اعلام حمایت تشکل مردمی پیشتازان عدالت از بیانیه گروهی از فعالان حقوق زنان هم‌زمان با #۸مارس، #روز_جهانی_زن
۸ مارس برابر با ۱۸ اسفندماه، روز جهانی زن است. بیش از ۱۰۰ سال است که زنان در اقصی نقاط جهان، فارغ از جايگاه اجتماعی و سياسی‌شان و جدا از ملیت و قوم و نژادشان، این روز را گرامی می‌دارند. ٨ مارس، یادآور اعتراض #زنان_کارگرِ کارخانه‌های نخ‌ریسیِ شیکاگوی ایالات متحده آمریکا در سال ۱٨۵۷ میلادی است.
در این‌روز جمعی از زنان کارگر در اعتراض به شرایط غیرانسانی ِکار به خیابان آمدند و خواستار کاهش ساعت کار، #دستمزدهای_عادلانه و برابر با کارگرانِ مرد و برخورداری از #حق_رای شدند. ايدهٔ نام‌گذاری چنین روزی در جريان مبارزه برای حق رأی از جانب مردان و زنان ترقی‌خواه (۲۳ فوريه ۱۹۰۹ ميلادی) مطرح شد و در طی دهه‌ها به‌صورت فراگیر در تمامی جهان به‌رسمیت شناخته شده است.
این‌روز از معدود ایامی است که صدای حق‌خواهی زنان به گوش همهٔ جهان می‌رسد، صدايی که طی قرن‌ها، گاهی در نطفه خاموش شده و گاهی فريادوار طنین انداخته است.
برای زنان ایرانی نیز که از گذشته‌های دور در دست‌یابی به حقوق و برابرى‌های انسانى و رفع تبعيض، تلاش‌های گسترده و مداومی داشته‌اند، ۸ مارس بسيار مهم است. در ايران فعالان حقوق زنان (أعم از زن و مرد)، کوشيده‌اند در اين‌روز با يکی‌کردن صداهايشان، به اشکال مختلف مطالباتشان را مطرح کنند و خواسته‌های برحقشان را به سیاست‌گذاران یادآوری کرده‌اند.
از این‌رو، با هدف حرکت به سوی جامعه‌ای بهتر و روزهایی روشن‌تر، پيشنهاداتی را به دولت، مسئولان و تصميم‌گيران كشور ارائه می‌دهیم و در معرض قضاوت عموم می‌گذاریم؛ با این امید که منجر به جلب توجه هرچه بیشتر اذهان عمومی و سیاست‌گذاران کشور به کف مطالبات زنان ایرانی و کاستی‌های این حوزه شود:
۱- بسترسازی و اقدام برای تساوی همهٔ افراد جامعه فارغ از جنسیت در محضر قانون و در متن قوانین حمایتی
۲- سیاست‌گذاری و الزامى‌کردن دستمزد برابر زنان با مردان
۳- ایجاد فضای آزاد برای فعاليت مستقل انجمن‌های مدنی در حوزه زنان باهدف مشاركت فعال آنان در تمامی عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سياسی
۴- هموارکردن مسیر مشارکت فعال و برابر زنان به‌مثابه حقوق شهروندی ایشان، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی، فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی
۵- مشاركت‌دادن زنان در تدوين قوانين از طريق ایجاد ارتباط میان نمايندگان زنان در تشکل‌های مستقل مدنی با نهادهای دولتی و قانون‌گذاری
۶- ارتباط پيوسته با زنان فعال در تشکل‌های دانشجویی، به‌منظور رسیدگی بیشتر و رفع مشکلات خاص زنان دانشجو
۷- رفع تبعيض جنسیتی در تحصيل، انتخاب رشته تحصیلی و حذف هر گونه سهمیه بندی جنسيتی در پذیرش رشته‌های مختلف دانشگاهی
۸- ایجاد فضای آزاد برای زنان در انتخاب شغل و وضع هم‌زمان قوانین حمایتی برابر برای زنان و مردان سرپرست خانواده
۹- حمايت‌‌های قانونى و عملى از زنان در مقابل انواع خشونت‌های خانوادگى و اجتماعی آشكار و پنهان
۱۰- به رسميت شناختن حقوق و اختيارات زنان در همسرگزينی و ایجاد شرایط ازدواج و طلاق برابر
۱۱- حمایت از مادران و زنان باردار شاغل، ضمن سیاست‌گذاری و وضع قانون‌های حمایتی برای ممانعت از طردشدن زنان از فعالیت‌های اقتصادی به‌بهانهٔ بارداری و زایمان
۱۲- بسترسازی برای به‌رسمیت شناخته شدن توان و حق حضانت برای مادران
۱۳- رسیدگی به‌وضعیت سلامت و امید به‌زندگی زنان باردار و مادران زندانی و تدبیراندیشی برای آزادی آنها یا تعیین مجازات‌های جایگزین زندان
۱۴- ارائهٔ خدمات بیمهٔ كامل به زنان خانه‌دار (شامل حمایت مالی، خدمات سلامت، درمان و بازنشستگی به‌صورت کامل)
۱۵- ممانعت جدی قانونی از ازدواج‌های اجباری کودکان (افراد زیر سن ۱۸ سال)
۱۶- رسیدگی ویژه به‌وضعیت و امکانات زنان ورزشکار و اقدام برای رفع موانع موجود درمسیر حضور فعال آنان در رقابت‌های ورزشی جهانی
از آنجا که هر تغییری در مسیر توسعهٔ کشور، با توجه به‌ظرفیت نیروهای اجتماعی و از طریق گفت‌وگو با جامعه و مصلحان اجتماعی صورت می‌گیرد٬ دراین آخرین روزهای سال ۱۳۹۵، هم‌زمان با روز جهانی زن، ما اجراکنندگان این بیانیه به‌عنوان بخشی از جامعهٔ مدنی، خواستار توجه و رسیدگی مسئولان به مطالبات حداقلی مطرح‌شده هستیم.
@ettehad
۸ مارس برابر با ۱۸ اسفندماه، روز جهانی زن است. بیش از ۱۰۰ سال است که زنان در اقصی نقاط جهان، فارغ از جايگاه اجتماعی و سياسی‌شان و جدا از ملیت و قوم و نژادشان، این روز را گرامی می‌دارند. ٨ مارس، یادآور اعتراض #زنان_کارگرِ کارخانه‌های نخ‌ریسیِ شیکاگوی ایالات متحده آمریکا در سال ۱٨۵۷ میلادی است.
در این‌روز جمعی از زنان کارگر در اعتراض به شرایط غیرانسانی ِکار به خیابان آمدند و خواستار کاهش ساعت کار، #دستمزدهای_عادلانه و برابر با کارگرانِ مرد و برخورداری از #حق_رای شدند. ايدهٔ نام‌گذاری چنین روزی در جريان مبارزه برای حق رأی از جانب مردان و زنان ترقی‌خواه (۲۳ فوريه ۱۹۰۹ ميلادی) مطرح شد و در طی دهه‌ها به‌صورت فراگیر در تمامی جهان به‌رسمیت شناخته شده است.
این‌روز از معدود ایامی است که صدای حق‌خواهی زنان به گوش همهٔ جهان می‌رسد، صدايی که طی قرن‌ها، گاهی در نطفه خاموش شده و گاهی فريادوار طنین انداخته است.
برای زنان ایرانی نیز که از گذشته‌های دور در دست‌یابی به حقوق و برابرى‌های انسانى و رفع تبعيض، تلاش‌های گسترده و مداومی داشته‌اند، ۸ مارس بسيار مهم است. در ايران فعالان حقوق زنان (أعم از زن و مرد)، کوشيده‌اند در اين‌روز با يکی‌کردن صداهايشان، به اشکال مختلف مطالباتشان را مطرح کنند و خواسته‌های برحقشان را به سیاست‌گذاران یادآوری کرده‌اند.
