
بومیان پرو سالهای سال پوست درخت گنهگنه را برای درمان مالاریا به کار میگرفتند. اما در سال ۱۸۲۰ میلادی دو شیمیدان متوجه شدند فقط یکی از ترکیبات آن در درمان مالاریا موثر است و این ماده استخراج شد: کینین.
اما بومیان پرو به جای داروی موثر کینین همچنان پوست درخت را میکندند. احتمالا معتقد بودند داروهای شیمیایی توطئه جهان غرب برای از بین بردن سنتهای مقدس است. شاید هم تصور میکردند غربیها توسط کینین برنامه مخوف عقیمسازی آنان را دنبال میکنند.
پوست درخت بید سالها برای کاهش درد و تب به کار گرفته میشد. دانشمندان متوجه شدند ماده اصلی این اثر مادهای است به نام سالیسین که البته عوارض سمی داشت. با یک ابتکار موثر و تبدیل سالیسین به اسید استیل سالیسیلیک عوارض سمی از بین میرفت و عوارض مفید باقی میماند و این داروی جادویی با نام آسپیرین به دنیا عرضه شد. بماند که همچنان خیلیها معتقد بودند استفاده از داروی گیاهی بهتر از شیمیایی است. احتمالا آنها خبر ندارند که گیاه هم از مواد شیمیایی تشکیل شده است.
کرگدنها در آفریقا و جنوب شرقی آسیا سلاخی میشوند چون بومیان معتقدند شاخ آنها خواص درمانی دارد. شاخ را پودر میکنند و میخورند. تحقیقات نشان داد شاخ کرگدن حاوی مادهای است به نام کراتین که امروزه در هر داروخانهای بهعنوان مکمل غذایی قابل تهیه است. اما بومیان آن مناطق همچنان به کشتار کرگدن ادامه میدهند و اگرچه اوژن یونسکو در نمایشنامه کرگدن تلاش کرده ورق را به نفع کرگدنها برگرداند اما در واقعیت این جانور در خطر انقراض قرار دارد. شاخ کرگدن در کنار عاج فیل همچنان در زمره قاچاق غیرقانونی است.
این بار که در معرض دوگانهی گیاهی-شیمیایی قرار گرفتید:
التماس تفکر.
ادامه دارد ...
#تفکر_انتقادی
@eventhorizon1