اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی
6.81K subscribers
13.8K photos
3.99K videos
230 files
13.1K links
پویش مردمی حمایت از تشکیل «اکوتا»
(اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی)
‌‌‏🇮🇷🇹🇯🇦🇫🇵🇰🇺🇿🇦🇿🇹🇲🇦🇲🇬🇪🇰🇬🇰🇿🇮🇶🇧🇭🇸🇾
@ekotaa
ارتباط با ادمین:
@Kheradmardi
هماهنگی تبلیغ و تبادل:
@K_r_Kheradmardi
اینستاگرام:
instagram.com/ekvta
Download Telegram
Forwarded from اتچ بات
‍ ‍ 🔴 #چیزهایی_هست_که_نمیدانیم


🔖 چرا نباید تا آنجا که امکان دارد از کلمه‌ی (خزر) در توصیف #دریاچه‌ی_شمال_ایران استفاده کنیم؟!

به باور پرفسور #عنایت‌الله_رضا، نام امروز برای این دریا، #دریای_کاسپین است که البته کاسپین شکل اروپایی نام کاسپی و ناهماهنگ با اصول زبان فارسی است. کَسپین/کاسپین/کاسپیس/کاسپیش… اصطلاحی است که در بسیاری از زبان‌های غربی و حتی در زبان عبری برای دریایِ شمال ایران به کار می‌برند.

 🔺 کاسپی‌ها مردمانی سفیدپوست بودند که از هزاره‌ی دوم پیش از میلاد تا #دوره‌ی_ساسانی، مکتوب‌ها و اشاره‌هایی به حضور آن‌ها در منطقه شده است. 

در هیچ‌یک از نوشته‌های مؤلفان شرقی و غربی دوران پیش از اسلام، نامی از «خزر» برای دریای شمال ایران دیده نشده‌است! در نوشته‌های مؤلفین اسلامی، این دریا در کنار نامهای دیگر، خزر هم نامیده شده‌است.

🔺 در آغاز سده‌ی هفتم میلادی، قوم (خزران) در دشت‌های سفلای رود تِرِکْ و رود ولگا و شمال قفقاز سکنی داشتند.

به عبارت دیگر، این قوم در بینِ شمال‌غربی این دریا و دریای سیاه سکونت داشتند. خزرها به همراه دیگر اقوام بیابان‌گرد مهاجم شمال قفقاز، در زمان شاهنشاهی ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران تاخت و تاز می‌کردند و پس از حضور کوتاه مدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده می‌شدند.

🔺 این قوم هم‍واره با بیزانس بر ضد ایران هم‌پیمان بود. بنای استحکامات بزرگی چون شهر (دربند) در شمال قفقاز در عهدساسانیان، که برای جلوگیری از تجاوزات خزران صورت گرفت، هنوز پا برجاست.

تا پیش از حمله‌ی عرب به قفقاز، در اسناد دیده نشده که این دریا را «دریای خزر» بنامند. اما این که خزران از ناحیه رود کورا قفقاز جنوبی را مورد حمله قرار می‌دادند این تصور را در ذهن فاتحان عرب ایجاد کرد که دریای شمال ایران را دریای خزر بنامند!

🔺 در این سالها از کتاب‌های درسی گرفته تا رادیو و تلویزیون، دریای شمال ایران، خزر نامیده می‌شود. واژه‌ی #خزر بر این دریا که مالکش دست کم تا پیش از پیمان نامه‌های ننگین ترکمانچای و گلستان ایران بوده آیا تعبیری جز قوم مهاجم خزر دارد؟

قومی که برای جلوگیری از تاخت و تازشان بر میهن، جلویشان دیوار کشیدیم، زنجیر بستیم، جنگیدیم، و کشته دادیم.

🔺 واژه‌ی خزر هیج معنایی جز یادآوری (قوم مهاجم خزر) ندارد. دریای شمال ایران، همواره به نام مردمان ایرانی که در کنارش می‌زیسته‌اند، دریای مازندران، دریای کاسپین، دریای تبرستان، دریای تپورستان خوانده شده‌است. اصلاً واژه‌ی خزر، هیچ پیشینه‌ی تاریخی ندارد. بی‌تردید، باستان شناسان، تاریخ دانان، زبان شناسان و دیگر کارآمدان این سرزمین، بر این باورند که خزر نه تنها ایرانی نیست بلکه تاریخی هم نیست.