از این‌رو، با هدف حرکت به سوی جامعه‌ای بهتر و روزهایی روشن‌تر، پيشنهاداتی را به دولت، مسئولان و تصميم‌گيران كشور ارائه می‌دهیم و در معرض قضاوت عموم می‌گذاریم؛ با این امید که منجر به جلب توجه هرچه بیشتر اذهان عمومی و سیاست‌گذاران کشور به کف مطالبات زنان ایرانی و کاستی‌های این حوزه شود:
۱- بسترسازی و اقدام برای تساوی همهٔ افراد جامعه فارغ از جنسیت در محضر قانون و در متن قوانین حمایتی
۲- سیاست‌گذاری و الزامى‌کردن دستمزد برابر زنان با مردان
۳- ایجاد فضای آزاد برای فعاليت مستقل انجمن‌های مدنی در حوزه زنان باهدف مشاركت فعال آنان در تمامی عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سياسی
۴- هموارکردن مسیر مشارکت فعال و برابر زنان به‌مثابه حقوق شهروندی ایشان، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی، فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی
۵- مشاركت‌دادن زنان در تدوين قوانين از طريق ایجاد ارتباط میان نمايندگان زنان در تشکل‌های مستقل مدنی با نهادهای دولتی و قانون‌گذاری
۶- ارتباط پيوسته با زنان فعال در تشکل‌های دانشجویی، به‌منظور رسیدگی بیشتر و رفع مشکلات خاص زنان دانشجو
۷- رفع تبعيض جنسیتی در تحصيل، انتخاب رشته تحصیلی و حذف هر گونه سهمیه بندی جنسيتی در پذیرش رشته‌های مختلف دانشگاهی
۸- ایجاد فضای آزاد برای زنان در انتخاب شغل و وضع هم‌زمان قوانین حمایتی برابر برای زنان و مردان سرپرست خانواده
۹- حمايت‌‌های قانونى و عملى از زنان در مقابل انواع خشونت‌های خانوادگى و اجتماعی آشكار و پنهان
۱۰- به رسميت شناختن حقوق و اختيارات زنان در همسرگزينی و ایجاد شرایط ازدواج و طلاق برابر
۱۱- حمایت از مادران و زنان باردار شاغل، ضمن سیاست‌گذاری و وضع قانون‌های حمایتی برای ممانعت از طردشدن زنان از فعالیت‌های اقتصادی به‌بهانهٔ بارداری و زایمان
۱۲- بسترسازی برای به‌رسمیت شناخته شدن توان و حق حضانت برای مادران
۱۳- رسیدگی به‌وضعیت سلامت و امید به‌زندگی زنان باردار و مادران زندانی و تدبیراندیشی برای آزادی آنها یا تعیین مجازات‌های جایگزین زندان
۱۴- ارائهٔ خدمات بیمهٔ كامل به زنان خانه‌دار (شامل حمایت مالی، خدمات سلامت، درمان و بازنشستگی به‌صورت کامل)
۱۵- ممانعت جدی قانونی از ازدواج‌های اجباری کودکان (افراد زیر سن ۱۸ سال)
۱۶- رسیدگی ویژه به‌وضعیت و امکانات زنان ورزشکار و اقدام برای رفع موانع موجود درمسیر حضور فعال آنان در رقابت‌های ورزشی جهانی
از آنجا که هر تغییری در مسیر توسعهٔ کشور، با توجه به‌ظرفیت نیروهای اجتماعی و از طریق گفت‌وگو با جامعه و مصلحان اجتماعی صورت می‌گیرد٬ دراین آخرین روزهای سال ۱۳۹۵، هم‌زمان با روز جهانی زن، ما اجراکنندگان این بیانیه به‌عنوان بخشی از جامعهٔ مدنی، خواستار توجه و رسیدگی مسئولان به مطالبات حداقلی مطرح‌شده هستیم.
@ettehad
نقش قوانین کار در وضعیت زنان کارگر
قانون کار ظاهراً امتیازاتی برای زنان کارگر درنظر گرفته شده؛ برای مثال مرخصی زایمان، حق شیردادن، ایجاد شیرخوارگاه و مهد کودک، قانون عدم محول کردن کار جسمی سخت به زنان و… که بعضا قابل تأمل هستند. وجود قانون مرخصی زایمان و ایجاد تسهیلات برای کودکان سبب شده که بسیاری از کارفرماها از استخدام زنان کارگر که فرزند کوچک دارند خودداری کنند؛ یا به محض بچه دارشدن، قراردادشان را با زنان فسخ کنند.
در مورد مشاغل سخت، زنان نباید در کوره پزخانه‌ها، معادن و تونل‌ها، کشتارگاه‌ها، جوشکاری، شن پاشی و… کار کنند اما گزارش‌های متعدد حاکی از آن است که زنان در این مشاغل سخت به ویژه در کوره پزخانه‌ها اشتغال دارند و دستمزد کمتری می‌گیرند.
از هنگامی که کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون کار خارج شدند زنان کارگر استثمار و آزارهای جنسی شدیدتری را متحمل می‌شوند. بخشی از زنان حتا شرایط کارگاه‌های زیر ده نفر را هم ندارند؛ این زنان با دستمزدهایی گاه تا کمتر از یک سوم حداقل دستمزد اعلام شده کارمی‌کنند. حداقل دستمزدی که خود فاصله‌ی زیادی با خط فقراعلام شده رسمی دارد؛ بیمه، بازنشستگی، مرخصی و مزایا هم ندارند. برای مثال این امر در مورد زنان قالیباف، منشی‌ها، کارگران مطب‌ها، نظافتچی‌ها، زنانی که در خانه به کارهای تولیدی و بسته بندی و… مشغول هستند، صادق است. زنان قالیباف بین ١٢ تا ١۶ ساعت در روز کار می‌کنند و به انواع بیماری‌های پوستی، استخوانی و عضلانی مبتلا می‌باشند.
به زنان شاغل در کنار شغل خود، کارخانگی نیز تحمیل شده است و باید پس از ساعات طولانی کارِخارج از خانه، به این مسئولیت سنگین هم بپردازند.
زنان مهاجر به دلیل زن بودن و مهاجر بودن مورد استثمار بیشتری قرارمی‌گیرند. بسیاری از آنان در مزارع تولید صیفی‌جات به وجین کاری، برداشت محصول و… مشغولند و یا در منازل خود به صورت کارمزدی به مشاغلی از قبیل پاک‌کردن سبزی و حبوبات و بسته‌بندی آن، ساخت عروسک و جعبه و… می‌پردازند.
نکته بسیار مهم در مورد زنان کارگر این است که هیچ حضور مستقلی در تشکل‌های رسمی کارگری ندارند. در ریشه‌یابی این معضل یکی از موانع اصلی این تشکل یابی، کارخانگی زنان است که در پایان کار باید به خانه رفته و مشغول سرویس دادن شوند و از حضور در جایی که می‌توانند به طرح و حل مشکلات خود بپردازند، محروم می‌مانند. بنابراین زنان کارگر اخراجی نیز راه‌های برون رفت از مشکلات را به طور جمعی پیگیری نمی‌کنند. آنان برای دست‌یابی به مطالباتشان که افزون بر مطالبات مردان کارگر است، نیازمند حضور مستقل در تشکل‌های کارگری هستند. پیوند زنان کارگر با سایر بخش‌های جنبش زنان، و سایر جنبش‌ها، نیروی آنان را برای دست‌یابی به مطالباتشان چندبرابر خواهد کرد.
#زنان_کارگر
🔰🔰🔰
معلمان عدالت خواه
@ettehad
قانون کار ظاهراً امتیازاتی برای زنان کارگر درنظر گرفته شده؛ برای مثال مرخصی زایمان، حق شیردادن، ایجاد شیرخوارگاه و مهد کودک، قانون عدم محول کردن کار جسمی سخت به زنان و… که بعضا قابل تأمل هستند. وجود قانون مرخصی زایمان و ایجاد تسهیلات برای کودکان سبب شده که بسیاری از کارفرماها از استخدام زنان کارگر که فرزند کوچک دارند خودداری کنند؛ یا به محض بچه دارشدن، قراردادشان را با زنان فسخ کنند.
در مورد مشاغل سخت، زنان نباید در کوره پزخانه‌ها، معادن و تونل‌ها، کشتارگاه‌ها، جوشکاری، شن پاشی و… کار کنند اما گزارش‌های متعدد حاکی از آن است که زنان در این مشاغل سخت به ویژه در کوره پزخانه‌ها اشتغال دارند و دستمزد کمتری می‌گیرند.
از هنگامی که کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون کار خارج شدند زنان کارگر استثمار و آزارهای جنسی شدیدتری را متحمل می‌شوند. بخشی از زنان حتا شرایط کارگاه‌های زیر ده نفر را هم ندارند؛ این زنان با دستمزدهایی گاه تا کمتر از یک سوم حداقل دستمزد اعلام شده کارمی‌کنند. حداقل دستمزدی که خود فاصله‌ی زیادی با خط فقراعلام شده رسمی دارد؛ بیمه، بازنشستگی، مرخصی و مزایا هم ندارند. برای مثال این امر در مورد زنان قالیباف، منشی‌ها، کارگران مطب‌ها، نظافتچی‌ها، زنانی که در خانه به کارهای تولیدی و بسته بندی و… مشغول هستند، صادق است. زنان قالیباف بین ١٢ تا ١۶ ساعت در روز کار می‌کنند و به انواع بیماری‌های پوستی، استخوانی و عضلانی مبتلا می‌باشند.
به زنان شاغل در کنار شغل خود، کارخانگی نیز تحمیل شده است و باید پس از ساعات طولانی کارِخارج از خانه، به این مسئولیت سنگین هم بپردازند.
زنان مهاجر به دلیل زن بودن و مهاجر بودن مورد استثمار بیشتری قرارمی‌گیرند. بسیاری از آنان در مزارع تولید صیفی‌جات به وجین کاری، برداشت محصول و… مشغولند و یا در منازل خود به صورت کارمزدی به مشاغلی از قبیل پاک‌کردن سبزی و حبوبات و بسته‌بندی آن، ساخت عروسک و جعبه و… می‌پردازند.
نکته بسیار مهم در مورد زنان کارگر این است که هیچ حضور مستقلی در تشکل‌های رسمی کارگری ندارند. در ریشه‌یابی این معضل یکی از موانع اصلی این تشکل یابی، کارخانگی زنان است که در پایان کار باید به خانه رفته و مشغول سرویس دادن شوند و از حضور در جایی که می‌توانند به طرح و حل مشکلات خود بپردازند، محروم می‌مانند. بنابراین زنان کارگر اخراجی نیز راه‌های برون رفت از مشکلات را به طور جمعی پیگیری نمی‌کنند. آنان برای دست‌یابی به مطالباتشان که افزون بر مطالبات مردان کارگر است، نیازمند حضور مستقل در تشکل‌های کارگری هستند. پیوند زنان کارگر با سایر بخش‌های جنبش زنان، و سایر جنبش‌ها، نیروی آنان را برای دست‌یابی به مطالباتشان چندبرابر خواهد کرد.
#زنان_کارگر
🔰🔰🔰
معلمان عدالت خواه
@ettehad
Forwarded from اتچ بات
🔴📣🔴زنان کارگر در مشاغل خانگی با استثماری مضاعف
آنطور که وزارت تعاون اعلام کرده است، در پایان سال ۹۶ نزدیک به ۲۱۴ شغل خانگی شناسایی شده است که بیش از ۹۰ درصد شاغلان آن را زنان کارگر تشکیل می‌دهند. زنان کارگر در مشاغل خانگی مشکلات بسیاری دارند که کافی نبودن دستمزد و فقدان بیمه مهم‌ترین آنهاست.
در شرایط کنونی که امرار معاش به یکی از دغدغه‌های اصلی خانوار تبدیل شده، کسب درآمد و راه اندازی یک کسب و کار در کنج خانه، به مسکنی برای درمان درد بیکاری زنان کارگر تبدیل شده است.
مرکز آمار، نرخ بیکاری در بهار امسال را ۱۲.۱ درصد اعلام کرده است. بر اساس نتایج اعلام شده، نرخ بیکاری در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر بوده است. زنان در شهرهای کوچک و محیط‌های سنتی‌تر و حتی زنان کارگر در پایتخت، به دلایل متعدد مانند نداشتن تحصیلات عالی، نگاه عرف و سنت به زن، توان حضور در مشاغل رسمی را نداشته و به مشاغل خانگی برای امرار معاش متوسل می‌شوند.
آن دسته از زنان کارگر که در کارگاه‌های خانگی یا در مشاغل خرد مشغول به کار هستند، خارج از پوشش قانون کار قرار دارند.
یکی از این زنان کارگر ، سمن حاجی، خیاط ساکن در یکی از محله‌های غرب تهران است؛ او می‌گوید: «راه اندازی یک کسب و کار ساده در منزل هزینه‌های اولیه زیادی دارد که هر کسی توانایی آن را ندارد.»
وی ادامه می‌دهد: «برای راه اندازی یک کارگاه خیاطی تک نفره نیاز به یک چرخ خیاطی ۲ میلیون تومانی، قیچی برش ۸۰۰ هزار تومانی، بسته کامل نخ ۴۰۰ هزار تومانی، چرخ زیگزال ۹۰۰ هزار تومانی و بسیاری وسایل ریز دیگر است که نزدیک به ده میلیون تومان سرمایه نیاز دارد و هر بانوی خانه‌داری توان تهیه وسایل اولیه آن را ندارد.»
زنان بافنده فرش، فقط صاحب ۱۴.۵ درصد تولید خود هستند
یک از فعالین حوزه صنایع دستی در شهرستان کرمان می‌گوید: «زنان روستاهای اطراف کرمان، فرش و گلیم‌های گران قیمت با طرح‌های کاملا بومی این منطقه می‌بافند؛ اما از میزان فروش آن مبلغ بسیار ناچیز و اندکی به زنان بافنده می‌رسد. چون بازار فروش از خودشان ندارند. اما دلال‌ها با فروش فرش‌ها پول خوبی به جیب می‌زنند. بعضا با پیش خرید کردن فرش‌ها از بافنده‌‌ها، پولی بابت افزایش نرخ فرش به بافنده نمی‌دهند.»
وی با بیان اینکه زنان کارگر در روستاها سرمایه‌ای ندارند، ادامه می‌دهد: «برای همین نمی‌توانند خودشان مواد اولیه تولید فرش از دار و چله را تهیه کنند. همین باعث می‌شود که زنان روستایی که مواد اولیه نمی‌توانند تهیه کنند، در ازای تهیه مواد اولیه برای سودجویان کار کنند. آنها هم درنهایت کار زنان را به اصطلاح «بزخری» می‌کنند. برای مثال یک فرش دستباف شش متری که با نخ طبیعی تهیه می‌شود بیش از دو ماه زمان نیاز دارد.»
زنان با تلاش شبانه روزی و فعالیت بیش از ۱۸ ساعت در روز این محصول را تهیه می‌کنند؛ اما دستمزد متوسطی که از سوی پیمانکاران پرداخت می شود ماهیانه ۳۸۰هزار تومان است. به همین دلیل زنان کارکردن در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها با ماهی ۹۵۰ هزار تومان را به اشتغالزایی در منزل ترجیح می‌دهند. این حتی کمتر از حداقل حقوق وزارت کاراست. از کل یک فرش ۶متری دستباف به زن بافنده ۷۶۰هزار تومان می‌رسد. کل فرش اما نزدیک ۱۱میلیون به فروش می‌رسد.
این زنان کارگر همگی در مشاغل خانگی و بدون پوشش قانون کار مشغول هستند؛ اینگونه اشتغال به دلیل عدم پوشش حمایتی کافی، ابهامات و پرسش‌هایی را به وجود می‌آورد که یکی از آنها مساله بیمه است.