🔺 شوربختانه نامِ کاسپین ایرانی را که همه‌ی جهان به رسمیت شناخته، کشور ایران به رسمیت نشناخته‌است! اداره‌ی یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی کشور، چند سال پیش نام خزر غیر ایرانی را برای نامیدن این دریا تصویب کرد. جالب است بدانید که بر سکه‌های پنج تومانی قدیمی نام دریای شمال ایران، (مازندران) ضرب شده بود...


📇 بن‌مایه‌ها:

▪️نام دریای شمال ایران، پرفسور عنایتالله رضا، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷

▪️ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. عنایت الله رضا، ۱۳۶۵، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ چهارم


▪️هفته‌نامه خبری فرهنگی امرداد، سال یازدهم، ۱۱ تیر ماه، ۱۳۹۰ خورشیدی، شماره پیاپی ۲۵۶، صفحه‌ی ۵
@ruzegareno

کانال
#اتحادیه_کشورهای_وارث_تمدن_ایرانی
t.me/joinchat/AAAAADzg90_e6nfHFgjPZw
💠 این نیز، یک از هزار باشد!

🔸 روزی در محفلی یکی از استادان آکادمی تاجیکستان گفت: ما یگان نگرانی دربارهٔ زبان و ادبیات تاجیکی نداریم چون هر موضوعی که به ذهنمان می‌رسد، می‌بینیم، از برای خدا، دوستان ایرانی چندین کتاب و‌ مقاله دربارهٔ آن نوشته‌اند. بنابر آن ما آسوده خاطریم که آنها نگاهبان زبان مشترک ما هستند.

🔹 اما برعکس این ماجرا هم هست و احتمالاً چیزی که از این پس می‌خواهم بنویسم باید قدری با ظرافت همراه باشد، تا در پایان اسباب بدفهمی نشود.
می‌دانیم که در این سال‌ها از بیرون از مرزها با پدیده‌ای مواجه شدیم که از آن به عنوان‌ مصادرهٔ مفاخر و مناسبت‌های فرهنگی ایران تعبیر می‌شود، در نتیجه هر از گاهی در گوشه‌و‌کنار، ماجرایی پیش می‌آید و صدای ایران‌دوستان و افکار عمومی را در می‌آورد.
این جریان برای دیگر ملت‌ها هر توجیهی داشته باشد، دست کم برای کشورهای حوزهٔ ایران فرهنگی، قضیه مهربانانه‌تر است و یک روی پنهان دیگر نیز دارد که گاه در شیوه‌های نظری و‌ عملی چهره آشکار کرده است.

🔸 روانشاد #محمدجان_شکوری در کتاب #خراسان_است_اینجا می‌نویسد: دکتر #عنایت‌الله_رضا سال ۱۹۹۲ در یک نشست که در منزل این کمینه صورت گرفت، نقل کرد که آن وقت‌ها یک فرهنگی نمایان (سرشناس) تاجیک می‌گفت: «حافظ و سعدی تاجیک هستند.» دکتر رضا با اعتراض از او پرسیده بود چرا اینان را تاجیک می‌خوانی؟ در پاسخ گفته بود: «به خاطر اینکه الان در ایران یک دولت ارتجاعی بر سر کار است. هر وقت که دولت مترقی بیاید ما اینان را پس می‌دهیم.» (فرتاب، ۱۳۹۳، ص۲۳۶)
دریافتم که این سخن را #میرزا_تورسون‌زاده، شاعر و قهرمان ملی تاجیکستان گفته است، آن هم پیش از انقلاب اسلامی ایران، (کلک، شماره ۳۱، ص۳۶) با این توضیح که در آموزه‌های کمونیستی حکومت پادشاهی، دولت ارتجاعی به شمار می‌آمد!

🔹 اکنون پرسش این است که آیا در تاجیکستانِ پس از استقلال، بازسازی #جشن_سده و رواج و رونق برگزاری #جشن_مهرگان، ساخت بوستان باشکوهی به نام #کورش در #دوشنبه و حتی چانه‌زنی در ثبت مناسبتی چون #نوروز و #بازی_چوگان و سایر مشترکات فرهنگی ادامه همان سیاست امانتداری است یا «این نیز، یک از هزار باشد»؟

#حسن_قریبی
@hassangharibi

#ایران #افغانستان #تاجیکستان #ازبکستان

کانال
اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی

T.me/ekotaa
اینستاگرام:
instagram.com/ekvta