#زنان_کارگر_درمشاغل_خانگی_واستثمار_مضاعف_انها
@ettehad
آنطور که وزارت تعاون اعلام کرده است، در پایان سال ۹۶ نزدیک به ۲۱۴ شغل خانگی شناسایی شده است که بیش از ۹۰ درصد شاغلان آن را زنان کارگر تشکیل می‌دهند. زنان کارگر در مشاغل خانگی مشکلات بسیاری دارند که کافی نبودن دستمزد و فقدان بیمه مهم‌ترین آنهاست.
در شرایط کنونی که امرار معاش به یکی از دغدغه‌های اصلی خانوار تبدیل شده، کسب درآمد و راه اندازی یک کسب و کار در کنج خانه، به مسکنی برای درمان درد بیکاری زنان کارگر تبدیل شده است.
مرکز آمار، نرخ بیکاری در بهار امسال را ۱۲.۱ درصد اعلام کرده است. بر اساس نتایج اعلام شده، نرخ بیکاری در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر بوده است. زنان در شهرهای کوچک و محیط‌های سنتی‌تر و حتی زنان کارگر در پایتخت، به دلایل متعدد مانند نداشتن تحصیلات عالی، نگاه عرف و سنت به زن، توان حضور در مشاغل رسمی را نداشته و به مشاغل خانگی برای امرار معاش متوسل می‌شوند.
آن دسته از زنان کارگر که در کارگاه‌های خانگی یا در مشاغل خرد مشغول به کار هستند، خارج از پوشش قانون کار قرار دارند.
یکی از این زنان کارگر ، سمن حاجی، خیاط ساکن در یکی از محله‌های غرب تهران است؛ او می‌گوید: «راه اندازی یک کسب و کار ساده در منزل هزینه‌های اولیه زیادی دارد که هر کسی توانایی آن را ندارد.»
وی ادامه می‌دهد: «برای راه اندازی یک کارگاه خیاطی تک نفره نیاز به یک چرخ خیاطی ۲ میلیون تومانی، قیچی برش ۸۰۰ هزار تومانی، بسته کامل نخ ۴۰۰ هزار تومانی، چرخ زیگزال ۹۰۰ هزار تومانی و بسیاری وسایل ریز دیگر است که نزدیک به ده میلیون تومان سرمایه نیاز دارد و هر بانوی خانه‌داری توان تهیه وسایل اولیه آن را ندارد.»
زنان بافنده فرش، فقط صاحب ۱۴.۵ درصد تولید خود هستند
یک از فعالین حوزه صنایع دستی در شهرستان کرمان می‌گوید: «زنان روستاهای اطراف کرمان، فرش و گلیم‌های گران قیمت با طرح‌های کاملا بومی این منطقه می‌بافند؛ اما از میزان فروش آن مبلغ بسیار ناچیز و اندکی به زنان بافنده می‌رسد. چون بازار فروش از خودشان ندارند. اما دلال‌ها با فروش فرش‌ها پول خوبی به جیب می‌زنند. بعضا با پیش خرید کردن فرش‌ها از بافنده‌‌ها، پولی بابت افزایش نرخ فرش به بافنده نمی‌دهند.»
وی با بیان اینکه زنان کارگر در روستاها سرمایه‌ای ندارند، ادامه می‌دهد: «برای همین نمی‌توانند خودشان مواد اولیه تولید فرش از دار و چله را تهیه کنند. همین باعث می‌شود که زنان روستایی که مواد اولیه نمی‌توانند تهیه کنند، در ازای تهیه مواد اولیه برای سودجویان کار کنند. آنها هم درنهایت کار زنان را به اصطلاح «بزخری» می‌کنند. برای مثال یک فرش دستباف شش متری که با نخ طبیعی تهیه می‌شود بیش از دو ماه زمان نیاز دارد.»
زنان با تلاش شبانه روزی و فعالیت بیش از ۱۸ ساعت در روز این محصول را تهیه می‌کنند؛ اما دستمزد متوسطی که از سوی پیمانکاران پرداخت می شود ماهیانه ۳۸۰هزار تومان است. به همین دلیل زنان کارکردن در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها با ماهی ۹۵۰ هزار تومان را به اشتغالزایی در منزل ترجیح می‌دهند. این حتی کمتر از حداقل حقوق وزارت کاراست. از کل یک فرش ۶متری دستباف به زن بافنده ۷۶۰هزار تومان می‌رسد. کل فرش اما نزدیک ۱۱میلیون به فروش می‌رسد.
این زنان کارگر همگی در مشاغل خانگی و بدون پوشش قانون کار مشغول هستند؛ اینگونه اشتغال به دلیل عدم پوشش حمایتی کافی، ابهامات و پرسش‌هایی را به وجود می‌آورد که یکی از آنها مساله بیمه است.
#زنان_کارگر_درمشاغل_خانگی_واستثمار_مضاعف_انها
@ettehad
Telegram
attach 📎
تجمع اعتراضی زنان کارگر شرکت دشت ناز در ساری
روز چهارشنبه 15 اسفند۹۷ جمعی از #زنان_کارگر شرکت #دشت_ناز واقع در شرق ساری، جاده "گهرباران" در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی و معیشتی و برای گرفتن حقوق پرداخت نشده شان دست به تجمع مقابل اداره کار ساری زدند.
17 اسفند
https://telegram.me/ettehad
روز چهارشنبه 15 اسفند۹۷ جمعی از #زنان_کارگر شرکت #دشت_ناز واقع در شرق ساری، جاده "گهرباران" در اعتراض به بلاتکلیفی شغلی و معیشتی و برای گرفتن حقوق پرداخت نشده شان دست به تجمع مقابل اداره کار ساری زدند.
17 اسفند
https://telegram.me/ettehad
Telegram
اتحادیه آزاد کارگران ایران
ارتباط با ادمین https://t.me/Ettehadyeh20
کارگران قربانیِ «صنعت مد»/ از سقوط "رانا پلازا" تا کودکانی که جزغاله شدند!
به نقل از نیویورک تایمز، اگرچه بسیاری از برندهای معروف #صنعت_پوشاک متعلق به کشورهای توسعه‌یافته است ولی حدود ۸۰ درصد از #کارگران صنایع پوشاک در کشورهای آسیایی مشغول به کار هستند. این کارگران بیشتر اهالی کشورهای جنوب و جنوب‌شرقی آسیا هستند.
نه تنها مردان، بلکه #زنان_کارگر در صنایع پوشاک مشغول به کار هستند. آمارهای جهانی نشان می‌دهد، زنان حضور پررنگ‌تری نسبت به مردان در این صنعت دارند و حدود ۸۰ درصد از کارگران صنعت پوشاک را تشکیل می‌دهند.
گسترش و شیوع کووید ۱۹ بر زندگی کارگران صنعت پوشاک تاثیر گذاشته و شرایط کاری آنها را سخت کرده است. #فعالان_کارگری معتقدند، گسترش کرونا و خطر بیکار شدن تنها مشکل این گروه کارگری نیست. فعالان کارگری با استناد به حوادث گوناگون ناخوشایند سال‌های گذشته، وضعیت نابسامان کارگران صنعت پوشاک را تشریح می‌کنند. حوادثی از قبیل آتش‌سوزهای کارخانه‌های #پاکستان و کارگاه‌های بزرگ دوزندگی در #بنگلادش، گواهی بر ادعای فعالان کارگری است. پس از وقوع حوادث مختلف در جهان، فعالان کارگری، سیاهه‌ای از برندهای پوشاک سراسر جهان نوشتند و در این نامه، حقوق پایمال شده کارگران را مطالبه کردند.
اگرچه حوادث کار منجر به #مرگ_کارگران در سراسر دنیا می‌شود ولی حادثه مرگبار «رانا پلازا» به نقطه عطفی برای احقاق #حقوق کارگران صنعت پوشاک تبدیل شد. ۲۳ آوریل سال ۲۰۱۳، خبری مبنی بر ریزش ساختمان راناپلازا در «داکا» پایتخت بنگلادش منتشر شد. در این حادثه، ۱۱۳۸ نفر جان خود را از دست داده و بیش از ۲هزار نفر زخمی شدند. جستجو برای نجات احتمالی کارگران از زیر آوار و بیرون کشیدن اجساد تا یک ماه به طول انجامید. نیمی از قربانیان زنان کارگری بودند که فرزندانشان نیز در طول روز در همان ساختمان نگهداری می‌شدند.
در این ساختمان، تعدادی کارگاه تولید پوشاک، یک بانک، چند آپارتمان مسکونی و مغازه قرار داشت. بانک و مغازه‌های طبقات پایین، با شروع ریزش بلافاصله ساختمان را تخلیه کردند. هشدار ناامنی ساختمان و احتمال ریزش آن یک روز قبل اعلام شده بود اما صاحبان کارگاه‌های پوشاک از تعطیل کردن کارگاه‌ها خودداری کردند و به این ترتیب مرگبارترین حادثه صنعتی در حوزه پوشاک و حادثه ریزش ساختمان در تاریخ ثبت شد.
فعالان کارگری تلاش می‌کنند تا درباره وضعیت محیط کار، مزایا و دستمزد دریافتی کارگران صنایع پوشاک اطلاعاتی به دست بیاورند ولی برندهای معروف مثل «شنل»، «دیور» و «دولچه گابانا» کمترین شفافیت‌سازی در خصوص کارگران خود را دارند.
«اورسولا دو کاسترو»، یکی از فعالان کارگری و حامی حقوق کارگران صنعت پوشاک می‌گوید: بقای صنعت مد و پوشاک وابسته به تولیدکنندگان است و این صنعت باید به تولیدکنندگان احترام بگذارد. منظور و هدف از تولیدکنندگان، کارخانه‌های بزرگ نیست بلکه کارگرانی است که در پشت چرخ‌های خیاطی می‌نشینند. ما فعالان کارگری برای کسانی که پوشاک ما را تولید می‌کنند عزت، توانمندی و انصاف مطالبه می‌کنیم.
او ادامه داد: اگرچه تلاش‌هایی برای کارگران صنوف مختلف در نقاط مختلف جهان انجام شده است ولی هنوز کارگرانی هستند که از حقوق اولیه خود بی‌بهره هستند. من امیدوارم، تلاش‌های ما برای بهبود وضعیت کارگران صنعت پوشاک بی‌ثمر نباشد و وضعیت آنها بهبود یابد.
پس از فاجعه رانا پلازا در بنگلادش، بیش از ۲۰۰ مارک تولید پوشاک از ۲۰ کشور مختلف، توافقنامه‌ای را برای بهبود شرایط کاری کارگران امضا کردند. بازرسان ویژه این توافقنامه، بیش از ۱۸۰۰ کارخانه و کارگاه تولیدی را بررسی کردند و گزارش دادند که ۱۱۸۵۰ مورد امکان جدی آتش‌سوزی، سانحه برقی و ساختمانی در این اماکن یافته‌اند.
تا امروز تمام تلاش‌ها برای بهبود وضعیت کارگران صنعت پوشاک بی‌نتیجه مانده است و آنها همچنان از سوی شرکت‌های بزرگ مورد بهره‌کشی قرار می‌گیرند. کارگران پوشاک همچنان برای دریافتی ناچیز و ارتزاق روزانه کار می‌کنند و هنوز کارگاه‌های صنعت مد در پاکستان در آتش می‌سوزند/ایلنا
@ettehad
به نقل از نیویورک تایمز، اگرچه بسیاری از برندهای معروف #صنعت_پوشاک متعلق به کشورهای توسعه‌یافته است ولی حدود ۸۰ درصد از #کارگران صنایع پوشاک در کشورهای آسیایی مشغول به کار هستند. این کارگران بیشتر اهالی کشورهای جنوب و جنوب‌شرقی آسیا هستند.
نه تنها مردان، بلکه #زنان_کارگر در صنایع پوشاک مشغول به کار هستند. آمارهای جهانی نشان می‌دهد، زنان حضور پررنگ‌تری نسبت به مردان در این صنعت دارند و حدود ۸۰ درصد از کارگران صنعت پوشاک را تشکیل می‌دهند.
گسترش و شیوع کووید ۱۹ بر زندگی کارگران صنعت پوشاک تاثیر گذاشته و شرایط کاری آنها را سخت کرده است. #فعالان_کارگری معتقدند، گسترش کرونا و خطر بیکار شدن تنها مشکل این گروه کارگری نیست. فعالان کارگری با استناد به حوادث گوناگون ناخوشایند سال‌های گذشته، وضعیت نابسامان کارگران صنعت پوشاک را تشریح می‌کنند. حوادثی از قبیل آتش‌سوزهای کارخانه‌های #پاکستان و کارگاه‌های بزرگ دوزندگی در #بنگلادش، گواهی بر ادعای فعالان کارگری است. پس از وقوع حوادث مختلف در جهان، فعالان کارگری، سیاهه‌ای از برندهای پوشاک سراسر جهان نوشتند و در این نامه، حقوق پایمال شده کارگران را مطالبه کردند.
اگرچه حوادث کار منجر به #مرگ_کارگران در سراسر دنیا می‌شود ولی حادثه مرگبار «رانا پلازا» به نقطه عطفی برای احقاق #حقوق کارگران صنعت پوشاک تبدیل شد. ۲۳ آوریل سال ۲۰۱۳، خبری مبنی بر ریزش ساختمان راناپلازا در «داکا» پایتخت بنگلادش منتشر شد. در این حادثه، ۱۱۳۸ نفر جان خود را از دست داده و بیش از ۲هزار نفر زخمی شدند. جستجو برای نجات احتمالی کارگران از زیر آوار و بیرون کشیدن اجساد تا یک ماه به طول انجامید. نیمی از قربانیان زنان کارگری بودند که فرزندانشان نیز در طول روز در همان ساختمان نگهداری می‌شدند.
در این ساختمان، تعدادی کارگاه تولید پوشاک، یک بانک، چند آپارتمان مسکونی و مغازه قرار داشت. بانک و مغازه‌های طبقات پایین، با شروع ریزش بلافاصله ساختمان را تخلیه کردند. هشدار ناامنی ساختمان و احتمال ریزش آن یک روز قبل اعلام شده بود اما صاحبان کارگاه‌های پوشاک از تعطیل کردن کارگاه‌ها خودداری کردند و به این ترتیب مرگبارترین حادثه صنعتی در حوزه پوشاک و حادثه ریزش ساختمان در تاریخ ثبت شد.
فعالان کارگری تلاش می‌کنند تا درباره وضعیت محیط کار، مزایا و دستمزد دریافتی کارگران صنایع پوشاک اطلاعاتی به دست بیاورند ولی برندهای معروف مثل «شنل»، «دیور» و «دولچه گابانا» کمترین شفافیت‌سازی در خصوص کارگران خود را دارند.
«اورسولا دو کاسترو»، یکی از فعالان کارگری و حامی حقوق کارگران صنعت پوشاک می‌گوید: بقای صنعت مد و پوشاک وابسته به تولیدکنندگان است و این صنعت باید به تولیدکنندگان احترام بگذارد. منظور و هدف از تولیدکنندگان، کارخانه‌های بزرگ نیست بلکه کارگرانی است که در پشت چرخ‌های خیاطی می‌نشینند. ما فعالان کارگری برای کسانی که پوشاک ما را تولید می‌کنند عزت، توانمندی و انصاف مطالبه می‌کنیم.
او ادامه داد: اگرچه تلاش‌هایی برای کارگران صنوف مختلف در نقاط مختلف جهان انجام شده است ولی هنوز کارگرانی هستند که از حقوق اولیه خود بی‌بهره هستند. من امیدوارم، تلاش‌های ما برای بهبود وضعیت کارگران صنعت پوشاک بی‌ثمر نباشد و وضعیت آنها بهبود یابد.
پس از فاجعه رانا پلازا در بنگلادش، بیش از ۲۰۰ مارک تولید پوشاک از ۲۰ کشور مختلف، توافقنامه‌ای را برای بهبود شرایط کاری کارگران امضا کردند. بازرسان ویژه این توافقنامه، بیش از ۱۸۰۰ کارخانه و کارگاه تولیدی را بررسی کردند و گزارش دادند که ۱۱۸۵۰ مورد امکان جدی آتش‌سوزی، سانحه برقی و ساختمانی در این اماکن یافته‌اند.
تا امروز تمام تلاش‌ها برای بهبود وضعیت کارگران صنعت پوشاک بی‌نتیجه مانده است و آنها همچنان از سوی شرکت‌های بزرگ مورد بهره‌کشی قرار می‌گیرند. کارگران پوشاک همچنان برای دریافتی ناچیز و ارتزاق روزانه کار می‌کنند و هنوز کارگاه‌های صنعت مد در پاکستان در آتش می‌سوزند/ایلنا
@ettehad
Telegram
attach 📎
🔴روز دوشنبه ۱ دی ۹۹، تعدادی از #زنان_کارگر سایت پسماند صُفیره، نسبت به تعطیلی این شرکت و با درخواست بازگشت به کار، در مقابل شهرداری اهواز دست به #تجمع_اعتراضی_ زدند.
#تجمع_اعتراضی
@ettehad
#تجمع_اعتراضی
@ettehad
🔴سرتیتر وقایع اجتماعی و کارگری در 24ساعت گذشته
🔹#تجمع_رانندگان حط واحد ارومیه برای چهارمین روز متوالی ادامه یافت. رانندگان خط واحد اورمیه می گویند تا وقتی شهرداری به مطالبات آنها توجه نکرده و مشکلات مالی شان را برطرف نکند به تجمع ادامه خواهند داد.
🔸دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز در محوطه این دانشگاه، دست به برگزاری #تجمع_اعتراضی_زدند.
🔹قیمت هر کیلو برنج خارجی بالای ۲۰ هزار تومان
دبیر انجمن واردکنندگان برنج:
میزان واردات نسبت به سال قبل افت محسوسی داشته است که هر چه سریع‌تر در این خصوص باید تمهیداتی اندیشیده شود، در غیر این صورت با خطر حذف برنج از سفره خانوارها روبه‌رو خواهیم بود.
🔸براثر وقوع یک مورد #حادثه_کار در واحد تولیدی طیور دانه سلامت در شهرستان دزفول، دو کارگر جان خود را از دست دادند.
🔹درحالیکه قرار بود بخشی از مطالبات مزدی #کارگران_ مجتمع تجاری اروند (کنزالمال) در روزهای گذشته پرداخت شود و به‌رغم وعده‌های مسئولان، این پرداختی هنور انجام نشده است.
🔸شماری از شهروندان در #اعتراض_به_قوانین_خانواده و مهریه در مقابل ساختمان مجلس #تجمع کردند.
در این #تجمع حاضرین شعارهایی از جمله "#حقوقمون ریال سکه هامون #دلار" و "دغدغه زندگی، مهریه میلیاردی" سر دادند.
🔹جمعی از کارکنان قرارداد مدت موقت سازمان منطقه ویژه #اقتصادی_پتروشیمی بندر امام خمینی برای دومین روز متوالی در #اعتراض به عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، در محل این سازمان دست به #تجمع زدند.
🔸برخی کارگران پیمانی شاغل در بخش خدمات و فضای سبز شهرداری بندرعباس، دست‌کم سه ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده، دارند. این کارگران از مهر ماه با خروج پیمانکار از شهرداری بلاتکلیف شده‌اند.
🔹شرکت تراورس هنوز حقوق کارگران را پرداخت نکرده است هم اکنون وضعیت کارگران در وضعیت بدی قرار دارد
🔸تعدادی از #زنان_کارگر سایت پسماند صُفیره، نسبت به تعطیلی این شرکت و با درخواست بازگشت به کار، در مقابل شهرداری اهواز دست به #تجمع_اعتراضی_ زدند.
🔹حواله داران شآهین مقابل دفتر شورای رقابت در #اعتراض به قیمت دستوری این خودرو دست به #تجمع زدند
🔸اسکندر مؤمنی، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد: "آمار دانش‌آموزان معتاد در ۹ استان کشور بالاتر از نرخ کشوری است".
🔹کارگران معترض جلوی درب پتروشیمی دهدشت تجمع کردند.
#تیتر_خبر
اتحادیه ازاد کارگران ایران
3 دی 99
https://telegram.me/ettehad
🔹#تجمع_رانندگان حط واحد ارومیه برای چهارمین روز متوالی ادامه یافت. رانندگان خط واحد اورمیه می گویند تا وقتی شهرداری به مطالبات آنها توجه نکرده و مشکلات مالی شان را برطرف نکند به تجمع ادامه خواهند داد.
🔸دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز در محوطه این دانشگاه، دست به برگزاری #تجمع_اعتراضی_زدند.
🔹قیمت هر کیلو برنج خارجی بالای ۲۰ هزار تومان
دبیر انجمن واردکنندگان برنج:
میزان واردات نسبت به سال قبل افت محسوسی داشته است که هر چه سریع‌تر در این خصوص باید تمهیداتی اندیشیده شود، در غیر این صورت با خطر حذف برنج از سفره خانوارها روبه‌رو خواهیم بود.
🔸براثر وقوع یک مورد #حادثه_کار در واحد تولیدی طیور دانه سلامت در شهرستان دزفول، دو کارگر جان خود را از دست دادند.
🔹درحالیکه قرار بود بخشی از مطالبات مزدی #کارگران_ مجتمع تجاری اروند (کنزالمال) در روزهای گذشته پرداخت شود و به‌رغم وعده‌های مسئولان، این پرداختی هنور انجام نشده است.
🔸شماری از شهروندان در #اعتراض_به_قوانین_خانواده و مهریه در مقابل ساختمان مجلس #تجمع کردند.
در این #تجمع حاضرین شعارهایی از جمله "#حقوقمون ریال سکه هامون #دلار" و "دغدغه زندگی، مهریه میلیاردی" سر دادند.
🔹جمعی از کارکنان قرارداد مدت موقت سازمان منطقه ویژه #اقتصادی_پتروشیمی بندر امام خمینی برای دومین روز متوالی در #اعتراض به عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، در محل این سازمان دست به #تجمع زدند.
🔸برخی کارگران پیمانی شاغل در بخش خدمات و فضای سبز شهرداری بندرعباس، دست‌کم سه ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده، دارند. این کارگران از مهر ماه با خروج پیمانکار از شهرداری بلاتکلیف شده‌اند.
🔹شرکت تراورس هنوز حقوق کارگران را پرداخت نکرده است هم اکنون وضعیت کارگران در وضعیت بدی قرار دارد
🔸تعدادی از #زنان_کارگر سایت پسماند صُفیره، نسبت به تعطیلی این شرکت و با درخواست بازگشت به کار، در مقابل شهرداری اهواز دست به #تجمع_اعتراضی_ زدند.
🔹حواله داران شآهین مقابل دفتر شورای رقابت در #اعتراض به قیمت دستوری این خودرو دست به #تجمع زدند
🔸اسکندر مؤمنی، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد: "آمار دانش‌آموزان معتاد در ۹ استان کشور بالاتر از نرخ کشوری است".
🔹کارگران معترض جلوی درب پتروشیمی دهدشت تجمع کردند.
#تیتر_خبر
اتحادیه ازاد کارگران ایران
3 دی 99
https://telegram.me/ettehad
Telegram
اتحادیه آزاد کارگران ایران
ارتباط با ادمین https://t.me/Ettehadyeh20
🔴پای کرونا بر گلوگاه معیشت زنان فرشباف مازندران
رکود ناشی از شیوع کرونا بر فروش دست‌بافته‌های زنان مازندرانی بویژه فرش و تابلو فرش در کنار گرانی مواد اولیه ، معیشت این زنان را که تعدادی از آنها سرپرست خانوار محسوب می‌شوند تحت تاثیر قرار داده است.
مریم جوادی نیا یکی از زنان فرش باف نوشهری به خبرنگار ایرنا گفت که میزان فروش فرش و تابلو فروش در نیمه نخست سال جاری تا ۹۰ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال قبل کاهش یافته است.
وی میانگین درآمد ماهانه هر یک از بانوان را تا پیش از شیوع کرونا بین یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعلام کرد و افزود : خیلی از بانوان به درآمدشان از محل بافتن فرش و تابلو فرش وابسته بودند و اکنون درآمدشان را از دست دادند.
یکی از بافندگان به ایرنا گفت : طی یک سال گذشته قیمت نخ چله از کیلوی ۲۰ هزار تومان به ۴۰ هزار تومان رسید ، چله ابریشم از ۷۰۰ هزار تومان به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان افزایش یافت و قیمت یک کیلو پشم نیز از ۱۷ هزار تومان ، ۲۵ هزار شد و عملا قدرت خرید را از بانوان بافنده گرفت.
حدود ۲۰ بافنده زن در روستای کلنو در منازلشان دار نصب شده دارند و سال ها فعالیت می کردند ولی اکنون هم به خاطر گرانی مواد اولیه و هم کاهش فروش محصول با مشکل مواجه شده اند و درآمد ماهانه حدود ۲ میلیون تومانی خود را از دست داده اند.
نداشتن پوشش بیمه ای هم به عنوان مشکل خود یاد کردند مانند حوا نجار از بافندگان با سابقه فرش در روستای کشکسرای نوشهر که به خبرنگار ایرنا گفت : بر اساس اعلام بیمه تامین اجتماعی بافندگانی بیمه اشان تداوم خواهد داشت که روزانه چهار هزار گره فعالیت داشته باشند و به همین خاطر با اجرای آن بیمه خیلی از زنان بافنده قطع شده است.
با توجه به این که بیشتر زنان بافنده در کنار بافت فرش و تولید محصول ، مسئولیت خانه داری و تربیت فرزندان را نیز برعهده دارند ، عملا سقف در نظر گرفته شده برای فعالیت قالیبافی برایشان محقق نمی شود در نتیجه با مشکل بیمه مواجه شده اند.
فعالیت با حداقل سود
رئیس اتحادیه فرش نوشهر هم با اشاره به رکود حاکم در بازار فرش به خبرنگار ایرنا گفت: در چند سال اخیر با توجه به شرایط تحریم با کاهش فروش فرش مازندران مواجه بودیم که این وضعیت با شیوع کرونا در سال جاری تشدید شد.
#زنان_کارگر_قالیبافی
#بحران_معیشت
#زنان_کارگر_سرپرست_خانوار
@ettehad
رکود ناشی از شیوع کرونا بر فروش دست‌بافته‌های زنان مازندرانی بویژه فرش و تابلو فرش در کنار گرانی مواد اولیه ، معیشت این زنان را که تعدادی از آنها سرپرست خانوار محسوب می‌شوند تحت تاثیر قرار داده است.
مریم جوادی نیا یکی از زنان فرش باف نوشهری به خبرنگار ایرنا گفت که میزان فروش فرش و تابلو فروش در نیمه نخست سال جاری تا ۹۰ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال قبل کاهش یافته است.
وی میانگین درآمد ماهانه هر یک از بانوان را تا پیش از شیوع کرونا بین یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعلام کرد و افزود : خیلی از بانوان به درآمدشان از محل بافتن فرش و تابلو فرش وابسته بودند و اکنون درآمدشان را از دست دادند.
یکی از بافندگان به ایرنا گفت : طی یک سال گذشته قیمت نخ چله از کیلوی ۲۰ هزار تومان به ۴۰ هزار تومان رسید ، چله ابریشم از ۷۰۰ هزار تومان به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان افزایش یافت و قیمت یک کیلو پشم نیز از ۱۷ هزار تومان ، ۲۵ هزار شد و عملا قدرت خرید را از بانوان بافنده گرفت.
حدود ۲۰ بافنده زن در روستای کلنو در منازلشان دار نصب شده دارند و سال ها فعالیت می کردند ولی اکنون هم به خاطر گرانی مواد اولیه و هم کاهش فروش محصول با مشکل مواجه شده اند و درآمد ماهانه حدود ۲ میلیون تومانی خود را از دست داده اند.
نداشتن پوشش بیمه ای هم به عنوان مشکل خود یاد کردند مانند حوا نجار از بافندگان با سابقه فرش در روستای کشکسرای نوشهر که به خبرنگار ایرنا گفت : بر اساس اعلام بیمه تامین اجتماعی بافندگانی بیمه اشان تداوم خواهد داشت که روزانه چهار هزار گره فعالیت داشته باشند و به همین خاطر با اجرای آن بیمه خیلی از زنان بافنده قطع شده است.
با توجه به این که بیشتر زنان بافنده در کنار بافت فرش و تولید محصول ، مسئولیت خانه داری و تربیت فرزندان را نیز برعهده دارند ، عملا سقف در نظر گرفته شده برای فعالیت قالیبافی برایشان محقق نمی شود در نتیجه با مشکل بیمه مواجه شده اند.
فعالیت با حداقل سود
رئیس اتحادیه فرش نوشهر هم با اشاره به رکود حاکم در بازار فرش به خبرنگار ایرنا گفت: در چند سال اخیر با توجه به شرایط تحریم با کاهش فروش فرش مازندران مواجه بودیم که این وضعیت با شیوع کرونا در سال جاری تشدید شد.
#زنان_کارگر_قالیبافی
#بحران_معیشت
#زنان_کارگر_سرپرست_خانوار
@ettehad
Telegram
attach 📎
فقدان آمار و تشکیلات کارگری؛ دو مشکل اصلی زنان کارگر
سمیه گلپور، رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن صنفی کارگران:
🔸مطابق آمار مرکز آمار در سال ۱۳۹۸ حدود ۶۰ درصد شاغلین در مشاغل غیررسمی مشغول به کار بوده‌اند و بر طبق تحقیقات میدانی تشکل‌های کارگری زنان بخش عمده‌ای از این افراد را تشکیل می‌دهند. علاوه بر این بسیاری از زنان در مشاغلی مانند کشاورزی، مشاغل پاره‌وقت و... کار می‌کنند که در عرف شغل محسوب نشده و نوعی وظیفه ذاتی زنان تلقی می‌شود.
🔸ازاین‌رو پیشنهاد اولیه وی ایجاد سامانه‌ای برای شناسایی این بخش از زنان است؛ چراکه تا زمانی که آماری درست از این زنان موجود نباشد، نمی‌توان به سیاست‌گذاری صحیحی برای رفع مشکلات آنها اقدام کرد.
💥 #زنان_کارگر حتی با قرارداد کاری هم جزو اولین قربانیان بیکاری و بی حقوقی هستند❗️
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
سمیه گلپور، رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن صنفی کارگران:
🔸مطابق آمار مرکز آمار در سال ۱۳۹۸ حدود ۶۰ درصد شاغلین در مشاغل غیررسمی مشغول به کار بوده‌اند و بر طبق تحقیقات میدانی تشکل‌های کارگری زنان بخش عمده‌ای از این افراد را تشکیل می‌دهند. علاوه بر این بسیاری از زنان در مشاغلی مانند کشاورزی، مشاغل پاره‌وقت و... کار می‌کنند که در عرف شغل محسوب نشده و نوعی وظیفه ذاتی زنان تلقی می‌شود.
🔸ازاین‌رو پیشنهاد اولیه وی ایجاد سامانه‌ای برای شناسایی این بخش از زنان است؛ چراکه تا زمانی که آماری درست از این زنان موجود نباشد، نمی‌توان به سیاست‌گذاری صحیحی برای رفع مشکلات آنها اقدام کرد.
💥 #زنان_کارگر حتی با قرارداد کاری هم جزو اولین قربانیان بیکاری و بی حقوقی هستند❗️
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
زنانی بدون اثر انگشت❗️
🟡 «اثر انگشت‌تان ثبت نمی‌شود خانم. اثر انگشت ندارید! دوباره انگشت بزنید...». زنی که پشت باجه پیشخوان دولت برای ثبت سیم‌کارتش آمده و نمی‌داند برای نداشتن اثر انگشت، چه کند؟ نگاهی به انگشت‌هایش می‌اندازد.
انگشت‌هایش سبز و خموده است. می‌گوید در آشپزخانه یک رستوران سبزی خرد می‌کند. آن‌قدر که دیگر اثر انگشت‌هایش از بین رفته و رنگ سبز به خرد پوستش رفته است.
🔶 این زن‌ها در بازار کار هم اثر انگشت ندارند. بسیاری از زنان ایرانی کارگران مجانی مزارع و کارگاه‌های فرش و صنایع دستی بوده‌اند. زهرا کریمی، اقتصاددان، به «شرق» می‌گوید که بسیاری از زنان کارگر ایران کارکنان خانگی بدون مزد یا کارگران کارگاه‌های زیرزمینی هستند و همین زنان معمولا در آمارهای بازار کار لحاظ نمی‌شوند.
🔶 با نامساعدشدن اوضاع اقتصاد زنان بیشتری ناچار هستند کمک‌خرج خانواده‌های خود باشند، در عین اینکه این زنان در بازار کار غالبا ...ادامه مطلب
#زنان_کارگر #زنانی_بدون_اثر_انگشت
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
🟡 «اثر انگشت‌تان ثبت نمی‌شود خانم. اثر انگشت ندارید! دوباره انگشت بزنید...». زنی که پشت باجه پیشخوان دولت برای ثبت سیم‌کارتش آمده و نمی‌داند برای نداشتن اثر انگشت، چه کند؟ نگاهی به انگشت‌هایش می‌اندازد.
انگشت‌هایش سبز و خموده است. می‌گوید در آشپزخانه یک رستوران سبزی خرد می‌کند. آن‌قدر که دیگر اثر انگشت‌هایش از بین رفته و رنگ سبز به خرد پوستش رفته است.
🔶 این زن‌ها در بازار کار هم اثر انگشت ندارند. بسیاری از زنان ایرانی کارگران مجانی مزارع و کارگاه‌های فرش و صنایع دستی بوده‌اند. زهرا کریمی، اقتصاددان، به «شرق» می‌گوید که بسیاری از زنان کارگر ایران کارکنان خانگی بدون مزد یا کارگران کارگاه‌های زیرزمینی هستند و همین زنان معمولا در آمارهای بازار کار لحاظ نمی‌شوند.
🔶 با نامساعدشدن اوضاع اقتصاد زنان بیشتری ناچار هستند کمک‌خرج خانواده‌های خود باشند، در عین اینکه این زنان در بازار کار غالبا ...ادامه مطلب
#زنان_کارگر #زنانی_بدون_اثر_انگشت
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
دهانی که می‌گوید دوست‌اَت می‌دارم
چه شکلی دارد؟
دست‌هایی که طرحِ آغوش می‌سازند
به چه رنگ است؟
آری
هیچ چیز و هیچ کس یادمان نیست
فقط صدایی روشن در شبی زلال را
به خاطر می‌آوریم!
صدایی که می‌نواخت صلح
و می‌گفت آزادی...
📚 #یانیس_ریتسوس
✍️ #ترجمه_امید_آدینه
#ژینا_امینی #مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#زنان_حذف_شدنی_نیستتد
#خشونت_علیه_زنان
#برابری_زن_و_مرد
#زنان_کارگر
#زنان_دستفروش
#صدای_زنان
#زنان_جانباخته
#پوشش_اختیاری
#مادران_دادخواه
#زنان‌پیشرو
#آزار_جنسی_جنسیتی
#امنیت_زنان
#جنبش_زنان
#انقلاب_زنانه
#زن‌کشی
#زنان_فقر
#جهانی_بدون_ستم_و_استثمار
#نابرابری_و_تبعیض
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#خشونت_سیستماتیک_ساختاری
#خشونت_مردان_علیه_زنان
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#قیام_زندگی_ادامه_دارد
✅ هیچ انقلابی را ، نمی‌شود عظیم تلقی کرد: مگر آنکه زنان یک کشور و نحوه ی زندگی‌شان را، دگرگون کند ...
✅ بدون زنان، هیچ انقلابی ! پیروز نمی‌شود ...
✍️ #اوریانا_فالاچی
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
چه شکلی دارد؟
دست‌هایی که طرحِ آغوش می‌سازند
به چه رنگ است؟
آری
هیچ چیز و هیچ کس یادمان نیست
فقط صدایی روشن در شبی زلال را
به خاطر می‌آوریم!
صدایی که می‌نواخت صلح
و می‌گفت آزادی...
📚 #یانیس_ریتسوس
✍️ #ترجمه_امید_آدینه
#ژینا_امینی #مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#زنان_حذف_شدنی_نیستتد
#خشونت_علیه_زنان
#برابری_زن_و_مرد
#زنان_کارگر
#زنان_دستفروش
#صدای_زنان
#زنان_جانباخته
#پوشش_اختیاری
#مادران_دادخواه
#زنان‌پیشرو
#آزار_جنسی_جنسیتی
#امنیت_زنان
#جنبش_زنان
#انقلاب_زنانه
#زن‌کشی
#زنان_فقر
#جهانی_بدون_ستم_و_استثمار
#نابرابری_و_تبعیض
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#خشونت_سیستماتیک_ساختاری
#خشونت_مردان_علیه_زنان
#آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است
#قیام_زندگی_ادامه_دارد
✅ هیچ انقلابی را ، نمی‌شود عظیم تلقی کرد: مگر آنکه زنان یک کشور و نحوه ی زندگی‌شان را، دگرگون کند ...
✅ بدون زنان، هیچ انقلابی ! پیروز نمی‌شود ...
✍️ #اوریانا_فالاچی
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
زنانی که نخ ابریشم تولید می کنند. صدها رنگ و زیبایی می آفرینند ، اما خود از حداقل های زندگی محرومند
زنان کارگر تولید ابریشم در خراسان شمالی ساعت ها به این کار پر مشقت می پردازند. در پنج سال گذشته بنا به آمار ها، شمار کارگران ابریشم بافی به تصف تقلیل یافته چون دستمزد ناکافی و کم آنان باعث شده بسیاری از کارگران مرد این شغل را ترک کنند. به جای آنان زنان کارگری به کار می پردازند، که خیلی کمتر دستمزد می گیرند.
پرداخت دستمزد کمتر به زنان کارگر در تمام کارگاه‌های کوچک به یک عرف تبدیل شده است. کارخانه های بزرگ در مقابل استخدام زنان مانع تراشی می کنند. در کارگاه‌های کوچک هم استثمار زنان کارگر بسیار شدید تر است. ساعات کار طولانی و پرداخت دستمزدهای کم و وضعیت رنج آور آنان
#زنان_کارگر
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
زنان کارگر تولید ابریشم در خراسان شمالی ساعت ها به این کار پر مشقت می پردازند. در پنج سال گذشته بنا به آمار ها، شمار کارگران ابریشم بافی به تصف تقلیل یافته چون دستمزد ناکافی و کم آنان باعث شده بسیاری از کارگران مرد این شغل را ترک کنند. به جای آنان زنان کارگری به کار می پردازند، که خیلی کمتر دستمزد می گیرند.
پرداخت دستمزد کمتر به زنان کارگر در تمام کارگاه‌های کوچک به یک عرف تبدیل شده است. کارخانه های بزرگ در مقابل استخدام زنان مانع تراشی می کنند. در کارگاه‌های کوچک هم استثمار زنان کارگر بسیار شدید تر است. ساعات کار طولانی و پرداخت دستمزدهای کم و وضعیت رنج آور آنان
#زنان_کارگر
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20